ΠερίληψηΟ Βεελζεβούλ κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους με το κοσμικό σκάφος Καρνάκ με προορισμό τον Αγιο Πλανήτη του Καθαρτηρίου, δίνει ορισμένες εξηγήσεις στον εγγονό του τον Χασίν σχετικά με το πως εμφανίστηκαν στην Γη οι πολυάριθμες «Χαβατβιερνονίες» , ή «Θρησκείες». Σύμφωνα με τις εξηγήσεις του ο ΠΟΛΥΕΥΣΠΛΑΧΝΟΣ ΚΟΙΝΟΣ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ευδόκησε ορισμένες φορές να εμφυτεύσει στην κοινή παρουσία κάποιων γήινων όντων τον σπόρο ιερού Ατόμου, έτσι ώστε όταν αυτά ολοκληρώσουν τον σχηματισμό τους ως υπεύθυνα όντα, να μπορούν να συνειδητοποιήσουν την πραγματικότητα, και να υποδείχνουν στους ομοίους τους ότι οφείλουν με τον Νου τους να κατευθύνουν την λειτουργία των ξέχωρων μερών τους των πνευματοποιημένων, για να ξεκρυσταλλώσουν έτσι τις συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ. Μετά τον θάνατο αυτών των Άνωθεν Απεσταλμένων οι σύγχρονοί τους, για να θυμούνται όλες τις συμβουλές και τις υποδείξεις τους και για να τις μεταδώσουν στα όντα των επόμενων γενεών, τις συγκεντρώνουν σ’ ένα ενιαίο σύνολο και αυτό το «σύνολο υποδείξεων» χρησιμεύει ως βάση σε όλα τα θρησκευτικά τους δόγματα. Τα θρησκευτικά δόγματα μεταδίδονται στις επόμενες γενιές και στην συνέχεια προκαλούν δύο τρόπους συμπεριφοράς. Ο πρώτος αφορά τα όντα τα οποία ανήκουν στην άρχουσα τάξη της εποχής και συνίσταται στο ότι αμέσως αρπάζονται από αυτά τα θρησκευτικά δόγματα, για να τους προσκολλήσουν το ολέθριο ερώτημα το οποίο διατυπώνεται έτσι: Η Θρησκεία για το Κράτος ή το Κράτος για την Θρησκεία; Με άλλα λόγια χρησιμοποιούν αυτά τα θρησκευτικά δόγματα για εγωιστικούς σκοπούς. Ο δεύτερος συναντιέται σε κάποια συνηθισμένα όντα εκεί κάτω που απέκτησαν στην παρουσία τους τις ιδιότητες που λέγονται «ψυχοπάθεια» και «παρασιτισμός», οι οποίοι επιδιώκουν να γίνουν «αυθεντίες» σε ότι αφορά τις λεπτομέρειες των θρησκευτικών τους δογμάτων και τελικά διαστρεβλώνουν τις υποδείξεις και τις συμβουλές που τους δόθηκαν. Το αποτέλεσμα αυτών των δύο παραγόντων είναι ότι καταφέρνουν πάντοτε από την στιγμή της εμφάνισης μιας θρησκείας να χωρίζονται στις περίφημες «αιρέσεις» τους. Όπως αναφέρει στον Χασίν κατά την διάρκεια των παρατηρήσεων του πάνω στην διαδικασία ύπαρξης εκείνων των ιδιότυπων τρίμυαλων όντων, είδε πολλές φορές να πραγματώνεται Άνωθεν, στην παρουσία ορισμένων από αυτά ο σπόρος των Ιερών Ατόμων, και σε κάθε τέτοια περίπτωση—με μοναδική εξαίρεση αυτή του Ασιάτα Σεϊμάς και του καθετί που αφορά την Άγια Εργασία του—μόλις υπέκυπταν στην διαδικασία του Ιερού Ρασκουάρνο, δηλαδή μετά τον θάνατό τους, ένα θρησκευτικό δόγμα αυτού του είδους εμφανιζόταν πάντοτε εκεί κάτω. Αλλά στην συνέχεια αυτά τα θρησκευτικά δόγματα έπεφταν στα χέρια των δύο τύπων όντων που ανέφερε και άρχιζαν να τις πετσοκόβουν, και έπειτα όταν χωριζόταν στις περίφημες αιρέσεις τους, κατασκεύαζαν από μόνα τους νέα αλλόκοτα δόγματα, πράγμα που είχε σαν αποτέλεσμα να ξεπετάγονται τόσες θρησκείες, όσες αποχρώσεις υπάρχουν στο Ουράνιο τόξο. Οι πέντε μεγάλες θρησκείες, που στηρίχτηκαν στα χνάρια του συνόλου των υποδείξεων και των συμβουλών που τους δόθηκαν από Αγιότατα Ατομα που σκόπιμα πραγματώθηκαν Άνωθεν, δηλαδή από το Βούδα, τον Μωυσή, τον Ιησού Χριστό, τον Μωάμεθ και τον Λάμα είναι οι εξής: 1) Βουδισμός, 2) Ιουδαϊσμός, 3) Χριστιανισμός, 4) Ισλαμισμός και 5) Λαμαϊσμός Ο Β. εξιστορεί στον Χασίν σε ποιες χώρες εμφανίστηκαν αυτά τα Άγια Ατομα και αναφέρεται επίσης και στις υποδείξεις και στις συμβουλές τους προς του συγχρόνους τους, για να μπορέσουν να διαλύσουν τις κρυσταλλώσεις του οργάνου Κουνταμπάφερ, και να καταστρέψουν κάθε προδιάθεση αυτών των συνεπειών για νέες κρυσταλλώσεις. Του εξιστορεί επίσης, πως οι δύο μεγάλες θρησκείες που οικοδομήθηκαν, «με κομμάτια παρμένα από εδώ και από εκεί», από τις διδασκαλίες των δύο Αληθινών Απεσταλμένων της Αιωνιότητάς μας του Αγίου Ιησού και του Αγίου Μωάμεθ, παρόλο που εκφυλίστηκαν, κατάφεραν να κάνουν την άθλια ύπαρξη των πιστών τους λίγο-πολύ υποφερτή και πως στην συνέχεια εξαλείφθηκαν οριστικά και τα τελευταία υπολείμματά τους από το πρόσωπο του πλανήτη τους. Εξιστορεί επίσης στον Χασίν πως εξαιτίας της στρατιωτικής εκστρατείας των Αγγλων, που είναι γνωστή ως ο «Αγγλικο-Θιβετανικός πόλεμος» καταστράφηκαν για πάντα όλα όσα δημιούργησε ο Αγιος Λάμα. Κατά την αφήγηση αυτής της ιστορίας εξηγεί την διαδικασία του «Ιερού Αλμτζνοσίνου» χάρη στην οποία ορισμένα τρίκεντρα όντα—τα οποία επένδυσαν το δικό τους σώμα Κεστζάν και πέτυχαν να το οδηγήσουν σε τέλεια λειτουργία, καθώς και σε μία συγκεκριμένη βαθμίδα του Νου—προκαλούν θεληματικά την υλοποίηση του σώματος Κεστζάν ενός όντος, το οποίο έχει πάψει πια να υπάρχει. Του εξηγεί επίσης ότι οι πληροφορίες για το γεγονός που ονομάζεται «Μυστικός Δείπνος», δεν είναι τίποτε άλλο από την περιγραφή της προετοιμασίας για το μεγάλο μυστήριο του «Ιερού Αλμτζνοσίνου», που έγινε στο σώμα Κεστζάν του ‘Αγιου Ιησού Χριστού και ότι τα σημερινά όντα καταλαβαίνουν όλες τις πληροφορίες που εμπεριέχονται στην λεγόμενη «Αγία Γραφή» όπως καταλαβαίνουν όλα τα πράγματα, δηλαδή κατά λέξη, χωρίς να συνειδητοποιούν την εσωτερική σημασία που τους είχε δοθεί. Η κατά λέξη κατανόηση προέρχεται αποκλειστικά από το ότι έπαψαν από καιρό να πραγματώνουν στη συνολική τους παρουσία τις αναγκαίες οντικές προσπάθειες για την εκπλήρωση Παρτκντόλγκ Καθηκόντων, τα οποία είναι τα μόνα που κρυσταλλώνουν στα τρίμυαλα όντα τα δεδομένα μιας ικανότητας αληθινού οντικού διαλογισμού. Του εξηγεί ότι κατά την εποχή εκείνη η μετάδοση των ιδεών και των σκέψεων ήταν ακόμη «Μαγκονιζιριανή», ή όπως την λένε αλλιώς, «αλληγορική», ενώ σήμερα επιτελείται μέσα τους σύμφωνα με την λεγόμενη «Καντενονιζιριανή» αρχή και για τον λόγο αυτό είναι αδύνατο να αποκρυπτογραφηθούν και να κατανοηθούν κείμενα που συντάχθηκαν με «Ιμαγκονιζιριανό» τρόπο και απευθυνόταν στη σκέψη των σύγχρονων με το Θείο Ιησού Χριστό όντων. Για να δώσει στον Χασίν ένα παράδειγμα, για το πόσο οι ερμηνείες της Αγίας Γραφής που έχουν γίνει σήμερα διαστρεβλώνουν την αλήθεια, του αναφέρει την περίπτωση του Ιούδα, ο οποίος ήταν ο πιο αφοσιωμένος και ο πιο αγαπητός μαθητής του Ιησού. Σύμφωνα με την αφήγηση του Β. η αλήθεια είναι ότι όταν ο Ιησούς αναγκάστηκε από περιστάσεις ανεξάρτητες απ’ Αυτόν, να επιτρέψει την εκπλήρωση της πρόωρης διακοπής της πλανητικής Του ύπαρξης, αποφάσισε τότε, με τη σύμφωνη γνώμη των δώδεκα γήινων όντων που σκόπιμα είχε μυήσει, να προσφύγει στο Ιερό μυστήριο του Αλμτζνοσίνου. Αφού όμως πήραν αυτήν την απόφαση, και όταν πια ήταν έτοιμοι να επιχειρήσουν την προκαταρκτική απαραίτητη προετοιμασία του ιερού μυστηρίου, διαπίστωσαν ότι δεν προλάβαιναν να την κάνουν επειδή είχαν περικυκλωθεί από «στρατιώτες» και περίμεναν από στιγμή σε στιγμή τη σύλληψή τους Τότε ο Ιούδας, με την ευλογία του Ιησού, προσφέρθηκε να κάνει το παν για να καθυστερήσει τους στρατιώτες, ώστε να έχουν τον απαιτούμενο χρόνο για να ολοκληρώσουν τη διαδικασία του Ιερού Αλμτζνοσίνου. Η προβολή του Ιούδα ως προδότη, έγινε από τα όντα των δύο τύπων που ανέφερε παραπάνω, οι οποίοι νόθευσαν όλες τις αλήθειες με σκοπό να εξυπηρετήσουν τους εγωιστικούς τους σκοπούς και οι οποίοι ίσως παρουσίασαν έτσι τον Ιούδα για να μειώσουν την σπουδαιότητα του Ιησού Χριστού, να τον παρουσιάσουν δηλαδή σαν να ήταν τόσο αφελής και ατελής που ήταν ανίκανος να προβλέψει ότι ο πιο στενός μαθητής του ήταν τόσο ύπουλος προδότης, ο οποίος θα τον πουλούσε για τριάντα παλιοαργύρια. Ο Β. διέκοψε την αφήγησή του προς τον Χασίν , επειδή το σκάφος τους έφτανε στον Άγιο Πλανήτη του καθαρτηρίου και του υποσχέθηκε ότι όταν φτάσουν στον Καρατάς, θα του αφηγηθεί το τέλος αυτής της ιστορίας για τον Ιησού Χριστό. |
|
| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | |
|---|---|
38.247.Β |
ΕΠΕΙΤΑ ο Βεελζεβούλ συνέχισε: |
38.247.Β |
— Θα σου δώσω τώρα ορισμένες εξηγήσεις για όλα εκείνα που καταλήγουν να γίνουν «παρωπίδες» στον ψυχισμό εκείνων των κακόμοιρων τρίμυαλων όντων και προκαλούν τη βαθμιαία διάλυση του — δηλαδή για τις παράδοξες «Χαβατβιερνονίες», που ανέκαθεν υπήρχαν εκεί κάτω, το σύνολο των δράσεων και των αποτελεσμάτων των οποίων, στη συνολική τους παρουσία, ορίζεται από τα ίδια εκείνα όντα με τον όρο «θρησκευτικότητα». |
38.247.Β |
Αυτός ο πραγματικά «αρχικακοήθης» παράγοντας, με την αντικειμενική σημασία της λέξης, ο οποίος σταδιακά προκαλεί το αυτόματο μαράζωμα του ψυχισμού τους, εμφανίστηκε σ’ εκείνον τον πλανήτη από τη στιγμή που άρχισαν να κρυσταλλώνονται μέσα τους οι διάφορες συνέπειες των ιδιοτήτων εκείνου του καταραμένου οργάνου, του Κουνταμπάφερ, και ο οποίος αργότερα, αλλάζοντας πολλές φορές την εξωτερική του μορφή, μεταδόθηκε από γενιά σε γενιά. |
38.247.Β |
Τούτες λοιπόν οι κρυσταλλώσεις ευνόησαν την εμφάνιση, μέσα στην παρουσία ορισμένων τρίκεντρων όντων, των πρώτων σπερμάτων αυτών που λέγονται Χασναμουσιανές ιδιότητες, οι οποίες προκάλεσαν σ’ εκείνα τα όντα την τάση να εξυπηρετούν τους εγωιστικούς τους σκοπούς, επινοώντας, για να σπείρουν τη σύγχυση στα όμοιά τους, διάφορα παραμύθια, ανάμεσα στα οποία βρίσκονταν κάθε είδους απίθανα «θρησκευτικά δόγματα», όπως τα λένε. Κι όταν οι άλλοι άρχισαν να πιστεύουν σ’ αυτά τα απίθανα «θρησκευτικά δόγματα», χάνοντας έτσι σιγά-σιγά την «υγιή σκέψη» τους, εμφανίστηκαν αμέσως στη διαδικασία της συνηθισμένης ύπαρξης εκείνων των αλλόκοτων τρίμυαλων όντων, πολυάριθμες «Χαβατβιερνονίες», ή «θρησκείες», που δεν είχαν τίποτα το κοινό μεταξύ τους. |
38.248.Β |
Παρόλο που όλες οι «Χαβατβιερνονίες» ή «θρησκείες» τους δεν έχουν τίποτε απολύτως το κοινό μεταξύ τους, όλες τους βασίζονται πάνω σε θρησκευτικά δόγματα, τα οποία με τη σειρά τους στηρίζονται πάνω σε μία κακοήθη ιδέα — με την αντικειμενική σημασία του όρου — που μόνα τους ονόμασαν «Καλό και Κακό». Αυτή η ιδέα, η οποία ήταν πράγματι ένας από τους κυριότερους παράγοντες της «διάλυσης» του ψυχισμού τους, έχει τώρα τελευταία προκαλέσει σοβαρά επεισόδια ανάμεσα στα μακάρια «ανώτερα οντικά σώματα», ή, όπως τα λένε εκεί κάτω, τις «ψυχές», που κατοικούν στον Άγιο Πλανήτη προς τον οποίο πέφτουμε τώρα. |
38.248.Β |
Είναι απαραίτητο, κατά τη γνώμη μου, να σου αφηγηθώ το ιστορικό όλων όσων συνέβησαν πρόσφατα πάνω στον Άγιο Πλανήτη του Καθαρτηρίου, καταρχήν επειδή αυτά τα γεγονότα έχουν έναν καθολικό κοσμικό χαρακτήρα και συνδέονται με την ατομικότητα κάθε υπεύθυνου Ατόμου, συγκροτημένου με σχετικά ανεξάρτητο τρόπο, κι έπειτα διότι οι ακούσιες αιτίες για τα επεισόδια αυτά ήταν ορισμένα βλαστάρια του «γενεαλογικού μας δέντρου». |
38.248.Β |
Θα σου αφηγηθώ όμως αυτή την ιστορία μετά από μια άλλη. Έχω σοβαρούς λόγους που το κάνω αυτό, λόγους που σχετίζονται με την εξέλιξη της οντικής σου σκέψης. |
38.248.Β |
Στο μεταξύ, μάθε ότι εκεί κάτω, στον πλανήτη Γη που σ’ ενδιαφέρει, υπήρχαν ανέκαθεν και υπάρχουν ακόμα κάθε λογής «θρησκευτικά δόγματα», πάνω στα οποία βασίστηκαν οι πολυάριθμες «θρησκείες» τους, κι ότι αυτά τα δόγματα εμφανίζονται συνήθως με τον ακόλουθο τρόπο: |
38.248-9.Β |
Όπως είπαμε, λόγω της απρονοησίας ορισμένων Ύψιστων Ιερών Ατόμων, οι συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, το οποίο πρώτα επινόησαν κι έπειτα εξάλειψαν, κρυσταλλώθηκαν στη συνολική παρουσία εκείνων των δυστυχισμένων, με τρόπο που να τους είναι σχεδόν αδύνατο να τελειοποιηθούν μέχρι τη βαθμίδα του Είναι που προσδιδιάζει σε τρίμυαλα όντα. Από τότε, ο ΠΟΛΥΕΥΣΠΛΑΧΝΟΣ ΚΟΙΝΟΣ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ευδόκησε ορισμένες φορές να εμφυτεύσει στην κοινή παρουσία κάποιων γήινων όντων τον σπόρο ιερού Ατόμου, έτσι ώστε όταν αυτά ολοκληρώσουν τον σχηματισμό τους ως υπεύθυνα όντα, και αποκτήσουν το Νου που να ανταποκρίνεται στις συνθήκες οι οποίες είχαν ήδη παγιωθεί στη συνολική διαδικασία ύπαρξης των τρίμυαλων όντων εκείνου του πλανήτη, να μπορούν να συνειδητοποιήσουν την πραγματικότητα, και να υποδείχνουν στους ομοίους τους ότι οφείλουν με το Νου τους να κατευθύνουν τη λειτουργία των ξέχωρων μερών τους των πνευματοποιημένων, για να ξεκρυστλλώσουν έτσι τις συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ και να ολοκληρώσουν την καταστροφή της εσωτερικής τους προδιάθεσης για κάθε παρόμοια καινούργια κρυστάλλωση. |
38.249.Β |
Όμως, παιδί μου, μετά το ιερό Ρασκουάρνο των γήινων τρίμυαλων όντων στην παρουσία των οποίων εμφυτεύθηκε ο σπόρος ενός ιερού Ατόμου — ή, όπως λένε εκεί κάτω, μετά το θάνατό τους — οι σύγχρονοί τους, για να θυμούνται όλες τις συμβουλές και τις υποδείξεις τους και για να τις μεταδώσουν στα όντα των επόμενων γενεών, τις συγκεντρώνουν σ’ ένα ενιαίο σύνολο, κι αυτό το «σύνολο υποδείξεων» χρησιμεύει συνήθως ως βάση σε όλα τα θρησκευτικά δόγματα εκεί κάτω. |
38.249.Β |
Η ιδιομορφία του ψυχισμού των ευνοουμένων σου, σε ό,τι αφορά το είδος αυτό των θρησκευτικών δογμάτων, εκδηλώνεται όταν, από την αρχή, παίρνουν κατά γράμμα όσα τους είπαν και τους εξήγησαν εκείνα τα αληθινά ιερά Άτομα που πραγματώθηκαν Άνωθεν, και δεν αναλογίζονται ποτέ τις περιπτώσεις και τις συνθήκες μέσα στις οποίες λέχθηκε ή εξηγήθηκε τούτη ή η άλλη αλήθεια. |
38.249-50.Β |
Ακόμα και όταν μεταδίδονται στις επόμενες γενιές, αυτά τα θρησκευτικά δόγματα, των οποίων η σημασία αλλοιώθηκε από την αρχή, προκαλούν δύο τρόπους συμπεριφοράς, συνηθισμένους πια σ’ εκείνα τα παράξενα τρίμυαλα όντα. Ο πρώτος αφορά τα όντα τα οποία ανήκουν στην άρχουσα τάξη της εποχής, και συνίσταται στο ότι αμέσως αρπάζονται από αυτά τα θρησκευτικά δόγματα, για να τους προσκολλήσουν το ολέθριο «ερώτημα», το οποίο, σ’ εκείνον τον δύστυχο πλανήτη, διατυπώνεται έτσι: «Η θρησκεία για το Κράτος, ή το Κράτος για τη θρησκεία;»· μετά βάζουν σε ενέργεια κάθε λογής τεχνάσματα για να πετύχουν τις ταχυδακτυλουργίες με τα γεγονότα, με σκοπό να δικαιολογήσουν τα εγωιστικά τους σχέδια. Ο δεύτερος συναντιέται σε κάποια συνηθισμένα όντα εκεί κάτω, που, από λάθος των «παραγωγών» τους, απόκτησαν στην παρουσία τους, από τη στιγμή της σύλληψής τους, και, μετά, κατά τη διάρκεια της προπαρασκευής τους για την υπεύθυνη ηλικία, τις έμφυτες ιδιότητες που λέγονται «ψυχοπάθεια» και «παρασιτισμός» — οι οποίες τους στερούν για πάντα τα δεδομένα που ευνοούν την εκδήλωση του οντικού καθήκοντος, όποιο κι αν είναι — και γίνονται, όπως λένε, «αυθεντίες» σε ό,τι αφορά τις παραμικρότερες λεπτομέρειες των θρησκευτικών τους δογμάτων, κι έπειτα ρίχνονται, «σαν τα όρνια σε κουφάρι τσακαλιού», πάνω στο σύνολο των συμβουλών και των υποδείξεων που τους δόθηκαν από αληθινά ιερά Άτομα τα οποία σκόπιμα πραγματώθηκαν Άνωθεν. |
38.250.Β |
Με λίγα λόγια, το αποτέλεσμα αυτών των δύο παραγόντων, που τους συνήθισαν πια οι ευνοούμενοί σου — δηλαδή οι Χασναμουσιανές ιδιότητες των όντων της άρχουσας τάξης και η ψυχοπάθεια ορισμένων συνηθισμένων όντων — είναι ότι καταφέρνουν πάντοτε, από τη στιγμή της εμφάνισης μιας θρησκείας, όποιο κι αν είναι το δόγμα πάνω στο οποίο στηρίζεται, να χωρίζονται στις περίφημες «αιρέσεις» τους, που με τη σειρά τους χωρίζονται σε άλλες αιρέσεις. Συνεπώς σε όλες τις εποχές συμβαίνει για τις θρησκείες ό,τι γίνεται και για τις αναρίθμητες γλώσσες εκείνου του σχετικά μικρού πλανήτη, αυτή τη «μυριόγλωσση Λερναία Ύδρα», όπως τη χαρακτήρισε ο σεβάσμιός μας Ναστραντίν Χότζας, ο οποίος θα αποκαλούσε τούτο το φαινόμενο «ένα καταρράκτη γαργαλιστικών γαργαλεμάτων». |
38.250-1.Β |
Κατά τη διάρκεια των παρατηρήσεων μου πάνω στη διαδικασία ύπαρξης εκείνων των ιδιότυπων τρίμυαλων όντων, είδα πολλές φορές να πραγματώνεται Άνωθεν, στην παρουσία ορισμένων από αυτά, ο σπόρος των ιερών Ατόμων, και σε κάθε τέτοια περίπτωση — με μοναδική εξαίρεση αυτή του Αγιότατου Ασιάτα Σεϊμάς και του καθετί που αφορά την Άγια Εργασία του — μόλις υπέκυπταν στη διαδικασία του ιερού Ρασκουάρνο, όταν πια είχαν εκπληρώσει την αποστολή που τους επιβλήθηκε Άνωθεν, ένα θρησκευτικό δόγμα αυτού του είδους εμφανιζόταν πάντοτε εκεί κάτω. Δηλαδή, τα παράξενα γήινα όντα άρχιζαν να συμμαζεύουν από δω κι από κει τις συμβουλές και τις λεπτομεριακές εξηγήσεις των ιερών Ατόμων που σκόπιμα πραγματώθηκαν Άνωθεν σε ένα ενιαίο σύνολο, ώστε να τις διατηρήσουν στη μνήμη τους και να τις μεταδώσουν στις επόμενες γενιές· αργότερα, όμως, όλες αυτές οι υποδείξεις έπεφταν στα χέρια των δύο τύπων όντων που ανάφερα, που άρχιζαν αμέσως να τις «πετσοκόβουν». Έπειτα, όταν χωρίζονταν στις περίφημες αιρέσεις τους, κατασκεύαζαν από μόνα τους νέα αλλόκοτα δόγματα, πράγμα που είχε σαν αποτέλεσμα να ξεπετάγονται τόσες θρησκείες όσες αποχρώσεις υπάρχουν στο ουράνιο τόξο, και «δώστου και πάλι τα ίδια». |
38.251.Β |
Γι’ αυτό και τους τελευταίους αιώνες, οι ευνοούμενοί σου είδαν να εμφανίζονται, μέσα στη συνολική διαδικασία της πλανητικής τους ύπαρξης, πολλές εκατοντάδες από αυτά τα ανεξάρτητα θρησκευτικά δόγματα, και καθένα τους βασιζόταν πάνω στα χνάρια του συνόλου των υποδείξεων και των συμβουλών που τους δόθηκαν από Αγιότατα Άτομα που σκόπιμα πραγματοποιήθηκαν Άνωθεν. |
38.251.Β |
Πάνω σ’ αυτά τα χνάρια, από τα οποία εμπνεύστηκαν κατά παράδοξο τρόπο τα τελευταία χρόνια, και με τον κουτσουρεμένο νου τους δανείστηκαν ιδέες για να εφεύρουν κι άλλα ακόμα καινούργια θρησκευτικά δόγματα, στηρίχτηκαν μεταξύ άλλων και πέντε θρησκείες οι οποίες υπάρχουν μέχρι σήμερα και λέγονται: (1) Βουδισμός |
38.251.Β |
Για την πρώτη, τη Βουδιστική θρησκεία, σου μίλησα ήδη μια φορά. |
38.251.Β |
Η δεύτερη, η Ιουδαϊκή θρησκεία, θεμελιώθηκε, δήθεν, με βάση τη διδασκαλία του Άγιου Μωυσή, που ήταν ένα από τα αληθινά ιερά Άτομα τα οποία σκόπιμα πραγματώθηκαν Άνωθεν. |
38.251.Β |
Αυτό το ιερό Άτομο εμφανίστηκε εκεί κάτω, μέσα στο πλανητικό σώμα ενός παιδιού αρσενικού φύλου που γεννήθηκε στην Αίγυπτο, λίγο μετά την τέταρτη παραμονή μου στον πλανήτη σου. |
38.251.Β |
Ο Άγιος Μωυσής έκανε πάρα πολλά γι’ αυτά, και τους άφησε, για τη συνηθισμένη τους ύπαρξη, πολλές κατάλληλες υποδείξεις, τόσο ακριβείς που, αν τις είχαν ακολουθήσει και εφαρμόσει με κάποιον κάπως φυσιολογικό τρόπο, θα μπορούσαν να ξαναδιαλύσουν τις κρυσταλλώσεις όλων των συνεπειών των ιδιοτήτων εκείνου του κακοήθους οργάνου του Κουνταμπάφερ, και να καταστρέψουν κάθε προδιάθεση αυτών των συνεπειών για νέες κρυσταλλώσεις. |
38.252.Β |
Αλλά, δυστυχώς για όλα τα τρίμυαλα όντα του Μεγάλου μας Σύμπαντος, όποια κι αν είναι η βαθμίδα του νου τους, ανακάτεψαν σιγά-σιγά όλες τις συμβουλές και τις υποδείξεις του «εραστή της ομαλότητας», του Άγιου Μωυσή, με τόσα πολλά «καρυκεύματα» όλων των ειδών, που κι ο ίδιος ο Άγιος δημιουργός τους, όσο κι αν το επιθυμούσε, δε θα μπορούσε να αναγνωρίσει τώρα, μέσα σ’ αυτό το «ποτ-πουρί», κάτι που θα προερχόταν από τον ίδιο. |
38.252.Β |
Οι πρώτοι κιόλας απόγονοι της γενιάς του Άγιου Μωυσή το βρήκαν ωφέλιμο, πιθανόν για να εξυπηρετήσουν τα ιδιαίτερα σχέδιά τους, να παρεμβάλουν μέσα στη διδασκαλία του σχεδόν ολόκληρο το περιεχόμενο του απίθανου δόγματος για το οποίο σου μίλησα, θυμάσαι, όταν αναφέρθηκα στα τρίμυαλα όντα της δεύτερης ομάδας της ηπείρου Ασχάρκ, ή Ασίας, την οποία ο σοφός αυτοκράτορας Κονιουτσιόν, που αργότερα έγινε άγιος, είχε επινοήσει, για να γλιτώσει τους υπηκόους του από την καταστροφική συνήθεια να μασάνε τα σπόρια της παπαρούνας. |
38.252.Β |
Μετά τον Άγιο Μωυσή τους στάλθηκε Άνωθεν ένα άλλο ιερό Άτομο, το οποίο έθεσε τις βάσεις της θρησκείας που οι σύγχρονοι ευνοούμενοί σου ονομάζουν «Χριστιανισμό». |
38.252.Β |
Αυτό το ιερό Άτομο, που, εκεί κάτω, πήρε το όνομα Ιησούς Χριστός, φανερώθηκε στο πλανητικό σώμα ενός νεαρού αγοριού, που ανήκε στο λαό τον οποίο ο Άγιος Μωυσής, με διαταγές Άνωθεν, διάλεξε ανάμεσα στα όντα που κατοικούσαν στη χώρα της Αιγύπτου και τον οδήγησε στην ήπειρο της Ασίας, μέχρι τη «Γη Χαναάν». |
38.252.Β |
Μετά τον Ιησού εμφανίστηκαν, πάντοτε στην ήπειρο της Ασίας, άλλα δύο ιερά Άτομα, πάνω στη διδασκαλία των οποίων τα όντα εκεί κάτω οικοδόμησαν δύο από τις αναρίθμητες θρησκείες τους, που υπάρχουν ακόμη ως τις μέρες μας. |
38.252.Β |
Το πρώτο, ο Άγιος Μωάμεθ, εμφανίστηκε ανάμεσα στους «Άραβες». Το άλλο, ο Άγιος Λάμα, ανάμεσα στα όντα που κατοικούν τη χώρα που λέγεται «Θιβέτ». |
38.252.Β |
Στις μέρες μας, το πρώτο από τα πέντε θρησκευτικά δόγματα που ανάφερα, ο Βουδισμός, διαδόθηκε κυρίως ανάμεσα στα όντα που κατοικούν στην «Ινδία» — την αρχαία «Περλανία» — και στις χώρες που λέγονται «Κίνα» και «Ιαπωνία». |
38.252.Β |
Οι οπαδοί του δεύτερου θρησκευτικού δόγματος, του Ιουδαϊκού, είναι σκορπισμένοι σήμερα σε όλο τον πλανήτη. |
38.253.Β |
Δεν θα έβλαπτε αν σ’ αυτό το σημείο της αφήγησης μου σου υπόδειχνα το λόγο για τον οποίο οι οπαδοί της διδασκαλίας του Μωυσή διασκορπίστηκαν σε όλο τον πλανήτη, επειδή αυτές οι εξηγήσεις θα σε βοηθήσουν να καταλάβεις καλύτερα μια παράδοξη ιδιότητα του οργάνου Κουνταμπάφερ, εκείνη που τους προκαλεί το συναίσθημα που λέγεται «φθόνος», θα καταλάβεις, επίσης, με ποιον τρόπο κάθε ιδιότητα αυτού του οργάνου, όσο ασήμαντη κι αν είναι, μπορεί να γίνει η αιτία σοβαρότατων συνεπειών. |
38.253.Β |
Είναι γεγονός ότι τα όντα τα οποία ομολογούσαν πίστη στο δόγμα του Μωυσή ήταν, για την εποχή τους, άριστα οργανωμένα μέσα στην κοινότητά τους· έτσι, αυτή η ιδιότητα που λέγεται «φθόνος» άρχισε να κρυσταλλώνεται στον ψυχισμό των όντων όλων των άλλων κοινοτήτων της εποχής σχετικά με τούτα τα όντα. |
38.253.Β |
Κι αυτή η παράξενη ιδιότητα κρυσταλλώθηκε τόσο γερά μέσα τους, ώστε πολλούς αιώνες αργότερα, αν και η Ιουδαϊκή κοινότητα είχε πάψει πια να είναι ισχυρή και οργανωμένη, και είχε σβήσει, υποκύπτοντας έτσι στη μοίρα που επιφυλάσσεται εκεί κάτω σε κάθε ισχυρή κοινότητα, όχι μόνο δεν άλλαξαν οι σχέσεις των όντων των άλλων κοινοτήτων με τους απογόνους των Ιουδαίων, αλλά στα περισσότερά τους αυτό το συναίσθημα του «φθόνου» έγινε μάλιστα οργανικό. |
38.253.Β |
Η τρίτη θρησκεία, που θεμελιώθηκε πάνω στη διδασκαλία του Ιησού Χριστού, διαδόθηκε σύντομα τόσο πλατιά, με την πρωταρχική μορφή της, που σχεδόν το ένα τρίτο των τρίκεντρων όντων εκείνου του πλανήτη έγιναν οπαδοί της. |
38.253.Β |
Αλλά αργότερα, άρχισαν κι αυτά να ταλαιπωρούν τη «θρησκευτική διδασκαλία», που βασιζόταν πάνω στην «περίλαμπρη Αγάπη», και να την μετατρέπουν σε κάτι άλλο επίσης «περίλαμπρο», αλλά τώρα πια, όπως λέει ο καλός μας Ναστραντίν Χότζας, σε ένα «περίλαμπρο Τερασαχαμπούρα από το παραμύθι Κεσμπααντζί». |
38.253.Β |
Έτυχε, ακόμα, οι οπαδοί αυτού του πραγματικά σπουδαίου θρησκευτικού δόγματος να χωριστούν σε πολλές αιρέσεις, για επιφανειακές λεπτομέρειες με ελάχιστη σημασία, κι έπαψαν να ονομάζονται απλά «Χριστιανοί», όπως λέγονταν οι πρώτοι οπαδοί αυτού του δόγματος, αλλά πήραν τα ονόματα «Ορθόδοξοι», «Ζερβόδοξοι», «Υψηλόδοξοι», «Χαμηλόδοξοι», και άλλα προσωνύμια που όλα καταλήγουν σε «-δοξοι». |
38.254.Β |
Κι άρχισαν, για τους ίδιους πάντα εγωιστικούς και πολιτικούς λόγους, να ανακατεύουν στις αλήθειες και τις πραγματικότητες αυτού του δόγματος αποσπάσματα από άλλα «θρησκευτικά δόγματα» που ήδη υπήρχαν εκεί κάτω — αποσπάσματα τα οποία όχι μόνο δεν είχαν τίποτα κοινό με τη διδασκαλία του Χριστού, αλλά συχνά ήταν καταφανώς αντιφατικά προς τις αλήθειες που είχε αποκαλύψει ο Θείος εκείνος Διδάσκαλος. |
38.254.Β |
Ανάμιξαν αρχικά σε τούτη τη διδασκαλία πολλά στοιχεία, ήδη τότε έντονα νοθευμένα, από το δόγμα του Άγιου Μωυσή. Πολύ αργότερα, κατά την περίοδο που τα σημερινά όντα εκεί κάτω ονομάζουν «Μεσαίωνα», κάποιοι που ονομάζονταν «Πατέρες της Εκκλησίας» έβαλαν μέσα στη Χριστιανική θρησκεία όλο σχεδόν το απίστευτο δόγμα που είχε επινοηθεί παλιότερα στην πόλη της Βαβυλώνας από τα σοφά όντα της σχολής των δυϊστών, για τους οποίους σου μίλησα. |
38.254.Β |
Είναι πολύ πιθανό οι «Πατέρες της Εκκλησίας» του Μεσαίωνα, για τις ανάγκες του δικού τους «μικρεμπορίου» και αυτού των βοηθών τους, να έκαναν τούτη την ανάμιξη χρησιμοποιώντας τον ξακουστό «Παράδεισο» και την «Κόλαση» που περιείχε εκείνη η διδασκαλία. |
38.254.Β |
Έτσι, στη θέση της διδαχής του Θείου Διδασκάλου Ιησού Χριστού, η οποία αποκάλυπτε τη δύναμη της Αγάπης και την Άπειρη Ευσπλαχνία του ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ μας, που υποφέρει για όλα τα όντα, υπάρχει σήμερα εκεί κάτω ένα δόγμα, σύμφωνα με το οποίο ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ μας βασανίζει τις ψυχές των πιστών του.» |
38.254.Β |
— Πολυαγαπημένε μου παππού, εξήγησε μου, σε παρακαλώ, τι εννοούμε όταν λέμε «Πατέρες της Εκκλησίας»; ρώτησε ο Χασίν. |
38.254.Β |
— Εκεί κάτω ονομάζουν «Πατέρες της Εκκλησίας» τα όντα που έγιναν εξ επαγγέλματος αξιωματούχοι ενός «θρησκευτικού δόγματος». |
38.254.Β |
Μετά από τη λακωνική του απάντηση, ο Βεελζεβούλ συνέχισε: |
38.254.Β |
— Μ’ αυτή την ευκαιρία, πρέπει να ξέρεις ότι η διδασκαλία του Ιησού Χριστού διατηρήθηκε ανέπαφη μέσα σε μια μικρή ομάδα γήινων όντων, και, περνώντας από γενιά σε γενιά, έφτασε μέχρι τις μέρες μας με την πρωταρχική μορφή της. |
38.254-5.Β |
Αυτή η μικρή ομάδα γήινων όντων λέγεται «Αδελφότης των Εσσαίων». Τα όντα αυτής της αδελφότητας κατόρθωσαν, πρώτα απ’ όλα, να εισαγάγουν τη διδασκαλία του Θείου Διδασκάλου μέσα στην ίδια τους την οντική ύπαρξη, κι έπειτα τη μετέδωσαν στις επερχόμενες γενιές ως ένα εξαιρετικό μέσο για να απελευθερωθούν από τις συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ. |
38.255.Β |
Όσο για την τέταρτη μεγάλη θρησκεία η οποία υπάρχει σήμερα εκεί κάτω, και, πολλούς αιώνες μετά τη Χριστιανική θρησκεία, οικοδομήθηκε πάνω στις διδασκαλίες του «Ελπιδοφόρου Άγιου Μωάμεθ», διαδόθηκε πλατιά, και ίσως να τους χρησίμευε σαν «σπίθα ελπίδας και συμφιλίωσης» αν εκείνα τα παράξενα όντα δεν την είχαν μετατρέψει, ακόμα κι αυτήν, σ’ ένα άσχετο συνονθύλευμα. |
38.255.Β |
Από τη μια οι οπαδοί της την ανάμιξαν με ορισμένα αποσπάσματα από τις απίθανες θεωρίες των Βαβυλωνίων δυϊστών, κι από την άλλη οι «Πατέρες της Εκκλησίας» της θρησκείας τους, που τότε λέγονταν «Σεΐχηδες του Ισλάμ», σκέφτηκαν να της προσθέσουν την ιδέα όλων των αγαθών που δήθεν υπάρχουν στον περίφημο Παράδεισο του «άλλου κόσμου» — ιδέα η οποία δε θα περνούσε καν από το μυαλό του κυριότερου Διοικητή του Καθαρτηρίου, του Στυλοβάτη-Όλων-των-Τεταρτημορίων, του Αρχι-Χερουβείμ Χελκγκεμάτιου, όσο κι αν προσπαθούσε σκόπιμα να τη σκεφτεί. |
38.255.Β |
Παρόλο που οι οπαδοί αυτής της θρησκείας διαιρέθηκαν, από την αρχή, σε διάφορες «αιρέσεις» και «υποαιρέσεις» — οι οποίες υπάρχουν ακόμα και σήμερα — όλοι συνδέονται με ένα από τα δύο ανεξάρτητα «ρεύματα», που σχηματίστηκαν αμέσως μετά την εμφάνιση της. |
38.255.Β |
Τα δύο αυτά ρεύματα της μουσουλμανικής θρησκείας ονομάζονται εκεί κάτω «Σουνισμός» και «Σιισμός». |
38.255.Β |
Αξίζει να υπογραμμίσω εδώ ότι το ψυχικό μίσος που τρέφουν αναμεταξύ τους τα όντα που ανήκουν σ’ αυτά τα δύο «ρεύματα» μιας και μοναδικής θρησκείας, λόγω των συχνών συγκρούσεών τους, κοντεύει να μετατραπεί οριστικά σε μίσος οργανικό. |
38.255.Β |
Κατά τους τελευταίους αιώνες, ορισμένες ευρωπαϊκές κοινότητες βοήθησαν πολύ, με τους ελιγμούς τους, την ιδιόμορφη μεταμόρφωση της παράξενης αυτής οντικής λειτουργίας. |
38.255-6.Β |
Και συνεχίζουν ακόμα να καταφεύγουν σε προκλήσεις, έτσι που ανάμεσα στους οπαδούς αυτών των δύο ανεξάρτητων ρευμάτων μιας και μοναδικής θρησκείας να αυξάνεται η έχθρα και να μην είναι δυνατή κανενός είδους ενοποίηση ανάμεσά τους· επειδή αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, το τέλος των ευρωπαϊκών κοινοτήτων θα ερχόταν πιο σύντομα. |
38.256.Β |
Πραγματικά, οι οπαδοί του μουσουλμανικού δόγματος αποτελούν τα μισά περίπου τρίκεντρα όντα εκεί κάτω· αλλά όσο θα υπάρχει το μίσος ανάμεσα στους οπαδούς αυτής της θρησκείας, δε θα αποτελέσουν σοβαρή απειλή για την «αλληλοκαταστροφή» των κοινοτήτων της Ευρώπης. |
38.256.Β |
Έτσι οι κάτοχοι της εξουσίας σε ορισμένες κοινότητες της «τελευταίας φουρνιάς», οι οποίες εμφανίστηκαν συμπτωματικά, πάντα τρίβουν τα χέρια τους και χαίρονται όταν σπινθήρες έχθρας ξεπετάγονται ανάμεσα στους Σουνίτες και στους Σιίτες, γιατί προεξοφλούν μια μακρόχρονη και σίγουρη ύπαρξη των δικών τους κοινοτήτων. |
38.256.Β |
Η πέμπτη τώρα διδασκαλία, αυτή του Άγιου Λάμα, του ιερού Ατόμου που ήταν άλλος ένας αληθινός Απεσταλμένος της Αιωνιότητάς μας, διαδόθηκε μόνο ανάμεσα σε τρίκεντρα όντα εκεί κάτω, τα οποία, λόγω της γεωγραφικής τους θέσης, δεν είχαν σχεδόν καμιά ευκαιρία να συναντηθούν με άλλα όντα εκείνου του κακόμοιρου πλανήτη, πράγμα που τα προστάτεψε από τις αφύσικα καθιερωμένες συνθήκες της συνηθισμένης οντικής ύπαρξης. |
38.256.Β |
Ένα μέρος, πάντως, αυτής της διδασκαλίας δεν άργησε με τη σειρά του να τροποποιηθεί και να καταστραφεί από τους οπαδούς της· το άλλο μέρος εισχώρησε κατά κάποιο τρόπο μέσα στην ύπαρξη εκείνης της μικρής ομάδας όντων, για να εξασκήσει εκεί την αναμενόμενη επίδραση. Έτσι αυξήθηκαν οι ελπίδες των Αγιότατων Ιερών Ατόμων ότι θα έβλεπαν το δόγμα που οφειλόταν στην ιερή εργασία του Άγιου Λάμα να πραγματοποιεί μια μέρα εκείνο το οποίο, στο Μεγαλόκοσμο, έγινε πια αναγκαίο για καθετί που υπάρχει. |
38.256.Β |
Αλλά οι ευνοούμενοί σου δεν επέτρεψαν ούτε καν αυτό να γίνει, και χωρίς να το σκεφτούν, τα κατάφεραν, με τη «στρατιωτική εκστρατεία» τους, ή τον «Αγγλο-Θιβετιανό πόλεμο», να χτυπήσουν κατακέφαλα κι αυτή την πιθανότητα. |
38.256.Β |
Θα σου μιλήσω σε λίγο γι’ αυτόν τον «στρατιωτικό περίπατο». Και θα σου τα πω επειδή κατά τύχη ήμουν αυτόπτης μάρτυρας όλων των θλιβερών γεγονότων που έγιναν εκεί. |
38.256-7.Β |
Όμως, πριν από αυτά, πρέπει να σου αφηγηθώ με ποιο τρόπο θέλουν σήμερα να «καταβροχθίσουν» μια για πάντα στον πλανήτη σου, φυσικά με τη βοήθεια του «γουρλομάτη Στρατηγού», ακόμα και τα τελευταία υπολείμματα των δύο θρησκειών τους, που υπάρχουν μέχρι σήμερα, και οι οποίες, αν και έγιναν αγνώριστες, κατόρθωσαν ωστόσο κατά τη διάρκεια των τελευταίων αιώνων να προσδώσουν στη συνηθισμένη τους ύπαρξη, την τόσο απίστευτα ανερμάτιστη, μια κάποια ομοιότητα, αν και πολύ μακρινή, με την ύπαρξη όλων γενικά των τρίμυαλων όντων — κι επιπλέον να την κάνουν λίγο πιο υποφερτή, από αντικειμενική άποψη, τουλάχιστον για ορισμένα από αυτά. |
38.257.Β |
∅ |
38.257.Β |
Στο επαναλαμβάνω, παρόλο που εκείνες οι δύο μεγάλες θρησκείες οικοδομήθηκαν, «με κομμάτια παρμένα από δω κι από κει», από τις διδασκαλίες δύο αληθινών Απεσταλμένων της Αιωνιότητάς μας, του Άγιου Ιησού και του Άγιου Μωάμεθ, και παρόλο που τα τρίμυαλα όντα είχαν από παλιά κακομεταχειριστεί αυτά τα δύο δόγματα, «όπως ο Ρώσος Σιδώρ κακομεταχειριζόταν τις κατσίκες του», χάρη σ’ αυτά, μέχρι τις μέρες μας, ορισμένα από εκείνα τα όντα πίστεψαν σε κάτι και ήλπισαν σε κάτι, κάνοντας έτσι την άθλια ύπαρξή τους λίγο-πολύ υποφερτή. |
38.257.Β |
Αλλά τα αρχι-αλλόκοτα σημερινά όντα εκεί κάτω ανέλαβαν να εξαλείψουν οριστικά και τούτα τα τελευταία υπολείμματα από το πρόσωπο του πλανήτη τους. |
38.257.Β |
Παρόλο που η διαδικασία της οριστικής καταστροφής αυτών των δύο μεγάλων θρησκειών — διαδικασία που οφείλεται στην παραξενιά του ψυχισμού τους — άρχισε μετά την αναχώρηση μου από το ηλιακό τους σύστημα, από ένα Αιθερόγραμμα για τα όντα εκείνου του μοναδικού πλανήτη, που πήρα πριν φύγουμε από τον πλανήτη Καρατάς, μόλις τώρα κατάλαβα τι γίνεται εκεί κάτω, κι έτσι μπορώ από τώρα να πω με βεβαιότητα ότι στο μέλλον δε θα τις κακομεταχειρίζονται πια, γιατί απλούστατα θα κοντεύουν να τις ξεθεμελιώσουν εντελώς. |
38.257.Β |
Εκείνο το Αιθερόγραμμα με πληροφορούσε ότι άνοιξε στην πόλη της Ιερουσαλήμ ένα πανεπιστήμιο για την ιουδαϊκή νεολαία, και ότι βγήκε ένα διάταγμα, στην κοινότητα της Τουρκίας, να κλείσουν όλα τα «μοναστήρια των Δερβίσηδων», καθώς και ότι απαγορεύτηκε στους άνδρες να φοράνε το «φέσι», και στις γυναίκες το «φερετζέ». |
38.257-8.Β |
Το πρώτο μισό του μηνύματος, που αφορούσε το άνοιγμα στην Ιερουσαλήμ του πανεπιστημίου για την ιουδαϊκή νεολαία, μου έδειξε ξεκάθαρα ότι, εκεί κάτω, η Χριστιανική θρησκεία πλησιάζει, ακόμα κι αυτή, στο τέλος της. |
38.258.Β |
Για να το καταλάβεις όμως αυτό, πρέπει πρώτα να μάθεις ότι δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που όλες οι κοινότητες που βρίσκονται στην ήπειρο της Ευρώπης, τα όντα των οποίων αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των οπαδών αυτής της θρησκείας, ανέλαβαν μακρόχρονους πολέμους ενάντια στους οπαδούς άλλων θρησκειών, για να απελευθερώσουν την πόλη της Ιερουσαλήμ· εκείνοι οι πόλεμοι ονομάστηκαν «σταυροφορίες». |
38.258.Β |
Ξεκίνησαν αυτούς τους «πολέμους» ή τις «σταυροφορίες», με μοναδικό σκοπό η πόλη της «Ιερουσαλήμ», μέσα στην οποία έζησε, υπόφερε και πέθανε ο Θείος Διδάσκαλος, ο Ιησούς Χριστός, να γίνει αποκλειστικά Χριστιανική· και κατά τη διάρκεια εκείνων των σταυροφοριών, τα μισά σχεδόν όντα αρσενικού φύλου εκείνης της ηπείρου εκμηδενίστηκαν ολοκληρωτικά. |
38.258.Β |
Σήμερα, μέσα στην ίδια την Ιερουσαλήμ, άνοιξε ένα από τα σύγχρονα πανεπιστήμιά τους, για την Ιουδαϊκή νεολαία, κι αυτό γίνεται, αναμφίβολα, με τη γενική συγκατάθεση όλων των Χριστιανικών κοινοτήτων της Ευρώπης. |
38.258.Β |
«Ιουδαίους» ονομάζουν εκεί κάτω τα όντα του λαού που μέσα του εμφανίστηκε και έζησε ο Θείος Ιησούς, τον οποίο ο λαός αυτός βασάνισε και σταύρωσε. |
38.258.Β |
Αν και οι σημερινοί Ιουδαίοι δεν είναι άμεσοι αντίπαλοι του Ιησού Χριστού, όλοι τους έχουν μέσα τους την πεποίθηση ότι εκείνος ο Ιησούς, που εμφανίστηκε ανάμεσα στους προγόνους τους, κι έγινε μια Ιερή Προσωπικότητα για όλους τους οπαδούς της Χριστιανικής θρησκείας, ήταν απλώς και μόνο ένας «ενθουσιώδης μυθομανής». |
38.258.Β |
Ένα «πανεπιστήμιο», για τα σημερινά όντα του πλανήτη Γη, είναι μια «εστία», που πάνω της καίγεται καθετί το οποίο αποκτήθηκε στη διάρκεια δεκάδων αιώνων από τα όντα των περασμένων γενεών· και πάνω σ’ αυτή την «εστία» ψήνουν ταχύτατα, μέσα σε λίγες ώρες, τη γευστική τους σούπα από φακές, η οποία προορίζεται να αναπληρώσει όλα τα αγαθά που συσσωρεύτηκαν ανά τους αιώνες από τις συνειδητές και τις ασυνείδητες προσπάθειες των κακότυχων προγόνων τους. |
38.258-9.Β |
Όλα αυτά φτάνουν για να με κάνουν να διακρίνω και να νιώσω με όλο μου το είναι τι πρόκειται να γίνει από δω και πέρα στην Ιερουσαλήμ, αφού πια άνοιξαν εκεί ένα από τα περίφημα πανεπιστήμιά τους, το οποίο, επιπλέον, είναι για την ιουδαϊκή νεολαία. |
38.259.Β |
Ήδη φαντάζομαι την εικόνα κάπως έτσι: Όταν θα έχουν περάσει πια μερικά χρόνια, πάνω από τους ίδιους τόπους όπου θάφτηκε το πλανητικό σώμα του Θείου Ιησού, θα υψώνεται ένας σταθμός αυτοκινήτων-ταξί, ένας σταθμός δηλαδή για κάτι μηχανές «θαύματα», που κάνουν τα σύγχρονα όντα να πραγματοποιούν τις χειρότερες τρέλες. |
38.259.Β |
Επίσης εκείνα τα βέβηλα όντα δεν έχουν μόνο εκφυλίσει σιγά-σιγά, για να εξυπηρετήσουν τους εγωιστικούς και πολιτικούς στόχους τους, τη διδασκαλία αυτού του Θείου Διδασκάλου, αλλά προσπαθούν τώρα να καταστρέψουν ακόμα και την ανάμνηση της. |
38.259.Β |
Τέτοιο άλλωστε ήταν ανέκαθεν το «στυλ» των ευνοουμένων σου. |
38.259.Β |
Μ’ αυτή την ευκαιρία μπορώ να πω ότι όλο αυτό που σήμερα λένε «πολιτισμό» έχει για μοναδικό του στόχο την αύξηση της ταχύτητας εκείνων των μηχανών τις οποίες επινόησαν, που είναι τόσο ολέθριες. |
38.259.Β |
Στην ουσία, το τελευταίο Αιθερόγραμμα που πήρα για τους ευνοουμένους σου με πληροφορούσε ότι ήδη το «ρεκόρ ταχύτητας» αυτών των μηχανών έφτασε εκεί κάτω τα 650 χιλιόμετρα την ώρα. |
38.259.Β |
Ασφαλώς, το μόνο αποτέλεσμα ενός τέτοιου «ρεκόρ» είναι ότι οι ήδη πολύ ελαττωμένες αποστάσεις εκείνου του κακόμοιρου πλανήτη γίνονται, ακόμα και για τη δικιά τους κουτσουρεμένη οντική αντίληψη της πραγματικότητας, απλούστατα αμελητέες. |
38.259.Β |
Ε, τι να γίνει… ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ας είναι μαζί τους, παιδί μου! |
38.259.Β |
Οποιαδήποτε κι αν είναι η ταχύτητα την οποία φτάνουν με τις «μηχανές» τους, από τη στιγμή που μένουν τέτοιοι που είναι — το ίδιο κάνει: ούτε αυτά, ούτε οι σκέψεις τους θα μπορέσουν ποτέ να φτάσουν πέρα από την ατμόσφαιρά τους. |
38.259.Β |
Η δεύτερη θρησκεία, που οικοδομήθηκε «με κομμάτια παρμένα από δω κι από κει», όπως ήδη σου είπα, πάνω στη διδασκαλία του «Ελπιδοφόρου Άγιου Μωάμεθ», από την αρχή υιοθετήθηκε από πολλά όντα με Χασναμουσιανές ιδιότητες, που τη χρησιμοποιούσαν για εγωιστικούς και πολιτικούς στόχους· γι’ αυτό είναι και η πιο «κακοπαθημένη». |
38.259-60.Β |
Τα όντα που είχαν την εξουσία σε ορισμένες κοινότητες εκεί κάτω άρχισαν, για να εξυπηρετήσουν τους Χασναμουσιανούς σκοπούς τους, να «πασπαλίζουν» αυτή τη Θεία διδασκαλία με «καρυκεύματα» δικής τους επινόησης, και τούτο έδωσε έναν «Σεραχουριανό συνδυασμό», που το μυστικό του ζηλεύουν σήμερα όλοι οι διάσημοι Ευρωπαίοι ζαχαροπλάστες και «σεφ της μαγειρικής». |
38.260.Β |
Λοιπόν… |
38.260.Β |
Από το τέλος εκείνου του Αιθερογράμματος συμπεραίνω ότι η διαδικασία της οριστικής καταστροφής της δεύτερης μεγάλης θρησκείας τους πρόκειται να εκδηλωθεί — αν δεν άρχισε κιόλας — μετά το διάταγμα που εκδόθηκε από τα όντα «που κατέχουν την εξουσία» στην κοινότητα της Τουρκίας. |
38.260.Β |
Είναι γεγονός ότι η κοινότητα της Τουρκίας είναι η μεγαλύτερη απ’ όλες τις κοινότητες όπου τα όντα ασπάζονται αυτή τη θρησκεία. |
38.260.Β |
Πρέπει πρώτ’ απ’ όλα να σου πω ότι, από την εμφάνιση κιόλας της Μουσουλμανικής θρησκείας, ορισμένα όντα αυτής της κοινότητας είχαν αφομοιώσει πολύ καλά το δόγμα της, με την πρωταρχική του μορφή, και το είχαν σιγά-σιγά περάσει μέσα στην καθημερινή τους ύπαρξη — όπως ακριβώς έκαναν οι Εσσαίοι Αδελφοί με το Χριστιανικό δόγμα. |
38.260.Β |
Κι έτσι, παρόλο που αυτή η θρησκεία τροποποιήθηκε κάτω από την επίδραση των όντων «που κατείχαν την εξουσία» εκεί κάτω, οι διδασκαλίες της μεταδόθηκαν από γενιά σε γενιά, με μορφή αμετάβλητη, από τα όντα για τα οποία μόλις σου μίλησα. |
38.260.Β |
Έτσι παρέμενε μια μικρή ελπίδα ότι, αν κάποτε εκείνα το παράξενα όντα σοβαρεύονταν λιγάκι, θα βλέπαμε ίσως αυτή τη διδασκαλία να αναγεννιέται και να πραγματοποιεί τους σκοπούς για τους οποίους δημιουργήθηκε από τον «Ελπιδοφόρο Άγιο Μωάμεθ». |
38.260.Β |
Δυστυχώς όμως, παιδί μου, τα όντα τα οποία αφομοίωσαν τη διδασκαλία του ήταν οι «Δερβίσηδες», και είναι ακριβώς τα μοναστήρια τους που δόθηκε η διαταγή να κλείσουν στη σημερινή κοινότητα της Τουρκίας. |
38.260-1.Β |
Με τον αφανισμό των αδελφοτήτων των «Δερβίσηδων», βέβαια, χάθηκαν τελείως και οι τελευταίες σπίθες, οι οποίες, αν έμεναν κρυμμένες κάτω από τις στάχτες, θα μπορούσαν κάποια μέρα να αναζωπυρώσουν την εστία των δυνατοτήτων στις οποίες υπολόγιζε και στις οποίες ήλπιζε ο Άγιος Μωάμεθ. |
38.261.Β |
Αναφορικά με το δεύτερο διάταγμα που δημοσιεύτηκε στην κοινότητα της Τουρκίας, και απαγορεύει στα όντα αρσενικού φύλου να φορούν το περιβόητο «φέσι» τους, και στα όντα θηλυκού φύλου τον «φερετζέ», σχημάτισα μια οντική εικόνα πολύ ξεκάθαρη για τα αποτελέσματα που αυτές οι καινοτομίες θα προκαλέσουν στο μέλλον. |
38.261.Β |
Εξαιτίας τούτων των καινοτομιών, θα επαναληφθούν αναμφίβολα στην Τουρκία όλα όσα συνέβηκαν στα όντα της μεγάλης κοινότητας της Ρωσίας, όταν άρχισαν να μιμούνται καθετί ευρωπαϊκό. |
38.261.Β |
Για παράδειγμα, εδώ και ένα ή το πολύ δύο αιώνες, πριν τα όντα της μεγάλης κοινότητας της Ρωσίας αρχίσουν να μιμούνται καθετί ευρωπαϊκό, είχαν ακόμα τις δύο οντικές λειτουργίες, το «Μαρταανταμλίκ» και το «Ναμμουσλίκ», ή, όπως θα έλεγαν σήμερα, το «αίσθημα της θρησκευτικότητας» και το «αίσθημα της πατριαρχικότητας». |
38.261.Β |
Και χάρη σ’ αυτά τα δύο οντικά συναισθήματα, τα όντα εκείνης της μεγάλης κοινότητας ήταν, πριν δύο μόλις αιώνες, ονομαστά ανάμεσα στα άλλα όντα ολόκληρου του πλανήτη για την ηθικότητα και τη σταθερότητα των πατροπαράδοτων συνηθειών τους. |
38.261.Β |
Μόλις όμως άρχισαν να μιμούνται καθετί ευρωπαϊκό, αυτά τα δύο οντικά συναισθήματα, τα οποία έμειναν ανέπαφα μέσα τους, άρχισαν να ατροφούν λίγο-λίγο, και, σήμερα, σε όλα σχεδόν τα όντα αυτής της κοινότητας, το αίσθημα της θρησκευτικότητας και το αίσθημα της πατριαρχικότητας προκαλούν μόνο την αντίδραση την οποία ο σοφός μας δάσκαλος Ναστραντίν Χότζας συνοψίζει με την απλή αναφώνηση: |
38.261.Β |
«Ας γελάσω!» |
38.261.Β |
Στη Ρωσία, εξάλλου, τούτο δεν άρχισε ούτε με τα «φέσια», ούτε με τους «φερετζέδες»… |
38.261.Β |
Όχι. Δε φορούσαν τότε τέτοια καλύμματα. |
38.261.Β |
Όλα άρχισαν με τις «γενειάδες» των όντων αρσενικού φύλου. Η «γενειάδα» αποτελούσε για εκείνα τα όντα ό,τι είναι για μας η ουρά, η οποία, όπως ξέρεις χαρίζει σε όλα τα όντα αρσενικού φύλου της φυλής μας, αρρενωπότητα και ενεργητικότητα. |
38.261.Β |
Και τώρα ήρθε η σειρά των δυστυχισμένων Τούρκων. |
38.262.Β |
Από τη στιγμή που θέλησαν να αντικαταστήσουν τα «φέσια» τους με ευρωπαϊκά «ημίψηλα», η συνέχεια θα επιβληθεί αυτόματα. |
38.262.Β |
Αναμφίβολα ο ψυχισμός των όντων της Τουρκίας δεν θ’ αργήσει να εκφυλιστεί, με τον ίδιο τρόπο που εκφυλίστηκε και ο ψυχισμός των όντων της κοινότητας της Ρωσίας. |
38.262.Β |
Η μόνη διαφορά είναι ότι η πηγή του μετασχηματισμού στο ψυχισμό των Ρώσων ήταν ένα μονάχα ον, ο Τσάρος τους, ενώ για τα όντα της Τουρκίας ευθύνονται περισσότερα. |
38.262.Β |
Πραγματικά, έτυχε πρόσφατα οι Τούρκοι να αντικαταστήσουν την παλιά διοίκηση του κράτους τους, που θεμελιώθηκε εδώ και πολλούς αιώνες, με μια ιδιαίτερη μορφή «δημοκρατίας», κι έτσι έχουν πολλούς άρχοντες, αντί για έναν όπως ήταν στην παλιά κρατική διοίκηση. |
38.262.Β |
Ίσως η παλιά τους διακυβέρνηση να ήταν κακή· σε αντιστάθμισμα όμως είχε έναν μόνο άρχοντα, και τούτος πολύ σπάνια επέβαλλε καινοτομίες στην κοινότητα του, που κι αυτές ήταν πατριαρχικού είδους. |
38.262.Β |
Σήμερα, επικεφαλής της κοινότητας της Τουρκίας, βρίσκονται πολλοί ηγέτες, και όλοι προσπαθούν «να κάνουν τους έξυπνους» επιβάλλοντας στα δύστυχα συνηθισμένα όντα τις παιδαριώδεις ιδέες τους, οι οποίες δεν ανταποκρίνονται καθόλου στις ανάγκες που κρυσταλλώθηκαν από καιρό μέσα στον ψυχισμό των όντων εκείνης της κοινότητας, ούτε στις αρχές της οντικής ηθικής που καθιερώθηκαν εκεί κάτω. |
38.262.Β |
Έχει ενδιαφέρον να σημειωθεί ακόμα ότι, όπως στη Ρωσία οι παλιοί πατριαρχικοί αξιωματούχοι έδιναν τεράστια «χρηματικά ποσά» στον Τσάρο τους, κερδισμένα με τον ιδρώτα των χωρικών, και τον έστελναν στην ήπειρο της Ευρώπης για να μάθει, από τις διάφορες κοινότητες εκεί πέρα, όσο το δυνατόν περισσότερες μεθόδους διακυβέρνησης, για να μπορέσει επιστρέφοντας να προσανατολιστεί καλύτερα στη διοίκηση της κοινότητας του — έτσι και οι «πατριαρχικοί» πατεράδες των νέων Τούρκων αρχηγών έδωσαν κάποτε στους γιους τους μεγάλα χρηματικά ποσά, που αυτή τη φορά κερδίθηκαν με τον ιδρώτα των λεγόμενων «Χαϊβανσανανσακόφ», και τους έστειλαν κι αυτούς στην ήπειρο της Ευρώπης, για ν’ αποκτήσουν, όπως λένε εκεί κάτω, μια «εξαίρετη κατάρτιση» για τη μελλοντική ευημερία της πατρίδας τους. |
38.263.Β |
Λοιπόν, παιδί μου, και στις δύο περιπτώσεις, επειδή εκείνοι οι μελλοντικοί άρχοντες δύο μεγάλων κοινοτήτων, με τα πολλά εκατομμύρια όντων, στάλθηκαν στην ήπειρο της Ευρώπης όταν ήταν ακόμη πολύ νέοι, πριν συνειδητοποιήσουν τις ευθύνες τους, και κυρίως επειδή τους δόθηκαν χοντρά ποσά, την προέλευση των οποίων σου ανάφερα, η ύπαρξη των όντων στην ήπειρο της Ευρώπης, σύμφωνα με τις εντυπώσεις που δέχτηκαν — και οι οποίες κρυσταλλώθηκαν μέσα τους για πάντα — τους φαινόταν τόσο λαμπρή και σε τέτοια ακμή, ώστε αργότερα, όταν έγιναν, χάρη στις αφύσικα καθιερωμένες συνθήκες ύπαρξης, άρχοντες στις κοινότητές τους, δεν μπορούσαν να μη επιχειρίσουν, με όλες τους τις δυνάμεις, να κάνουν την ύπαρξη των συμπατριωτών τους τόσο ευτυχισμένη όσο έμοιαζε να είναι, στον κουτσουρεμένο νου τους, η ύπαρξη των Ευρωπαίων. |
38.263.Β |
Οι κυριότεροι σημερινοί άρχοντες της κοινότητας της Τουρκίας είδαν κι αφομοίωσαν πολλά ωραία πράγματα, κυρίως στην κοινότητα της Γερμανίας, όπου τους είχαν στείλει οι δικοί τους να σπουδάσουν τις λεγόμενες «στρατιωτικές τέχνες», δηλαδή όλες τις παραλλαγές που αφορούν τη διεύθυνση της διαδικασίας αμοιβαίας καταστροφής. Γι’ αυτό έζησαν για πολύν καιρό στην κοινότητα της Γερμανίας, όπου ήταν για πολλά χρόνια κάτι που ονομάζουν εκεί «Γιούνκερς». |
38.263.Β |
Και ό,τι καλύτερο βρήκανε στη Γερμανία, το είδαν και το αφομοίωσαν στο Βερολίνο, στην πρωτεύουσα της, και κυρίως στην οδό που λέγεται «Ούντερ ντεν Λίντεν». |
38.263.Β |
Αγνοώ τι ευεργετήματα θα προσφέρουν μεθαύριο στους συμπατριώτες τους οι νέοι Τούρκοι άρχοντες· στο μεταξύ, όμως, έκαναν κιόλας για την πατρίδα τους μια «εξαίρετη πατριωτική πράξη». |
38.263.Β |
Για να καταλάβεις την ουσία αυτής της «εξαίρετης πατριωτικής πράξης», πρέπει να μάθεις, πριν απ’ όλα, ότι μέσα στους δρόμους και στις λεωφόρους των συνοικιών της πρωτεύουσάς τους που λέγονται «Γαλατά» και «Πέρα», όλα τα όντα θηλυκού φύλου κάποιας «ιδιαίτερης ειδικότητας» ανήκαν κάποτε σε ξένες κοινότητες, κι επίσης ότι αυτές οι γυναίκες κέρδιζαν και ξόδευαν «γνήσιες τουρκικές λίρες». |
38.263-4.Β |
Χάρη όμως στις πρόσφατες καινοτομίες, οι Τούρκοι έχουν τώρα την αδιάσειστη ελπίδα ότι πολύ σύντομα οι «γνήσιες πατριωτικές τούρκικες λίρες» τους θα πάψουν πια να είναι στη διάθεση όντων θηλυκού γένους από ξένες κοινότητες, αλλά στο εξής θα πέφτουν μόνο στα χέρια των «αγαπημένων συμπατριωτισσών τους με τα μαύρα φρύδια». |
38.264.Β |
Δε λέει άδικα ο σεβαστός μας Ναστραντίν Χότζας ότι: «Το παν είναι να έχεις μπόλικα χρήματα· γιατί τότε και η “Ναμούς” σου μπορεί να τρίζει». |
38.264.Β |
Άλλες πάλι φορές λέει, στα τούρκικα: «Douniann ishi, pakmazli pishi, geyann purmundah pussar esheki dishi». Που σημαίνει στα ελληνικά: «Οι εγκόσμιες υποθέσεις είναι σαν τηγανίτες με μέλι, όποιος τις τρώει του φυτρώνει ένα δόντι γαϊδουρινό». |
38.264.Β |
Θα σου δώσω τώρα μερικές λεπτομέρειες, όπως σου υποσχέθηκα, για τη διδασκαλία του τελευταίου ιερού Ατόμου για το οποίο σου μίλησα, του Άγιου Λάμα, που εμφανίστηκε ανάμεσα στα όντα του Θιβέτ, καθώς και για τους λόγους που ναυάγησε πλήρως αυτή η διδασκαλία. |
38.264.Β |
Η διδασκαλία και τα κηρύγματα εκείνου του Άγιου δεν διαδόθηκαν τόσο όσο οι προηγούμενες, λόγω των γεωγραφικών συνθηκών του τόπου όπου πρωτοεμφανίστηκε και δίδαξε στα δυστυχισμένα τρίκεντρα όντα τι θα ’πρεπε να κάνουν για να απελευθερωθούν από τις συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ. |
38.264.Β |
Εξαιτίας των ιδιαίτερων γεωγραφικών συνθηκών, τα όντα εκείνου του τόπου, όπως σου είπα, δεν ήρθαν ποτέ σε επαφή με τις αφύσικες συνθήκες της συνηθισμένης ύπαρξης των όντων από άλλες κοινότητες. Έτσι ορισμένα από αυτά φάνηκαν πιο ευαίσθητα στη διδασκαλία που τους έφερε εκείνο το Άγιο Άτομο, η οποία εισχώρησε σιγά-σιγά στην ουσία τους και σταθεροποιήθηκε τέλος οριστικά. |
38.264-5.Β |
Λοιπόν, παιδί μου, στην περιοχή που λέγεται Θιβέτ, ύστερα από πολλά χρόνια, τα πράγματα διαμορφώθηκαν έτσι, που τα όντα της χώρας ομαδοποιήθηκαν σύμφωνα με τον βαθμό της μετουσίωσης μέσα τους της διδασκαλίας του Άγιου Λάμα και σύμφωνα με την ανάγκη τους να εργαστούν πάνω στον εαυτό τους, και οργάνωσαν ανάλογα την καθημερινή τους ύπαρξη. Χάρη στην απομόνωση της πατρίδας τους, σχεδόν απρόσιτη για τα όντα των άλλων κοινοτήτων, είχαν τη δυνατότητα να εργάζονται χωρίς εμπόδια, σύμφωνα με τις υποδείξεις του Άγιου Λάμα, για να ελευθερωθούν από τις συνέπειες του οργάνου, που, για κακή κοινή τους τύχη, εμφυτεύτηκε στην παρουσία των προπατόρων τους. |
38.265.Β |
Ορισμένα από αυτά τα όντα είχαν ήδη φθάσει σε μια τέτοια απελευθέρωση, πολλά άλλα βρίσκονταν στο δρόμο για να τη φθάσουν, κι άλλα πάλι είχαν την ακλόνητη ελπίδα ότι θα πάρουν με τη σειρά τους αυτό το δρόμο. |
38.265.Β |
Ακριβώς όμως τη στιγμή που οι συνθήκες και οι ευνοϊκές περιστάσεις για παραγωγική εργασία αυτού του είδους είχαν καθιερωθεί οριστικά στο Θιβέτ, συνέβηκε ένα γεγονός που κατέστρεψε για πάντα κάθε δυνατότητα για τα όντα εκείνης της χώρας να απαλλαγούν κάποτε από τη δυστυχία που τα κατάτρεχε, ή τουλάχιστον τους την απομάκρυνε για πάρα πολλά χρόνια. |
38.265.Β |
Πριν όμως σου τα διηγηθώ, πρέπει να μάθεις κάτι ακόμα: |
38.265.Β |
Μόλις πριν λίγους αιώνες, στον πλανήτη σου, η κύρια ιδιομορφία των τρίμυαλων όντων που σου αρέσουν, δηλαδή η διαδικασία της αμοιβαίας περιοδικής καταστροφής τους, συνέβαινε συνήθως ανάμεσα σε όντα που ανήκαν σε διαφορετικές κοινότητες της ίδιας ηπείρου· κι αν κατ’ εξαίρεση αυτές οι διαδικασίες εκτυλίσσονταν ανάμεσα σε όντα από διαφορετικές ηπείρους, αφορούσαν μόνο τους λαούς που κατοικούσαν στις παραμεθόριες περιοχές δύο γειτονικών ηπείρων. Ο λόγος ήταν ότι, μόλις πριν λίγους αιώνες, οι θαλάσσιες μετακινήσεις παρουσίαζαν ακόμη μεγάλες δυσκολίες για τα γήινα όντα. |
38.265.Β |
Όμως, ένα ον εκεί κάτω, αφού ανακάλυψε τυχαία τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει για τις θαλάσσιες μετακινήσεις τη δύναμη του τεχνητά αραιωμένου ύδατος, ή, όπως λέγεται εκεί, τη «δύναμη του ατμού», κατασκεύασε πλοία προσαρμοσμένα σ’ αυτόν τον τρόπο κίνησης, κι από τότε τα γήινα όντα τα χρησιμοποιούν για τις διαδικασίες της αμοιβαίας καταστροφής τους, τις οποίες προώθησαν ως τα σύνορα των γειτονικών τους, καθώς και άλλων απόμακρων ηπείρων. |
38.265.Β |
Σε μία από τις ηπείρους τους, ο αγαπημένος τόπος ύπαρξης των όντων εκείνου του πρωτότυπου πλανήτη έγινε τότε η αρχαία «Περλανία», ή, όπως λέγεται σήμερα, η «Ινδία». |
38.265-6.Β |
Το θυμάσαι; Σου διηγήθηκα κάποτε ότι τα όντα της ηπείρου Ατλαντίδος έφτασαν πρώτα στην Περλανία, στην ήπειρο Ασχάρκ, ή Ασία, για να ψάξουν για μαργαριτάρια, και πως στη συνέχεια έγιναν τα πρώτα που κατοίκησαν τη χώρα. |
38.266.Β |
Λοιπόν, παιδί μου… Η κακόμοιρη η Περλανία, η Ινδία, έγινε τους τελευταίους αιώνες, όπως και τότε, ο αγαπημένος τόπος και για τα όντα από την ήπειρο της Ευρώπης, αυτή τη φορά όμως για να πραγματοποιήσουν εκεί τις διαδικασίες της αμοιβαίας καταστροφής τους. |
38.266.Β |
Φτάνοντας από τη θάλασσα, επιδόθηκαν σε διάφορες διαδικασίες αλληλοκαταστροφής, άλλοτε αναμεταξύ τους, κι άλλοτε με τα όντα που κατοικούσαν ανέκαθεν στη χώρα: δηλαδή, τα όντα της μιας ευρωπαϊκής κοινότητας προσπαθούσαν να καταστρέψουν την ύπαρξη των όντων που ανήκαν σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή κοινότητα, ή, πάλι, αυτές οι διαδικασίες πραγματοποιούνταν ανάμεσα στα όντα της χώρας, και οι Ευρωπαίοι έσπευδαν να βοηθήσουν πότε τους μεν και πότε τους δε. |
38.266.Β |
Διαδικασίες αμοιβαίας καταστροφής τοπικού χαρακτήρα εκτυλίσσονταν συχνότατα σ’ εκείνη την κακότυχη Περλανία, κυρίως τους τελευταίους δέκα ή δεκαπέντε αιώνες. |
38.266.Β |
Αυτό συνέβαινε, αφενός επειδή τα όντα αυτής της χώρας, που παλιότερα ανήκαν σε δύο μόνο ξεχωριστές ομάδες, μετά από κάποια τέτοια μεγάλη διαδικασία διασπάστηκαν σε πάρα πολλές μικρές ανεξάρτητες κοινότητες, και αφετέρου επειδή η τάση του ψυχισμού τους για αμοιβαία καταστροφή επηρεάστηκε από ένα συνδυασμό που έκανε τα «ξεσπάσματα» σ’ αυτό το τμήμα της επιφάνειας του πλανήτη να μην εκδηλώνονται παντού ταυτόχρονα, αλλά σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. |
38.266.Β |
Και τούτος ο νέος συνδυασμός του ψυχισμού τους προκλήθηκε από μια απρόβλεπτη ασήμαντη παρανόηση σχετικά με την κοινή Αρμονική Κίνηση του συνόλου εκείνου του ηλιακού συστήματος. |
38.266.Β |
Κάποια στιγμή θα σου εξηγήσω και τις λεπτομέρειες εκείνης της παρεξήγησης. |
38.266.Β |
Στο μεταξύ, όμως, ας ξαναγυρίσουμε στην ιστορία μας. Έτσι λοιπόν… |
38.266.Β |
Εκείνο το τμήμα της επιφάνειας του πλανήτη Γη που καταλάμβανε η Ινδία, από την άποψη του φυσικού του πλούτου παραμένει τους τελευταίους αιώνες ίδιο, όπως ήταν παλιά. |
38.266-7.Β |
Για το λόγο αυτό, όταν κόπασε στην περίεργη ψυχή των ευρωπαϊκών όντων, που είχανε πάει στη χώρα αυτή για τη διαδικασία της αμοιβαίας καταστροφής, η ανάγκη να διαιωνίζουν αυτή τη φρίκη, τα όντα εκείνα παρέμειναν εκεί, και είτε προετοιμάζονταν για μελλοντικές διαδικασίες ίδιες με τις άλλες, είτε, όπως λένε, «κέρδιζαν» αρκετά ώστε να στέλνουν τα απαραίτητα αγαθά για τη διαβίωση των οικογενειών τους που είχαν μείνει στην ήπειρο Ευρώπη. |
38.267.Β |
«Εκέρδιζαν» έτσι κάθε λογής αγαθά, εξασκώντας τα επαγγέλματά τους, τα οποία ήταν κυρίως η κατασκευή αυτών που ονομάζονται «χάλκινα κουμπιά», «καθρέφτες», «χάντρες», «σκουλαρίκια», «βραχιόνια», και άλλα μικροπράγματα, για τα οποία τα όντα εκείνης της χώρας έδειχναν επίσης μεγάλη αδυναμία. |
38.267.Β |
Από τις αρχές αυτής της περιόδου, τα όντα από την ήπειρο της Ευρώπης άρχισαν πάλι, με διάφορες δικαιολογίες, να παίρνουν από τα όντα της Περλανίας τα εδάφη τους. Έπειτα οργανώθηκαν, όπως και στην Ευρώπη, σε ανεξάρτητες ομάδες, που αντιστοιχούσαν στις πατρογονικές τους κοινότητες. |
38.267.Β |
Τα όντα εκείνα συνέχισαν κι εκεί να εκδηλώνονται απέναντι στα άλλα, σύμφωνα με τις ιδιόρρυθμες οντικές σχέσεις που υπήρχαν ανέκαθεν, στην ήπειρο της Ευρώπης, ανάμεσα στα όντα μιας κοινότητας και σ’ αυτά μιας γειτονικής κοινότητας· δηλαδή, λόγω των συνεπειών των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, έτρεφαν για τα άλλα ένα συναίσθημα που κρυσταλλώθηκε μέσα τους με τη μορφή ειδικών λειτουργιών, οι οποίες εκεί κάτω λέγονται «φθόνος», «ζήλεια», «σαντούρ» — να εύχεσαι δηλαδή την αποδυνάμωση ή τη συμφορά των άλλων — κ.λπ. |
38.267.Β |
Εδώ επίσης, τα όντα της μιας κοινότητας έπαιζαν πολύ δυνατά, ενάντια στα όντα μιας άλλης κοινότητας, εκείνη τη «Χασναμουσιανή μουσική» που ονομάζουν «πολιτική»· με άλλα λόγια, κατέκριναν και μείωναν τα μεν τα δε, και «έβαζαν αμοιβαίες τρικλοποδιές», με σκοπό να αποκτήσουν, ανάμεσα στους ιθαγενείς, αυτό που λένε «κύρος». |
38.267.Β |
Κατά τη διάρκεια αυτών των «πολιτικών διαδικασιών», ένας από τους αρχηγούς μιας ευρωπαϊκής κοινότητας έμαθε, κανείς δεν ξέρει πώς, το «μυστικό» να επενεργεί στον ψυχισμό των όντων από άλλες κοινότητες, έτσι που να τα κάνει να αναγνωρίσουν το κύρος και την ανωτερότητα της δικής του κοινότητας. |
38.268.Β |
Μόλις τούτο το ον μύησε τους υπόλοιπους ηγέτες της κοινότητάς του στο μυστικό του, η Αρχή του οποίου ονομάστηκε «Κζβατζνέλ» ή «διαίρει και βασίλευε», εκείνα στήριζαν πάνω σ’ αυτήν όλη την «πολιτική» τους, και τα όντα αυτής της κοινότητας απέκτησαν υπεροχή, παντού και σε όλα. |
38.268.Β |
Για πολύν καιρό μετά την εξαφάνιση του όντος που έμαθε κατά τύχη το μυστικό του Κζβατζνέλ, καθώς και των υπόλοιπων ηγετών εκείνης της κοινότητας, οι επόμενες γενιές συνέχισαν, αυτόματα εννοείται, να χρησιμοποιούν το «μυστικό», πράγμα που τους επέτρεψε όχι απλώς να καταλάβουν όλη την Περλανία, αλλά και να υποτάξουν την ίδια την ουσία των όντων που κατοικούσαν σ’ αυτό το τμήμα της επιφάνειας του πλανήτη Γη. |
38.268.Β |
Έτσι, τα χρόνια στα οποία συνέβηκε η ιστορία που θα σου πω, που αναφέρεται στην καταστροφή της εργασίας του Άγιου Λάμα από τα σύγχρονα όντα, είχαν πια περάσει δύο αιώνες, και η κατάσταση εξακολουθούσε να είναι η ίδια. |
38.268.Β |
Οι ηγέτες εκείνης της ευρωπαϊκής κοινότητας είχαν την τύχη, χάρη στο μυστικό του Κζβατζνέλ, να επιβάλουν λίγο-λίγο παντού την επιρροή τους και να «τους βάλουν όλους στο χέρι»· και τότε, περήφανοι για τις επιτυχίες τους, έφτασαν μέχρι το σημείο να θέλουν να βυθίσουν τα νύχια τους και σε κάτι που μέχρι τότε θεωρούνταν απρόσβλητο. |
38.268.Β |
Με άλλα λόγια, αποφάσισαν να κατακτήσουν τη χώρα που λέγεται «Θιβέτ», την οποία μέχρι τότε θεωρούσαν απρόσιτη. Ήρθε λοιπόν μια μέρα — η οποία ίσως να ήταν γι’ αυτούς μια «ωραία πρωία», αλλά για όλα τα άλλα όντα εκείνου του πλανήτη ήταν μια «αποφράδα ημέρα» — που συγκεντρώθηκαν πολλά όντα της κοινότητάς τους, και μαζί τους και όντα που ανήκαν σε μικρές τοπικές κοινότητες ήδη υποταγμένες, και τότε, με τη βοήθεια κάθε είδους νέων εφευρέσεων που τους πρόσφερε ο «ευρωπαϊκός πολιτισμός» για τις διαδικασίες της αλληλοκαταστροφής, άρχισαν ήρεμα κι ωραία να σκαρφαλώνουν στη μέχρι τότε απαραβίαστη εκείνη χώρα. |
38.268.Β |
Παρά τη βοήθεια που τους πρόσφεραν όλες εκείνες οι «νέες ευρωπαϊκές εφευρέσεις», η πορεία τους προς τα ψηλότερα ήταν από τις πιο δύσκολες, και τους κόστισε πολύ ακριβά σε «στερλίνες» και σε «θύματα ατυχημάτων», όπως τα λένε. |
38.268-9.Β |
Ενώ όλο αυτό το πλήθος των γήινων όντων συνέχιζε με μεγάλες δυσκολίες το αργό του ανέβασμα, εκείνοι που κατοικούσαν στα βάθη του Θιβέτ αγνοούσαν ακόμη τα πάντα γύρω από αυτόν το «στρατιωτικό περίπατο» των όντων από την Ευρώπη μέσα στην ίδια τους τη χώρα. |
38.269.Β |
Το πληροφορήθηκαν μόνο όταν η ορδή εισέβαλε στα οροπέδια. |
38.269.Β |
Όταν τα όντα της πάνω χώρας έμαθαν αυτό το αναπάντεχο γεγονός, ανησύχησαν και αναστατώθηκαν πάρα πολύ, επειδή μέσα στους αιώνες είχαν πια συνηθίσει στην ιδέα ότι ο τόπος της ύπαρξής τους ήταν απρόσιτος για όλους, και ότι τα όντα των άλλων κοινοτήτων, οσαδήποτε μέσα για τη διαδικασία της αμοιβαίας καταστροφής κι αν διέθεταν, δεν θα μπορούσαν ποτέ και με κανένα τρόπο να φτάσουν ως εκεί. |
38.269.Β |
Και ήταν τόση η σιγουριά τους, που δεν είχαν ρίξει ούτε μια ματιά προς την πεδιάδα για να δούνε τι έκαναν, στο διάστημα αυτό τα όντα που ήθελαν να εισβάλουν στην απρόσιτη χώρα τους· γι’ αυτό δεν μπόρεσαν να πάρουν τα απαραίτητα μέτρα από πριν. |
38.269.Β |
Από τότε άρχισαν τα θλιβερά γεγονότα, που αργότερα θα κατάστρεφαν για πάντα όλα όσα δημιούργησε το ιερό εκείνο Άτομο, ο Άγιος Λάμα. |
38.269.Β |
Μάθε επίσης ότι σ’ εκείνα τα πανύψηλα οροπέδια υπήρχε μια μικρή ομάδα από επτά όντα, τα οποία, σύμφωνα με κανόνες που καθιερώθηκαν εκεί πέρα ευθύς εξ αρχής, ήταν οι θεματοφύλακες των υποδείξεων και των πιο απόκρυφων συμβουλών του Άγιου Λάμα. |
38.269.Β |
Αυτή η ομάδα αποτελείτο από επτά άτομα, που εργάστηκαν σύμφωνα με τις οδηγίες του Άγιου Λάμα, για να απελευθερωθούν από τις συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, και προώθησαν έτσι το βαθμό της τελειοποίησής τους ως το υψηλότερο σημείο. |
38.269.Β |
Όταν αυτή η «ομάδα των επτά» έμαθε τι συνέβαινε, έστειλε τον αρχηγό της στην πρωτεύουσα, για να λάβει μέρος, μαζί με όλους τους άλλους αναστατωμένους ηγέτες της χώρας, σ’ ένα συμβούλιο που έγινε την ίδια μέρα της εισβολής των ανεπιθύμητων ξένων. |
38.269-70.Β |
Στο πρώτο τους συμβούλιο, οι ηγέτες των θιβετιανών όντων αποφάσισαν ομόφωνα να παρακαλέσουν πολύ ήρεμα και με πολλή ευγένεια τους απρόσκλητους επισκέπτες τους να επιστρέψουν πρόθυμα κι ωραία από κει που ήρθαν, και να τους αφήσουν ήσυχους, και αυτούς και την ειρηνική χώρα τους, η οποία δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. |
38.270.Β |
Μετά από μερικές μέρες, έγινε ολοφάνερο ότι οι απρόσκλητοι ξένοι όχι μόνο αρνιόντουσαν να φύγουν, αλλά ότι αντίθετα βιάζονταν, μετά από εκείνη την παράκληση, να προχωρήσουν μια ώρα αρχήτερα στα ενδότερα της χώρας. Όλο και πιο ανήσυχα, τα μέλη του συμβουλίου άρχισαν να αναλογίζονται τι θα μπορούσαν να κάνουν, για να εμποδίσουν εκείνα τα όντα «να μπουν απρόσκλητα μέσα σε ξένο σπίτι». |
38.270.Β |
Προτάθηκαν κάθε είδους μέσα, για να ξεφορτωθούν από τη χώρα τους τα όντα που μπήκαν μέσα σαν τις κουρούνες σε ξένη φωλιά. Αλλά πάντα ξαναγυρνούσαν στην ίδια ιδέα: να καταστρέψουν τελείως και τον τελευταίο από αυτούς τους ενοχλητικούς φιγουρατζήδες. |
38.270.Β |
Κι αυτό, παιδί μου, θα τους ήταν ευκολότατο να το κάνουν, γιατί η μορφολογία της χώρας τους ήταν τέτοια, ώστε ένα ον θα μπορούσε μόνο του, χωρίς άλλα μέσα εκτός από τις πέτρες που θα πετούσε από τα ψηλά βουνά, να καταστρέψει χιλιάδες εχθρούς που θα περνούσαν μέσα από τα στενά φαράγγια — πόσο μάλλον αφού όλοι γνώριζαν τη μορφολογία της πατρίδας τους σαν την παλάμη του χεριού τους. |
38.270.Β |
Προς το τέλος του συμβουλίου, όλοι οι ηγέτες της χώρας ήταν τόσο ξαναμένοι, που θα είχαν σίγουρα υιοθετήσει αυτή την πρόταση που ήθελε και η πλειοψηφία, αν, «στη θυελλώδη συζήτηση, δεν επενέβαινε ο αρχηγός της μικρής εκείνης «ομάδας των επτά», που τα υπόλοιπα μέλη, όπως σου είπα, τον είχαν στείλει εκεί. |
38.270.Β |
Αυτός ο αρχηγός, ο οποίος ήταν σχεδόν ένας άγιος, ανέλαβε τότε να πείσει τους άλλους συνέδρους να παραιτηθούν από εκείνα που ήθελαν να κάνουν. Τους είπε: |
38.270.Β |
«Η ύπαρξη του κάθε όντος είναι για το Θεό, τον Κοινό μας Δημιουργό, το ίδιο πολύτιμη και αγαπητή· γι’ αυτό η καταστροφή αυτών των όντων, και ιδιαίτερα σε τόσο μεγάλους αριθμούς, θα προξενήσει μεγάλη θλίψη σ’ Αυτόν, ο οποίος, και χωρίς τέτοια καταστροφή, νιώθει ήδη αρκετή θλίψη για καθετί που υπάρχει σ’ αυτή τη Γη». |
38.270-1.Β |
Στη συνέχεια, τα όσα είπε ο μελλοντικός αυτός άγιος στο συμβούλιο των θιβετιανών ηγετών, τους επηρέασαν τόσο πειστικά, που κατέληξαν ομόφωνα, όχι μόνο να μην κάνουν τίποτε ενάντια στους νεοφερμένους, αλλά, αντίθετα, να πάρουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε τίποτα και κανένας να μην εμποδίσει την πορεία των γεγονότων. |
38.271.Β |
Έτσι τα όντα που ήρθαν από τις πεδιάδες με την ιδιότητα των «απρόσκλητων μουσαφίρηδων», αφού δεν συναντούσαν πουθενά το παραμικρό εμπόδιο, προχώρησαν μέχρι την ίδια την καρδιά της μοναδικής χώρας εκείνου του πλανήτη, η οποία παρέμενε μακριά από τις όλο και χειρότερες συνθήκες της συνηθισμένης οντικής ύπαρξης. |
38.271.Β |
Τότε ακριβώς συνέβηκε το γεγονός που κατέληξε να γίνει η μεγαλύτερη ίσως συμφορά, όχι μόνο για τα σημερινά και τα μελλοντικά όντα εκείνης της κακότυχης χώρας, αλλά και για όλα τα γήινα τρίμυαλα όντα του σήμερα και του αύριο. |
38.271.Β |
Στην τελευταία τους συνεδρίαση, οι ηγέτες ολόκληρου του Θιβέτ πήραν μεταξύ άλλων και την απόφαση ότι ορισμένοι από αυτούς που θα διάλεγαν με κλήρο θα πήγαιναν στους τόπους από όπου θα έπρεπε να περάσουν οι ξένοι, για να γνωστοποιήσουν από πριν στους κατοίκους την απόφαση που πήραν οι ηγέτες τους, και να τους πείσουν να μην αφήσουν κανέναν, σε καμιά περίπτωση, να φέρει δυσκολίες στο πέρασμα των παρείσακτων. |
38.271.Β |
Ανάμεσα σ’ εκείνους που θα πήγαιναν στους τόπους απ’ όπου έπρεπε να περάσουν οι οπλισμένοι ξένοι, κληρώθηκε και ο αρχηγός της μικρής «ομάδας των επτά». |
38.271.Β |
Και καθώς εκείνος ο μελλοντικός άγιος περνούσε για τη δουλειά του από ένα δρόμο κάποιου σημαντικού κέντρου, στα περίχωρα του οποίου η πάνοπλη στρατιά των ξένων όντων είχε στρατοπεδεύσει για μια απαραίτητη ανάπαυση, μια αδέσποτη σφαίρα, που ρίχτηκε από κάποιο νεοφερμένο — σκόπιμα ή συμπτωματικά — σκότωσε επιτόπου τον μελλοντικό άγιο. |
38.271.Β |
Έτσι έληξε η ύπαρξη του αρχηγού εκείνης της μικρής ομάδας αδελφών, οι οποίοι μπόρεσαν σχεδόν να φτάσουν στην υψηλότερη βαθμίδα τελειοποίησης. Παρά τη φοβερή συντριβή που τους πλημμύριζε, δεν μπορούσαν πια να κάνουν τίποτα άλλο από το να πάρουν αμέσως όλα τα αναγκαία μέτρα, για να μεταφέρουν το πλανητικό σώμα του αρχηγού τους πίσω στο μοναστήρι τους. |
38.271-2.Β |
Για να μπορέσεις καλύτερα να αναλογιστείς την αγχώδη κατάσταση μέσα στην οποία βρέθηκαν εκείνοι οι έξι αδελφοί που αποστερήθηκαν τον αρχηγό τους, και για να κατανοήσεις τις καταστρεπτικές συνέπειες αυτού του γεγονότος, πρέπει να σου εξηγήσω, τουλάχιστο σε γενικές γραμμές, την ιστορία της εμφάνισης και της ύπαρξης της μικρής θιβετιανής ομάδας, που απαρτιζόταν πάντοτε, και για αιώνες, από επτά τρίμυαλα όντα. |
38.272.Β |
Αυτή η ομάδα υπήρχε πριν ακόμα εμφανιστεί στον πλανήτη Γη το τελευταίο ιερό Άτομο, ο Άγιος Λάμα. |
38.272.Β |
Στην αρχή απαρτιζόταν από επτά όντα, που είχαν μυηθεί κατευθείαν από τον Άγιο Κρισνατχάρνα, Αγγελιοφόρο της Αιωνιότητάς μας προς τα τρίκεντρα όντα του πλανήτη Γη τα οποία κατοικούσαν στη χώρα της Περλανίας. |
38.272.Β |
Αργότερα, όταν ο Άγιος Βούδας εμφανίστηκε στην Περλανία, ανακάλυψε ότι πολλές υποδείξεις του Άγιου Κρισνατχάρνα, οι οποίες αφορούσαν τον ψυχισμό των όντων αυτής της χώρας, είχαν ακόμα αξία, και ότι, όταν αυτές οι οδηγίες αφομοιώνονταν, διευκόλυναν σε όλα τα όντα την καταστροφή των συνεπειών των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, από τις οποίες είχε κι αυτός επιφορτιστεί να τα βοηθήσει να απελευθερωθούν· από τότε αποφάσισε να ενσωματώσει ορισμένες από αυτές τις οδηγίες του Άγιου Κρισνατχάρνα στη βάση της διδασκαλίας του. Τα επτά όντα, που μυήθηκαν απευθείας από τον Άγιο Κρισνατχάρνα, όταν διδάχτηκαν από τον Άγιο Βούδα πώς να δικαιώνουν το σκοπό και την αναγκαιότητα της ύπαρξής τους, κι όταν τα ένιωσαν αυτά ξεκάθαρα, τότε πείστηκαν ότι οι οδηγίες του Άγιου Βούδα, όχι μόνο δεν ήταν σε τίποτε αντίθετες προς τις οδηγίες του Άγιου Κρισνατχάρνα, αλλά, αντίθετα, ανταποκρίνονταν στον ψυχισμό των όντων εκείνης της εποχής — κι έτσι έγιναν μαθητές του Άγιου Βούδα. |
38.272-3.Β |
Πολύ αργότερα, όταν ο Άγιος Λάμα στάλθηκε επιτούτου ανάμεσα στα όντα του Θιβέτ, αναγνώρισε με τη σειρά του ότι πολλές υποδείξεις του Άγιου Βούδα μπορούσαν να ανταποκριθούν ακόμη θαυμάσια στον ψυχισμό των όντων αυτής της χώρας, φτάνει να τους γίνονταν μερικές μικρές τροποποιήσεις που ήταν απαραίτητες, εξαιτίας των αλλαγών οι οποίες προκλήθηκαν με την πάροδο του χρόνου στις εξωτερικές συνθήκες ύπαρξης. Γι’ αυτό, βάσισε τη διδασκαλία του σε πολλές υποδείξεις, που αντλήθηκαν από αλήθειες οι οποίες είχαν ήδη αποκαλυφθεί από τον Άγιο Κρισνατχάρνα και ανανεωθεί από τον Άγιο Βούδα. Και για άλλη μια φορά, όταν εκείνη η μικρή ομάδα μυημένων όντων ένιωσε ξεκάθαρα, μαζί με άλλες ομάδες μαθητών του δόγματος του Άγιου Βούδα, ότι οι προσθήκες και οι τροποποιήσεις που έγιναν στο δόγμα τους από τον Άγιο Λάμα ταίριαζαν καλύτερα στο σύγχρονο ψυχισμό, έγιναν μαθητές του Άγιου Λάμα. |
38.273.Β |
Ανάμεσα στα όντα αυτής της μικρής ομάδας υπήρχε ένας κανόνας τον οποίο όλοι τηρούσαν αυστηρότατα, σύμφωνα με τον οποίο ορισμένες μυστικές οδηγίες του Άγιου Λάμα, που αφορούσαν τα όντα της ομάδας τους, μεταδίδονταν από γενιά σε γενιά μόνο από τον αρχηγό τους, ο οποίος μπορούσε να μυήσει τους άλλους έξι, μόνο αν είχαν αποκτήσει ορισμένες δυνατότητες. |
38.273.Β |
Γι’ αυτό και τα έξι μέλη εκείνης της μικρής ομάδας, που όλα, με την αρετή τους, ήταν ήδη έτοιμα να δεχτούν στο άμεσο μέλλον τη μύηση, τρόμαξαν τόσο πολύ όταν έμαθαν το τέλος του αρχηγού τους· γιατί η εξάλειψη του αρχηγού τους, του μοναδικού τότε μυημένου, τους αφαιρούσε για πάντα τη δυνατότητα να μυηθούν και τα ίδια στις πιο απόκρυφες υποδείξεις του Άγιου Λάμα. |
38.273.Β |
Το τέλος του αρχηγού τους ήταν τόσο απροσδόκητο, ώστε δεν ήταν σίγουρα ούτε για τη μοναδική δυνατότητα που τους απόμενε, να δεχτούν δηλαδή τις υποδείξεις επικοινωνώντας με το Νου του αρχηγού τους διαμέσου της διαδικασίας του «ιερού Αλμτζνοσίνου» — δυνατότητα της οποίας την ύπαρξη γνώριζαν και είχαν ήδη όλα τα απαραίτητα δεδομένα για την πραγματοποίηση της. |
38.273.Β |
Αλλά ίσως, καλό μου παιδί, δεν γνωρίζεις τίποτε γι’ αυτή την ιερή διαδικασία. |
38.273.Β |
«Ιερό Αλμτζνοσίνου» λέγεται η διαδικασία, χάρη στην οποία ορισμένα τρίκεντρα όντα — τα οποία επένδυσαν το δικό τους σώμα Κεστζάν και πέτυχαν να το οδηγήσουν σε τέλεια λειτουργία, καθώς και σε μια συγκεκριμένη βαθμίδα του Νου — προκαλούν θεληματικά την «υλοποίηση» του σώματος Κεστζάν ενός όντος, το οποίο έχει πάψει πια να υπάρχει, μέχρι μια τέτοια πυκνότητα, που αυτό το δεύτερο σώμα αποκτά πάλι, για ορισμένο χρονικό διάστημα, τη δυνατότητα να εκδηλώνεται με ορισμένες χαρακτηριστικές λειτουργίες του παλιού πλανητικού του σώματος. |
38.273-4.Β |
Είναι δυνατό να προκαλέσουμε αυτή την ιερή διαδικασία στο σώμα Κεστζάν ενός όντος, το οποίο, κατά τη διάρκεια της ύπαρξής του, οδήγησε, κι αυτό, το ανώτερο οντικό σώμα μέχρι την τέλεια λειτουργία, και το οποίο, επιπλέον, ανέπτυξε το νου αυτού του σώματος μέχρι τη βαθμίδα που λέγεται «ιερό Μιροτζίνου της ουσίας». |
38.274.Β |
Εκτός από τη διαδικασία της υλοποίησης, ή της θεληματικής επένδυσης, του οντικού σώματος Κεστζάν ενός όντος που έπαψε να υπάρχει, μπορεί ακόμη στο Μεγάλο μας Σύμπαν να επιτελεσθεί αυτό που ονομάζουμε «ιερότατο Ντζεριμετλί». Η δεύτερη αυτή ιερή διαδικασία απαιτεί να γίνει πρώτα η θεληματική επένδυση του ανώτατου οντικού σώματος, δηλαδή του σώματος της ψυχής· μόνο τότε, όπως και στην πρώτη περίπτωση, μπορεί να πραγματωθεί το ιερό Αλμτζνοσίνου. |
38.274.Β |
Φυσικά, αυτές οι δύο διαδικασίες μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο αν τα ανώτερα οντικά σώματα βρίσκονται ακόμη μέσα στις ζώνες που παραμένουν σε επαφή με την ατμόσφαιρα του πλανήτη, στην επιφάνεια του οποίου πραγματοποιείται αυτό το «ιερό μυστήριο». |
38.274.Β |
Η ύπαρξη αυτών των «υλοποιήσεων», που προκαλούνται επίτηδες και συνειδητά από ορισμένα όντα, και η δυνατότητα να διατηρείται ο σύνδεσμος και η επικοινωνία μαζί τους, διαρκεί μόνο όσο τα όντα εξακολουθούν να τρέφουν συνειδητά εκείνα τα ανώτερα οντικά σώματα με το δικό τους «ιερό Αϊσαχλαντόν». |
38.274.Β |
Σε τούτη λοιπόν την ιερή διαδικασία του Αλμτζνοσίνου μπορούσαν να καταφύγουν τα υπόλοιπα έξι μέλη της μικρής «ομάδας των επτά», για να έρθουν σε επικοινωνία με το Νου του αρχηγού τους, φτάνει να είχαν μπορέσει, όσο ζούσε, να προβλέψουν την πιθανότητα του ξαφνικού τέλους του, και να είχαν εκτελέσει μια συγκεκριμένη προετοιμασία, απαραίτητη για την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας. |
38.274.Β |
Για να καταλάβεις την ουσία της προετοιμασίας για την ιερή διαδικασία του «μυστηρίου του Αλμτζνοσίνου», πρέπει να σου μιλήσω για δύο χαρακτηριστικές ιδιότητες του «οντικού Χανμπλεντζόιν», του αίματος δηλαδή του σώματος Κεστζάν. |
38.274-5.Β |
Η πρώτη από τις δύο ιδιότητες του οντικού Χανμπλεντζόιν είναι αυτή: όταν αφαιρέσουμε ένα οποιοδήποτε μέρος του για να το απομονώσουμε, ανάμεσα σ’ αυτό το μέρος — οπουδήποτε και όσο μακριά κι αν βρίσκεται — και στην κύρια συγκέντρωση της κοσμικής του ουσίας, σχηματίζεται ένα είδος «νηματοειδούς συνδέσμου»· το νήμα αυτό αποτελείται από την ίδια ουσία και η πυκνότητα ή το πάχος του εξαρτάται από την απόσταση που υπάρχει ανάμεσα στο απομονωμένο μέρος και την κύρια συγκέντρωση. |
38.275.Β |
Η δεύτερη χαρακτηριστική ιδιότητα του Χανμπλεντζόιν είναι ότι αν, σκόπιμα ή τυχαία, ξαναβάλουμε εκείνο το απομονωμένο μέρος μέσα στην κύρια συγκέντρωση του, οπουδήποτε κι αν βρίσκεται αυτή κι όση κι αν είναι η ποσότητα του εισαγόμενου Χανμπλεντζόιν, τούτο το τελευταίο συγχωνεύεται με το Χανμπλεντζόιν της αρχικής συγκέντρωσης και διαμοιράζεται παντού μέσα του σε ομοιόμορφη πυκνότητα και ποσότητα. |
38.275.Β |
Και επειδή το σώμα Κεστζάν ενός όντος επενδύεται με ουσίες που, στο σύνολό τους, κάνουν αυτό τον κοσμικό σχηματισμό πολύ ελαφρύτερο από τη μάζα των κοσμικών ουσιών που αποτελούν την ατμόσφαιρα η οποία περιβάλλει τους πλανήτες, μόλις το σώμα Κεστζάν αποχωριστεί από το πλανητικό σώμα του όντος, ανυψώνεται, σύμφωνα με τον κοσμικό νόμο «Τενικντόα» — ή, όπως λέγεται μερικές φορές, το «νόμο της βαρύτητας» — μέχρι τη σφαίρα όπου συναντά περιβάλλουσες πυκνότητες της δικής του τάξης, σφαίρα η οποία είναι ο τόπος που ταιριάζει σε τέτοιες κοσμικές εμφανίσεις. Η αναγκαία συνεπώς προετοιμασία συνίσταται στο να αφαιρεθεί από πριν, κατά τη διάρκεια της πλανητικής ύπαρξης εκείνου του όντος, στο σώμα Κεστζάν του οποίου σκοπεύουμε να προκαλέσουμε, μετά το Ρασκουάρνο, το μυστήριο του ιερού Αλμτζνοσίνου, μέρος από το Χανμπλεντζόιν του· κι αυτό το μέρος πρέπει να διατηρηθεί μέσα σ’ έναν κατάλληλο επιπλανητικό σχηματισμό, ή να εισαχθεί μέσα στα όντα που εκτελούν την «ιεροτελεστία», κι εκεί να συγχωνευτεί θεληματικά με το Χανμπλεντζόιν του δικού τους σώματος Κεστζάν. |
38.275-6.Β |
Μ’ αυτό τον τρόπο, χάρη στην πρώτη χαρακτηριστική ιδιότητα του οντικού Χανμπλεντζόιν, όταν πάψει να υπάρχει κάποιο τρίμυαλο ον, που ο βαθμός της τελειοποίησης του το προορίζει για το μυστήριο του Αλμτζνοσίνου, κι όταν το σώμα Κεστζάν αποσπαστεί από το πλανητικό του σώμα, εμφανίζεται ένας «νηματοειδής σύνδεσμος» ο οποίος, όπως σου είπα, συνδέει το σώμα Κεστζάν με το σημείο όπου φυλάχτηκε ένα σταγονίδιο του Χανμπλεντζόιν του, ή με τα όντα τα οποία θεληματικά επένδυσαν ένα μέρος από αυτό στα δικά τους σώματα Κεστζάν. |
38.276.Β |
Για να σου διευκρινίσω τα όσα θα πούμε παρακάτω για το ίδιο τούτο θέμα, πρέπει ακόμη να σου πω ότι ο νηματοειδής σύνδεσμος — το ένα άκρο του οποίου παραμένει στο σώμα Κεστζάν, που ανυψώθηκε μέχρι την αντίστοιχη σφαίρα, και το άλλο άκρο του οποίου, είτε μένει μέσα στους επιπλανητικούς σχηματισμούς όπου προσαρτήθηκε ένα σταγονίδιο της συνολικής μάζας του Χανμπλεντζόιν του σώματος Κεστζάν, ή μέσα στα όντα που θεληματικά το συγχώνεψαν με τα δικά τους σώματα Κεστζάν — είναι δυνατό να υφίσταται μέσα στο διάστημα μόνο για μια σαφώς προκαθορισμένη χρονική διάρκεια, και, για την ακρίβεια, μέχρι ο πλανήτης στον οποίο είδε το φως εκείνο το συγκεκριμένο ον να διατρέξει μια πλήρη τροχιά γύρω από τον ήλιο του. |
38.276.Β |
Μόλις αρχίζει μια νέα περιφορά, το νήμα εξαφανίζεται τελείως. |
38.276.Β |
Κι εξαφανίζεται επειδή, σύμφωνα με τον θεμελιώδη ιερό νόμο του Επταπαραπαρσινόχ, η εξέλιξη και η ενέλιξη των κοσμικών ουσιών, που χρειάζονται στον Μέγιστο Τρωγωαυτοεγωκράτη, μέσα στην ατμόσφαιρα η οποία περιβάλλει κάθε πλανήτη, χρησιμεύουν, πάλι, μόνο για την τρωγωαυτοεγωκρατική διαδικασία τοπικού χαρακτήρα, δηλαδή περιορίζονται μέσα στα όρια της «αυτόνομης δραστηριότητας» εκείνου του δεδομένου ηλιακού συστήματος· επομένως όλες ανεξαίρετα οι κοσμικές ουσίες που βρίσκονται μέσα στην ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια αυτής της περιφοράς, ανάμεσα στις οποίες βρίσκεται και το νήμα που λέγαμε, μετασχηματίζονται αμέσως σε κοσμικές ουσίες που ταιριάζουν σ’ αυτή την ατμόσφαιρα. |
38.276-7.Β |
Λοιπόν, παιδί μου… Όσο δεν έχει συμπληρωθεί η περιφορά του, τα όντα που υπάρχουν σε κάποιον πλανήτη, και τα οποία φυλάνε μέσα τους ένα σταγονίδιο του Χανμπλεντζόιν κάποιου σώματος Κεστζάν ή τα οποία έχουν στη διάθεσή τους τον επιπλανητικό σχηματισμό όπου προσαρτήθηκε ένα σταγονίδιο αυτού του Χανμπλεντζόιν, μπορούν οποτεδήποτε — υπό τον όρο, εξυπακούεται, ότι κατέχουν όλα τα αντίστοιχα δεδομένα — να προσελκύσουν αυτό το σώμα και να το κάνουν να ξανακατέβει στο στέρεο τμήμα του πλανήτη τους, και εκεί να το «κορέσουν», με τη βοήθεια των δικών τους Χανμπλεντζόιν, μέχρι την πυκνότητα που απαιτείται για να δημιουργηθεί μια επαφή με το Νου εκείνης της ήδη συγκροτημένης και ανεξάρτητης κοσμικής μονάδας. |
38.277.Β |
Κι αυτό το είδος έλξης, ή, όπως συχνά τη λένε, αυτή η «υλοποίηση», πραγματοποιείται από αυτό που λέγεται «Βαλλικρίν», τη συνειδητή και μ’ έναν ορισμένο τρόπο μετάγγιση του δικού του Χανμπλεντζόιν μέσα στο σώμα Κεστζάν όπου βρίσκεται το άλλο άκρο του νήματος. |
38.277.Β |
Η ιερή διαδικασία του Αλμτζνοσίνου είχε ήδη εκπληρωθεί πολλές φορές από τρίκεντρα όντα στον πλανήτη σου πριν επιχειρηθεί και στο Θιβέτ. Υπήρχαν κιόλας εκεί πέρα διάφοροι Λεγομινισμοί με θέμα τις ιερές εκείνες διαδικασίες των προγενέστερων εποχών. |
38.277.Β |
Η μικρή ομάδα των θιβετιανών όντων εγνώριζε, από εκείνους τους Λεγομινισμούς, όλες τις λεπτομέρειες τις σχετικές με αυτή την ιερή διαδικασία, και, εξυπακούεται, γνώριζε πόσο αναντικατάστατη ήταν η ειδική προετοιμασία που χρειαζόταν. |
38.277.Β |
Αλλά επειδή δεν είχαν καμιά άλλη δυνατότητα να μάθουν όλα τα απόκρυφα μυστικά παρά να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν μια επαφή με το Νου του νεκρού αρχηγού τους, αποφάσισαν να ριψοκινδυνέψουν την εκπλήρωση αυτού του ιερού μυστηρίου στο σώμα Κεστζάν του πρώην αρχηγού τους, παρόλο που η σωστή προετοιμασία δεν είχε γίνει. |
38.277.Β |
Κι από το γεγονός ότι το ριψοκινδύνεψαν ξεκίνησε η διαδικασία που ήταν η απαρχή της συμφοράς για την οποία σου είπα. |
38.277.Β |
Όπως έμαθα από μεταγενέστερες έρευνες μου, αυτή η καταστροφή προκλήθηκε με τον ακόλουθο τρόπο: |
38.277-8.Β |
Εκείνοι οι έξι «μεγάλοι μύστες», οι οποίοι υπήρχαν ακόμα με την πλανητική τους ύπαρξη, χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, που εναλλάσσονταν προσπαθώντας με τη σειρά, για τρεις μέρες και νύχτες αδιάκοπα, να εκπληρώσουν στο πλανητικό σώμα του πρώην αρχηγού τους τη διαδικασία «Βαλλικρίν», δηλαδή να μεταγγίσουν μέσα στο σώμα του τα δικά τους Χανμπλεντζόιν· αλλά επειδή δεν προηγήθηκε η προετοιμασία για τη σύνδεση με το δικό του σώμα Κεστζάν, το δικό τους Χανμπλεντζόιν δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την εκπλήρωση αυτού που περίμεναν — και δεν έκανε άλλο από το να συσσωρεύεται ατάκτως πάνω από το πλανητικό του σώμα. Και καθώς, για κακή τους τύχη, συνέβαινε τις ίδιες εκείνες μέρες, μέσα στην ατμόσφαιρα εκείνης της τοποθεσίας, να γίνεται μια έντονη ανάμιξη του ενεργού στοιχείου Οκιντανόχ, ή, όπως λένε τα όντα εκεί κάτω, είχε «άγριες καταιγίδες», προκλήθηκε, ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο κοσμικές εκδηλώσεις που βρίσκονταν ακόμη στο μεταβατικό στάδιο από ένα ορισμένο κοσμικό φαινόμενο σε ένα άλλο, μια όπως λέμε «Σομπριονολιανή» επαφή. |
38.278.Β |
Κι αυτή η επαφή ήταν το έναυσμα, σ’ εκείνη τη μικρή περιοχή του κακόμοιρου πλανήτη σου, για το επιταχυνόμενο κοσμικό φαινόμενο που λέγεται «Νιτστο-ουνιτστόνο», δηλαδή την απρόβλεπτη και στιγμιαία εξέλιξη όλων των κοσμικών κρυσταλλώσεων του περιβάλλοντος· με άλλα λόγια, όλοι οι επιπλανητικοί σχηματισμοί που βρίσκονταν εκεί κοντά ξαναμετατράπηκαν απότομα σε Αιθεροκρίλνο. |
38.278.Β |
Η Σομπριονολιανή αυτή επαφή, ή, όπως θα έλεγαν οι ευνοούμενοί σου, αυτή η «έκρηξη», ήταν τόσο τρομερή, ώστε, κατά τη διάρκεια του Νιτστο-ουνιτστόνο, τα πάντα μετατράπηκαν σε Αιθεροκρίλνο, τόσο το πλανητικό σώμα του αρχηγού της μικρής ομάδας εκείνων των όντων, όσο και των υπόλοιπων έξι αδελφών που εκπλήρωναν την ιερή μυσταγωγία, καθώς και όλοι ανεξαίρετα οι άλλοι επιπλανητικοί σχηματισμοί, οι οποίοι ήταν ήδη πνευματοποιημένοι ή στην κατάσταση απλών συγκεντρώσεων, και ήταν σε ακτίνα ενός «σμάνα», ή, κατά την έκφρασή τους, ενός «τετραγωνικού χιλιομέτρου». |
38.278.Β |
Ανάμεσα στους σχηματισμούς που καταστράφηκαν, φυσικής ή τεχνητής προέλευσης, βρίσκονταν και όλα τα «βιβλία» που είχαν οι επτά γήινοι «μεγάλοι μύστες» και τα αντικείμενα που τους χρησίμευαν για να αναθυμούνται όλα όσα αναφέρονταν στα τρία ιερά Άτομα, τα σκόπιμα σταλμένα Άνωθεν, τον Άγιο Κρισνατχάρνα, τον Άγιο Βούδα και τον Άγιο Λάμα. |
38.278.Β |
Νομίζω, παιδί μου, ότι τώρα συλλαμβάνεις τι εννοούσα όταν χαρακτήριζα, ακριβολογώντας, τον χαριτωμένο «στρατιωτικό τους περίπατο», σαν μια τρομερή συμφορά όχι μόνο για τα όντα εκείνης της χώρας, αλλά ίσως και για τα τρίμυαλα όντα ολόκληρου του πλανήτη. |
38.278-9.Β |
Ελπίζω, αγαπημένε μου Χασίν, να καταλαβαίνεις τώρα το πώς οι πέντε θρησκείες που σου απαρίθμησα, αφού πρώτα οικοδομήθηκαν πάνω στις διδασκαλίες πέντε αληθινών Αγίων οι οποίοι εστάλθηκαν στα Τρίμυαλα όντα Άνωθεν, για να τα βοηθήσουν να ελευθερωθούν από τις συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, προοδευτικά τροποποιήθηκαν, πάντοτε λόγω των ανώμαλων συνθηκών της συνηθισμένης οντικής ύπαρξης που μόνα τους έχουν καθιερώσει, μέχρι να μετατραπούν τελικά, για κάθε υγιή σκέψη, σε παιδικά παραμύθια — και το πώς οι ίδιες πάλι αυτές θρησκείες μπόρεσαν να χρησιμέψουν σε ορισμένα από αυτά σαν ερείσματα εσωτερικών ηθικών κινήτρων, που χάρη σ’ αυτά η συνηθισμένη τους ύπαρξη, ορισμένες εποχές, υπήρξε λίγο-πολύ αντάξια τρίκεντρων όντων. |
38.279.Β |
Αλλά μετά την οριστική καταστροφή και των τελευταίων υπολειμμάτων αυτών των θρησκειών, είναι δύσκολο να προβλέψουμε πώς θα τελειώσουν όλα αυτά. |
38.279.Β |
Μ’ εκείνον τον χαριτωμένο «στρατιωτικό περίπατο», κατάστρεψαν, και μάλιστα «βροντερά», την τελευταία από τις πέντε θρησκείες, εκείνη ακριβώς που οικοδομήθηκε πάνω στη διδασκαλία του αληθινού εκείνου Άνωθεν Απεσταλμένου, του Άγιου Λάμα. |
38.279.Β |
Την προηγούμενη, εκείνη που οικοδομήθηκε πάνω στη διδασκαλία του Άγιου Μωάμεθ, την καταστρέφουν αυτή τη στιγμή, καταργώντας τα περιβόητα «φέσια» και τους «φερετζέδες», με την ευγενική βοήθεια των «Γερμανών Γιούνκερς». |
38.279.Β |
Όσο για τη θρησκεία η οποία ακόμα παλιότερα οικοδομήθηκε πάνω στη διδασκαλία του Ιησού Χριστού, τη θρησκεία και το δόγμα που πάνω τους τα Ανώτατα Άτομα στήριξαν τόσες ελπίδες, τα σημερινά τρίμυαλα όντα, που γίνονται όλο και πιο αλλόκοτα, την καταστρέφουν για πάντα, καθώς οργανώνουν στην πόλη της Ιερουσαλήμ ένα «πανεπιστήμιο» για τη σημερινή ιουδαϊκή νεολαία. |
38.279.Β |
Βέβαια, η αρχαιότατη θρησκεία, που βασίστηκε στη διδασκαλία του Άγιου Μωυσή, διατηρείται ακόμα κουτσά-στραβά από τους οπαδούς της, αλλά λόγω του οργανικού μίσους που νιώθουν γι’ αυτούς τα όντα των άλλων κοινοτήτων, τούτα τα τελευταία, κατακυριευμένα από τις κακοήθεις ιδέες στις οποίες δίνουν εκεί κάτω το όνομα «πολιτική», θα τη λιανίσουν σίγουρα αργά ή γρήγορα, και μάλιστα πάλι «βροντερά». |
38.279-80.Β |
Για τη θρησκεία, τέλος, που λένε ότι οικοδομήθηκε πάνω στη διδασκαλία του Άγιου Βούδα, σου διηγήθηκα ήδη ότι με τα περίφημα βάσανά τους, βασισμένα σε μια παρεξηγημένη ιδέα, έφτιαξαν από εκείνο το δόγμα, από πολύ νωρίς, ένα νέο μέσο για να «εκπορνεύουν τη σκέψη», όπως λένε τα ίδια. |
38.280.Β |
Μ’ αυτή την ευκαιρία θα σου πω, ότι οι πρώτοι που επιδόθηκαν στην «εκπόρνευση της σκέψης» ήταν οι «Τανγκουόροι», και, μετά απ’ αυτούς, οι «Βραχμανιστές», οι «Σουενιστές» και οι λοιποί, ασχολήθηκαν εκεί κάτω μ’ αυτή την νοητική διαστροφή· σήμερα οι «θεοσοφιστές» και οι άλλοι «Ψευτο-σοφοί» ασχολούνται με το ίδιο πράγμα». |
38.280.Β |
Λέγοντας αυτά ο Βεελζεβούλ σώπασε για λίγο, και ήταν προφανές ότι συλλογιζόταν εντατικά· έπειτα είπε: |
38.280.Β |
— Τώρα σκέφτηκα ότι θα ήταν πολύ ωφέλιμο για το νου σου, αν σου διηγόμουν άλλο ένα γεγονός σχετικό με το μυστήριο του ιερού Αλμτζνοσίνου, που αφορά το ένα από τα ιερά Άτομα, η σύλληψη των οποίων πραγματώθηκε ανάμεσα στους ευνοουμένους σου, εκείνο που, μετά το σχηματισμό του, ονομάστηκε Ιησούς Χριστός. |
38.280.Β |
Το σημαντικό γεγονός, που αφορά αυτό το ιερό και πραγματωμένο ανάμεσά τους Άτομο, είναι εκείνο το οποίο οι ευνοούμενοί σου, ανάλογα με την κατανόησή τους, το ορίζουν με τις λέξεις: «Ο Θάνατος και η Ανάσταση του Ιησού Χριστού». |
38.280.Β |
Η γνώση αυτού του συμβάντος θα σε διαφωτίσει για την βαρύτητα και την ουσιώδη σημασία του ιερού μυστηρίου του Αλμτζνοσίνου· και θα σου δώσει ένα εντυπωσιακό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο οι πρώτοι κιόλας απόγονοι της σύγχρονης γενιάς εκείνων των ιερών Ατόμων διαστρέβλωσαν τελείως το νόημα των συμβουλών και των υποδείξεων που τους άφησαν τα αληθινά ιερά Άτομα που σκόπιμα πραγματώθηκαν Άνωθεν ανάμεσά τους, και των οποίων τα αποσπάσματα μαζεύουν από δω κι από κει για να τα ενώσουν σ’ ένα ενιαίο σύνολο. Και σαν αποτέλεσμα της αλλόκοτης ιδιότητας του ψυχισμού τους που ονομάζεται «σοφιστεία», οι αλλοιώσεις που τους επέφεραν είναι τέτοιες που, απ’ όλες τις λεγόμενες θρησκευτικές διδασκαλίες, δεν απόμειναν στα όντα των απογόνων τους παρά πληροφορίες κατάλληλες να χρησιμέψουν μόνο σαν θέματα «παιδικών παραμυθιών». |
38.280-1.Β |
Λοιπόν, παιδί μου, όταν ο Ιησούς Χριστός, εκείνο το ιερό Άτομο που πραγματώθηκε στο πλανητικό σώμα ενός τρίμυαλου γήινου όντος, έπρεπε να αντιμετωπίσει τον αποχωρισμό Του από την εξωτερική πλανητική Του επένδυση, ορισμένα όντα εκεί κάτω προξένησαν στο σώμα Κεστζάν Του την ιερή διαδικασία του Αλμτζνοσίνου για να έχουν τη δυνατότητα — στην περίπτωση της βίαιης διακοπής της πλανητικής Του ύπαρξης — να συνεχίσουν την επικοινωνία με το Θείο Νου Του, παίρνοντας έτσι πληροφορίες για ορισμένες κοσμικές αλήθειες, καθώς και διάφορες οδηγίες για το μέλλον, τις οποίες δε θα προλάβαινε να τους δώσει. |
38.281.Β |
Οι πληροφορίες που αναφέρονται σ’ αυτό το σημαντικό γεγονός καταγράφτηκαν ακριβέστατα από ορισμένα όντα τα οποία συμμετείχαν στην εκτέλεση αυτής της ιερής διαδικασίας, και έπειτα τις αφηγήθηκαν στα συνηθισμένα όντα του περιβάλλοντός τους επίτηδες, για πολύ συγκεκριμένους λόγους. |
38.281.Β |
Δεδομένου όμως ότι εκείνη την εποχή η λειτουργία του αλλόκοτου νου των ευνοουμένων σου περνούσε την περιοδική κρίση «παροξυσμού» του — υπό τη μορφή μιας ήδη έμφυτης ανάγκης να παραπλανούν τα όντα του περιβάλλοντός τους — πολλοί από αυτούς, που τότε πάσχιζαν να ονομαστούν «σοφοί» — της «νέας φουρνιάς», εννοείται — παρενέβαλαν, ανάμεσα στις περισσότερες περιγραφικές σημειώσεις των μαρτύρων εκείνης της ιερής διαδικασίας που ήταν προορισμένες να μεταδοθούν στις επόμενες γενιές, διάφορες «ανοησίες». Για παράδειγμα, εκτός από το αναμφισβήτητο γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός σταυρώθηκε και, μετά τη σταύρωσή Του, σαβανώθηκε, βεβαίωναν με την ίδια σιγουριά ότι αφού σταυρώθηκε και θάφτηκε, ο Ιησούς αναστήθηκε, συνεχίζοντας να υπάρχει ανάμεσά τους και να τους διδάσκει διάφορα πράγματα, και ότι μόνο έπειτα από αυτό αναλήφθηκε μαζί με το πλανητικό Του σώμα στους Ουρανούς. |
38.281.Β |
Το αποτέλεσμα των «εγκληματικών σοφιστειών» τους, από αντικειμενική άποψη, ήταν ότι τα όντα των επόμενων γενεών έχασαν τελείως την αληθινή πίστη προς τη Θεία και λυτρωτική διδασκαλία, τη μόνη δυνατή να πραγματοποιηθεί για χάρη τους, αυτήν του Πολυεύσπλαχνου Ιησού Χριστού. |
38.281-2.Β |
Οι ανοησίες τις οποίες έγραψαν, προκάλεσαν σιγά-σιγά, μέσα στην παρουσία ορισμένων όντων των επόμενων γενεών, μια τάση αμφιβολίας, όχι μόνο προς το συγκεκριμένο θέμα που προανάφερα, αλλά και προς όλες τις αυθεντικές πληροφορίες που αφορούσαν τις οδηγίες και τις ακριβείς υποδείξεις εκείνου του ιερού Ατόμου, το οποίο σκόπιμα πραγματώθηκε Άνωθεν ανάμεσά τους. |
38.282.Β |
Τα δεδομένα τα οποία προκάλεσαν τις αμφιβολίες στα τρίκεντρα γήινα όντα κρυσταλλώθηκαν μέσα τους, για να γίνουν τελικά αναπόσπαστο μέρος του ψυχισμού τους, καταρχήν επειδή απέκτησαν βαθμιαία, στη διάρκεια πολλών αιώνων — παρά τη σχεδόν αυτόματη ύπαρξη που τους προσιδιάζει — δεδομένα που τους επέτρεπαν να αισθανθούν ενστικτωδώς, με λίγο-πολύ σωστό τρόπο, ορισμένες κοσμικές αλήθειες· όπως το αναμφισβήτητο γεγονός ότι αν ένα ον έχει υποκύψει στο ιερό Ρασκουάρνο, ή, όπως λένε, «αν πεθάνει», και το θάψουν, αυτό το ον δεν μπορεί ποτέ πια να υπάρχει — κι ακόμη λιγότερο να μιλάει και να διδάσκει. |
38.282.Β |
Κι έτσι, ορισμένα από αυτά τα δυστυχισμένα όντα στα οποία συνεχιζόταν, αν και ασθενέστατα, η λειτουργία της οντικής σκέψης της σύμφωνης με τους κανόνες της υγιούς λογικής, μην μπορώντας να δεχτούν τόσο ασυνήθιστες και ασυνάρτητες ανοησίες, κατέληξαν να χάσουν την πίστη τους για όποια Αλήθεια δόθηκε και ερμηνεύτηκε στην πραγματικότητα από το ιερό εκείνο Άτομο τον Ιησού Χριστό. |
38.282.Β |
Όσο για τα γήινα όντα που εκπροσωπούν την πλειοψηφία, και τα οποία, για πολλούς λόγους — αλλά κυρίως γιατί τους είναι έμφυτο, από τα πρώτα χρόνια της ύπαρξής τους, να ασχολούνται με το «Μουρντουρτέν» — μεταβάλλονται συνήθως, όταν φτάσουν στην υπεύθυνη ηλικία, σε κάτι που ονομάζουν «ψυχοπαθείς», πιστεύουν τυφλά, λέξη προς λέξη, χωρίς καμιά συμμετοχή της λογικής οντικής τους σκέψης, σε όλες τις απίθανες ανοησίες που φτάνουν στ’ αυτιά τους. Τότε σχηματίζεται αυτόματα μέσα τους μία «πίστη» πολύ ειδικής κατηγορίας προς αυτή τη «θρησκευτική διδασκαλία», λες και αντιπροσωπεύει, μόνο αυτή, το σύνολο όλων των «αληθειών» που αφορούν το ιερό Άτομο, τον Ιησού Χριστό, το σκόπιμα πραγματοποιημένο Άνωθεν ανάμεσά τους. |
38.282-3.Β |
Οι πληροφορίες για το γεγονός που ονομάζεται «Μυστικός Δείπνος», οι οποίες περιέχονται στη «συλλογή των σημειώσεων» που έφτασαν μέχρι τους σημερινούς ευνοουμένους σου, και οι οποίες, όπως λένε, αντιπροσωπεύουν την ακριβή και αληθινή ιστορία εκείνου του ιερού Ατόμου, και τις ονομάζουν «Αγία Γραφή», δεν είναι τίποτε άλλο από την περιγραφή της προετοιμασίας για το μεγάλο μυστήριο του Αλμτζνοσίνου που έγινε στο σώμα Κεστζάν του Άγιου Ιησού Χριστού. |
38.283.Β |
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ακόμη κι ανάμεσα σε όλες τις πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν «από δω κι από κει», το σύνολο των οποίων οι ευνοούμενοί σου το λένε «Αγία Γραφή», βρίσκονται πολλές που περιέχουν αυθεντικές λέξεις, ακόμη και ολόκληρες φράσεις, οι οποίες λέχθηκαν στη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου, τόσο από το Θείο Διδάσκαλο όσο κι από τους πιο κοντινούς μυημένους Του, που, μέσα στις Γραφές, ονομάζονται, «μαθητές» ή «απόστολοι». Τα σημερινά όμως γήινα όντα κατανοούν αυτές τις λέξεις κι αυτές τις φράσεις όπως ακριβώς καταλαβαίνουν όλα τα πράγματα, δηλαδή κατά λέξη, χωρίς να συνειδητοποιούν την εσωτερική σημασία που τους είχε δοθεί. |
38.283.Β |
Και η κατά λέξη κατανόηση προέρχεται αποκλειστικά από το ότι έπαψαν από καιρό να πραγματώνουν στη συνολική τους παρουσία τις αναγκαίες οντικές προσπάθειες για την εκπλήρωση των Πάρτκντολγκ-καθηκόντων, τα οποία είναι τα μόνα που κρυσταλλώνουν στα τρίμυαλα όντα τα δεδομένα μιας ικανότητας αληθινού οντικού διαλογισμού. |
38.283.Β |
Γι’ αυτό, παιδί μου, τους είναι αδύνατο να κατανοήσουν ότι, ούτε στα χρόνια εκείνου του ιερού Ατόμου, του Ιησού Χριστού, αλλά ούτε και την εποχή που γράφτηκε η Αγία Γραφή, τα όντα δε χρησιμοποιούσαν τόσες πολλές συγκεκριμένες λέξεις όσες σήμερα. |
38.283.Β |
Δεν μπορούν να αναλογιστούν ότι εκείνα τα χρόνια η «οντική σκέψη» των ομοίων τους ήταν πολύ κοντύτερα στη φυσιολογική σκέψη, που προσιδιάζει σε τρίμυαλα όντα, και, συνεπώς, ότι η μετάδοση των ιδεών και των σκέψεων ήταν ακόμη «Ιμαγκονιζιριανή», ή, όπως τη λένε αλλιώς, «αλληγορική». |
38.283.Β |
Με άλλα λόγια, τα τότε τρίμυαλα όντα, όταν ήθελαν να εξηγήσουν στον εαυτό τους, ή στους άλλους, μια οποιαδήποτε ενέργεια, αναφέρονταν πάντα στην παγιωμένη κατανόηση παρόμοιων προγενέστερων ενεργειών. |
38.283.Β |
Σήμερα όμως, κάτι τέτοιο επιτελείται μέσα τους σύμφωνα με τη λεγόμενη «Καντενονιζιριανή» αρχή. |
38.283-4.Β |
Κι αυτό επειδή η οντική τους σκέψη — πάντοτε λόγω των αφύσικα καθιερωμένων συνθηκών της συνηθισμένης τους ύπαρξης — άρχισε πια να διενεργείται χωρίς καμιά συμμετοχή της «συναισθηματικής εντόπισής» τους, ή, σύμφωνα με την ορολογία τους, του «συναισθηματικού κέντρου» τους, και κατέληξε να γίνει τελείως αυτόματη. |
38.284.Β |
Γι’ αυτό και από τότε, για να έχουν τη δυνατότητα να κατανοούν τα ίδια ή να εξηγούν στα άλλα έστω και το παραμικρό, όσο ελάχιστο και να ’ναι, είναι αυτομάτως αναγκασμένα να επινοούν πλήθος όρων, απογυμνωμένων σχεδόν από νόημα, για να ορίσουν τα αντικείμενα και να εκφράσουν τις μικρές ή μεγάλες ιδέες τους, και γι’ αυτό το λόγο όλη τους η σκέψη άρχισε σιγά-σιγά να επιτελείται, όπως σου είπα, σύμφωνα προς την «Καντενονιζιριανή» αρχή. |
38.284.Β |
Με τέτοια λοιπόν σκέψη, οι σημερινοί ευνοούμενοί σου προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν και να κατανοήσουν κείμενα που συντάχθηκαν με «Ιμαγκονιζιριανό» τρόπο, και απευθύνονταν στη σκέψη των σύγχρονων με το Θείο Ιησού Χριστό όντων. |
38.284.Β |
Νομίζω, καλό μου παιδί, ότι χρειάζεται τώρα να σου εξηγήσω κάποιο σε μέγιστο βαθμό παράλογο γεγονός, και, από αντικειμενική άποψη, πραγματικά βέβηλο, το οποίο θα σε βοηθήσει να διακρίνεις πόσο ασήμαντες είναι αληθινά οι ερμηνείες τους της Αγίας Γραφής, οι οποίες διαδόθηκαν ευρύτατα ανάμεσα στους ευνοουμένους σου μετά την τελευταία διαδικασία της αμοιβαίας τους καταστροφής, και οι οποίες, όπως ήδη το υποψιάζεσαι, περιέχουν ό,τι θέλεις, εκτός από την πραγματικότητα και την αλήθεια. |
38.284.Β |
Θέλω να σου μιλήσω γι’ αυτά που λέγονται στην Αγία Γραφή, όπως έφτασε ως τις μέρες μας — χωρίς υποτίθεται να έχουν υποστεί την παραμικρή αλλοίωση — για το σημαντικότερο, το συνετότερο και το πιο αφοσιωμένο από τα όντα, που μυήθηκαν απευθείας από αυτό το ιερό Άτομο, και τα οποία αποκαλούνται «Απόστολοι» του. |
38.284.Β |
Εκείνος ο αφοσιωμένος μαθητής, ο πιο αγαπημένος του Ιησού Χριστού, ονομαζόταν «Ιούδας». |
38.284-5.Β |
Σύμφωνα με τις σημερινές εκδοχές της Αγίας Γραφής, κάποιος που επιθυμεί να αντλήσει από αυτές τη γνώση της αλήθειας αποκτά στην ουσία του την πεποίθηση ότι εκείνος ο Ιούδας ήταν το πιο άνανδρο, το πιο άθλιο ον, και ο προδότης ο πιο ύπουλος που θα μπορούσαμε να φανταστούμε. |
38.285.Β |
Στην πραγματικότητα, ο Ιούδας δεν ήταν μόνο ο πιστότερος και ο πιο αφοσιωμένος από τους κοντινότερους μαθητές του Ιησού Χριστού, αλλά ήταν ακριβώς η εξυπνάδα, η επινοητικότητα και η ετοιμότητα του που επέτρεψαν σ’ εκείνο το ιερό Άτομο να εκπληρώσει όλες τις πράξεις, που το αποτέλεσμά τους, αν δεν πέτυχε να καταστρέψει μέσα τους εντελώς τις συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, συντήρησε και ενέπνευσε, ωστόσο, κατά τη διάρκεια είκοσι αιώνων, τον ψυχικό κόσμο των περισσότερων από αυτά, και έκανε τουλάχιστο κάπως πιο υποφερτή, την άθλια ύπαρξή τους. |
38.285.Β |
Για να συλλάβεις καλύτερα την αληθινά μοναδική ατομικότητα του Ιούδα, και τη βαρύτητα της εκδήλωσης της, πρέπει να μάθεις ότι αφού σχηματίστηκε οριστικά ο Ιησούς Χριστός ως υπεύθυνο ον, τούτο το ιερό Άτομο, που περιβλήθηκε το πλανητικό σώμα ενός γήινου όντος, αποφάσισε, για να πραγματώσει την αποστολή η οποία Του ανατέθηκε Άνωθεν, να φωτίσει το νου των γήινων τρίμυαλων όντων με τη μεσολάβηση δώδεκα όντων, που ανήκαν σε διαφορετικούς τύπους, και τα οποία βάλθηκε να μυήσει και να προετοιμάσει ο Ίδιος προσωπικά. |
38.285.Β |
Όμως, την εντονότερη στιγμή των Θείων δραστηριοτήτων Του, οι περιστάσεις οι ανεξάρτητες από Αυτόν τον ανάγκασαν, πριν ευοδωθούν τα σχέδια Του — πριν δηλαδή προλάβει να τους εξηγήσει ορισμένες κοσμικές αλήθειες και να τους δώσει τις απαιτούμενες οδηγίες για το μέλλον — να επιτρέψει να εκπληρωθεί η πρόωρη διακοπή της πλανητικής Του ύπαρξης. |
38.285.Β |
Αποφάσισε τότε, με τη σύμφωνη γνώμη των δώδεκα γήινων όντων που είχε σκόπιμα μυήσει, να προσφύγει στο ιερό μυστήριο του Αλμτζνοσίνου — του οποίου όλοι ήδη γνώριζαν τη διαδικασία πραγμάτωσης, και είχαν πια αποκτήσει όλα τα απαιτούμενα δεδομένα για την επιτέλεση του — έτσι ώστε να διατηρηθεί η δυνατότητα, όσο χρόνο θα παρέμενε στην κατάσταση της κοσμικής ατομικότητας, μέσα στην οποία βρισκόταν, να τελειώσουν την προπαρασκευαστική εργασία σύμφωνα προς το σχέδιο που είχε χαραχτεί για την εκπλήρωση της αποστολής που Του ανατέθηκε Άνωθεν. |
38.285-6.Β |
Αφού όμως πήραν αυτή την απόφαση, και όταν πια ήταν έτοιμοι να επιχειρήσουν την προκαταρκτική απαραίτητη προετοιμασία του ιερού μυστηρίου, διαπίστωσαν ότι δεν προλάβαιναν να την κάνουν, επειδή ήταν ήδη πολύ αργά. Είχαν περικυκλωθεί από «στρατιώτες», και περίμεναν από στιγμή σε στιγμή τη σύλληψή τους, με όλες τις συνέπειες της. Τότε λοιπόν παρενέβηκε ο Ιούδας. Αυτόν τον μελλοντικό Άγιο, τον αχώριστο και πιστό σύντροφο του Ιησού Χριστού, τον «αναθεματίζουν» και τον «απεχθάνονται» τα παράξενα όντα του πλανήτη σου, μέσα στην απλοϊκή βλακεία τους, ενώ θα έπρεπε αντίθετα να χαίρει της ευγνωμοσύνης των γήινων τρίμυαλων όντων όλων των επόμενων γενεών, επειδή τους πρόσφερε μια τόσο μεγάλη αντικειμενική υπηρεσία. |
38.286.Β |
Αυτή η συνετή, θαρραλέα πράξη, της οποίας πήρε την πρωτοβουλία με αφιλοκερδή αφοσίωση, ήταν η παρακάτω: τη στιγμή που όλοι ήταν απελπισμένοι που δεν θα προλάβαιναν να κάνουν την αναγκαία προετοιμασία για την εκπλήρωση του ιερού Αλμτζνοσίνου, αυτός, ο οποίος είναι σήμερα ο Άγιος Ιούδας, σηκώθηκε ξαφνικά και είπε όλο βιάση: |
38.286.Β |
«Θα πάω να κάνω ότι είναι απαραίτητο να γίνει, ώστε να έχετε τη δυνατότητα να ολοκληρώσετε ανεμπόδιστα την ιερή προετοιμασία· εσείς οι άλλοι, στρωθείτε αμέσως στη δουλειά. |
38.286.Β |
Λέγοντας αυτά τα λόγια, πλησίασε τον Ιησού Χριστό, και αφού κουβέντιασε χαμηλόφωνα για λίγο μαζί του και δέχτηκε την ευλογία του, έφυγε βιαστικά. |
38.286.Β |
Και οι υπόλοιποι τότε, χωρίς καμιά ενόχληση, μπόρεσαν να τελειώσουν ό,τι χρειαζόταν για την ολοκλήρωση της ιερής διαδικασίας του Αλμτζνοσίνου. |
38.286.Β |
Μετά από όσα σου είπα, πρέπει ασφαλώς να καταλαβαίνεις με ποιον τρόπο τα γήινα τρίμυαλα όντα, που ανήκουν στους δύο τύπους για τους οποίους σου μίλησα, νόθευσαν όλες τις αλήθειες για να εξυπηρετήσουν τους εγωιστικούς τους σκοπούς, ώσπου φτάσανε να κρυσταλλώσουν στην παρουσία των όντων όλων των επόμενων γενεών μια ολοφάνερα άδικη παρουσίαση του Ιούδα — εκείνου του Άγιου, χάρη στον οποίο ευλογήθηκαν στους τελευταίους είκοσι αιώνες με μια ευεργετική εστία ειρήνης στην καρδιά της θλιβερής τους ύπαρξης. |
38.286-7.Β |
Σκέφτομαι ακόμη ότι ο λόγος ίσως που παρουσίασαν έτσι τον Ιούδα στην «Αγία Γραφή» τους να είναι επειδή κάποιος ένιωθε την ανάγκη, για έναν κάποιο λόγο, να μειώσει μ’ αυτόν τον τρόπο τη σπουδαιότητα του Ιησού Χριστού. |
38.287.Β |
Παρουσιάζεται, δηλαδή, σαν Αυτός να ήταν τόσο αφελής, τόσο ανίκανος να προβλέψει και να προαισθανθεί οτιδήποτε, με λίγα λόγια, τόσο ατελής, που ενώ έζησε τόσα χρόνια με τον Ιούδα, αποδείχτηκε ανίκανος να νιώσει και να κατανοήσει ότι ο πιο στενός μαθητής του ήταν ένας τόσο ύπουλος προδότης ο οποίος θα τον πουλούσε για τριάντα παλιοαργύρια.» |
38.287.Β |
Σ’ αυτό το σημείο της αφήγησης του, ο Βεελζεβούλ, μαζί με όλους τους άλλους επιβάτες του διαστρικού κοσμικού σκάφους Καρνάκ, ένιωσαν ξαφνικά μια όξινη και κάπως πικρή γεύση να διαπερνά τα όργανα της γεύσης τους. |
38.287.Β |
Αυτή η γεύση προκλήθηκε από ένα ειδικό «μαγνητικό ρεύμα» το οποίο προερχόταν από το θάλαμο πλοήγησης του σκάφους, για να ανακοινώσει σε όλους τους επιβάτες ότι το σκάφος πλησίαζε στον προορισμό του, δηλαδή στον Άγιο Πλανήτη του Καθαρτηρίου. |
38.287.Β |
Ο Βεελζεβούλ, τότε, διέκοψε την ιστορία του. Έπειτα, κοιτώντας στοργικά τον εγγονό του, πρόσθεσε: |
38.287.Β |
— Πρέπει τώρα, είτε το θέλουμε είτε όχι, να σταματήσουμε εδώ την κουβέντα μας γι’ αυτό το ιερό Άτομο, τον Ιησού Χριστό. Πάντως, παιδί μου, όταν θα φτάσουμε στο σπίτι, στον αγαπημένο μας Καρατάς, θύμισε μου, μια μέρα που θα έχουμε καιρό, να σου διηγηθώ το τέλος αυτής της ιστορίας. |
38.287.Β |
Όλα τα στάδια της πραγμάτωσης εκείνου του ιερού Ατόμου, από τη στιγμή που εμφανίστηκε μέσα στο πλανητικό σώμα ενός γήινου όντος, και άρχισε την ύπαρξη του ανάμεσα στα όντα διαφόρων ομάδων του πλανήτη σου, μέχρι το βίαιο θάνατο Του, θα ξυπνήσουν το ενδιαφέρον σου, μια και επιθυμείς να φωτίσεις το νου σου σε ό,τι αφορά τις λεπτομέρειες του ψυχισμού εκείνων των παράδοξων τρίμυαλων όντων. Ακόμη θα είναι ιδιαίτερα συγκινητικό για σένα να γνωρίσεις την ιστορία του Άγιου Ιησού Χριστού κατά τη χρονική περίοδο, σύμφωνα με τους δικούς τους υπολογισμούς του Χρόνου, ανάμεσα στα δώδεκα και στα είκοσι οκτώ χρόνια Του. |