Study of Beelzebub's Tales

17.122.Α

Αυτή η Μέγιστη κοσμική Τρωγωαυτοεγωκρατική διαδικασία πραγματώθηκε από το ΑΙΩΝΙΟ μας ΠΑΝ-ΟΝ, αφού ήδη υπήρχε ο Μέγιστος και Αγιότατος Απόλυτος Ήλιος μας, που ήταν και είναι ακόμα και σήμερα, ο κύριος τόπος ύπαρξης του ΠΟΛΥΕΥΣΠΛΑΧΝΟΥ ΑΙΩΝΙΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ μας.

17.122.Α

Το σύστημα αυτό, το οποίο στηρίζει όλα όσα εμφανίζονται και υπάρχουν, πραγματώθηκε από τον ΑΙΩΝΙΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ μας για να διενεργείται η «ανταλλαγή των ουσιών» ή η «αμοιβαία θρέψη» όλων όσων υπάρχουν στο Σύμπαν, έτσι ώστε ν’ αναχαιτίζεται, στον Απόλυτο Ήλιο, η δράση του αμείλικτου Ηρωπάς.

17.122.Α

Η Μέγιστη αυτή κοσμική Τρωγωαυτοεγωκρατική διαδικασία επιτελείται πάντοτε και στα πάντα, σύμφωνα με τους δύο θεμελιώδεις κοσμικούς νόμους, ο πρώτος από τους οποίους ονομάζεται «θεμελιώδες Ιερό Επταπαραπαρσινόχ Πρώτης Τάξης» και ο δεύτερος «θεμελιώδες Ιερό Τριαμαζικάμνω Πρώτης Τάξης».

17.124.Α

Ακόμα, παιδί μου, και ο ιερός μας Θεομερτμάλογος, η πρωταρχική δηλαδή εκπόρευση του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου μας, από τη στιγμή της εμφάνισής του, συμμορφώνεται σ’ αυτό το νόμο, και στις μεταγενέστερες πραγματοποιήσεις του δίνει αντίστοιχα αποτελέσματα.

17.124.Α

Το Πανταχού Παρόν Οκιντανόχ εμφανίζεται στο διάστημα έξω από τον Αγιότατο Απόλυτο Ήλιο, και προέρχεται από τη συγχώνευση αυτών των τριών ανεξάρτητων δυνάμεων σε μία και μοναδική· αργότερα, κατά τη διάρκεια των περαιτέρω ενελίξεών του, τροποποιείται αντίστοιχα, ως προς τη «ζωογόνο δύναμη των δονήσεών» του, ανάλογα με τα περάσματά του μέσα από αυτά που ονομάζονται «Στόπιντερ» ή «κέντρα βάρους» του θεμελιώδους ιερού Επταπαραπαρσινόχ.

17.124.Α

Σου επαναλαμβάνω ότι το Πανταχού Παρόν Οκιντανόχ συμμετέχει πάντα αναγκαστικά, μαζί με άλλες ήδη καθορισμένες κοσμικές κρυσταλλώσεις, στους κοσμικούς σχηματισμούς, μικρούς ή μεγάλους, σε όποιο μέρος του Σύμπαντος κι αν εμφανίζονται και όποιες κι αν είναι οι εξωτερικές συνθήκες του περιβάλλοντος.

17.124.Α

Αυτή η «Μοναδική Κοσμική Κρυστάλλωση», αυτό «το Ενεργό Στοιχείο», έχει πολλές ιδιότητες εντελώς δικές του, και οι χαρακτηριστικές ιδιαιτερότητες του προκαλούν τα περισσότερα κοσμικά φαινόμενα — χωρίς να εξαιρούνται τα φαινόμενα για τα οποία μιλήσαμε που συμβαίνουν στην ατμόσφαιρα ορισμένων πλανητών.

17.124.Α

Το Πανταχού Παρόν Ενεργό Στοιχείο έχει, όπως σου είπα, πολλές εντελώς δικές του ιδιαιτερότητες, αλλά μας αρκεί, στη συζήτησή μας, να γνωρίσουμε μόνο δύο από αυτές.

17.124-5.Α

Η πρώτη είναι η εξής: όταν συμπυκνώνεται μια νέα κοσμική ενότητα, το Πανταχού Παρόν Ενεργό Στοιχείο δεν συγχωνεύεται μαζί της, ούτε και μεταστοιχειώνεται στην ολότητα του σε κάποιο δεδομένο σημείο του νέου σχηματισμού — όπως κάνουν όλες οι άλλες κρυσταλλώσεις μέσα σε όλους τους κοσμικούς σχηματισμούς. Αλλά μόλις εισχωρήσει, έτσι όπως είναι σύσσωμο, μέσα σε κάποια κοσμική ενότητα, αμέσως του συμβαίνει κάτι που λέγεται «Ντζαρτκλόμ», δηλαδή διασπάται στις τρεις θεμελιώδεις αρχές οι οποίες το γέννησαν. Έπειτα η καθεμιά από αυτές τις τρεις αρχές, ξεχωριστά, καθορίζει στην ίδια την κοσμική ενότητα, την ανεξάρτητη συγκέντρωση τριών άλλων διακεκριμένων σχηματισμών. Και έτσι το Πανταχού Παρόν Ενεργό Στοιχείο δημιουργεί, στην αρχή κάθε νέου σχηματισμού, πηγές για την ενδεχόμενη εκδήλωση του δικού του ιερού νόμου του Τριαμαζικάμνω.

17.125.Α

Πρέπει ακόμα να σημειώσουμε ότι, για να εξασφαλιστεί η πρόσληψη και η περαιτέρω χρήση τούτης της ιδιαιτερότητας του Πανταχού Παρόντος Ενεργού Στοιχείου με σκοπό να επιτευχθεί μια κατάλληλη πραγματοποίηση, οι διακεκριμένες του πηγές υπάρχουν και λειτουργούν σε κάθε σχηματισμό ή κοσμική ενότητα, όσο διαρκεί η ύπαρξη της.

17.125.Α

Και μόνο μετά την ολοκληρωτική καταστροφή τούτης της «ενότητας», οι άγιες αρχές του ιερού Τριαμαζικάμνω, που είναι εντοπισμένες μέσα στο Πανταχού Παρόν Ενεργό Στοιχείο Οκιντανόχ, συγχωνεύονται πάλι για να ξαναμετατραπούν σε Οκιντανόχ, αλλά αυτή τη φορά με δονήσεις που έχουν μια διαφορετική ζωογόνο δύναμη.

17.125.Α

Όσο για τη δεύτερη ιδιαιτερότητα του Πανταχού Παρόντος Οκιντανόχ, που και πάλι προσιδιάζει μόνο σ’ αυτό, και την οποία θα πρέπει απαραίτητα να διευκρινίσουμε αμέσως, αφού αυτό είναι το θέμα της συζήτησής μας, θα την καταλάβεις μόνο αφού πληροφορηθείς ένα θεμελιώδη κοσμικό νόμο δεύτερης τάξης, ο οποίος υπάρχει στο Σύμπαν με το όνομα «Ιερό Αϊεϊοϊουοά»

17.125.Α

Αυτός ο κοσμικός νόμος είναι ο ακόλουθος:

«Κάθε μεγάλος ή μικρός σχηματισμός, όταν έρθει σε άμεση επαφή με τις “εκπορεύσεις” του Απόλυτου Ήλιου ή οποιουδήποτε άλλου ήλιου, υφίσταται μία διαδικασία που λέγεται “Τύψεις”, κατά τη διάρκεια της οποίας καθένα από τα μέρη του, αποτέλεσμα μιας από τις άγιες αρχές του Ιερού Τριαμαζικάμνω, “εξεγείρεται”, και “κρίνει” τις προηγούμενες αντιλήψεις και τις τρέχουσες ανάρμοστες εκδηλώσεις άλλου μέρους της ολότητάς του, που είναι αποτέλεσμα μιας άλλης Άγιας Αρχής του ίδιου Ιερού Νόμου του Τριαμαζικάμνω».

17.125.Α

Το Πανταχού Παρόν Ενεργό Στοιχείο Οκιντανόχ υφίσταται κι αυτό τούτη την ιερή διαδικασία του «Αϊεϊοϊουοά», ή των «Τύψεων».

17.125-6.Α

Η ιδιαιτερότητα αυτού του στοιχείου σ’ αυτή τη διαδικασία συνίσταται στο ότι ενώ, κατά τη διάρκεια της άμεσης δράσης γύρω του τού ιερού Θεομερτμάλογου ή των εκπορεύσεων κάποιου συνηθισμένου ήλιου, αυτό διασπάται στα τρία αρχικά του μέρη, τα οποία εν συνεχεία υπάρχουν με τρόπο σχεδόν ανεξάρτητο, μόλις η δράση αυτή κοπάσει, τα μέρη του συγχωνεύονται εκ νέου για να υπάρξουν σαν ένα σύνολο ενιαίο.

17.126.Α

Εδώ, παιδί μου, νομίζω πως καλό θα ήταν να σου επισημάνω ανάμεσα στα άλλα και ένα ενδιαφέρον γεγονός, που αφορά τον παράξενο ψυχισμό των συνηθισμένων τρίμυαλων όντων του πλανήτη που τόσο σου αρέσει· αυτό το γεγονός αναφέρεται στις «επιστημονικές εικασίες» τους, όπως τις λένε.

Μέσα στους τόσους αιώνες που παρατηρούσα και μελετούσα τον ψυχισμό τους — κατά τη διάρκεια των οποίων, από την αρχή κιόλας της εμφάνισής τους, γεννήθηκαν οι επιστήμες τους, που αργότερα θα έφταναν, κατά περιόδους, όπως κάθε πράγμα εκεί κάτω, σ’ ένα κάπως υψηλό επίπεδο τελειότητας — είχα πολλές φορές την ευκαιρία να διαπιστώσω, ότι παρόλο που εκατομμύρια τρίμυαλα όντα από αυτά που ονομάζονται «σοφοί» πρέπει να εμφανίστηκαν σε κάθε τόπο ανάμεσά τους ανά τους αιώνες, ούτε καν πέρασε από το μυαλό κάποιου απ’ όλους αυτούς — με μοναδική εξαίρεση έναν Κινέζο που λεγόταν Τσουν-Κιλ-Τες, για τον οποίο θα σου μιλήσω με λεπτομέρειες αργότερα — ότι υπάρχει κάποια διαφορά ανάμεσα στα δύο κοσμικά φαινόμενα που ονομάζονται «εκπόρευση» και «ακτινοβολία».

17.126.Α

Ούτε ένας απ’ όλους εκείνους τους «σοφούς της συμφοράς» δεν κατανόησε ποτέ ότι οι διαφορές ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο κοσμικές διαδικασίες είναι ίδιες ακριβώς μ’ εκείνες που ο σεβάσμιος Ναστραντίν Χότζας χαρακτήριζε κάποτε με τα ακόλουθα λόγια:

«Μοιάζουν μεταξύ τους όσο μοιάζει η γενειάδα του διάσημου Άγγλου Σαίξπηρ με το όχι λιγότερο φημισμένο γαλλικό “Αρμανιάκ”».

17.126-7.Α

Για να μπορέσεις να καταλάβεις καλύτερα τα φαινόμενα που παράγονται μέσα στις ατμόσφαιρες, πρέπει να μάθεις και να θυμάσαι πάντοτε ότι κατά τις περιόδους που το Πανταχού Παρόν Οκιντανόχ υφίσταται το «Ντζαρτκλόμ», κάτω από τη δράση της ιερής διαδικασίας του «Αϊεϊοϊουοά», το μέρος του καθαρού Αιθεροκρίλνο — δηλαδή το «αναλοίωτο» μέρος του — που εισχωρεί απαραίτητα σε όλους τους κοσμικούς σχηματισμούς και χρησιμεύει, ας πούμε, για να συνδέει μεταξύ τους όλα τα ενεργά στοιχεία αυτών των σχηματισμών, αποσπάται προσωρινά από αυτό, για να ενοποιηθεί και πάλι μόλις τα τρία κύρια μέρη του Οκιντανόχ ξανασυγχωνευτούν.

17.127.Α

Τώρα, είναι απαραίτητο να θέσουμε για λίγο ένα άλλο ερώτημα: ποια είναι η σχέση του Πανταχού Παρόντος Ενεργού Στοιχείου Οκιντανόχ με τη συνολική παρουσία των όντων κάθε είδους, και ποια κοσμικά αποτελέσματα εμφανίζονται χάρη σ’ αυτό.

17.127.Α

Είναι απαραίτητο να θέσουμε αυτό το ερώτημα, γιατί έτσι θα αποκαλυφθεί ένα γεγονός το οποίο θα σου επιτρέψει να αντιληφθείς καλύτερα τις διαφορές που παρουσιάζουν τα διάφορα μυαλικά συστήματα των όντων, συστήματα που ονομάζονται «μονόμυαλο» «δίμυαλο» και «τρίμυαλο».

17.127.Α

Πρέπει πρώτα απ’ όλα να μάθεις ότι κάθε κοσμική συγκέντρωση που λέγεται «μυαλό» συγκροτείται από τις κρυσταλλώσεις των οποίων ο σχηματισμός έχει ως καταφατική αρχή τη μία ή την άλλη από τις αντίστοιχες άγιες δυνάμεις του θεμελιώδους Ιερού Τριαμαζικάμνω, οι οποίες εμπεριέχονται στο Πανταχού Παρόν Οκιντανόχ. Και από τούτες ακριβώς τις εντοπίσεις πραγματώνονται μέσα στην παρουσία των όντων οι κατοπινές πραγματοποιήσεις αυτών των άγιων δυνάμεων.

17.128.Α

Αυτός ο τελευταίος στόχος εξαρτάται εξάλλου από την ποιότητα των «Ιμπουλσάκρι» που συγκεντρώνονται ή, όπως λέγεται επίσης, που κατασταλάζουν στα οντικά μυαλά.

17.128.Α

Σε ότι αφορά την ποιότητα των «Οντικών Ιμπουλσάκρι», υπάρχει, μέσα στις άμεσες εντολές της ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΚΛΕΙΟΥΣΑΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ μας, μια ειδική εντολή, την οποία τηρούν αυστηρά όλα τα τρίμυαλα όντα του Μεγάλου μας Σύμπαντος, και η οποία εκφράζεται ως εξής:

«Φυλάξου πάντα από τις προσλήψεις που θα μπορούσαν να αμαυρώσουν την καθαρότητα των μυαλών σου».

17.128-9.Α

Τα τρίμυαλα όντα έχουν τη δυνατότητα της προσωπικής τους τελειοποίησης, διότι στη συνολική τους παρουσία είναι εντοπισμένα τρία κέντρα, ή οντικά μυαλά στα οποία κατασταλάζουν οι τρεις άγιες αρχές του Τριαμαζικάμνω, μόλις το Πανταχού Παρόν Οκιντανόχ υποστεί τη διαδικασία του Ντζαρτκλόμ, και αποκτούν τη δυνατότητα μιας περαιτέρω πραγματοποίησης, αυτή τη φορά ανεξάρτητης.

17.129.Α

Λοιπόν, γεγονός είναι ότι τα όντα που έχουν το τρίμυαλο σύστημα μπορούν, με τη συνειδητή και σκόπιμη εκπλήρωση των οντικών Πάρτκντολγκ-καθηκόντων τους, να χρησιμοποιήσουν για τη δική τους παρουσία τις τρεις άγιες δυνάμεις του Οκιντανόχ, απελευθερωμένες δια του Ντζαρτκλόμ, και να οδηγήσουν την παρουσία τους ως την κατάσταση που καλείται «Σακρονουλαντσακνιανή»· μπορούν δηλαδή να γίνουν Άτομα που έχουν το δικό τους ιερό νόμο του Τριαμαζικάμνω, αυτόν που τους δίνει τη δυνατότητα να απορροφήσουν συνειδητά και να επενδύσουν ολοκληρωτικά στη συνολική τους παρουσία το «Ιερό» εκείνο που ευνοεί μέσα στις κοσμικές ενότητες, μεταξύ των άλλων, την πραγμάτωση της λειτουργίας του Αντικειμενικού ή Θείου Νου.

17.129.Α

Ωστόσο, παιδί μου, συμβαίνει κάτι το φοβερό. Παρόλο που τα τρίμυαλα όντα του πλανήτη Γη που σε ενδιαφέρουν διαθέτουν κι αυτά, μέχρι την ολοκληρωτική καταστροφή τους, τρεις ανεξάρτητες εντοπίσεις, ή «οντικά μυαλά», μέσω των οποίων μετασχηματίζονται, με την προοπτική μιας περαιτέρω κατάλληλης πραγμάτωσης, οι τρεις άγιες αρχές του Ιερού Τριαμαζικάμνω τις οποίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για την τελειοποίηση του εαυτού τους, η συμφορά είναι ότι λόγω των ακατάλληλων συνθηκών της συνηθισμένης οντικής ύπαρξης που δημιούργησαν μόνα τους, αφήνουν αυτές τις δυνατότητες να χτυπούν μάταια τα φτερά τους.

17.129.Α

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι, στα τρίμυαλα όντα του πλανήτη Γη, τα οντικά μυαλά βρίσκονται τοποθετημένα στα ίδια μέρη του πλανητικού τους σώματος που βρίσκονται και τα δικά μας. Έτσι:

17.129.Α

1. Το μυαλό που προορίζεται από τη Μεγάλη Φύση για τη συγκέντρωση και για την περαιτέρω πραγμάτωση της πρώτης άγιας δύναμης του Ιερού Τριαμαζικάμνω, η οποία λέγεται «Άγια Κατάφαση», είναι τοποθετημένο στο κεφάλι τους.

17.129-30.Α

2. Το δεύτερο μυαλό, το οποίο μετασχηματίζει και κρυσταλλώνει τη δεύτερη άγια δύναμη του Ιερού Τριαμαζικάμνω, την «Άγια Άρνηση», είναι τοποθετημένο, όπως και σε μας, καθ’ όλο το μήκος της πλάτης τους, στο μέρος που λέγεται «σπονδυλική στήλη».

17.130.Α

3. Όσο για το μέρος της συγκέντρωσης το οποίο χρησιμεύει και ως πηγή εκδήλωσης της τρίτης άγιας δύναμης του Ιερού Τριαμαζικάμνω, της «Άγιας Συμφιλίωσης», η εξωτερική μορφή του οντικού τούτου μυαλού στα τρίμυαλα όντα εκεί κάτω δε μοιάζει καθόλου με το δικό μας.

21.213.Α

Εδώ, η παραξενιά της ψυχής των ευνοουμένων σου εκδηλώθηκε με τον ίδιο τρόπο που εκδηλώνεται και σήμερα, με το ότι δεν σκέφτηκαν και δεν κατάλαβαν το προφανές — προφανές δηλαδή για έναν υγιή Νου — ότι ο Θείος Διδάσκαλος, ο Άγιος Βούδας, όταν τους συνιστούσε να αποκτήσουν αυτό το είδος της «αντοχής», προφανώς εννοούσε ότι θα την αποκτούσαν μέσα στην κανονική τους ζωή, έτσι ώστε η συχνή επανάληψη αυτής της Άγιας οντικής πραγματοποίησης μπρος στις δυσάρεστες εκδηλώσεις των άλλων θα τους προκαλούσε εκείνο που ονομάζεται «Τρεντρουντιανός», ή, όπως θα το περιέγραφαν οι ίδιοι, το «φυσικοχημικό αποτέλεσμα» το οποίο προξενεί μέσα στην παρουσία κάθε τρίκεντρου όντος τα αναγκαία δεδομένα για την εμφάνιση της μιας από τις τρεις άγιες δυνάμεις του ιερού οντικού Τριαμαζικάμνω· αυτή η «άγια δύναμη», μέσα στα όντα, γίνεται πάντοτε καταφατική σε σχέση με το σύνολο των αρνητικών ιδιοτήτων που ήδη βρίσκονται εκεί.

21.214.Α

Αυτό το Μέγιστο Παν-Περιλαμβάνον όλα όσα υπάρχουν εκπορεύεται συνεχώς από ολόκληρο το Σύμπαν, και, πάνω στους πλανήτες, επενδύει με τα μόριά του ορισμένα τρίκεντρα όντα που έχουν αποκτήσει στη συνολική τους παρουσία την ικανότητα κάποιας αυτόνομης λειτουργίας των δύο βασικών κοσμικών νόμων, των ιερών Επταπαραπαρσινόχ και Τριαμαζικάμνω, με σκοπό αυτά τα μόρια να σχηματίσουν μια συγκεκριμένη ενότητα, γιατί μόνο, μέσα σ’ αυτή την ενότητα έχει τη δυνατότητα να συμπυκνωθεί και να σταθεροποιηθεί ο Θείος Αντικειμενικός Νους.

23.244.Α

Χάρη στην πολυεύσπλαχνη πρόνοια του ΠΑΤΕΡΑ Όλων Όσων Υπάρχουν στο Σύμπαν, και σύμφωνα με τη εντολή Του που είναι προσαρμοσμένη στη συνολική τάξη της Μεγάλης Μητέρας Φύσης, κατά τη διαδικασία που πραγματώνεται ανάμεσα σε δύο όντα διαφορετικού φύλου και ονομάζεται «διαδικασία του ιερού Ελμουάρνο» — κάτω από ορισμένες συνθήκες του περιβάλλοντος και με τη συμμετοχή της τρίτης ξέχωρα εντοπισμένης άγιας δύναμης του ιερού Τριαμαζικάμνω, της «Συμφιλιωτικής» δύναμης — η συγχώνευση των δύο Εξιοεχάρυ που σχηματίζονται μέσα στα δύο αυτά ανεξάρτητα όντα δημιουργεί την αρχή του σχηματισμού ενός νέου όντος.

23.244.Α

Μια τόσο αφύσικη συγχώνευση δύο ετερογενών Εξιοεχάρυ θα ήταν αδύνατη, σ’ αυτή την περίπτωση, αν δεν, υπήρχε ένας κοσμικός νόμος που ονομάζεται «νόμος της συγγένειας του συνόλου των δονήσεων» — ένας νόμος που εμφανίστηκε μετά τη δεύτερη Τρανσαπαλνιανή διαταραχή που υπέστη εκείνος ο άμοιρος πλανήτης, και του οποίου η δράση ακόμα συνεχίζεται στη συνολική του παρουσία.

23.244-5.Α

Σχετικά με τον κοσμικό αυτό νόμο, θα πρέπει να σου πω ότι εμφανίστηκε και διατηρήθηκε μέσα στο Σύμπαν έπειτα από την τροποποίηση που επέφερε ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΜΑΣ στο θεμελιώδη ιερό νόμο του Τριαμαζικάμνω, με σκοπό να κάνει τον Ηρωπάς ακίνδυνο, δηλαδή αφού τα μέχρι τότε τελείως ανεξάρτητα στοιχεία αυτού του νόμου είχαν αρχίσει να υποκύπτουν σε εξωγενείς δυνάμεις.

Δεν θα μπορέσεις ωστόσο να καταλάβεις τον κοσμικό αυτό νόμο από όλες του τις πλευρές αν δεν σου εξηγήσω με κάθε λεπτομέρεια, όπως ήδη σου υποσχέθηκα, τους θεμελειώδεις νόμους της Δημιουργίας και Ύπαρξης του Κόσμου.

23.245.Α

Στο μεταξύ πρέπει σχετικά με το θέμα αυτό να ξέρεις, ότι, λόγω του κοσμικού νόμου που σου ανέφερα, το Εξιοεχάρυ το οποίο σχηματίζεται στην παρουσία ενός τρίμυαλου όντος που διαθέτει όργανα αντίληψης και μετασχηματισμού για τον εντοπισμό του άγιου καταφατικού μέρους του ιερού Τριαμαζικάμνω, ενός δηλαδή Κεστσαπμαρτνιανού όντος αρσενικού φύλου, δεν μπορεί ποτέ, σε κανέναν πλανήτη, προικισμένο με φυσιολογική ύπαρξη, του Μεγάλου μας Σύμπαντος, να συγχωνευτεί με το Εξιοεχάρυ που σχηματίζεται στην παρουσία δίμυαλων Κεστσαπμαρτνιανών όντων αντίθετου φύλου.

23.245.Α

Αντίθετα, το Εξιοεχάρυ που σχηματίζεται στα Κεστσαπμαρτνιανά τρίμυαλα όντα «θηλυκού» φύλου μπορεί μερικές φορές, όταν η ένωση των κοσμικών δυνάμεων γίνεται με κάποιο ιδιαίτερο συνδυασμό, υπό την επίδραση και πάλι του νόμου της «συγγένειας του συνόλου των δονήσεων» και κάτω από ορισμένες συνθήκες του περιβάλλοντος, να συγχωνευτεί τέλεια με το Εξιοεχάρυ που σχηματίζεται σε δίμυαλα Κεστσαπμαρτνιανά όντα «αρσενικού» φύλου — τη φορά όμως αυτή με την ιδιότητα του ενεργητικού παράγοντα της διαδικασίας πραγματοποίησης του θεμελιώδους ιερού Τριαμαζικάμνω.

23.245.Α

Με λίγα λόγια, στον πλανήτη σου δημιουργήθηκε, τα τρομερά εκείνα χρόνια, ένα φαινόμενο πολύ σπάνιο μέσα στο Σύμπαν· έγινε δηλαδή συγχώνευση των Εξιοεχάρυ δύο Κεστσαπμαρτνιανών όντων αντίθετου φύλου και διαφορετικού συστήματος μυαλών, μια συγχώνευση που έγινε αιτία να εμφανιστούν οι πρόγονοι των «παρεξηγημένων» εκείνων γήινων όντων που ονομάζονται σήμερα πίθηκοι, και που δεν αφήνουν σε ησυχία τους ευνοούμενούς σου μέχρι σημείου ν’ αναστατώνουν εντελώς, από καιρό σε καιρό, τον παράδοξο νου τους.

32.133.Β

Συνήθως αυτή η τελειοποίηση του αντικειμενικού Νου, σε όλους τους πλανήτες του Μεγάλου μας Σύμπαντος που κατοικούνται από τρίμυαλα όντα δεν επιτυγχάνεται παρά μόνο με προσωπική συνειδητή εργασία και θεληματικές ταλαιπωρίες.

32.133.Β

Αυτό το «ιερό Αντκουάνο» μπορεί να πραγματοποιηθεί σ’ εκείνους μόνο τους πλανήτες όπου όλες οι κοσμικές αλήθειες είναι γνωστές σε όλα τα όντα.

32.133-4.Β

Και όλες τις κοσμικές αλήθειες τις γνωρίζουν όλα τα όντα σ’ εκείνους τους πλανήτες, επειδή τα όντα ενός δεδομένου πλανήτη που κατάφεραν με τις συνειδητές τους προσπάθειες να γνωρίσουν ορισμένες αλήθειες, τις μοιράζονται με τα άλλα όντα· και έτσι όλες οι κοσμικές αλήθειες γίνονται σιγά-σιγά γνωστές σε όλα τα όντα του πλανήτη, οποιεσδήποτε κι αν είναι οι επιδιώξεις τους και ο βαθμός της τελειοποίησής τους.

32.134.Β

Μέσα στην ιερή κοσμική διαδικασία, την οποία σκόπιμα πραγματοποιεί στα τρίμυαλα όντα εκείνων των πλανητών ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΚΟΙΝΟΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΒΛΕΠΩΝ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ, προνοήθηκε ώστε, όσο διαρκεί η διαδικασία του θεμελιώδους ιερού κοσμικού νόμου του Τριαμαζικάμνω στην παρουσία τους, το περίσσευμα της τρίτης άγιας δύναμης, δηλαδή της «Αγίας Συμφιλίωσης», το οποίο προέρχεται από την αφομοίωση κοσμικών αληθειών τέτοιου είδους, να κρυσταλλώνει από μόνο του μέσα τους τα απαιτούμενα δεδομένα για να δημιουργήσουν αυτό το «κάτι» που ονομάζεται «οντική Εγωαϊτουρασιανή θέληση».

37.244-5.Β

Πραγματικά, σύμφωνα μ’ αυτόν το συγκεκριμένο κοσμικό νόμο, όλα τα άτομα που ανήκουν στα Κεστσαπμαρτνιανά όντα θηλυκού φύλου είναι, κατά το μετασχηματισμό των κοσμικών ουσιών, οι πηγές των ενεργών στοιχείων τα οποία, στους μετέπειτα κοσμικούς σχηματισμούς, θα χρησιμέψουν, με τη συγχώνευσή τους, στη διαδικασία του μεγάλου ιερού νόμου του Τριαμαζικάμνω, σαν δεύτερη άγια δύναμη· με άλλα λόγια, τα θηλυκά όντα θα αντιπροσωπεύουν πάντοτε την αρνητική ή παθητική αρχή.

37.245.Β

Σύμφωνα λοιπόν με τον κοσμικό νόμο για τον οποίο σου μιλάω, οι πηγές που προορίζονται να μετασχηματίσουν τα ενεργά στοιχεία, που χρησιμεύουν σαν παθητική αρχή, δεν είναι ποτέ ελεύθερες να έχουν τις όποιες ανεξάρτητες εκδηλώσεις. Οι μόνες που μπορούν να απολαμβάνουν αυτή την ανεξαρτησία είναι οι πηγές που προορίζονται για το μετασχηματισμό των ενεργών στοιχείων τα οποία πρέπει να χρησιμεύουν ως «Άγια Κατάφαση», ή ως «ενεργητική αρχή», στο ιερό Τριαμαζικάμνω.

37.245.Β

Γι’ αυτό και οι πηγές που χρησιμεύουν σαν παθητική αρχή δεν μπορούν να είναι υπεύθυνες για τις εκδηλώσεις τους· με άλλα λόγια, δεν μπορούν να είναι «ενήλικες».

39.294.Β

«Κάθε νέα εμφάνιση προέρχεται από προηγούμενες εμφανίσεις δια του “Χαρνέλ-μιατσνέλ”, δηλαδή δια μιας συγχωνεύσεως που η διαδικασία της συντελείται με τον εξής τρόπο: το υψηλότερο συνενώνεται με το χαμηλότερο, για να πραγματοποιηθεί από την ένωσή τους το ενδιάμεσο, που γίνεται τότε, με τη σειρά του, ανώτερο για το κατώτερο που ακολουθεί και κατώτερο για το ανώτερο που προηγείται».

Σου είπα κιόλας ότι το ιερό Τριαμαζικάμνω περιλαμβάνει τρεις ανεξάρτητες δυνάμεις που ονομάζονται:

η πρώτη «Σουρπ-Οθεός»,
η δεύτερη, «Σουρπ-Σχυρός»,
η τρίτη, «Σουρπ-Αθάνατος».

Η αντικειμενική επιστήμη ονομάζει αυτές τις τρεις άγιες δυνάμεις του ιερού Τριαμαζικάμνω:

την πρώτη, «Καταφατική Δύναμη», ή «Δύναμη Παρόρμησης», ή απλώς «Δύναμη Συν»,
τη δεύτερη, «Αρνητική Δύναμη», ή «Δύναμη Αντίστασης», ή απλώς «Δύναμη Πλην»,
και την τρίτη, «Συμφιλιωτική Δύναμη», ή «Δύναμη εξισορρόπησης», ή ακόμη «Εξουδετερωτική Δύναμη».

39.294.Β

Σ’ αυτό το σημείο των εξηγήσεων μου, σχετικά με τους θεμελιώδεις νόμους της «δημιουργίας του κόσμου» και της «διατήρησης του κόσμου», αξίζει να σημειωθεί ότι τα τρίμυαλα όντα του πλανήτη που τόσο σου αρέσει είχαν κι αυτά επίσης αρχίσει, από τον καιρό που οι συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ δεν είχαν ακόμη κρυσταλλωθεί στη συνολική τους παρουσία, να αντιλαμβάνονται τις τρεις άγιες δυνάμεις του ιερού Τριαμαζικάμνω, τις οποίες τότε ονόμαζαν:

την πρώτη, «Θεός ο Πατήρ»,
τη δεύτερη, «Θεός ο Υιός»,
την τρίτη, «Θεός το Άγιον Πνεύμα».

39.294-5.Β

Σε διάφορες περιστάσεις, εκφράζανε την απόκρυφη σημασία αυτών των Δυνάμεων και την ελπίδα τους να δεχτούν την ευεργετική τους δράση στην ίδια τους την ατομικότητα, με τις ακόλουθες προσευχές:

«Πηγές των θείων
Αγαλλιάσεων, εξεγέρσεων και βασάνων,
Κατευθύνετε τη δράση σας προς εμάς»·

ή πάλι:

«Άγια Κατάφαση,
Άγια Άρνηση
Άγια Συμφιλίωση
Μετουσιωθείτε μέσα μου
για το Είναι μου»·

ή ακόμη:

«Άγιος ο Θεός,
Άγιος Ισχυρός
Άγιος Αθάνατος,
Ελέησον ημάς».

39.298.Β

Με άλλα λόγια, η αφομοίωση μιας σφαιρικής κατανόησης της λειτουργίας των δύο ιερών θεμελιωδών νόμων συμβάλλει τελικά στην κρυστάλλωση, στην παρουσία των τρίμυαλων όντων, δεδομένων τα οποία γεννούν τη Θεϊκή ιδιότητα — την απαραίτητη σε κάθε φυσιολογικό τρίμυαλο ον — που υπάρχει με το όνομα «Σεμουνιρανούς», ιδιότητα για την οποία οι ευνοούμενοί σου έχουν μια προσεγγιστική ιδέα, και τη λένε «αμεροληψία».

39.298.Β

Έτσι λοιπόν, καλό μου παιδί, όταν ο ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΣ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ανέλαβε να τροποποιήσει τη λειτουργία των δύο πρωταρχικών ιερών νόμων, κατηύθυνε τη δράση τους, που εκπήγαζε από το εσωτερικό του Απόλυτου Ήλιου, προς το συμπαντικό διάστημα, δημιουργώντας έτσι την «εκπόρευση του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου», που σήμερα ονομάζεται «Θεομερτμάλογος» ή «Θεός ο Λόγος».

39.298.Β

Για να διευκρινιστούν ορισμένες από τις κατοπινές μου εξηγήσεις, πρέπει να σημειώσω εδώ ότι η Θεϊκή «Δύναμη Βούλησης» της ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ μας δεν συμμετείχε στη διαδικασία δημιουργίας του σημερινού κόσμου παρά μόνο στην αρχή.

39.298.Β

Κατόπιν, η δημιουργία συνεχίστηκε αυτόματα, από μόνη της, χωρίς την παραμικρή συμμετοχή της Θεϊκής του «Δύναμης Βούλησης», απλώς και μόνο από τη δράση των δύο κοσμικών νόμων που τροποποιήθηκαν όπως περιγράψαμε.

39.298.Β

Και η διαδικασία της δημιουργίας πραγματώθηκε με την ακόλουθη σειρά:

39.298.Β

Χάρη στη νέα ιδιαιτερότητα του πέμπτου Στόπιντερ του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, οι εκπορεύσεις που προέρχονταν από τον Απόλυτο Ήλιο ασκούσαν τη δράση τους, σε ορισμένα σημεία στο διάστημα του Σύμπαντος, πάνω στην αρχέγονη κοσμική ουσία Αιθεροκρίλνο και συμπύκνωναν έτσι, χάρη στο σύνολο των παλιών και νέων ιδιαιτεροτήτων των πρωταρχικών ιερών νόμων, κάποιες καθορισμένες συγκεντρώσεις.

39.299.Β

Έπειτα, χάρη στους ίδιους παράγοντες, οι συγκεντρώσεις αποκτούσαν τους δικούς τους νόμους Επταπαραπαρσινόχ και Τριαμαζικάμνω, που συνδέονταν με την αμοιβαία τους δράση· κι από τότε κρυσταλλώθηκε σ’ αυτές, σιγά-σιγά, καθετί το αναγκαίο για την εμφάνιση των μεγάλων κοσμικών συγκεντρώσεων που υπάρχουν ακόμα και σήμερα, και στις οποίες δίνουμε το όνομα «Ήλιοι Δεύτερης Τάξης».

39.299.Β

Μόλις αυτοί οι νέοι ήλιοι πραγματοποιήθηκαν εντελώς, και η λειτουργία των δύο θεμελιωδών τους νόμων καθιερώθηκε οριστικά, άρχισαν, κατ’ εικόνα του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου, να μετασχηματίζουν και να ακτινοβολούν τα ίδια τους τα αποτελέσματα, τα οποία, καθώς ενώνονταν με τις εκπορεύσεις του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου στο διάστημα του Σύμπαντος, γίνονταν, με τη σειρά τους, παράγοντες πραγματοποίησης της θεμελιώδους κοσμικής διαδικασίας του ιερού νόμου «Τριαμαζικάμνω».

Με άλλα λόγια:

39.299.Β

Ο Αγιότατος Θεομερτμάλογος εκδηλωνόταν με τις ιδιότητες της τρίτης άγιας δύναμης του ιερού Τριαμαζικάμνω, ενώ τα αποτελέσματα της δράσης του καθενός από τους νέους «Ήλιους Δεύτερης Τάξης» πήραν τη θέση της πρώτης άγιας δύναμης, και τα αποτελέσματα που εξασκούνταν στον καθένα από αυτούς τους νέους «Ήλιους Δεύτερης Τάξης», από το σύνολο των άλλων, πήραν τη θέση της δεύτερης άγιας δύναμης του ιερού νόμου.

39.299.Β

Μόλις η κοσμική διαδικασία του ιερού Τριαμαζικάμνω καθιερώθηκε με αυτό τον τρόπο μέσα στο διάστημα του Σύμπαντος, κρυσταλλώσεις διαφορετικής «πυκνότητας» άρχισαν να συγκροτούνται από το αρχέγονο Αιθεροκρίλνο και να ομαδοποιούνται γύρω από κάθε Ήλιο Δεύτερης Τάξης, για να σχηματίσουν νέες συγκεντρώσεις — και μ’ αυτό τον τρόπο εμφανίσθηκαν οι νέοι Ήλιοι, που αυτή τη φορά ονομάστηκαν «Ήλιοι Τρίτης Τάξης».

39.299.Β

Οι κοσμικές συγκεντρώσεις Τρίτης Τάξης είναι αυτές που σήμερα ονομάζονται «πλανήτες».

39.319.Β

Με αυτόν τον τρόπο, τούτες οι ουσίες, που προέρχονται από τρεις διαφορετικές πηγές και εισχωρούν στη συνολική τους παρουσία για να μετασχηματιστούν, αποτελούν, γι’ αυτά όπως και για μας, τρία διαφορετικά είδη οντικής τροφής.

39.330.Β

Αυτές οι ιερές κοσμικές ουσίες, όταν σχηματιστούν με τον τρόπο που σου είπα, χρησιμοποιούνται μόνο για την εξυπηρέτηση του Μέγιστου Κοσμικού Τρωγωαυτοεγωκράτη, χωρίς καμιά συμμετοχή της οντικής τους συνείδησης ή της ατομικής τους επιθυμίας, είτε στην ακούσια σύλληψη ενός νέου κατ’ εικόνα τους όντος, το οποίο δεν είναι παρά το αξιοθρήνητο αποτέλεσμα της συγχώνευσης δύο ιερών ουσιών των δύο φύλων, που αντιπροσωπεύουν τις δύο αντίθετες δυνάμεις του ιερού Τριαμαζικάμνω — συγχώνευση που συντελείται κατά την εκπλήρωση της λειτουργίας η ικανοποίηση της οποίας κατέληξε να είναι το κυριότερο βίτσιο των σημερινών τρίμυαλων όντων, που επηρεάζονται από την «κληρονομιά» των αρχαίων Ρωμαίων.

39.336-7.Β

Όλα τα τρίμυαλα όντα του Μεγαλόκοσμού μας, οποιαδήποτε κι αν είναι η εξωτερική επένδυσή τους, και σε όποιον βαθμό συνειδητότητας του εαυτού κι αν φτάσουν, αρχίζουν αμέσως να ονειρεύονται, συνειδητά ή ασυνείδητα, πώς θα πάνε σ’ αυτόν τον Άγιο Πλανήτη, για να έχουν μετά την ευτυχία να γίνουν ένα κομματάκι του Μεγαλείου με το οποίο κάθε ουσία είναι προορισμένη να συνενωθεί αργά ή γρήγορα.

Όσο για τα τρίμυαλα όντα που μπόρεσαν να φτάσουν σ’ ένα ανώτερο επίπεδο συνειδητότητας του εαυτού, δέχονται ευχαρίστως, ακόμη και με χαρά, για να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους, να βαστάξουν στη συνολική τους παρουσία τις δυσκολίες που της προκαλούν, κατά την καθημερινή τους ύπαρξη, οι στερήσεις οι οποίες επιβάλλονται στο πλανητικό τους σώμα, επειδή καταλαβαίνουν πια απόλυτα, και νιώθουν οργανικά, ότι το «κατώτερο οντικό σώμα» τους αποτελεί μέσα στον δικό τους ιερό κοσμικό νόμο του Τριαμαζικάμνω τη βέβαιη πηγή κάθε είδους αρνητικών εκδηλώσεων, και θα πρέπει επομένως, σαν τέτοια που είναι, να εκδηλώνεται πάντοτε αρνητικά απέναντι στο καταφατικό μέρος τους — με άλλα λόγια, ότι οι εκδηλώσεις του κατώτερου μέρους τους θα πρέπει πάντοτε να εναντιώνονται προς αυτό που απαιτεί το ανώτερο οντικό μέρος τους.

39.337.Β

Κάθε επιθυμία του πλανητικού σώματος γίνεται λοιπόν αντιληπτή σαν ανεπιθύμητη από το ανώτερο θεϊκό μέρος που πρέπει να επενδυθεί και να τελειοποιηθεί μέσα του. Να γιατί όλα τα τρίκεντρα όντα του Μεγαλόκοσμού μας διεξάγουν αδιάκοπα μια ανελέητη πάλη ενάντια στις επιθυμίες του πλανητικού τους σώματος, ώστε να ξεπηδήσουν μέσα τους, κατά τη διάρκεια αυτής της «Ανταγωκριαλνιανής σύγκρουσης» οι ιερές κρυσταλλώσεις από τις οποίες θα συγκροτηθεί και θα τελειοποιηθεί στην παρουσία τους το θείο οντικό τους μέρος.

39.337.Β

Σ’ αυτή τη συνεχή πάλη, η εξισορροποιητική και εναρμονιστική αρχή είναι το δεύτερο οντικό τους σώμα, το οποίο, μέσα στον δικό τους ιδιαίτερο νόμο του Τριαμαζικάμνω, αντιπροσωπεύει την εξουδετερωτική πηγή. Επίσης το δεύτερο οντικό σώμα αδιαφορεί πάντοτε για τις μηχανικές εκδηλώσεις τους· αλλά σε όλες τις ενεργητικές τους εκδηλώσεις, έχει πάντα την τάση, σύμφωνα με τον κοσμικό νόμο δεύτερης τάξης «Ουρντεχπλιφάτα», να ενώνεται με τις δυνατότερες επιθυμίες, μέσα στο ένα ή το άλλο από τα δύο αντίθετα οντικά τους μέρη.

42.129-30.Γ

Η γνώση, άλλωστε, αυτού του κοσμικού νόμου θα σε βοηθήσει να αντιληφθείς και να κατανοήσεις καλά, γιατί και πώς εμφανίζονται μέσα στη Φύση οι διάφοροι αναρίθμητοι και πολύμορφοι σχηματισμοί.

42.130.Γ

Και θα κατανοήσεις απόλυτα τον τρόπο με τον οποίο επιτυγχάνεται η σταθερή συγχώνευση των ενεργών στοιχείων στο εσωτερικό των προϊόντων, από το ψήσιμο ή το βράσιμο, αν μπορέσεις να αντιληφθείς τη διαδικασία που γίνεται όταν παρασκευάζεται τεχνητά το «Πρόσφορο».

42.130.Γ

Παντού όπου τα όντα παρασκευάζουν το «Πρόσφορο» ή «ψωμί», το κάνουν συνειδητοποιώντας την ιερή σημασία του· οι σημερινοί ευνοούμενοί σου είναι οι μόνοι που το παρασκευάζουν χωρίς να συνειδητοποιούν καθόλου την πράξη τους, με την απλή δύναμη μιας αυτόματης συνήθειας που απέκτησαν κληρονομικά.

42.130.Γ

Μέσα στο ψωμί, οι κρυσταλλώσεις των κοσμικών ουσιών γίνονται και πάλι, σύμφωνα με τον νόμο του Τριαμαζικάμνω, του οποίου οι τρεις άγιες δυνάμεις αντιπροσωπεύονται, εδώ, από τις ουσίες τριών σχετικά ανεξάρτητων πηγών: η Άγια Κατάφαση, ή ενεργητική αρχή, αντιπροσωπεύεται από το σύνολο των κοσμικών ουσιών οι οποίες αποτελούν αυτό που οι ευνοούμενοί σου ονομάζουν «νερό»· η Άγια Άρνηση, ή παθητική αρχή, από το σύνολο των ουσιών οι οποίες αποτελούν αυτό που οι ευνοούμενοί σου ονομάζουν «αλεύρι»· και η Άγια Συμφιλίωση, ή έξουδετερωτική αρχή, από τις ουσίες οι οποίες είναι το αποτέλεσμα κάθε ανάφλεξης, αυτό που οι ευνοούμενοί σου ονομάζουν «φωτιά».

42.130.Γ

Για να ξεκαθαρίσουμε καλύτερα τη σκέψη που εξέφρασα για τη σημασία της σταθερής συγχώνευσης των κοσμικών ουσιών από διαφορετικές πηγές, ας πάρουμε για παράδειγμα το σύνολο των σχετικά ανεξάρτητων ουσιών το οποίο είναι το ενεργητικό στοιχείο στο σχηματισμό του «Πρόσφορου» ή «ψωμιού», αυτό δηλαδή το σύνολο που οι ευνοούμενοί σου ονομάζουν «νερό».

42.130-1.Γ

Τούτο το σύνολο των κοσμικών ουσιών, που στη Γη ονομάζεται «νερό» και αποτελεί ένα «φυσικό μηχανικό μίγμα», μπορεί να διατηρηθεί αμετάβλητο μόνο υπό τον όρο ότι θα διατηρεί το δεσμό του με τη Φύση. Αν αποκόψουμε το δεσμό που συνδέει το «νερό» με τη Φύση, αν δηλαδή πάρουμε λίγο νερό από ένα ποτάμι για να το φυλάξουμε μέσα σε κάποιο δοχείο, έπειτα από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα αυτό το νερό αρχίζει οπωσδήποτε να καταστρέφεται σταδιακά, ή, όπως το λένε με άλλο τρόπο, να αποσυντίθεται — μια διαδικασία που προκαλεί άλλωστε στα όργανα αντίληψης των όντων «ένα δύσοσμο αποτέλεσμα» — με άλλα λόγια, σύμφωνα με την έκφραση των ευνοουμένων σου, «τούτο το νερό αρχίζει να βρομάει».

42.131.Γ

Η ίδια διαδικασία παρατηρείται και κατά την ανάμιξη· αν το νερό αναμιχθεί με αλεύρι, έχουμε ένα προσωρινό μηχανικό μίγμα που λέγεται «ζυμάρι», μέσα στο οποίο, έπειτα από ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, το νερό καταλήγει πάντοτε να χαλάσει.

42.131.Γ

Αν όμως αυτό το ζυμάρι, δηλαδή το μίγμα νερού και αλευριού, ψηθεί πάνω στη φωτιά, τότε, χάρη στις ουσίες που προέρχονται ή δημιουργούνται από τη φωτιά, και οι οποίες σ’ αυτή την περίπτωση αντιπροσωπεύουν, όπως σου είπα, την τρίτη άγια δύναμη, την εξουδετερωτική, του ιερού νόμου του Τριαμαζικάμνω, θα προκληθεί μια «χημική συγχώνευση», δηλαδή μία «σταθερή συγχώνευση των ουσιών», το αποτέλεσμα της οποίας είναι ένα νέο σύνολο ουσιών με βάση το νερό και το αλεύρι, το λεγόμενο «Πρόσφορο», ή «ψωμί», το οποίο τώρα θα αντισταθεί στον αμείλικτο Ηρωπάς και θα αργήσει πολύ να χαλάσει.

42.131.Γ

Το ψωμί που αποκτιέται μ’ αυτό τον τρόπο μπορεί να ξεραθεί, να γίνει ψίχουλα, ακόμα και, σύμφωνα με όλα τα φαινόμενα, να μοιάζει τελείως κατεστραμμένο, τα στοιχεία όμως του νερού που συμμετείχαν στη διαδικασία του μετασχηματισμού θα καταστραφούν έπειτα από ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, κατά τη διάρκεια του οποίου θα διατηρήσουν τη δραστηριότητά τους ως «μόνιμα ενεργά φωσφορικά στοιχεία».

42.131.Γ

Και το επαναλαμβάνω, παιδί μου, ο λόγος που τα σημερινά όντα που κατοικούν στην ήπειρο της Ασίας διατηρούν τα προϊόντα τους αποκλειστικά και μόνο ψημένα ή βρασμένα, και όχι ωμά, όπως προτιμούν να κάνουν τα αμερικάνικα όντα, είναι επειδή αυτή η συνήθεια προέρχεται από προγόνους των οποίων η κοινότητα υπήρχε για πολλούς αιώνες, και οι οποίοι, γι’ αυτό το λόγο, είχαν αποκτήσει μακρόχρονη πείρα, ενώ τα αμερικάνικα όντα ανήκουν σε μια κοινότητα «γεννημένη μόλις χθες», όπως θα έλεγε και ο σοφός μας Διδάσκαλος.

42.201.Γ

Από τότε, ένα από αυτά τα αίτια είναι ο «βαθμός της πυκνότητας των δονήσεων» της δεύτερης οντικής τροφής τους, ή, όπως θα έλεγαν οι ίδιοι, ο «βαθμός της πυκνότητας» του αέρα που αναπνέουν.

42.201.Γ

Πράγματι, αυτός ο κοσμικός σχηματισμός, που χρησιμεύει σαν δεύτερη τροφή των όντων, συγκροτείται, κι αυτός, σύμφωνα προς τον θεμελιώδη κοσμικό νόμο του ιερού Τριαμαζικάμνω, και συνεπώς πραγματοποιείται μέσω τριών κατηγοριών ετερογενών κοσμικών ουσιών, που αντιστοιχούν στις τρεις άγιες ανεξάρτητες δυνάμεις.

42.201.Γ

Οι πρώτες τέτοιες ουσίες είναι οι εκπορεύσεις του ήλιου του συστήματος μέσα στο οποίο αυτός ο κοσμικός σχηματισμός χρησιμεύει σαν δεύτερη τροφή των όντων.

42.201.Γ

Οι δεύτερες είναι οι ουσίες που μετασχηματίζονται από τον ίδιο τον πλανήτη πάνω στον οποίο υπάρχουν τα όντα που αφομοιώνουν αυτή την τροφή.

42.201.Γ

Και οι τρίτες είναι οι ουσίες που μετασχηματίζονται από τους άλλους πλανήτες αυτού του συστήματος, τις οποίες μεταβιβάζουν σ’ εκείνον τον πλανήτη με τις ακτινοβολίες τους.

42.201.Γ

Έτσι, η διαδικασία της συγχώνευσης όλων των αναγκαίων ουσιών για τον φυσιολογικό σχηματισμό και την ύπαρξη των όντων δεν μπορεί να πραγματωθεί με την απαιτούμενη αναλογία αν δεν γίνει σε μια καθορισμένη απόσταση από την επιφάνεια του πλανήτη, επειδή, σύμφωνα με έναν κοσμικό νόμο δεύτερης τάξης που λέγεται «Τενικντόα» ή, όπως τον λένε οι ευνοούμενοί σου, «νόμο της βαρύτητας», οι ουσίες που αντιστοιχούν στη δεύτερη άγια δύναμη του ιερού Τριαμαζικάμνω δεν έχουν τη δυνατότητα να διαπεράσουν ένα ορισμένο όριο της ατμόσφαιρας.

46.299.Γ

Για να μπορέσεις να ξεδιαλύνεις σαφέστερα τη διαφορά αυτή, θα πάρω πάλι σαν παράδειγμα τον συνηθισμένο νου των ευνοουμένων σου.

46.299.Γ

Αν συγκρίνουμε αυτό που ονομάζουν «συνειδητό νου» τους, ο οποίος παγιώθηκε ήδη οριστικά στα σημερινά όντα εκεί κάτω, με το νου των τρίμυαλων όντων που ζουν στους άλλους πλανήτες του Μεγαλόκοσμού μας, ο πρώτος μπορεί να ονομαστεί «νους της μάθησης» και ο δεύτερος «νους της κατανόησης».

46.299.Γ

Ο «νους της κατανόησης», ο συνειδητός νους που προσιδιάζει σε όλα τα τρίμυαλα όντα και τον είχαν τα γήινα όντα των περασμένων εποχών, είναι κάτι που συγχωνεύεται με τη συνολική τους παρουσία· επίσης κάθε πληροφορία που προσλαμβάνεται από έναν τέτοιο νου, γίνεται για πάντα αναπόσπαστο μέρος του εαυτού τους.

46.299-300.Γ

Όσο κι αν αλλάξει ένα ον, ή το περιβάλλον μέσα στο οποίο βρίσκεται, όλες οι πληροφορίες που προσλαμβάνονται από το νου του, και όλα τα αποτελέσματα που προξενεί ο οντικός διαλογισμός του συνόλου των πληροφοριών που προηγουμένως προσέλαβε αυτός ο νους, θα αποτελούν για πάντα αναπόσπαστο μέρος της ουσίας του.

46.300.Γ

Ενώ για το «νου της μάθησης», που έγινε κάτι συνηθισμένο για τους περισσότερους σύγχρονους ευνοουμένους σου, κάθε νέα εντύπωση που προσλαμβάνει, και κάθε θεληματικό ή απλώς αυτόματο αποτέλεσμα των προηγούμενων εντυπώσεών του, δεν αποτελούν μέρος του όντος παρά μόνο προσωρινά· οι εντυπώσεις μπορούν να εμφανιστούν μέσα τους μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις και υπό την προϋπόθεση ότι οι πληροφορίες στις οποίες βασίζονται «φρεσκάρονται» και «επαναλαμβάνονται» κάθε τόσο· αλλιώς, οι προηγούμενες εντυπώσεις αλλοιώνονται από μόνες τους ή ακόμη και «εξανεμίζονται» για πάντα από την παρουσία εκείνων των τρίμυαλων όντων.

46.300.Γ

Παρόλο που, σε ό,τι αφορά το ιερό Τριαμαζικάμνω, η διαδικασία σχηματισμού αυτών των δύο οντικών νοών συμβαίνει με πανομοιότυπο τρόπο, οι παράγοντες που καθορίζουν την εκδήλωση των τριών ανεξάρτητων άγιων δυνάμεών τους είναι διαφορετικοί.

Για το σχηματισμό του «νου της μάθησης», ο καταφατικός και ο αρνητικός παράγοντας συγκροτούνται από αντιφατικές προηγούμενες εντυπώσεις, που κρυσταλλώθηκαν σε κάποια από τις τρεις εντοπίσεις που διαθέτουν τα τρίμυαλα όντα· και μόνο οι νέες εντυπώσεις που πρόσφατα προσλαμβάνουν από έξω, τους χρησιμεύουν, σ’ αυτή την περίπτωση, ως τρίτος παράγοντας.

46.300.Γ

Για το «νου της κατανόησης», ο πρώτος παράγοντας, εκείνος δηλαδή της «Άγιας Κατάφασης», συγκροτείται από τις εντυπώσεις οι οποίες προσλήφθηκαν πρόσφατα, στην εντόπιση που εκείνη τη στιγμή διατηρεί το «λειτουργικό κέντρο βάρους». Ο δεύτερος, εκείνος της «Άγιας Άρνησης», σχηματίζεται από τα αντίστοιχα δεδομένα που είναι ήδη παρόντα σε κάποια άλλη εντόπιση. Ο τρίτος, τέλος, παράγοντας συγκροτείται από αυτά τα οποία ονομάζονται «οντικά Αυτοκολιτζικνέρ» ή «Χουντατζβαμπογκνάρι», όπως καμιά φορά λέγονται. Η σημασία αυτής της λέξης είναι η εξής: «αποτελέσματα της τάσης, που συντηρείται επίμονα, να εκδηλώνεται η δική σου ατομικότητα».

46.300-1.Γ

Με την ευκαιρία αυτή, δεν θα ήταν ανώφελο να σου θυμίσω, ακόμα και αν το ξέρεις ήδη, ότι στις τρεις εντοπίσεις των τρίμυαλων όντων, τα «οντικά Αυτοκολιτζικνέρ» τα επεξεργάζονται αποκλειστικά και μόνο τα αποτελέσματα της πραγματοποίησης των «οντικών Πάρτκντολγκ-καθηκόντων», που είναι οι παράγοντες οι προορισμένοι από τον ΚΟΙΝΟ μας ΠΑΤΕΡΑ, από την αρχή της εμφάνισης των τρίμυαλων όντων, να χρησιμεύουν ως μέσα για την τελειοποίηση του εαυτού.

46.301.Γ

Αυτοί οι σχηματισμοί, στη συνολική παρουσία των τρίμυαλων όντων, πραγματοποιούν, ως τρίτη άγια δύναμη του Τριαμαζικάμνω, την έλευση του «νου της κατανόησης».