Study of Beelzebub's Tales

44.264.Γ

Βεβαιώθηκαν τότε ότι η ολέθρια αυτή ιδέα, η διαδεδομένη σε όλο τον κόσμο, τα δεδομένα της οποίας κρυσταλλώνονται σιγά-σιγά στο καθένα από αυτά τα όντα κατά το σχηματισμό τους στην προπαρασκευαστική ηλικία, κυριαρχεί στον συνολικό ψυχισμό τους μόλις φτάσουν στην υπεύθυνη ύπαρξη, ενώ γίνεται ταυτόχρονα ένα μέσο για να καθησυχάζουν και να δικαιολογούν όλες τις εκδηλώσεις τους, πράγμα που αποτελεί το βασικό εμπόδιο στη δυνατότητα η οποία εμφανίζεται σε ορισμένα από αυτά να τελειοποιήσουν το ανώτερο οντικό μέρος τους.

44.264.Γ

Όταν οι ενάρετοι κάτοικοι του άγιου πλανήτη πείστηκαν για όλα αυτά, άρχισαν να συλλογίζονται, και έπειτα να συσκέπτονται με άλλες ψυχές για τους τρόπους που θα σταματούσαν αυτή την κατάσταση, καθώς και τι θα μπορούσαν να αναλάβουν οι ίδιες προσωπικά.

44.264.Γ

Σύμφωνα με όσα μου διηγήθηκαν, οργάνωσαν σε όλα τα «Τζαρουαριάχ» συνελεύσεις και συνέδρια, για να αγωνιστούν, με συλλογικές προσπάθειες, να καταλήξουν σε μια απόφαση.

Ύστερα από πολλές συζητήσεις και πολύπλοκες «ψηφοφορίες», πρώτα μεταξύ των ενάρετων ψυχών του κάθε Τζαρουαριάχ, κι έπειτα μεταξύ των διαφόρων Τζαρουαριάχ, πήραν σχεδόν ομόφωνα την ακόλουθη απόφαση:

44.264-5.Γ

«Πρώτα, να αποθέσουν στα πόδια του ΠΛΑΣΤΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ μας την παράκληση να αποστείλει η Πρόνοια Του έναν Άνωθεν Αγγελιοφόρο στα τρίμυαλα όντα του πλανήτη Γη, που να διαθέτει όλα τα δεδομένα τα αντίστοιχα προς μία βαθμίδα του Νου, η οποία να του επιτρέπει να βρει επιτόπου έναν τρόπο για να ξεριζώσει αυτή την ιδέα· έπειτα, εφόσον η εμφάνιση μιας τόσο ολέθριας ιδέας στον πλανήτη Γη ήταν και συνεχίζει να είναι η κύρια αιτία της φοβερής μοίρας που επιφυλάσσεται στα ιερά και ανώτερα οντικά μέρη τα οποία συγκροτούνται εκεί κάτω, να τολμήσουν να παρακαλέσουν όλο συντριβή τον ΚΟΙΝΟ μας ΠΑΤΕΡΑ να μην επιτρέψει στο ανώτερο οντικό σώμα του τρίμυαλου γήινου όντος που ευθυνόταν για την εμφάνιση αυτής της ιδέας να γίνει δεκτό στον άγιο πλανήτη, ακόμη και αν θα τελειοποιόταν ως την επιθυμητή βαθμίδα του ιερού Νου, και να το καταδικάσει να υπάρχει αιώνια στον πλανήτη «Εξιλέωση».

44.265.Γ

«Μόλις λοιπόν, παιδί μου, οι κάτοικοι του άγιου πλανήτη υιοθέτησαν αυτή την άποψη, αμέσως ξέσπασε, όπως σου είπα, ένα «σκάνδαλο», το οποίο κανένα από τα ιερά Άτομα που γνωρίζουν αυτή την επική ιστορία δεν μπορεί να το θυμάται χωρίς να τρέμει.

44.265.Γ

Το σκάνδαλο ξέσπασε με τον ακόλουθο τρόπο:

Αφού αποφασίστηκε η λύση, επιχειρήθηκε αμέσως, με πρωτοβουλία των πενήντα εκλεκτών υποψηφίων για τον Απόλυτο Ήλιο, να εντοπιστεί το τρίμυαλο γήινο ον, που ίσως ήδη διέθετε ένα ανώτερο οντικό μέρος και ευθυνόταν για την εμφάνιση της ολέθριας εκείνης ιδέας στον πλανήτη σου.

44.265.Γ

Σύμφωνα με τα συμπεράσματά τους, το τρίμυαλο ον που πρωτάρχισε την κρυστάλλωση αυτής της ιδέας ήταν κάποιος Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, του οποίου το ανώτερο οντικό μέρος είχε τελειοποιηθεί ως την επιθυμητή βαθμίδα του Νου, και δεν αξιώθηκε απλώς να πάει στον άγιο πλανήτη, αλλά το θεωρούσαν ήδη ένα από τα πρώτα υποψήφια να προσληφθούν στον Αγιότατο Απόλυτο Ήλιο.

44.265-6.Γ

Μόλις ξαναεμφανίστηκε λοιπόν ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΠΟΛΥΕΥΣΠΛΑΧΝΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ μας στον άγιο πλανήτη, αποτέθηκε στα πόδια Του αυτή η παράκληση.

44.266.Γ

Λένε ότι ο ΠΟΛΥΕΣΠΛΑΧΝΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ μας, αφού σκέφτηκε για μια στιγμή, συγκατατέθηκε να επιτρέψει σ’ εκείνη την άξια ψυχή να συνεχίσει την ύπαρξη της στον άγιο πλανήτη για όσο διάστημα δε θα γίνονταν αισθητές όλες οι συνέπειες της ολέθριας πράξης της.

44.266.Γ

Παρόλο που εκείνο το οριστικά σχηματισμένο ανώτερο οντικό μέρος έγινε η βασικότερη αιτία της αδυναμίας για την πλήρη τελειοποίηση όλων των ανώτερων οντικών σωμάτων που εμφανίζονται στην παρουσία ορισμένων τρίμυαλων όντων του πλανήτη σου, ο ΚΟΙΝΟΣ μας ΠΑΤΕΡΑΣ έδωσε αυτή την πολυεύσπλαχνη εντολή, προφανώς επειδή ήλπιζε ότι εκείνα τα όντα θα αναγνώριζαν ίσως, τελικά, τα σφάλματά τους και θα άρχιζαν από μόνα τους να ζουν όπως αρμόζει σε τρίκεντρα όντα. Και στην περίπτωση αυτή, δεν θα ήταν πια αναγκαίο να επιβληθεί μια τόσο φοβερή τιμωρία στο ανώτερο μέρος εκείνου του όντος, που κατόρθωσε, χωρίς να υποχωρήσει σε αντίξοες συνθήκες, ανεξάρτητες από τον εαυτό του και πολύ ανώτερες σε δύναμη από τις δυνατότητες του, παλεύοντας αλύπητα ενάντια στην αναπόφευκτη δική του αρνητική αρχή, να τελειοποιηθεί ως τη βαθμίδα που του επέτρεψε να φτάσει στο κατώφλι της Αρχής όλων όσων υπάρχουν στο Σύμπαν.

44.266.Γ

Χάρη στην εντολή που δόθηκε από τον ΠΟΛΥΕΥΣΠΛΑΧΝΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ μας, το ανώτερο μέρος του καημένου του Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον υπάρχει ακόμα και σήμερα στον άγιο πλανήτη και η μοίρα του στο μέλλον εξαρτάται αποκλειστικά από τα τρίμυαλα όντα που σ’ ενδιαφέρουν».

44.266.Γ

Ύστερα από μια μεγάλη παύση, ο Βεελζεβούλ συνέχισε: — Τις πρώτες μου πληροφορίες γι’ αυτά τα γεγονότα, τις πήρα κατά την έκτη μου κάθοδο στην επιφάνεια του πλανήτη σου· εννοείται ότι ενδιαφέρθηκα πάρα πολύ, και άρχισα με τη σειρά μου, επιτόπου, να μελετώ διεξοδικά την οικτρή αυτή υπόθεση στην οποία ανακατεύτηκαν οι ευνοούμενοί σου.

44.266-7.Γ

Πριν απ’ όλα, παιδί μου, πρέπει να ομολογήσω ειλικρινά, σε σένα, που θα είσαι ο άμεσος αντικαταστάτης μου, ότι παρόλο που οι ενάρετοι κάτοικοι του άγιου πλανήτη κατέληξαν, με κάθε είδους πολύπλοκα μέσα, στο συμπέρασμα ότι η κυριότερη και μοναδική αιτία των ανωμαλιών του ψυχισμού των ευνοουμένων σου ήταν ανέκαθεν αυτή η ολέθρια ιδέα, εγώ τουλάχιστον, δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω κατηγορηματικά.

44.267.Γ

Πάντως, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι η απίθανη αυτή ιδέα έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην προοδευτική «διάλυση» του ψυχισμού εκείνων των δυστυχισμένων.

44.267.Γ

Τον καιρό που ενδιαφερόμουν για όλα αυτά τα γεγονότα και έκανα τις έρευνες μου για να αναπλάσω το ιστορικό της εμφάνισης και του σχηματισμού της ατομικότητας του Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, πολλές εντυπώσεις εναποτέθηκαν μέσα μου, κρυσταλλώνοντας τα αναγκαία δεδομένα για μια υποκειμενική γνώμη.

44.267.Γ

Οι ειδικές αυτές έρευνες μου έδειξαν καθαρά ότι, ενώ ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τους όρους «Καλό» και «Κακό», δεν μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς για το ότι οι λέξεις αυτές απόκτησαν αργότερα, στη διαδικασία ύπαρξης όλων των επόμενων γενεών των ευνοουμένων σου, μια τόσο ολέθρια σημασία.

44.267.Γ

Θα σου μεταφέρω τώρα, παιδί μου, όλες τις πληροφορίες που συγκέντρωσα για την εμφάνιση του Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον και για τη διαδικασία της ύπαρξής του, για να κρυσταλλωθούν μέσα σου τα αντίστοιχα δεδομένα που θα σου επιτρέψουν να σχηματίσεις μια γενική εικόνα των γήινων εκείνων τόσο θλιβερών, για όλους μας, γεγονότων.

44.267.Γ

Μόλις αποφάσισα να ασχοληθώ μ’ αυτή την ιστορία, κάθε φορά που συναντούσα κάποιο ενήμερο άτομο, το ρωτούσα για οτιδήποτε θα μπορούσε να ρίξει λίγο φως στη μια ή στην άλλη όψη της ατομικότητας του Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον.

44.267.Γ

Σίγουρα σε ενδιαφέρει να μάθεις ότι ένα από τα πρώτα άτομα που μπόρεσε να μου δώσει πληροφορίες γι’ αυτό το θέμα ήταν ένα ηλικιωμένο ον της φυλής μας, το οποίο αποδείχτηκε αληθινά πολύ χρήσιμο.

Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μας, μου έμαθε πολλά πράγματα και μου υπέδειξε πολλές εξαιρετικές πηγές απ’ όπου άντλησα, αργότερα, πολλές και χρήσιμες πληροφορίες.

44.267-8.Γ

Το ηλικιωμένο ον για το οποίο μιλώ δεν ήταν άλλο από τον θείο του νεαρού όντος της φυλής μας που προκάλεσε την πρώτη μου κάθοδο σ’ εκείνον τον πλανήτη και έμελλε να γίνει ο τοποτηρητής όλων των μελών της φυλής μας που εξορίστηκαν στο σύστημα Ορς.

44.268.Γ

Το ηλικιωμένο εκείνο ον υπήρχε στην ήπειρο Ατλαντίδα την ίδια ακριβώς εποχή που υπήρχε εκεί κι ο Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον.

44.268.Γ

Σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες που συγκέντρωσα, και από τις διάφορες ειδικές μεθόδους των ερευνών μου, αποκαλύφθηκε ότι το τρίμυαλο γήινο ον, που ονομαζόταν Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, εμφανίστηκε στην ήπειρο Ατλαντίδα σαν αποτέλεσμα της ιερής διαδικασίας του «Ελμουάρνο» ανάμεσα σε δύο τρίμυαλα όντα διαφορετικού φύλου που μόλις είχαν φτάσει στην υπεύθυνη ηλικία.

44.268.Γ

Επειδή το ζευγάρι αυτό είχε, από κάθε άποψη, μια υγιή κληρονομικότητα, και καθώς στην ήπειρό τους οι εξωτερικές συνθήκες της συνηθισμένης ύπαρξης ήταν ακόμη κάπως φυσιολογικές και αποδείχτηκαν ιδιαίτερα ευνοϊκές για τούτο το ζευγάρι, το αποτέλεσμα της ιερής διαδικασίας τους, δηλαδή ο «γιος» τους, που αργότερα ονομάστηκε Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, δέχτηκε στην παρουσία του, από την αρχή της εμφάνισης του και κατά τη διάρκεια της νηπιακής του ηλικίας, δεδομένα που ήταν σχεδόν απαράλλαχτα με εκείνα τα οποία λαμβάνουν κατά την έλευσή τους, προκειμένου να αποκτήσουν το απαραίτητο είναι για τη μελλοντική υπεύθυνη ύπαρξή τους, τα Κεστσαπμαρτνιανά τρίμυαλα όντα όλων των άλλων πλανητών του Μεγαλόκοσμού μας.

Καθώς δε οι παραγωγοί του, ή «γονείς» του, όπως τους λένε, έτυχε να νιώσουν την επιθυμία να προετοιμάσουν το αποτέλεσμά τους για να γίνει ένα υπεύθυνο ον που θα κάνει το επάγγελμα του «σοφού», και καθώς έτυχε να του βρουν κατάλληλους οδηγούς, αυτός, μόλις έφτασε στην υπεύθυνη ηλικία, έγινε ένας πρώτης τάξεως σοφός — για τον πλανήτη Γη, φυσικά.

44.268.Γ

Σύντομα μάλιστα έγινε, με την επιστημονική του αξία, ισότιμο μέλος της εταιρίας των Αχαλντανών.

44.268.Γ

Στη διάρκεια της διαδικασίας της υπεύθυνης ύπαρξής του, που ήταν ολόκληρη αφιερωμένη στην επιστήμη, είδε μια μέρα ξεκάθαρα πόσο άξιζε πραγματικά, και διαπίστωσε ειλικρινά τη μηδαμινότητά του.

44.268-9.Γ

Απ’ τη στιγμή εκείνη άρχισε, καταστενοχωρημένος, να διαλογίζεται σοβαρότατα την κατάσταση του. Το αποτέλεσμα των διαλογισμών του ήταν ότι, στο κάθε μέρος ολόκληρης της παρουσίας του, εμφανίστηκε σιγά-σιγά η ελπίδα, και ύστερα η οριστική πεποίθηση, ότι η συνειδητή εργασία και η θεληματική ταλαιπωρία θα μπορούσαν να τον μετασχηματίσουν από μηδαμινότητα σε «κάτι».

44.269.Γ

Επιχείρησε τότε να εργαστεί συνειδητά, χωρίς τον παραμικρό οίκτο, για την αρνητική του πλευρά, δημιουργώντας σκόπιμα φυσικές συνθήκες που θα την κοντράριζαν. Εφάρμοσε πρώτα τις συνειδητές του προσπάθειες και τις σκόπιμα δημιουργημένες συνθήκες, αποκλειστικά και μόνο στις εκδηλώσεις και τις αντιλήψεις του που αφορούσαν τις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει ως υπεύθυνο ον, μόνο δηλαδή στον τομέα των επιστημονικών ερευνών.

44.269.Γ

Στη διάρκεια αυτής της περιόδου της ύπαρξής του, κατάλαβε ορισμένες κοσμικές αλήθειες.

44.269.Γ

Επειδή όμως κρυσταλλώνονταν ακόμα μέσα του, όπως και στα περισσότερα τρίκεντρα όντα εκείνης της περιόδου, δεδομένα που προκαλούσαν την οντική παρόρμηση που λέγεται «αγάπη των ομοίων», αποφάσισε να χαράξει σε μάρμαρο ένα «Μπουλμαρσάν» με τίτλο «θετικές και αρνητικές επιδράσεις πάνω στον άνθρωπο», για να μπορέσουν να γνωρίσουν και τα άλλα όντα του πλανήτη του τις αλήθειες που είχε ανακαλύψει.

44.269.Γ

Στην ήπειρο Ατλαντίδα ονόμαζαν «Μπουλμαρσάν», αυτό που τα σύγχρονα όντα εκεί κάτω ονομάζουν «βιβλίο».

44.269.Γ

Είχα την ευκαιρία, στη διάρκεια της έκτης μου παραμονής εκεί κάτω, να δω με τα ίδια μου τα μάτια ένα πιστό αντίγραφο αυτού του Μπουλμαρσάν, γραμμένο σε χαυλιόδοντες του ζώου «Τσιρνιάνο», και μελέτησα συστηματικά το κείμενο του.

44.269.Γ

Θα σου είναι πολύ ενδιαφέρον και πολύ διδακτικό να μάθεις πώς το αντίγραφο του Μπουλμαρσάν που χαράχτηκε από το χέρι του Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, αντίγραφο το οποίο αποκρυπτογράφησα κατά την έκτη μου παραμονή στον πλανήτη σου, μπόρεσε να διατηρηθεί ως τη σύγχρονη εποχή· έτσι, λοιπόν, θα σου μιλήσω γι’ αυτό με συντομία.

44.269.Γ

Όταν το πρωτότυπο του Μπουλμαρσάν τελείωσε, τα άλλα σοφά μέλη της εταιρίας των Αχαλντανών το αποδέχτηκαν με ειλικρινή θαυμασμό, και το τοποθέτησαν στη μέση της κεντρικής «μητρόπολης» των όντων που ανήκαν στην εταιρία αυτή.

44.270.Γ

Καθώς όμως ο αριθμός των όντων που ενδιαφέρονταν για το κείμενο του Μπουλμαρσάν αυξανόταν αδιάκοπα, οι αρχηγοί της εταιρίας αποφάσισαν να του κάνουν πολλά αντίγραφα και να τα τοποθετήσουν στο κέντρο όλων των μητροπόλεων που βρίσκονταν τότε στις άλλες πόλεις της ηπείρου Ατλαντίδος, καθώς και στις άλλες ηπείρους.

44.270.Γ

Για το σκοπό αυτό, έκαναν επτά ακριβή αντίγραφα, από χαυλιόδοντες «Τσιρνιάνο».

44.270.Γ

Όπως μου έδειξαν οι «Σπιψυχοναλνιανές έρευνες» μου, ένα από αυτά τα αντίγραφα προοριζόταν για τη μητρόπολη μιας μικρής ηπείρου που ονομαζόταν «Σινκράγκα», που βρισκόταν κοντά στην ήπειρο Γκραμποντζέ.

44.270-1.Γ

Μετά από αυτό το φοβερό γεγονός, τα γραφτά εκείνου του «εν αναμονή» Αγίου, του Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, έμειναν θαμμένα για καιρό κάτω από τα ερείπια, και σιγά-σιγά σκεπάστηκαν με «Κασιμάν». Και μόνο ύστερα από τριάντα περίπου αιώνες, όταν ξαναπολλαπλασιάστηκαν οι ευνοούμενοί σου, και ξέσπασε εκεί κοντά μια διαδικασία αλληλοκαταστροφής ανάμεσα στις κοινότητες οι οποίες ονομάζονταν «Φιλνουάνζι» και «Πλιταζουράλι», τα όντα που ανήκαν στην κοινότητα Φιλνουάνζι βρήκαν αυτό το αντίγραφο και το ξέθαψαν, ενώ έσκαβαν στην άμμο, ελπίζοντας να βρουν πόσιμο νερό γι’ αυτούς και τις καμήλες τους.

44.272.Γ

Ένα από τα «Σπιψυχοναλνιανά» μέσα στα οποία κατέφυγα ήταν και αυτό που ονομάζεται «μεντιουμισμός»· έτσι εκμεταλλεύτηκα την ειδική ιδιότητα για την οποία σου μίλησα, σε μέντιουμ που είχα προετοιμάσει.

44.273.Γ

Καθώς οι έρευνές μου για την προσωπικότητα και τις δραστηριότητες του Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον μου αποκάλυψαν την πιθανή ύπαρξη «κάποιου αντικειμένου», στην επιφάνεια του πλανήτη, που θα έπρεπε να έχει άμεση σχέση μαζί του, άρχισα να ψάχνω γι’ αυτό το «αντικείμενο», χρησιμοποιώντας τα ίδια μέσα.

44.273.Γ

«Έμαθα, έτσι, ότι ένας Αϊσοριανός ιερέας είχε στην κατοχή του το μισό αντίγραφο του Μπουλμαρσάν που δημιούργησε ο Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, και ότι αυτός ο Αϊσοριανός ιερέας υπήρχε στην ήπειρο της Ασίας, σε έναν τόπο που ονομαζόταν «Ούρμια». Πήγα τότε επιτόπου, και, αφού τον βρήκα, εξακρίβωσα αμέσως ότι είχε πραγματικά κάτι που το αποκαλούσε «μια όμορφη μάζα ελεφαντόδοντου», την οποία θεωρούσε αντίκα πολύ μεγάλης αξίας.

44.274.Γ

Όταν θα επιστρέψουμε στο σπίτι, θα προσπαθήσω να θυμηθώ και να σου μεταδώσω κατά λέξη, αν είναι δυνατόν, το περιεχόμενο του μεγάλου αυτού έργου, που προερχόταν από το Νου και φτιάχτηκε από τα χέρια εκείνου του τρίμυαλου όντος· στο μεταξύ, όμως, θα περιοριστώ να σου εκθέσω το μέρος του κειμένου, όπου ο Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον όρισε για πρώτη φορά την έννοια του Καλού και του Κακού, θεωρώντας τις λέξεις αυτές σύμβολα των δυνάμεων που χρησιμεύουν ως βάση για τη συγκρότηση της παρουσίας, καθώς και για το σχηματισμό των διαδοχικών καταστάσεων κάθε σχετικά ανεξάρτητης κοσμικής έκφανσης, και κατά συνέπεια κάθε όντος.

44.274.Γ

Αν μεταφράζαμε στη γλώσσα μας τις ιδέες που εκθέτονταν σ’ εκείνο το Μπουλμαρσάν, θα μπορούσαμε να τις διατυπώσουμε ως εξής:

44.274.Γ

«Όπως δείχνουν τα πράγματα, εμείς οι άνθρωποι, σχηματιστήκαμε και εξακολουθούμε να είμαστε συγκροτημένοι, όπως και κάθε ενότητα που υπάρχει μέσα στο Σύμπαν, από τις ίδιες τρεις ανεξάρτητες δυνάμεις, μέσω των οποίων πραγματώνεται η διαδικασία της αλληλοϋποστήριξης όλων όσων υπάρχουν, δηλαδή από τις ακόλουθες τρεις παγκόσμιες δυνάμεις:

44.274.Γ

«Η πρώτη γεννιέται αδιάκοπα από αιτίες που εμφανίζονται στους κόλπους της ίδιας της Αρχικής Πηγής κάτω από την πίεση νέων εκφάνσεων, κι έπειτα εκχέεται έξω από την Αρχική Πηγή, λόγω αδράνειας.

44.274.Γ

«Η δεύτερη παγκόσμια δύναμη είναι αυτό στο οποίο μετατρέπεται η πρώτη δύναμη, όταν, έχοντας χάσει την ορμή της αδράνειας, τείνει να συγχωνευτεί και πάλι με την αρχή της έλευσής της, κάτω από τη δράση του θεμελιώδους νόμου, σύμφωνα με τον οποίο “τα αποτελέσματα κάποιας αιτίας πρέπει πάντα να ενοποιούνται και πάλι μ’ αυτή την αιτία”.

44.274.Γ

«Στη διαδικασία της συνολικής αλληλοϋποστήριξης, αυτές οι δύο δυνάμεις είναι τελείως ανεξάρτητες και διατηρούν, παντού και πάντα, σε όλες τους τις εκδηλώσεις, τις συγκεκριμένες ιδιότητες και ιδιαιτερότητές τους.

44.275.Γ

«Η πρώτη από τις δύο θεμελιώδεις δυνάμεις, αυτή που αναγκαστικά εκδηλώνεται πάντοτε έξω από την πηγή της έλευσής της, πρέπει να ενελίσσεται συνέχεια· αντίθετα, η δεύτερη, προσπαθώντας να συγχωνευτεί με την αιτία της έλευσής της, πρέπει παντού και πάντα να εξελίσσεται.

44.275.Γ

«Δεδομένου ότι η πρώτη από τις τρεις αυτές δυνάμεις προέρχεται από ζωογονητικές δράσεις που παράγονται μέσα στους κόλπους της Αιτίας όλων όσων υπάρχουν, κι έτσι δέχεται στην παρουσία της το σπέρμα της δυνατότητας που αυτή έχει να εκδηλώνει τη ζωογονητικότητα, μπορεί να θεωρείται σαν κάτι “Καλό”, δηλαδή σαν παράγοντας πραγματοποίησης αποτελεσμάτων που τείνουν να επιστρέψουν στην πηγή, αποτελέσματα που, σε σχέση με την πρώτη δύναμη, μπορούν και πρέπει να θεωρούνται σαν κάτι “Κακό”.

44.275.Γ

«Επιπλέον, η πρώτη δύναμη, η οποία εκδηλώνεται κάτω από τη δράση αναπόφευκτων και επιτακτικών αιτίων που εμφανίζονται μέσα στην ίδια την Αρχική Πηγή, μπορεί, από την άποψη αυτή, να θεωρείται σαν παθητική.

«Η δεύτερη, η δύναμη της επιστροφής, επειδή πρέπει συνέχεια να αντιστέκεται για να έχει τη δυνατότητα να ενοποιηθεί και πάλι με την πηγή της, ή να διατηρείται τουλάχιστον αντίθετη προς το αντίστροφο ρεύμα της παθητικής πρώτης δύναμης η οποία δέχτηκε την ώθηση αδράνειας της Πρώτης Αρχής, πρέπει να θεωρείται σαν ενεργητική.

44.275.Γ

«Όσο για την τρίτη παγκόσμια δύναμη, δεν είναι άλλη από το αποτέλεσμα της αντιπαράθεσης που φέρνει παντού και πάντα αντιμέτωπες τις δυο αυτές θεμελιώδεις δυνάμεις, την κατερχόμενη και την ανερχόμενη.

44.275.Γ

«Παρόλο που η τρίτη ανεξάρτητη δύναμη δεν είναι παρά το αποτέλεσμα των δύο πρώτων θεμελιωδών δυνάμεων, είναι ωστόσο η πνευματοποιητική και συμβιβαστική αρχή κάθε κοσμικού σχηματισμού.

44.275-6.Γ

«Είναι η πνευματοποιητική και συμβιβαστική αρχή κάθε κοσμικού σχηματισμού, επειδή εμφανίζεται και πρέπει να υπάρχει εκεί σαν παρουσία για όσο χρονικό διάστημα υπάρχει ο σχηματισμός αυτός, που είναι αποτέλεσμα διάφορων αμοιβαίων ιδιαίτερων αντιπαραθέσεων που επέρχονται ανάμεσα στις δύο θεμελιώδεις δυνάμεις οι οποίες ρέουν σε δύο τελείως αντίθετες κατευθύνσεις».

44.276.Γ

Λοιπόν, με αυτήν ακριβώς την έννοια, καλό μου παιδί, πρωτοχρησιμοποιήθηκαν από τον κακότυχο Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον οι λέξεις «Καλό» και «Κακό».

44.276.Γ

Χάρη στο Μπουλμαρσάν του, όπως και σε άλλα δεδομένα που ξεκαθάρισα επιτόπου, κρυσταλλώθηκε μέσα μου για τον Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, καθώς και για όλα τα υπόλοιπα, μια προσωπική γνώμη τελείως διαφορετική από αυτήν που εκφράσανε οι ενάρετες ψυχές οι οποίες κατοικούσαν στον άγιο πλανήτη, όταν αποπεράτωσαν τις έρευνές τους που μπορεί να ήταν συνετές, αλλά ήταν σε λάθος κατεύθυνση.

44.276.Γ

Στο επαναλαμβάνω: ακόμα κι αν αληθεύει ότι η «ιδέα ενός εξωγενούς Καλού και Κακού» οφείλει την αρχή της στην ατομικότητα του Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, αυτός, κατά την άποψή μου, δεν ευθύνεται καθόλου για την ολέθρια μορφή που της δόθηκε αργότερα.

44.276.Γ

Όπως και να έχει το πράγμα, παιδί μου, οι συστηματικές και αμερόληπτες έρευνες που έκανα επιτόπου, έφεραν στο φως τα εξής γεγονότα:

44.276.Γ

Όταν η ιδέα αυτή πήρε σιγά-σιγά μια κακόβουλη μορφή, έγινε για τον ψυχισμό των ευνοουμένων σου ένας «καθοριστικός παράγοντας», που επέτρεπε να κρυσταλλώνονται, στη συνολική τους παρουσία, δεδομένα για την απίθανη ιδέα ότι υπάρχουν, δήθεν, έξω από αυτούς, αντικειμενικές πηγές του «Καλού» και του «Κακού», οι οποίες επιδρούν στην ουσία τους. Από τότε κρυσταλλώνονταν στον ψυχισμό τους, στην αρχή αυθόρμητα, κι έπειτα με τη βοήθεια της παράξενης συνειδητότητάς τους, δευτερεύοντα δεδομένα, που προξενούσαν, με αυτόματους οντικούς συνειρμούς, την πεποίθηση ότι η αιτία κάθε εκδήλωσής τους, καλής ή κακής, δεν έπρεπε να αποδίδεται στους ίδιους προσωπικά, ούτε στον εγκληματικό εγωισμό της ουσίας τους, αλλά στην άλφα ή βήτα εξωτερική επίδραση που δεν εξαρτιόταν καθόλου από αυτούς.