ΠερίληψηΤο έτος 223 μετά τη δημιουργία του Κόσμου ή όπως θα έλεγαν στη «Γη» το έτος 1921, ο Βεελζεβούλ με τους συγγενείς του και τους στενούς του ακολούθους ταξίδευε με το υπερδιαστημικό σκάφος Καρνάκ. από τον πλανήτη Καρατάς προς το ηλιακό σύστημα «Παντετζνόχ», του οποίου ο ήλιος λέγεται και «Πολικός Αστέρας». Πήγαινε στον πλανήτη Ρεβοζβραντέντρ για μια ειδική σύσκεψη, στην οποία του ζήτησαν να πάρει μέρος φίλοι του παλιοί. Λίγο πριν ξεκινήσει γι’ αυτό το ταξίδι, ο Βεελζεβούλ είχε επιστρέψει στο σπίτι του, στον πλανήτη Καρατάς, που ήταν ο τόπος της έλευσής του, αφού πέρασε πολλά χρόνια εξόριστος, λόγω περιστάσεων που ήταν ανεξάρτητες από την ουσία του, και κάτω από συνθήκες αντίθετες προς τη φύση σου. Τον παλιό καλό καιρό, όταν ο Βεελζεβούλ ζούσε ακόμα στον πλανήτη Καρατάς, τον πήραν λόγω της ασυνήθιστα εφευρετικής του ιδιοφυίας, να υπηρετήσει στον «Απόλυτο Ήλιο» και εκεί είχε γίνει ακόλουθος της ΑΥΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΟΣ. Τότε ήταν που έτυχε να δει μια φορά κάτι που του φαινόταν «παράλογο» στη διακυβέρνηση του Κόσμου και επειδή δεν είχε ακόμα τελειοποιηθεί ο νους του λόγω της νεαρής του ηλικίας, ανακατεύτηκε σε θέματα που δεν τον αφορούσαν. Η ΑΥΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ, παρόλη την Άπειρη Αγάπη ΤΟΥ και την Πανευσπλαχνία ΤΟΥ, ήταν υποχρεωμένος να εξορίσει το Βεελζεβούλ με τους φίλους του σ’ έναν από τους πιο απομακρυσμένους τόπους του Σύμπαντος, στο ηλιακό σύστημα «Ορς» που οι κάτοικοί του το ονομάζουν απλώς «Ηλιακό Σύστημα»· εκεί τους ορίστηκε σαν τόπος για την ύπαρξή τους ο πλανήτης Άρης, με το δικαίωμα να κατοικούν και σε άλλους πλανήτες, αλλά μόνο σ’ εκείνο το ηλιακό σύστημα. Μία από τις κύριες ασχολίες του ήταν να εγκαταστήσει στον πλανήτη Άρη ένα «αστεροσκοπείο» για να μελετά τα απομακρυσμένα σημεία του Σύμπαντος, αλλά και τις συνθήκες ύπαρξης των όντων στους γειτονικούς πλανήτες, Παρόλο που το ηλιακό σύστημα «Ορς» ήταν παραμελημένο, επειδή ήταν μακριά από το κέντρο, αλλά και για άλλους λόγους, ο ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ ΚΥΡΙΟΣ μας έστελνε κατά καιρούς τους Αγγελιοφόρους ΤΟΥ στους πλανήτες αυτού του συστήματος, με σκοπό να ρυθμίσουν κάπως την ύπαρξη των τρίκεντρων όντων εκεί και να τη συντονίσουν με την Παγκόσμια Αρμονία. Έτσι λοιπόν στάλθηκε κάποτε από την ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ μας σ’ ένα πλανήτη εκείνου του ηλιακού συστήματος, στη «Γη» συγκεκριμένα, ένας τέτοιος αγγελιοφόρος, κάποιος Ασιάτα Σεϊμάς. Καθώς ο Βεελζεβούλ είχε τότε εκπληρώσει μια δουλειά που ήταν απαραίτητη στην αποστολή του Ασιάτα Σεϊμάς, αυτός, όταν επέστρεψε και πάλι στον «Απόλυτο Ήλιο», ικέτευσε την ΑΥΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ να συγχωρέσει το Βεελζεβούλ που κάποτε ήταν νέος και ορμητικός, και τώρα πια είχε γεράσει. Λαμβάνοντας υπόψη την παράκληση του Ασιάτα Σεϊμάς, καθώς και τη σεμνή και συνειδητή ύπαρξη του ίδιου του Βελζεβούλ, Ο ΠΛΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ μας τον συγχώρεσε και του έδωσε την άδεια να επιστρέψει στον τόπο έλευσής του. Στο υπερδιαστημικό σκάφος Καρνάκ βρισκόταν και ένα μικρό αγόρι. Ήταν ο Χασίν, ο γιος του αγαπημένου γιου του Βεελζεβούλ, του Τουλούφ. Και καθώς έφτασε πια ο καιρός που έπρεπε να αναπτυχθεί ο νους του μικρού Χασίν, ο Βεελζεβούλ, που είχε τότε πολύ χρόνο ελεύθερο, ανέλαβε ο ίδιος την εκπαίδευση του εγγονού του, κι έτσι τον έπαιρνε παντού μαζί του. Όταν αρχίζει αυτή η διήγηση, ο Βεελζεβούλ ήταν με τον Χασίν και τον πιστό του γέρο υπηρέτη, τον Αχούν, και συνομιλούσαν παρατηρώντας το ατέλειωτο διάστημα. Ο Βεελζεβούλ μιλούσε για το ηλιακό σύστημα όπου είχε ζήσει τόσα πολλά χρόνια. Περιέγραφε εκείνη τη στιγμή τις ιδιαιτερότητες και τη φύση του πλανήτη που ονομάζεται Αφροδίτη. Καθώς συζητούσαν, ήρθαν να αναγγείλουν στο Βεελζεβούλ πως ο κυβερνήτης του σκάφους ήθελε να του μιλήσει. Ο Βεελζεβούλ δέχτηκε να τον δει. |
|
| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | |
|---|---|
2.42.Α |
ΗΤΑΝ το έτος 223 μετά τη δημιουργία του Κόσμου, σύμφωνα με τον αντικειμενικό υπολογισμό του χρόνου, ή, όπως θα έλεγαν εδώ στη «Γη», το έτος 1921 από τη γέννηση του Χριστού. |
2.42.Α |
Το σκάφος Καρνάκ, προορισμένο για «υπερδιαστημικές» επικοινωνίες, πετούσε στο Σύμπαν. |
2.42.Α |
Πήγαινε από τα διαστήματα «Ασουπαρατσάτα», τα διαστήματα δηλαδή του «Γαλαξία», συγκεκριμένα από τον πλανήτη Καρατάς προς το ηλιακό σύστημα «Παντετζνόχ», του οποίου ο ήλιος λέγεται και «Πολικός Αστέρας». |
2.42.Α |
Στο υπερδιαστημικό σκάφος βρισκόταν ο Βεελζεβούλ με τους συγγενείς του και τους στενούς του ακολούθους. |
2.42.Α |
Πήγαινε στον πλανήτη Ρεβοζβραντέντρ για μια ειδική σύσκεψη, στην οποία του ζήτησαν να πάρει μέρος φίλοι του παλιοί. Μόνο η ανάμνηση της παλιάς τους φιλίας μπόρεσε να τον πείσει να δεχτεί την πρόσκληση, διότι ήταν ήδη ηλικιωμένος και ένα τόσο μακρινό ταξίδι, με όλες του τις ταλαιπωρίες, οπωσδήποτε δεν ήταν κάτι εύκολο για κάποιον που είχε τα χρόνια του. |
2.42.Α |
Λίγο πριν ξεκινήσει γι’ αυτό το ταξίδι, ο Βεελζεβούλ είχε επιστρέψει στο σπίτι του, στον πλανήτη Καρατάς, που ήταν ο τόπος της έλευσής του, αφού πέρασε πολλά χρόνια εξόριστος, λόγω περιστάσεων που ήταν ανεξάρτητες από την ουσία του, και κάτω από συνθήκες αντίθετες προς τη φύση του. |
2.42-3.Α |
Αυτή η πολύχρονη ύπαρξη που δεν του ταίριαζε, με προσλήψεις ασυνήθιστες για τη φύση του και εμπειρίες ανάρμοστες για την ουσία του, του είχε αφήσει τα σημάδια της. Βέβαια αν και ο χρόνος αναπόφευκτα τον είχε γεράσει, οι ασυνήθιστες συνθήκες ύπαρξης έδωσαν στο Βεελζεβούλ, τον ίδιο εκείνο Βεελζεβούλ που κάποτε είχε μια τόσο εξαιρετικά δυνατή, περήφανη και αξιοθαύμαστη νιότη, γερατειά το ίδιο εξαιρετικά. |
2.43.Α |
Τον παλιό καλό καιρό, όταν ο Βεελζεβούλ ζούσε ακόμα στον πλανήτη Καρατάς, τον πήραν λόγω της ασυνήθιστα εφευρετικής του ιδιοφυΐας, να υπηρετήσει στον «Απόλυτο Ήλιο», που είναι ο βασικός τόπος διαμονής του ΥΠΕΡΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΟΥ ΚΥΡΙΟΥ μας, και εκεί ο Βεελζεβούλ, μαζί με άλλους σαν αυτόν, είχε γίνει ακόλουθος της ΑΥΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΟΣ. |
2.43.Α |
Τότε ήταν που έτυχε, επειδή δεν είχε ακόμα τελειοποιηθεί ο νους του λόγω της νεαρής του ηλικίας, επειδή η σκέψη του δεν είχε ωριμάσει κι έτσι ήταν ακόμα ορμητικός και οι συνειρμοί του κυλούσαν άστατα — λόγω δηλαδή μιας σκέψης που βασιζόταν σε περιορισμένες προσλαμβάνουσες, όπως είναι φυσικό στα όντα που δεν είναι ακόμα εντελώς υπεύθυνα — να δει μια φορά ο Βεελζεβούλ κάτι που του φαινόταν «παράλογο» στη διακυβέρνηση του Κόσμου, και βρίσκοντας υποστήριξη από τους συντρόφους του, οι οποίοι ήταν όντα ασχημάτιστα σαν τον ίδιο, ανακατεύτηκε σε θέματα που δεν τον αφορούσαν. |
2.43.Α |
Η δύναμη και η ορμητικότητα της φύσης του Βεελζεβούλ ήταν τόσο μεγάλες που, επεμβαίνοντας με τους συντρόφους του, σύντομα παρέσυρε τη σκέψη όλων, έτσι που παραλίγο να εκδηλωθεί επανάσταση στην κεντρική αυτοκρατορία του Μεγαλόκοσμου. |
2.43.Α |
Μόλις το πληροφορήθηκε η ΑΥΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ, παρόλη την Άπειρη Αγάπη ΤΟΥ και την Πανευσπλαχνία ΤΟΥ, ήταν υποχρεωμένος να εξορίσει το Βεελζεβούλ με τους φίλους του σ’ έναν από τους πιο απομακρυσμένους τόπους του Σύμπαντος, στο ηλιακό σύστημα «Ορς» που οι κάτοικοι του το ονομάζουν απλώς «Ηλιακό Σύστημα»· εκεί τους όρισε σαν τόπο για την ύπαρξή τους τον πλανήτη Άρη, με το δικαίωμα να κατοικούν και σε άλλους πλανήτες, αλλά μόνο σ’ εκείνο το ηλιακό σύστημα. |
2.43-4.Α |
Ανάμεσα στους εξόριστους, εκτός από τους συντρόφους του Βεελζεβούλ, υπήρχαν και αρκετοί που απλώς του συμπαραστάθηκαν από συμπάθεια, καθώς και οι ακόλουθοι και οι υπηρέτες του Βεελζεβούλ και των συντρόφων του. Είχανε φτάσει όλοι σ’ εκείνους τους μακρινούς τόπους με τα παιδιά και με τα νοικοκυριά τους, κι έτσι σε λίγο στον πλανήτη Άρη σχηματίστηκε μια ολόκληρη αποικία από τρίκεντρα όντα που προέρχονταν από διάφορους πλανήτες του κεντρικού τμήματος του Μεγάλου μας Σύμπαντος. |
2.44.Α |
Αυτός ο ξένος πληθυσμός προσαρμόστηκε σιγά-σιγά στη νέα του κατοικία· πολλοί απ’ αυτούς, για να συντομεύσουν τα πολλά χρόνια της εξορίας, βρήκαν κάποια απασχόληση, είτε στον Άρη είτε στους γειτονικούς πλανήτες, που ήταν σχεδόν παραμελημένοι, εξαιτίας της μεγάλης απόστασής τους από το Κέντρο και της φτώχειας όλων των σχηματισμών τους. |
2.44.Α |
Καθώς περνούσαν τα χρόνια, πολλοί μετανάστεψαν σταδιακά από τον Άρη στους άλλους πλανήτες, είτε με δική τους πρωτοβουλία, είτε λόγω αναγκών γενικής φύσεως· ο ίδιος ο Βεελζεβούλ όμως, μαζί με τους στενούς του ακολούθους, έμεινε στον πλανήτη Άρη και οργάνωσε την ύπαρξη του με τρόπο λίγο-πολύ υποφερτό. |
2.44.Α |
Μία από τις κύριες ασχολίες του ήταν να εγκαταστήσει στον πλανήτη Άρη ένα «αστεροσκοπείο» για να μελετά τα απομακρυσμένα σημεία του Σύμπαντος, αλλά και τις συνθήκες ύπαρξης των όντων στους γειτονικούς πλανήτες. Αργότερα, πρέπει να πούμε εδώ, το αστεροσκοπείο του έγινε πασίγνωστο και η φήμη του απλώθηκε μάλιστα σε όλο το Σύμπαν. |
2.44.Α |
Παρόλο που το ηλιακό σύστημα «Ορς» ήταν παραμελημένο, επειδή ήταν μακριά από το κέντρο, αλλά και για άλλους λόγους, ο ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ ΚΥΡΙΟΣ μας έστελνε κατά καιρούς τους Αγγελιοφόρους ΤΟΥ στους πλανήτες αυτού του συστήματος, με σκοπό να ρυθμίσουν κάπως την ύπαρξη των τρίκεντρων όντων εκεί και να τη συντονίσουν με την Παγκόσμια Αρμονία. |
2.44.Α |
Έτσι λοιπόν στάλθηκε κάποτε από την ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ μας σ’ ένα πλανήτη εκείνου του ηλιακού συστήματος, στη «Γη» συγκεκριμένα, ένας τέτοιος αγγελιοφόρος, κάποιος Ασιάτα Σεϊμάς. Καθώς ο Βεελζεβούλ είχε τότε εκπληρώσει μια δουλειά που ήταν απαραίτητη στην αποστολή του Ασιάτα Σεϊμάς, αυτός, όταν επέστρεψε και πάλι στον «Απόλυτο Ήλιο», ικέτευσε την ΑΥΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ να συγχωρέσει το Βεελζεβούλ που κάποτε ήταν νέος και ορμητικός, και τώρα πια είχε γεράσει. |
2.45.Α |
Λαμβάνοντας υπόψη την παράκληση του Ασιάτα Σεϊμάς, καθώς και τη σεμνή και συνειδητή ύπαρξη του ίδιου του Βεελζεβούλ, ο ΠΛΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ μας τον συγχώρεσε και του έδωσε την άδεια να επιστρέψει στον τόπο της έλευσής του. |
2.45.Α |
Έτσι λοιπόν ο Βεελζεβούλ, έπειτα από μακρόχρονη απουσία, βρισκόταν και πάλι στο κέντρο του Σύμπαντος. |
2.45.Α |
Η επιρροή του και το κύρος του όχι μόνο δεν μειώθηκαν κατά την εξορία του, αλλά αντίθετα, αυξήθηκαν πολύ, καθώς όλοι στο περιβάλλον του ξεκάθαρα αναγνώριζαν πως, λόγω της παρατεταμένης ύπαρξης σ’ εκείνες τις ασυνήθιστες περιστάσεις, η γνώση και η εμπειρία του έγιναν βαθύτερες και πιο εκτεταμένες. |
2.45.Α |
Έτσι λοιπόν, όταν συνέβηκαν γεγονότα μεγάλης σημασίας σ’ έναν από τους πλανήτες του ηλιακού συστήματος «Παντετζνόχ», οι παλιοί φίλοι του Βεελζεβούλ αποφάσισαν να τον ενοχλήσουν και να τον προσκαλέσουν στη σύσκεψή τους. |
2.45.Α |
Με αποτέλεσμα ο Βεελζεβούλ να κάνει τώρα το μακρινό ταξίδι από τον πλανήτη Καρατάς μέχρι τον πλανήτη Ρεβοζβραντέντρ με το σκάφος Καρνάκ. |
2.45.Α |
∅ |
2.45.Α |
Την περίοδο στην οποία αναφέρεται η ιστορία μας, οι επιβάτες ήταν απασχολημένοι είτε με την εκπλήρωση των καθηκόντων τους, είτε απλώς με την πραγματοποίηση αυτού που λέγεται «ενεργητική οντική σκέψη». |
2.45.Α |
Ανάμεσα σε όλους ξεχώριζε ένα μικρό αγόρι που βρισκόταν πάντοτε κοντά στο Βεελζεβούλ. |
2.45.Α |
Ήταν ο Χασίν, ο γιος του αγαπημένου γιου του Βεελζεβούλ, του Τουλούφ. |
2.45.Α |
Ο Βεελζεβούλ συνάντησε για πρώτη φορά τον εγγονό του τον Χασίν, όταν γύρισε από την εξορία· εκτιμώντας την καλή του καρδιά και επειδή ένιωσε κάτι που λέγεται «οικογενειακή έλξη», τον αγάπησε από την πρώτη στιγμή. |
2.45.Α |
Και καθώς έφτασε πια ο καιρός που έπρεπε να αναπτυχθεί ο νους του μικρού Χασίν, ο Βεελζεβούλ, που είχε τότε πολύ χρόνο ελεύθερο, ανέλαβε ο ίδιος την εκπαίδευση του εγγονού του, κι έτσι τον έπαιρνε παντού μαζί του. |
2.45.Α |
∅ |
2.45.Α |
Ο Χασίν, με τη σειρά του, αγαπούσε τον παππού του τόσο, που δεν έκανε βήμα χωρίς αυτόν και αμέσως αφομοίωνε όλα όσα του έλεγε και του μάθαινε. |
2.45-6.Α |
Όταν αρχίζει αυτή η διήγηση, ο Βεελζεβούλ με τον Χασίν και τον πιστό γέρο του υπηρέτη τον Αχούν, που τον συνόδευε παντού, ήταν καθισμένοι στο υψηλότερο «Κασνίκ», δηλαδή στην πάνω γέφυρα του σκάφους Καρνάκ, κάτω από ένα «Καλνοκρανόνις», που έμοιαζε κάπως μ’ αυτό που θα ονομάζαμε μεγάλη «γυάλινη καμπάνα», και συνομιλούσαν παρατηρώντας το ατέλειωτο διάστημα. |
2.46.Α |
Ο Βεελζεβούλ μιλούσε για το ηλιακό σύστημα όπου είχε ζήσει τόσα πολλά χρόνια. Περιέγραφε εκείνη τη στιγμή τις ιδιαιτερότητες και τη φύση του πλανήτη που ονομάζεται Αφροδίτη. |
2.46.Α |
Καθώς συζητούσαν, ήρθαν να αναγγείλουν στο Βεελζεβούλ πως ο κυβερνήτης του σκάφους ήθελε να του μιλήσει. Ο Βεελζεβούλ δέχτηκε να τον δει. |