Study of Beelzebub's Tales

18.144.Α

Καθένα από τα τρία «οντικά κέντρα» μου — που υπάρχουν και στην παρουσία όλων των τρίκεντρων όντων και λέγονται «διανοητικό», «συναισθηματικό», και «κινητικό» — ένιωθε μ’ έναν αλλόκοτο αλλά πολύ συγκεκριμένο τρόπο την εντύπωση ότι όλα τα μέρη του πλανητικού μου σώματος υφίσταντο ανεξάρτητα τη διαδικασία του «ιερού Ρασκουάρνο», και ότι οι κοσμικές κρυσταλλώσεις που συγκροτούν την παρουσία τους εξανεμίζονταν «ανώφελα».

19.161.Α

«Σήμερα, αυτό το ολέθριο έθιμο είναι πολύ διαδεδομένο εκεί κάτω, και η καταστροφή όντων με ποικίλες μορφές έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις, ώστε ήδη παράγονται εκεί υπερβολικά μεγάλες ποσότητες από τις “ιερές Ασκοκίν” που απαιτεί ο πλανήτης Γη για τη συντήρηση των πρώην τμημάτων του. Όπως γνωρίζετε, Σεβασμιότατε, οι “ιερές Ασκοκίν” είναι οι δονήσεις που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του “Ρασκουάρνο” στα όντα πάσης εξωτερικής μορφής τα οποία ζουν σ’ εκείνο τον πλανήτη, ο οποίος πρέπει να σχηματίσει αυτές τις ιερές ουσίες.

20.192.Α

Ο σοφός αυτοκράτορας Κονιουτσιόν, που συνέλαβε τούτο το ευφυές δόγμα, είχε πια υποστεί το «ιερό Ρασκουάρνο»· μ’ άλλα λόγια, ήταν «νεκρός από πολύ καιρό».

Αλλά η επινόηση του είχε τόσο καλά ριζώσει εκεί πέρα, εξαιτίας του αλλόκοτου ψυχισμού των ευνοουμένων σου, ώστε ούτε ένα ον σ’ ολόκληρη τη χώρα Μαραλπλεϊσίς δεν αμφέβαλλε για την ορθότητα της πρωτότυπης αλήθειας της.

21.209.Α

«Αλλά οι πολλές ανώμαλες συνθήκες της συνηθισμένης ύπαρξης που είχατε δημιουργήσει και σταθεροποιήσει, είχαν ελαττώσει υπερβολικά τη διάρκεια της ύπαρξής σας, πολύ πριν εμφανιστεί εκείνο το Ιερό Άτομο, και έτσι σύντομα έπρεπε κι αυτό να υποστεί τη διαδικασία του “ιερού Ρασκουάρνο”, δηλαδή έπρεπε, όπως ακριβώς κι εσείς, να πεθάνει πρόωρα, χωρίς να έχει το χρόνο να ολοκληρώσει το έργο το οποίο του είχε ανατεθεί. Μετά το θάνατό του, όλα ξανάγιναν λίγο-λίγο όπως και πρώτα, αφενός εξαιτίας των αφύσικων συνθηκών της συνηθισμένης σας ύπαρξης, και αφετέρου εξαιτίας της ολέθριας ιδιαιτερότητας του ψυχισμού σας που ονομάζεται “σοφιστεία”.

21.212.Α

Αυτή η εξήγηση του Άγιου Βούδα διαδόθηκε στα συνηθισμένα όντα από τους στενότερους μυημένους Του, μαζί με τις άλλες εντολές Του, κι όταν κι αυτοί υπόκυψαν στην ιερή διαδικασία του «Ρασκουάρνο», συνέχισε να μεταδίδεται από γενιά σε γενιά.

24.280.Α

Φυσικά, όταν διαπίστωσα για πρώτη φορά αυτό το γεγονός, έλαβα αμέσως υπόψη μου όχι μόνο τη βασική ιδιομορφία του ψυχισμού τους, που είναι η περιοδική αλληλοκαταστροφή, αλλά ακόμα και τις αναρίθμητες «αρρώστιες» που λυμαίνονται αποκλειστικά εκείνο τον πλανήτη και που οι περισσότερες εμφανίζονταν και συνεχίζουν εξάλλου να εμφανίζονται, σαν συνέπεια των αφύσικων εξωτερικών συνθηκών της συνηθισμένης οντικής τους ύπαρξης, συνθηκών που τις δημιουργούν μόνα τους και οι οποίες εν μέρει ευθύνονται για την ανικανότητά τους ν’ ακολουθήσουν μια φυσιολογική ύπαρξη ως το ιερό Ρασκουάρνο.

28.357.Α

Στο πρώτο είδος ανήκουν τα τρίμυαλα όντα, που όταν αποκτήσουν αυτό το «κάτι» στη συνολική τους παρουσία, είναι τότε συγκροτημένα μόνο από το πλανητικό τους σώμα· έτσι, καθώς υποτάσσονται στις συνέπειες που προκαλούν οι ιδιότητες εκείνου του «κάτι» στην παρουσία τους, κατά τη διαδικασία του ιερού Ρασκουάρνο, καταστρέφονται σαν τέτοια για πάντα.

28.358.Α

Στους Χασναμούς του πρώτου είδους — οι οποίοι αποκτούν αυτό το «κάτι» ενώσο είναι συγκροτημένοι μόνο από το πλανητικό τους σώμα — η αποσύνθεση του σώματός τους δεν γίνεται σύμφωνα με το γενικό κανόνα· δηλαδή, μέσα στον οργανισμό τους, η παύση της λειτουργίας των κάθε είδους παρορμήσεων που νιώθουν δεν ολοκληρώνεται με τον ερχομό του ιερού Ρασκουάρνο, ή, αλλιώς, του θανάτου.

29.6.Β

Στην αρχή εκείνοι οι βοσκοί διασκορπίστηκαν σε διάφορα μέρη, μαζί με τις οικογένειες και τα κοπάδια τους. Ύστερα ο αριθμός τους αυξήθηκε σιγά-σιγά, αφενός, επειδή από την ήπειρο της Ασίας συνέχισαν να μεταναστεύουν εκεί όντα που έκαναν το ίδιο επάγγελμα, και αφετέρου, διότι τα ίδια γίνονταν όλο και περισσότερο «γόνιμα», καθώς η φύση του πλανήτη Γη είχε προσαρμοστεί, την περίοδο εκείνη, στην κατιούσα ποιότητα των δονήσεων που τα όντα έπρεπε να εκπέμπουν για να ανταποκριθούν στις ανάγκες της, χρησιμοποιώντας μόνο εκείνες που προκαλούνταν από τη διαδικασία του «ιερού Ρασκουάρνο» τους, ή, του «θανάτου» τους, όπως λένε.

29.28.Β

Ένα γεγονός, το οποίο επαναλαμβάνεται συχνά τώρα τελευταία, είναι ότι η διαδικασία του «ιερού Ρασκουάρνο» πραγματοποιείται στους ευνοούμενους σου «κατά τρίτα», πεθαίνουν δηλαδή «κατά μέρη». Το γεγονός αυτό προέρχεται, και τούτο, από το ότι τα όντα που εμφανίζονται και σχηματίζονται αποκλειστικά και μόνο σύμφωνα με την αρχή Ιτοκλανότζ, εξαιτίας της μη εναρμονισμένης τους ύπαρξης, δεν εξαντλούν αρμονικά το περιεχόμενο των τριών ξέχωρων και ανεξάρτητων μυαλών τους, δηλαδή τα Μπομπινοκαντηλομάρς τους· για το λόγο αυτό, πέφτουν συχνά θύματα εκείνου του φριχτού «θανάτου», που δεν ταιριάζει καθόλου σε τρίμυαλα όντα.

31.109.Β

Ούτε καν υποψιάζονται ότι ο λόγος που συμβαίνει αυτό, σίγουρα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ιδιαίτερη ποιότητα των όντων εκείνων των «κοινοτήτων», και ότι αυτό εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από το μέρος του πλανήτη στο οποίο η μέγιστη συμπαντική Τρωγωαυτοεγωκρατική διαδικασία απαιτεί, σύμφωνα με τις ανάγκες της αρμονικής κίνησης ολόκληρου του ηλιακού τους συστήματος, μια αύξηση δονήσεων, που προέρχονται είτε από την ακτινοβολία τους, είτε από τη διαδικασία του ιερού Ρασκουάρνο τους.

33.156.Β

Και αρκετούς αιώνες μετά την καταστροφή της Ατλαντίδος, τα όντα αυτής της Αιγύπτου, στηριζόμενοι στις γνώσεις που έφτασαν μέχρις αυτά, κατάφεραν να μάθουν να διατηρούν αιώνια — πάντα μέσω της ιερής «εξουδετερωτικής δύναμης» του Ιερού Οκιντανόχ — τα πλανητικά σώματα ορισμένων από αυτά χωρίς να φθείρονται και να αποσυντίθενται μετά το ιερό Ρασκουάρνο», ή, όπως λένε, μετά το «θάνατό» τους.

33.157-8.Β

Ίσως ήδη να ξέρεις, αγαπημένε μου Χασίν — όπως το ξέρουν όλα τα υπεύθυνα όντα του Μεγάλου μας Σύμπαντος, όποια κι αν είναι η βαθμίδα της οντικής τους ευφυΐας, ακόμα κι αυτά τα οποία δεν βρίσκονται παρά στο δεύτερο μισό της προετοιμασίας τους για την υπεύθυνη ηλικία — ότι η ουσία της παρουσίας του πλανητικού σώματος κάθε δημιουργήματος, καθώς και κάθε κοσμικής ενότητας, μεγάλης ή μικρής, «σχετικά ανεξάρτητης», πρέπει να αποτελείται από τρεις άγιες ουσίες-δυνάμεις, εντοπισμένες μέσα της, του Ιερού Τριαμαζικάμνω, δηλαδή τις ουσίες-δυνάμεις της Άγιας Κατάφασης, της Άγιας Άρνησης και της Άγιας Συμφιλίωσης, και ότι πρέπει να τις διατηρεί συνέχεια σε μια κατάσταση κατάλληλης ισορροπίας. Και αν, για τον άλφα ή βήτα λόγο, οι δονήσεις της μιας από αυτές τις τρεις άγιες δυνάμεις εισχωρήσουν σε παραπανήσιες ποσότητες μέσα σε μια οποιαδήποτε παρουσία, τότε αυτή εδώ υποκύπτει μοιραία και αναπόφευκτα στο «ιερό Ρασκουάρνο», στην ολοκληρωτική με άλλα λόγια καταστροφή της συνηθισμένης ύπαρξης της.

Λοιπόν, παιδί μου, όπως σου είπα, όταν εμφανίστηκε, στην παρουσία των σημερινών ευνοουμένων σου, η εγκληματική ανάγκη να λεηλατούν ακόμη και τα άγια λείψανα των προγόνων τους, και όταν ορισμένοι από αυτούς, για να την ικανοποιήσουν, έφτασαν στο σημείο να διαπράξουν το ανοσιούργημα και να ανοίξουν εκείνον τον ερμητικά κλεισμένο θάλαμο, η άγια ουσία-δύναμη της Άγιας Συμφιλίωσης, μεμονωμένα εντοπισμένη σ’ εκείνο το μέρος, επειδή δεν προλάβαινε να διαλυθεί μέσα στο χώρο εισχώρησε στις παρουσίες εκείνων των ατόμων και εκδηλώθηκε εκεί σύμφωνα με τη νομοτελειακή και χαρακτηριστική της ιδιότητα.

37.228-9.Β

«Και κυρίως σ’ αυτή τη δεύτερη απρονοησία τους, τη σχεδόν εγκληματική, οφείλεται η φρικτή κατάσταση όπου βρίσκονται τα εδώ τρίμυαλα όντα, με την έννοια ότι, αφενός η συνολική τους παρουσία περιλαμβάνει, όπως σε όλα τα τρίμυαλα όντα του Μεγάλου μας Σύμπαντος, όλες τις απαιτούμενες δυνατότητες για την επένδυση των “ανώτερων οντικών τους σωμάτων”, και αφετέρου τους είναι σχεδόν αδύνατο, εξαιτίας της κρυστάλλωσης που τελικά τους έγινε έμφυτη, των διαφόρων συνεπειών των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, να προωθήσουν μέχρι τον απαιτούμενο βαθμό την τελειοποίηση των ιερών μερών που επενδύονται μέσα τους. Καθώς όμως, σύμφωνα με τους θεμελιώδεις κοσμικούς νόμους, σχηματισμοί όπως τα “ανώτερα οντικά μέρη”, που επενδύονται στην παρουσία των τρίμυαλων όντων, δεν φθείρονται στους πλανήτες, ενώ αντίθετα το πλανητικό σώμα των όντων δεν μπορεί να υπάρχει αιώνια και πρέπει αναπόφευκτα να υποστεί, όταν έρθει η ώρα του, τη διαδικασία του ιερού Ρασκουάρνο, τα κακόμοιρα τα ανώτερα οντικά σώματα των γήινων τρίμυαλων όντων κατάντησαν να μαραζώνουν αιώνια σε κάθε είδους εξωτερικές πλανητικές επενδύσεις».

38.249.Β

Όμως, παιδί μου, μετά το ιερό Ρασκουάρνο των γήινων τρίμυαλων όντων στην παρουσία των οποίων εμφυτεύθηκε ο σπόρος ενός ιερού Ατόμου — ή, όπως λένε εκεί κάτω, μετά το θάνατό τους — οι σύγχρονοί τους, για να θυμούνται όλες τις συμβουλές και τις υποδείξεις τους και για να τις μεταδώσουν στα όντα των επόμενων γενεών, τις συγκεντρώνουν σ’ ένα ενιαίο σύνολο, κι αυτό το «σύνολο υποδείξεων» χρησιμεύει συνήθως ως βάση σε όλα τα θρησκευτικά δόγματα εκεί κάτω.

38.250-1.Β

Κατά τη διάρκεια των παρατηρήσεων μου πάνω στη διαδικασία ύπαρξης εκείνων των ιδιότυπων τρίμυαλων όντων, είδα πολλές φορές να πραγματώνεται Άνωθεν, στην παρουσία ορισμένων από αυτά, ο σπόρος των ιερών Ατόμων, και σε κάθε τέτοια περίπτωση — με μοναδική εξαίρεση αυτή του Αγιότατου Ασιάτα Σεϊμάς και του καθετί που αφορά την Άγια Εργασία του — μόλις υπέκυπταν στη διαδικασία του ιερού Ρασκουάρνο, όταν πια είχαν εκπληρώσει την αποστολή που τους επιβλήθηκε Άνωθεν, ένα θρησκευτικό δόγμα αυτού του είδους εμφανιζόταν πάντοτε εκεί κάτω. Δηλαδή, τα παράξενα γήινα όντα άρχιζαν να συμμαζεύουν από δω κι από κει τις συμβουλές και τις λεπτομεριακές εξηγήσεις των ιερών Ατόμων που σκόπιμα πραγματώθηκαν Άνωθεν σε ένα ενιαίο σύνολο, ώστε να τις διατηρήσουν στη μνήμη τους και να τις μεταδώσουν στις επόμενες γενιές· αργότερα, όμως, όλες αυτές οι υποδείξεις έπεφταν στα χέρια των δύο τύπων όντων που ανάφερα, που άρχιζαν αμέσως να τις «πετσοκόβουν». Έπειτα, όταν χωρίζονταν στις περίφημες αιρέσεις τους, κατασκεύαζαν από μόνα τους νέα αλλόκοτα δόγματα, πράγμα που είχε σαν αποτέλεσμα να ξεπετάγονται τόσες θρησκείες όσες αποχρώσεις υπάρχουν στο ουράνιο τόξο, και «δώστου και πάλι τα ίδια».

38.275.Β

Και επειδή το σώμα Κεστζάν ενός όντος επενδύεται με ουσίες που, στο σύνολό τους, κάνουν αυτό τον κοσμικό σχηματισμό πολύ ελαφρύτερο από τη μάζα των κοσμικών ουσιών που αποτελούν την ατμόσφαιρα η οποία περιβάλλει τους πλανήτες, μόλις το σώμα Κεστζάν αποχωριστεί από το πλανητικό σώμα του όντος, ανυψώνεται, σύμφωνα με τον κοσμικό νόμο «Τενικντόα» — ή, όπως λέγεται μερικές φορές, το «νόμο της βαρύτητας» — μέχρι τη σφαίρα όπου συναντά περιβάλλουσες πυκνότητες της δικής του τάξης, σφαίρα η οποία είναι ο τόπος που ταιριάζει σε τέτοιες κοσμικές εμφανίσεις.

Η αναγκαία συνεπώς προετοιμασία συνίσταται στο να αφαιρεθεί από πριν, κατά τη διάρκεια της πλανητικής ύπαρξης εκείνου του όντος, στο σώμα Κεστζάν του οποίου σκοπεύουμε να προκαλέσουμε, μετά το Ρασκουάρνο, το μυστήριο του ιερού Αλμτζνοσίνου, μέρος από το Χανμπλεντζόιν του· κι αυτό το μέρος πρέπει να διατηρηθεί μέσα σ’ έναν κατάλληλο επιπλανητικό σχηματισμό, ή να εισαχθεί μέσα στα όντα που εκτελούν την «ιεροτελεστία», κι εκεί να συγχωνευτεί θεληματικά με το Χανμπλεντζόιν του δικού τους σώματος Κεστζάν.

38.282.Β

Τα δεδομένα τα οποία προκάλεσαν τις αμφιβολίες στα τρίκεντρα γήινα όντα κρυσταλλώθηκαν μέσα τους, για να γίνουν τελικά αναπόσπαστο μέρος του ψυχισμού τους, καταρχήν επειδή απέκτησαν βαθμιαία, στη διάρκεια πολλών αιώνων — παρά τη σχεδόν αυτόματη ύπαρξη που τους προσιδιάζει — δεδομένα που τους επέτρεπαν να αισθανθούν ενστικτωδώς, με λίγο-πολύ σωστό τρόπο, ορισμένες κοσμικές αλήθειες· όπως το αναμφισβήτητο γεγονός ότι αν ένα ον έχει υποκύψει στο ιερό Ρασκουάρνο, ή, όπως λένε, «αν πεθάνει», και το θάψουν, αυτό το ον δεν μπορεί ποτέ πια να υπάρχει — κι ακόμη λιγότερο να μιλάει και να διδάσκει.

39.305-6.Β

Κι ακόμη αργότερα, τα «ανώτερα οντικά σώματα», μετά την οριστική τους επένδυση, έπρεπε να αποκτήσουν όλες τις αντίστοιχες λειτουργίες και κυρίως να κρυσταλλώσουν μέσα τους τα δεδομένα που επιδέχονται τη γέννηση της ιερής λειτουργίας που λέγεται «αντικειμενικός Νους», δεδομένα που δεν μπορούν να κρυσταλλωθούν παρά μόνο στην παρουσία κοσμικών πραγματοποιήσεων αυτής της τάξης. Και μόνο τη στιγμή που εκείνοι οι «Τεταρτόκοσμοι», ή «όντα», υπέκυπταν στο Ρασκουάρνο, δηλαδή τη στιγμή που αυτοί «οι τριφυείς σχηματισμοί «διαιρούνταν στις τρεις διαφορετικές φύσεις τους, μόνο τότε αυτά «τα ανώτερα οντικά μέρη» αποκτούσαν τη δυνατότητα να ενωθούν με τον Αγιότατό μας Απόλυτο Ήλιο, το Αίτιο των Αιτίων όλων όσων υπάρχουν, και να εκπληρώσουν έτσι το σχέδιο πάνω στο οποίο η ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΥΣΑ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ μας είχε εναποθέσει τις ελπίδες ΤΗΣ.

40.26-7.Γ

Έτσι, λοιπόν, για δεύτερη φορά στη διάρκεια των παρατηρήσεων μου σχετικά με την ύπαρξη των τρίμυαλων όντων που συμπαθείς, είδα να εμφανίζεται και σ’ εκείνη την ολοκαίνουργια Κίνα, χάρη στους δύο δίδυμους αδελφούς, εκείνους τους αξιόλογους γήινους σοφούς, ένας ανεξάρτητος κλάδος της αληθινής επιστήμης, συγκροτημένος από «ένα σύνολο πληροφοριών που αφορούσαν το ειδικό πρόβλημα» για το οποίο είχε πλήρη συνείδηση ο τελειοποιημένος νους των τρίμυαλων όντων των περασμένων εποχών, και σχετιζόταν με τον θεμελιώδη κοσμικό νόμο του ιερού Επταπαραπαρσινόχ που τότε ονομαζόταν «Νόμος του Εννέα». Κατά την διάρκεια των δύο ή τριών αιώνων που ακολούθησαν το ιερό Ρασκουάρνο των δύο αξιόλογων δίδυμων αδελφών, αυτός ο κλάδος της επιστήμης όχι μόνο μεταδόθηκε από γενιά σε γενιά με τρόπο σχεδόν φυσιολογικό και χωρίς παραμόρφωση, αλλά, χάρη σε άλλους αληθινούς σοφούς που τους διαδέχθηκαν, έγινε λεπτομερέστερος και τελικά προσιτός ακόμα και στα κοινά όντα.

40.32.Γ

Μεταξύ των διαδόχων τους εμφανίστηκε, ενάμιση αιώνα μετά το ιερό Ρασκουάρνο των αγίων αδελφών, ένας αληθινός σοφός με το όνομα Κινγκ-Του-Τοζ, ο οποίος βασιζόμενος στις αρχές της κατασκευής του κεντρικού μέρους της συσκευής Αλλά-ατταπάνν, του «Ντζεντβόχ», θεμελίωσε μια πολύ λεπτομερή θεωρία που τιτλοφόρησε «θεωρία εξέλιξης και ενέλιξης των δονήσεων»· για να στηρίξει τη θεωρία του, κατασκεύασε μια ειδική συσκευή επιδείξεων, την οποία ονόμασε «Λαβ-μερτζ-νοχ», και που αργότερα έγινε πασίγνωστη, πρέπει να πούμε, κι αυτή επίσης σε όλα σχεδόν τα σοφά όντα του δικού μας Μεγαλόκοσμου.

43.245.Γ

Όμως, παιδί μου, παρόλο που ο διαπρεπής Κούρδος σοφός, ο Αταρνάχ, με τις υποθέσεις που πρόβαλε στη θεωρία του, πλησίασε πολύ την πραγματικότητα, δεν κατάλαβε ωστόσο το σημαντικότερο, ότι οι δονήσεις δηλαδή τις οποίες απαιτούσε η Μεγάλη Φύση, και οι οποίες συγκροτούνται από τις εκπορεύσεις των όντων, τόσο στη διάρκεια της ύπαρξής τους όσο και κατά τη διαδικασία του Ρασκουάρνο, δεν έχουν ποσοτική σημασία, αλλά μόνο ποιοτική.

43.254.Γ

Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, συνέπεσε, ασφαλώς επειδή τα όντα Γερμανοί είχαν εφεύρει τα λεγόμενα «τοξικά αέρια» και τα όντα Άγγλοι τα λεγόμενα «ειδικά ταχύβολα πολυβόλα», ώστε ο αριθμός των Ρασκουάρνο, ή θανάτων, που δεν είχε προβλέψει η Φύση, να ξεπεράσει αυτή τη φορά κατά πολύ τα αναγκαία όρια, με άλλα λόγια, για να μιλήσουμε σαν τους υποψήφιους Χασναμούς, τους σημερινούς δηλαδή επιχειρηματίες, υπήρχε «υπερπαραγωγή» θανάτων τρίμυαλων όντων.

44.277-8.Γ

Η ιδέα αυτή προήλθε, προφανώς, από το γεγονός ότι τα όντα της φυλής μας είχαν πολύ μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από τη δική τους· κι επειδή οι περιπτώσεις του ιερού Ρασκουάρνο ήταν τότε πολύ σπάνιες. Είναι ίσως πιθανό η ιερή αυτή διαδικασία να μη συνέβηκε ούτε μια φορά σε κάποιον δικό μας στη διάρκεια όλης εκείνης της περιόδου.