Study of Beelzebub's Tales

19.178.Α

Τα πράγματα προχώρησαν τόσο πολύ, που το ιερατείο έφθασε στο σημείο να δωροδοκήσει διάφορα όντα με «Χασναμουσιανές» ιδιότητες για να τα κάνει να επινοήσουν και να προβούν σε κάθε είδους ασχήμιες απέναντι στον καημένο τον Αμπντίλ. Και πράγματι, εκείνα τα γήινα μηδενικά έφτασαν ως το σημείο να προσπαθήσουν επανειλημένα να καταστρέψουν την ύπαρξη του, βάζοντας δηλητήριο στα διάφορα φαγώσιμα δώρα που του πρόσφερναν.

21.205.Α

Το ένα από αυτά επινοήθηκε από ορισμένα τρίμυαλα όντα εκεί κάτω, στα οποία, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, η λειτουργία του ψυχισμού τους είναι Χασναμουσιανού χαρακτήρα· το άλλο βασίζεται πάνω σε ακριβείς οδηγίες που έχουν υποτίθεται αποκαλυφθεί από αληθινούς Άνωθεν Αγγελιοφόρους, σαν και αυτούς που πράγματι στέλνουν εκεί κάπου-κάπου ορισμένοι από τους στενότερους Βοηθούς του ΚΟΙΝΟΥ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑ για να βοηθήσουν τα τρίμυαλα όντα του πλανήτη σου να καταστρέψουν τις συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ που είναι κρυσταλλωμένες στις παρουσίες τους.

21.206.Α

— Καλέ μου παππού, ορίστε που για άλλη μια φορά χρησιμοποίησες την έκφραση «Χασναμούς». Μέχρι τώρα έχω καταλάβει, από τον τόνο της φωνής σου κι από τη συνήχηση της ίδιας της λέξης, ότι μ’ αυτήν την έκφραση χαρακτηρίζεις τρίμυαλα όντα που τα κατατάσσεις ξέχωρα, επειδή φαίνεται ότι τους αξίζει «αντικειμενική περιφρόνηση».

Έχεις την καλοσύνη, όπως πάντα, να μου εξηγήσεις σε παρακαλώ, ποια είναι η αληθινή σημασία και ποια η βαρύτητα αυτής της λέξης;»

21.206-7.Α

— Θα σου εξηγήσω όλα όσα αφορούν τον «τύπο» των τρίμυαλων όντων για τα οποία χρησιμοποιώ αυτήν την έκφραση, όταν έρθει η ώρα· στο μεταξύ μάθε ότι αυτή η λέξη χαρακτηρίζει κάθε συνολική παρουσία, ήδη προσδιορισμένη, ενός τρίμυαλου όντος — είτε αυτή αποτελείται μόνο από το πλανητικό σώμα είτε της έχουν ήδη προστεθεί τα ανώτερα οντικά σώματα — στην οποία, για κάποιο λόγο, δεν έχει κρυσταλλωθεί κανένα δεδομένο για τη θεία παρόρμηση της «Αντικειμενικής Ηθικής Συνείδησης».

24.285.Α

Για να σχηματίσεις σαφή εικόνα και να καταλάβεις καλύτερα για ποιον ακριβώς λόγο εμφανίστηκε στην ατομικότητα εκείνου του Πέρση μονάρχη η παράδοξη αυτή μανία, που χαρακτήριζε μόνο αυτόν, πρέπει να ξέρεις ότι κάποιο σοφό τρίμυαλο όν, ονόματι Χαρναχούμ — του οποίου η ουσία αργότερα κρυσταλλώθηκε σ’ αυτό που ονομάζεται «Αιώνιο Χασναμουσιανό Άτομο» — φαντάστηκε κατά την περίοδο του Τικλιαμουισιανού πολιτισμού, στην πόλη που ονομαζόταν «Τσικλαράλ», ότι ήταν τάχατες πολύ εύκολο να μετατραπεί οποιοδήποτε από τα μέταλλα που αφθονούν στην επιφάνεια του πλανήτη, σ’ εκείνο το σπάνιο μέταλλο, το «χρυσάφι»· έφτανε, λέει, γι’ αυτό να ξέρεις ένα πολύ μικρό μυστικό.

24.286.Α

Λοιπόν, κατά την περίοδο στην οποία αναφέρεται η αφήγηση μου, εκείνος ο Πέρσης μονάρχης, επιδιώκοντας σκοπούς πιθανότατα Χασναμουσιανούς, χρειαζόταν μεγάλες ποσότητες από εκείνο το μέταλλο που ονομάζεται «χρυσάφι» και που σπανίζει στην επιφάνεια του πλανήτη Γη· αφού λοιπόν άκουσε για τη μέθοδο που επινόησε αυτός που σήμερα είναι το «Χασναμουσιανό Άτομο» Χαρναχούμ, αισθάνθηκε εντονότατη επιθυμία ν’ αποκτήσει χρυσάφι μ’ αυτόν τον τόσο απλό τρόπο.

24.301.Α

Η δεύτερη βαβυλωνιακή διδασκαλία, η οποία είχε πολλούς οπαδούς και η οποία, περνώντας από γενιά σε γενιά, έχει κι αυτή φτάσει ως τους σημερινούς ευνοουμένους σου, ήταν μία από τις «αθεϊστικές» διδασκαλίες του καιρού της.

24.302-3.Α

Γεγονός είναι πως, κατά τη διάρκεια εκείνης της μεγάλης «πνευματικής ανακατωσούρας» στην πόλη της Βαβυλώνας, αφού απέκτησαν στις παρουσίες τους, με τις συλλογικές «αμπελοφιλοσοφίες» τους, πολλά δεδομένα για Χασναμουσιανές εκδηλώσεις — πέρα από αυτά που ήδη είχαν — και αφού διασκορπίστηκαν για να επιστρέψουνε πια στους τόπους τους, άρχισαν να διαδίδουν παντού, ασφαλώς ασυνείδητα, σαν κολλητικά μικρόβια, όλες εκείνες τις ιδέες, που το σύνολό τους έμελλε τελικά να καταστρέψει τα τελευταία υπολείμματα, ως και τα ίχνη ακόμα, όλων των αποτελεσμάτων των Άγιων Εργασιών του Αγιότατου Ασιάτα Σεϊμάς.

Των Άγιων Εργασιών που εκείνος «υπόμεινε συνειδητά» και που σκόπιμα είχε πραγματοποιήσει, για να δημιουργήσει γύρω τους ειδικές εξωτερικές συνθήκες συνηθισμένες οντικής ύπαρξης, που μόνο μέσα σ’ αυτές θα μπορούσαν να εξαφανίσουν σταδιακά από την παρουσία τους τις ολέθριες συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, έτσι ώστε στη θέση τους να μπορέσουν ν’ αποκτήσουν τις ιδιότητες που αρμόζουν στην παρουσία κάθε τρίμυαλου όντος, παρουσία της οποίας το σύνολο αποτελεί ακριβή εικόνα του Σύμπαντος.

24.303.Α

Για να ’μαστε δίκαιοι, πρέπει να σου πω ότι η κυριότερη πρωτοβουλία για την καταστροφή των Άγιων Εργασιών του Ασιάτα Σεϊμάς δεν προερχόταν από τους γήινους σοφούς που είχαν τότε μαζευτεί στην πόλη της Βαβυλώνας, αλλά από τις επινοήσεις ενός «σοφού» όντος, γνωστότατου εκεί κάτω, που έζησε στην ήπειρο της Ασίας πολλούς αιώνες πριν από τα βαβυλωνιακά αυτά γεγονότα, και το οποίο ονομαζόταν «Λεντροχαμσανίν»· αυτό το ον που το ανώτερο μέρος του — είχε επενδυθεί σε μια συγκεκριμένη ενότητα, και είχε τελειοποιηθεί μέχρι την απαιτούμενη βαθμίδα του αντικειμενικού Νου, κατάντησε τελικά να γίνει ένα από εκείνα τα τριακόσια δεκατρία «Αιώνια Χασναμουσιανά Άτομα» που υπάρχουν ακόμα και σήμερα σ’ έναν μικρό πλανήτη που ονομάζεται «Εξιλέωση».

27.332.Α

«Ανατρέφουν» τα παιδιά τους έτσι που ποτέ να μην μπορούν και να μη τολμούν να εκδηλωθούν σύμφωνα με την ενστικτώδη κατεύθυνση της «ηθικής τους συνείδησης», αλλά να κάνουν αυτά που υποδεικνύουν τα εγχειρίδια «καλών τρόπων», τα οποία συνήθως τα φτιάχνουν εκεί κάτω διάφοροι υποψήφιοι Χασναμούσηδες.

28.343-4.Α

Χάρη στο διπλό «κέντρο βάρους» της εσωτερικής του ύπαρξης, η παρουσία εκείνου του τρίμυαλου γήινου όντος μπόρεσε να επενδύσει και να τελειοποιήσει το «ανώτατο οντικό μέρος» της ως την απαιτούμενη βαθμίδα του Αντικειμενικού Νου· αργότερα, αυτό το «ανώτατο οντικό μέρος» έγινε, όπως σου ξαναείπα, ένα από τα 313 «ανώτατα οντικά σώματα» που ονομάζονται «Αιώνια Χασναμουσιανά Άτομα», και τα οποία διαμένουν σ’ ένα μικρό πλανήτη του Σύμπαντος που ονομάζεται «Αιώνια Εξιλέωση».

28.345.Α

Έμαθα λοιπόν ότι ο Λεντροχαμσανίν εμφανίστηκε, ή, όπως το λένε εκεί κάτω, «γεννήθηκε», στην ήπειρο της Ασίας, στην πρωτεύουσα της Νινευή, που ονομαζόταν τότε Κρονμπουχόν.

28.348.Α

Έπειτα ο κατοπινός παγκόσμιος Χασναμούς συνέχιζε:

28.350.Α

Όταν εκείνος ο μετέπειτα παγκόσμιος Χασναμούς, ο Λεντροχαμσανίν, τελείωσε την καταγραφή των αμπελοφιλοσοφιών του σ’ εκείνο το αληθινά μοναδικό Κασεϊρατλίρ, οργάνωσε ένα τεράστιο και πολυέξοδο φαγοπότι στο οποίο κάλεσε όλα τα «σοφά» όντα της Νινευή, αναλαμβάνοντας όλα τα έξοδα του ταξιδιού τους, και, στο τέλος του συμποσίου, τους έδειξε το Κασεϊρατλίρ του.

28.351.Α

Με αποτέλεσμα, τα συνηθισμένα όντας της πόλης Κρονμπουχόν, καθώς και των άλλων πόλεων της χώρας Νινευή, να μιλάνε συνέχεια μεταξύ τους γι’ αυτές τις «αποκαλύψεις».

28.353.Α

Παρόλο που η ολέθρια επινόηση εκείνου του παγκόσμιου Χασναμούς, του Λεντροχαμσανίν, είχε σαν αποτέλεσμα να αναβιώσει ανάμεσα στους ευνοοουμένους σου το έθιμο να ζουν σε ξεχωριστές κοινότητες κι έτσι να ξαναρχίσει η περιοδική τους αλληλοκαταστροφή, εν τούτοις, τα όντα των περισσότερων από αυτές τις νεοσύστατες και ανεξάρτητες κοινότητες της ηπείρου Ασίας, συνέχισαν να ακολουθούν, κατά τη συνηθισμένη τους ύπαρξη, όλα εκείνα τα έθιμα που καθιερώθηκαν, με μια φρόνηση χωρίς προηγούμενο, από τον Αγιότατο Ασιάτα Σεϊμάς, και τα οποία ήταν ήδη αδιαχώριστα μέρη της αυτόματης διαδικασίας της «καθημερινής ζωής» τους.

28.355.Α

Και τώρα, παιδί μου, ύστερα από τις ιστορίες για τον Λεντροχαμσανίν, οι οποίες πρέπει να σου έδωσαν μια σαφή εικόνα των επιπτώσεων που είχαν για τις επόμενες γενιές οι δραστηριότητες ενός τρίμυαλου όντος τυπικού εκπροσώπου των «Παγκόσμιων Χασναμουσιανών Ατόμων», καλό θα ήταν να σου δώσω τώρα, όπως σου υποσχέθηκα, κάποιες διευκρινίσεις για τη σημασία της λέξης «Χασναμούς».

28.356-7.Α

Στη συνολική παρουσία κάθε τρίμυαλου όντος μπορούν να εμφανιστούν, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της πλανητικής του ύπαρξης, τεσσάρων ειδών ανεξάρτητα Άτομα Χασναμούς.

29.7-8.Β

Όπως μαθεύτηκε αργότερα, τα πρώτα παιγνίδια που έπαιζαν ήταν αυτά με τα οποία διασκεδάζουν τα παιδιά — εννοείται, βέβαια, τα παιδιά που δεν πάνε ακόμα σχολείο· επειδή αυτά που σήμερα πηγαίνουν στο σχολείο έχουν να αποστηθίσουν τόσα μαθήματα, τόσα ποιήματα κάθε είδους που φτιάχτηκαν από διάφορους υποψήφιους Χασναμούς, ώστε δεν έχουν τα φουκαριάρικα ποτέ τους χρόνο να ασχοληθούν με «παιγνίδια».

29.11.Β

Αυτή η πορεία στα βάθη της ηπείρου Ασίας στέφθηκε με επιτυχία και οι τάξεις τους πολλαπλασιάζονταν ασταμάτητα — πριν απ’ όλα χάρη στους σοφούς που είχαν ζήσει στη Βαβυλώνα, και οι οποίοι συνέχιζαν να μολύνουν εκείνη την περίοδο το νου των όντων με τις Χασναμουσο-πολιτικές τους ιδέες.

29.11-2.Β

Λίγο αργότερα, όμως, εμφανίστηκε στην ηγεσία εκείνου του στρατεύματος ένας Αρχι-κενόδοξος Έλληνας, ο μελλοντικός Χασναμούς Αλέξανδρος ο Μακεδών, κι από εκεί και πέρα σαρώθηκαν για τα καλά και τα τελευταία υπολείμματα των Αγιότατων Εργασιών του Αγιότατου Κοσμικού μας Ατόμου, του Ασιάτα Σεϊμάς· κι έπειτα, όπως λένε, «ξανάρχισε το ίδιο βιολί».

29.17.Β

Κι αυτό, γιατί άρχισαν να συλλέγουν απ’ όλες τις χώρες, για διάφορους Χασναμουσιανούς σκοπούς, ή, όπως οι ίδιοι λένε, «δια… επιστημονικούς λόγους», τα αρχαία έργα που παρέμεναν άθικτα και, μη έχοντας την παραμικρή ιδέα πώς να διατηρήσουν τα αρχαία αντικείμενα, συμβάλλουν απλούστατα στην πρόωρη καταστροφή τους.

Οι «αρχαιότητες» αυτές που συγκέντρωσαν τους χρησίμευαν πάντως — και τους χρησιμεύουν ακόμα — ως «πρότυπα» για τα «φτηνιάρικα είδη», τα γνωστά σε όλον εκείνο τον άτυχο πλανήτη, με το όνομα «ερζάτς».

29.24.Β

Κι αφού τους λείπει η «λογική σκέψη», παραδέχονται όλοι τους, σχεδόν χωρίς εξαίρεση, τα λόγια μερικών υποψηφίων Χασναμούς που τους διαβεβαιώνουν ότι τα «σπορ» τους επιτρέπουν να αποκτήσουν «κάτι» πολύ καλό για την υγεία τους· αυτό το πιστεύουν τώρα με όλη τους την παρουσία, και, με την ελπίδα ότι θα αποκτήσουν αυτό το «κάτι», επιδίδονται σ’ αυτά τα σπορ με όλες τους τις δυνάμεις.

29.33.Β

Το σκεφτόμουν μάλιστα αυτό, τη στιγμή ακριβώς που έφευγα για πάντα από εκείνον τον πλανήτη.

Αυτές οι σκέψεις μου ήρθαν όταν αναλογίστηκα ότι ήδη οι «κάτοχοι εξουσίας» στην εξίσου μεγάλη κοινότητα της Αγγλίας είχαν αρχίσει να χρησιμοποιούν αυτά τα κακοήθη «σπορ» για τους ίδιους εγωιστικούς σκοπούς, Χασναμουσιανού χαρακτήρα, σαν τα όντα που κατείχαν την εξουσία στην κοινότητα της Ρωσίας όταν προσπαθούσαν να επωφεληθούν από το περίφημο ζήτημα της «βότκας». Ακριβώς όπως οι κάτοχοι εξουσίας της κοινότητας της Ρωσίας, προσπαθούσαν τότε, με κάθε τέχνασμα, να επωφεληθούν από την αδυναμία της θέλησης των συνηθισμένων όντων για να τους ενσταλλάξουν την έντονη ανάγκη να χρησιμοποιούν τη «βότκα», έτσι και οι κάτοχοι εξουσίας της κοινότητας της Αγγλίας προσπαθούν να σπρώξουν με υστεροβουλία τα συνηθισμένα όντα της κοινότητας τους να κάνουν σπορ.

30.72-3.Β

Όσο για τη λέξη «τέχνη», γύρω από την οποία «συσσωρεύτηκε» από τον παράδοξο νου τους «ένας Θεός ξέρει τι», όπως λένε και τα ίδια, να τι μου έδειξαν οι έρευνες μου: απ’ όλες τις εκφράσεις που χρησιμοποίησαν τα σοφά όντα της εποχής του μεγαλείου της Βαβυλώνας, και μεταδόθηκαν αυτόματα από γενιά σε γενιά, η λέξη «τέχνη» μπήκε τυχαία στο λεξιλόγιο κάποιων από εκείνα τα τρίμυαλα όντα, στην παρουσία των οποίων, λόγω διάφορων συνθηκών του περιβάλλοντος, οι συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ πραγματώνονταν με τέτοια σειρά που δημιουργούσαν την προδιάθεση, με την «αμοιβαία δράση» τους, να εμφανιστούν μέσα τους ευνοϊκά δεδομένα για την απόκτηση του είναι «Χασναμουσιανών Ατόμων».

Τα τρίμυαλα λοιπόν όντα αυτού του είδους, στα οποία η λέξη αυτή έτυχε να αρέσει για διάφορους λόγους, έφτιαξαν από αυτήν, σιγά-σιγά, εκείνο το «κάτι», που ενώ εξακολουθεί να παραμένει «τελείως κούφιο», όπως λένε, καλύφτηκε, με τον καιρό, με ένα ονειρικό περίβλημα, το οποίο «τυφλώνει» οριστικά όσους από τους ευνοουμένους σου το προσέχουν λίγο περισσότερο απ’ ό,τι συνήθως.

30.74-5.Β

Μετά τη βαβυλωνιακή περίοδο, και η έκφραση αυτή πέρασε αυτόματα από γενιά σε γενιά, διατηρώντας την ίδια περίπου σημασία· εδώ όμως και δύο αιώνες περίπου, ορισμένα όντα του καιρού εκείνου, που μαστίζονταν από Χασναμουσιανά δεδομένα αρχίζοντας τις σοφιστείες τους πάνω στο θέμα της κούφιας λέξης «αρτ», δηλαδή «τέχνη», ίδρυσαν διάφορες «σχολές τεχνών», και ο καθένας εθεωρείτο ότι ανήκε σε κάποια από τις σχολές αυτές. Καθώς όμως δεν καταλάβαιναν πια την αληθινή σημασία της λέξης «αρτ», δηλαδή «τέχνη», και κυρίως επειδή κάποια από τις σχολές τους πήρε το όνομα του «Ορφέα» — μιας μυθικής προσωπικότητας που είχαν επινοήσει οι αρχαίοι Έλληνες — αποφάσισαν να επινοήσουν μια νέα λέξη που να ορίζει ακριβέστερα την «κλίση» τους.

30.79-80.Β

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί εδώ ότι στη συνολική διαδικασία της συνηθισμένης ύπαρξης των τρίμυαλων όντων που σου αρέσουν, οι τροποποιήσεις εκείνου του «καλύμματος» έγιναν κυρίως προνόμοιο κάποιων όντων και των δύο φύλλων, που «αξιώθηκαν» πια να θέσουν υποψηφιότητα για τον τίτλο «Χασναμουσιανό Άτομο».

30.86.Β

Η νοσηρή δράση που ασκεί σε όλους τους υπόλοιπους ευνοουμένους σου το σύνολο των ακτινοβολιών που εκπέμπονται από αυτούς τους «καλλιτέχνες» έγινε ολοφάνερη κατά τη διάρκεια του σημερινού πολιτισμού τους, και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια.

30.96.Β

Παρόλα αυτά, αρκετά έργα της βαβυλωνιακής εποχής έφτασαν ως τα όντα του σύγχρονου πολιτισμού, και ιδιαίτερα στην Ευρώπη. Αυτά όμως τα όντα, χωρίς να υποπτεύονται τους «θησαυρούς σοφίας» που κρύβονταν σ’ εκείνα τα έργα — τα οποία δεν ήταν τα «πρωτότυπα», αλλά μόνο μισοσβησμένα αντίγραφα, δουλεμένα από πιο πρόσφατους προγόνους τους, όσους δεν είχαν ακόμα αποκτήσει ειδικότητα στο «ψεύτισμα» — χωρίς να παίρνουν κανένα από τα ενδεδειγμένα μέτρα τα οποία είχαν στη διάθεση τους, τα αποθήκευαν απλώς στα μέρη που ονομάζονται «μουσεία». Εκεί, σιγά-σιγά, τα έργα αυτά καταστράφηκαν για πάντα, ή τουλάχιστον χάλασαν κατά ένα μέρος από τις συχνές επαλείψεις που τους έκαναν για να τα αντιγράψουν χρησιμοποιώντας διάφορες όξινες και καυστικές ουσίες, όπως το «αλάβαστρο», την «ψαρόκολλα» και λοιπά, με μοναδικό σκοπό να επιδειχτούν στους γνωστούς τους ή να εξαπατήσουν τους καθηγητές τους, ή και για άλλους ακόμα πιο Χασναμουσιανούς σκοπούς.

32.142-3.Β

Οι σημερινοί σοφοί είναι βέβαιοι ότι εκείνος που ξεκίνησε αυτή την επιστήμη ήταν κάποιος Άγγλος καθηγητής που λεγόταν Μπραντ και ότι την ανέπτυξε ο Γάλλος γιατρός Σαρκώ. Στην πραγματικότητα, τα πράγματα συνέβηκαν τελείως διαφορετικά.

32.146.Β

Πραγματικά, πολλά συνηθισμένα όντα εκεί κάτω, τα οποία έτυχε να διαβάσουν κάθε είδους φανταστικές θεωρίες γραμμένες γι’ αυτό το θέμα από τους «σοφούς νέας φουρνιάς», ξελογιάστηκαν από τις φαντασιώσεις τους και δοκίμασαν να υποβάλουν ο ένας τον άλλον σ’ αυτή την υπνωτική κατάσταση, με αποτέλεσμα να γίνουν πελάτες μου.

34.194.Β

Η αλήθεια είναι ότι ανάμεσα στις πολλές εφήμερες και απίστευτες πληροφορίες, που το σύνολο τους συγκροτεί αυτόν τον παράξενο νου ο οποίος προσιδιάζει μόνο σ’ αυτά, εντάσσεται και η ιστορία της Αιγύπτου.

37.227.Β

Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι οι πατεράδες και οι παππούδες των «καλιτεχνών» ή «ηθοποιών» των σημερινών «θεάτρων-εστιατορίων», ταπείνωναν και εξευτέλιζαν πρωτύτερα, στα ίδια μαγαζιά, με τα χρήματα που έβγαζαν από τον ιδρώτα των χωρικών τους, την ατομική αξιοπρέπεια όντων από άλλες κοινότητες· σήμερα, τα παιδιά και τα εγγόνια τους ταπεινώνονται με την σειρά τους, για την ικανοποίηση των «Χασναμουσιανών καπρίτσιων» όσων καινούργιων «όντων πνίγονται στα λεφτά» και προέρχονται από άλλες κοινότητες.

37.242.Β

Πρώτα απ’ όλα πρέπει να μάθεις ότι τα όντα τα αφιερωμένα ολοκληρωτικά στον «εσωτερικό Θεό της απώλειάς» τους, όταν συγκεντρωθούν από διάφορα μέρη σ’ ένα από τα σημαντικά «πολιτισμικά κέντρα», συνηθίζουν, ανάμεσα σε άλλες δυσάρεστες πράξεις, να καταπιάνονται, σαν χασομέρηδες που είναι, απλώς και μόνο για να ικανοποιήσουν τα καπρίτσια τους, με νέους τρόπους εκδήλωσης των Χασναμουσιανών τους ιδιοτήτων, ή, όπως λένε, με τη νέα «μόδα», που διαδίδουν στη συνέχεια σε όλο τον πλανήτη.

37.242-3.Β

Η «Αντιάτ», η «Αηδία», ή «μόδα», παίζουν μέσα στη συνηθισμένη ύπαρξή τους τον ίδιο ρόλο που σ’ εμάς παίζουν τα έθιμά μας. Αυτά όμως τα τελευταία θεμελιώθηκαν για να ανακουφίσουν τις αναπόφευκτες εξωτερικές συνθήκες της καθημερινής ζωής, τις ανεξάρτητες από τα ίδια τα όντα, και εισχωρούν σιγά-σιγά σ’ ολόκληρη τη συνηθισμένη μας ύπαρξη σαν να ήταν επιτακτική ανάγκη της ουσίας. Αυτές όμως οι σημερινές συνήθειες, η «μόδα», είναι απλώς πρόσκαιρες, και δεν χρησιμεύουν παρά μόνο για την ικανοποίηση προσωπικών και ασήμαντων σκοπών, καθαρά εγωιστικών, τούτων των σημερινών και μελλοντικών Χασναμούσηδων, που κατάντησαν τόσο εκπληκτικά αφύσικοι· αυτά άλλωστε είναι λίγο-πολύ τα αποτελέσματα του αυτόματου νου, τα οποία στηρίζονται πάνω στις απόλυτα σχετικές αντιλήψεις που τους επιβάλλουν οι αφύσικα θεμελιωμένες συνθήκες της συνηθισμένης οντικής ύπαρξης.

37.243-4.Β

Στο μεταξύ, μέσα στις δύο εκείνες σημερινές κοινότητες, την κοινότητα της Αγγλίας κι αυτή της Αμερικής, το κόψιμο των μαλλιών των θηλυκών όντων προξένησε πρώτα τις «σουφραζέτες» κι έπειτα αυτά που λέγονται «Επιστήμη του Χριστού» και «θεοσοφικοί σύλλογοι». Επιπλέον, όταν αυτή η Χασναμουσιανή μόδα των κομμένων μαλλιών μεταδόθηκε παντού, παρατηρήθηκε — όπως έμαθα από το Αιθερόγραμμα που μου έστειλαν — μια ανάλογη αύξηση αυτών που λέγονται «γυναικολογικές αρρώστειες», όπως οι διάφορες μορφές φλεγμονών των γεννητικών οργάνων, δηλαδή η «κολπίτις», η «φλεγμονή της μήτρας», η «σαλπιγγίτις», καθώς και όγκοι και καρκινώματα.

37.245-6.Β

Ακόμα καλύτερα, προκαλούν, χωρίς να το θέλουν, ένα κάποιο όφελος στα συνηθισμένα όντα της κοινότητάς τους, γιατί τα διασκεδάζουν και τα απελευθερώνουν πρόσκαιρα από την καταστροφική μονομανία της «μόδας» — που επινοήθηκε, όπως σου είπα, από τους σημερινούς και τους μελλοντικούς Χασναμούς οι οποίοι έφτασαν από διάφορες άλλες χώρες στην πρωτεύουσά τους — τη μόδα στην οποία τα συνηθισμένα όντα της Γαλλίας ίσως είναι σήμερα ακόμη περισσότερο υποδουλωμένα απ’ ό,τι τα άλλα.

38.247.Β

Τούτες λοιπόν οι κρυσταλλώσεις ευνόησαν την εμφάνιση, μέσα στην παρουσία ορισμένων τρίκεντρων όντων, των πρώτων σπερμάτων αυτών που λέγονται Χασναμουσιανές ιδιότητες, οι οποίες προκάλεσαν σ’ εκείνα τα όντα την τάση να εξυπηρετούν τους εγωιστικούς τους σκοπούς, επινοώντας, για να σπείρουν τη σύγχυση στα όμοιά τους, διάφορα παραμύθια, ανάμεσα στα οποία βρίσκονταν κάθε είδους απίθανα «θρησκευτικά δόγματα», όπως τα λένε. Κι όταν οι άλλοι άρχισαν να πιστεύουν σ’ αυτά τα απίθανα «θρησκευτικά δόγματα», χάνοντας έτσι σιγά-σιγά την «υγιή σκέψη» τους, εμφανίστηκαν αμέσως στη διαδικασία της συνηθισμένης ύπαρξης εκείνων των αλλόκοτων τρίμυαλων όντων, πολυάριθμες «Χαβατβιερνονίες», ή «θρησκείες», που δεν είχαν τίποτα το κοινό μεταξύ τους.

38.250.Β

Με λίγα λόγια, το αποτέλεσμα αυτών των δύο παραγόντων, που τους συνήθισαν πια οι ευνοούμενοί σου — δηλαδή οι Χασναμουσιανές ιδιότητες των όντων της άρχουσας τάξης και η ψυχοπάθεια ορισμένων συνηθισμένων όντων — είναι ότι καταφέρνουν πάντοτε, από τη στιγμή της εμφάνισης μιας θρησκείας, όποιο κι αν είναι το δόγμα πάνω στο οποίο στηρίζεται, να χωρίζονται στις περίφημες «αιρέσεις» τους, που με τη σειρά τους χωρίζονται σε άλλες αιρέσεις. Συνεπώς σε όλες τις εποχές συμβαίνει για τις θρησκείες ό,τι γίνεται και για τις αναρίθμητες γλώσσες εκείνου του σχετικά μικρού πλανήτη, αυτή τη «μυριόγλωσση Λερναία Ύδρα», όπως τη χαρακτήρισε ο σεβάσμιός μας Ναστραντίν Χότζας, ο οποίος θα αποκαλούσε τούτο το φαινόμενο «ένα καταρράκτη γαργαλιστικών γαργαλεμάτων».

38.259.Β

Η δεύτερη θρησκεία, που οικοδομήθηκε «με κομμάτια παρμένα από δω κι από κει», όπως ήδη σου είπα, πάνω στη διδασκαλία του «Ελπιδοφόρου Άγιου Μωάμεθ», από την αρχή υιοθετήθηκε από πολλά όντα με Χασναμουσιανές ιδιότητες, που τη χρησιμοποιούσαν για εγωιστικούς και πολιτικούς στόχους· γι’ αυτό είναι και η πιο «κακοπαθημένη».

38.267.Β

Εδώ επίσης, τα όντα της μιας κοινότητας έπαιζαν πολύ δυνατά, ενάντια στα όντα μιας άλλης κοινότητας, εκείνη τη «Χασναμουσιανή μουσική» που ονομάζουν «πολιτική»· με άλλα λόγια, κατέκριναν και μείωναν τα μεν τα δε, και «έβαζαν αμοιβαίες τρικλοποδιές», με σκοπό να αποκτήσουν, ανάμεσα στους ιθαγενείς, αυτό που λένε «κύρος».

39.315-6.Β

Αυτή η παράξενη Τελεονοφνιανή ιδέα που οι ευνοούμενοί σου σχηματίζουν για το Θεό τους, προέρχεται κυρίως από τις Χασναμουσιανές εκδηλώσεις εκείνων των «σοφών» όντων, που, όπως θυμάσαι, είχαν μαζευτεί στην πόλη της Βαβυλώνας, για να επινοήσουν διάφορα κακοήθη «μυθεύματα» γύρω από το Θεό τους, τα οποία αργότερα έτυχε να διαδοθούν σε ολόκληρη την επιφάνεια του κακόμοιρου πλανήτη τους — επειδή εκείνη την εποχή τα τρίμυαλα όντα εκεί κάτω, αρχίζοντας να ζουν μ’ έναν ιδιαίτερα «Σελζελνουαλνιανό» τρόπο, δηλαδή παραμένοντας «παθητικά» απέναντι στις οντικές προσπάθειες που απαιτούνται από τα τρίκεντρα όντα, απορροφούσαν και αφομοίωναν με απληστία κάθε τέτοια ολέθρια επινόηση.

39.331.Β

Εδώ και μερικούς αιώνες, πολλά από τα όντα, στα οποία είναι σταθερότερα κρυσταλλωμένα τα ευνοϊκά δεδομένα για κάθε είδους «Χασναμουσιανές ιδιότητες», εξειδικεύτηκαν στην καταστροφή αυτών των άγιων οντικών εκπληρώσεων που πραγματοποιούνται συμπτωματικά· εκείνοι οι ειδικοί ονομάστηκαν εκεί κάτω «κατασκευαστές αγγέλων».

39.339-40.Β

Έτσι, αυτές οι δύο λέξεις πιθανότατα να οδήγησαν τους καημένους μύστες εκείνης της εποχής, μολυσμένους από τη γενική ψύχωση, να φανταστούν ότι η καλοφτιαγμένη απίθανη θεωρία των μελλοντικών «Βαβυλωνίων Χασναμούς» μιλούσε για τα ίδια πράγματα, μόνο με περισσότερη ακρίβεια, και τότε άρχισαν να προσθέτουν, μισο-συνειδητά, ορισμένες λεπτομέρειες αυτής της απίθανη θεωρίας στους Λεγομινισμούς για τον Άγιο Πλανήτη. Αργότερα τούτες οι πληροφορίες, περνώντας από γενιά σε γενιά, πλουτίστηκαν με κάθε είδους «φιοριτούρες» για τις οποίες ο αγαπημένος μας Ναστραντίν Χότζας έχει μια μόνο λέξη: «Χραλκανατοναχαχαμάρ».

42.120-1.Γ

Να ένα γεγονός, φωτεινό σαν «αμερικάνικη διαφήμιση-παγίδα», το οποίο θα σου χρησιμέψει σαν εξαιρετικό παράδειγμα για να αντιληφθείς τι ασυνήθιστες μελλοντικές προοπτικές τους ανοίγει αυτή η επινόηση. Ορισμένα από τα σημερινά αμερικάνικα όντα, όταν πια αποκτήσουν, εντελώς τυχαία εννοείται, μπόλικα από τα πασίγνωστα δολάριά τους, τοποθετούν, μέσα στα «αποχωρητήριά τους με τα αναπαυτικά καθίσματα», διάφορα αξεσουάρ, όπως ένα τραπεζάκι, ένα τηλέφωνο, μια «συσκευή ραδιοφώνου», έτσι ώστε να μπορούν, καθισμένα άνετα, να συνεχίζουν την «αλληλογραφία» τους ή να μιλούν από το τηλέφωνο για όλες τις «μπίζνες των δολαρίων» τους, ή κάποτε να διαβάζουν αν θέλουν με την ησυχία τους εκείνες τις περιβόητες εφημερίδες, τις οποίες δεν μπορούν ν’ αφήσουν από το χέρι τους, ή ακόμη να ακούν τα μουσικά έργα διαφόρων Χασναμούς από εκεί κάτω, έργα που κάθε Αμερικάνος «μπίζνεσμαν» είναι υποχρεωμένος να ξέρει μόλις αυτά γίνουν «της μόδας».

42.125-6.Γ

Τα όντα, λοιπόν, της Τικλιαμουίς παρατήρησαν ότι η πλειονότητα όσων χρησιμοποιούσαν τα αναπαυτικότατα «ανάκλιντρα-κρεβάτια» υπέφεραν συχνά από πάρα πολλές αρρώστιες, οι οποίες τότε ονομάζονταν «Κολμπάνα», «Τιρντιάνκ», «Μογιασούλ», «Τσαμπαρνάχ», κι άλλες, που τα σημερινά όντα ονομάζουν «Φθίση», «Σκλήρυνση κατά πλάκας», «Αιμορροΐδες», «Ισχυαλγία», «Ημιπληγία», και ούτω καθεξής. Ορισμένα μάλιστα από τα όντα, τα οποία δεν εκπλήρωναν πια ποτέ τα οντικά Πάρτκντολγκ-καθήκοντά τους, και είχαν κρυσταλλώσει στην παρουσία τους κληρονομικά δεδομένα για διάφορες Χασναμουσιανές ιδιότητες, και ιδιαίτερα για «επαναστατικές» παρορμήσεις, παρατήρησαν αυτή την ιδιομορφία, και αποφάσισαν να την εκμεταλλευτούν για τα δικά τους τα σχέδια. Τα όντα αυτού του τύπου έσπειραν ανάμεσα στους συγχρόνους τους την ιδέα ότι όλες οι επιδημίες που είπαμε προέρχονταν από τους «παρασιτικούς αστούς», οι οποίοι, επειδή χρησιμοποιούσαν τα ανάκλιντρα «αν θέλεις να χαίρεσαι απόλυτα την ευτυχία πρέπει να την απολαμβάνεις με πάταγο», κολλούσαν κάθε είδους αρρώστιες, με τις οποίες αργότερα μόλυναν τις μάζες.

42.189.Γ

Οι υποψήφιοι εκείνοι Χασναμούς του Μεσαίωνα, οι κυριότεροι καταστροφείς της αληθινής σημασίας της διδασκαλίας του θείου Διδασκάλου Ιησού Χριστού, τους κληροδότησαν έναν ακόμα κανόνα καθημερινής συμπεριφοράς, δικής τους επινόησης, τον οποίο είχαν ονομάσει «καλούς τρόπους». Κι αυτή η κακοήθης επινόηση ρίζωσε τόσο βαθιά μέσα στον ψυχισμό των μαζών, που τους έγινε οργανική ανάγκη και μεταδόθηκε κληρονομικά από γενιά σε γενιά, έτσι που σήμερα οι ευνοούμενοί σου, η θέληση των οποίων κατάντησε τόσο ασθενική, δεν μπορούν πια, ακόμα κι αν το αποφασίσουν συνειδητά, να απαλλαγούν από τη αφύσικη αντίληψη που είναι μπηγμένη στον ψυχισμό τους, ότι το να μιλούν στα παιδιά τους για «σεξουαλικά θέματα» είναι ένδειξη αισχρότητας.

42.189.Γ

Τα μόνα θέματα που αγγίζουν οι άνθρωποι του σημερινού πολιτισμού, για να διδάξουν τα παιδιά τους, είναι οι ερμηνείες που συγκεντρώθηκαν από διάφορους υποψήφιους Χασναμούς μέσα σ’ αυτά που αποκαλούνται «εγχειρίδια καλών τρόπων».

42.194.Γ

Κι αυτό συμβαίνει, νομίζω, επειδή τα όντα που έχουν μεταναστεύσει, και όσα μεταναστεύουν ακόμη από τη «γηραιά ήπειρο», είναι τα περισσότερα «άσημης καταγωγής», και όχι βλαστοί ευρωπαϊκών όντων που ανήκουν στην άρχουσα τάξη, στα οποία η προδιάθεση προς τις μεταβιβαζόμενες κληρονομικά από γενιά σε γενιά για πολλούς αιώνες Χασναμουσιανές ιδιότητες έχει αναπτύξει μια τέτοια «εσωτερική αυταρέσκεια», που δεν τους επιτρέπει πια σήμερα να ανακατεύονται με τις μάζες, για να αγωνιστούν μαζί τους με κοινές προσπάθειες, να πλησιάσουν προς αυτό που θα όφειλαν να γίνουν ως τρίμυαλα όντα.

43.217.Γ

Μπορεί βέβαια, στις μέρες μας, μια τέτοια επιχείρηση να τους δώσει ένα μεγάλο όφελος, αποκλειστικά και μόνο όμως για τις αναπόφευκτες εφημερίδες τους, για να γίνονται συζητήσεις στα σαλόνια τους, και φυσικά εννοείται για τις πολλές Χασναμουσιανές υποθέσεις των «κερδοσκόπων στα Χρηματιστήριά» τους.

43.218-9.Γ

Αντί να «δοκησισοφούν», παραδείγματος χάρη, ή, να «παριστάνουν το Δον Κιχώτη», όπως λένε εκεί κάτω, για να πετύχουν μια κι έξω την ολοκληρωτική παύση αυτών των διαδικασιών, θα μπορούσαν να δοκιμάσουν να ξεριζώσουν την πίστη που παγιώθηκε στη συνηθισμένη τους ύπαρξη, γύρω από τα οφέλη που προσφέρουν δύο από τις ιδέες τους· με άλλα λόγια, αν καταργούσαν το έθιμο να εξυμνούν ορισμένα όντα που συμμετέχουν σ’ αυτές τις διαδικασίες, κάνοντας τα «ήρωες» και ανταμείβοντας τα με τιμές και «παράσημα», κι αν εξάλειφαν τουλάχιστον τον περιβόητο εκείνο κλάδο των «Χασναμουσιανών επιστημών» τους, ο οποίος επινοήθηκε από κάποιο «σπυριάρικο» ον, κατά τον οποίο εντελώς ανεύθυνα αποδεικνύεται ότι η περιοδική αλληλοκαταστροφή είναι τελείως απαραίτητη στη Γη, επειδή δήθεν χωρίς αυτήν θα γινόταν μια αφόρητη πληθυσμιακή αύξηση που θα προκαλούσε τέτοια τρομακτική οικονομική κρίση ώστε τα όντα-άνθρωποι θα αλληλοτρώγονταν.

43.227.Γ

Όσο για το δεύτερο από αυτά τα ονόματα, το «πλουτοκράτες», δίνεται στα όντα που, ύστερα από ορισμένους μετασχηματισμούς του ψυχισμού τους, αποδείχτηκαν, στη διάρκεια της υπεύθυνης ύπαρξής τους, ικανά να εξαπατούν με μεγάλη τέχνη όλους τους έντιμους, ή, καλύτερα, τους αφελείς συμπατριώτες τους που πέφτουν στα χέρια τους, και να αποκτούν έτσι πολλά «χρήματα» και «σκλάβους», όπως λένε.

43.228.Γ

Εδώ και μερικούς αιώνες, λοιπόν, τα όντα αυτού του τύπου πολλαπλασιάστηκαν εκεί κάτω, και έγινε φανερό ότι τα όμοιά τους έπρεπε να τα εξυμνήσουν μ’ έναν κάποιο τίτλο· όσοι λοιπόν ασχολούνταν εκείνα τα χρόνια με αυτά τα ζητήματα επινόησαν τότε το όνομα «πλουτοκράτης».

43.229-30.Γ

Η μόνη διαφορά ανάμεσα στους πλουτοκράτες και τους θεοκράτες είναι ότι, για να ικανοποιήσουν τις Χασναμουσιανές ανάγκες τους, οι μεν πρώτοι δρουν μέσα στο περιβάλλον τους εκμεταλλευόμενοι τη λειτουργία που ονομάζουν «εμπιστοσύνη», ενώ οι δεύτεροι χρησιμοποιούν μια λειτουργία που αντικατέστησε σταδιακά, στους ευνοουμένους σου, την ιερή λειτουργία που αποτελεί σε όλα τα τρίμυαλα όντα τον ένα από τους τρεις ιερούς δρόμους τελειοποίησης του εαυτού, τη λειτουργία την οποία ονομάζουν «πίστη».

43.254.Γ

Για να σχηματίσεις μια εικόνα και να καταλάβεις καλύτερα με ποιον τρόπο η άμοιρη Φύση προσαρμόζεται θέλοντας να πετύχει την «ισορροπία δονήσεων» η οποία απαιτείται από εκείνον τον πλανήτη για τη συνολική κοσμική αρμονία, θα έφτανε να σου μιλήσω για ένα γεγονός που συμβαίνει τώρα εκεί κάτω, μετά τη διαδικασία που ονόμασαν «παγκόσμιο πόλεμο».