ΠερίληψηΟ Βεελζεβούλ συνεχίζοντας τη διήγησή του περιγράφει στον Χασίν τα όσα συνέβησαν κατά την πρώτη επίσκεψή του στις Ινδίες, που έγινε με σκοπό να εξαλείψει από τα όντα της τρίτης Ασιατικής ομάδας που κατοικούσε στην περιοχή που ονομαζόταν Περλανία και σήμερα Ινδία., το έθιμο της προσφοράς θυσιών. Αυτήν την φορά πήγε με τον Αχούν στην Περλανία, με καραβάνι που μετέφερε μαργαριτάρια. Ξεκίνησαν από την μικρή πόλη Αργκουενία και μετά από πορεία περισσότερο από ένα μήνα έφτασαν στην πόλη «Καϊμόν», πρωτεύουσα την εποχή εκείνη της Περλανίας, την οποίαν έκαναν τον κυριότερο τόπο διαμονής τους. Στην συνέχεια διηγείται στον Χασίν την ιστορία των όντων της τρίτης Ασιατικής ομάδας, που καταγόταν από την ήπειρο της Ατλαντίδας, στον ψυχισμό των οποίων, είχαν αρχίσει λίγο πριν την δεύτερη μεγάλη Τρανσαπαλνιανή διαταραχή να κρυσταλλώνονται ορισμένες από τις συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, οι οποίες δημιούργησαν μέσα τους, ανάμεσα σ άλλες περιέργες για τρίμυαλα όντα ανάγκες και την ανάγκη να φορούν διάφορα μπιχλιμπίδια σαν στολίδια και ένα από αυτά τα μπιχλιμπίδια ήταν και το «μαργαριτάρι». Τα όντα αυτά, τα οποία είχαν κάνει σαν σκοπό της ζωής τους να καταστρέφουν αυτά τα μαργαριτοφόρα όντα, καθώς δεν έβρισκαν πια άλλους φορείς μαργαριταριών στις υδάτινες εκτάσεις της ηπείρου Ατλαντίδας, άρχισαν να τα αναζητούν σε άλλες χώρες και έτσι έφτασαν στη χώρα που ονομαζόταν «Περλανία», όπου εγκαταστάθηκαν μόνιμα μαζί με τις οικογένειές τους. Είχαν πολλές και πρωτότυπες θρησκείες, αλλά μόνο μία από αυτές, όπως διαπίστωσε ο ίδιος ο Β. μετά από προσωπικές του έρευνες, δομημένη πάνω στην διδασκαλία ενός αληθινού Απεσταλμένου του ΑΙΩΝΙΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ — ο οποίος ονομάστηκε αργότερα Άγιος Βούδας — είχε περισσότερους οπαδούς από τις άλλες. Αναφέρει στον Χασίν ότι κατά την διάρκεια των συστηματικών ερευνών που αφιέρωσε σ΄αυτήν την διδασκαλία, ανακάλυψε ότι, αφού σκέφτηκε ο Αγιος Βούδας με ποιον τρόπο θα εκπληρώσει το έργο που του είχε ανατεθεί άνωθεν, μέσα στην παρουσία του είχε ήδη κρυσταλλωθεί η ξεκάθαρη κατανόηση ότι ο νους των όντων του πλανήτη Γη γίνεται, κατά την διαδικασία του αφύσικου σχηματισμού του, «ενστικτοδιεγερτικός», δηλαδή ότι λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο από την δράση των σχετικών σοκ που προέρχονται απ έξω. Παρόλα αυτά, ο Άγιος Βούδας αποφάσισε να εκπληρώσει το έργο του απευθυνόμενος σ αυτόν τον «νου» και άρχισε να διδάσκει στον ιδιόρρυθμο νου τους όλες τις αντικειμενικές αλήθειες σχετικά με το πως θα απελευθερωθούν από τις συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ που εμφυτεύτηκε αρχικά στις παρουσίες των προγόνων τους σκόπιμα για να αντιμετωπιστεί, σύμφωνα με τα συμπεράσματα ορισμένων Ανώτατων και Αγιότατων Ατόμων, μία καταστροφή, η οποία απείλησε να προκαλέσει σοβαρές συνέπειες σε καθετί που υπάρχει και το οποίο, αν και έχει ήδη αφαιρεθεί, οι συνέπειές του τους μεταδίδονται κληρονομικά. Συνεχίζοντας την διήγηση αναφέρει στον Χασίν τις κοσμικές αλήθειες που αποκάλυψε ο Αγιος Βούδας στα όντα που ο ίδιος είχε μυήσει. Τους είπε ανάμεσα στα άλλα και αυτά τα λόγια: «Ένα από τα καλύτερα μέσα για να εξουδετερωθούν οι προδιαθέσεις των συνεπειών των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ που κρυσταλλώνονται στις φύσεις σας, είναι η «θεληματική ταλαιπωρία». Και η μεγαλύτερη «θεληματική ταλαιπωρία» που μπορούμε να προκαλέσουμε στις παρουσίες μας είναι να αναγκαστούμε να ‘αντέξουμε τις δυσάρεστες εκδηλώσεις των άλλων προς εμάς». Aλλά μετά τον θάνατο του Βούδα, οι πρώτοι απόγονοί του έπεσαν θύματα μιας ιδιαιτερότητας του ψυχισμού τους που ονομάζουν «σοφιστεία» και εξαιτίας αυτού του περίεργου τρόπου σκέψης τους, ο οποίος, με το πέρασμα πολλών αιώνων έγινε νόμος για τη διαδικασία της συνηθισμένης τους ύπαρξης, αλλοίωσαν όλες τις πραγματικές υποδείξεις και ακριβείς συμβουλές, εκείνου του γνήσιου Απεσταλμένου του Αγίου Βούδα. Εξαιτίας της παραξενιάς της ψυχής τους, αυτές οι προσπάθειες του Αγίου Βούδα δεν έφεραν κανένα από τα αποτελέσματα τα οποία έπρεπε να πραγματοποιήσουν. Δεν γέννησαν παρά «ψευτοδιδασκαλίες» κάθε είδους, όπως αυτές που υπάρχουν εκεί κάτω ως τις μέρες μας και λέγονται «αποκρυφισμός», «θεοσοφία», «πνευματισμός», «ψυχανάλυση», κ.λ.π. και οι οποίες, σήμερα όπως και παλαιότερα, δεν είναι παρά τα μέσα για να «μπερδεύουν» την ψυχή τους, που είναι έτσι και αλλιώς μπερδεμένη και χωρίς αυτές. Όπως εξηγεί ο Β. στον Χασίν, για να επιτύχει τον σκοπό του χρησιμοποίησε μία από τις ιδέες που είχε διατυπωθεί από τον Αγιο Βούδα, η οποία αλλοιώθηκε με την πάροδο του χρόνου με τις σοφιστείες τους σχετικά με το «Άγιο Πράνα», την οποία τροποποίησε εκ νέου και ο ίδιος με τρόπο που να εξυπηρετεί τον σκοπό του. Δηλαδή διέδωσε ότι το Αγιότατο Πράνα δεν βρίσκεται μόνο σ εμάς τους ανθρώπους, αλλά βρίσκεται σ όλα τα όντα που εμφανίζονται στον πλανήτη μας. Χάρη σ αυτήν του την επινόηση, στην Περλανία όχι μόνο έπαψαν να καταστρέφουν την ύπαρξη των όντων με διαφορετικές μορφές με τις περίφημες «θυσίες» τους, αλλά άρχισαν ειλικρινά να τα θεωρούν όντα παρόμοια με τον εαυτό τους και να τα προστατεύουν ιδρύοντας μάλιστα και κάθε είδους εταιρίες για τον σκοπό αυτό. Έτσι αφού πείστηκε ότι πέτυχε τον σκοπό του, ετοιμάστηκαν να επιστρέψουν στη θάλασσα της Αφθονίας μέσω μίας άλλης χώρας που σήμερα ονομάζεται «Θιβέτ». |
|
Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | |
---|---|
21.200.Α |
ΚΑΙ ο Βεελζεβούλ συνέχισε: |
21.200.Α |
— Μια μέρα, μέσα σ ένα Τσαϊχανέ της μικρής πόλης της Αργκουενίας, άκουσα κάτι όντα που κάθονταν κοντά μου να λένε ότι θα πήγαιναν με καραβάνι στην «Περλανία». |
21.200.Α |
Ακούγοντας τη συνομιλία τους, κατάλαβα ότι ήθελαν να πάνε εκεί για ν ανταλλάξουν «τυρκουάζ» με αυτά που ονομάζονται «μαργαριτάρια». |
21.200.Α |
Θα ήθελα με την ευκαιρία αυτή να σημειώσεις ότι, παλαιότερα, όπως και τώρα, οι ευνοούμενοί σου αρέσκονταν πάντοτε να φορούν αυτά τα μαργαριτάρια και τα τυρκουάζ, όπως εξάλλου και άλλα πολλά «ακριβά μπιχλιμπίδια», με μοναδικό, όπως λένε, σκοπό, να «στολίζουν» το εξωτερικό τους. Αλλά αν θέλεις τη γνώμη μου, το κάνουν απλώς και μόνο από ένστικτο, θέλοντας έτσι να αυξήσουν την «αξία της εσωτερικής τους μηδαμινότητας». |
21.200.Α |
Κατά την περίοδο στην οποία αναφέρεται η αφήγησή μου, τα «μαργαριτάρια» ήταν σπανιότατα για τα όντα της δεύτερης ασιατικής ομάδας και η τιμή τους ήταν πολύ υψηλή. Στην Περλανία, αντίθετα, τα εύρισκε κανείς σε αφθονία και τα πουλούσαν πολύ φθηνότερα, διότι εκείνη την εποχή μάζευαν μαργαριτάρια μόνο από τις υδάτινες εκτάσεις οι οποίες περιέβαλλαν αυτή τη χώρα. |
21.200-1.Α |
Η κουβέντα των όντων που κάθονταν κοντά μου, μέσα στο Τσαϊχανέ της μικρής πόλης της Αργκουενίας, προκάλεσε αμέσως το ενδιαφέρον μου, διότι κι εγώ ο ίδιος σκόπευα να πάω στην Περλανία, όπου ήταν εγκατεστημένη η τρίτη ομάδα της ηπείρου Ασχάρκ. Τα λεγόμενά τους μου προκάλεσαν αμέσως το συνειρμό: «Δεν θα ήταν καλύτερα να πάω απευθείας από εδώ στην Περλανία με το καραβάνι αυτών των όντων, αντί να επιστρέψω στη Θάλασσα της Αφθονίας, και να φθάσω ύστερα σ εκείνη τη χώρα με το σκάφος μου Ευκαιρία;» |
21.201.Α |
Ασφαλώς το ταξίδι αυτό — το οποίο, για να πούμε την αλήθεια, παρουσίαζε σχεδόν ανυπέρβλητες δυσκολίες για τα όντα της Γης εκείνης της εποχής — θα μας έπαιρνε πολύ χρόνο· αλλά σκεφτόμουν ότι και μια επιστροφή στη Θάλασσα της Αφθονίας, με τις απρόοπτες περιπέτειές της, ίσως να μην ήταν πολύ συντομότερη. Ο συνειρμός αυτός εμφανίστηκε στη σκέψη μου επειδή, πριν πολλά χρόνια, είχα ακούσει να μιλούν για το πόσο παράδοξα ήταν τα τοπία απ όπου έπρεπε να περάσει το καραβάνι εκείνο, κι αυτό είχε κρυσταλλώσει μέσα μου μια ορισμένη «οντική πνευματική περιέργεια»· την ίδια που, έχοντας ενεργοποηθεί από το σοκ όσων είχα ακούσει, αμέσως επέβαλε στη συνολική μου παρουσία την ανάγκη να αποκτήσω προσωπική εμπειρία, με τα δικά μου όργανα αντίληψης. |
21.201.Α |
Γι αυτό, παιδί μου, αποφάσισα να καθίσω με εκείνα τα όντα και ν ανακατευτώ στη συζήτησή τους. Τελικά ο Αχούν κι εγώ ακολουθήσαμε το καραβάνι τους και, δυο μέρες αργότερα, αρχίσαμε μαζί τους την πορεία. |
21.201.Α |
Περάσαμε από μέρη πραγματικά ασυνήθιστα, ασυνήθιστα ακόμη και για τη γενική μορφολογία εκείνου του παράξενου πλανήτη, του οποίου άλλωστε ορισμένες τοποθεσίες χρωστούν τη σημερινή τους όψη στις δύο «Τρανσαπαλνιανές διαταραχές» που προηγήθηκαν εκείνης της περιόδου και δεν έχουν σχεδόν προηγούμενο σε όλο το Σύμπαν. Από την πρώτη κιόλας μέρα έπρεπε να περάσουμε μέσα από ένα στενό φαράγγι, όπου υπήρχαν διάφορες «προεξοχές στερεού εδάφους», με μοναδικά σχήματα, που αποκάλυπταν ποικιλόμορφα σύνολα «ενδοπλανητικών ορυκτών». |
21.201.Α |
Μετά από πορεία ενός «μήνα», σύμφωνα με τον τρόπο που υπολογίζουν εκείνα το χρόνο, το καραβάνι μας, που είχε φύγει από την Αργκουενία, έφθασε σε μια ζώνη όπου η Φύση δεν είχε ακόμα χάσει εντελώς τη δυνατότητα να κατεργάζεται μέσα στο έδαφός της επιπλανητικούς σχηματισμούς και να δημιουργεί τις απαιτούμενες συνθήκες για να έρθουν στον κόσμο και να υπάρξουν διάφορα μονόμυαλα και δίμυαλα όντα. |
21.202.Α |
Μετά από κάθε λογής δυσκολία, ένα βροχερό πρωινό, ανεβαίνοντας ένα ύψωμα, διακρίναμε ξαφνικά στον ορίζοντα το περίγραμμα μιας μεγάλης υδάτινης έκτασης που έβρεχε εκείνο το τμήμα της ηπείρου Ασχάρκ, το οποίο ονομαζόταν τότε «Περλανία». |
21.202.Α |
Τέσσερις μέρες αργότερα φτάσαμε στον κυριότερο τόπο ύπαρξης της τρίτης ασιατικής ομάδας — την πόλη που ονομαζόταν τότε «Καϊαμόν». Την πόλη αυτή την κάναμε, ο Αχούν κι εγώ, τόπο μόνιμης διαμονής μας· περάσαμε τις πρώτες μέρες περιδιαβάζοντας τους δρόμους της και παρατηρώντας τις ειδικές εκδηλώσεις της διαδικασίας της συνηθισμένης ύπαρξης των όντων της τρίτης αυτής ομάδας. |
21.202.Α |
Τι τα θέλεις, καλέ μου Χασίν! Μια και σου διηγήθηκα την καταγωγή της δεύτερης ομάδας των όντων της ηπείρου Ασχάρκ, είμαι τώρα υποχρεωμένος να σου αφηγηθώ και την καταγωγή της τρίτης ομάδας… |
21.202.Α |
«Πες μου, πες μου, πολυαγαπημένε μου παππού!» φώναξε χαρούμενος ο Χασίν. Έπειτα, με μεγάλο σεβασμό, σήκωσε τα χέρια του προς τα πάνω και, με ειλικρινή φωνή, είπε: |
21.202.Α |
«Μακάρι ν αξιωθεί ο πολυαγαπημένος μου παππούς να τελειοποιηθεί νοητικά μέχρι τη βαθμίδα του ιερού Ανκλάντ!». |
21.202.Α |
Ο Βεελζεβούλ αρκέστηκε να χαμογελάσει και συνέχισε την αφήγησή του: |
21.202-3.Α |
— Η ιστορία της τρίτης ασιατικής ομάδας άρχισε λίγο μετά την περίοδο που οι οικογένειες των κυνηγών των πιρμαράλ της ηπείρου Ατλαντίδος έφθασαν στις ακτές της Θάλασσας της Αφθονίας, για να ιδρύσουν εκεί τη δεύτερη ομάδα των ασιατικών όντων. Όμως, σ εκείνα τα «αμνημόνευτα» χρόνια — για τους σημερινούς ευνοουμένους σου, εννοείται — λίγο δηλαδή πριν τη δεύτερη Τρανσαπαλνιανή διαταραχή που υπέστη εκείνος ο κακότυχος πλανήτης, μέσα στην παρουσία των τρίκεντρων όντων της ηπείρου Ατλαντίδος είχαν αρχίσει να κρυσταλλώνονται ορισμένες από τις συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ· κι αυτές δημιούργησαν μέσα τους, ανάμεσα σ άλλες περίεργες για τρίμυαλα όντα ανάγκες, και την ανάγκη να φορούν διάφορα μπιχλιμπίδια σαν στολίδια, ή να φτιάχνουν τα ξακουστά «φυλαχτά» δικής τους επινόησης. |
21.203.Α |
Κι ένα από τα μπιχλιμπίδια τους, στην ήπειρο της Ατλαντίδος — όπως και σ ολόκληρη τη Γη σήμερα — ήταν ακριβώς αυτό το «μαργαριτάρι». Τα «μαργαριτάρια», παιδί μου, σχηματίζονται μέσα σε ορισμένα μονόμυαλα όντα που ζουν στις «Σαλιακουριάπες» του πλανήτη Γη, δηλαδή στις ζώνες που λέγονται «Χεντραλισπάνα» και βρίσκονται μέσα στη συνολική παρουσία κάθε πλανήτη, χρησιμεύοντας στην πραγμάτωση της διαδικασίας του Μέγιστου γενικού κοσμικού Τρωγωαυτοεγωκράτη. «Χεντραλισπάνα» σημαίνει «αίμα του πλανήτη», και στη γλώσσα των ευνοουμένων σου λέγεται «νερό». |
21.203.Α |
Τα μονόμυαλα όντα στα οποία σχηματίζεται το «μαργαριτάρι» ζούσαν αρχικά στις «Σαλιακουριαπινές» — ή υδάτινες εκτάσεις — που περιτριγύριζαν την Ατλαντίδα· καθώς όμως αυτά τα μαργαριτάρια είχαν μεγάλη ζήτηση, η καταστροφή των μονόμυαλων «φορέων μαργαριταριών» ήταν τέτοια ώστε σε λίγο εξαφανίστηκαν από εκείνη την ήπειρο. Στη συνέχεια, τα όντα εκεί κάτω, τα οποία είχανε κάνει σκοπό της ζωής τους να καταστρέφουνε αυτά τα μαργαριτοφόρα όντα, εξολοθρεύοντάς τα για να αρπάξουν εκείνα τα κομμάτια της συνολικής τους παρουσίας που θα ικανοποιούσαν τον ανόητο εγωισμό τους, αυτοί οι «επαγγελματίες», καθώς δεν έβρισκαν πια άλλους «φορείς μαργαριταριών» μέσα στις γειτονικές «Σαλιακουριάπες» της ηπείρου Ατλαντίδος, άρχισαν να τους αναζητούν και σε άλλες υδάτινες εκτάσεις, ταξιδεύοντας έτσι όλο και μακρύτερα από την ήπειρό τους. |
21.203.Α |
Μια μέρα, κατά τη διάρκεια των αναζητήσεών τους, οι σχεδίες τους παρασύρθηκαν από «μεγάλες Σαλιακουριαπινές μετατοπίσεις», ή, όπως τις λένε, από «καταιγίδες», σε τόπους όπου αφθονούσαν τα μαργαριτοφόρα όντα· και η περιοχή ήταν πρόσφορη για την καταστροφή τους. |
21.203.Α |
Αυτές οι υδάτινες εκτάσεις, όπου έφτασαν κατά τύχη εκείνοι οι εξολοθρευτές, έβρεχαν αυτήν ακριβώς τη χώρα που τότε λεγόταν «Περλανία» και σήμερα ονομάζεται «Ινδουστάν» ή «Ινδία». |
21.203-4.Α |
Τις πρώτες μέρες, οι επαγγελματίες αναζητητές μαργαριταριών δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να ικανοποιούν όλο και περισσότερο την τάση, που είχε γίνει ένα με την παρουσία τους, να εξολοθρεύουν εκείνα τα μονόμυαλα όντα του πλανήτη τους. Και μόνον αργότερα, αφού αντιλήφθηκαν — πάντα κατά τύχη — ότι η γειτονική στεριά παρήγαγε σε αφθονία σχεδόν όλα όσα ήταν αναγκαία για τη συνηθισμένη τους ύπαρξη, αποφάσισαν να μην επιστρέψουν πια στην Ατλαντίδα, αλλά να εγκατασταθούν εκεί μόνιμα. |
21.204.Α |
Μόνο λίγοι από τους εξολοθρευτές γύρισαν στην ήπειρο της Ατλαντίδος, για ν ανταλλάξουν τα μαργαριτάρια τους με διάφορα πράγματα που τους έλειπαν ακόμα· έπειτα ξαναγύρισαν στην Περλανία, παίρνοντας μαζί και τις δικές τους οικογένειες και των συντρόφων τους. |
21.204.Α |
Άλλοι πάλι, από τους πρώτους αποίκους της «νέας», για τα όντα της εποχής, χώρας, πήγαιναν πολύ συχνά στην παλιά τους πατρίδα για ν ανταλλάξουν εκεί τα μαργαριτάρια με όσα τους ήταν απαραίτητα, και κάθε φορά έφερναν μερικούς ακόμα γνωστούς και συγγενείς, η απλώς εργάτες, που ήταν απαραίτητοι λόγω των αυξημένων τους εργασιών. |
21.204.Α |
Από τότε, παιδί μου, αυτό το τμήμα της επιφάνειας του πλανήτη έγινε γνωστό σε όλα τα τρίμυαλα όντα εκεί κάτω, και κυρίως σ εκείνα της ηπείρου Ατλαντίδος, με τ όνομα «Τόπος της Αφθονίας». |
21.204.Α |
Έτσι, πριν από τη δεύτερη μεγάλη καταστροφή που υπέστη ο πλανήτης Γη, υπήρχαν κιόλας σ εκείνο το μέρος της ηπείρου Ασχάρκ πολλά όντα που είχαν φτάσει από την ήπειρο Ατλαντίδα. Όταν αυτή η τελευταία καταποντίστηκε, ορισμένα όντα που είχαν γλιτώσει από την καταστροφή, ιδίως όσα είχαν στην Περλανία γνωστούς και συγγενείς, πήγαν σιγά-σιγά να τους συναντήσουν. |
21.204.Α |
Έχοντας πάντα τη συνηθισμένη τους «γονιμότητα», πολλαπλασιάστηκαν γρήγορα· αρχικά κατοικούσαν σε δύο ξεχωριστούς τόπους της Περλανίας, πλάι στις εκβολές δύο μεγάλων ποταμών που πήγαζαν από τα βάθη της ηπείρου Ασχάρκ και χύνονταν τελικά σε μια μεγάλη υδάτινη έκταση κοντά στις περιοχές όπου αφθονούσαν τα μαργαριτοφόρα όντα. Ωστόσο καθώς ο αριθμός τους αυξανόταν υπερβολικά, προχώρησαν προς το εσωτερικό της χώρας, ενώ οι κοιλάδες αυτών των δύο ποταμών έμειναν για πάντα οι αγαπημένοι τους τόποι. |
21.204-5.Α |
Λοιπόν, παιδί μου, όταν έφτασα για πρώτη φορά στην Περλανία, αποφάσισα, ακόμα κι εκεί, να φτάσω στο στόχο μου μέσω των «Χαβατβιερνονιών» που υπήρχαν εκεί κάτω, δηλαδή μέσω των «θρησκειών» τους. Έτυχε όμως τα όντα της τρίτης ομάδας της ηπείρου Ασχάρκ να έχουν πολλές και πρωτότυπες «Χαβατβιερνονίες», ή θρησκείες, θεμελιωμένες η καθεμία πάνω σε ανεξάρτητες «θρησκευτικές διδασκαλίες», χωρίς τίποτα το κοινό μεταξύ τους. |
21.205.Α |
Άρχισα να μελετώ σοβαρά αυτές τις «θρησκευτικές διδασκαλίες» και διαπίστωσα ότι μία από αυτές, οικοδομημένη πάνω στη διδασκαλία ενός αληθινού Απεσταλμένου του ΑΙΩΝΙΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ — ο οποίος ονομάστηκε αργότερα Άγιος Βούδας — είχε περισσότερους οπαδούς από τις άλλες. Της αφιέρωσα έτσι όλη μου την προσοχή. |
21.205.Α |
Πριν συνεχίσω να σου λέω για τα τρίμυαλα όντα που κατοικούσαν σ εκείνο το τμήμα της επιφάνειας του πλανήτη Γη, το βρίσκω αναγκαίο να σου επισημάνω, όσο γίνεται συνοπτικότερα, ότι από τον καιρό που τους είχε γίνει συνήθεια να έχουν ανεξάρτητες «Χαβατβιερνονίες» ή «θρησκείες», είχαν πάντοτε υπάρξει και υπάρχουν ακόμα ανάμεσα στους ευνοουμένους σου δύο κύρια είδη θρησκευτικών διδασκαλιών. |
21.205.Α |
Το ένα από αυτά επινοήθηκε από ορισμένα τρίμυαλα όντα εκεί κάτω, στα οποία, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, η λειτουργία του ψυχισμού τους είναι Χασναμουσιανού χαρακτήρα· το άλλο βασίζεται πάνω σε ακριβείς οδηγίες που έχουν υποτίθεται αποκαλυφθεί από αληθινούς Άνωθεν Αγγελιοφόρους, σαν και αυτούς που πράγματι στέλνουν εκεί κάπου-κάπου ορισμένοι από τους στενότερους Βοηθούς του ΚΟΙΝΟΥ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑ για να βοηθήσουν τα τρίμυαλα όντα του πλανήτη σου να καταστρέψουν τις συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ που είναι κρυσταλλωμένες στις παρουσίες τους. |
21.205.Α |
Η θρησκεία που υιοθετήθηκε από την πλειοψηφία των όντων της χώρας της Περλανίας, θρησκεία στη μελέτη της οποίας αφιέρωσα όλη μου την προσοχή και για την οποία κρίνω αναγκαίο να σου μιλήσω, εμφανίστηκε εκεί κάτω από τις ακόλουθες περιστάσεις: |
21.205-6.Α |
Όταν εκείνη η τρίτη ομάδα των τρίμυαλων όντων μεγάλωσε σημαντικά, έτυχε, πολλά από αυτά, κατά το σχηματισμό τους, ν αποκτήσουν «Χασναμουσιανές» ιδιότητες. Φτάνοντας στην υπεύθυνη ηλικία, αυτά τα όντα άρχισαν να διαδίδουν ιδέες περισσότερο ολέθριες απ ό,τι συνήθως, και, από τότε, μέσα στην παρουσία των περισσότερων τρίκεντρων όντων εκείνης της ομάδας, κρυσταλλώθηκε μια ιδιαίτερη ψυχική ιδιότητα που γέννησε ένα συντελεστή αντίθετο από τη φυσιολογική «θρεπτική ανταλλαγή» που πραγματοποιείται από τον Μέγιστο γενικό κοσμικό Τρωγωαυτοεγωκράτη. Μόλις έμαθαν γι αυτό το λυπηρό αποτέλεσμα — που για άλλη μια φορά εμφανιζόταν πάνω στον ίδιο πλανήτη — ορισμένα Αγιότατα Άτομα, επιθυμώντας να ρυθμίσουν την ύπαρξη των όντων εκείνης της ομάδας σε σχέση με αυτήν ολόκληρου του ηλιακού συστήματος, με τρόπο λίγο-πολύ υποφερτό, συμφώνησαν να τους στείλουν ένα Ιερό Άτομο ειδικών προσόντων. Αυτό το άγιο Άτομο επενδύθηκε με το πλανητικό σώμα ενός γήινου τρίμυαλου όντος το οποίο πήρε, όπως σου έχω πει, το όνομα «Άγιος Βούδας» — κι όλα αυτά έγιναν πολλούς αιώνες πριν από την πρώτη μου επίσκεψη στη χώρα της Περλανίας.» |
21.206.Α |
Διακόπτοντας τότε την αφήγηση του Βεελζεβούλ, ο Χασίν γύρισε προς αυτόν και του είπε: |
21.206.Α |
— Καλέ μου παππού, ορίστε που για άλλη μια φορά χρησιμοποίησες την έκφραση «Χασναμούς». Μέχρι τώρα έχω καταλάβει, από τον τόνο της φωνής σου κι από τη συνήχηση της ίδιας της λέξης, ότι μ αυτήν την έκφραση χαρακτηρίζεις τρίμυαλα όντα που τα κατατάσσεις ξέχωρα, επειδή φαίνεται ότι τους αξίζει «αντικειμενική περιφρόνηση». Έχεις την καλοσύνη, όπως πάντα, να μου εξηγήσεις σε παρακαλώ, ποια είναι η αληθινή σημασία και ποια η βαρύτητα αυτής της λέξης;» |
21.206.Α |
Σ αυτήν τη ερώτηση ο Βεελζεβούλ, απάντησε με το χαμόγελο που τον χαρακτήριζε: |
21.206-7.Α |
— Θα σου εξηγήσω όλα όσα αφορούν τον «τύπο» των τρίμυαλων όντων για τα οποία χρησιμοποιώ αυτήν την έκφραση, όταν έρθει η ώρα· στο μεταξύ μάθε ότι αυτή η λέξη χαρακτηρίζει κάθε συνολική παρουσία, ήδη προσδιορισμένη, ενός τρίμυαλου όντος — είτε αυτή αποτελείται μόνο από το πλανητικό σώμα είτε της έχουν ήδη προστεθεί τα ανώτερα οντικά σώματα — στην οποία, για κάποιο λόγο, δεν έχει κρυσταλλωθεί κανένα δεδομένο για τη θεία παρόρμηση της «Αντικειμενικής Ηθικής Συνείδησης». |
21.207.Α |
Και, περιορίζοντας έτσι τις εξηγήσεις του για τη λέξη «Χασναμούς», ο Βεελζεβούλ συνέχισε: |
21.207.Α |
— Έτσι, παιδί μου, κατά τη διάρκεια των συστηματικών ερευνών τις οποίες αφιέρωσα σ αυτή τη θρησκευτική διδασκαλία, ανακάλυψα επίσης ότι εκείνο το Ιερό Άτομο, όταν είχε πια οριστικά επενδυθεί με την παρουσία ενός τρίμυαλου όντος από εκεί, αφού σκέφτηκε σοβαρά με ποιον τρόπο θα εκπλήρωνε το έργο που του είχε ανατεθεί Άνωθεν, αποφάσισε να το ολοκληρώσει φωτίζοντας το νου τους. |
21.207.Α |
Πρέπει να σημειωθεί εδώ, ότι μέσα στην παρουσία του Άγιου Βούδα είχε ήδη τότε κρυσταλλωθεί, όπως απέδειξαν οι συστηματικές μου έρευνες, η ξεκάθαρη κατανόηση ότι ο νους των όντων του πλανήτη Γη γίνεται, κατά τη διαδικασία του αφύσικου σχηματισμού του, «ένστικτο διεγερτικός», δηλαδή ότι λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο από την δράση των σχετικών σοκ που προέρχονται από έξω. Παρόλα αυτά, ο Άγιος Βούδας αποφάσισε να εκπληρώσει το έργο του απευθυνόμενος σ αυτόν το «νου» — τον τόσο ιδιόμορφο για τρίκεντρα όντα — και άρχισε να διδάσκει στον ιδιόρρυθμο νου τους όλες τις αντικειμενικές αλήθειες. |
21.207.Α |
Πριν απ όλα, ο Άγιος Βούδας συγκέντρωσε πολλούς αρχηγούς της τρίτης ασιατικής ομάδας και τους είπε: |
21.207.Α |
«Όντα, που έχετε παρουσίες κατ εικόνα του Δημιουργού όλων των πραγμάτων. |
21.207.Α |
«Η Ουσία μου σας έχει σταλεί από ορισμένα Αγιότατα και Φωτεινότατα Ολοκληρωμένα Αποτελέσματα που διευθύνουν με απόλυτη δικαιοσύνη την πραγματοποίηση όλων όσων υπάρχουν μέσα στο Σύμπαν, για να χρησιμεύσει στον καθένα σας ως βοηθητικός παράγοντας στην προσπάθειά του ν απελευθερωθεί από συνέπειες αφύσικων οντικών ιδιοτήτων, οι οποίες κατόπιν σοβαρών κοσμικών αναγκών, εμφυτεύτηκαν στην παρουσία των προγόνων σας, και περνώντας κληρονομικά από γενιά σε γενιά έχουν φτάσει μέχρις εσάς». |
21.208.Α |
Ο Άγιος Βούδας ανέπτυξε αργότερα την ιδέα αυτή με περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά μόνο μπροστά σε ορισμένα όντα από εκεί κάτω, που ο ίδιος είχε μυήσει. |
21.208.Α |
Τη δεύτερη φορά, εκφράστηκε με τον ακόλουθο τρόπο: |
21.208.Α |
«Όντα, των οποίων η παρουσία έγινε για να πραγματοποιηθεί η Ελπίδα του ΚΟΙΝΟΥ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑ! |
21.208.Α |
«Από την εμφάνιση σχεδόν του γένους σας, μέσα στη διαδικασία της φυσιολογικής ύπαρξης ολόκληρου του ηλιακού συστήματος, συνέβηκε απροσδόκητα μια καταστροφή η οποία απείλησε να προκαλέσει σοβαρές συνέπειες σε καθετί που υπάρχει. |
21.208.Α |
«Για να αντιμετωπιστεί αυτή η παγκόσμια συμφορά, ήταν αναγκαίο, σύμφωνα με τα συμπεράσματα ορισμένων Ανώτατων και Αγιότατων Ατόμων, να προκληθεί μια τροποποίηση στη λειτουργία της συνολικής παρουσίας των προγόνων σας: εμφυτεύτηκε λοιπόν σ αυτούς κάποιο όργανο με ιδιαίτερες ιδιότητες, εξαιτίας των οποίων καθετί εξωτερικό που γινόταν αντιληπτό από την παρουσία τους και μετασχηματιζόταν για τη δική τους επένδυση, παρουσιαζόταν με τρόπο που δεν συμφωνούσε με την πραγματικότητα. |
21.208.Α |
«Λίγο αργότερα, μόλις η φυσιολογική ύπαρξη αυτού του ηλιακού συστήματος είχε πια σταθεροποιηθεί και όταν διάφορα έκτακτα μέτρα που είχανε σκόπιμα πραγματοποιηθεί έπαψαν να είναι απαραίτητα, ο ΠΟΛΥΕΥΣΠΛΑΧΝΟΣ ΚΟΙΝΟΣ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ έδωσε την εντολή να καταργηθούν αυτά τα τεχνητά μέτρα και, μεταξύ άλλων, να αφαιρεθεί από την παρουσία των προγόνων σας το όργανο “Κουνταμπάφερ”, που ήταν πια περιττό, μαζί με όλες τις ειδικές του ιδιότητες. Και η εντολή αυτή εκτελέστηκε αμέσως από τα αρμόδια Άγια Άτομα τα οποία ελέγχουν αυτού του είδους τις κοσμικές πραγματοποιήσεις. |
21.208.Α |
«Πολύ αργότερα, έγινε ξαφνικά αντιληπτό ότι αυτά τα Αγιότατα Άτομα, ενώ είχαν πραγματικά αφαιρέσει από την παρουσία των προγόνων σας όλες τις ιδιότητες εκείνου του οργάνου, δεν είχανε καταστρέψει και δεν είχανε καν προβλέψει το κοσμικό αποτέλεσμα το οποίο είχε προκύψει νομοτελειακά από τις ιδιότητές του, αποτέλεσμα που υπάρχει ακόμα και ονομάζεται “προδιάθεση”, και εμφανίζεται σε κάθε λίγο-πολύ ανεξάρτητη κοσμική παρουσία, σαν αποτέλεσμα κάθε επαναλαμβανόμενης δραστηριότητας οποιασδήποτε λειτουργίας της. |
21.209.Α |
«Από την ύπαρξη αυτής της “προδιάθεσης”, η οποία μεταδίδεται κληρονομικά από γενιά σε γενιά, κρυσταλλώθηκαν σιγά-σιγά στις παρουσίες τους οι συνέπειες πολλών ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ. |
21.209.Α |
«Μόλις το λυπηρό αυτό γεγονός διαπιστώθηκε για πρώτη φορά στην παρουσία των τρίμυαλων όντων που κατοικούσαν στον πλανήτη Γη, παρουσιάστηκε ανάμεσά σας, με την πολυεύσπλαχνη συγκατάθεση του ΚΟΙΝΟΥ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑ, ένα προικισμένο Άγιο Άτομο, έτσι ώστε, έχοντας επενδυθεί με την παρουσία ενός τρίκεντρου γήινου όντος και έχοντας τελειοποιήσει τον Αντικειμενικό του Νου στις συνθήκες που ήδη επικρατούσαν στη Γη, μπόρεσε να σας δείξει το δρόμο και να σας εξηγήσει πώς ν αφαιρέσετε από την παρουσία σας, τόσο τις κρυσταλλωμένες πια συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, όσο και την κληρονομική σας “προδιάθεση” για νέες κρυσταλλώσεις. |
21.209.Α |
«Κατά την περίοδο που εκείνο το Ιερό Άτομο κατηύθυνε προσωπικά τη διαδικασία της συνηθισμένης οντικής ύπαρξης των προγόνων σας, αφού πρώτα επενδύθηκε με μια παρουσία σαν και τις δικές σας, και έφτασε στην υπεύθυνη ηλικία ενός τρίκεντρου γήινου όντος, μερικοί από τους προγόνους σας απελευθερώθηκαν πράγματι ολοκληρωτικά από τις συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, και λόγω του γεγονότος αυτού απέκτησαν το δικό τους Είναι, ή έγιναν ομαλές πηγές για τον ερχομό ομαλών παρουσιών μελλοντικών όντων παρόμοιων με αυτούς. |
21.209.Α |
«Αλλά οι πολλές ανώμαλες συνθήκες της συνηθισμένης ύπαρξης που είχατε δημιουργήσει και σταθεροποιήσει, είχαν ελαττώσει υπερβολικά τη διάρκεια της ύπαρξής σας, πολύ πριν εμφανιστεί εκείνο το Ιερό Άτομο, και έτσι σύντομα έπρεπε κι αυτό να υποστεί τη διαδικασία του “ιερού Ρασκουάρνο”, δηλαδή έπρεπε, όπως ακριβώς κι εσείς, να πεθάνει πρόωρα, χωρίς να έχει το χρόνο να ολοκληρώσει το έργο το οποίο του είχε ανατεθεί. Μετά το θάνατό του, όλα ξανάγιναν λίγο-λίγο όπως και πρώτα, αφενός εξαιτίας των αφύσικων συνθηκών της συνηθισμένης σας ύπαρξης, και αφετέρου εξαιτίας της ολέθριας ιδιαιτερότητας του ψυχισμού σας που ονομάζεται “σοφιστεία”. |
21.209-10.Α |
«Εξαιτίας αυτής της ιδιαιτερότητας του ψυχισμού σας, όλα όσα είχε εξηγήσει και υποδείξει στους συγχρόνους του εκείνο το Ιερό Άτομο, που είχε σταλεί Άνωθεν, άρχισαν, από την δεύτερη γενιά, να τροποποιούνται σταδιακά, για να καταστραφούν τελικά για πάντα. |
21.210.Α |
«Τα Αγιότατα και Μέγιστα Οριστικά Κοσμικά Αποτελέσματα ανέλαβαν πολλές φορές από τότε παρόμοιες πραγματοποιήσεις — για να καταλήξουν κάθε φορά στα ίδια στείρα αποτελέσματα. |
21.210.Α |
«Αφού λοιπόν η αφύσικη ύπαρξη των όντων του πλανήτη σας, και κυρίως των όντων που κατοικούν στο τμήμα της Γης που λέγεται Περλανία, είχε αρχίσει να εμποδίζει στα σοβαρά την ομαλή αρμονική ύπαρξη ολόκληρου αυτού του ηλιακού συστήματος, η Ουσία μου εμφανίστηκε Άνωθεν ανάμεσά σας για να αναζητήσει επιτόπου, μαζί με τις δικές σας τις ουσίες, ένα δρόμο που θα επιτρέπει ν αφαιρεθούν από τις παρουσίες σας, μέσα στις σταθεροποιημένες πια εδώ συνθήκες, οι συνέπειες οι οποίες υπάρχουν σήμερα εξαιτίας της “απρονοησίας” ορισμένων Αγιότατων οριστικών κοσμικών Αποτελεσμάτων». |
21.210.Α |
Με τις συζητήσεις που ακολούθησαν, ο Άγιος Βούδας άρχισε καταρχήν να ξεκαθαρίζει για τον εαυτό Του, κι έπειτα να εξηγεί σ αυτούς πώς θα πρεπε να ρυθμίσουν την πορεία της ύπαρξής τους, και με ποια τάξη θα έπρεπε το θετικό μέρος του εαυτού τους να κατευθύνει συνειδητά τις εκδηλώσεις των ασυνείδητων μερών τους, για να εξαφανιστούν σιγά-σιγά από τη συνολική τους παρουσία οι συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, που είχαν ήδη κρυσταλλωθεί, καθώς κι εκείνη η «κληρονομική προδιάθεσή» τους. |
21.210.Α |
Όπως μου έδειξαν επίσης οι εμπεριστατωμένες έρευνές μου, κατά την περίοδο που ο Άγιος Βούδας, αυτός ο αληθινός Άνωθεν Απεσταλμένος, καθοδηγούσε τον εσωτερικό ψυχισμό των όντων εκείνου του τμήματος της γήινης επιφάνειας, αυτές οι συνέπειες, που ήταν τόσο ολέθριες γι αυτά, πράγματι εξαφανίστηκαν βαθμιαία από την παρουσία των περισσοτέρων τους. |
21.210-1.Α |
Αλλά, προς λύπην κάθε Ατόμου με καθαρό Νου, όποια κι αν είναι η βαθμίδα του, και για κακή τύχη των τρίμυαλων όντων όλων των επόμενων γενεών, οι πρώτοι απόγονοι των συγχρόνων αυτού του αληθινού Άνωθεν Απεσταλμένου, του Άγιου Βούδα, έπεσαν θύματα μιας ιδιαιτερότητας του ψυχισμού τους που προερχόταν από τις αφύσικα καθιερωμένες συνθήκες της συνηθισμένης τους ύπαρξης· άρχισαν λοιπόν κι αυτοί τις «σοφιστείες» τους αναφορικά με όλες τις συμβουλές και τις υποδείξεις Του, και τη φορά αυτή με τέτοιο ζήλο, ώστε, μέχρι τα όντα της τρίτης και της τέταρτης γενιάς, δεν έφτασε τίποτα παραπάνω από εκείνο που ο σεβαστός μας Ναστραντίν Χότζας ορίζει με τα λόγια: |
21.211.Α |
«Μόνο κάποιες πληροφορίες για την ιδιάζουσα μυρωδιά του!». |
21.211.Α |
Σιγά-σιγά παραποίησαν τις συμβουλές και τις υποδείξεις Του σε τέτοιο βαθμό, που αν ο Άγιος Δημιουργός τους ξαναρχόταν ξαφνικά και ζητούσε να τις ακούσει, μόλις και μετά βίας θα μπορούσε να υποψιαστεί ότι αυτά προέρχονταν από Αυτόν τον Ίδιο. |
21.211.Α |
Δεν μπορώ εδώ να μην εκφράσω τη λύπη της ουσίας μου σχετικά μ εκείνον τον περίεργο τρόπο σκέψης των ευνοουμένων σου, ο οποίος, με το πέρασμα πολλών αιώνων, έγινε νόμος για τη διαδικασία της συνηθισμένης τους ύπαρξης. Αυτός ο περίεργος τρόπος σκέψης που είχε θεμελιωθεί εκεί κάτω από καιρό, ήταν η αιτία που αλλοιώθηκαν όλες οι πραγματικές υποδείξεις και οι ακριβείς συμβουλές του Άγιου Βούδα και που δημιουργήθηκε έτσι άλλος ένας παράγοντας για την περαιτέρω αποδιοργάνωση του ψυχισμού τους. |
21.211.Α |
Λόγω αυτής της προδιάθεσης, η παραμικρότερη αιτία, ακόμη και η πιο ασήμαντη, θα λέγαμε, αρκεί για να αλλοιώσει, και μάλιστα για να καταστρέψει τελείως, κάθε εξωτερικό ή εσωτερικό «ρυθμό της συνηθισμένης τους ύπαρξης» που είναι «καλός» με την αντικειμενική σημασία της λέξης. |
21.211.Α |
Οι συγκεκριμένες λεπτομέρειες αναφορικά με την εμφάνιση αυτού του τρόπου σκέψης, ο οποίος τελικά αλλοίωσε όλες τις πραγματικές υποδείξεις και τις ακριβείς συμβουλές εκείνου του γνήσιου Άνωθεν Απεσταλμένου, του Άγιου Βούδα, μπορούν να σου δώσουν τα αναγκαία στοιχεία για να νιώσεις και να καταλάβεις καλύτερα την ιδιομορφία του ψυχισμού των τρίμυαλων όντων που σ ενδιαφέρουν· επίσης θα σου μιλήσω εκτενώς και θα σου πω ποια σειρά ακολούθησαν οι εκδηλώσεις τους και με ποιον τρόπο αυτές προκάλεσαν μια ορισμένη παρεξήγηση από τις πιο λυπηρές — παρεξήγηση ιδιαίτερα φανερή επί των ημερών μας. |
21.211-2.Α |
Πρώτ απ όλα θα σου πω ότι μπόρεσα να διαφωτίσω αυτή την παρεξήγηση πολλά χρόνια μετά την εποχή για την οποία μιλάμε. Αυτό έγινε μόνο κατά τη διάρκεια της έκτης καθόδου μου εκεί κάτω, όταν σχετικά με κάποιο ζήτημα που αφορούσε τον Άγιο Ασιάτα Σεϊμάς, για τον οποίο θα σου μιλήσω σε λίγο, χρειάστηκε να ερευνήσω ένα συγκεκριμένο γεγονός από τις δραστηριότητες εκείνου του αληθινού Άνωθεν Απεσταλμένου, του Άγιου Βούδα. Η αιτία αυτής της δυσάρεστης παρεξήγησης θα πρέπει δυστυχώς ν αναζητηθεί σε ορισμένα λόγια που πραγματικά είπε ο Άγιος Βούδας σε μια ομιλία Του. |
21.212.Α |
Μια μέρα, όταν απευθύνθηκε στον στενό κύκλο αυτών που είχε μυήσει, ο Άγιος Βούδας μίλησε με μεγάλη σαφήνεια για ένα μέσο που είχαν, προκειμένου να καταστρέψουν στη φύση τους τα αποτελέσματα των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ που μεταδίδονται κληρονομικά. |
21.212.Α |
Τους είπε ανάμεσα σ άλλα κι αυτά τα λόγια: |
21.212.Α |
«Ένα από τα καλύτερα μέσα για να εξουδετερωθούν οι προδιαθέσεις των συνεπειών των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ που κρυσταλλώνονται στις φύσεις σας, είναι η “θεληματική ταλαιπωρία”· και η μεγαλύτερη «θεληματική ταλαιπωρία» που μπορούμε να προκαλέσουμε στις παρουσίες μας είναι να αναγκαστούμε να “αντέξουμε” τις δυσάρεστες εκδηλώσεις των άλλων προς εμάς». |
21.212.Α |
Αυτή η εξήγηση του Άγιου Βούδα διαδόθηκε στα συνηθισμένα όντα από τους στενότερους μυημένους Του, μαζί με τις άλλες εντολές Του, κι όταν κι αυτοί υπόκυψαν στην ιερή διαδικασία του «Ρασκουάρνο», συνέχισε να μεταδίδεται από γενιά σε γενιά. |
21.212-3.Α |
Όπως ήδη σου είπα, παιδί μου, μετά την καταστροφή της Ατλαντίδος μέσα στον ψυχισμό εκείνων των τρίκεντρων όντων θεμελιώθηκε μια ιδιαιτερότητα που τη λένε «οργανοψυχική ανάγκη για σοφιστείες». Και κάτω από την επίδραση αυτής της ιδιαιτερότητας, τα όντα της δεύτερης και της τρίτης γενιάς που διαδέχθηκαν τους συγχρόνους του Άγιου Βούδα άρχισαν κι αυτά με τη σειρά τους, προς δυστυχία όλων των σύγχρονων και μελλοντικών τρίμυαλων όντων της Γης, να προσπαθούν όλο και περισσότερο να επεξεργάζονται με «σοφιστείες» εκείνη τη συμβουλή του Άγιου Βούδα, ώσπου τελικά σχημάτισαν γι αυτήν μια πολύ συγκεκριμένη άποψη, η οποία μεταδόθηκε με τη σειρά της από γενιά σε γενιά. Νόμιζαν λοιπόν ότι αυτή την «αντοχή» απέναντι στους άλλους πρέπει κανείς απαραίτητα να την αποκτήσει μέσα σε απόλυτη μοναξιά. |
21.213.Α |
Εδώ, η παραξενιά της ψυχής των ευνοουμένων σου εκδηλώθηκε με τον ίδιο τρόπο που εκδηλώνεται και σήμερα, με το ότι δεν σκέφτηκαν και δεν κατάλαβαν το προφανές — προφανές δηλαδή για έναν υγιή Νου — ότι ο Θείος Διδάσκαλος, ο Άγιος Βούδας, όταν τους συνιστούσε να αποκτήσουν αυτό το είδος της «αντοχής», προφανώς εννοούσε ότι θα την αποκτούσαν μέσα στην κανονική τους ζωή, έτσι ώστε η συχνή επανάληψη αυτής της Άγιας οντικής πραγματοποίησης μπρος στις δυσάρεστες εκδηλώσεις των άλλων θα τους προκαλούσε εκείνο που ονομάζεται «Τρεντρουντιανός», ή, όπως θα το περιέγραφαν οι ίδιοι, το «φυσικοχημικό αποτέλεσμα» το οποίο προξενεί μέσα στην παρουσία κάθε τρίκεντρου όντος τα αναγκαία δεδομένα για την εμφάνιση της μιας από τις τρεις άγιες δυνάμεις του ιερού οντικού Τριαμαζικάμνω· αυτή η «άγια δύναμη», μέσα στα όντα, γίνεται πάντοτε καταφατική σε σχέση με το σύνολο των αρνητικών ιδιοτήτων που ήδη βρίσκονται εκεί. |
21.213.Α |
Λοιπόν, παιδί μου, από τότε που διαδόθηκε εκεί κάτω αυτή η συγκεκριμένη άποψη, ορισμένοι από τους ευνοουμένους σου, στην παρουσία των οποίων είχε ενταθεί η προδιάθεση να κρυσταλλώνονται οι συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, απομακρύνθηκαν με τη θέλησή τους από τις καθιερωμένες πια συνθήκες της συνηθισμένης οντικής ύπαρξης. Κι όμως, όπως είχε συμπεράνει ο Θείος Διδάσκαλος Βούδας, αυτές οι συνθήκες ήταν οι μόνες μέσα τις οποίες αυτή η «αντοχή», στις δυσάρεστες εκδηλώσεις των άλλων προς αυτούς, θα μπορούσε να κρυσταλλώσει στην παρουσία τους τις θεληματικές πραγματοποιήσεις, όπως τα «Πάρτκντολγκ-καθήκοντα» που απαιτούνται γενικά απ όλα τα τρίκεντρα όντα και χωρίς τα οποία καμιά «τελειοποίηση του εαυτού» δεν είναι δυνατή. |
21.213.Α |
Έτσι, για ν αντέξουν στις περίφημες «δοκιμασίες» τους, πολλά τρίμυαλα όντα του πλανήτη σου αποσύρθηκαν από την κοινωνία των ομοίων τους, είτε χωριστά, είτε σε ομάδες ατόμων που σκέφτονταν όπως κι αυτά. |
21.213-4.Α |
Ίδρυσαν ακόμη γι αυτό το σκοπό, ειδικά κοινόβια, οργανωμένα πάνω στη βάση μιας κοινής ύπαρξης, όπου το καθετί φτιάχτηκε για να μπορέσουν να αποκτήσουν αυτή την «αντοχή» μέσα στη μοναξιά. |
21.214.Α |
Τότε ακριβώς εμφανίστηκαν για πρώτη φορά τα περίφημα «μοναστήρια» τους, όπως εκείνα που ως σήμερα υπάρχουν εκεί, κι όπου ορισμένοι από τους ευνοουμένους σου πηγαίνουν για «να σώσουν τις ψυχές τους», όπως λένε. |
21.214.Α |
Έτσι λοιπόν, παιδί μου, την πρώτη φορά που επισκέφτηκα την Περλανία, τα περισσότερα τρίμυαλα όντα εκεί κάτω πίστευαν, όπως σου είπα, στη θρησκεία που οικοδομήθηκε δήθεν πάνω στις αυστηρές συμβουλές και στις υποδείξεις του Άγιου Βούδα, και η πίστη όλων τους σ αυτή τη θρησκεία ήτανε ακλόνητη. |
21.214.Α |
Αρχίζοντας τις μελέτες μου γύρω από τις δογματικές λεπτομέρειες αυτής της θρησκείας, ήμουν ακόμα αναποφάσιστος για τη μέθοδο που θα χρησιμοποιούσα για να εκπληρώσω το σχέδιό μου· ωστόσο έχοντας κατά τύχη ανακαλύψει, στη διάρκεια αυτών των μελετών, κάποια κοινή αντίληψη σε όλους τους πιστούς εκείνου του δόγματος, αντίληψη βασισμένη πάνω σε πραγματικά λόγια που είχε πει ο Άγιος Βούδας και που είχανε παρερμηνευτεί, καθόρισα αμέσως ένα σχέδιο δράσης για να επωφεληθώ από την παράξενή τους «Χαβατβιερνονία», ή «θρησκεία». |
21.214.Α |
Όταν τους εξηγούσε τις κοσμικές αλήθειες, ο Άγιος Βούδας τους είχε πει ότι «καθένα από τα τρίκεντρα όντα που υπάρχουν στη Γη, όπως και σε όλους τους πλανήτες του Μεγάλου μας Σύμπαντος, δεν είναι τελικά τίποτε άλλο παρά ένα μόριο του Ανώτατου Μεγαλείου το οποίο είναι το Παν-Περιλαμβάνον όλα όσα υπάρχουν· κι ότι η αρχή αυτού του Ανώτατου Μεγαλείου βρίσκεται εκεί Επάνω για να περικλείει καλύτερα την ουσία όλων όσων υπάρχουν. |
21.214.Α |
Αυτό το Μέγιστο Παν-Περιλαμβάνον όλα όσα υπάρχουν εκπορεύεται συνεχώς από ολόκληρο το Σύμπαν, και, πάνω στους πλανήτες, επενδύει με τα μόριά του ορισμένα τρίκεντρα όντα που έχουν αποκτήσει στη συνολική τους παρουσία την ικανότητα κάποιας αυτόνομης λειτουργίας των δύο βασικών κοσμικών νόμων, των ιερών Επταπαραπαρσινόχ και Τριαμαζικάμνω, με σκοπό αυτά τα μόρια να σχηματίσουν μια συγκεκριμένη ενότητα, γιατί μόνο, μέσα σ αυτή την ενότητα έχει τη δυνατότητα να συμπυκνωθεί και να σταθεροποιηθεί ο Θείος Αντικειμενικός Νους. |
21.215.Α |
Κι αυτά προβλέφτηκαν και δημιουργήθηκαν μ αυτόν τον τρόπο από τον ΚΟΙΝΟ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ, με σκοπό, όταν αυτά τα μόρια του Μέγιστου Παν-Περιλαμβάνοντος, τα ήδη πνευματοποιημένα από τον Θείο Νου, επιστρέφουν και συγχωνεύονται με τη μεγάλη Αρχική Πηγή του Παν-Περιλαμβόντος, να συνθέτουν εκείνη την Ολότητα η οποία, σύμφωνα με την Ελπίδα του ΑΙΩΝΙΟΥ ΜΑΣ ΠΑΝ-ΟΝΤΟΣ, πρέπει να αποτελεί το λόγο ύπαρξης και τον πόθο όλων όσων υπάρχουν μέσα σ ολόκληρο το Σύμπαν. |
21.215.Α |
Φαίνεται ότι ο Άγιος Βούδας τους είπε ακόμη: |
21.215.Α |
«Κι εσείς, τα τρίκεντρα όντα του πλανήτη Γη, που σας δόθηκε η δυνατότητα να αποκτήσετε αυτόνομη λειτουργία των δύο βασικών παγκόσμιων ιερών νόμων, έχετε, χάρη σ αυτήν, όλες τις πιθανότητες να επενδύσετε στον εαυτό σας αυτό το ιερότατο μόριο του Μέγιστου Παν-Περιλαμβάνοντος όλα όσα υπάρχουν, και να το τελειοποιήσετε μέχρι την επιθυμητή βαθμίδα του Θείου Νου. |
21.215.Α |
«Και αυτό το Μέγιστο Παν-Περιλαμβάνον όλα τα υπαρκτά πράγματα φέρει το όνομα “Άγιο Πράνα”». |
21.215.Α |
Την ακριβέστατη αυτή εξήγηση του Άγιου Βούδα την κατάλαβαν καλά οι σύγχρονοί του, κι ένας μεγάλος αριθμός από αυτούς έκανε έντονες προσπάθειες να αφομοιώσουν, κι έπειτα να επενδύσουν στην παρουσία τους μόρια του Ανώτατου Μεγαλείου, και με τη μεσολάβησή τους να εκφραστεί έτσι ο Θείος Αντικειμενικός Νους. |
21.215.Α |
Αλλά τα όντα της δεύτερης και της τρίτης γενιάς, που προήλθαν από τους συγχρόνους του Άγιου Βούδα, αφού άρχισαν ατέλειωτες σοφιστείες με τις εξηγήσεις που τους είχε δώσει για τις κοσμικές αλήθειες, συνέλαβαν με την παράδοξη λογική τους και, με σκοπό τη μεταγενέστερη μετάδοση των εξηγήσεων αυτών, σχημάτισαν την πολύ συγκεκριμένη εικόνα ότι εκείνος ο «Κύριος Πράνα» βρισκόταν μέσα τους από τη στιγμή του ερχομού τους στον κόσμο. |
21.215-6.Α |
Εξαιτίας αυτής της πλάνης, τα όντα εκείνης της περιόδου και όλων των επόμενων γενεών φαντάστηκαν, όπως κάνουν ακόμα και σήμερα, ότι, χωρίς να έχουν εκπληρώσει κανένα οντικό Πάρτκντολγκ-καθήκον, ήταν ήδη κοινωνοί του Ανώτατου Μεγαλείου που προσδιορίστηκε από τον ίδιο τον Άγιο Βούδα με ακριβέστατο τρόπο. |
21.216.Α |
Έτσι, παιδί μου, μόλις κατάλαβα αυτή την παρεξήγηση και διαπίστωσα ότι τα όντα της χώρας της Περλανίας ήταν όλα ανεξαιρέτως σίγουρα ότι αποτελούσαν κιόλας μόρια του «Κυρίου Πράνα», αποφάσισα να επωφεληθώ από την πλάνη τους, με σκοπό, πάλι μέσα από τη θρησκεία τους, να πετύχω το στόχο μου. |
21.216.Α |
Πριν συνεχίσω, είναι απαραίτητο να σημειώσω ότι, όπως μου έδειξαν καθαρά οι προσωπικές μου έρευνες, εκείνα τα υποτιθέμενα λόγια του Άγιου Βούδα, σύμφωνα με τα οποία τα όντα έχουν ήδη μέσα τους, από τη στιγμή του ερχομού τους στον κόσμο, ένα μόριο του Ανώτατου Μεγαλείου, δε θα μπορούσε ποτέ να τα είχε πει Εκείνος. |
21.216.Α |
Και ο Άγιος Βούδας δε θα μπορούσε ποτέ να τα είχε πει, γιατί, όταν βρισκόταν μια μέρα ανάμεσα στους πιστούς μαθητές του, στην τοποθεσία «Σενκουόρι», είπε συγκεκριμένα: |
21.216.Α |
«Αν τούτο το Αγιότατο Πράνα κρυσταλλωθεί μέσα σας, με τη συνειδητή ή την ασυνείδητη συμμετοχή του “Εγώ” σας, θα σας είναι απαραίτητο να προωθήσετε την τελειοποίηση του προσωπικού Νου αυτού του συνόλου των αγιότατων μορίων μέχρι την επιθυμητή βαθμίδα· σε αντίθετη περίπτωση, αυτή η Άγια Επένδυση, περνώντας από διάφορες εξωτερικές μορφές, θα υποφέρει και θα μαραζώνει αιώνια». |
21.216.Α |
Είναι άλλωστε ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι κι άλλο ένα Άγιο Άτομο, ο αληθινός Άνωθεν Αγγελιοφόρος Άγιος Κιρμινινάσα, τους είχε δώσει, κι αυτός, μια παρόμοια προειδοποίηση. Εκείνος ο Άγιος Απεσταλμένος τους είχε πράγματι αποκαλύψει το εξής: |
21.216.Α |
«Μακάριος αυτός που έχει ψυχή· μακάριος κι αυτός που δεν έχει καθόλου· αλλά συμφορά και θλίψη σε όποιον έχει μόνο το σπέρμα της». |
21.216.Α |
Έτσι λοιπόν, παιδί μου, αφού αποσαφήνισα αυτό το γεγονός, αποφάσισα αμέσως να επωφεληθώ από την πλάνη τους, με σκοπό να ολοκληρώσω τα σχέδιά μου. |
21.216-7.Α |
Ακριβώς όπως στην πόλη Γκομπ, άρχισα και στην Περλανία συμπληρώνοντας το θρησκευτικό τους δόγμα και διαδίδοντας την επινόησή μου με κάθε τρόπο. |
21.217.Α |
Διέσπειρα την ιδέα ότι εκείνο το Αγιότατο Πράνα, για το οποίο είχε μιλήσει ο Θείος μας Διδάσκαλος ο Άγιος Βούδας, δεν βρίσκεται μόνο μέσα σε μας, στους ανθρώπους, αλλά βρίσκεται και σε όλα τα όντα που εμφανίζονται και υπάρχουν στον πλανήτη μας τη Γη. Ένα μόριο του Ανώτατου Παν-Περιλαμβάνοντος Μεγαλείου, δηλαδή του Αγιότατου Πράνα, είναι τοποθετημένο, από τη στιγμή της εμφάνισής τους, σε καθεμία από τις μορφές των όντων όλων των διαστάσεων τα οποία ζουν από την επιφάνεια του πλανήτη ως τα βάθη του, τόσο στο νερό όσο και στην ατμόσφαιρα. |
21.217.Α |
Εδώ, παιδί μου, πρέπει να πω με λύπη μου ότι πολλές φορές ήμουν υποχρεωμένος να ισχυριστώ ότι τούτα τα λόγια τα είχε ξεστομίσει ο ίδιος ο Άγιος Βούδας. |
21.217.Α |
Τα λίγα όντα της χώρας, με τα οποία διατηρούσα τότε «φιλικές» σχέσεις και τα οποία προσπάθησα πρώτα να προσηλυτίσω στην ιδέα μου, πίστεψαν αμέσως, χωρίς την παραμικρή αμφισβήτηση, και με βοήθησαν κιόλας — εννοείται ασυνείδητα — να τη διαδώσω. Και τούτη τη φορά, οι φίλοι μου αποδείκνυαν με ζήλο και πάθος στους ομοίους τους ότι έτσι ήταν και ότι δε θα μπορούσε να ήταν αλλιώς. Στην Περλανία, η δεύτερη επινόησή μου έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα με απίστευτη ταχύτητα. |
21.217.Α |
Χάρη σ αυτήν, οι ευνοούμενοί σου τροποποίησαν σε τέτοιο σημείο τις σχέσεις της ουσίας τους με τις άλλες μορφές των όντων, ώστε όχι μόνο έπαψαν να καταστρέφουν την ύπαρξή τους με τις περίφημες «θυσίες» τους, αλλά άρχισαν ειλικρινά να τα θεωρούν όντα παρόμοια με τον εαυτό τους. |
21.217.Α |
Αν είχαν συγκρατηθεί εδώ, όλα θα ήταν πολύ καλά· όμως, σύμφωνα με τη συνήθειά τους, άρχισαν τις σοφιστείες τους και εκδήλωναν, όπως και στη χώρα της Μαραλπλεϊσίς, διάφορες κωμικές όψεις της «Χαβατβιερνονίας» τους. |
21.217-8.Α |
Για παράδειγμα, μερικούς μόνο μήνες μετά τις πρώτες μου παροτρύνσεις, συναντούσες σχεδόν σε κάθε βήμα, μέσα στους δρόμους της πόλης Καϊαμόν, όντα που περπατούσαν πάνω σ αυτά που λέγονται «ξυλοπόδαρα». Και περπατούσαν πάνω σε «ξυλοπόδαρα» για να μη λιώσουν κατά λάθος κάποιο έντομο, κάποιο δηλαδή από τα «μικρά όντα τα παρόμοια μ αυτούς», όπως άρχισαν να πιστεύουν. |
21.218.Α |
Πολλοί απ αυτούς φοβόντουσαν να πιουν νερό που δεν είχε βγει φρέσκο από την πηγή ή από το ποτάμι, με τη σκέψη ότι ίσως να είχανε πέσει μέσα μικροοργανισμοί και, καθώς δεν τους έβλεπαν, κινδύνευαν να καταπιούν χωρίς να το θέλουν αυτά τα «καημένα τα μικρά κατ εικόνα τους δημιουργήματα». Άλλοι, από τον ίδιο αυτό φόβο, σκέπαζαν τα πρόσωπά τους με «πέπλα», έτσι που τα καημένα τα μικρά κατ εικόνα τους ζωάκια που βρίσκονταν μέσα στην ατμόσφαιρα να μη μπουν, κατά τύχη, μέσα στο στόμα ή μέσα στη μύτη τους. Και πάει λέγοντας… |
21.218.Α |
Από τότε εμφανίστηκαν παντού στην Περλανία, όπως και μέσα στην πόλη Καϊαμόν και στα περίχωρά της, κάθε είδους εταιρίες που σκοπό είχαν να προστατεύουν τις διάφορες μορφές «ανυπεράσπιστων» όντων, αυτών που υπήρχαν ανάμεσά τους, καθώς κι αυτών που ονόμαζαν «άγρια». Όλες αυτές οι εταιρίες είχαν κανόνα τους και απαγόρευαν τόσο την καταστροφή αυτών των όντων για «θυσίες», όσο και τη χρησιμοποίηση του πλανητικού τους σώματος για «πρώτη τροφή». |
21.218.Α |
«Αχ αχ αχ… παιδί μου!… |
21.218.Α |
Οι θεληματικές ταλαιπωρίες και οι συνειδητές προσπάθειες που πραγματοποιήθηκαν, ειδικά γι αυτούς, από εκείνο το Ιερό Άτομο, τον Άγιο Βούδα, ο οποίος επενδύθηκε μια πλανητική παρουσία όμοια με τη δική τους, έχουν, από τότε, αποδειχτεί ανώφελες. Εξαιτίας της παραξενιάς της ψυχής τους, αυτές οι προσπάθειες δεν έφεραν κανένα από τα αποτελέσματα τα οποία έπρεπε να πραγματοποιήσουν· δεν γέννησαν παρά «ψευτοδιδασκαλίες» κάθε είδους, όπως αυτές που υπάρχουν εκεί κάτω ως τις μέρες μας και λέγονται «αποκρυφισμός», «θεοσοφία», «πνευματισμός», «ψυχανάλυση», κ.λπ… και οι οποίες, σήμερα όπως και παλιότερα, δεν είναι παρά τα μέσα για να «μπερδεύουν» την ψυχή τους, που είναι έτσι κι αλλιώς μπερδεμένη και χωρίς αυτές. |
21.219.Α |
Περιττό να πούμε ότι καμιά από τις αλήθειες που διδάχτηκαν από τον Άγιο Βούδα δε διατηρήθηκε μέχρι σήμερα. |
21.219.Α |
Κι όμως: το μισό μιας από τις λέξεις που χρησιμοποίησε έφτασε μέχρι τα σημερινά όντα εκείνου του απαράμιλλου πλανήτη. Κι αυτή η μισή λέξη τους μεταδόθηκε με τον ακόλουθο τρόπο: |
21.219.Α |
Ο Άγιος Βούδας εξήγησε, ανάμεσα σ άλλα, στα όντα της Περλανίας πώς και μέσα σε ποιο τμήμα του σώματος των προγόνων τους είχε προσαρτηθεί το περίφημο όργανο Κουνταμπάφερ. |
21.219.Α |
Τους είπε ότι ο Άγγελος Λουίσιος έκανε να μεγαλώσει, κατά κάποιο τρόπο, το όργανο αυτό στο κατώτατο άκρο του μυαλού που η Φύση τοποθέτησε, σ εκείνους όπως και σ εμάς, καθ όλο το μήκος της πλάτης, στη «σπονδυλική στήλη». |
21.219.Α |
Ο Άγιος Βούδας τους είπε ακόμη: «Αν και οι ιδιότητες αυτού του οργάνου καταστράφηκαν ήδη ολοκληρωτικά στους προγόνους σας, το υλικό του υπόβαθρο, το οποίο βρισκόταν στο κάτω άκρο εκείνου του μυαλού, παρέμεινε, και μεταδιδόμενο από γενιά σε γενιά, βρίσκεται ακόμη και σήμερα μέσα σας. |
21.219.Α |
«Στο μεταξύ αυτό το υλικό υπόβαθρο έπαψε πια να έχει την παραμικρή σπουδαιότητα και ίσως καταστραφεί εντελώς με τον καιρό, αν η ύπαρξή σας προχωρήσει με τον κατάλληλο για τρίκεντρα όντα τρόπο». |
21.219.Α |
Έτσι την ίδια περίοδο που παίδευαν το μυαλό τους και επινοούσαν ό,τι μπορείς να φανταστείς σχετικά με εκείνες τις περίφημες «δοκιμασίες», υπέβαλλαν τη λέξη που προσδιόριζε αυτό το όργανο στην ακόλουθη ταχυδακτυλουργία: |
21.219-20.Α |
Η ρίζα του δεύτερου μισού αυτού του ονόματος συνέπιπτε τυχαία με τη ρίζα της λέξης που, στη γλώσσα της εποχής, σήμαινε «αντανάκλαση». Και μια και είχαν κιόλας φανταστεί ένα γρήγορο τρόπο καταστροφής αυτού του υλικού υπόβαθρου — χωρίς να υπολογίσουν το χρόνο που χρειαζόταν όπως τους συμβούλεψε ο Άγιος Βούδας — σοφίστηκαν με τη βοήθεια του πιθαμιαίου «νου» τους το ακόλουθο επιχείρημα: Όταν το όργανο αυτό λειτουργούσε ακόμη, το όνομα του θα έπρεπε να περιείχε τη ρίζα της λέξης «αντανάκλαση». Αλλά αφού το καταστρέψαμε μέχρι την υλική του βάση, τούτο το όνομα πρέπει τώρα να περιέχει και τη ρίζα «αρχαίο». Όμως, στη γλώσσα της εποχής, το «αρχαίο» λεγόταν «λίνα», κι έτσι η λέξη «Κουνταμπάφερ» έγινε «Κουνταλίνα». |
21.220.Α |
Μ αυτόν τον τρόπο, διατηρήθηκε το μισό της λέξης Κουνταμπάφερ, και, περνώντας από γενιά σε γενιά, έφτασε τελικά μέχρι τους σημερινούς ευνοουμένους σου, συνοδευόμενο, εννοείται, από χιλιάδες σοφιστείες. Οι σημερινοί «σοφοί» ονομάζουν, κι αυτοί, εκείνο το τμήμα του νωτιαίου μυελού μ έναν όρο που αποτελείται από περίπλοκες λατινικές ρίζες. Σήμερα όλη η υποτιθέμενη «Ινδική φιλοσοφία» βασίζεται με τη σειρά της πάνω σ εκείνη την περίφημη «Κουνταλίνα», και υπάρχουν γύρω από αυτή τη λέξη χιλιάδες απόκρυφες «επιστήμες», μυστικές και φανερές, οι οποίες δεν εξηγούν απολύτως τίποτα. |
21.220.Α |
Ποια όμως είναι η σημασία που οι σημερινοί σοφοί της Γης, που καλλιεργούν τις λεγόμενες «ακριβείς επιστήμες», δίνουν σ αυτό το τμήμα του νωτιαίου μυελού — τούτο, καλό μου παιδί, παραμένει το μεγάλο μυστήριο. |
21.220.Α |
Και παραμένει μυστήριο γιατί, εδώ και κάμποσους αιώνες, αυτή η «ερμηνεία» χώθηκε ξαφνικά, χωρίς λόγο και αιτία, στην αγαπημένη ελιά της περίφημης «Σεχραζάντ», ελιά που εκείνη η ασύγκριτης φαντασίας Αραπίνα έτυχε να έχει στη δεξιά πλευρά του απολαυστικού της αφαλού. |
21.220.Α |
Αυτή η «επιστημονική ερμηνεία» έμεινε από τότε εκεί μέσα, καλοδιατηρημένη ως τις μέρες μας… |
21.220.Α |
Όταν πείστηκα πια οριστικά ότι επέτυχα για άλλη μια φορά να καταστρέψω χωρίς κόπο στα όντα εκείνης της ομάδας — και ίσως για πολύν καιρό — τη φοβερή τους συνήθεια, αποφάσισα να εγκαταλείψω αυτή τη χώρα για να επιστρέψω προς τη Θάλασσα της Αφθονίας και να ξαναβρώ το σκάφος μας Ευκαιρία. |
21.220.Α |
Και όταν ετοιμαστήκαμε να εγκαταλείψουμε τη χώρα, μου ήρθε ξαφνικά η ιδέα να επιστρέψουμε στη Θάλασσα της Αφθονίας όχι από το δρόμο που πήραμε για να φτάσουμε στην Περλανία, αλλά από έναν άλλο δρόμο τελείως ασυνήθιστο εκείνα τα χρόνια. |
21.220.Α |
Η περιοχή από την οποία αποφάσισα να περάσω ονομάστηκε αργότερα «Θιβέτ». |