Study of Beelzebub's Tales

Περίληψη

Ο Βεελζεβούλ αφηγείται στον Χασίν τα γεγονότα που συνέβησαν στον πλανήτη γη, την εποχή που ετοιμαζόταν να εγκατασταθεί με τους συγγενείς του στον πλανήτη Αρη.

Σύμφωνα με την αφήγηση του Βελζεβούλ, την εποχή εκείνη, εξαιτίας των λαθεμένων υπολογισμών κάποιου Ιερού Ατόμου που ειδικευόταν στους νόμους της Δημιουργίας και Συντήρησης του Κόσμου, ο πλανήτης Γη συγκρούστηκε μ’ ένα κομήτη με το όνομα «κομήτης Κοντούρ» και αποσπάστηκαν δύο κομμάτια του. Το μεγαλύτερο από αυτά τα δύο κομμάτια ονομάστηκε «Λουντερπέρτζο» και εδώ και λίγο καιρό «Σελήνη» και το μικρότερο «Ανούλιος».

Μόλις η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ μας πληροφορήθηκε γι’ αυτή τη γενική κοσμική καταστροφή έστειλε στο ηλιακό σύστημα «Ορς» μια επιτροπή Αγγέλων και Αρχαγγέλων, κάτω από τη διεύθυνση του Μεγάλου Αρχαγγέλου Σακάκι. Η Ανώτατη αυτή Επιτροπή έφθασε στον πλανήτη Άρη και αφού εξέτασε όλα τα δεδομένα που είχε στη διάθεσή της, έκρινε ότι τα κομμάτια του πλανήτη Γη, ακόμα κι αν παρέμεναν προσωρινά στις θέσεις που είχαν εκείνη τη στιγμή, θα μπορούσαν κάποτε να βγουν από αυτές — εξαιτίας ορισμένων «Τασταρτουναρνιανών μετατοπίσεων» τις οποίες προβλέπανε — και να προκαλέσουν κάθε είδους ανεπανόρθωτες συμφορές στο σύστημα Ορς, καθώς και στα γειτονικά ηλιακά συστήματα. Γι’ αυτό, η Ανώτατη Επιτροπή αποφάσισε πως το καλύτερο, σ’ αυτή την περίπτωση, θα ήταν να τα κανονίσουν έτσι ώστε η αρχική μάζα, δηλαδή ο πλανήτης Γη, να συντηρεί τα δύο αποσπασμένα κομμάτια της, στέλνοντάς τους συνέχεια τις ιερές δονήσεις που λέγονται «Ασκοκίν».

Όταν πια τα Ιερά Άτομα πήραν τη συγκατάθεση της ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ, πραγματοποιήθηκε στη Γη αυτή η διαδικασία — πάντοτε κάτω από την διεύθυνση του Μεγάλου Αρχαγγέλου Σακάκι. Από τη στιγμή εκείνη, τα πάντα σ’ αυτόν τον πλανήτη, σχηματίζονταν σύμφωνα με το Ιλνοσοπάρνο, και τα αποσπασμένα του κομμάτια, έπαψαν πια ν’ αποτελούν απειλή για μια συμπαντική καταστροφή.

Την εποχή εκείνη εμφανίστηκαν και στον πλανήτη Γη «Αναλογίες-του-Όλου» ή «Μικρόκοσμοι» που συγκρότησαν τη λεγόμενη «Οντουριστολνιανή» ή «Πολορμεντερχτική» βλάστηση και αργότερα διάφορες μορφές «Τεταρτόκοσμων», με τρία συστήματα μυαλών.

Και ανάμεσα σ’ αυτούς τους τελευταίους, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι δίποδοι «Τεταρτόκοσμοι» που διέθεταν, για να τελειοποιήσουν τις λειτουργίες που χρησιμεύουν στην απόκτηση του οντικού Νου, τις ίδιες δυνατότητες με όλους τους «Τεταρτόκοσμους» ολόκληρου του Σύμπαντος.

Αλλά αργότερα, κατά την περίοδο που άρχισαν σιγά-σιγά να πνευματοποιούνται χάρη στο λεγόμενο «οντικό ένστικτο», όπως συμβαίνει σε όλους τους ανάλογους πλανήτες του Μεγάλου μας Σύμπαντος, για κακή τους τύχη έγινε μια παρεξήγηση από τις πιο λυπηρές, που δεν είχε προβλεφθεί Άνωθεν.

9.72.Α

Και ο Βεελζεβούλ άρχισε έτσι:

9.72.Α

— Αφού φτάσαμε στον πλανήτη Άρη, όπου είχαμε εντολή να κατοικήσουμε, οργανώσαμε σιγά-σιγά την εγκατάστασή μας.

9.72.Α

Ήμασταν ακόμα απορροφημένοι από την εξωτερική οργάνωση της ύπαρξής μας, για να την κάνουμε κάπως υποφερτή σ’ εκείνο το ολότελα ξένο για μας περιβάλλον, όταν ξαφνικά, μια μέρα που είχαμε να κάνουμε ένα σωρό δουλειές, ο πλανήτης Άρης τραντάχτηκε ολόκληρος. Κι έπειτα απλώθηκε μια τόσο «αποπνιχτική βρώμα», που στην αρχή μας φάνηκε πως ολόκληρο το Σύμπαν είχε διαποτιστεί με κάτι, όπως θα λέγαμε, «απερίγραπτο».

9.72.Α

Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, η βρώμα διαλύθηκε· όταν ξαναβρήκαμε τις αισθήσεις μας, αντιληφθήκαμε τι είχε συμβεί. Καταλάβαμε λοιπόν ότι η αιτία αυτού του τρομαχτικού φαινομένου ήταν ακριβώς ο πλανήτης Γη — ο οποίος ορισμένες φορές περνούσε τόσο κοντά από τον Άρη, που μπορούσαμε να τον παρατηρούμε καθαρά, χωρίς τη βοήθεια των «Τεσκουάνο» μας.

9.72.Α

Για λόγους που δεν μπορούσαμε ακόμα να εξηγήσουμε, εκείνος ο πλανήτης είχε «εκραγεί», και δύο κομμάτια του είχαν αποσπαστεί για να εκτοξευτούν στο διάστημα.

9.72.Α

Σου έχω ήδη πει πως εκείνο το ηλιακό σύστημα μόλις τότε σχηματιζόταν, και δε συμμετείχε ακόμα πλήρως σ’ αυτό που ονομάζεται «Αρμονία-Αλληλοϋποστήριξης-Όλων-των-Κοσμικών-Συγκεντρώσεων».

9.72-3.Α

Αργότερα έγινε εμφανές ότι, σύμφωνα με την «Αρμονία-Αλληλοϋποστήριξης-Όλων-Των-Κοσμικών-Συγκεντρώσεων», ένας κομήτης της λεγόμενης «μεγάλης τροχιάς», που υπάρχει μέχρι και σήμερα με τ’ όνομα «κομήτης Κοντούρ», έπρεπε κι αυτός να διασχίσει τότε εκείνο το σύστημα.

Αυτός ο κομήτης είχε πια «συμπυκνωθεί», αλλά διάνυε για πρώτη φορά την οριστική τροχιά του.

9.73.Α

Και όπως αργότερα μας εξήγησαν εμπιστευτικά ορισμένα αρμόδια Ιερά Άτομα, η τροχιά που θα διέγραφε αυτός ο κομήτης, έπρεπε να διασταυρωθεί με την τροχιά της Γης.

Όμως, σαν επακόλουθο των λαθεμένων υπολογισμών κάποιου Ιερού Ατόμου που ειδικευόταν στους νόμους της Δημιουργίας και Συντήρησης του Κόσμου, οι στιγμές που αυτές οι δύο συγκεντρώσεις έπρεπε να περάσουν από το σημείο της τομής των τροχιών τους, συμπέσανε. Εξαιτίας αυτού του λάθους, ο πλανήτης Γη και ο κομήτης Κοντούρ συγκρούστηκαν· έπεσε τόσο βίαια ο ένας πάνω στον άλλο, που από τη σύγκρουση, όπως σου έχω ήδη πει, αποσπάστηκαν δύο μεγάλα κομμάτια από τον πλανήτη Γη και εκτινάχτηκαν στο διάστημα.

9.73.Α

Αυτή η σύγκρουση είχε σοβαρές συνέπειες, γιατί εκείνος ο πλανήτης μόλις είχε σχηματιστεί, και η ατμόσφαιρα του, που θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως «αντικρουστήρας», δεν πρόφτασε να συγκροτηθεί ολοκληρωτικά.

9.73.Α

Αμέσως, παιδί μου, η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ μας πληροφορήθηκε γι’ αυτή τη γενική κοσμική καταστροφή.

Κι αμέσως, ο Αγιότατος Απόλυτος Ήλιος έστειλε στο ηλιακό σύστημα «Ορς» μια σημαντική επιτροπή Αγγέλων και Αρχαγγέλων, ειδικών σε θέματα Δημιουργίας και Συντήρησης του Κόσμου, κάτω από τη διεύθυνση του Μεγάλου Αρχαγγέλου Σακάκι.

9.73.Α

Η Ανώτατη αυτή Επιτροπή έφθασε στον πλανήτη μας τον Άρη, που ήταν ο κοντινότερος στη Γη, για να αρχίσει από εκεί τις έρευνες της.

9.73.Α

Τα ιερά μέλη αυτής της Ανώτατης Επιτροπής μας καθησύχασαν πολύ γρήγορα, λέγοντάς μας ότι δεν υπήρχε πια φόβος για μια κοσμική καταστροφή μεγάλης έκτασης.

9.73.Α

Και ο Αρχι-Μηχανικός, ο Αρχάγγελος Αλγκεμαθάντ, είχε την καλοσύνη να μας εξηγήσει ο ίδιος ότι, κατά πάσα πιθανότητα, τα πράγματα είχαν γίνει κάπως έτσι:

9.73-4.Α

Τα κομμάτια που αποσπάστηκαν από τον πλανήτη Γη έχασαν την ώθηση που τους δόθηκε από την σύγκρουση, πριν προλάβουν να ξεπεράσουν τα όρια επιρροής εκείνου του πλανήτη· επίσης, σύμφωνα με το «νόμο της πτώσης», άρχισαν να ξαναπέφτουν προς την αρχική τους μάζα.

9.74.Α

Παρόλα αυτά δεν ξανάπεσαν εκεί, επειδή, κατά την διάρκεια της πτώσης τους, δέχτηκαν την επίδραση ενός κοσμικού νόμου που λέγεται «νόμος της εκ νέου σύλληψης» και υποτάχτηκαν οριστικά σ’ αυτόν. Έπρεπε λοιπόν, τώρα, να διαγράφουν πλήρεις ελλειπτικές τροχιές γύρω από την αρχική τους μάζα, όπως εκείνη που διέγραφε κι ακόμα διαγράφει αυτή η μάζα, δηλαδή ο πλανήτης Γη, γύρω από τον ήλιο της τον Ορς.

9.74.Α

Κι έτσι θα γίνεται «επ’ αόριστον», εκτός και αν μία νέα απρόβλεπτη κοσμική καταστροφή έρθει και τ’ αλλάξει όλα αυτά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

9.74.Α

«Ευλογημένη να ’ναι η Σύμπτωση!…», κατέληξε η Πενταδιάστατη Μεγαλειότητά του, «η συνολική αρμονική κίνηση των συστημάτων δεν διαταράχτηκε και η γαλήνια ύπαρξη του συστήματος Ορς σύντομα αποκαταστάθηκε».

9.74.Α

Ωστόσο, παιδί μου, αφού η Ανώτατη Επιτροπή εξέτασε όλα τα δεδομένα που είχε στη διάθεση της, καθώς και τις μεταβολές που ήταν πιθανόν να παρουσιαστούν στο μέλλον, έκρινε ότι τα κομμάτια του πλανήτη Γη, ακόμα κι αν παρέμεναν προσωρινά στις θέσεις που είχαν εκείνη τη στιγμή, θα μπορούσαν κάποτε να βγουν από αυτές — εξαιτίας ορισμένων «Τασταρτουναρνιανών μετατοπίσεων» τις οποίες προβλέπανε — και να προκαλέσουν κάθε είδους ανεπανόρθωτες συμφορές στο σύστημα Ορς, καθώς και στα γειτονικά ηλιακά συστήματα.

9.74.Α

Γι’ αυτό, η Ανώτατη Επιτροπή αποφάσισε να πάρει ορισμένα μέτρα για να αποτρέψει ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

9.74.Α

Και συμφώνησαν πως το καλύτερο, σ’ αυτή την περίπτωση, θα ήταν να τα κανονίσουν έτσι ώστε η αρχική μάζα, δηλαδή ο πλανήτης Γη, να συντηρεί τα δύο αποσπασμένα κομμάτια της, στέλνοντάς τους συνέχεια τις ιερές δονήσεις που λέγονται «Ασκοκίν».

9.74-5.Α

Η ιερή ουσία «Ασκοκίν» σχηματίζεται πάνω στους πλανήτες, μόνον όταν οι δύο θεμελιώδεις κοσμικοί νόμοι, το «Ιερό Επταπαραπαρσινόχ» και το «Ιερό Τριαμαζικάμνω» λειτουργούν εκεί με τον λεγόμενο «Ιλνοσοπαρνιανό» τρόπο, δηλαδή όταν αυτοί οι δύο ιεροί νόμοι αποκαλύπτονται και εκδηλώνονται στην επιφάνεια της δεδομένης κοσμικής συγκέντρωσης με τρόπο ανεξάρτητο — ανεξάρτητο, εννοείται, μόνο μέσα σε ορισμένα όρια.

9.75.Α

Λοιπόν, παιδί μου, καθώς μια τέτοια κοσμική πραγματοποίηση είναι δυνατή μόνο με την συγκατάθεση της ΑΥΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ, ο Μεγάλος Αρχάγγελος Σακάκι, με τη συνοδεία μερικών ιερών μελών εκείνης της Ανώτατης Επιτροπής, παρουσιάστηκε αμέσως στην ΑΥΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ για να ζητήσει τη συγκατάθεση αυτή.

9.75.Α

Και όταν πια τα Ιερά Άτομα πήραν τη συγκατάθεση της ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ, πραγματοποιήθηκε στη Γη αυτή η διαδικασία — πάντοτε κάτω από την διεύθυνση του Μεγάλου Αρχαγγέλου Σακάκι. Από τη στιγμή εκείνη, τα πάντα σ’ αυτόν τον πλανήτη, σχηματίζονταν σύμφωνα με το Ιλνοσοπάρνο, και τα αποσπασμένα του κομμάτια, που υπάρχουν ακόμα ως τις μέρες μας, έπαψαν πια ν’ αποτελούν απειλή για μια συμπαντική καταστροφή.

9.75.Α

Το μεγαλύτερο από αυτά τα δύο κομμάτια ονομάστηκε «Λουντερπέρτζο» και το μικρότερο «Ανούλιος»· κι έτσι ακριβώς τα αποκαλούσαν στην αρχή και τα συνηθισμένα τρίμυαλα όντα που εμφανίστηκαν έπειτα στη Γη. Αλλά, στους μετέπειτα αιώνες, έπαιρναν κάθε τόσο και διαφορετικά ονόματα. Έτσι, το μεγάλο κομμάτι είναι γνωστό, εδώ και λίγο καιρό, με το όνομα «Σελήνη»· ενώ το μικρό κομμάτι, ξεχάστησε σιγά-σιγά, έτσι που τα σημερινά όντα, όχι μόνο δεν του δίνουν κανένα όνομα, αλλά ούτε καν υποψιάζονται την ύπαρξή του.

9.75.Α

Με την ευκαιρία αυτή, είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι τα όντα μιας από τις ηπείρους εκείνου του πλανήτη, της ηπείρου Ατλαντίδος, η οποία στη συνέχεια αφανίστηκε, γνώριζαν την ύπαρξη του δεύτερου κομματιού του πλανήτη τους και το ονόμαζαν, κι αυτοί, Ανούλιο.

Αλλά, τα όντα της τελευταίας περιόδου ύπαρξης εκείνης της ηπείρου, στη συνολική παρουσία των οποίων είχαν ήδη κρυσταλλωθεί και ενσωματωθεί τα αποτελέσματα των συνεπειών των ιδιοτήτων του οργάνου που λέγεται «Κουνταμπάφερ», του έδωσαν το όνομα «Κιμεσπάι», που θα πει κατά λέξη: «που-δε-σ’-αφήνει-να-κοιμάσαι-ήσυχα».

9.75-6.Α

Τα σημερινά τρίμυαλα όντα εκείνου του παράξενου πλανήτη αγνοούν την ύπαρξη αυτού του πανάρχαιου κομματιού, επειδή οι μικρές σχετικά διαστάσεις του, καθώς και το γεγονός ότι είναι απομακρυσμένο, το κάνουν απρόσιτο στην όρασή τους, και ακόμα γιατί καμιά «γιαγιά» δεν τους είπε ποτέ ότι τον παλιό καλό καιρό αυτός ο μικρός «δορυφόρος» του πλανήτη τους ήτανε γνωστός.

9.76.Α

Κι αν κάποιο ον τον αντιληφθεί κατά τύχη μέσα από τα υπέροχα, αλλά παρόλα αυτά, παιδικά παιχνίδια τους που τα λένε «τηλεσκόπια», δεν του δίνει καμιά σημασία, νομίζοντάς τον απλούστατα για έναν μεγάλο «μετεωρίτη».

9.76.Α

Σύντομα, πάντως, τα σύγχρονα όντα δε θα μπορούν πια να τον διακρίνουν, γιατί έχει γίνει γνώρισμα της φύσης τους να βλέπουν μόνο το μη πραγματικό.

9.76.Α

Ας είμαστε όμως δίκαιοι απέναντί τους: κατά τους τελευταίους αιώνες έχουν μηχανοποιηθεί «λίαν τεχνιέντως» στο να μη βλέπουν τίποτα το πραγματικό.

9.76.Α

Λοιπόν, παιδί μου, εμφανίστηκαν και στον πλανήτη Γη «Αναλογίες-του-Όλου» ή, όπως επίσης ονομάζονται, «Μικρόκοσμοι»· και στη συνέχεια, αυτοί οι Μικρόκοσμοι, συγκρότησαν τη λεγόμενη «Οντουριστολνιανή» ή «Πολορμεντερχτική» βλάστηση.

9.76.Α

Ακόμα πιο έπειτα, οι Μικρόκοσμοι σχημάτισαν ομάδες, όπως συνήθως γίνεται, για να συγκροτήσουν διάφορες μορφές «Τεταρτόκοσμων», με τρία συστήματα μυαλών.

Και ανάμεσα σ’ αυτούς τους τελευταίους, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι δίποδοι «Τεταρτόκοσμοι» που πριν λίγο τους αποκάλεσες «γλίτσηδες».

9.76.Α

Θα σου εξηγήσω ειδικά μια άλλη φορά γιατί και με ποιο τρόπο οι «Αναλογίες-του-Όλου» εμφανίζονται πάνω στους πλανήτες όταν οι τρεις ιεροί θεμελιώδεις νόμοι περνούν στο Ιλνοσοπάρνο· έπειτα θα σου μιλήσω για τους παράγοντες που συντέλεσαν στο σχηματισμό των διαφόρων «συστημάτων οντικών μυαλών», και γενικά θα σου εκθέσω όλους τους νόμους της Δημιουργίας και Ύπαρξης του Κόσμου.

9.76.Α

Στο μεταξύ μάθε, ότι αμέσως μόλις εμφανίστηκαν στον πλανήτη Γη εκείνα τα τρίμυαλα όντα που τόσο σ’ ενδιαφέρουν, διέθεταν, για να τελειοποιήσουν τις λειτουργίες που χρησιμεύουν στην απόκτηση του οντικού Νου, τις ίδιες δυνατότητες με όλους τους «Τεταρτόκοσμους» ολόκληρου του Σύμπαντος.

9.76-7.Α

Αλλά αργότερα, κατά την περίοδο που άρχισαν σιγά-σιγά να πνευματοποιούνται χάρη στο λεγόμενο «οντικό ένστικτο», όπως συμβαίνει σε όλους τους ανάλογους πλανήτες του Μεγάλου μας Σύμπαντος, για κακή τους τύχη έγινε μια παρεξήγηση από τις πιο λυπηρές, που δεν είχε προβλεφθεί Άνωθεν.