Study of Beelzebub's Tales

2.43.Α

Τότε ήταν που έτυχε, επειδή δεν είχε ακόμα τελειοποιηθεί ο νους του λόγω της νεαρής του ηλικίας, επειδή η σκέψη του δεν είχε ωριμάσει κι έτσι ήταν ακόμα ορμητικός και οι συνειρμοί του κυλούσαν άστατα — λόγω δηλαδή μιας σκέψης που βασιζόταν σε περιορισμένες προσλαμβάνουσες, όπως είναι φυσικό στα όντα που δεν είναι ακόμα εντελώς υπεύθυνα — να δει μια φορά ο Βεελζεβούλ κάτι που του φαινόταν «παράλογο» στη διακυβέρνηση του Κόσμου, και βρίσκοντας υποστήριξη από τους συντρόφους του, οι οποίοι ήταν όντα ασχημάτιστα σαν τον ίδιο, ανακατεύτηκε σε θέματα που δεν τον αφορούσαν.

2.43.Α

Η δύναμη και η ορμητικότητα της φύσης του Βεελζεβούλ ήταν τόσο μεγάλες που, επεμβαίνοντας με τους συντρόφους του, σύντομα παρέσυρε τη σκέψη όλων, έτσι που παραλίγο να εκδηλωθεί επανάσταση στην κεντρική αυτοκρατορία του Μεγαλόκοσμου.

2.43.Α

Μόλις το πληροφορήθηκε η ΑΥΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ, παρόλη την Άπειρη Αγάπη ΤΟΥ και την Πανευσπλαχνία ΤΟΥ, ήταν υποχρεωμένος να εξορίσει το Βεελζεβούλ με τους φίλους του σ’ έναν από τους πιο απομακρυσμένους τόπους του Σύμπαντος, στο ηλιακό σύστημα «Ορς» που οι κάτοικοι του το ονομάζουν απλώς «Ηλιακό Σύστημα»· εκεί τους όρισε σαν τόπο για την ύπαρξή τους τον πλανήτη Άρη, με το δικαίωμα να κατοικούν και σε άλλους πλανήτες, αλλά μόνο σ’ εκείνο το ηλιακό σύστημα.

2.43-4.Α

Ανάμεσα στους εξόριστους, εκτός από τους συντρόφους του Βεελζεβούλ, υπήρχαν και αρκετοί που απλώς του συμπαραστάθηκαν από συμπάθεια, καθώς και οι ακόλουθοι και οι υπηρέτες του Βεελζεβούλ και των συντρόφων του. Είχανε φτάσει όλοι σ’ εκείνους τους μακρινούς τόπους με τα παιδιά και με τα νοικοκυριά τους, κι έτσι σε λίγο στον πλανήτη Άρη σχηματίστηκε μια ολόκληρη αποικία από τρίκεντρα όντα που προέρχονταν από διάφορους πλανήτες του κεντρικού τμήματος του Μεγάλου μας Σύμπαντος.

2.44.Α

Αυτός ο ξένος πληθυσμός προσαρμόστηκε σιγά-σιγά στη νέα του κατοικία· πολλοί απ’ αυτούς, για να συντομεύσουν τα πολλά χρόνια της εξορίας, βρήκαν κάποια απασχόληση, είτε στον Άρη είτε στους γειτονικούς πλανήτες, που ήταν σχεδόν παραμελημένοι, εξαιτίας της μεγάλης απόστασής τους από το Κέντρο και της φτώχειας όλων των σχηματισμών τους.

9.72.Α

— Αφού φτάσαμε στον πλανήτη Άρη, όπου είχαμε εντολή να κατοικήσουμε, οργανώσαμε σιγά-σιγά την εγκατάστασή μας.

9.72.Α

Ήμασταν ακόμα απορροφημένοι από την εξωτερική οργάνωση της ύπαρξής μας, για να την κάνουμε κάπως υποφερτή σ’ εκείνο το ολότελα ξένο για μας περιβάλλον, όταν ξαφνικά, μια μέρα που είχαμε να κάνουμε ένα σωρό δουλειές, ο πλανήτης Άρης τραντάχτηκε ολόκληρος. Κι έπειτα απλώθηκε μια τόσο «αποπνιχτική βρώμα», που στην αρχή μας φάνηκε πως ολόκληρο το Σύμπαν είχε διαποτιστεί με κάτι, όπως θα λέγαμε, «απερίγραπτο».

9.72.Α

Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, η βρώμα διαλύθηκε· όταν ξαναβρήκαμε τις αισθήσεις μας, αντιληφθήκαμε τι είχε συμβεί. Καταλάβαμε λοιπόν ότι η αιτία αυτού του τρομαχτικού φαινομένου ήταν ακριβώς ο πλανήτης Γη — ο οποίος ορισμένες φορές περνούσε τόσο κοντά από τον Άρη, που μπορούσαμε να τον παρατηρούμε καθαρά, χωρίς τη βοήθεια των «Τεσκουάνο» μας.

9.72.Α

Για λόγους που δεν μπορούσαμε ακόμα να εξηγήσουμε, εκείνος ο πλανήτης είχε «εκραγεί», και δύο κομμάτια του είχαν αποσπαστεί για να εκτοξευτούν στο διάστημα.

9.72.Α

Σου έχω ήδη πει πως εκείνο το ηλιακό σύστημα μόλις τότε σχηματιζόταν, και δε συμμετείχε ακόμα πλήρως σ’ αυτό που ονομάζεται «Αρμονία-Αλληλοϋποστήριξης-Όλων-των-Κοσμικών-Συγκεντρώσεων».

9.72-3.Α

Αργότερα έγινε εμφανές ότι, σύμφωνα με την «Αρμονία-Αλληλοϋποστήριξης-Όλων-Των-Κοσμικών-Συγκεντρώσεων», ένας κομήτης της λεγόμενης «μεγάλης τροχιάς», που υπάρχει μέχρι και σήμερα με τ’ όνομα «κομήτης Κοντούρ», έπρεπε κι αυτός να διασχίσει τότε εκείνο το σύστημα.

Αυτός ο κομήτης είχε πια «συμπυκνωθεί», αλλά διάνυε για πρώτη φορά την οριστική τροχιά του.

9.73.Α

Και όπως αργότερα μας εξήγησαν εμπιστευτικά ορισμένα αρμόδια Ιερά Άτομα, η τροχιά που θα διέγραφε αυτός ο κομήτης, έπρεπε να διασταυρωθεί με την τροχιά της Γης.

Όμως, σαν επακόλουθο των λαθεμένων υπολογισμών κάποιου Ιερού Ατόμου που ειδικευόταν στους νόμους της Δημιουργίας και Συντήρησης του Κόσμου, οι στιγμές που αυτές οι δύο συγκεντρώσεις έπρεπε να περάσουν από το σημείο της τομής των τροχιών τους, συμπέσανε. Εξαιτίας αυτού του λάθους, ο πλανήτης Γη και ο κομήτης Κοντούρ συγκρούστηκαν· έπεσε τόσο βίαια ο ένας πάνω στον άλλο, που από τη σύγκρουση, όπως σου έχω ήδη πει, αποσπάστηκαν δύο μεγάλα κομμάτια από τον πλανήτη Γη και εκτινάχτηκαν στο διάστημα.

9.73.Α

Αυτή η σύγκρουση είχε σοβαρές συνέπειες, γιατί εκείνος ο πλανήτης μόλις είχε σχηματιστεί, και η ατμόσφαιρα του, που θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως «αντικρουστήρας», δεν πρόφτασε να συγκροτηθεί ολοκληρωτικά.

9.73.Α

Αμέσως, παιδί μου, η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ μας πληροφορήθηκε γι’ αυτή τη γενική κοσμική καταστροφή.

Κι αμέσως, ο Αγιότατος Απόλυτος Ήλιος έστειλε στο ηλιακό σύστημα «Ορς» μια σημαντική επιτροπή Αγγέλων και Αρχαγγέλων, ειδικών σε θέματα Δημιουργίας και Συντήρησης του Κόσμου, κάτω από τη διεύθυνση του Μεγάλου Αρχαγγέλου Σακάκι.

9.73.Α

Η Ανώτατη αυτή Επιτροπή έφθασε στον πλανήτη μας τον Άρη, που ήταν ο κοντινότερος στη Γη, για να αρχίσει από εκεί τις έρευνες της.

9.73.Α

Τα ιερά μέλη αυτής της Ανώτατης Επιτροπής μας καθησύχασαν πολύ γρήγορα, λέγοντάς μας ότι δεν υπήρχε πια φόβος για μια κοσμική καταστροφή μεγάλης έκτασης.

9.73.Α

Και ο Αρχι-Μηχανικός, ο Αρχάγγελος Αλγκεμαθάντ, είχε την καλοσύνη να μας εξηγήσει ο ίδιος ότι, κατά πάσα πιθανότητα, τα πράγματα είχαν γίνει κάπως έτσι:

9.73-4.Α

Τα κομμάτια που αποσπάστηκαν από τον πλανήτη Γη έχασαν την ώθηση που τους δόθηκε από την σύγκρουση, πριν προλάβουν να ξεπεράσουν τα όρια επιρροής εκείνου του πλανήτη· επίσης, σύμφωνα με το «νόμο της πτώσης», άρχισαν να ξαναπέφτουν προς την αρχική τους μάζα.

9.74.Α

Παρόλα αυτά δεν ξανάπεσαν εκεί, επειδή, κατά την διάρκεια της πτώσης τους, δέχτηκαν την επίδραση ενός κοσμικού νόμου που λέγεται «νόμος της εκ νέου σύλληψης» και υποτάχτηκαν οριστικά σ’ αυτόν. Έπρεπε λοιπόν, τώρα, να διαγράφουν πλήρεις ελλειπτικές τροχιές γύρω από την αρχική τους μάζα, όπως εκείνη που διέγραφε κι ακόμα διαγράφει αυτή η μάζα, δηλαδή ο πλανήτης Γη, γύρω από τον ήλιο της τον Ορς.

9.74.Α

Κι έτσι θα γίνεται «επ’ αόριστον», εκτός και αν μία νέα απρόβλεπτη κοσμική καταστροφή έρθει και τ’ αλλάξει όλα αυτά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

9.74.Α

«Ευλογημένη να ’ναι η Σύμπτωση!…», κατέληξε η Πενταδιάστατη Μεγαλειότητά του, «η συνολική αρμονική κίνηση των συστημάτων δεν διαταράχτηκε και η γαλήνια ύπαρξη του συστήματος Ορς σύντομα αποκαταστάθηκε».

9.74.Α

Ωστόσο, παιδί μου, αφού η Ανώτατη Επιτροπή εξέτασε όλα τα δεδομένα που είχε στη διάθεση της, καθώς και τις μεταβολές που ήταν πιθανόν να παρουσιαστούν στο μέλλον, έκρινε ότι τα κομμάτια του πλανήτη Γη, ακόμα κι αν παρέμεναν προσωρινά στις θέσεις που είχαν εκείνη τη στιγμή, θα μπορούσαν κάποτε να βγουν από αυτές — εξαιτίας ορισμένων «Τασταρτουναρνιανών μετατοπίσεων» τις οποίες προβλέπανε — και να προκαλέσουν κάθε είδους ανεπανόρθωτες συμφορές στο σύστημα Ορς, καθώς και στα γειτονικά ηλιακά συστήματα.

9.74.Α

Γι’ αυτό, η Ανώτατη Επιτροπή αποφάσισε να πάρει ορισμένα μέτρα για να αποτρέψει ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

9.74.Α

Και συμφώνησαν πως το καλύτερο, σ’ αυτή την περίπτωση, θα ήταν να τα κανονίσουν έτσι ώστε η αρχική μάζα, δηλαδή ο πλανήτης Γη, να συντηρεί τα δύο αποσπασμένα κομμάτια της, στέλνοντάς τους συνέχεια τις ιερές δονήσεις που λέγονται «Ασκοκίν».

9.74-5.Α

Η ιερή ουσία «Ασκοκίν» σχηματίζεται πάνω στους πλανήτες, μόνον όταν οι δύο θεμελιώδεις κοσμικοί νόμοι, το «Ιερό Επταπαραπαρσινόχ» και το «Ιερό Τριαμαζικάμνω» λειτουργούν εκεί με τον λεγόμενο «Ιλνοσοπαρνιανό» τρόπο, δηλαδή όταν αυτοί οι δύο ιεροί νόμοι αποκαλύπτονται και εκδηλώνονται στην επιφάνεια της δεδομένης κοσμικής συγκέντρωσης με τρόπο ανεξάρτητο — ανεξάρτητο, εννοείται, μόνο μέσα σε ορισμένα όρια.

16.114.Α

Επομένως, για τα τρίμυαλα όντα του Καρατάς μας, η διαδικασία ροής του Χρόνου κυλάει σαράντα εννιά φορές γρηγορότερα απ’ ότι στον Απόλυτο Ήλιο, και με την ίδια αυτή ταχύτητα θα έπρεπε να κυλάει και για τα όντα που κατοικούν στον πλανήτη Γη.

16.114.Α

Υπολογίστηκε ακόμη, ότι κατά την περίοδο στη διάρκεια της οποίας ο ήλιος «Σάμος» βρίσκεται κοντύτερα στον Ήλιο «Σέλος» — περίοδος η οποία θεωρείται στον πλανήτη Καρατάς σαν ένα «έτος» — ο πλανήτης Γη διαγράφει γύρω από το δικό του τον ήλιο Ορς τριακόσιους ογδόντα εννιά Κρεντοναλνιανούς κύκλους.

Είναι λοιπόν επόμενο ότι, σύμφωνα με τον αντικειμενικά συμβατικό υπολογισμό του Χρόνου, το έτος μας είναι τριακόσιες ογδόντα εννιά φορές μεγαλύτερο από την περίοδο που οι ευνοούμενοί σου θεωρούν και ονομάζουν ένα «έτος» τους.

17.121.Α

Αυτή η «διάπυρη» εστία θα προτιμούσε σίγουρα να δανειστεί και η ίδια λίγη «θερμότητα» από κάποια άλλη πηγή κοσμικής ουσίας παρά να στέλνει ένα μέρος από τη δική της σ’ έναν οποιονδήποτε πλανήτη, και ιδιαίτερα σ’ αυτόν που, έχοντας σπάσει την μια πλευρά του, κατάντησε το σακάτικο τέρας το οποίο σήμερα αποτελεί για κείνο το καημένο σύστημα Ορς «οδυνηρή καταισχύνη».

18.132.Α

Είναι γνωστό ότι, από τις αρχές κιόλας της εξορίας μου σ’ εκείνο το ηλιακό σύστημα, ορισμένοι φίλοι της ουσίας μου, οι οποίοι δεν συμμετείχαν στα γεγονότα που ήταν η αιτία της ατίμωσής μου, προκάλεσαν για χάρη μου στην παρουσία ορισμένων επιφανών τρίκεντρων όντων εκείνου του ηλιακού συστήματος, χρησιμοποιώντας την κοσμική διαδικασία που λέγεται «Ασκαλνουατσάρ», την ιερή παρόρμηση που υπάρχει στο σύμπαν με το όνομα «Βζνουσλιτζβάλ» — παρόρμηση την οποία η Αντικειμενική Επιστήμη ονομάζει «να εμπιστεύεσαι τον όμοιο σου όπως τον ίδιο σου τον εαυτό».

18.132.Α

Έτσι, παιδί μου, όταν έφτασα στο ηλιακό σύστημα Ορς, επισκέφτηκα τους διάφορους πλανήτες του· και στην πρώτη μας κάθοδο στην επιφάνεια του πλανήτη «Κρόνου», διαπίστωσα ότι ο «Χαραχραχρουχρί» όλων των τρίκεντρων όντων που εμφανίζονται και υπάρχουν σ’ εκείνο τον πλανήτη, είχε κι αυτός δεχτεί για μένα την ιερή επίδραση του Βζνουσλιτζβάλ.

19.158-9.Α

«Όταν, κατά την πρώτη καταστροφή, αποσπάστηκαν δύο μεγάλα τμήματα εκείνου του πλανήτη, το “κέντρο βάρους” ολόκληρης της παρουσίας του δεν είχε το χρόνο να μετατεθεί σ’ ένα νέο κατάλληλο σημείο. Γι’ αυτό, εκείνος ο πλανήτης υπήρχε μέχρι τη δεύτερη καταστροφή με το “κέντρο βάρους” του άσχημα τοποθετημένο, πράγμα που, σε όλη αυτή την περίοδο, δεν επέτρεπε στην κίνηση του να γίνεται με ομοιόμορφο και αρμονικό τρόπο, και προκάλεσε συχνούς κλυδωνισμούς και μεγάλες μετατοπίσεις, τόσο στα βάθη του όσο και στην επιφάνεια του.

«Κι όταν το “κέντρο βάρους” μεταφέρθηκε τελικά στο κέντρο ακριβώς του πλανήτη, προκλήθηκε η δεύτερη καταστροφή.

19.159.Α

«Όμως από τώρα και στο εξής», πρόσθεσε η Συγκαταβατικότητά Του με μια ελαφρά δόση ικανοποίησης, «από την άποψη της συνολικής κοσμικής αρμονίας η ύπαρξη του πλανήτη θα κυλάει πια απόλυτα φυσιολογικά.

«Η δεύτερη καταστροφή που αναστάτωσε τον πλανήτη Γη μας καθησύχασε οριστικά και μας έπεισε ότι δεν θα μπορούσε πια αυτός ο πλανήτης να προκαλέσει καμιά καταστροφή μεγάλης έκτασης.

19.159.Α

«Τώρα αυτός ο πλανήτης όχι μόνο ξαναμπήκε σε ομαλή τροχιά μέσα στη συνολική κοσμική ισορροπία, αλλά και τα δύο πρώην τμήματα του, που σήμερα ονομάζονται “Σελήνη” και “Ανούλιος”, έχουν πια αποκτήσει φυσιολογική τροχιά και έγιναν μικρά ανεξάρτητα “κοφενσάρ”, δηλαδή συμπληρωματικοί πλανήτες του ηλιακού συστήματος Ορς».

19.160-1.Α

«Παρόλο που οι “Χαβατβιερνονίες” ή “θρησκείες” τους δεν έχουν τίποτε το κοινό, εντούτοις, ένα θρησκευτικό έθιμο, που αποκαλείται “προσφορά θυσιών”, έχει διαδοθεί παντού ανάμεσα στα όντα και των τριών ομάδων.

«Αυτό το έθιμο βασίστηκε σε μια ιδέα που μόνο ο ιδιότυπος νους τους θα μπορούσε να συλλάβει. Σύμφωνα μ’ αυτή την ιδέα η καταστροφή της ύπαρξης όντων με διαφορετική μορφή, στην οποία επιδίδονταν για να τιμήσουν τους Θεούς και τα είδωλά τους, ήταν υπερβολικά ευχάριστη σ’ εκείνους τους φανταστικούς Θεούς και στα είδωλα· που με τη σειρά τους τους το ανταπέδιδαν, μη παραλείποντας να τους βοηθούν παντού και πάντοτε, ευνοώντας την πραγματοποίηση όλων των παράλογων και αφύσικων δραστηριοτήτων τους.

19.161.Α

«Σήμερα, αυτό το ολέθριο έθιμο είναι πολύ διαδεδομένο εκεί κάτω, και η καταστροφή όντων με ποικίλες μορφές έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις, ώστε ήδη παράγονται εκεί υπερβολικά μεγάλες ποσότητες από τις “ιερές Ασκοκίν” που απαιτεί ο πλανήτης Γη για τη συντήρηση των πρώην τμημάτων του. Όπως γνωρίζετε, Σεβασμιότατε, οι “ιερές Ασκοκίν” είναι οι δονήσεις που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του “Ρασκουάρνο” στα όντα πάσης εξωτερικής μορφής τα οποία ζουν σ’ εκείνο τον πλανήτη, ο οποίος πρέπει να σχηματίσει αυτές τις ιερές ουσίες.

19.161.Α

«Κι αυτή η περίσσεια των “ιερών Ασκοκίν” άρχισε κιόλας να παρεμποδίζει σοβαρά την απαιτούμενη θρεπτική ανταλλαγή ανάμεσα στον πλανήτη “Σελήνη” και την ατμόσφαιρα του, πράγμα που μας κάνει να φοβόμαστε ότι η ατμόσφαιρα του σχηματίζεται πια με λανθασμένο τρόπο και ότι αργότερα θα παρεκκλίνει από την αρμονική κίνηση ολόκληρου του συστήματος Ορς, αποτελώντας ίσως μια νέα απειλή τεράστιας κοσμικής έκτασης.

19.181.Α

Αυτός ήταν ο πρώτος και, αναμφίβολα, ο τελευταίος «τάφος» ενός όντος της Γης στον πλανήτη Άρη, που είναι τόσο κοντινός και, ταυτόχρονα, τελείως απρόσιτος σε όλα τα γήινα όντα.

19.181.Α

Αργότερα έμαθα ότι αυτή η ιστορία υπέπεσε στην αντίληψη του Μέγιστου Αρχι-Αρχάγγελου Σετρενοτζινάρκο, του Στυλοβάτη-Όλων-των-Τεταρτημορίων για το τμήμα του Σύμπαντος στο οποίο ανήκει το ηλιακό σύστημα Ορς, και ότι εξέφρασε την ικανοποίηση του, δίνοντας, σ’ αυτόν που ήταν υπεύθυνος, εντολές για το θέμα της ψυχής του γήινου φίλου μου.

23.248.Α

Θα θυμάσαι, σου το είπα, ότι υπεύθυνος για την πρώτη προσωπική μου κάθοδο στην επιφάνεια του πλανήτη σου ήταν ένα νεαρό ον της φυλής μας, που δε θέλησε μετά να μείνει άλλο εκεί κάτω και επέστρεψε μαζί μας στον πλανήτη Άρη, όπου έγινε αργότερα εξαιρετικός κυβερνήτης όλων των όντων σαν και μας που κατοικούσαν εκεί, πριν τελικά γίνει κυβερνήτης όλων γενικά των όντων της φυλής μας που για διάφορους λόγους υπάρχουν ακόμη σε ορισμένους πλανήτες του συστήματος Ορς.

23.248.Α

Όταν που λες, παιδί μου, έφυγα από εκείνο το σύστημα, του χάρισα το περίφημο αστεροσκοπείο μου με όλα όσα περιείχε· κι αυτός, από τη μεριά του, μου υποσχέθηκε να με ενημερώνει κάθε χρόνο, κατά πώς υπολογίζουν βέβαια το χρόνο στον πλανήτη Άρη, για όλα τα σημαντικά γεγονότα που θα συνέβαιναν στους πλανήτες του συστήματος εκείνου.

Τώρα με πληροφορεί τακτικότατα για τα γεγονότα που συμβαίνουν σε όλους τους πλανήτες, όπου εξακολουθεί να παραμένει· και ξέροντας το μεγάλο μου ενδιαφέρον για τα τρίκεντρα όντα που ζουν στον πλανήτη Γη, κάνει όπως βλέπω τώρα ό,τι μπορεί για να μου στέλνει πληροφορίες σχετικά με όλες τις εκδηλώσεις τους, ώστε να είμαι ενήμερος όλης της διαδικασίας της συνηθισμένης τους ύπαρξης, παρόλο που τη στιγμή αυτή βρίσκομαι σε τεράστια απόσταση, απρόσιτη ακόμα και για την απίστευτα πανάλαφρη σκέψη τους.

23.248-9.Α

Ο κυβερνήτης αυτός συγκεντρώνει ο ίδιος τις διάφορες πληροφορίες που μου στέλνει για τα τρίμυαλα όντα του πλανήτη Γη, είτε παρατηρώντας τα με το μεγάλο Τεσκουάνο που του άφησα, είτε από αναφορές που του στέλνουν τα τρία όντα της φυλής μας, τα οποία προτίμησαν να μείνουν για πάντα στον πλανήτη Γη, κι έχουν σήμερα στην ιδιοκτησία τους, στην ήπειρο της Ευρώπης, μεγάλες ανεξάρτητες επιχειρήσεις — πράγμα απαραίτητο για κάθε ον που υπάρχει εκεί, κάτω από τις σημερινές συνθήκες.

34.185.Β

Η μόνη διαφορά είναι ότι οι ευνοούμενοί σου περιμένουν τις γιορτές τους με ανυπομονησία, επειδή εκείνες τις «άγιες μέρες» μπορούνε να το «ρίχνουνε στο γλέντι» και να «μεθοκοπάνε»· ενώ στους άλλους πλανήτες, τα όντα περιμένουν με ανυπομονησία την επενέργεια του Σολιουνένσιους επειδή, χάρη σ’ αυτήν, η ανάγκη για γρήγορη εξέλιξη, με την έννοια σταδιακής απόκτησης αντικειμενικού Νου, αυξάνει από μόνη της.

34.185-6.Β

Τα αίτια που γεννούν την ίδια την επενέργεια αυτού του κοσμικού νόμου, διαφέρουν ανάλογα με τον πλανήτη, αλλά εξαρτώνται πάντοτε από κάτι που λέγεται «Συμπαντική Αρμονική Κίνηση»· αναφορικά τώρα με τον πλανήτη σου τη Γη, το λεγόμενο «κέντρο βάρους των αιτίων» συγκροτείται από την «περιοδική ένταση» του ήλιου του συστήματος του, η οποία με τη σειρά της προκαλείται από την επενέργεια που ασκεί πάνω σ’ αυτόν τον ήλιο το πλησιέστερο ηλιακό σύστημα, το οποίο υπάρχει με το όνομα «Μπαλεαούτο».

34.186.Β

Σε τούτο το τελευταίο σύστημα, το «κέντρο βάρους των αιτίων» καθορίζεται από την παρουσία, ανάμεσα στις συγκεντρώσεις του, ενός μεγάλου κομήτη, του «Σόλνι». Λόγω ορισμένων συνδυασμών της «Συμπαντικής Αρμονικής Κίνησης», αυτός ο κομήτης πλησιάζει μερικές φορές, κατά την πτώση του, πολύ κοντά στον ήλιο του τον Μπαλεαούτο, ο οποίος για να διατηρηθεί στην τροχιά της δικής του πτώσης πρέπει να αυξήσει πολύ την «ένταση» του. Αυτή η ένταση επιφέρει ένταση στους ήλιους που ανήκουν στα γειτονικά ηλιακά συστήματα, ανάμεσα στα οποία βρίσκεται και το σύστημα Ορς· κι όταν, με τη σειρά της, αυξηθεί η ένταση του ήλιου Ορς, αυτός, για να μην αλλάξει την τροχιά της δικής του πτώσης προκαλεί, με τη σειρά του, εντάσεις σε όλες τις συγκεντρώσεις του συστήματος του, ανάμεσα στις οποίες βρίσκεται και ο πλανήτης Γη.

34.186.Β

Η «ένταση» σε όλους τους πλανήτες γίνεται αισθητή από τη συνολική παρουσία όλων των όντων που τίκτονται και πολλαπλασιάζονται πάνω σ’ αυτούς, προξενώντας πάντα μέσα τους, εκτός από όλες τις επιθυμίες ή τις συνειδητές προθέσεις, μια αίσθηση που ονομάζεται «Ιερό Ιαμπολιουνότσαρ», την οποία οι ευνοούμενοί σου θα έλεγαν «θρησκευτικό αίσθημα». Κι αυτό ακριβώς είναι το οντικό συναίσθημα το οποίο, όπως σου είπα, εμφανίζεται πότε-πότε μέσα στις επιθυμίες και τις τάσεις τους για τελειοποίηση του εαυτού, με την έννοια μιας γρήγορης απόκτησης Αντικειμενικού Νου.

40.24.Γ

Τα όντα αυτού του είδους έγιναν θύματα των συνεπειών της καταστροφής, στην διάρκεια της οποίας αποσπάσθηκε από τον πλανήτη Γη εκείνο το μεγάλο κομμάτι το οποίο σήμερα ονομάζεται «Σελήνη», και το οποίο έγινε τελικά, όπως το χαρακτήρισα, ένας ανεξάρτητος «πλανητικός τυχάρπαστος» στους κόλπους του ηλιακού συστήματος Ορς, ενώ παραμένει για τον άτυχο πλανήτη σου η κύρια πηγή κάθε κακού.

40.24.Γ

Όταν η ατμόσφαιρα εκείνου του μικρού «τυχάρπαστου» πλανήτη συγκροτήθηκε και σιγά-σιγά εναρμονίστηκε, η ατμόσφαιρα του πλανήτη Γη σαρώθηκε, όπως ήδη σου είπα, από θυελλώδεις ανέμους που μετέτρεψαν κάποιες περιοχές της επιφάνειας του σε αμμώδεις έρημους, ενώ στον «Βόρειο» και «Νότιο» πόλο το χιόνι έπεφτε συνεχώς, τόσο ώστε να ξεχειλίσουν όλα τα κοιλώματα του εδάφους στις στεριές των δύο «πόλων».

44.262.Γ

Μόλις έφτασαν, αποδείχτηκαν άριστα ενημερωμένοι για τη θέση των κοσμικών συγκεντρώσεων, για τις ιδιότητες και τις ιδιαιτερότητές τους, και πολύ εξοικειωμένοι με την τέχνη των υπολογισμών που αφορούσαν το σύνολο των αλληλεπιδράσεών τους· διορίστηκαν έτσι αμέσως στις υπεύθυνες θέσεις που σου είπα.

44.262.Γ

Όταν έμαθα τον τόπο μόνιμης ύπαρξής τους και τις θέσεις που αξιώθηκαν, άρχισα να στέλνω στον Τουιλάν, όπως του είχα υποσχεθεί, τέσσερις φορές το χρόνο σύμφωνα με τον δικό μας τρόπο μέτρησης του χρόνου, ένα πιστό αντίγραφο όλων των ανασκοπήσεων όπου συγκέντρωνα τις παρατηρήσεις μου.

Πέρασαν πολλά χρόνια από την ημέρα που έστειλα το πρώτο μου Αιθερόγραμμα στον Τουιλάν, και δεν είχα νέα του, ώσπου πληροφορήθηκα μια μέρα τα εκπληκτικά γεγονότα που συνέβαιναν στον πλανήτη του Καθαρτηρίου.

Ο μέγας κυβερνήτης του Άγιου Πλανήτη του Καθαρτηρίου, ο Στυλοβάτης-Όλων-των-Τεταρτημορίων, ο Αρχι-χερουβείμ Χελκγκεμάτιος έτυχε να μάθει ότι ένας από τους παραστάτες του διευθυντή του σταθμού των Αιθερογραμμάτων, ο Τουιλάν, λάβαινε κατά καιρούς από το ηλιακό σύστημα Ορς μακροσκελέστατα μηνύματα που του έστελνε ο πατέρας του. Εκδήλωσε τότε την επιθυμία να πληροφορείται το περιεχόμενό τους, και ύστερα από αυτό, όχι μόνο ενδιαφέρθηκε πολύ, αλλά έδωσε και την εντολή στο θείο σου Τουιλάν να μεταδίδει το κείμενο από το σύστημα του πλανητικού «Τουλουχτερτζινέκ»¹, έτσι ώστε ορισμένα από τα «ανώτερα οντικά σώματα» που κατοικούσαν στον άγιο πλανήτη να μπορούν, αν θα το ήθελαν, να ακούνε για να ξεκουραστούν, τις πληροφορίες τις σχετικές με τον ψυχισμό κάτι παράδοξων τρίμυαλων όντων που κατοικούσαν σε έναν από τους πιο μακρινούς πλανήτες του Μεγαλόκοσμού μας.

44.262-3.Γ

Ο θείος σου Τουιλάν συμμορφώθηκε αμέσως με την εντολή. Μόλις λάβαινε τα Αιθερογράμματά μου, τα μετέδιδε σε όλο το πλανητικό «Τουλουχτερτζινέκ», και, μ’ αυτό τον τρόπο, όλες οι ενάρετες ψυχές που κατοικούσαν στον άγιο πλανήτη ενημερώνονταν για τις παρατηρήσεις και τις έρευνες μου πάνω σ’ αυτόν τον αλλόκοτο ψυχισμό.

44.267.Γ

Σίγουρα σε ενδιαφέρει να μάθεις ότι ένα από τα πρώτα άτομα που μπόρεσε να μου δώσει πληροφορίες γι’ αυτό το θέμα ήταν ένα ηλικιωμένο ον της φυλής μας, το οποίο αποδείχτηκε αληθινά πολύ χρήσιμο.

Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μας, μου έμαθε πολλά πράγματα και μου υπέδειξε πολλές εξαιρετικές πηγές απ’ όπου άντλησα, αργότερα, πολλές και χρήσιμες πληροφορίες.

44.267-8.Γ

Το ηλικιωμένο ον για το οποίο μιλώ δεν ήταν άλλο από τον θείο του νεαρού όντος της φυλής μας που προκάλεσε την πρώτη μου κάθοδο σ’ εκείνον τον πλανήτη και έμελλε να γίνει ο τοποτηρητής όλων των μελών της φυλής μας που εξορίστηκαν στο σύστημα Ορς.

44.268.Γ

Το ηλικιωμένο εκείνο ον υπήρχε στην ήπειρο Ατλαντίδα την ίδια ακριβώς εποχή που υπήρχε εκεί κι ο Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον.

45.281.Γ

Το δράμα όμως είναι πως σήμερα η αφύσικη ύπαρξή τους έχει ήδη ολέθριες επιπτώσεις και στη φυσιολογική ύπαρξη των τρίμυαλων όντων που κατοικούν σε άλλους πλανήτες — όσους ανήκουν, βέβαια, στο ίδιο ηλιακό σύστημα — καθώς και στις δυνατότητες τελειοποίησης των ανώτερων οντικών μερών τα οποία επενδύονται στην παρουσία εκείνων των όντων.