Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Ασχάρκ |
---|---|
19 Ο Βεελζεβούλ μιλάει για τη δεύτερη κάθοδό του στον πλανήτη Γη |
|
19.160.Α |
Η Συγκαταβατικότητά Του μου εξήγησε τότε λεπτομερώς, πώς, μετά τη δεύτερη καταστροφή που υπέστη ο πλανήτης Γη, τα δίποδα τρίμυαλα όντα τα οποία κατά τύχη έμειναν σώα και αβλαβή, πολλαπλασιάστηκαν πάλι. Η διαδικασία της ύπαρξής τους συγκεντρωνόταν τώρα σε μια μεγάλη ήπειρο που είχε σχηματιστεί πρόσφατα και ονομαζόταν «Ασχάρκ», όπου είχαν συγκροτηθεί τρεις μεγάλες ανεξάρτητες ομάδες, η πρώτη σε μια περιοχή που λεγόταν «Τικλιαμουίς», η δεύτερη σ ένα μέρος που λεγόταν «Μαραλπλεϊσίς» και η τρίτη στη περιοχή που μέχρι σήμερα υπάρχει με το όνομα «Περλανία». «Όμως», συνέχισε η Συγκαταβατικότητά Του, «στον ψυχισμό των όντων που ανήκαν σ αυτές τις τρεις ανεξάρτητες ομάδες σχηματίστηκαν ορισμένες ιδιόρρυθμες “Χαβατβιερνονίες”, δηλαδή ένα σύνολο ψυχικών τάσεων, η ολοκληρωμένη διαδικασία των οποίων αποτελεί αυτό που οι ίδιοι ονομάζουν “θρησκεία”. |
19.162.Α |
Το σκάφος μας κατέβηκε αυτή τη φορά σε μια θάλασσα που είχε σχηματιστεί αμέσως μετά τις διαταραχές που έγιναν κατά τη δεύτερη μεγάλη καταστροφή την οποία υπέστη ο πλανήτης Γη· αυτή η θάλασσα, εκείνη την περίοδο, είχε το όνομα «Κολχίδιος». |
19.162.Α |
Βρισκόταν στα βορειοδυτικά της μεγάλης ηπείρου Ασχάρκ, που εκείνα τα χρόνια ήταν ο κύριος τόπος ύπαρξης των τρίμυαλων όντων εκεί κάτω. Οι άλλες ακτές αυτής της θάλασσας σχηματίζονταν από στεριές που είχαν εμφανιστεί πρόσφατα και που ήταν ενωμένες με την ήπειρο Ασχάρκ. Όλες μαζί αυτές οι σειρές λέγονταν «Φριανκτζαναράλια», αλλά αργότερα πήραν το όνομα «Κολχίδσισσι». Πρέπει άλλωστε να σημειωθεί ότι αυτή η θάλασσα, καθώς και οι ακτές της, υπάρχουν ακόμα και σήμερα· εννοείται, βέβαια, ότι έχουν άλλα ονόματα. Η ήπειρος Ασχάρκ, για παράδειγμα, ονομάζεται σήμερα «Ασία»· Η Κολχίδιος θάλασσα, «Κασπία θάλασσα»· και όλα τα Φριανκτζαναράλια υπάρχουν σήμερα με το όνομα «Καύκασος». |
19.162.Α |
Σημείωσε, καθώς το έφερε ο λόγος, ότι εκείνος ο μεγάλος ποταμός, που είχε το όνομα «Ωξοσέρια», υπάρχει ακόμα και σήμερα, αλλά δεν εκβάλλει πια στην Κασπία θάλασσα· ένας μικρός σεισμός του πλανήτη τον έστρεψε προς βορρά, και τον ανάγκασε να χύνεται σ ένα από τα βαθύπεδα της ηπείρου Ασχάρκ, όπου προοδευτικά σχημάτισε τη μικρή θάλασσα που υπάρχει με το όνομα «Αράλη». Η παλιά κοίτη αυτού του μεγάλου ποταμού, που στις μέρες μας τον λένε «Αμού Νταριά», είναι ακόμα ορατή στον προσεκτικό παρατηρητή. |
19.163.Α |
Τον καιρό της δεύτερης προσωπικής μου καθόδου, η χώρα της Τικλιαμουίς εθεωρείτο η πιο πλούσια και η πιο εύφορη απ όλες τις στεριές τις κατάλληλες για τη συνηθισμένη οντική ύπαρξη σ εκείνο τον πλανήτη — και ήταν πράγματι. |
19.163.Α |
Έπειτα όμως από μια τρίτη μεγάλη καταστροφή, της οποίας θύμα υπήρξε πάλι ο ίδιος κακότυχος πλανήτης, εκείνη η ανθίζουσα χώρα σκεπάστηκε, μαζί με άλλες λίγο-πολύ εύφορες στεριές, από «Κασμανουνόμ», ή, όπως λένε, από «άμμο». Μετά από εκείνη την τρίτη ατυχία, η χώρα της Τικλιαμουίς ονομάστηκε για μεγάλες περιόδους «Έρημος της πείνας»· ακόμη και σήμερα, κάθε περιοχή αυτής της χώρας έχει κι ένα διαφορετικό όνομα και η περιοχή που κάποτε αποτελούσε το κέντρο της ονομάζεται «Καρακούμ», που θα πει «μαύρη άμμος». |
19.163.Α |
Εκείνα τα χρόνια, σ εκείνη την ήπειρο κατοικούσε και δεύτερη ομάδα τρίμυαλων όντων, τελείως ανεξάρτητη· και το τμήμα της ηπείρου Ασχάρκ όπου κατοικούσαν λεγόταν χώρα της «Μαραλπλεϊσίς». Αργότερα, τούτη η δεύτερη ομάδα, αφού με τη σειρά της διάλεξε ένα κεντρικό τόπο ύπαρξης, τον ονόμασε πόλη «Γκομπ», κι ολόκληρη η χώρα ονομάστηκε «Γκομπλανία». |
19.163.Α |
Κι εκείνη η περιοχή επίσης σκεπάστηκε από «Κασμανουνόμ»· και το άλλοτε ανθηρό κέντρο της ονομάζεται σήμερα απλώς «Έρημος Γκόμπι». |
19.163.Α |
Η τρίτη, τώρα, τελείως ανεξάρτητη ομάδα τρίμυαλων όντων του πλανήτη Γη, καθόρισε ως τόπο ύπαρξης της το νοτιοανατολικό μέρος της ηπείρου Ασχάρκ, στην αντίθετη πλευρά της Τικλιαμουίς, προς την άλλη μεριά των αφύσικων προεξοχών αυτής της ηπείρου που είχαν σχηματιστεί κατά τη δεύτερη καταστροφή. |
19.164.Α |
Αποφάσισα να εγκατασταθούμε, και όταν πια βολευτήκαμε άρχισα να επισκέπτομαι τα «Κααλτανέ» της πόλης Κουρκαλάι, δηλαδή τα μαγαζιά εκείνα που αργότερα απόκτησαν στην ήπειρο Ασχάρκ το όνομα «Τσαϊχανέ», «Ασχανέ», «Καραβάν-Σεράι», κ.λπ., και τα οποία τα σημερινά όντα εκεί κάτω, κυρίως στην ήπειρο που λέγεται Ευρώπη, τα ονομάζουν «Καφενεία», «Εστιατόρια», «Λέσχες», «Χορευτικά Κέντρα», «Τόπους Συνάντησης», κ.λπ. |
19.165.Α |
Πριν σου μιλήσω άλλο για τον αρχιερέα Αμπντίλ, πρέπει να σου πω ότι εκείνη την περίοδο το τρομερό έθιμο της προσφοράς θυσιών έδινε κι έπαιρνε στην ήπειρο Ασχάρκ, και ότι η καταστροφή των διαφόρων αδύναμων «δίμυαλων» και «μονόμυαλων» όντων ξεπερνούσε εκεί κάτω κάθε μέτρο. |
19.167.Α |
Αυτό το έθιμο, να γίνονται αρεστοί στους Θεούς, καταστρέφοντας την ύπαρξη άλλων όντων, συνηθίζεται ακόμη και σήμερα στον πλανήτη σου, χωρίς όμως να φτάνει στην έκταση την οποία είχανε δώσει σ αυτές τις βδελυγμίες οι ευνοούμενοί σου στην ήπειρο Ασχάρκ. |
20 Η τρίτη πτήση του Βεελζεβούλ στον πλανήτη Γη |
|
20.182.Α |
Στην τρίτη μου κάθοδο στον πλανήτη Γη, το σκάφος μας Ευκαιρία δεν κατέβηκε στην Κολχίδιο θάλασσα — τη σημερινή Κασπία — αλλά στη «Θάλασσα της Αφθονίας», όπως την ονόμαζαν εκείνη την εποχή. Πήρα αυτή την απόφαση, διότι τούτη τη φορά ήθελα να πάω στην πρωτεύουσα των όντων που αποτελούσαν τη δεύτερη ομάδα της ηπείρου Ασχάρκ — στην πόλη «Γκομπ», που βρισκόταν στις νοτιοανατολικές ακτές εκείνης της θάλασσας. |
20.182.Α |
Εκείνα τα χρόνια η «Γκομπ» ήταν μια μεγαλούπολη, φημισμένη σε όλο τον πλανήτη για τα βαρύτιμα «υφάσματα» και «κοσμήματα» που κατασκεύαζε. Απλωνόταν στις δύο όχθες των εκβολών ενός μεγάλου ποταμού, του· «Κέρια-Τσι», που πήγαζε από τα βουνά στα ανατολικά της χώρας, και χυνόταν στη «Θάλασσα της Αφθονίας». Στα δυτικά αυτής της θάλασσας χυνόταν ένας άλλος μεγάλος ποταμός που ονομαζόταν «Νάρια-Τσι». Τα όντα που ανήκαν στη δεύτερη ομάδα της ηπείρου Ασχάρκ ζούσαν κυρίως στις κοιλάδες αυτών των δύο μεγάλων ποταμών. |
20.183.Α |
Αν θέλεις, καλό μου παιδί, θα σου διηγηθώ την ιστορία αυτών των όντων, είπε ο Βεελζεβούλ στο Χασίν. |
20.184.Α |
Αυτό το κυνήγι παρουσίαζε μεγάλες δυσκολίες. Χρειάζονταν πολυάριθμοι διώκτες για να παγιδέψουν τα πιρμαράλ· έτσι, λοιπόν, εκείνους τους επαγγελματίες τους βοηθούσε όλη η οικογένειά τους. Και μια ωραία πρωία, πολλές τέτοιες οικογένειες, αφού συνενώθηκαν, πήγαν να κυνηγήσουν πιρμαράλ στη μακρινή ήπειρο «Ιρανάν», η οποία, μετά τη δεύτερη καταστροφή που την είχε τόσο αναστατώσει, ονομάστηκε «ήπειρος Ασχάρκ», και σήμερα οι ευνοούμενοί σου την ονομάζουν «Ασία». |
20.186.Α |
Εκείνη η ομάδα των κυνηγών εξέλεξε αυτόν το σοφό ως αρχηγό τους, γιατί ήταν ο πιο συνετός· κι ακόμη αργότερα, τούτο το μέλος της μεγάλης εταιρίας Αχαλντάν παντρεύτηκε τη Ριμάλα, την κόρη ενός κυνηγού, δημιουργώντας έτσι τις καταβολές της δυναστείας της δεύτερης ομάδας της ηπείρου Ασχάρκ, ή όπως λέγεται σήμερα, της Ασίας. |
20.186-7.Α |
Πολύ αργότερα σχημάτισαν στα νοτιοανατολικά της θάλασσας ένα κέντρο ομαδικής ύπαρξης, που το ονόμασαν πόλη «Γκομπ». Και αυτή η πόλη έγινε ο κύριος τόπος διαμονής των αρχηγών τους, τους οποίους πρώτα αυτά τα όντα ονόμασαν «αυτοκράτορες». Η εξουσία του αυτοκράτορα ήταν κληρονομική και πήγαζε από τον πρώτο αρχηγό που είχαν εκλέξει, το σοφό εκείνο μέλος της εταιρίας των Αχαλντανών. |
20.189.Α |
Το θρησκευτικό του δόγμα έλεγε, ότι μακριά από την ήπειρο Ασχάρκ βρισκόταν ένα μεγάλο νησί πάνω στο οποίο υπήρχε ο «Κύριος Θεός» μας. |
20.189-90.Α |
Πρέπει να μάθεις ότι, εκείνη την εποχή, κανένα από τα συνηθισμένα γήινα όντα δεν υποπτευόταν ότι υπήρχαν κι άλλες κοσμικές συγκεντρώσεις πέρα από τον πλανήτη τους. Τα όντα του πλανήτη Γη εκείνης της εποχής είχαν πεισθεί ότι τα «μικρά φωτεινά σημαδάκια» που μόλις διέκριναν μακριά μέσα στο διάστημα, δεν ήταν τίποτ άλλο παρά το σχέδιο του «πέπλου του Σύμπαντος», δηλαδή του πέπλου του πλανήτη τους, αφού, σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους, ολόκληρο το Σύμπαν περιοριζόταν, όπως σου είπα, μόνο στον πλανήτη τους. Πίστευαν ακόμη ότι αυτό το «πέπλο» στηριζόταν σαν «Κάλυπτρο» από ειδικούς στήλους, των οποίων οι βάσεις ακουμπούσαν στη γη. |
20.190.Α |
Σύμφωνα με το πρωτότυπο δόγμα του σοφού αυτοκράτορα Κονιουτσιόν, ο «Κύριος Θεός» είχε σκόπιμα τοποθετήσει στις ψυχές μας τα όργανα και τα μέλη που έχουμε σήμερα, τόσο για να μας προφυλάξει από τα έξω όσο και για να μας επιτρέψει να Τον υπηρετήσουμε αποτελεσματικά — και όχι μόνον Αυτόν, αλλά και τις ψυχές τις οποίες είχε ήδη πάρει στο νησί Του. |
20.190.Α |
«Στην πραγματικότητα», έλεγε αυτό το Δόγμα, «όταν πεθάνουμε και η ψυχή μας απελευθερωθεί απ όλα τα πρόσθετα μέρη με τα οποία είναι συνδεδεμένη, γίνεται τέτοια που θα έπρεπε να είναι· τότε παραλαμβάνεται αιχμάλωτη αμέσως σ εκείνο το νησί, και ανάλογα με τον τρόπο που έζησε όσον καιρό είχε τα όργανα και τα μέλη της στην ήπειρό μας την Ασχάρκ, ο Κύριος Θεός μας της καθορίζει τη θέση που της ταιριάζει για τη μετέπειτα ύπαρξή της. |
20.190.Α |
«Αν η ψυχή εκπλήρωσε έντιμα και ευσυνείδητα τις υποχρεώσεις της, ο Κύριος Θεός τη δέχεται πάνω στο νησί Του, για να εξακολουθήσει εκεί την ύπαρξή της· αλλά η ψυχή που έχασε το χρόνο της εδωπέρα στην ήπειρο Ασχάρκ, αυτή που έδωσε δείγματα τεμπελιάς και αμέλειας απέναντι στις υποχρεώσεις της, αυτή με λίγα λόγια που δεν έζησε παρά μόνο για να ικανοποιήσει τις επιθυμίες των επιπρόσθετων μερών της, ή, απλούστερα, που δεν ακολούθησε τις εντολές Του — αυτή την ψυχή, ο Κύριος Θεός μας τη στέλνει για το υπόλοιπο της ύπαρξής της επάνω σε ένα γειτονικό νησάκι. |
20.190-1.Α |
«Έτσι, εδώ στην ήπειρο Ασχάρκ υπάρχουν πολλά “πνεύματα”, διαλεγμένα από το στενό περιβάλλον Του, τα οποία πηγαινοέρχονται ανάμεσά μας, καλυμμένα με το “σκουφί-που-σε-κάνει-αόρατο”, το οποίο τους επιτρέπει να μας παρατηρούν ασταμάτητα και να αποκαλύπτουν στον Κύριο Θεό όλες μας τις ενέργειες και να Του δίνουν την αναφορά τους την ημέρα της “Τελικής Κρίσης”. «Από αυτά τα πνεύματα δεν έχουμε τη δυνατότητα να κρύψουμε το παραμικρό, ούτε τις ενέργειές μας ούτε και τις προθέσεις μας». |
20.191.Α |
Έλεγε ακόμη ότι η ήπειρος Ασχάρκ, καθώς και οι άλλες ήπειροι και τα νησιά του κόσμου, είχαν δημιουργηθεί από τον Κύριο Θεό αποκλειστικά και μόνο για να υπηρετούν τον ίδιο και τις άλλες άξιες «ψυχές» που κατοικούσαν ήδη πάνω στο νησί Του. «Όλες οι ήπειροι και τα νησιά του κόσμου είναι, κατά κάποιον τρόπο τόποι προετοιμασίας και αποθήκες για καθετί που είναι απαραίτητο στο νησί Του. |
20.198.Α |
— Είναι περιττό να προσθέσω ότι σ εκείνο το δεύτερο πολιτιστικό κέντρο της ηπείρου Ασχάρκ, η συνήθεια των θυσιών σταμάτησε τελείως. Αν κατ εξαίρεση, γινόταν κάτι τέτοιο, τα ίδια όντα εκείνης της ομάδας τιμωρούσαν χωρίς οίκτο τους ενόχους. |
20.198.Α |
Με την πεποίθηση ότι είχα κατορθώσει να ξεριζώσω για πολύ καιρό, από τα όντα της δεύτερης ομάδας της ηπείρου Ασχάρκ, τη συνήθεια να προσφέρουν θυσίες, αποφάσισα να φύγω. Σκεφτόμουν όμως ότι έπρεπε οπωσδήποτε να επισκεφθώ κι άλλα μεγάλα κέντρα κατοικημένα από όντα της Μαραλπλεϊσίς, γι αυτό κι αποφάσισα να ανέβω την κοιλάδα του ποταμού «Νάρια-Τσι». |
21 Η πρώτη επίσκεψη του Βεελζεβούλ στις Ινδίες |
|
21.200-1.Α |
Η κουβέντα των όντων που κάθονταν κοντά μου, μέσα στο Τσαϊχανέ της μικρής πόλης της Αργκουενίας, προκάλεσε αμέσως το ενδιαφέρον μου, διότι κι εγώ ο ίδιος σκόπευα να πάω στην Περλανία, όπου ήταν εγκατεστημένη η τρίτη ομάδα της ηπείρου Ασχάρκ. Τα λεγόμενά τους μου προκάλεσαν αμέσως το συνειρμό: «Δεν θα ήταν καλύτερα να πάω απευθείας από εδώ στην Περλανία με το καραβάνι αυτών των όντων, αντί να επιστρέψω στη Θάλασσα της Αφθονίας, και να φθάσω ύστερα σ εκείνη τη χώρα με το σκάφος μου Ευκαιρία;» |
21.202.Α |
Μετά από κάθε λογής δυσκολία, ένα βροχερό πρωινό, ανεβαίνοντας ένα ύψωμα, διακρίναμε ξαφνικά στον ορίζοντα το περίγραμμα μιας μεγάλης υδάτινης έκτασης που έβρεχε εκείνο το τμήμα της ηπείρου Ασχάρκ, το οποίο ονομαζόταν τότε «Περλανία». |
21.202.Α |
Τέσσερις μέρες αργότερα φτάσαμε στον κυριότερο τόπο ύπαρξης της τρίτης ασιατικής ομάδας — την πόλη που ονομαζόταν τότε «Καϊαμόν». Την πόλη αυτή την κάναμε, ο Αχούν κι εγώ, τόπο μόνιμης διαμονής μας· περάσαμε τις πρώτες μέρες περιδιαβάζοντας τους δρόμους της και παρατηρώντας τις ειδικές εκδηλώσεις της διαδικασίας της συνηθισμένης ύπαρξης των όντων της τρίτης αυτής ομάδας. |
21.202.Α |
Τι τα θέλεις, καλέ μου Χασίν! Μια και σου διηγήθηκα την καταγωγή της δεύτερης ομάδας των όντων της ηπείρου Ασχάρκ, είμαι τώρα υποχρεωμένος να σου αφηγηθώ και την καταγωγή της τρίτης ομάδας… |
21.204.Α |
Έτσι, πριν από τη δεύτερη μεγάλη καταστροφή που υπέστη ο πλανήτης Γη, υπήρχαν κιόλας σ εκείνο το μέρος της ηπείρου Ασχάρκ πολλά όντα που είχαν φτάσει από την ήπειρο Ατλαντίδα. Όταν αυτή η τελευταία καταποντίστηκε, ορισμένα όντα που είχαν γλιτώσει από την καταστροφή, ιδίως όσα είχαν στην Περλανία γνωστούς και συγγενείς, πήγαν σιγά-σιγά να τους συναντήσουν. |
21.204.Α |
Έχοντας πάντα τη συνηθισμένη τους «γονιμότητα», πολλαπλασιάστηκαν γρήγορα· αρχικά κατοικούσαν σε δύο ξεχωριστούς τόπους της Περλανίας, πλάι στις εκβολές δύο μεγάλων ποταμών που πήγαζαν από τα βάθη της ηπείρου Ασχάρκ και χύνονταν τελικά σε μια μεγάλη υδάτινη έκταση κοντά στις περιοχές όπου αφθονούσαν τα μαργαριτοφόρα όντα. Ωστόσο καθώς ο αριθμός τους αυξανόταν υπερβολικά, προχώρησαν προς το εσωτερικό της χώρας, ενώ οι κοιλάδες αυτών των δύο ποταμών έμειναν για πάντα οι αγαπημένοι τους τόποι. |
21.204-5.Α |
Λοιπόν, παιδί μου, όταν έφτασα για πρώτη φορά στην Περλανία, αποφάσισα, ακόμα κι εκεί, να φτάσω στο στόχο μου μέσω των «Χαβατβιερνονιών» που υπήρχαν εκεί κάτω, δηλαδή μέσω των «θρησκειών» τους. Έτυχε όμως τα όντα της τρίτης ομάδας της ηπείρου Ασχάρκ να έχουν πολλές και πρωτότυπες «Χαβατβιερνονίες», ή θρησκείες, θεμελιωμένες η καθεμία πάνω σε ανεξάρτητες «θρησκευτικές διδασκαλίες», χωρίς τίποτα το κοινό μεταξύ τους. |
22 Ο Βεελζεβούλ για πρώτη φορά στο Θιβέτ |
|
22.221.Α |
Τη φορά αυτή διαβήκαμε τόπους ακόμα πιο περίεργους, όπου η φύση εκείνου του κακόμοιρου πλανήτη αποκαλυπτόταν ακόμα πιο παράδοξη, και συναντήσαμε μονόμυαλα και δίμυαλα όντα που στη Γη τα χαρακτηρίζουν «άγρια», με μορφές ποικίλες, τα οποία έρχονταν εκείνη την εποχή από μακρυνούς τόπους της ηπείρου Ασχάρκ για να κυνηγήσουν, όπως λένε εκεί κάτω. |
22.229.Α |
Πρέπει να σου αναφέρω εδώ μια ιδιαίτερα παράδοξη διαπίστωση που έκανα τότε στο τμήμα του πλανήτη σου που ονομάζεται σήμερα «Θιβέτ». Την πρώτη φορά που πέρασα, τα υψώματα του Θιβέτ υψώνονταν πραγματικά με τρόπο ασυνήθιστο πάνω από την επιφάνεια της Γης, χωρίς όμως να ξεχωρίζουν ιδιαίτερα από τα άλλα υψώματα της ηπείρου Ασχάρκ — ή Ασίας — της οποίας το Θιβέτ είναι μέρος, ούτε κι από εκείνα των άλλων «ηπείρων». Κατά τη διάρκεια όμως της έκτης και τελευταίας επίσκεψης που έκανα εγώ ο ίδιος στον πλανήτη Γη, χρειάστηκε να ξαναπεράσω από τους αξιομνημόνευτους αυτούς τόπους, και διαπίστωσα ότι στο διάστημα μερικών δεκάδων από τους αιώνες τους, όλη εκείνη η περιοχή είχε ανυψωθεί σε τέτοιο σημείο που δεν μπορούσε να συγκριθεί με κανένα παρόμοιο ύψωμα σε οποιαδήποτε ήπειρο. |
24 Ο Βεελζεβούλ πετάει στον πλανήτη Γη για πέμπτη φορά |
|
24.276.Α |
Μεγάλες αλλαγές συντελέστηκαν τα χρόνια που κύλησαν ανάμεσα στην τέταρτη και στην πέμπτη μου επίσκεψη στην επιφάνεια του πλανήτη σου — ιδιαίτερα στις περιοχές όπου η ύπαρξη των ευνοουμένων σου ήταν πυκνότερη. Όλα τα «κέντρα πολιτισμού» τους στην ήπειρο Ασχάρκ, για παράδειγμα, όσα επισκέφθηκα εγώ ο ίδιος στις προηγούμενες καθόδους μου στη Γη, δηλαδή οι χώρες Τικλιαμουίς και Μαραλπλεϊσίς, κατά την πέμπτη μου επίσκεψη είχαν πια εξαφανιστεί. |
24.277.Α |
Σ αυτά τα βαθουλώματα βρίσκονταν μεταξύ άλλων και οι δύο περιοχές της ηπείρου Ασχάρκ, πάνω στις οποίες είχε κυρίως συγκεντρωθεί η διαδικασία ύπαρξης της πρώτης και της δεύτερης ομάδας των όντων της σημερινής Ασίας, δηλαδή τα κυριότερα τμήματα των χωρών Τικλιαμουίς και Μαραλπλεϊσίς. |
24.278.Α |
Στην πραγματικότητα, η αληθινή αιτία των μεταναστεύσεων εκείνων των τρίμυαλων όντων ήταν ότι μόλις ξεκίνησαν οι σφοδροί άνεμοι, τα όντα που κατοικούσαν στην ήπειρο Ασχάρκ, επειδή φοβήθηκαν μήπως τους θάψει η άμμος, μετακινήθηκαν προς άλλους τόπους σχετικά ασφαλέστερους. Αυτές οι μετακινήσεις των τρίμυαλων όντων εκεί κάτω, ακολούθησαν την εξής σειρά: |
24.278.Α |
Ένα μεγάλο μέλος των τρίμυαλων όντων που κατοικούσαν στην Τικλιαμουίς μετανάστευσε προς τα νότια της ηπείρου Ασχάρκ, σε μια χώρα που αργότερα ονομάστηκε «Περσία». Τα άλλα κατευθύνθηκαν προς το Βορρά και οι τόποι στους οποίους εγκαταστάθηκαν ονομάστηκαν αργότερα «Κιργκίζτσερι». |
24.281-2.Α |
Εκείνο τον καιρό, η «ασύγκριτα μεγαλόπρεπη Βαβυλώνα» βρισκόταν στην ακμή της από κάθε άποψη. Τη θεωρούσαν «Κέντρο Πολιτισμού», όχι μόνο τα όντα που κατοικούσαν στην ήπειρο Ασχάρκ, αλλά και τα όντα όλων των άλλων μεγάλων ή μικρών τμημάτων ξηράς που ανταποκρίνονταν στις ανάγκες της συνηθισμένης οντικής ύπαρξης επάνω σ εκείνο τον πλανήτη. |
29 Οι καρποί των αρχαίων πολιτισμών και τα άνθη των συγχρόνων |
|
29.6.Β |
Όσο για τα όντα-Ασιάτες που επιδίδονταν σε «θαλασσινές» δραστηριότητες, όπως το ψάρεμα και το μάζεμα σφουγγαριών, κοραλλιών και φυκιών, μετανάστεψαν κι αυτά επίσης, μαζί με τις οικογένειες τους, για τις επαγγελματικές τους ανάγκες, κι ένα τμήμα τους εγκαταστάθηκε στις δυτικές ακτές της ηπείρου Ασχάρκ, ένα άλλο στις νοτιοανατολικές ακτές της ηπείρου της Ευρώπης, κι ένα άλλο πάλι στα νησιά της υδάτινης έκτασης που χωρίζει ακόμα και σήμερα την ήπειρο της Ασίας από την ήπειρο της Ευρώπης. |
38 Η θρησκεία |
|
38.252.Β |
Οι πρώτοι κιόλας απόγονοι της γενιάς του Άγιου Μωυσή το βρήκαν ωφέλιμο, πιθανόν για να εξυπηρετήσουν τα ιδιαίτερα σχέδιά τους, να παρεμβάλουν μέσα στη διδασκαλία του σχεδόν ολόκληρο το περιεχόμενο του απίθανου δόγματος για το οποίο σου μίλησα, θυμάσαι, όταν αναφέρθηκα στα τρίμυαλα όντα της δεύτερης ομάδας της ηπείρου Ασχάρκ, ή Ασίας, την οποία ο σοφός αυτοκράτορας Κονιουτσιόν, που αργότερα έγινε άγιος, είχε επινοήσει, για να γλιτώσει τους υπηκόους του από την καταστροφική συνήθεια να μασάνε τα σπόρια της παπαρούνας. |
38.265-6.Β |
Το θυμάσαι; Σου διηγήθηκα κάποτε ότι τα όντα της ηπείρου Ατλαντίδος έφτασαν πρώτα στην Περλανία, στην ήπειρο Ασχάρκ, ή Ασία, για να ψάξουν για μαργαριτάρια, και πως στη συνέχεια έγιναν τα πρώτα που κατοίκησαν τη χώρα. |