Χελκγκεμάτιος

Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος	Χελκγκεμάτιος
	38 Η θρησκεία
38.255.Β	Όσο για την τέταρτη μεγάλη θρησκεία η οποία υπάρχει σήμερα εκεί κάτω, και, πολλούς αιώνες μετά τη Χριστιανική θρησκεία, οικοδομήθηκε πάνω στις διδασκαλίες του «Ελπιδοφόρου Άγιου Μωάμεθ», διαδόθηκε πλατιά, και ίσως να τους χρησίμευε σαν «σπίθα ελπίδας και συμφιλίωσης» αν εκείνα τα παράξενα όντα δεν την είχαν μετατρέψει, ακόμα κι αυτήν, σ’ ένα άσχετο συνονθύλευμα.
38.255.Β	Από τη μια οι οπαδοί της την ανάμιξαν με ορισμένα αποσπάσματα από τις απίθανες θεωρίες των Βαβυλωνίων δυϊστών, κι από την άλλη οι «Πατέρες της Εκκλησίας» της θρησκείας τους, που τότε λέγονταν «Σεΐχηδες του Ισλάμ», σκέφτηκαν να της προσθέσουν την ιδέα όλων των αγαθών που δήθεν υπάρχουν στον περίφημο Παράδεισο του «άλλου κόσμου» — ιδέα η οποία δε θα περνούσε καν από το μυαλό του κυριότερου Διοικητή του Καθαρτηρίου, του Στυλοβάτη-Όλων-των-Τεταρτημορίων, του Αρχι-Χερουβείμ Χελκγκεμάτιου, όσο κι αν προσπαθούσε σκόπιμα να τη σκεφτεί.
	39 Ο Άγιος Πλανήτης του Καθαρτηρίου
39.336.Β	Τότε λοιπόν, για πρώτη φορά, αυτός ο Άγιος Πλανήτης χαρακτηρίστηκε με το όνομα «Καθαρτήριο», και την οργάνωση και τη διοίκηση του ανάλαβε με τη θέληση του ο Στυλοβάτης-Όλων-των-Τεταρτημορίων, ο Μέγας Αρχι-Χερουβείμ Χελκγκεμάτιος, ο ίδιος που, πρώτος μετά τη δημιουργία του κόσμου, άξιζε το «ιερό Ανκλάντ», που πρώτος, δηλαδή, έφτασε την υψηλότερη βαθμίδα του Νου στην οποία μπορεί να φτάσει ένα ανεξάρτητο Άτομο, όποια και να ’ναι η φύση του, βαθμίδα που είναι η τρίτη μετά τον Απόλυτο Νου της ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ μας.
	44 Για το Βεελζεβούλ, η ανθρώπινη αντίληψη της δικαιοσύνης είναι, μιλώντας αντικειμενικά, μία «καταραμένη αυταπάτη»
44.262.Γ	Όταν έμαθα τον τόπο μόνιμης ύπαρξής τους και τις θέσεις που αξιώθηκαν, άρχισα να στέλνω στον Τουιλάν, όπως του είχα υποσχεθεί, τέσσερις φορές το χρόνο σύμφωνα με τον δικό μας τρόπο μέτρησης του χρόνου, ένα πιστό αντίγραφο όλων των ανασκοπήσεων όπου συγκέντρωνα τις παρατηρήσεις μου. Πέρασαν πολλά χρόνια από την ημέρα που έστειλα το πρώτο μου Αιθερόγραμμα στον Τουιλάν, και δεν είχα νέα του, ώσπου πληροφορήθηκα μια μέρα τα εκπληκτικά γεγονότα που συνέβαιναν στον πλανήτη του Καθαρτηρίου. Ο μέγας κυβερνήτης του Άγιου Πλανήτη του Καθαρτηρίου, ο Στυλοβάτης-Όλων-των-Τεταρτημορίων, ο Αρχι-χερουβείμ Χελκγκεμάτιος έτυχε να μάθει ότι ένας από τους παραστάτες του διευθυντή του σταθμού των Αιθερογραμμάτων, ο Τουιλάν, λάβαινε κατά καιρούς από το ηλιακό σύστημα Ορς μακροσκελέστατα μηνύματα που του έστελνε ο πατέρας του. Εκδήλωσε τότε την επιθυμία να πληροφορείται το περιεχόμενό τους, και ύστερα από αυτό, όχι μόνο ενδιαφέρθηκε πολύ, αλλά έδωσε και την εντολή στο θείο σου Τουιλάν να μεταδίδει το κείμενο από το σύστημα του πλανητικού «Τουλουχτερτζινέκ»¹, έτσι ώστε ορισμένα από τα «ανώτερα οντικά σώματα» που κατοικούσαν στον άγιο πλανήτη να μπορούν, αν θα το ήθελαν, να ακούνε για να ξεκουραστούν, τις πληροφορίες τις σχετικές με τον ψυχισμό κάτι παράδοξων τρίμυαλων όντων που κατοικούσαν σε έναν από τους πιο μακρινούς πλανήτες του Μεγαλόκοσμού μας.
44.262-3.Γ	Ο θείος σου Τουιλάν συμμορφώθηκε αμέσως με την εντολή. Μόλις λάβαινε τα Αιθερογράμματά μου, τα μετέδιδε σε όλο το πλανητικό «Τουλουχτερτζινέκ», και, μ’ αυτό τον τρόπο, όλες οι ενάρετες ψυχές που κατοικούσαν στον άγιο πλανήτη ενημερώνονταν για τις παρατηρήσεις και τις έρευνες μου πάνω σ’ αυτόν τον αλλόκοτο ψυχισμό.
44.263.Γ	Και ο Στυλοβάτης-Όλων-των-Τεταρτημορίων, ο Αρχι-χερουβείμ Χελκγκεμάτιος, ο κυβερνήτης του άγιου πλανήτη, όχι μόνον επιδοκίμασε την επιλογή των πενήντα μακάριων ψυχών, αλλά τους γνωστοποίησε την πολυεύσπλαχνη απόφαση του να τις βοηθήσει με κάθε τρόπο για την εκπλήρωση του έργου που τους ανατέθηκε.
44.263-4.Γ	Έτσι λοιπόν, παιδί μου, όταν οι πενήντα αυτές υποψήφιες για τον Απόλυτο Ήλιο ψυχές άρχισαν τις έρευνές τους, τους έγινε φανερό, έπειτα από μακρόχρονες και διεξοδικές έρευνες, ότι η κυριότερη αιτία όλων των ανωμαλιών του ψυχισμού των τρίμυαλων όντων που κατοικούν σ’ εκείνο τον πλανήτη ήταν η εμφάνιση της ακλόνητης ιδέας, που τώρα πια σταθεροποιήθηκε μέσα τους, ότι δήθεν υπάρχουν, εκτός από την ουσία των όντων, δύο παράγοντες διαμετρικά αντίθετοι — το στοιχείο του Καλού και το στοιχείο του Κακού — που υποκινούν όλες τις καλές και κακές εκδηλώσεις τους.

Σχετικοί Όροι