ΠερίληψηΜη Διαθέσιμη |
|
| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | |
|---|---|
43.205.Γ |
Όταν ο Βεελζεβούλ, ο Χασίν και ο Αχούν γύρισαν από το «Ντζαμντζαμπάλ» και ξαναπήραν τις συνηθισμένες τους θέσεις, ο Χασίν στράφηκε πάλι προς τον παππού του και είπε: |
43.205.Γ |
— Καλέ μου παππού. Από τις λεπτομερείς εξηγήσεις σου για τα διάφορα συμβάντα στη διαδικασία ύπαρξης των τρίμυαλων όντων της Γης, απόκτησα μια ξεκάθαρη εικόνα και κατανόησα αρκετά τον παράξενο ψυχισμό τους. Ωστόσο ένα ερώτημα γεννιέται ακόμα μέσα μου σχετικά με μία από τις ιδιαιτερότητές τους, που δεν μπορώ να την εξηγήσω και μου φαίνεται παράλογη, ακόμη κι αν λάβουμε υπόψη μας την ανεπανάληπτη ιδιομορφία αυτού του ψυχισμού. Οι σκέψεις μου επιστρέφουν αδιάκοπα στο ίδιο ενοχλητικό ερώτημα, και δε σταμάτησαν ούτε κατά την τέλεση του ιερού μυστηρίου Ντζαμντζαμπάλ. |
43.205.Γ |
Όλες οι εξηγήσεις σου σχετικά με τη διαδικασία ύπαρξης των τρίμυαλων γήινων όντων υπεύθυνης ηλικίας με έκαναν να δω, ότι, αν και τα περισσότερα από αυτά, κυρίως μετά την τρίτη Τρανσαπαλνιανή διαταραχή, δεν διαθέτουν πια παρά έναν καθαρά αυτόματο νου, μπορούν, ωστόσο, ακόμα και με αυτόν τον αυτόματο νου, να επιδεικνύουν τόση καπατσοσύνη, που μπορούν λίγο-πολύ να διαπιστώνουν στον πλανήτη τους κάθε λογής νόμους της Φύσης, ανάλογα με τους οποίους επινοούν κιόλας ορισμένες ανέσεις για τη συνηθισμένη τους ύπαρξη. |
43.205-6.Γ |
Ταυτόχρονα, όλες σου τις ιστορίες τις διαπερνά σαν κόκκινη γραμμή η υπόμνηση αυτής της ιδιαιτερότητας, που μόνο σ’ εκείνα τα όντα ταιριάζει, δηλαδή η περιοδική τους ανάγκη να αλληλοκαταστρέφονται. |
43.206.Γ |
Να λοιπόν, καλέ μου παππού, τι δεν μπορώ να καταλάβω: πώς γίνεται, παρόλο που υπάρχουν εδώ και τόσο πολύν καιρό, να μην έχουν ποτέ συνειδητοποιήσει, και να συνεχίζουν να αγνοούν, τη φρίκη αυτής της ιδιαιτερότητάς τους; |
43.206.Γ |
Να μην είδαν άραγε ποτέ τους ότι η διαδικασία αυτή είναι η πιο φριχτή απ’ όλες τις μάστιγες που μπορούν να υπάρχουν σε ολόκληρο το Σύμπαν, και να μην την αναλογίστηκαν άραγε ποτέ, ώστε να τη συνειδητοποιήσουν και να προσπαθήσουν να ανακαλύψουν κάποιον τρόπο για να την ξεριζώσουν; |
43.206.Γ |
Σε παρακαλώ, αγαπημένε μου παππού, εξήγησε μου γιατί είναι έτσι τα πράγματα, και ποιες από τις διάφορες όψεις που παρουσιάζει η παραξενιά του ψυχισμού τους είναι εκείνες που προσδιορίζουν αυτή την ιδιαιτερότητα. |
43.206.Γ |
Αφού μίλησε ο Χασίν, κοίταξε τον αγαπημένο του παππού με ένα βλέμμα όπου ήταν έντονα αποτυπωμένη η επιθυμία να μάθει. |
43.206.Γ |
Μετά την ερώτηση του εγγονού του, ο Βεελζεβούλ τον κοίταζε σιωπηλά μ’ ένα «χαμόγελο γεμάτο τύψεις», και ύστερα αναστέναξε βαθιά και είπε: |
43.206.Γ |
— Αχ!… καλό μου παιδί… |
43.206.Γ |
Η ιδιαιτερότητά τους, καθώς και όλα τα αποτελέσματα που προέρχονται από αυτήν, είναι η κυριότερη αιτία των ανωμαλιών τους, και κυρίως όλης της «λογικής τους σύγχυσης». |
43.206.Γ |
Έπειτα από μια νέα παύση. Ξανάρχισε: |
43.206.Γ |
— Έστω! Θα σε βοηθήσω να καταλάβεις αυτό το θέμα, μια και σου υποσχέθηκα ήδη ότι θα σου το εξηγούσα λεπτομερέστατα. |
43.206.Γ |
Για να αναπτυχθεί όμως η ενεργητική σου σκέψη, δε θα σου εκθέσω την προσωπική μου άποψη γι’ αυτό το θέμα· θα αρκεστώ να σου μεταδώσω το απαραίτητο υλικό για μια λογική αντιπαράθεση, ώστε να υποβοηθηθεί μέσα σου η κρυστάλλωση δεδομένων τα οποία θα σου επιτρέψουν να διαμορφώσεις την προσωπική σου γνώμη γι’ αυτό το ζήτημα. |
43.206.Γ |
Με ρώτησες, μεταξύ άλλων, αν αναλογίστηκαν ποτέ αυτή την αποτρόπαιη τάση, η οποία δεν εμφανίζεται παρά μόνο εκεί πέρα. |
43.206.Γ |
Και βέβαια την αναλογίστηκαν… Και βέβαια την είδαν… |
43.206-7.Γ |
Ορισμένα μάλιστα από εκείνα τα τρίμυαλα όντα τη σκέπτονται ακόμα συχνά, και καταλαβαίνουν απόλυτα, παρά τον αυτοματισμό του νου τους, ότι η τάση της περιοδικής αμοιβαίας καταστροφής είναι αφάνταστα φριχτή και ακατονόμαστα σιχαμερή. |
43.207.Γ |
Δυστυχώς, όμως, οι συλλογισμοί τους δεν κατέληξαν ποτέ σε τίποτε. |
43.207.Γ |
Πραγματικά, αν κάποια σπάνια όντα σκέφτονται πού και πού στα σοβαρά αυτό το ζήτημα και κάνουν γύρω από αυτό ορισμένους φρόνιμους συλλογισμούς, ποτέ δεν τους διαδίδουν ευρύτερα, και ούτε εισχωρούν στη συνειδητότητα των άλλων όντων, κι αυτό επειδή τους λείπει μια κοινή πλανητική οργάνωση που να ακολουθεί μία και μοναδική κατεύθυνση. Εξάλλου, οι δυνατότητες που έχουν τα γήινα όντα για να «συλλογίζονται ειλικρινά» για παρόμοια ζητήματα είναι αληθινά άθλιες. Πρέπει να ξέρεις πως από την αρχή της υπεύθυνης ύπαρξής τους, εξαιτίας των συνθηκών της οντικής ύπαρξης που καθιερώθηκαν ανώμαλα εκεί κάτω, ο «ξυπνητός ψυχισμός» τους γίνεται τέτοιος που δεν μπορούν να σκεφτούν ειλικρινά για τα πράγματα, ούτε να τα δουν όπως είναι στην πραγματικότητα, εκτός κι αν είναι σε τέτοιο σημείο γεμάτο το στομάχι τους από την πρώτη οντική τροφή, ώστε να μην μπορούν πια να σαλέψουν τα «κινητικά νεύρα» τους, ή αν έχουν «χορτάσει του σκασμού», όπως λένε, κι αν, παράλληλα, έχουν ικανοποιήσει, μόνο για τη δεδομένη στιγμή βέβαια, όλες τις ανάξιες για τρίμυαλα όντα ανάγκες που είναι πια έμφυτες στην παρουσία τους και τους έγιναν κυρίαρχοι παράγοντες. |
43.207.Γ |
Έτσι, οι ίδιες οι αφύσικες συνθήκες της ύπαρξης δεν επιτρέπουν σε όλα τα όντα να ικανοποιήσουν τέτοιες ανάγκες. Γι’ αυτό λοιπόν το λόγο, καθώς και για άλλους ακόμη, τα περισσότερα από αυτά δεν μπορούν να «σκεφτούν ειλικρινά», ακόμη και αν θα το ήθελαν, και δεν μπορούν ούτε να δουν ούτε να νιώσουν την πραγματικότητα. Γι’ αυτό, εδώ και πολύν καιρό, η «ειλικρίνεια της σκέψης» και η «αίσθηση της πραγματικότητας» έγιναν δύο από τις σπανιότερες πολυτέλειες, οι οποίες είναι απρόσιτες στα περισσότερα όντα του πλανήτη σου. |
43.207-8.Γ |
Τα μόνα που έχουν τη δυνατότητα να χορτάσουν πλήρως τις ανάγκες τους είναι ορισμένα «σπουδαία» όντα που κατέχουν την εξουσία· κι αυτά ακριβώς είναι εκείνα που, λόγω της θέσης τους, θα μπορούσαν να ενεργήσουν, αν όχι για να εξαλείψουν αυτό το κακό, τουλάχιστον να το ελαττώσουν έστω και λίγο. |
43.208.Γ |
Αυτά όμως τα «σπουδαία» όντα που κατέχουν την εξουσία κι έχουν τη δυνατότητα να χορτάσουν απόλυτα τις ανάγκες τους, αν και θα μπορούσαν να κάνουν κάτι, δεν κάνουν απολύτως τίποτε — κι αυτό για τελείως άσχετους λόγους. |
43.208.Γ |
Και γι’ άλλη μία φορά, ο κυριότερος από αυτούς τους λόγους είναι εκείνο το ολέθριο μέσο που παγιώθηκε στη διαδικασία της συνηθισμένης οντικής τους ύπαρξης και που το λένε «εκπαίδευση». |
43.208.Γ |
Το ολέθριο τούτο μέσο εφαρμόζεται εκεί κάτω, κατά την προπαρασκευαστική ηλικία, σε όλα τα νεαρά όντα, και ιδιαίτερα σ’ εκείνα που θα γίνουν στη συνέχεια κάτοχοι εξουσίας. |
43.208.Γ |
Έτσι, επειδή οι μελλοντικοί κάτοχοι εξουσίας δεν επωφελούνται από το χρονικό διάστημα που καθόρισε η Μεγάλη Φύση για την προετοιμασία των δεδομένων τα οποία αντιστοιχούν σε μια υπεύθυνη και άξια ύπαρξη, αλλά τα κατασπαταλούν αναπτύσσοντας μέσα τους τις ιδιότητες που προκύπτουν από την περίφημη εκπαίδευσή τους, όταν τα νεαρά αυτά όντα φθάνουν στην υπεύθυνη ηλικία και επιχειρούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, δεν έχουν φυσικά κανένα δεδομένο για να εκδηλώσουν ένα «λογικό συλλογισμό», και αποδεικνύονται ανίκανα για κάθε αμερόληπτη σχέση με όσα όμοιά τους βρίσκονται, για λόγους περιβαλλοντικών συνθηκών, κάτω από την εξουσία τους. |
43.208.Γ |
Λόγω της αφύσικής τους εκπαίδευσης, όχι μόνον δεν αποτίθεται μέσα τους τίποτε που να τους επιτρέπει να καταλάβουν και να πραγματοποιήσουν κάτι ουσιαστικό, αλλά αντίθετα εμφανίζονται σταδιακά μέσα τους πολλές συνέπειες των ιδιοτήτων του καταραμένου οργάνου Κουνταμπάφερ, που επινοήθηκε από τον Μεγάλο Άγγελο, τον σημερινό Αρχάγγελο Λουίσιο, οι οποίες κρυσταλλώνονται, καθώς μεταδίδονται κληρονομικά από γενιά σε γενιά, στον ψυχισμό αυτών των δυστυχισμένων, ώσπου να τους γίνουν οργανικές λειτουργίες. |
43.208.Γ |
Οι πιο διαδεδομένες από τις συνέπειες αυτές είναι εκείνες που είναι γνωστές σήμερα εκεί κάτω με τα ονόματα: «εγωισμός», «μεροληψία», «κενοδοξία», «φιλαυτία», και ούτω καθεξής. |
43.208-9.Γ |
Άλλωστε ο σοφός μας Ναστραντίν Χότζας δίνει γι’ αυτούς τους σπουδαίους κατόχους εξουσίας τον παρακάτω πολύ ενδιαφέροντα ορισμό: |
43.209.Γ |
«Ο βαθμός της σπουδαιότητας των ατόμων αυτών εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από το πόσους κάλους έχουν τα πόδια τους». |
43.209.Γ |
Έτσι λοιπόν, παιδί μου, εκείνοι από τους σημερινούς ευνοούμενους σου που έχουν τη δυνατότητα να μπουκώνονται όσο θέλουν και να ικανοποιούν απόλυτα όλες τις άλλες τους ανάγκες, και που θα μπορούσαν να κάνουν κάτι για να καταπολεμήσουν την επίδραση του φοβερού αυτού κακού πάνω στον πλανήτη τους, δεν επωφελούνται διόλου — όταν είναι χορτάτοι, με τις ανάγκες τους ικανοποιημένες, και κάθονται στα «μαλακά εγγλέζικα ντιβάνια τους» για να «χωνέψουν καλά», όπως λένε εκεί κάτω — ούτε από αυτές τις τόσο ευνοϊκές στιγμές για μια ειλικρινή σκέψη, αλλά εγκαταλείπονται απλώς στον ολέθριο Θεό τους τον «αυτο-καθησυχαστή». |
43.209.Γ |
Και καθώς είναι αδύνατο για κάθε τρίμυαλο ον του Σύμπαντος, και κατά συνέπεια για κάθε ον του πλανήτη σου, να υπάρχει χωρίς τη διαδικασία της σκέψης, κι επειδή ταυτόχρονα οι ευνοούμενοί σου θέλουν να εγκαταλείπονται ελεύθερα στον ολέθριο εσωτερικό Θεό τον «αυτο-καθησυχαστή», έγιναν σιγά-σιγά ειδικοί στην τέχνη της αυτόματης σκέψης, χωρίς καμιά οντική προσπάθεια από μέρους τους. |
43.209.Γ |
Το σωστό να λέγεται: σ’ αυτόν τον τομέα, έφτασαν στην τελειότητα. Και σήμερα η σκέψη τους κυλάει προς κάθε κατεύθυνση, χωρίς καμιά θεληματική προσπάθεια οποιουδήποτε μέρους τους. |
43.209.Γ |
Για παράδειγμα, όταν, «χορτάτοι και ικανοποιημένοι», οι σπουδαίοι εκείνοι κάτοχοι εξουσίας ξαπλώνουν στα αναπόφευκτα ντιβάνια τους, η συνειρμική σκέψη τους, που τρέχει ασταμάτητα, δέχεται σοκ μόνο από τα ανακλαστικά του στομαχιού και των γεννητικών οργάνων τους, και περιφέρεται ελεύθερα προς όλες τις κατευθύνσεις, «κατά το κέφι της», με τόση αφέλεια σαν να «σουλατσάρει βραδιάτικα στο boulevard des Capucines του Παρισιού. |
43.209.Γ |
Όταν κάποιος από τους κατόχους εξουσίας χαλαρώνει πάνω στο μαλακό του ντιβάνι, σκέφτεσαι από μέσα του κάτι τέτοιο: |
43.209-10.Γ |
«Πώς θα εκδικηθώ το φίλο μου τον Πέτρο που κρυφοκοίταζε προχτές τη γυναίκα που “αγαπώ”, και μάλιστα με το πονηρό του μάτι…». |
43.210.Γ |
Ή πάλι αυτός ο σπουδαίος κάτοχος εξουσίας αναμασάει τα πάντα ενώ «χωνεύει»: «Γιατί να μην κερδίσει το δικό μου άλογο στις χτεσινές κούρσες;» |
43.210.Γ |
Ή ακόμα: «Γιατί ανεβαίνουν καθημερινά ορισμένες μετοχές στο Χρηματιστήριο, που στην πραγματικότητα δεν αξίζουν πεντάρα;» |
43.210.Γ |
Εκτός κι αν αρχίσει να ονειρεύεται: «Αν ήμουνα στη θέση του Γιάννη του Παπαδόπουλου, που βρήκε μια καινούργια μέθοδο για να πολλαπλασιάζονται οι μύγες και να κάνει φίλντισι από το σκελετό τους, με τα λεφτά που θα κέρδιζα, θα μπορούσα να κάνω αυτό, αυτό κι αυτό, όχι όπως εκείνος ο ηλίθιος που, σαν το σκυλί στο αμπέλι, ούτε ο ίδιος τρώει το κόκαλο του ούτε κι αφήνει τους άλλους να φάνε…». |
43.210.Γ |
Ωστόσο, τυχαίνει καμιά φορά, ορισμένοι σπουδαίοι κάτοχοι εξουσίας στη Γη να αρχίσουν ξαφνικά να σκέφτονται, όχι πια κάτω από την επίδραση των ανακλαστικών του στομαχιού και των γεννητικών τους οργάνων, αλλά ειλικρινά και πολύ σοβαρά, για κάποιο ερώτημα που είναι σχετικό μ’ αυτό το τρομερό πρόβλημα. |
43.210.Γ |
Αυτοί όμως οι ειλικρινείς συλλογισμοί προκύπτουν μόνοι τους, και τις περισσότερες φορές με τρόπο αυτόματο, από τυχαίους εξωτερικούς λόγους. Η ύπαρξη, για παράδειγμα, κάποιου δικού τους τερματίζεται βίαια κατά τη διάρκεια της τελευταίας μεγάλης διαδικασίας αλληλοκαταστροφής· ή κάποιος τους πρόσβαλε σοβαρά· κάποιος άλλος τους συγκίνησε, κάνοντας τους μια μεγάλη καλοσύνη ή ένα δώρο που δεν περίμεναν· ή ακόμη, αισθάνονται να πλησιάζει στα σίγουρα το τέλος της ίδιας τους της ύπαρξης. |
43.210.Γ |
Στις περιπτώσεις αυτές, αν κάποιος από εκείνους τους κατόχους εξουσίας συλλογιστεί ειλικρινά το φοβερό κακό που διενεργείται στον πλανήτη του, αγανακτεί κάθε φορά με όλο του το είναι· και στην κατάσταση αυτή, υπόσχεται βέβαια στον εαυτό του να αναλάβει να πραγματοποιήσει, με κάθε θυσία, οτιδήποτε θα χρειαζόταν για να δοθεί πια ένα τέλος σ’ αυτή τη μάστιγα. |
43.210-1.Γ |
Εκεί ακριβώς όμως είναι το πρόβλημα: μόλις αρχίσει να αδειάζει το στομάχι αυτών των «ειλικρινά αγανακτισμένων» όντων, ή μόλις ξεθωριάσουν έστω και λίγο οι εξωτερικές εντυπώσεις τους, ξεχνούν αμέσως την υπόσχεση που έδωσαν στον εαυτό τους, και ξαναρχίζουν πάλι να κάνουν, συνειδητά ή ασυνείδητα, όλα εκείνα που προκαλούν συνήθως την εμφάνιση της διαδικασίας αυτής ανάμεσα στις κοινότητες. |
43.211.Γ |
Παιδί μου, συμβαίνει συχνότατα εκεί κάτω, όλα τα όντα που κατέχουν την εξουσία να προσπαθούν, μ’ έναν εντελώς αθέλητο τρόπο, ή μερικές φορές και μισο-θεληματικά, να κάνουν τα πάντα για να επιταχύνουν μια νέα διαδικασία αμοιβαίας καταστροφής. Μερικές φορές μάλιστα ονειρεύονται να δουν αυτή τη διαδικασία να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή κλίμακα. |
43.211.Γ |
Και η τερατώδης αυτή ανάγκη εμφανίζεται στον αφύσικο ψυχισμό τους, επειδή περιμένουν κάποια εγωιστικά κέρδη από τέτοιες διαδικασίες, ελπίζοντας μάλιστα, με την εκφυλισμένη τους σκέψη, ότι όσο μεγαλύτερη θα είναι η κλίμακα μιας τέτοιας διαδικασίας, τόσο σημαντικότερα θα είναι και τα κέρδη που θα αποκομίσουν αυτοί ή οι δικοί τους. |
43.211.Γ |
Συμβαίνει ωστόσο, κάποτε, ορισμένοι από τους σπουδαίους κατόχους εξουσίας να ενώνονται για να ιδρύσουν μια ειδική εταιρία, με σκοπό να βρουν μαζί, και μετά να θέσουν σε εφαρμογή, κάποια μέθοδο για να καταργήσουν αυτήν την ιδιαιτερότητα. |
43.211.Γ |
Όταν έφευγα οριστικά από εκείνο το ηλιακό σύστημα, μιλούσαν πολύ στον πλανήτη σου για τη σύσταση ενός νέου «συνασπισμού»· μου φαίνεται πως σκόπευαν να τον ονομάσουν «Κοινωνία των Εθνών». |
43.211.Γ |
Είπα «νέου», επειδή πολλές φορές ίδρυσαν εκεί κάτω εταιρίες αυτού του είδους, οι οποίες τελικά πέθαιναν πάντα με τον ίδιο παράξενο τρόπο, δηλαδή «χωρίς επιθανάτια αγωνία». |
43.211.Γ |
Θυμάμαι πολύ καλά την εμφάνιση μιας από τις εταιρίες αυτές στην πόλη «Σαμονίκ», στη χώρα Τικλιαμουίς, η οποία θεωρούνταν τότε το κυριότερο πολιτισμικό κέντρο όλων των τρίμυαλων όντων του παράξενου πλανήτη σου. |
43.211-2.Γ |
Για πρώτη φορά, τα σπουδαία όντα των περισσότερων κοινοτήτων της ηπείρου της Ασίας μαζεύτηκαν σ’ εκείνη την πόλη, με σκοπό να επεξεργαστούν μια γενική συμφωνία, για να μη ξαναεμφανιστεί, μεταξύ των διαφόρων ασιατικών κοινοτήτων, η παραμικρή αιτία που θα μπορούσε να προκαλέσει τέτοιες διαδικασίες αμοιβαίας καταστροφής. |
43.212.Γ |
Αυτή η εταιρία υιοθέτησε το έμβλημα: «Ο Θεός βρίσκεται εκεί που δε χύνεται ανθρώπινο αίμα». |
43.212.Γ |
Λόγω όμως των διάφορων προσωπικών εγωιστικών και κενόδοξων σκοπών τους, οι σπουδαίοι αυτοί κάτοχοι εξουσίας, κατάφεραν να τσακωθούν και ξαναγύρισαν στις χώρες τους χωρίς να πετύχουν τίποτε. |
43.212.Γ |
Πολλούς αιώνες μετά την Τικλιαμουίς, άλλη μια τέτοια εταιρία εμφανίστηκε πάλι στην ήπειρο της Ασίας, στη χώρα που ονομαζόταν τότε «Μονγκολπλαντσούρα». |
43.212.Γ |
Το έμβλημα αυτής της εταιρίας ήταν: «Αγάπα τον πλησίον σου, και θα σε αγαπήσει ο Θεός». |
43.212.Γ |
Κι αυτή η εταιρία, μια και δεν έφερε κανένα θετικό αποτέλεσμα, τελείωσε την ύπαρξη της με τον ίδιο τρόπο. |
43.212.Γ |
Ύστερα συγκροτήθηκε μια παρόμοια εταιρία στη χώρα που σήμερα ονομάζεται «Αίγυπτος»· το έμβλημα τη φορά αυτή ήταν «Μάθε πρώτα να δημιουργείς έναν ψύλλο και μετά τόλμησε να σκοτώσεις τον διπλανό σου». |
43.212.Γ |
Ακόμη αργότερα, ιδρύθηκε μια άλλη εταιρία στη χώρα της «Περσίας» με το έμβλημα: «Όλοι οι άνθρωποι προέρχονται από θεία ουσία, φτάνει όμως ένας μόνο να σκοτωθεί από κάποιον άλλο, και τα πάντα μηδενίζονται». |
43.212.Γ |
Πολύ πρόσφατα, μόλις πριν τέσσερις-πέντε αιώνες, μια τέτοια εταιρία συγκροτήθηκε στην ήπειρο της Ασίας, σε μια πόλη που νομίζω ότι ονομαζόταν «Μοσουλόπολις». Η εταιρία αυτή ονομάστηκε: «Η Γη ανήκει στον ΚΟΙΝΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ και είναι εξίσου ελεύθερη για όλα τα δημιουργήματα Του». |
43.212.Γ |
Ύστερα από λίγο, όμως, όταν ξέσπασε κάποιος καυγάς ανάμεσα στα μέλη της, άλλαξε όνομα και, πριν εξαφανιστεί, της έδωσαν το όνομα: «Η Γη ανήκει μόνο στους ανθρώπους». |
43.212.Γ |
Τα μέλη εκείνης της εταιρίας, «Η Γη είναι εξίσου ελεύθερη για όλους», θα μπορούσαν ίσως να πετύχουν κάτι αποτελεσματικό, γιατί, καταρχήν, το βασικό τους πρόγραμμα ήταν πραγματοποιήσιμο, κι επειδή, άλλωστε, όλα ανεξαιρέτως ήταν όντα έντιμα και ηλικιωμένα, που απόκτησαν πολλή πείρα και δεν είχαν πια την παραμικρή αυταπάτη σχετικά με αυτά που θα μπορούσε να τους προσφέρει, γενικά, μια συνηθισμένη πλανητική ύπαρξη. |
43.213.Γ |
Επίσης, είχαν ελάχιστο ποσοστό από τις ιδιότητες εκείνες που ονομάζονται «εγωισμός», «κενοδοξία», κ.λπ., οι οποίες προκαλούν συνήθως τη διάλυση κάθε εταιρίας αυτού του είδους. |
43.213.Γ |
Πράγματι, από την εταιρία αυτή θα μπορούσε να προκύψει κάτι πραγματικό, γιατί πάνω απ’ όλα δεν υπήρχε ανάμεσά τους ούτε ένας κάτοχος εξουσίας, ούτε ένα από εκείνα τα όντα που, σπρωγμένα από τα εγωιστικά και κενόδοξα κίνητρά τους, καταλήγουν πάντα, όποια και αν είναι τα επιτεύγματα της εταιρίας συνολικού πλανητικού χαρακτήρα της οποίας είναι μέλη, να την ξαποστέλνουν, «με μουσική υπόκρουση», προς το πασίγνωστο γουρούνι του Ναστραντίν Χότζα, που καταβροχθίζει οτιδήποτε του προσφέρουν χωρίς ίχνος «καλών τρόπων». |
43.213.Γ |
Οι μόνες δημόσιες υποθέσεις που απασχολούν καμιά φορά, κυρίως στις μέρες μας, τους σπουδαίους αυτούς κατόχους εξουσίας, είναι εκείνες από τις οποίες μπορούν να περιμένουν σημαντικά κέρδη, είτε γι’ αυτούς τους ίδιους προσωπικά, είτε για τα όντα της τάξης τους. |
43.213.Γ |
Βέβαια, τα έργα που αναλαμβάνονται από κάθε τέτοια εταιρία θα μπορούσαν να δώσουν ευεργετικά αποτελέσματα για όλα τα όντα του πλανήτη τους, ανεξάρτητα από την τάξη στην οποία ανήκουν, αλλά μόλις εμφανιστούν μικροδυσκολίες στις υποθέσεις της εταιρίας, ή, όταν ξεσπάσει κάποια κρίση, όπως λένε, αυτά τα έργα γρήγορα τα βαριούνται τα γήινα όντα που κατέχουν την εξουσία, και, μόλις γίνει μνεία γι’ αυτά, ή μόλις τα θυμηθούν οι ίδιοι συνειρμικά, μια γκριμάτσα υπέρτατου μαρτυρίου εμφανίζεται στα πρόσωπά τους. |
43.213-4.Γ |
Οι εργασίες των όντων που είχαν ονομάσει την εταιρία τους: «Η Γη ανήκει στον ΚΟΙΝΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ και είναι εξίσου ελεύθερη για όλα τα δημιουργήματα Του», δεν οδήγησαν ούτε κι αυτές πουθενά, παρόλο που εκείνα τα όντα έκαναν σχεδόν ό,τι είναι δυνατό να γίνει κάτω από τις συνθήκες που επικρατούν σ’ εκείνον τον απαράμιλλο πλανήτη, θα σου μιλήσω γι’ αυτό λίγο αργότερα, και μάλιστα με λεπτομέρειες, επειδή οι πληροφορίες οι σχετικές με τη διάλυση αυτής της εταιρίας που ιδρύθηκε από τους ευνοούμενούς σου, για να δοκιμάσουν να ξεριζώσουν ή τουλάχιστον να εξασθενίσουν την εγκληματική αυτή ιδιότητα η οποία φυτεύτηκε μέσα τους, θα διαφωτίσουν ξεκάθαρα την παραξενιά του ψυχισμού τους, και θα σου χρησιμεύσουν ως υλικό για να καταλάβεις τις κυριότερες αντικειμενικές αιτίες των φοβερών εκείνων διαδικασιών αμοιβαίας καταστροφής. |
43.214.Γ |
Για να επανέλθουμε στην εταιρία που συγκροτήθηκε πρόσφατα εκεί κάτω, όπως σου είπα, για την καθιέρωση και υλοποίηση πρακτικών μέτρων που ίσως σταματήσουν τις φοβερές εκείνες διαδικασίες πάνω στον πλανήτη τους, η οποία θα ονομαστεί ή ονομάστηκε ήδη «Κοινωνία των Εθνών» — αν θέλεις να μάθεις την ειλικρινή μου γνώμη, είμαι βέβαιος ότι και τη φορά αυτή δεν θα αποδώσει τίποτε, κι αυτό για δύο λόγους. |
43.214.Γ |
Τον πρώτο λόγο θα τον κατανοήσεις στο τέλος της ιστορίας μου, και ο δεύτερος είναι ότι αυτή η ιδιότητα έχει πια εισχωρήσει στη σάρκα και στο αίμα των τρίμυαλων όντων του πλανήτη Γη. Και αφού δεν μπόρεσαν να καταφέρουν τίποτε οι ευνοούμενοί σου των περασμένων εποχών, οι οποίοι πετύχαιναν τουλάχιστον, όταν έφταναν στην υπεύθυνη ηλικία, αυτό που αναφορικά προς το Είναι, ονομάζεται «ανάμνηση του εαυτού», τίποτε δεν μπορεί πια να επινοηθεί ούτε να πραγματοποιηθεί από όντα μ’ ένα νου όπως αυτός που διαθέτουν τα μέλη εκείνης της εταιρίας, καθώς άλλωστε και οι περισσότεροι από τους συγχρόνους τους, η τελειοποίηση των οποίων δεν ξεπερνάει τη στάθμη που ο Ναστραντίν Χότζας προσδιόρισε με τα εξής λόγια: «Για κοίτα, για κοίτα, μου έμαθε κιόλας να ξεχωρίζει τον μπαμπά από τη μαμά». |
43.214.Γ |
Ασφαλώς οι σπουδαίοι αυτοί κάτοχοι εξουσίας, όσοι είναι ή θα γίνουν μέλη της νέας εκείνης εταιρίας, δε θα καταφέρουν συνειδητά τίποτε· αντίθετα, θα πετύχουν ασυνείδητα κάποιο προσωπικό «κέρδος» από την επιχείρηση αυτή, το οποίο θα είναι σημαντικό και χρησιμότατο, γιατί η επίσημη αυτή εταιρία θα τους προσφέρει μια πολύ λογικοφανή δικαιολογία για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια των «αφεντικών» τους, ή, με άλλα λόγια της «γυναίκας» τους, της «ερωμένης» τους, της «πεθεράς» τους, ή ακόμη κάποιας «πωλήτριας» ενός από τα μεγάλα μαγαζιά τους. |
43.214-5.Γ |
Χάρη στη νέα αυτή «πηγή πλούτου», θα μπορούν στο μέλλον να περνούν την ώρα τους ήρεμα με τους φίλους τους, σπουδαίους επίσης κατόχους εξουσίας, στα διάφορα διεθνή «απογευματινά τσάγια» που θα τα οργανώνουν δήθεν για υποθέσεις σχετικές με τους σκοπούς της σημαντικής επίσημης εταιρίας τους, μακριά από τα «σιωπηλά αλλά φοβερά» βλέματα των άγρυπνων αφεντικών τους. |
43.215.Γ |
Οι εταιρίες των όντων που κατέχουν την εξουσία εμφανίζονται συνήθως προς το τέλος μιας από τις μεγάλες τους διαδικασίες αμοιβαίας καταστροφής — και σχεδόν πάντοτε με τον εξής τρόπο: |
43.215.Γ |
Καταρχήν, επειδή ορισμένοι από αυτούς είχαν κατά τη διάρκεια τούτης της διαδικασίας «σημαντικές» απώλειες, οι οποίες συνεχίζουν να ασκούν λόγω κεκτημένης ταχύτητας κάποια επιρροή στη συνολική τους παρουσία, προκαλείται στη λειτουργία του ψυχισμού τους ένα σύνδρομο όμοιο μ’ εκείνο των δεδομένων που κατακαθίζουν στο υποσυνείδητό τους, για να προκαλέσουν εκεί την οντική παρόρμηση της «ηθικής συνείδησης» συμμετέχοντας από μόνα τους στη λειτουργία της «αυτόματης συνείδησης», η οποία εδώ και πολύ καιρό τους έγινε πια συνήθεια — με άλλα λόγια, επιτυγχάνεται από μόνο του στον ψυχισμό τους εκείνο το σύνδρομο που ονειρευόταν, για όλα τα τρίμυαλα όντα του άμοιρου εκείνου πλανήτη, ο Αγιότατος Ασιάτα Σεϊμάς. |
43.215.Γ |
Έτσι λοιπόν, παιδί μου, όταν τα όντα που κατέχουν την εξουσία συναντιούνται και συζητούν πολλές ώρες γι’ αυτή τη φοβερή τους ιδιότητα, καταφέρνουν σιγά-σιγά να τη δουν ξεκάθαρα, και εμφανίζεται μέσα τους μια ειλικρινής επιθυμία να κάνουν ό,τι είναι δυνατό, για να εξαφανιστεί η τρομερή αυτή φρίκη που λυμαίνεται τον πλανήτη τους. |
43.215.Γ |
Από εκεί κι έπειτα, αν αυτά τα όντα κάτοχοι εξουσίας με τις «αναστημένες συνειδήσεις», που βλέπουν και αισθάνονται σχεδόν ξεκάθαρα την αλήθεια, συναντηθούν αρκετά συχνά για να έχουν οι μεν στους δε μια μακροχρόνια αλληλεπίδραση, καταλήγουν να ενωθούν για να αναζητήσουν μαζί έναν τρόπο να πραγματοποιήσουν την ειλικρινή επιθυμία τους. |
43.215.Γ |
Αυτό είναι το συνηθέστερο σημείο εκκίνησης όλων των εταιριών αυτού του είδους. |
43.215.Γ |
Εκείνα τα όντα θα μπορούσαν ίσως τελικά να πετύχουν κάποια ευεργετικά αποτελέσματα, αν αργότερα δεν έμπαιναν δυστυχώς άλλοι σπουδαίοι κάτοχοι εξουσίας σ’ αυτές τις εταιρίες, για να πάρουν μέρος στις δραστηριότητές τους. |
43.215-6.Γ |
Αυτοί οι άλλοι συμμετέχουν στις εργασίες των εταιριών, όχι επειδή μίλησε μέσα τους η ηθική συνείδηση, κάθε άλλο μάλιστα, το κάνουν απλούστατα επειδή όντας κι αυτοί «υψηλά πρόσωπα», θα πρέπει, σύμφωνα με τις αφύσικα καθιερωμένες συνθήκες της συνηθισμένης ύπαρξης, να γίνουν μέλη κάθε «σπουδαίας» εταιρίας. |
43.216.Γ |
Όταν όμως μπαίνουν σ’ εκείνες τις εταιρίες αυτοί οι άλλοι κάτοχοι εξουσίας και αρχίσουν να συμμετέχουν στις εργασίες τους, εκδηλώνουν σε όλο της το μεγαλείο την ιδιότητα για την οποία σου μίλησα, πολύ γρήγορα δηλαδή με τους προσωπικούς, εγωιστικούς και κενόδοξους σκοπούς τους, κάνουν τα πάντα για να «πάνε περίπατο» όλα τα έργα που επιτεύχθηκαν ήδη από τα όντα με την αναστημένη συνείδηση, και βάζουν μια μεγαλοπρεπή «τρικλοποδιά» στους αρχικούς ιδρυτές εκείνων των εταιριών. |
43.216.Γ |
Γι’ αυτό το λόγο, όλες οι εταιρίες που ιδρύονται για το κοινό καλό όλων των όντων του πλανήτη πεθαίνουν πολύ γρήγορα, και μάλιστα πεθαίνουν, όπως είπα ήδη, «χωρίς επιθανάτια αγωνία». |
43.216.Γ |
Για τα ουσιαστικά αποτελέσματα που μπορούν να αποφέρουν όλες οι καλές προσπάθειες των σπουδαίων εκείνων όντων, ο αξιοσέβαστός μας Ναστραντίν Χότζας λέει ένα ακόμη σοφό απόφθεγμα: |
43.216.Γ |
«Ύστερα από τόσους αιώνες, μάθαμε πως οι γάιδαροι του Καραμπάχ δεν θα κελαϊδήσουν ποτέ σαν τ’ αηδόνια, ούτε θα περιορίσουν το ευγενές τους πάθος για τα γνήσια Σουσουνιανά γαϊδουράγκαθα». |
43.216.Γ |
Με την ευκαιρία αυτή θα πρέπει να μάθεις ότι κατά τη διάρκεια πολλών αιώνων προσεκτικής μου παρατήρησης των τρίμυαλων όντων του πλανήτη Γη, δεν είχα ούτε μια φορά την ευκαιρία να διακρίνω, ανάμεσα στα μέλη αυτών των εταιριών, τις οποίες ιδρύουν εκεί κάτω κατά καιρούς για να βρουν έναν τρόπο να εξασφαλίσουν μια ευτυχισμένη ύπαρξη στις μάζες, όντα που να διαθέτουν έναν κάπως αντικειμενικό νου, παρόλο που αρκετοί από τους ευνοούμενούς σου, όπως ήδη σου είπα, πέτυχαν αυτό το αποτέλεσμα μετά από επίπονες προσπάθειες για την τελειοποίηση του εαυτού τους. |
43.216.Γ |
Οι παρατηρήσεις που έκανα κατά την τελευταία μου παραμονή μου επέτρεψαν να καταλάβω, εκτός των άλλων, γιατί δεν μπαίνουν ποτέ στις εταιρίες αυτές όντα τα οποία διαθέτουν Αντικειμενικό Νου. |
43.216-7.Γ |
Για να ανήκει κανείς σε μια από αυτές τις εταιρίες, πρέπει πάνω απ’ όλα να είναι «κάποιος επιφανής»· και τέτοιος, σύμφωνα με τις αφύσικα καθιερωμένες συνθήκες ύπαρξης στη Γη, είναι μόνο αυτός που έχει πολλά χρήματα, ή που γίνεται «διάσημος» ανάμεσα στα άλλα όντα εκεί κάτω. |
43.217.Γ |
Πραγματικά, εδώ και κάμποσο καιρό, γίνονται διάσημα και σπουδαία τα όντα μόνο, στα οποία η ιερή λειτουργία που ονομάζεται «ηθική οντική συνείδηση» απουσιάζει τελείως· επειδή όμως πάντα η ιερή αυτή λειτουργία συνδέεται, στην παρουσία των όντων, με οτιδήποτε αντιπροσωπεύει στον εαυτό, και πραγματικά είναι, ο Αντικειμενικός Νους, τα όντα που έχουν αποκτήσει Αντικειμενικό Νου διαθέτουν πάντοτε και «ηθική συνείδηση» και φυσικά δε γίνονται ποτέ «επιφανή» για τα άλλα. |
43.217.Γ |
Γι’ αυτό και τα προικισμένα με Καθαρό Νου όντα δεν είχαν κι ούτε θα έχουν ποτέ τη δυνατότητα να συμμετέχουν στις εταιρίες που σχηματίζονται από «σπουδαία» όντα, κατόχους εξουσίας. |
43.217.Γ |
Ισχύει με άλλα λόγια, για την περίπτωση αυτή, το σοφό απόφθεγμα που είπε κάποτε ο Ναστραντίν Χότζας: «Είναι αληθινή κατάρα: αν τραβήξεις την ουρά μπερδεύεται η χαίτη, αν τραβήξεις τη χαίτη μπερδεύεται η ουρά». |
43.217.Γ |
Όπως και να ’χει το πράγμα, οι σύγχρονοι ευνοούμενοί σου θέλουν πάλι να βρουν κάποιον τρόπο για να καταργήσουν τη φοβερή τους ιδιαιτερότητα, η οποία ρίζωσε τόσο στέρεα στον ψυχισμό τους όσο και οι συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ. |
43.217.Γ |
Και προσπαθούν, βέβαια, τα μέλη της σημερινής εταιρίας που ονομάζεται «Κοινωνία των Εθνών» να το κατορθώσουν με κάθε είδους συνθήκες και κανονισμούς τους οποίους επινοούν, και μοιάζουν με εκείνους που επιχείρησαν να καθιερώσουν για τον ίδιο σκοπό τα όντα των αρχαίων χρόνων, μεθόδους και μέσα δηλαδή, με τα οποία είναι, κατά τη γνώμη μου, απολύτως αδύνατο να επιτευχθεί σήμερα οτιδήποτε θετικό. |
43.217.Γ |
Μπορεί βέβαια, στις μέρες μας, μια τέτοια επιχείρηση να τους δώσει ένα μεγάλο όφελος, αποκλειστικά και μόνο όμως για τις αναπόφευκτες εφημερίδες τους, για να γίνονται συζητήσεις στα σαλόνια τους, και φυσικά εννοείται για τις πολλές Χασναμουσιανές υποθέσεις των «κερδοσκόπων στα Χρηματιστήριά» τους. |
43.217-8.Γ |
Η κατάσταση των πραγμάτων είναι σήμερα τέτοια, ως προς το φοβερό αυτό κακό, που η άμεση, ολοκληρωτική καταστροφή της τερατώδους αυτής ιδιότητας η οποία έχει πια εισχωρήσει, όπως σου είπα, μέσα στο αίμα και τη σάρκα τους, δεν είναι απλώς ένα άσκοπο έργο για τον άθλιο νου τους, αλλά και κάτι σχεδόν αδύνατο γενικά. |
43.218.Γ |
Κι όμως, παιδί μου, παρόλο που τα μέλη της κοινής πλανητικής εταιρίας που ονομάζεται «Κοινωνία των Εθνών» στερούνται Αντικειμενικού Νου, ο οποίος προσιδιάζει στην παρουσία όλων των τρίμυαλων όντων που έφτασαν στην υπεύθυνη ηλικία, θα μπορούσαν ίσως να φτάσουν από μόνα τους σε θετικά αποτελέσματα στο κυριότερο έργο που ανέλαβαν, αν τους απασχολούσε μόνο η λύση και η διευθέτηση των προβλημάτων που είναι μέσα στα όρια των αρμοδιοτήτων και των δυνατοτήτων τους. |
43.218.Γ |
Ξέροντας όμως τον «τρόπο που ενεργούν», είμαι βέβαιος ότι δε θα ασχοληθούν με τα ζητήματα που είναι προσιτά στην αντίληψή τους. |
43.218.Γ |
Θα θελήσουν να κάνουν τα πάντα και θα πιστεύουν ότι κάνουν ό,τι μπρρούν για να σταματήσουν αμέσως και για πάντα οι «διαδικασίες αμοιβαίας καταστροφής». |
43.218.Γ |
Αν όμως συνειδητοποιούσαν, με όλο τους το είναι, την αντικειμενική φρίκη των διαδικασιών αυτών, και επιθυμούσαν ειλικρινά να εξαλείψουν τούτο το κακό από την επιφάνεια του πλανήτη τους, θα εισχωρούσαν, θέλοντας και μη, στην ουσία την ίδια του προβλήματος και θα καταλάβαιναν ότι για να ξεκρυσταλλώσουν μια ιδιότητα που παγιώθηκε στον ψυχισμό τους εδώ και εκατοντάδες αιώνες, δεν είναι αρκετές μερικές δεκαετίες. |
43.218.Γ |
Αν το καταλάβαιναν, δεν θα επιχειρούσαν ούτε θα αποφάσιζαν να πραγματοποιήσουν οτιδήποτε σ’ αυτόν τον τομέα για το καλό των συγχρόνων τους, αλλά θα αφιέρωναν όλη την προσοχή τους, όλες τους τις δυνάμεις και τις δυνατότητές τους στο να εργαστούν μόνο για το καλό των μελλοντικών γενεών. |
43.218-9.Γ |
Αντί να «δοκησισοφούν», παραδείγματος χάρη, ή, να «παριστάνουν το Δον Κιχώτη», όπως λένε εκεί κάτω, για να πετύχουν μια κι έξω την ολοκληρωτική παύση αυτών των διαδικασιών, θα μπορούσαν να δοκιμάσουν να ξεριζώσουν την πίστη που παγιώθηκε στη συνηθισμένη τους ύπαρξη, γύρω από τα οφέλη που προσφέρουν δύο από τις ιδέες τους· με άλλα λόγια, αν καταργούσαν το έθιμο να εξυμνούν ορισμένα όντα που συμμετέχουν σ’ αυτές τις διαδικασίες, κάνοντας τα «ήρωες» και ανταμείβοντας τα με τιμές και «παράσημα», κι αν εξάλειφαν τουλάχιστον τον περιβόητο εκείνο κλάδο των «Χασναμουσιανών επιστημών» τους, ο οποίος επινοήθηκε από κάποιο «σπυριάρικο» ον, κατά τον οποίο εντελώς ανεύθυνα αποδεικνύεται ότι η περιοδική αλληλοκαταστροφή είναι τελείως απαραίτητη στη Γη, επειδή δήθεν χωρίς αυτήν θα γινόταν μια αφόρητη πληθυσμιακή αύξηση που θα προκαλούσε τέτοια τρομακτική οικονομική κρίση ώστε τα όντα-άνθρωποι θα αλληλοτρώγονταν. |
43.219.Γ |
Αν τα καταφέρουν να εκλείψει η πρώτη από τις αντιλήψεις αυτές, που παγιώθηκαν πια σταθερά στη διαδικασία της αφύσικης συνηθισμένης οντικής τους ύπαρξης, θα εκμηδένιζαν μια για πάντα τους μισούς από τους «αυτόματους παράγοντες» που προδιαθέτουν τον ψυχισμό των εφήβων να υποχωρεί στην παράξενη εκείνη ιδιότητα και να πέφτει πάντα στην ιδιαίτερη κατάσταση, που τους είναι συνηθισμένη κατά τη διάρκεια των διαδικασιών αυτών. Όσο για την κατάργηση της δεύτερης αντίληψης, θα τους επέτρεπε να εξαλείψουν από τα όντα των μελλοντικών εποχών ορισμένες από τις αναρίθμητες βλακώδεις ιδέες που δεν παύουν να εμφανίζονται εκεί κάτω, και οι οποίες, περνώντας από γενιά σε γενιά σαν αναμφισβήτητα άρθρα πίστης, είναι η αιτία που σχηματίζονται στην παρουσία τους ιδιότητες που καμιά τους δεν ταιριάζει σε τρίμυαλα όντα του Μεγαλόκοσμού μας, ανάμεσα στις οποίες είναι κι αυτή που τα κάνει να «αμφιβάλλουν για την ύπαρξη της θεότητας». Εξαιτίας αυτής της αμφιβολίας εξαφανίστηκαν σχεδόν τελείως ορισμένα δεδομένα που θα έπρεπε οπωσδήποτε να κατασταλάζουν στην παρουσία όλων των τρίμυαλων όντων, και των οποίων το σύνολο προξενεί την παρόρμηση που ονομάζεται «ενστικτώδης αίσθηση» των κοσμικών αληθειών, τις οποίες νιώθουν όλα ανεξαιρέτως τα όντα, ακόμα κι αν είναι μονόμυαλα ή δίμυαλα, παντού και πάντα σε όλο το Σύμπαν. |
43.219.Γ |
Για κακή όμως τύχη όλων των συνηθισμένων γήινων όντων, οι σπουδαίοι αυτοί κάτοχοι εξουσίας που προέρχονται από όλα τα μέρη του πλανήτη σου δεν θα ασχοληθούν με τέτοια θέματα, τα οποία θεωρούν κατώτερα της θέσης τους. |
43.219.Γ |
Πού θα καταντούσαμε αν ξαφνικά άρχιζαν τα «επιφανή» μέλη μιας τόσο «σπουδαίας» εταιρίας να ασχολούνται με τόσο ασήμαντα προβλήματα; |
43.220.Γ |
Γενικά, αφού έπαψαν τελείως να κρυσταλλώνονται τα δεδομένα που επιτρέπουν στους σύγχρονους ευνοούμενους σου μια ατομική εκδήλωση, κι αφού εκείνα τα τρίμυαλα όντα εκδηλώνονται αποκλειστικά και μόνο υπό την υπαγόρευση των συνεπειών των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, δεν τους ενδιαφέρουν με κανέναν τρόπο οι υποθέσεις που είναι μέσα στα όρια της κατανόησης και των δυνατοτήτων τους, ενώ είναι πάντα έτοιμα να επέμβουν όταν πρόκειται να λύσουν ζητήματα που είναι πολύ ανώτερα από το νου τους. |
43.220.Γ |
Λόγω αυτού του «γνωρίσματος» του παράξενου ψυχισμού τους, συγκροτήθηκε μέσα τους, στη διάρκεια των είκοσι τελευταίων αιώνων, μια άλλη «ψυχοσωματική» ανάγκη από τις πιο αλλόκοτες. |
43.220.Γ |
Η κύρια εκδήλωση της ψυχοσωματικής αυτής ανάγκης συνίσταται στο ότι το καθένα τους θεωρεί τον εαυτό του απόλυτα υποχρεωμένο να «κάνει τα άλλα ν’ ακούσουν τη φωνή της λογικής», ή, όπως λένε, να «τα βάλει στο σωστό δρόμο». |
43.220.Γ |
Ξέρεις κάτι, παιδί μου; Μιλώντας σου για το ιδιότυπο αυτό γνώρισμα του χαρακτήρα τους, που το έχουν όλα ανεξαιρέτως, μου ήρθε η σκέψη ότι θα ήταν καλό να σου δώσω μια συμβουλή, σχετικά με τον παράδοξο ψυχισμό τους, μια συμβουλή ανάλογη μ’ εκείνη που πήρες από το γερο-Αχούν προς το τέλος των εξηγήσεων μου για την περιβόητη σύγχρονη «τέχνη» τους. |
43.220.Γ |
Σε συμβούλεψε, εκτός των άλλων, ότι αν τυχόν ζήσεις για οποιονδήποτε λόγο στον πλανήτη Γη και τύχει να ανακατευτείς με τα παράδοξα εκείνα τρίμυαλα όντα, να είσαι πάντα πολύ προσεκτικός με τους σύγχρονους τύπους που «εκπροσωπούν την τέχνη», για να μη τους προσβάλλεις ποτέ και τους κάνεις «θανάσιμους εχθρούς» σου. |
43.220.Γ |
Ο καλός μας ο Αχούν, έχοντας κατά νου τις διάφορες αδυναμίες τους, όπως τη «φιλαυτία», την «υπερηφάνεια», την «κενοδοξία», και άλλες, σου υπόδειξε ποιες από αυτές τις ειδικές ιδιότητες θα σε βόλευε σε κάθε περίπτωση να «γαργαλάς». |
43.220.Γ |
Σου εξήγησε μάλιστα με λεπτομέρειες πώς να τους μιλάς και τι να τους λες ώστε να σε βλέπουν με καλό μάτι, να μη λένε ποτέ για σένα παρά καλά λόγια, και να σε επαινούν παντού και πάντα. |
43.220.Γ |
Τι να προσθέσει κανείς σε μια τέτοια συμβουλή, η οποία είναι βέβαια ιδανική για τον τύπο των όντων για τα οποία μιλάμε. |
43.221.Γ |
Οι σημερινοί «εκπρόσωποι της τέχνης» έχουν άφθονες ειδικές ιδιότητες τις οποίες σου απαρίθμησε ο Αχούν μας, και αν ξέρεις κάθε φορά πώς να τις «γαργαλήσεις», θα σε λατρεύουν και θα σου συμπεριφέρονται σαν αληθινοί «Ασκλαϊανοί σκλάβοι». |
43.221.Γ |
Παρόλο όμως που η συμβουλή του είναι πολύ σοφή, και μάλιστα απαραίτητη για όποιον θέλει να ζήσει ανάμεσά τους, προσωπικά δεν τη βρίσκω πρακτική για σένα· και δεν είναι πρακτική, επειδή καταρχήν όλα τα όντα της Γης δεν είναι και «εκπρόσωποι της τέχνης», κι έτσι η συμβουλή αυτή δε θα μπορούσε βέβαια να εφαρμοστεί σε όλα ανεξαιρέτως, και από την άλλη δε θα σου ήταν καθόλου εύκολο να αναρωτιέσαι και να θυμάσαι ποια από τις αναρίθμητες αδυναμίες τους θα πρέπει να γαργαλήσεις, σε κάθε περίπτωση. |
43.221.Γ |
Θα σου μάθω λοιπόν ένα μεγάλο «μυστικό» του ψυχισμού τους, επιμένοντας σε μια συγκεκριμένη ιδιαιτερότητα, που αν ξέρεις να τη χρησιμοποιήσεις, θα μπορείς να προκαλέσεις στον καθένα τους την εκδήλωση για την οποία σου μίλησε ο Αχούν. |
43.221.Γ |
Αν θέλεις να επωφεληθείς από αυτή την ιδιαιτερότητα για να ενεργήσεις επάνω τους, όχι μόνο θα έχεις εξαιρετικές σχέσεις με όλα τους, αλλά και θα έχεις την ικανότητα, ξέροντας το μυστικό αυτό, να εξασφαλίσεις μια ευτυχισμένη και ήσυχη ύπαρξη, τόσο από την πλευρά της κατοχής των απαραίτητων «χρηματικών πόρων», όσο και από την πλευρά των άλλων γήινων ανέσεων, τη γεύση και την ευεργετική σημασία των οποίων ο αγαπημένος μας Δάσκαλος διατυπώνει με τις λέξεις: «αληθινός ανθόσπαρτος βίος». |
43.221.Γ |
Ίσως να μάντεψες ήδη, παιδί μου, ότι η συμβουλή μου, ή το μυστικό που θα σου αποκαλύψω, αναφέρεται στην ψυχοσωματική ανάγκη τους να «κάνουν τους άλλους ν’ ακούσουν τη φωνή της λογικής» και να τους «βάζουν στο σωστό δρόμο». |
43.221.Γ |
Η χαρακτηριστική αυτή ιδιότητα, η οποία εμφανίζεται στον ψυχισμό τους, και πάλι λόγω των αφύσικα καθιερωμένων συνθηκών της συνηθισμένης οντικής τους ύπαρξης, γίνεται αναπόσπαστο μέρος της παρουσίας τους όταν φτάσουν στην υπεύθυνη ηλικία. |
43.221.Γ |
Την ψυχοσωματική αυτή ανάγκη την αισθάνονται όλα ανεξαιρέτως· νέοι, γέροι, άντρες, γυναίκες, ακόμα και αυτά που τα λένε «εφταμηνίτικα». |
43.222.Γ |
Η ιδιότυπη αυτή ανάγκη προέρχεται με τη σειρά της από μια άλλη ιδιότητά τους, η οποία είναι ότι, καθένα τους, από τη στιγμή που θα αποκτήσει την ικανότητα να ξεχωρίζει το «στεγνό» από το «βρεγμένο», μεθάει από το κατόρθωμα του, και παύει μια για πάντα να βλέπει και να παρατηρεί τις δικές του ανωμαλίες και τα δικά του ελαττώματα, ενώ βλέπει και παρατηρεί μόνο αυτά των άλλων. |
43.222.Γ |
Σήμερα, ο κάθε ευνοούμενος σου συνηθίζει να διδάσκει στους ομοίους του πράγματα για τα οποία δεν είχε ποτέ, ούτε στον ύπνο του, την παραμικρή ιδέα. Και το πιο αστείο είναι ότι αν οι άλλοι δεν τον ακούνε, ή αν δεν κάνουν τουλάχιστον πως θέλουν να τον ακούσουν, τότε όχι μόνον προσβάλλεται, αλλά φτάνει ακόμη στο σημείο να νιώσει μέσα του μια ειλικρινή αγανάκτηση· αντίθετα πάλι, αν κάποιος από τους «άλλους» δεχτεί να μάθει από αυτόν ποια είναι «η φωνή της λογικής», ή τουλάχιστον να υποκριθεί πως θέλει να το μάθει, τότε όχι μόνο θα «αγαπά» και θα «σέβεται» αυτόν τον άλλο, αλλά θα αισθάνεται και ο ίδιος γεμάτος ικανοποίηση και ευτυχία. Θα πρέπει πάντως να επισημανθεί ότι μόνο σε μια τέτοια περίπτωση μπορούν οι ευνοούμενοί σου να μιλήσουν για τους άλλους χωρίς μίσος και χωρίς κριτική διάθεση. |
43.222.Γ |
Λοιπόν, παιδί μου, να η συμβουλή μου: Αν, για οποιονδήποτε λόγο, θα πρέπει να ζήσεις ανάμεσά τους, να προσποιείσαι πάντα ότι θέλεις να μάθεις κάτι από αυτά. Κάνε το ίδιο ακόμα και με τα παιδιά τους: θα έχεις τότε εξαιρετικές σχέσεις με όλα τους και κάθε οικογένεια θα σε θεωρεί σαν τον πιο αξιότιμο φίλο του σπιτιού. |
43.222.Γ |
Να θυμάσαι πάντα ότι εξαιτίας της έπαρσης που προκύπτει από αυτήν ειδικά την ιδιότητά τους, οποιοδήποτε από αυτά, όσο ασήμαντο κι αν είναι στην ουσία του το ίδιο, κοιτάζει «αφ’ υψηλού», με περιφρόνηση, τη διαγωγή και τις απόψεις των άλλων, κυρίως αν είναι αντίθετες προς τις υποκειμενικά καθιερωμένες απόψεις του· στην περίπτωση αυτή, όπως σου είπα, αισθάνεται προσβλημένο και δοκιμάζει μέσα του μια ειλικρινή αγανάκτηση. |
43.222-3.Γ |
Θα πρέπει να σημειωθεί σχετικά, ότι, λόγω αυτής της ιδιότητάς τους, οι ευνοούμενοί σου δεν παύουν να αγανακτούν με τα ελαττώματα των άλλων γύρω τους, και καθιστούν έτσι την ίδια τους την ύπαρξη, που και χωρίς αυτό είναι ήδη αρκετά θλιβερή και αφύσικη, αντικειμενικά αφόρητη. |
43.223.Γ |
Η συνεχής αγανάκτηση κάνει τη συνηθισμένη οντική ύπαρξη αυτών των δυστυχισμένων να κυλάει σχεδόν πάντα μέσα σε ανώφελα «ηθικά βάσανα», κι αυτά τα μάταια «ηθικά βάσανα», επιδρώντας μακροπρόθεσμα από κεκτημένη ταχύτητα πάνω στον ψυχισμό τους με τρόπο «Σεμτζεκτζιοναλιανό», ή «καταπιεστικό», όπως θα έλεγαν στον πλανήτη σου, καταλήγουν να τους κάνουν «Ινστρουαρνιανούς», ή «νευρικούς», χωρίς την παραμικρή εννοείται συμμετοχή της συνειδητότητάς τους. |
43.223.Γ |
Από κει και πέρα, χάνουν κάθε «έλεγχο» στη διαδικασία της συνηθισμένης τους ύπαρξης, ακόμα και στις οντικές εκδηλώσεις που δεν έχουν τίποτε απολύτως να κάνουν με τις αρχικές αιτίες αυτής της «Ινστρουαρνίας». |
43.223.Γ |
Αυτή και μόνο η ιδιότητά τους, να «αγανακτούν με τα λάθη των άλλων», έκανε σιγά-σιγά την ύπαρξή τους αρχι-τραγικο-κωμική. |
43.223.Γ |
Μπορείς, για παράδειγμα, να δεις σε κάθε βήμα σου εικόνες σαν αυτή: |
43.223.Γ |
Κάποιο από αυτά γίνεται «υποχείριο κάποιου άλλου», δηλαδή χάνει στα μάτια εκείνου του άλλου το μοναδικό πράγμα που αποκτούν με την ολέθρια «εκπαίδευσή» τους, με άλλα λόγια του πέφτει η «μάσκα», κάτω από την οποία όλα τους κρύβουν ευχερέστατα από τα άλλα τα εσωτερικά και εξωτερικά τους ελαττώματα. Ε λοιπόν, το ον που είναι υποχείριο της συζύγου ή της ερωμένης του, ή οποιουδήποτε το «έχει στο χέρι», και το οποίο κατάντησε σκέτος σκλάβος των «αφεντικών» του, αγανακτεί πολύ εντονότερα από κάθε άλλο αν κάποιος αυτοκράτορας δεν μπορεί να επιβάλλει το νόμο και την τάξη σε δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες υπηκόους της κοινότητάς του. Το πιο περίεργο είναι ότι πάντα αυτοί ακριβώς οι «γήινοι κατεργάρηδες», που γίνονται υποχείρια κάποιου, συντάσσουν διάφορες πραγματείες, όπου προσφέρουν όλες τις συνταγές στους ομοίους τους για το πώς και τι πρέπει να γίνει για να διοικήσουν σωστά τους άλλους. |
43.223-4.Γ |
Ή ακόμη, αν κάποιο από τα σύγχρονα όντα, του οποίου η χολή «πάει να σπάσει» έτσι και δει ένα ποντίκι να περνάει κάτω απ’ τα πόδια του, μάθει ότι κάποιος άλλος τα έχασε μπροστά σε μια τίγρη, θα κυριευτεί από «ιερή αγανάκτηση», θα τον αποδοκιμάσει μπροστά στους φίλους του και θα αποδείξει, με «αφρούς στο στόμα», ότι είναι ένας άθλιος δειλός, ίσως ακόμα κι εγκληματίας, αφού φοβήθηκε μια «τιγρούλα». |
43.224.Γ |
Κι εδώ πάλι, όλα τα βιβλία και οι πραγματείες που αναφέρονται στο τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνεις όταν συναντήσεις μια τίγρη ή κάποιο ανάλογο ον συντάχτηκαν από κάποιους «τρομοκρατημένους από τα ποντίκια ήρωες». |
43.224.Γ |
Ή, πάλι, κάποιο ον που συλλέγει κατά δεκάδες τις «χρόνιες ασθένειες» — του οποίου το στομάχι, για παράδειγμα, δε λειτουργεί ολόκληρες εβδομάδες, και το σώμα του είναι σκεπασμένο από κάθε λογής αηδιαστικά σπυριά, και φυσικά υποφέρει μέρα-νύχτα — ένα ον, με λίγα λόγια, που εδώ και πολλά χρόνια δεν είναι παρά ένα «κινητό μουσείο παθολογίας» όλων των ασθενειών που υπάρχουν σ’ εκείνο τον πλανήτη, αγανακτεί περισσότερο από κάθε άλλο αν κάποιο κρυολογήσει από απροσεξία. |
43.224.Γ |
Και τούτα τα «μουσεία παθολογίας με πατέντα» διδάσκουν στους άλλους, με μεγάλο κύρος, με ποιον τρόπο θα απαλλαγούν από το συνάχι τους· και γράφουν κιόλας κάθε είδους βιβλία και εγχειρίδια σχετικά με πολλές αρρώστειες και τις διάφορες θεραπείες τους. |
43.224.Γ |
Σε κάθε στιγμή μπορείς επίσης να παρατηρήσεις, εκεί κάτω, παραλογισμούς σαν αυτόν: Κάποιος, που δεν ξέρει καν με τι μοιάζει το μικροσκοπικό ον το οποίο ονομάζεται «ψύλλος», που τόσο συχνά τους τσιμπάει, γράφει ένα χοντρό βιβλίο, ή οργανώνει «δημόσιες διαλέξεις», για να εξηγήσει ότι ο ψύλλος, από το τσίμπημα του οποίου πρήστηκε ο λαιμός κάποιου αυτοκράτορα, γνωστού στην ιστορία με το όνομα Ναουχάν, είχε στο αριστερό ποδαράκι του έναν «αφύσικο πορτοκαλο-κόκκινο όγκο με πολύ περίεργο σχήμα». |
43.224-5.Γ |
Κι αυτός ο ειδικός στους ψύλλους, που έγραψε το χοντρό του βιβλίο για τον «μικρό πορτοκαλο-κόκκινο όγκο» του ψύλλου του οποίου το τσίμπημα προκάλεσε το πρήξιμο του αξιοσέβαστου αυτοκράτορα Ναουχάν, ή που για μια ολόκληρη βραδιά έκανε τη «δημόσια διάλεξη» πάνω στο ίδιο θέμα, θα προσβληθεί, και μάλιστα θα τον πιάσουν τα νεύρα του, αν κάποιος δεν τον πιστέψει και του εκφράσει τις αμφιβολίες του κατά πρόσωπο· και θα νευριάσει κυρίως, γιατί, πώς μπορεί ένας τέτοιος «αμαθής» να μην έχει ακούσει ποτέ να μιλούν για τις «αλήθειες» που του αποκάλυψε. |
43.225.Γ |
Για να ικανοποιήσουν την παράξενη ψυχοσωματική τους ανάγκη και να μην υποφέρουν οι ευνοούμενοί σου, θα πρέπει να έχουν ένα τουλάχιστον «θύμα» για τη διδασκαλία τους· αυτά όμως ανάμεσά τους που απόκτησαν, με τέτοιες εκδηλώσεις, κάποιο κύρος στο περιβάλλον τους, κι έγιναν με τη δύναμη της συνήθειας πολύ «ξεδιάντροπα», η όρεξή τους αυξάνεται και απαιτεί όλο και μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων. Πραγματικά, παιδί μου, θα αρκούσε σε κάθε φυσιολογικό ον να παρατηρεί τέτοιες εικόνες, που συναντά κανείς συνέχεια στην ύπαρξη των παράδοξων αυτών τρίμυαλων όντων του πλανήτη σου, και να μελετά με σοβαρότητα τις ίδιες του τις εντυπώσεις, για να αποκτήσει μια ευρύτερη γνώση όλων των κλάδων της αντικειμενικής επιστήμης. |
43.225.Γ |
Άλλωστε αν σου συμβεί να ζήσεις μια μέρα ανάμεσά τους και να είσαι μάρτυρας των ασυνάρτητων οντικών τους εκδηλώσεων, τότε, παρόλο που θα ξέρεις την αιτία αυτών των ασυναρτησιών, δεν θα μπορέσεις να μην γελάσεις μέσα σου. Ταυτόχρονα, θα λυπηθείς με όλο σου το είναι όλα εκείνα τα δυστυχισμένα, και θα έλθει από μόνη της να σμίξει με το εσωτερικό σου γέλιο μια «Παλνασουριανή θλίψη της ουσίας σου». |
43.225.Γ |
«Αυτή η ιδιαιτερότητα του ψυχισμού των γήινων τρίμυαλων όντων αναπτύσσεται στο έπακρο σε όσα από αυτά ανήκουν στην τάξη των λεγόμενων «διανοουμένων». |
43.225.Γ |
Η λέξη «διανοούμενος» εκφράζει την έννοια που εμείς αποδίδουμε με τη φράση «δύναμη του εαυτού». |
43.225.Γ |
Παρόλο που για πολλούς αιώνες αυτός ο όρος διατήρησε, εκεί κάτω, περίπου την ίδια σημασία, σήμερα οι ευνοούμενοί σου τον χρησιμοποιούν, και μάλιστα χωρίς να τους καίγεται καρφί, για να υποδηλώσουν τα όντα που αντιπροσωπεύουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που θέλει να πει η λέξη. |
43.225.Γ |
Η λέξη «διανόηση» προέρχεται από την αρχαία ελληνική γλώσσα. |
43.225-6.Γ |
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι αυτή τη λέξη τη χρησιμοποιούσαν επίσης και οι αρχαίοι Ρωμαίοι, οι οποίοι την πήραν από τους Έλληνες, όχι για τη σημασία της, αλλά για τον ήχο της· ύστερα φαντάστηκαν ότι η ρίζα της λέξης ανήκε στη δική τους γλώσσα. |
43.226.Γ |
Με τη λέξη αυτή, οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν τα όντα που τελειοποιήθηκαν μέχρι του σημείου να μπορούν να κατευθύνουν τις λειτουργίες τους σύμφωνα με τη θέλησή τους, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει σε κάθε μη πνευματοποιημένο κοσμικό σχηματισμό, κάθε ενέργεια του οποίου είναι μόνο μια αντίδραση σε εξωτερικές αιτίες. |
43.226.Γ |
Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι συναντούμε ακόμη και σήμερα καμιά φορά στον πλανήτη σου όντα που ανταποκρίνονται κάπως στην έννοια αυτής της λέξης, μόνο όμως ανάμεσα σ’ εκείνα που θεωρούνται από την πλειοψηφία ως «μη ευφυή». |
43.226.Γ |
Το σωστότερο, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν να αποκαλούσαν την τάξη των λεγόμενων εκεί κάτω «διανοουμένων» απλούστατα τάξη των «αυτοματισμένων». |
43.226.Γ |
Και θα ήταν σωστότερο, όχι μόνον επειδή δεν μπορούν πια να κατευθύνουν τις οντικές λειτουργίες τους όλα τα όντα που ανήκουν στην τάξη των διανοουμένων, αλλά κι επειδή ατρόφησαν μέσα τους εντελώς τα δεδομένα που προκαλούν, από τον ερχομό τους στον κόσμο, παρορμήσεις πρωτοβουλίας της ουσίας για τη συνηθισμένη οντική ύπαρξη, δεδομένα τα οποία αποθέτει η Μεγάλη Φύση στην παρουσία όλων των τρίμυαλων όντων. |
43.226.Γ |
Κατά την υπεύθυνη ύπαρξή τους, τα όντα που ανήκουν στην τάξη των διανοουμένων δεν εκδηλώνονται, ή, καλύτερα, δεν ενεργούν αυτόματα παρά μόνο όταν δέχονται τυχαία ή σκόπιμα σοκ από έξω, τα μόνα που τους δίνουν τη δυνατότητα μιας εμπειρίας και μιας επαρκούς ζωντάνιας, ξετυλίγοντας μια σειρά συνειρμών οι οποίοι συνδέονται με προηγούμενες τυχαίες εντυπώσεις που προσλήφθηκαν αυτόματα, συνειρμών που είναι τελείως ανεξάρτητοι από τη δική τους θέληση ή επιθυμία. Τα εξωτερικά αυτά σοκ τους δίνονται γενικά, κατά πρώτο, από έμψυχα ή άψυχα πράγματα που πέφτουν τυχαία στο πεδίο των οργάνων της οπτικής τους αντίληψης· κατά δεύτερο, από τα κάθε είδους όντα που συναντούν· κατά τρίτο, από τους ήχους ή τις λέξεις που φθάνουν ως αυτά· κατά τέταρτο, από τις οσμές που αντιλαμβάνονται· ή ακόμη από τις ασυνήθιστες αισθήσεις που νιώθουν κατά καιρούς όσο λειτουργεί ο «οργανισμός» τους, δηλαδή το πλανητικό τους σώμα — και ούτω καθεξής. |
43.226-7.Γ |
Ποτέ όμως, ούτε οι εξωτερικές τους εκδηλώσεις, ούτε οι εσωτερικές τους παρορμήσεις, οι οποίες θα έπρεπε κανονικά να εξαρτώνται από τις κατευθύνσεις του οντικού τους «Εγώ», δεν υπακούουν στις δικές τους επιθυμίες, που προέρχονται από το σύνολο της παρουσίας τους. |
43.227.Γ |
Πρέπει ακόμα να σου πω ότι ορισμένα από τα γήινα όντα της «διανόησης», στα οποία οι ψυχικές εκδηλώσεις έλαβαν, ύστερα από διάφορες αλλαγές κατά την υπεύθυνη ύπαρξή τους, μορφές καθιερωμένες και γνωστές στο περιβάλλον τους, δεν ονομάζονται πια από τα άλλα όντα με το κοινό όνομα των «διανοουμένων»· τους δίνουν άλλα ονόματα, τα οποία αποτελούνται από πολλές λέξεις, ή μάλλον από πολλές ρίζες λέξεων, που κι αυτές επίσης προέρχονται από τα αρχαία ελληνικά, όπως: Γραφειοκράτες Πλουτοκράτες Θεοκράτες Δημοκράτες Ζερβοκράτες Αριστοκράτες και πάει λέγοντας… |
43.227.Γ |
Το πρώτο από αυτά τα ονόματα, το «γραφειοκράτες», δόθηκε στα όντα της «διανόησης», στα οποία οι σειρές των ήδη παγιωμένων αυτόματων συνειρμών που προκαλούν μέσα τους συγκεκριμένες εμπειρίες, είναι περιορισμένες σε αριθμό. Κατά συνέπεια, τα σοκ τα οποία λαμβάνουν απ’ έξω αυτοί οι γραφειοκράτες, όσο διαφορετικά κι αν είναι, γεννούν συνειρμούς που προκαλούν τις ίδιες πάντα εμπειρίες, συνειρμούς οι οποίοι αποκτούν, χάρη στη συχνή επανάληψη, έναν ειδικό χαρακτήρα, και εκδηλώνονται με τρόπο τελείως ανεξάρτητο, χωρίς τη συμμετοχή κανενός οντικού μέρους, χωριστά πνευματοποιημένου, της γενικής τους παρουσίας. |
43.227.Γ |
Όσο για το δεύτερο από αυτά τα ονόματα, το «πλουτοκράτες», δίνεται στα όντα που, ύστερα από ορισμένους μετασχηματισμούς του ψυχισμού τους, αποδείχτηκαν, στη διάρκεια της υπεύθυνης ύπαρξής τους, ικανά να εξαπατούν με μεγάλη τέχνη όλους τους έντιμους, ή, καλύτερα, τους αφελείς συμπατριώτες τους που πέφτουν στα χέρια τους, και να αποκτούν έτσι πολλά «χρήματα» και «σκλάβους», όπως λένε. |
43.227-8.Γ |
Θα πρέπει να ξέρεις, στην προκειμένη περίπτωση, ότι από τέτοιους γήινους τύπους βγήκαν τα περισσότερα Άτομα Χασναμούς. |
43.228.Γ |
Τότε που έμενα στη Γη, έμαθα κατά τύχη, όταν ερευνούσα ένα θέμα που μ’ ενδιέφερε, το μυστικό της προέλευσης της λέξης «πλουτοκράτης». |
43.228.Γ |
Όπως σου είπα, τους τελευταίους είκοσι πέντε αιώνες, όλες οι ιδέες και τα ύποπτα πράγματα ονομάστηκαν με αρχαίες ελληνικές λέξεις· έτσι, τα ονόματα «γραφειοκράτης», «αριστοκράτης», «δημοκράτης», κ.λπ. … που εκφράζουν ύποπτες ιδέες, αποτελούνται και αυτά από δύο αρχαίες ελληνικές λέξεις. |
43.228.Γ |
Για παράδειγμα, η λέξη «γραφειοκράτης» αποτελείται από το «γραφείο» και το «κρατώ», που σημαίνει «διατηρώ». |
43.228.Γ |
Και οι δύο λέξεις μαζί σημαίνουν: «αυτός ο οποίος κρατάει ή διευθύνει όλο το γραφείο». |
43.228.Γ |
Όσο για τη λέξη «πλουτοκράτης», η ιστορία της είναι λίγο διαφορετική και δεν πάει τόσο πίσω. |
43.228.Γ |
Η λέξη αυτή επινοήθηκε πριν επτά ή οκτώ αιώνες. |
43.228.Γ |
Όντα αυτού του τύπου υπήρχαν πάντως και στην αρχαία Ελλάδα· τα ονόμαζαν όμως «πλουσιοκράτες». |
43.228.Γ |
Εδώ και μερικούς αιώνες, λοιπόν, τα όντα αυτού του τύπου πολλαπλασιάστηκαν εκεί κάτω, και έγινε φανερό ότι τα όμοιά τους έπρεπε να τα εξυμνήσουν μ’ έναν κάποιο τίτλο· όσοι λοιπόν ασχολούνταν εκείνα τα χρόνια με αυτά τα ζητήματα επινόησαν τότε το όνομα «πλουτοκράτης». |
43.228.Γ |
Φαίνεται ότι συζήτησαν και σκέφτηκαν πολύ, πριν υιοθετήσουν αυτό το όνομα. Το συζήτησαν δε και το σκέφτηκαν πολύ, επειδή καταλάβαιναν απόλυτα ότι εκείνοι οι γήινοι τύποι ήταν πρώτης τάξεως κατεργάρηδες, ποτισμένοι με κάθε είδους Χασναμουσισμούς ως το κόκαλο, κι ότι έπρεπε να τους βρουν ένα όνομα που να τους ταιριάζει γάντι. |
43.228-9.Γ |
Αναζήτησαν αρχικά ένα όνομα «εύηχο» για να τους τιμήσουν, ανάλογο με την εσωτερική τους σημασία· ύστερα από σκέψη, όμως, παραιτήθηκαν, επειδή οι γήινοι αυτοί τύποι είχαν αποκτήσει, από τις «ληστείες» τους, περισσότερη «δύναμη» και «εξουσία» κι από τους ίδιους ακόμη τους βασιλιάδες τους, και φοβήθηκαν μήπως τους πρόσβαλλαν, αν τους εξυμνούσαν μ’ ένα όνομα που ταίριαζε τόσο στην εσωτερική τους σημασία, και τους έκαναν να σκορπίσουν ακόμα περισσότερο κακό γύρω τους. Τελικά αποφάσισαν να συμβιβαστούν, και σκέφτηκαν ένα όνομα με το οποίο μπορούσαν να καθορίζουν την πραγματική τους ποιότητα, και την ίδια στιγμή να φαίνεται ότι τους τιμούν. |
43.229.Γ |
Το κατόρθωσαν με τον εξής τρόπο: |
43.229.Γ |
Μια και ο τίτλος των γήινων αυτών τύπων έπρεπε οπωσδήποτε να αποτελείται από δύο αρχαίες ελληνικές λέξεις, και τα ονόματα αυτού του είδους τελειώνουν πάντα με την ελληνική λέξη «κράτης», για να «μην ακούγεται άσχημα» αυτός ο τίτλος, του άφησαν την αρχαία ελληνική κατάληξη «κράτης». |
43.229.Γ |
Το πρώτο μισό της λέξης δεν το δανείστηκαν από τα αρχαία ελληνικά, όπως συνηθίζεται, αλλά από τα ρωσικά: πήραν τη ρωσική λέξη «πλουτ», η οποία σημαίνει «λωποδύτης», κι έτσι έφτιαξαν το όνομα του «πλουτοκράτη». |
43.229.Γ |
Εκείνα τα γήινα όντα πέτυχαν έτσι το σκοπό τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αφού, τόσο εκείνα τα παράσιτα όσο και οι άλλοι, φαίνονται σήμερα ευχαριστημένοι. |
43.229.Γ |
Τα παράσιτα μάλιστα αυτά είναι τόσο ευχαριστημένα από τον τίτλο τους, που κορδώνονται ακόμα και τις καθημερινές, φορώντας τα ημίψηλά τους. |
43.229.Γ |
Αλλά και τα υπόλοιπα όντα είναι ικανοποιημένα, γιατί μπορούν να στολίζουν αυτά τα τέρατα με το όνομα που τους ταιριάζει, χωρίς να τα κάνουν να θυμώνουν, αλλά να καμαρώνουν κι από πάνω σαν πραγματικά «γαλοπούλα», ακούγοντας να τα υμνούν με τέτοιον τρόπο. |
43.229.Γ |
Το τρίτο από τα ονόματα που απαρίθμησα, το «θεοκράτες», το χρησιμοποιούν για να χαρακτηρίσουν ορισμένα μέλη της τάξης των διανοουμένων, στη συνολική παρουσία των οποίων συμβαίνει κάποια «διαταραχή», με την ψυχοσωματική σημασία της λέξης, ίδια σχεδόν μ’ εκείνη που μπορούμε να παρατηρήσουμε στους «πλουτοκράτες». |
43.229-30.Γ |
Η μόνη διαφορά ανάμεσα στους πλουτοκράτες και τους θεοκράτες είναι ότι, για να ικανοποιήσουν τις Χασναμουσιανές ανάγκες τους, οι μεν πρώτοι δρουν μέσα στο περιβάλλον τους εκμεταλλευόμενοι τη λειτουργία που ονομάζουν «εμπιστοσύνη», ενώ οι δεύτεροι χρησιμοποιούν μια λειτουργία που αντικατέστησε σταδιακά, στους ευνοουμένους σου, την ιερή λειτουργία που αποτελεί σε όλα τα τρίμυαλα όντα τον ένα από τους τρεις ιερούς δρόμους τελειοποίησης του εαυτού, τη λειτουργία την οποία ονομάζουν «πίστη». |
43.230.Γ |
Για να καταλάβεις καλύτερα τη διαφορά ανάμεσα στους θεοκράτες και τους πλουτοκράτες, αρκεί να σου πω για μια ακόμη φορά ένα από τα αποφθέγματα του σεβαστού δασκάλου μας Ναστραντίν Χότζα. |
43.230.Γ |
Μιλώντας μια μέρα για τις πολυάριθμες επεμβάσεις της εξουσίας στις οποίες υπόκειται το σύνολο ψυχισμού των συνηθισμένων ανθρώπων, είπε ξαφνικά, χωρίς λόγο κι αιτία. «Και τι τις νοιάζει τις φουκαριάρες τις μύγες το πώς σκοτώνονται; Τι με κλοτσοκοπήματα κερασφόρων διαβόλων, τι με υπέροχα φτεροκοπήματα θεϊκών αγγέλων;» |
43.230.Γ |
Όσο για τους γήινους τύπους που τους λένε «δημοκράτες», θα πρέπει να σου πω ότι δεν προέρχονται πάντα κληρονομικά από την τάξη των «διανοουμένων»· οι περισσότεροί τους είναι, στην αρχή, απλά, συνηθισμένα όντα, και μόνον αργότερα, όταν εισαχθούν σ’ αυτή την τάξη, χάρη σ’ έναν πρωτοφανή «αριστοτεχνικό άθλο», μεταμορφώνονται σε «δημοκράτες». Και κατά τη διάρκεια αυτής της μεταμορφωτικής διαδικασίας, ο εκφυλισμός των λειτουργιών που προκύπτουν από την ιερή λειτουργία της «ηθικής συνείδησης» προκαλεί μέσα τους τα ίδια αποτελέσματα όπως στους πλουτοκράτες και στους θεοκράτες. |
43.230.Γ |
Σχετικά λοιπόν με τους «δημοκράτες», θα πρέπει να σημειωθεί ότι αν κάποιος ανάμεσά τους διαθέτει κατά τύχη κάποιο πόστο «κατόχου εξουσίας», τότε καμιά φορά η συμπεριφορά του προκαλεί ένα σπανιότατο κοσμικό φαινόμενο: βλέπει κανείς τους κάλους του να μετατρέπονται σε πεντικούρ. |
43.230.Γ |
Αυτό το σπάνιο φαινόμενο προκαλείται, κατά τη γνώμη μου, επειδή οι δημοκράτες, που διαθέτουν συμπτωματικά ένα πόστο κατόχου εξουσίας, δεν έχουν πάρει κληρονομικά καμιά προδιάθεση για να γνωρίζουν ενστικτωδώς πώς να κυβερνούν τους άλλους, και είναι κατά συνέπεια εντελώς ανίκανοι να διευθύνουν την ύπαρξη των όντων τα οποία βρίσκονται κάτω από την εξουσία τους. |
43.230-1.Γ |
Για να περιγράψει αυτούς του γήινους τύπους, ο ανεκτίμητός μας δάσκαλος, ο Ναστραντίν Χότζας, έχει ακόμη ένα πολύ ταιριαστό απόφθεγμα· κάθε φορά που το αναφέρει, αρχίζει υψώνοντας τα χέρια προς τον ουρανό, και, με τον μεγαλύτερο σεβασμό, λέει: |
43.231.Γ |
«Να είσαι δοξασμένος, ω Εσύ, Μεγάλε και Δίκαιε Δημιουργέ μας, που ευδόκησες, με την απέραντη Δικαιοσύνη και Χάρη Σου, ώστε οι αγελάδες να μην πετούν σαν τα χαριτωμένα πουλάκια». |
43.231.Γ |
Και τώρα, παιδί μου, απ’ όλους τους τύπους που σου απαρίθμησα, μου απομένει να σου μιλήσω γι’ αυτούς, που τα άλλα όντα τους ονομάζουν «ζερβοκράτες» και «αριστοκράτες». Τους ξεχωρίζουν δίνοντάς τους διάφορους τίτλους όπως: «εμίρης», «κόμης», «χαν», «πρίγκιπας», «μελίκ», «βαρώνος», κ.λπ. … το άκουσμα των οποίων ασκεί μια δράση εξαιρετικά ευχάριστη πάνω σ’ εκείνη τη λειτουργία των ευνοουμένων σου που εκδηλώνεται έντονα και αδιάκοπα ως το θάνατό τους, και η οποία ονομάζεται «κενοδοξία». |
43.231.Γ |
Θα πρέπει να σου ομολογήσω ειλικρινά ότι είναι πολύ δύσκολο να δώσει κανείς έναν καλό ορισμό γι’ αυτούς τους γήινους τύπους, όχι μόνο με τη συνηθισμένη γλώσσα, αλλά ακόμη και μ’ εκείνην του πάνσοφου Ναστραντίν Χότζα. |
43.231.Γ |
Το μόνο που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα γι’ αυτούς, είναι ότι αποτελούν σκέτα «αστειάκια της φύσης». |
43.231.Γ |
Και πραγματικά, παρόλο που οι ευνοούμενοί σου τους ονομάζουν διαφορετικά, οι αριστοκράτες και οι ζερβοκράτες μοιάζουν από κάθε άποψη, και είναι προικισμένοι με απαράλλαχτες εσωτερικές ιδιότητες. |
43.231.Γ |
Θα θυμάσαι που σου εξήγησα ότι, στις διάφορες κοινότητες του πλανήτη σου, η «διοργάνωση του κράτους» είναι δύο ειδών. Η μια ονομάζεται «μοναρχικό καθεστώς», και η άλλη «δημοκρατικό καθεστώς». |
43.231.Γ |
Στις κοινότητες με δημοκρατικό καθεστώς, τέτοιοι τύποι ονομάζονται «ζερβοκράτες», ενώ σ’ εκείνες με μοναρχικό καθεστώς, τους ονομάζουν «αριστοκράτες». |
43.231.Γ |
Για να σου δώσω μια ιδέα για το τι είναι αυτοί οι δύο γήινοι τύποι, το καλύτερο θα είναι, νομίζω, να σου μιλήσω για την απορία που μ’ έπιανε κάθε φορά που τύχαινε, όταν έμενα στον πλανήτη σου, να συναντήσω αυτούς τους «ταλαίπωρους». Αναρωτιόμουν κάθε φορά: «Μα πώς μπορούν τέτοιοι γήινοι να ζουν σε τούτο τον πλανήτη σχεδόν τόσο πολύ όσο και τα άλλα τρίμυαλα όντα;» |
43.231-2.Γ |
Το ερώτημα αυτό το είχα ήδη θέση στον εαυτό μου και για τα όντα που ανήκουν στην τάξη των γραφειοκρατών· πάντως μπόρεσα να βρω λίγο πολύ μια απάντηση για κείνα. Η αλήθεια είναι ότι όσο κι αν είναι περιορισμένες οι «σειρές των εμπειριών τους», τουλάχιστον τις έχουν, σε κάθε ώρα της ημέρας και της νύχτας. Αντίθετα, όλο το «υλικό της εμπειρίας» των αριστοκρατών και των ζερβοκρατών περιορίζεται, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μου, σε τρεις σειρές εντυπώσεων. |
43.232.Γ |
Η πρώτη αφορά το ζήτημα της τροφής· η δεύτερη αποτελείται από αναμνήσεις σχετικές με τη λειτουργία των γεννητικών τους οργάνων στο παρελθόν· και η τρίτη περιλαμβάνει τις αναμνήσεις που έχουν από την πρώτη τους παραμάνα. |
43.232.Γ |
Πώς όμως μπορούν όντα που ολόκληρο το υλικό τους αποτελείται μόνο από τρεις σειρές εντυπώσεων να έχουν την ίδια διάρκεια ύπαρξης με τα άλλα τρίμυαλα όντα που ζουν στην επιφάνεια του πλανήτη σου; Αυτό παραμένει για μένα άλυτο αίνιγμα. |
43.232.Γ |
Λένε ότι όταν αντιμετώπισε το παράξενο πρόβλημα της διάρκειας της ύπαρξης αυτών των γήινων τύπων, ο πολυμήχανός μας Εωσφόρος άρχισε μια μέρα να σκέπτεται, να σκέπτεται τόσο έντονα, που όλες οι τρίχες στην άκρη της ουράς του έγιναν γκρίζες. |
43.232.Γ |
Για να ξαναγυρίσουμε σ’ εκείνα τα «αστειάκια της Φύσης», δεν μου μένει παρά να προσπαθήσω να σου εξηγήσω γιατί υπάρχει τόσο χτυπητή διαφορά στα ονόματα ενός και του αυτού είδους όντων. |
43.232.Γ |
Λέω να «προσπαθήσω», επειδή κι εγώ ο ίδιος αγνοώ την ακριβή αιτία· γνωρίζοντας όμως τις ρίζες και των δύο αυτών ονομάτων, νομίζω πως μπορώ να υποθέσω, χωρίς να πέφτω πολύ έξω, ότι οφείλεται σε ένα από τα έθιμά τους. |
43.232.Γ |
Θα πρέπει να σου πω ότι, δεν ξέρουμε γιατί, αλλά στους ευνοούμενους σου αρέσει να οργανώνουν κάτι που ονομάζουν «παραστάσεις κουκλοθέατρου». |
43.232.Γ |
Για κάποιον επίσης λόγο, τους αρέσει να βλέπουν τους ζερβοκράτες και τους αριστοκράτες τους να συμμετέχουν στα «κουκλοθέατρα»· έτσι τους μπάζουν πάντα στο «παιγνίδι». |
43.232.Γ |
Καθώς όμως τα όντα αυτά είναι ήδη νευρόσπαστα, τελείως κούφια και ασταθή, είναι ανάγκη να υποστηρίζονται από άλλα όντα της κοινότητας στη διάρκεια του «κουκλοθέατρου». |
43.232-3.Γ |
Η διαφορά λοιπόν του ονόματός τους προέκυψε απλώς και μόνο από τον τρόπο υποστήριξής τους, ή μάλλον από την εκλογή του χεριού που τα υποστηρίζει. Στις κοινότητες όπου υπάρχει «μοναρχικό καθεστώς», συνηθίζουν να τα υποστηρίζουν από παλιά με το δεξί χέρι· έτσι, στις κοινότητες αυτές, εκείνοι οι τύποι λέγονται «αριστοκράτες». |
43.233.Γ |
Αντίθετα στις κοινότητες που υπάρχει «δημοκρατικό καθεστώς», τους υποστηρίζουν με το αριστερό χέρι — απ’ όπου βγαίνει και το όνομά τους, «ζερβοκράτες». |
43.233.Γ |
Για τις διαφορές των ονομάτων στα γήινα όντα, ακούω ακόμα το σοφό μας Ναστραντίν Χότζα να λέει ένα από τα αξιόλογα αποφθέγματα του. |
43.233.Γ |
Μια μέρα που μιλούσαμε για τη διαφορά που παρουσιάζουν οι σχετικές αποφάσεις των Τούρκων και των Περσών δικαστών ή των «καντί», μου είπε, για την ταυτότητα της δικαιοσύνης τους: |
43.233.Γ |
«Αχ, καλέ μου φίλε: |
43.233.Γ |
«Πού θα βρει κανείς πάνω στη Γη δικαστές ικανούς να διαπιστώνουν με σοφία την ενοχή των ανθρώπων; |
43.233.Γ |
«Οι “καντί” είναι παντού ίδιοι, μόνο τα ονόματά τους αλλάζουν. Στην Περσία λέγονται Πέρσες, και Τούρκοι στην Τουρκία. |
43.233.Γ |
«Το ίδιο άλλωστε συμβαίνει για το κάθε πράγμα στη Γη· οι γάιδαροι είναι παντού ίδιοι, απλώς τους ονομάζουν διαφορετικά. |
43.233.Γ |
«Για παράδειγμα, η ράτσα των γαϊδουριών που στον Καύκασο λέγονται “γάιδαροι του Καραμπάχ” ξαναβρίσκεται στην Τουρκία με την ονομασία “γάιδαροι του Χορασάν”». |
43.233.Γ |
Τα σοφά αυτά λόγια εντυπώθηκαν στον εγκέφαλο μου, και στη διάρκεια της ύπαρξής μου στον πλανήτη σου μου ξανάρχονταν στη μνήμη κάθε φορά που έπρεπε να κάνω κάποια σύγκριση… |
43.233.Γ |
Ας είναι για πάντα ευλογημένο το όνομα του στον πλανήτη όπου είδε το φως και σχηματίστηκε! |
43.233.Γ |
Έτσι λοιπόν, παιδί μου, το επαναλαμβάνω, αν θα έπρεπε για κάποιο λόγο να πας σ’ εκείνο τον πλανήτη, μην ξεχάσεις πως η αδυναμία για την οποία σου μίλησα αναπτύσσεται κυρίως στα συνηθισμένα όντα της «διανόησης» και ιδιαίτερα σε όσα ανάμεσά τους ανήκουν σε κάποια από τις τάξεις που σου απαρίθμησα, και των οποίων το όνομα τελειώνει σε «κράτης». |
43.233-4.Γ |
Μετά από αυτή τη σύντομη παρέκβαση γύρω από την πρακτική συμβουλή που σου έδωσα, ας ξαναγυρίσουμε στο σοβαρό θέμα μας. Θα αρχίσω με την αφήγηση που σου υποσχέθηκα για το πώς εμφανίστηκε η εταιρία των γήινων όντων που υιοθέτησε το έμβλημα: «Η Γη ανήκει στον ΚΟΙΝΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ και είναι εξίσου ελεύθερη για όλα τα δημιουργήματα Του», καθώς και τους λόγους της αποτυχίας της. Θα έχεις έτσι τη δυνατότητα να καταλάβεις καλά τον πρώτο και σπουδαιότερο λόγο για τον οποίο διενεργούνται ανάμεσα σ’ εκείνα τα δυστυχισμένα τρίμυαλα όντα του Μεγαλόκοσμού μας οι αναπόφευκτες διαδικασίες αμοιβαίας καταστροφής. |
43.234.Γ |
Με αυτή την ευκαιρία θα μάθεις πώς αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί «τοπική Φύση», όταν κάτι απρόβλεπτο εμποδίζει τη σωστή λειτουργία της για τις ανάγκες του κοινού κοσμικού Τρωγωαυτοεγωκράτη, προσαρμόζεται έτσι που τα αποτελέσματα της να μπορούν να συγχωνεύονται προσαρμοζόμενα προς αυτή τη μέγιστη κοσμική διαδικασία. |
43.234.Γ |
Εκείνη η εταιρία των όντων-ανθρώπων, όπως ήδη σου είπα, εμφανίστηκε πριν τέσσερις-πέντε αιώνες στην ήπειρο της Ασίας, σε μια πόλη που υπήρχε με το όνομα «Μοσουλόπολις». |
43.234.Γ |
Συγκροτήθηκε δε υπό τις εξής συνθήκες: |
43.234.Γ |
Οι διαδικασίες αυτές ήταν εκείνη ακριβώς την εποχή συχνότερες παρά ποτέ σε τούτη την ήπειρο. |
43.234.Γ |
Ορισμένες συμβαίνανε ανάμεσα σε διαφορετικές κοινότητες, ενώ άλλες στο εσωτερικό των ίδιων των κοινοτήτων. Αυτές οι τελευταίες ονομάστηκαν αργότερα «εμφύλιοι πόλεμοι». |
43.234.Γ |
Μία από τις κυριότερες αιτίες των τρομερών αυτών διαδικασιών που συμβαίνανε στην ήπειρο της Ασίας, πότε ανάμεσα σε διαφορετικές κοινότητες, και πότε στο εσωτερικό των ίδιων των κοινοτήτων, ήταν μια θρησκεία που μόλις είχε σχηματιστεί, οικοδομημένη με εντυπωσιακότατο τρόπο πάνω στη διδασκαλία ενός αληθινού Απεσταλμένου της Αιωνιότητάς μας, του Άγιου Μωάμεθ. |
43.234.Γ |
Η εταιρία για την οποία σου μιλώ, συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία των μελών μιας αδελφότητας, που υπήρχε τότε στην κεντρική Ασία με το όνομα «Σχολή των Πεφωτισμένων». |
43.234-5.Γ |
Η αδελφότητα αυτή των γήινων όντων είχε ιδρυθεί από πολύ παλιότερα από όντα που είχαν ανακαλύψει μέσα τους τις συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, και τα οποία είχαν συναθροιστεί για να εργαστούν μαζί, με σκοπό να απελευθερωθούν από αυτές. |
43.235.Γ |
Όταν λοιπόν οι φοβερές εκείνες διαδικασίες της αμοιβαίας καταστροφής έγιναν υπερβολικά συχνές στην ήπειρο της Ασίας, ορισμένα μέλη της εταιρίας, έχοντας επικεφαλής τον σεβάσμιο αδελφό Ολμανταμπούρ, αποφάσισαν για πρώτη φορά να εξετάσουν αν θα ήταν δυνατόν να πετύχουν με έναν οποιονδήποτε τρόπο, αν όχι την ολοκληρωτική εξάλειψη του φοβερού αυτού φαινομένου, τουλάχιστον την ελάττωση μιας τόσο κραυγαλέας συμφοράς. |
43.235.Γ |
Επειδή από τότε αφιερώθηκαν στην υλοποίηση της απόφασής τους, επισκέφτηκαν διάφορες χώρες της ηπείρου της Ασίας, και, κηρύττοντας παντού με συγκινητικό τρόπο πόσο εγκληματικές ήταν οι δραστηριότητες αυτές και πόσο τερατώδες το αμάρτημα, έφεραν πολλούς ανθρώπους με το μέρος τους. |
43.235.Γ |
Το αποτέλεσμα της αμερόληπτης αλλά και πραγματικά ανθρωπιστικής τους προσπάθειας ήταν η ίδρυση, στην Μοσουλόπολη, της μεγάλης και σοβαρής εταιρίας των όντων-ανθρώπων που λεγόταν: «Η Γη ανήκει στον ΚΟΙΝΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ και είναι εξίσου ελεύθερη για όλα τα δημιουργήματα του». |
43.235.Γ |
Από την αρχή ακόμα, τα μέλη αυτής της εταιρίας πραγματοποίησαν πολλά πράγματα, που δεν κατάφεραν να πραγματοποιηθούν από κανένα γήινο ον στο παρελθόν, ούτε και στο μέλλον. |
43.235.Γ |
Και τα κατάφεραν, επειδή το πρόγραμμά τους σχεδιάστηκε από την αρχή πολύ προσεκτικά από την άποψη των δυνατοτήτων πραγματοποίησης του, ανάλογα προς τις υπάρχουσες συνθήκες. |
43.235-6.Γ |
Το βασικό τους πρόγραμμα περιείχε μια προοδευτική δράση προς μια κατεύθυνση που θα τους έδινε τα εξής αποτελέσματα: τη σύσταση, πρώτα, μιας κοινής θρησκείας για όλα τα όντα της ηπείρου της Ασίας, την οποία σκόπευαν να θεμελειώσουν πάνω στη διδασκαλία της αίρεσης των «Παρσιστών», με λίγες όμως τροποποιήσεις· και δεύτερο, την επιλογή μιας κοινής γλώσσας, η οποία θα ήταν η «Τουρκομανική», η αρχαιότερη ίσως γλώσσα της ηπείρου, οι ρίζες της οποίας είχαν χρησιμέψει για το σχηματισμό πολυάριθμων ασιατικών γλωσσών. Από το άλλο μέρος, θα ’πρεπε, σύμφωνα με το βασικό πρόγραμμα εκείνης της εταιρίας, να συγκροτηθεί η οργάνωση μιας μοναδικής κεντρικής κυβέρνησης για όλες τις χώρες της Ασίας, στην πόλη Μαργκελάν, την πρωτεύουσα του λεγόμενου «Χανάτου του Φεργκάν», στο κέντρο της Ασίας, η οποία θα ονομαζόταν «Συμβούλιο των Γερόντων», και θα απαρτιζόταν από σεβάσμια όντα που ανήκαν σε όλες τις κοινότητες της ηπείρου. |
43.236.Γ |
Το Συμβούλιο αυτό θα έπρεπε να αποτελείται, όπως έδειχνε και το όνομα του, από τα πιο ηλικιωμένα και τα πιο σεβάσμια όντα, διότι, σύμφωνα με την κατανόησή τους, μόνο τέτοια όντα θα μπορούσαν να είναι στον πλανήτη τους δίκαια και αμερόληπτα προς όλα τα όμοιά τους, όποια και αν ήταν η θρησκεία ή η κοινότητά τους. |
43.236.Γ |
Από τότε που ιδρύθηκε η εταιρία στη Μοσουλόπολη, περιλάμβανε όντα από κάθε σχεδόν ασιατική κοινότητα. |
43.236.Γ |
Μεταξύ τους υπήρχαν «Μογγόλοι», «Άραβες», «Κιρκάσιοι», «Γεωργιανοί», «Μικρο-Ρώσοι», «Ταμίλοι», ως και ο προσωπικός εκπρόσωπος του περιβόητου κατακτητή της εποχής, του Ταμερλάνου. |
43.236.Γ |
Χάρη στην έντονη δραστηριότητά τους, την αληθινά αμερόληπτη και χωρίς εγωισμό, οι «πόλεμοι» και οι «εμφύλιοι πόλεμοι», των οποίων ο αριθμός μεγάλωνε αδιάκοπα στην ήπειρο της Ασίας, άρχισαν να ελαττώνονται, και έλπιζαν ότι θα πετύχαιναν κι άλλα πολλά ακόμη ικανοποιητικότερα αποτελέσματα. |
43.236.Γ |
Κάτι όμως συνέβηκε τότε, που προκάλεσε την καταστροφή αυτής της έξοχης εταιρίας όντων-ανθρώπων. |
43.236.Γ |
Όλα τα γεγονότα που ακολούθησαν προέκυψαν από την επίδραση ενός φιλοσόφου με το όνομα Αταρνάχ, πασίγνωστου εκείνα τα χρόνια, και της θεωρίας που διατύπωσε σε μια πραγματεία με τίτλο: «Γιατί να υπάρχουν πόλεμοι στη Γη;» |
43.236.Γ |
Η εμφάνιση αυτού του φιλοσόφου ανέτρεψε όλες τις ιδέες που είχαν τα μέλη της εταιρίας. |
43.236.Γ |
Γνωρίζω πολύ καλά την ιστορία του, επειδή κατά τη διάρκεια των ερευνών που έκανα σχετικά με τα αποτελέσματα του έργου του Αγιότατου Ασιάτα Σεϊμάς, ήμουν υποχρεωμένος να μάθω ορισμένες λεπτομέρειες για τη δραστηριότητα αυτού του φιλοσόφου, καθώς και για τον ίδιο προσωπικά. |
43.236.Γ |
Ο Αταρνάχ γεννήθηκε στη Μοσουλόπολη από μια οικογένεια Κούρδων. |
43.237.Γ |
Φτάνοντας στην υπεύθυνη ηλικία, έγινε πραγματικά ένας μεγάλος σοφός, τουλάχιστον για τον πλανήτη Γη. |
43.237.Γ |
Αρχικά, αυτός ο Κούρδος, ο Αταρνάχ, αφιέρωσε πολλά γήινα χρόνια στην προσεκτική μελέτη όλων των θεμάτων, τα οποία πίστευε πως μπορούσαν να δώσουν μια απάντηση στο ερώτημα: «Τι νόημα έχει γενικά η ύπαρξη του ανθρώπου;» Έπεσε λοιπόν στα χέρια του, κατά τη διάρκεια των μελετών του, ένα πανάρχαιο σουμεριανό χειρόγραφο, σε εξαιρετική όμως κατάσταση. |
43.237.Γ |
Το χειρόγραφο είχε διατηρηθεί άριστα, γιατί είχε γραφεί με το αίμα του όντος «Τσιρμάν» πάνω σε δέρματα όντων-φιδιών που ονομάζονται «Καλιαντζέκ». |
43.237.Γ |
Όπως μου έδειξαν οι έρευνες μου, το κείμενο αυτό του χειρογράφου, που γράφτηκε από έναν σοφό της αρχαιότητας, ενδιέφερε στο έπακρο το φιλόσοφο Αταρνάχ· εντυπωσιάστηκε όμως ιδιαίτερα από κάποια περικοπή του χειρογράφου, όπου ο σοφός εκείνος διατύπωνε την εξής υπόθεση: |
43.237.Γ |
«Κατά πάσα πιθανότητα υπάρχει στον κόσμο ένας νόμος αμοιβαίας υποστήριξης όλων όσων υπάρχουν. |
43.237.Γ |
«Προφανώς δε, και η ίδια επίσης η ζωή μας, χρησιμεύει για την υποστήριξη κάποιου μικρού ή μεγάλου πράγματος στον κόσμο». |
43.237.Γ |
Η ιδέα αυτή, η οποία εκφραζόταν μέσα στο αρχαίο χειρόγραφο, ενθουσίασε τόσο πολύ το φιλόσοφο Αταρνάχ, που από τότε, αφιερώθηκε ολόψυχα στη μελέτη αυτής μόνο της πλευράς του θέματος που τον ενδιέφερε. |
43.237.Γ |
Η ιδέα αυτή χρησίμεψε ως βάση μιας ολόκληρης αληθοφανούς θεωρίας που παρουσίασε, ύστερα από πολλά χρόνια ερευνών και συστηματικών πειραματικών εξακριβώσεων των δικών του συμπερασμάτων, στο έργο του με τίτλο: «Γιατί να υπάρχουν πόλεμοι στη Γη;» |
43.237.Γ |
Πληροφορήθηκα τι έλεγε και σ’ αυτή τη θεωρία του. |
43.237.Γ |
Είναι αλήθεια ότι δεν απείχε και πολύ από την πραγματικότητα. |
43.237.Γ |
Όλες οι υποθέσεις που είχε κάνει ο Κούρδος Αταρνάχ ήταν σχεδόν σύμφωνες προς την ουσία την ίδια της μεγάλης θεμελιώδους κοσμικής διαδικασίας του συμπαντικού Τρωγωαυτοεγωκράτη, που σου εξήγησα με λίγο-πολύ λεπτομεριακό τρόπο όταν σου μίλησα για τον Άγιο Πλανήτη του Καθαρτηρίου. |
43.237-8.Γ |
Ο φιλόσοφος Αταρνάχ αποδείκνυε στη θεωρία του, με ξεκάθαρο τρόπο, ότι στον κόσμο υπάρχει αναμφίβολα ένας νόμος «αμοιβαίας υποστήριξης όλων όσων υπάρχουν», και ότι στην αμοιβαία αυτή υποστήριξη συντελούν ορισμένες χημικές ουσίες, με τη βοήθεια των οποίων διενεργείται η διαδικασία της πνευματοποίησης των όντων, δηλαδή η «ζωή», και ότι οι χημικές αυτές ουσίες χρησιμεύουν για την υποστήριξη όλων όσων υπάρχουν, μόνο τη στιγμή που παύει η ζωή ενός όντος, όταν δηλαδή, με άλλα λόγια, πεθάνει. |
43.238.Γ |
Με τη βοήθεια πολυάριθμων λογικών αντιπαραθέσεων, αποδείκνυε με θετικό τρόπο ότι, σε ορισμένες περιόδους, έπρεπε οπωσδήποτε να συμβεί στη Γη ένας συγκεκριμένος αριθμός θανάτων, από το σύνολο των οποίων προκαλούνται δονήσεις μιας συγκεκριμένης ισχύος. |
43.238.Γ |
Μια μέρα, σε μια γενική συνέλευση των όντων-μελών της εταιρίας που προαναφέρθηκε, το πολύ ασυνήθιστο αυτό γήινο ον, που συμμετείχε στη συνεδρίαση με την ιδιότητα αντιπροσώπου εκλεγμένου από όλο τον πληθυσμό της χώρας η οποία ονομάζεται «Κουρδιστάν», εξέθεσε τη θεωρία του με λεπτομέρειες, και μάλιστα με τόση ευφράδεια, που τελικά προκάλεσε στα μέλη της εταιρίας μεγάλη ταραχή και μεγάλη σύγχυση. |
43.238.Γ |
Η θεωρία του τα εξέπληξε σε τέτοιο σημείο, που αρχικά επικράτησε «νεκρική σιγή»· έμειναν άναυδα, και κανένα δεν μπορούσε να κάνει ούτε την παραμικρή κίνηση. Έμειναν έτσι για αρκετή ώρα, έπειτα όμως ξεσηκώθηκε τέτοια εκκωφαντική οχλαγωγία, σα να εξαρτιόταν η ζωή του καθενός τους από το βαθμό της έξαψης του και την ορμή με την οποία θα την εξέφραζε. |
43.238.Γ |
Τελειώνοντας, αποφάσισαν ομόφωνα, αργά μέσα στη νύχτα, να εκλέξουν ανάμεσά τους αρκετά σοφά όντα, για να διερευνήσουν όλα μαζί σε βάθος αυτή την θεωρία που τόσο τα ξάφνιασε, κι έπειτα να κάνουν μια αναφορά στη γενική συνέλευση. |
43.238.Γ |
Από την άλλη κιόλας μέρα, τα σοφά όντα που εκλέχτηκαν από την εταιρία «Η Γη ανήκει στον ΚΟΙΝΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ, και είναι εξίσου ελεύθερη για όλα τα δημιουργήματα Του», άρχισαν να εξοικειώνονται με τις θεωρίες του Αταρνάχ. |
43.238-9.Γ |
Για κακή όμως τύχη όλων των γήινων τρίμυαλων όντων των μελλοντικών εποχών, έτυχε, παρόλο που τα περισσότερα από τα μέλη τα οποία εκλέχτηκαν ήταν κι αυτά όντα ηλικιωμένα και μέσα τους είχαν σχεδόν ατροφήσει οι ολέθριες λειτουργίες που κάνουν «ζηλότυπο» και άχρηστο» το είναι των ευνοουμένων σου, μερικά από αυτά, για πολλούς λόγους — ιδίως για τον τρόπο με τον οποίο τα ανέθρεψαν στην παιδική τους ηλικία — δεν είχαν ακόμα αποκτήσει αρκετή πείρα, ώστε να πεισθούν για το απραγματοποίητο των ονειροπολήσεών τους, που υπαγορεύονταν από την αφύσικη εκπαίδευσή τους, κι έτσι δεν τους είχαν ανοίξει όσο έπρεπε τα μάτια ώστε να είναι απόλυτα δίκαια και αμερόληπτα. |
43.239.Γ |
Καθώς εξοικειώνονταν με τις λεπτομέρειες εκείνης της εκπληκτικής θεωρίας, έπεφταν σε μια τυπική κατάσταση, χαρακτηριστική των γήινων όντων, άρχισαν δηλαδή να ξεχνούν την απίθανη υπόθεση η οποία τα είχε ξαφνιάσει· ξαναγυρίζοντας λοιπόν σιγά-σιγά, όπως προσιδιάζει στα τρίμυαλα όντα εκεί κάτω, στις προηγούμενες τελείως υποκειμενικές και κατά συνέπεια πάντα μεταβλητές πεποιθήσεις τους, χωρίστηκαν αμέσως σε δύο αντίθετα στρατόπεδα. |
43.239.Γ |
Τα μισά άρχισαν αβασάνιστα να μετατρέπουν σε απλά άρθρα πίστεως όλες τις υποθέσεις εκείνης της θεωρίας, χωρίς καμιά λογική κριτική· ενώ τα άλλα άρχισαν να αμφισβητούν, όπως αρμόζει στους περισσότερους γήινους «σοφούς», και να αποδείχνουν εντελώς τα αντίθετα από αυτές τις υποθέσεις, για να γίνουν τελικά εχθροί όχι μόνο της θεωρίας του Αταρνάχ, αλλά και του ίδιου του Αταρνάχ. |
43.239.Γ |
Αντί, με λίγα λόγια, να βοηθήσουν τα άλλα μέλη της συνέλευσης οι σοφοί που εκλέχτηκαν, για να μελετήσουν σε βάθος αυτή τη θεωρία ώστε να απαλλαγούν από την αμηχανία και τον εκνευρισμό τους, και να γεφυρώσουν τις διαφορές τους, το μόνο που κατάφεραν ήταν να μεγαλώσουν τη σύγχυση των ιδεών τους με τις λογομαχίες τους· κι έτσι, λίγο-λίγο, εμφανίστηκαν αυτόματα, στη συνολική παρουσία διαφόρων μελών της σοβαρής εκείνης εταιρίας, δεδομένα που προκαλούσαν δύο τελείως αντίθετες πεποιθήσεις. |
43.239-40.Γ |
Η πρώτη από αυτές τις πεποιθήσεις ήταν ότι όλα πράγματι γίνονταν όπως τα παρουσίαζε η θεωρία του φιλόσοφου Αταρνάχ, ότι δηλαδή οι «πόλεμοι» και οι «εμφύλιοι πόλεμοι» ανταποκρίνονταν στη Γη σε μια περιοδική αναγκαιότητα, άσχετα προς τις προσωπικές προθέσεις των ανθρώπων. Όσο για τη δεύτερη, ήταν εκείνη που ανέκαθεν συμμερίζονταν όλα τα μέλη της εταιρίας, και σύμφωνα με την οποία, αν κατάφερναν να πραγματοποιήσουν το πρόγραμμά τους, θα ήταν δυνατό να χτυπήσουν το κακό που επικρατούσε στον πλανήτη στη ρίζα του, οπότε όλα θα ξανάμπαιναν σε μια τάξη. |
43.240.Γ |
Από τη στιγμή εκείνη, ξέσπασαν, ανάμεσα στα μέλη της εταιρίας, συζητήσεις, αντεγκλήσεις και καυγάδες, και τότε πάλι τους συνέβηκε αυτό που τους είχε πια γίνει συνήθεια από παλιά, όπως σου το ξαναείπα: οι καυγάδες και οι αντεγκλήσεις τους μεταδόθηκαν σε λίγο στα συνηθισμένα όντα εκεί κάτω, στους υπόλοιπους δηλαδή κατοίκους της Μοσουλόπολης, προκαλώντας τον ερεθισμό του αφύσικου ψυχισμού τους. |
43.240.Γ |
Δεν ξέρω πώς θα τελείωναν όλα αυτά αν οι αδελφοί της «Σχολής των Πεφωτισμένων» δεν είχαν πάει εκεί και δεν είχαν ανακατευτεί στην υπόθεση. |
43.240.Γ |
Χάρη στην επιρροή τους, όλα τα μέλη εκείνης της σοβαρής εταιρίας ηρέμησαν σιγά-σιγά, και ξαναβρήκαν τη σοβαρότητα και την ψυχραιμία τους· άρχισαν τότε να σκέφτονται και να συζητούν τι θα έπρεπε να κάνουν στο μέλλον. |
43.240.Γ |
Αυτές οι σκέψεις και οι συζητήσεις τα οδήγησαν να εκλέξουν, ομόφωνα, τον Κούρδο Αταρνάχ επικεφαλής, και τον παρακάλεσαν να τα βοηθήσει να ξεφύγουν από εκείνη τη δυσάρεστη κατάσταση. |
43.240.Γ |
Ύστερα από πολλές συνεδριάσεις υπό την προεδρία του φιλόσοφου Αταρνάχ, κατέληξαν ομόφωνα στα ακόλουθα κατηγορηματικά συμπεράσματα: |
43.240.Γ |
«Σύμφωνα με τους νόμους της Φύσης, οι “πόλεμοι” και οι “εμφύλιοι πόλεμοι” ανταποκρίνονται πάντα, στη Γη, σε μια περιοδική αναγκαιότητα, χωρίς καμιά παρέμβαση της θέλησης των ανθρώπων· κι αυτό γιατί η φύση απαιτεί, σε ορισμένες περιόδους, μια μεγάλη ποσότητα θανάτων. «Είμαστε λοιπόν όλοι αναγκασμένοι να αναγνωρίσουμε, με μεγάλη μας λύπη, αλλά και αναπόφευκτη εσωτερική καρτερικότητα, ότι καμιά απόφαση του ανθρώπινου νου δεν μπορεί να εμποδίσει το αίμα να χύνεται ανάμεσα στα έθνη, αλλά και στους κόλπους των εθνών των ίδιων. Γι’ αυτό αποφασίσαμε ομόφωνα να εκκαθαρίσουμε τις τρέχουσες υποθέσεις μας, καθώς και ολόκληρο το έργο της εταιρίας μας, και να διασκορπιστούμε παρά τη θέλησή μας για να επιστρέψουμε στα σπίτια μας και να ξανασηκώσουμε το “φορτίο της καθημερινής ζωής”». |
43.240-1.Γ |
Και μόνο αφού πήραν αυτή την κατηγορηματική απόφαση, κι όταν όλα τα μέλη εκείνης της αληθινά σοβαρής εταιρίας άρχισαν την ίδια κιόλας μέρα την εκκαθάριση όλων των υποθέσεών τους, ο Αταρνάχ, τον οποίο θεωρούσαν αληθινό σοφό, αλλά που δεν έπαυε να είναι ένας περήφανος και γεμάτος φιλαυτία Κούρδος, ανέβηκε στο βήμα και είπε: |
43.241.Γ |
«Αξιότιμοι συνάδελφοι, |
43.241.Γ |
«Είμαι ειλικρινά λυπημένος που, χωρίς να το θέλω, έγινα αιτία της διάλυσης του μεγάλου μας φιλανθρωπικού εγχειρήματος, στο οποίο αφιερώσατε, εσείς οι ευφυέστεροι και οι εντιμότεροι άνθρωποι απ’ όλες τις χώρες, τόσες αμερόληπτες και αλτρουιστικές προσπάθειες, που κανείς δεν μπόρεσε ούτε και θα μπορέσει ποτέ να κάνει για τους άλλους, για όντα δηλαδή που του είναι εντελώς άγνωστα και αδιάφορα. |
43.241.Γ |
«Για πολλά χρόνια, εργαστήκατε ακατάπαυστα για να πετύχετε το ουσιωδέστερο καλό για τις μάζες, και παρόλο που κι εγώ εργάστηκα πάνω στην θεωρία μου για πολλά χρόνια προς όφελος ανθρώπων που μου ήταν ξένοι, να που αυτή έγινε αιτία να ματαιωθούν οι ακούραστες προσπάθειές σας και η γενναιόδωρη προσφορά σας. |
43.241.Γ |
«Η συναίσθηση ότι είμαι υπαίτιος για όλες τις παρεξηγήσεις που προξενήθηκαν ανάμεσά σας δε με αφήνει σε ησυχία αυτές τις τελευταίες μέρες· σκέφτομαι και αναρωτιέμαι συνέχεια αν υπάρχει τρόπος να επανορθώσω κάπως το αθέλητο σφάλμα μου. |
43.241.Γ |
«Θέλω λοιπόν να σας ανακοινώσω, σοφοί μου συνάδελφοι, εκλεκτοί όλων των χωρών της Γης, το οριστικό συμπέρασμα στο οποίο με οδήγησαν οι συλλογισμοί μου. |
43.241.Γ |
«Αν και οι παγκόσμιοι νόμοι που ανακάλυψα παρεμποδίζουν τους τρόπους με τους οποίους σκοπεύατε να δώσετε στους ανθρώπους μια κάποια ευτυχία, αυτοί οι ίδιοι νόμοι, όσο παράξενο κι αν σας φαίνεται εκ πρώτης όψεως, μπορούν, υπό τον όρο ότι θα χρησιμοποιηθούν διαφορετικά, να επιτρέψουν την επιτυχία του σκοπού που επιδιώκουμε. |
43.241-2.Γ |
«Να τι πρέπει να κάνουμε: «Τα αποτελέσματα όλων των ερευνών μου δείχνουν ξεκάθαρα ότι η Φύση απαιτεί, σε ορισμένες περιόδους, έναν ορισμένο αριθμό θανάτων πάνω στη Γη· ταυτόχρονα όμως κατάφερα να αποσαφηνίσω ότι, για τις ανάγκες της Φύσης, της είναι αδιάφορο ποιοι θα είναι αυτοί οι θάνατοι — αν δηλαδή θα είναι θάνατοι ανθρώπων ή άλλων μορφών ζωής. |
43.242.Γ |
«Προκύπτει λοιπόν ότι αν ο αριθμός των θανάτων που απαιτεί η Φύση συμπληρώνεται με τους θανάτους άλλων μορφών ζωής, τότε ο αριθμός των ανθρώπινων θανάτων θα ελαττωθεί προφανώς ανάλογα. |
43.242.Γ |
«Αυτό μπορούμε εύκολα να το καταφέρουμε, αν όλα τα μέλη της εταιρίας μας συνεχίσουν να εργάζονται με την ίδια ένταση, όχι πια για να πραγματοποιήσουν το προηγούμενο μας πρόγραμμα, αλλά να αγωνιστούν για να αναβιώσει στη Γη, σε μεγαλύτερη μάλιστα κλίμακα από το παρελθόν, η αρχαία συνήθεια της προσφοράς θυσιών στους Θεούς και στους αγίους, καταστρέφοντας άλλες μορφές ζωής». |
43.242.Γ |
Όταν εκείνος ο περήφανος Κούρδος τελείωσε την ομιλία του, τα μέλη της εταιρίας έμειναν πάλι άναυδα και αναστατωμένα όπως και την ημέρα που παρουσίασε την περίφημη θεωρία του. |
43.242.Γ |
Για τρεις μέρες και τρεις νύχτες, μετά την αξιομνημόνευτη αυτή ομιλία, δεν έκαναν διακοπή, και οι χώροι που παραχωρήθηκαν σ’ εκείνη την εταιρία από τους πολίτες της Μοσουλόπολης, για τα όντα-ανθρώπους απ’ όλα τα μέρη του πλανήτη, βούιζαν από τις αδιάκοπες συζητήσεις και συσκέψεις τους. Τελειώνοντας, την τέταρτη μέρα, οργάνωσαν μια γενική συνέλευση, κατά τη διάρκεια της οποίας έλαβαν ομόφωνα την απόφαση να ενεργούν στο εξής σύμφωνα με τις υποδείξεις του μεγάλου Κούρδου φιλόσοφου Αταρνάχ. |
43.242.Γ |
Την ίδια κιόλας μέρα, αλλάξανε το όνομα της εταιρίας. Το έμβλημα που υιοθέτησαν τα μέλη της ήταν: «Η Γη είναι μόνο για τους ανθρώπους». |
43.242.Γ |
Μερικές μέρες αργότερα, έφυγαν από τη Μοσουλόπολη για τις πατρίδες τους, όπου έλαβαν, σύμφωνα με τις γενικές κατευθύνσεις του φιλόσοφου Αταρνάχ, όλα τα ενδεδειγμένα μέτρα, για να ξαναριζώσει και να αναβιώσει, ανάμεσα στους ανθρώπους της ηπείρου Ασίας, η ιδέα ότι «γίνονται ευχάριστοι» στους Θεούς και στα είδωλά τους, σκοτώνοντας όντα διαφόρων μορφών. |
43.242-3.Γ |
Και πραγματικά, μόλις άρχισαν να υλοποιούν πρακτικά το νέο τους πρόγραμμα, αποκαταστάθηκε σύντομα, σε όλη την ήπειρο της Ασίας, η συνήθεια να προσφέρουν θυσίες στους φανταστικούς τους «αγίους», καταστρέφοντας την ύπαρξη διαφόρων μονόμυαλων και δίμυαλων όντων που ήταν αδύναμα ή χαζά. |
43.243.Γ |
Τα μέλη της νέας εταιρίας: «Η Γη είναι μόνο για τους ανθρώπους» πραγματοποίησαν το έργο τους, από την αρχή, με τη μεσολάβηση των «κληρικών» της θρησκείας που θεμελιώθηκε πάνω στη διδασκαλία του Αγίου Μωάμεθ, και η οποία ήταν πολύ διαδεδομένη σε όλη την ήπειρο της Ασίας. |
43.243.Γ |
Το έθιμο υιοθετήθηκε, αυτή τη φορά, σε πολύ μεγαλύτερη έκταση από τότε που κατέβηκα εκεί κάτω, κατά παράκληση του Αγγέλου Λουίσιου, για να το εξαλείψω από τα τρίμυαλα όντα. Όπως σου είπα, η Αυτού Υποτακτικότης έκρινε ανεπιθύμητο αυτό το έθιμο, από την άποψη κοσμικών φαινομένων ευρύτερης κλίμακας, επειδή τότε ο αριθμός των ευνοουμένων σου είχε πολύ αυξηθεί, και μαζί με αυτόν και ο αριθμός εκείνων που ήθελαν να «ευχαριστήσουν» τα αλλόκοτα είδωλά τους. |
43.243.Γ |
Η καταστροφή της ύπαρξης των όντων με άλλες μορφές ξανάρχισε λοιπόν, και όχι μόνον ιδιωτικά, μέσα στα σπίτια, αλλά ακόμη και δημόσια, σε κατάλληλους χώρους. |
43.243.Γ |
Οι χώροι αυτοί συνδέονταν, αυτή τη φορά, με τη μνήμη κυρίως του Άγιου Μωάμεθ ή των συντρόφων του. |
43.243.Γ |
Ο αριθμός των θυμάτων αυξανόταν μέρα με τη μέρα, έτσι ώστε, ύστερα από εκατό περίπου χρόνια από την εμφάνιση της εταιρίας «Η Γη είναι μόνο για τους ανθρώπους», καταστρέφονταν κάθε χρόνο, σε ένα μόνο μέρος, μέχρι και εκατό χιλιάδες από τα ίδια όντα που θυσίαζαν σε προηγούμενες εποχές, όπως «βόδια», «πρόβατα», «καμήλες», κ.λπ. … |
43.243.Γ |
Στη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων, οι τόποι που δοξάζονταν μ’ αυτόν τον τρόπο ήταν ανάμεσα σε άλλους και οι πόλεις της Μέκκας και της Μεδίνας στην Αραβία, της Μεσχέντ στην περιοχή της Βαγδάτης, και τα περίχωρα της Γενικισλάκ στο Τουρκεστάν. |
43.243.Γ |
Με λίγα λόγια, το «αίμα άρχισε πάλι να τρέχει άφθονο» στην ήπειρο της Ασίας. |
43.243.Γ |
Οι προσφορές θυσιών πολλαπλασιάζονταν κατά τη διάρκεια των μουσουλμανικών γιορτών «Μπαϊράμ» και «Γκουρμπάν», καθώς και κατά τις χριστιανικές γιορτές που υπάρχουν εκεί κάτω και ονομάζονται «Τέλος Τριωδίου», «Αγίου Γεωργίου», και άλλες. |
43.243-4.Γ |
Βέβαια, παιδί μου, όταν αυτή η ανωμαλία εμφυτεύτηκε και πάλι στα τρίμυαλα όντα εκεί κάτω, χάρη στις έντονες προσπάθειες των μελών της εταιρίας «Η Γη είναι μόνο για τους ανθρώπους», οι φρικτές διαδικασίες αμοιβαίας καταστροφής τους έγιναν πράγματι σπανιότερες και περιορίστηκαν σε στενότερα πλαίσια· η θνησιμότητα όμως των τρίμυαλων όντων δεν ελαττώθηκε· αντίθετα, αυξήθηκε, λόγω της βαθμιαίας και συνεχούς αλλοίωσης της οντικής τους ύπαρξης και της συνακόλουθης υποβάθμισης της ποιότητας των δονήσεων που εκπορεύονταν από την παρουσία τους για τις ανάγκες της Φύσης, πράγμα που είχε ως επακόλουθο αφενός μεν, την ελάττωση της διάρκειας της ύπαρξής τους, και, αφετέρου, την αύξηση αυτού που ονομάζουν «γεννητικότητα». |
43.244.Γ |
Και τα πράγματα συνεχίστηκαν έτσι, ώσπου κάποιος Ασαντουλάχ Ιμπραήμ Ογλού, ένας ξακουστός Πέρσης δερβίσης, που γεννήθηκε και έγινε υπεύθυνο ον στην ίδια ήπειρο, τα έστρεψε όλα αυτά προς μια διαφορετική κατεύθυνση. |
43.244.Γ |
Ο δερβίσης Ασαντουλάχ Ιμπραήμ Ογλού άρχισε τη δραστηριότητα του μόλις πριν τριάντα ή σαράντα περίπου χρόνια. |
43.244.Γ |
Όντας απλώς ένας φανατικός της μουσουλμανικής θρησκείας, και μη διαθέτοντας τις σοβαρές και βαθιές γνώσεις του Κούρδου Αταρνάχ, αντιλήφθηκε, στο γεγονός της προσφοράς θυσιών, μόνο τη φοβερή αδικία των ανθρώπων προς τα όντα με άλλες μορφές, και έβαλε σκοπό της ύπαρξής του να καταφέρει αντί οιουδήποτε τιμήματος, να εξαλείψει από το πρόσωπο της Γης αυτή τη συνήθεια που θεωρούσε αντιθρησκευτική. |
43.244.Γ |
Άρχισε να ταξιδεύει στην ήπειρο της Ασίας και κυρίως στις χώρες όπου τα περισσότερα τρίμυαλα όντα ήταν οπαδοί της μουσουλμανικής θρησκείας. Ενεργούσε προπαντός με τη μεσολάβηση άλλων δερβίσηδων, που τότε συναντούσε κανείς σε όλες σχεδόν τις κοινότητες της ηπείρου Ασίας. |
43.244.Γ |
Ο ευφυής και δραστήριος αυτός Πέρσης, ο δερβίσης Ασαντουλάχ Ιμπραήμ Ογλού, έπεισε όλους τους δερβίσηδες, με πολλή εξυπνάδα, για την «αλήθεια» της ιδέας του· εκείνοι έπεισαν, με τη σειρά τους, τα συνηθισμένα όντα όλης της ηπείρου της Ασίας, ότι όχι απλώς δεν ήταν ευχάριστη στο Θεό η καταστροφή των όντων άλλων μορφών, αλλά ότι οι καταστροφείς έμελλαν να υποστούν διπλή τιμωρία στον άλλο κόσμο, στην κόλαση: μια για τις δικές τους «αμαρτίες», και μια άλλη για τις «αμαρτίες» των όντων που είχαν καταστρέψει, και ούτω καθεξής. |
43.245.Γ |
Χάρη στις προφητείες αυτές για την άλλη ζωή, που γίνονταν από δερβίσηδες που θεωρούνταν αυθεντίες σε τέτοια θέματα, τα όντα της Ασίας είναι αλήθεια ότι ελάττωναν από χρόνο σε χρόνο τον αριθμό των θυσιών τους. |
43.245.Γ |
Και το αποτέλεσμα όλης της δραστηριότητας εκείνου του «Πονόψυχου Πέρση δερβίση» ήταν η τελευταία μεγάλη διαδικασία αμοιβαίας καταστροφής τους, ή, όπως λένε οι ευνοούμενοί σου, ο «παγκόσμιος πόλεμος». |
43.245.Γ |
Όμως, παιδί μου, παρόλο που ο διαπρεπής Κούρδος σοφός, ο Αταρνάχ, με τις υποθέσεις που πρόβαλε στη θεωρία του, πλησίασε πολύ την πραγματικότητα, δεν κατάλαβε ωστόσο το σημαντικότερο, ότι οι δονήσεις δηλαδή τις οποίες απαιτούσε η Μεγάλη Φύση, και οι οποίες συγκροτούνται από τις εκπορεύσεις των όντων, τόσο στη διάρκεια της ύπαρξής τους όσο και κατά τη διαδικασία του Ρασκουάρνο, δεν έχουν ποσοτική σημασία, αλλά μόνο ποιοτική. |
43.245.Γ |
Καθώς, αναμφίβολα, ο Κούρδος Αταρνάχ ήταν ένα ασυνήθιστο γήινο ον, θα το καταλάβαινε αν είχε γνωρίσει τις λεπτομέρειες των αποτελεσμάτων που επιτεύχθηκαν, όταν για λίγο καθιερώθηκαν σ’ εκείνο τον πλανήτη οι συνθήκες οντικής ύπαρξης που δημιουργήθηκαν ειδικά για τα τρίμυαλα όντα, χάρη στην Αγιότατη Εργασία του «Εραστή της Ουσίας», του Αγιότατου Ασιάτα Σεϊμάς. |
43.245.Γ |
Κατά την περίοδο εκείνη, όχι μόνο ελαττώθηκε η «θνησιμότητά» τους, αλλά το ίδιο συνέβηκε και στη «γεννητικότητά» τους. |
43.245.Γ |
Κι αυτό επειδή, καθώς τότε τα γήινα όντα ζούσαν όπως αρμόζει λίγο-πολύ σε τρίκεντρα όντα, οι εκπορεύσεις τους έδιναν δονήσεις συγγενέστερες προς αυτές που απαιτούσε η Μεγάλη Φύση για τον Μέγιστο γενικό κοσμικό Τρωγωαυτοεγωκράτη, και ιδιαίτερα για τη συντήρηση της Σελήνης και του Ανούλιου. Έκτοτε η Μεγάλη Φύση προσαρμοζόταν ασταμάτητα, ελαττώνοντας τη γεννητικότητά τους, πολύ δε περισσότερο επειδή, κατά την περίοδο που θα ακολουθούσε, θα έπρεπε να ελαττωθεί και η ανάγκη για δονήσεις που προορίζονταν να υποστηρίζουν την ύπαρξη του πλανήτη Σελήνη. |
43.245-6.Γ |
Από τις διάφορες όψεις του θεμελιώδους αυτού ζητήματος, μία που αγγίζει τη σημασία και το λόγο της ύπαρξης των ευνοουμένων σου είναι τόσο σημαντική, και επιτρέπει τόσο εύκολα να κατανοηθούν πολλά από τα πράγματα τα οποία συμβαίνουν στη Γη, και μαζί τους οτιδήποτε αφορά και τις ίδιες τις αιτίες των πολέμων, ώστε το θεωρώ εδώ αναγκαίο να επανέλθω για μια ακόμη φορά. |
43.246.Γ |
Θα θυμάσαι ότι, όταν αξιώθηκα να συζητήσω προσωπικά με την Υποτακτικότητά Του τον Άγγελο Λουίσιο, τον σημερινό Αρχάγγελο, έμαθα γιατί και πώς τα τρίμυαλα όντα εκείνου του πλανήτη έχουν για κύριο προορισμό τους να επεξεργάζονται — μέσω της διαδικασίας της ίδιας τους της ύπαρξης — τις δονήσεις οι οποίες απαιτούνται από τη φύση για την υποστήριξη των παμπάλαιων κομματιών του πλανήτη τους, που ονομάζονται τώρα «Σελήνη» και «Ανούλιος». |
43.246.Γ |
Η Υποτακτικότητά Του μου είπε τότε, ότι τα δύο πρώην κομμάτια της Γης πήραν οριστικά την κανονική τους θέση μέσα στην κίνηση της συνολικής αρμονίας, και ότι δεν υπήρχε πια κανένας κίνδυνος για κανενός είδους έκπληξη, αλλά ότι, για να αποφευχθεί κάθε ενδεχόμενη περιπλοκή στο μακρινό μέλλον, αποφασίστηκε από Ύψιστα και Αγιότατα Άτομα να πραγματοποιηθούν στη Γη τα αναγκαία μέτρα για το σχηματισμό της ουσίας «Ασκοκίν», έτσι ώστε τούτη η ιερή κοσμική ουσία, η απαραίτητη για την υποστήριξη της Σελήνης και του Ανούλιου, να μπορεί να παράγεται από τον πλανήτη σου συνέχεια. |
43.246.Γ |
Η Υποτακτικότητά Του μου εξήγησε ακόμη ότι η ιερή τούτη κοσμική ουσία Ασκοκίν υπάρχει γενικά στο Σύμπαν ανακατωμένη κυρίως με τις ιερές ουσίες «Αμπρουστντονίς» και «Χελκντονίς», και συνεπώς, για να έχει το βαθμό ζωογονητικότητας που της χρειάζεται για το ρόλο της υποστήριξης, πρέπει πρώτα η ιερή ουσία «Ασκοκίν» να απελευθερωθεί από τις άλλες δύο. |
43.246-7.Γ |
Για να πω την αλήθεια, παιδί μου, δεν κατάλαβα αμέσως όλα όσα μου είπε· όλα αυτά τα ξεκαθάρισα πολύ αργότερα, τότε που έμαθα, όταν μελετούσα τους θεμελιώδεις κοσμικούς νόμους, ότι αυτές ακριβώς οι ουσίες Αμπρουστντονίς και Χελκντονίς χρησιμεύουν στο σχηματισμό και την τελειοποίηση των ανώτερων οντικών σωμάτων στα τρίμυαλα όντα — δηλαδή του «σώματος Κεστζάν» και του «σώματος της ψυχής» — και ότι ο διαχωρισμός της ιερής Ασκοκίν από τις άλλες δύο ουσίες διενεργείται γενικά όταν τα όντα οποιουδήποτε πλανήτη τις μετουσιώνουν μέσα τους με τις συνειδητές τους προσπάθειες και τα θεληματικά τους βάσανα, για το σχηματισμό και την τελειοποίηση των ανώτερων σωμάτων τους. |
43.247.Γ |
Όταν λοιπόν ενδιαφέρθηκα για τους ευνοούμενούς σου και άρχισα να παρατηρώ και να μελετώ τον παράδοξο ψυχισμό τους, κατάλαβα για ποιο λόγο και για ποιο σκοπό η Μεγάλη Φύση, καθώς και τα Ύψιστα και Αγιότατα Άτομα, προσαρμόζονται πάντα υπομονετικά σε όλα τα πράγματα. Σχηματίστηκε λοιπόν μέσα μου, σχετικά με αυτό, η ακόλουθη γνώμη: |
43.247.Γ |
Αν τουλάχιστον οι ευνοούμενοί σου το είχαν καλοσκεφτεί, και αν προσπαθούσαν να υπηρετήσουν απολύτως τίμια τη Φύση από αυτή την άποψη, η οντική τους τελειοποίηση θα μπορούσε ίσως να γίνεται με αυτόματο τρόπο, σχεδόν χωρίς τη συμμετοχή της συνειδητότητάς τους· και σίγουρα η καημένη η Φύση του άτυχου πλανήτη τους δεν θα αναγκαζόταν σε καμιά περίπτωση να ταλαιπωρείται για να προσαρμοστεί, ώστε να προστατεύσει έτσι τη συνολική κοσμική αρμονία. |
43.247.Γ |
Για κακή όμως τύχη όλων όσων υπάρχουν στο Μεγαλόκοσμο, οι ευνοούμενοί σου δεν έχουν ούτε την ελάχιστη τιμιότητα να εκπληρώνουν το καθήκον τους απέναντι στη Φύση, στην οποία ωστόσο οφείλουν, για να ακριβολογούμε, την ύπαρξή τους την ίδια. |
43.247.Γ |
Σχετικά με την έλλειψη τιμιότητας των ευνοουμένων σου για την εκπλήρωση των καθηκόντων τους απέναντι στη Φύση, θυμάμαι ένα πολύ σοφό απόφθεγμα του ασύγκριτου δασκάλου μας, του Ναστραντίν Χότζα, η κρυφή σημασία του οποίου ισχύει στην προκειμένη περίπτωση. |
43.247.Γ |
∅ |
43.247.Γ |
«Η πανούκλα και η χολέρα είναι οπωσδήποτε ευγενέστερες από την ανθρώπινη τιμιότητα, γιατί ακόμα και μ’ αυτές μπορούν, τουλάχιστον, οι άνθρωποι που διαθέτουν κάποια ηθική συνείδηση να ζουν ειρηνικά». |
43.247-8.Γ |
Λοιπόν, αγαπημένε μου Χασίν, όταν ήταν πια ξεκάθαρο ότι η ενστικτώδης ανάγκη να κάνουν συνειδητές προσπάθειες και να ταλαιπωρούνται θεληματικά για να αντιλαμβάνονται και να μεταστοιχειώνουν μέσα τους τις ιερές ουσίες Αμπρουστντονίς και Χελκντονίς — απελευθερώνοντας έτσι τις ιερές Ασκοκίν για την υποστήριξη της Σελήνης και του Ανούλιου — εξαφανίστηκε τελείως από τον ψυχισμό των ευνοουμένων σου, η ίδια η Μεγάλη Φύση αναγκάστηκε να προσαρμοστεί για να παράγει την ιερή αυτή ουσία με άλλους τρόπους, ένας από τους οποίους είναι και η τρομερή περιοδική διαδικασία αμοιβαίας καταστροφής. |
43.248.Γ |
Για να μπορέσεις να αξιολογήσεις σωστά τους σημερινούς ευνοουμένους σου, είναι ευκαιρία να σου θυμήσω ότι μετά την εξάλειψη της δράσης του οργάνου Κουνταμπάφερ, τα τρίμυαλα όντα του πλανήτη σου έμαθαν πολύ γρήγορα, από τις πρώτες γενιές, ότι μια ορισμένη κοσμική ουσία έπρεπε να μετασχηματίζεται περνώντας μέσα τους, και ότι το να διευκολύνουν αυτό το μετασχηματισμό ήταν μία από τις σπουδαιότερες οντικές υποχρεώσεις τους. |
43.248.Γ |
Θα θυμάσαι που σου έλεγα ότι τα τρίμυαλα όντα της ηπείρου Ατλαντίδος θεωρούσαν τότε αυτή την οντική υποχρέωση ιερή, και την ονόμαζαν «Αμαρλούς», που σήμαινε στη γλώσσα τους «βοήθεια προς τη Σελήνη». |
43.248.Γ |
Εκείνη την εποχή, δηλαδή κατά την περίοδο που ονομάστηκε Σαμλιοσιανός πολιτισμός, ακολουθούσαν πιστά ορισμένα έθιμα που επινόησαν, και τα οποία τους επέτρεπαν να εκπληρώνουν αυτά τα οντικά καθήκοντα με τον αποτελεσματικότερο τρόπο. |
43.248.Γ |
Εκείνα μάλιστα τα όντα σκέφτηκαν έναν σοφότατο και πρακτικότατο τρόπο για να εκπληρώνουν δύο από τις οντικές τους υποχρεώσεις — την τελειοποίηση δηλαδή των ανώτερων οντικών τους σωμάτων και την εξυπηρέτηση του Μέγιστου Τρωγωαυτοεγωκράτη — συνενώνοντας και επιτελώντας τες ταυτόχρονα. |
43.248.Γ |
Τούτη τη συνένωση την πραγματοποίησαν με τον ακόλουθο τρόπο: |
43.248.Γ |
Σε κάθε συνάθροισή τους, ακόμα και σε κάθε γειτονιά τους, υψώνονταν υποχρεωτικά τρία ειδικά κτίρια, πολύ επιβλητικά. |
43.248.Γ |
Το πρώτο, που προοριζόταν για τα όντα αρσενικού φύλου, ονομαζόταν «Αγοροχροστίνι». |
43.248.Γ |
Το δεύτερο, που προοριζόταν για τα όντα θηλυκού φύλου, ονομαζόταν «Γυναικοχροστίνι». |
43.248.Γ |
Και το τρίτο, το αφιερωμένο στα όντα που θεωρούνταν ότι ανήκουν στο «μεσαίο φύλο», ονομαζόταν «Ανοροπαριονοκίμα». |
43.248.Γ |
Τα δύο πρώτα επιβλητικά κτίρια θεωρούνταν ιερά από τα όντα της ηπείρου της Ατλαντίδος. Αντιπροσώπευαν γι’ αυτά ό,τι είναι για τα όντα της Γης οι «ναοί», οι «εκκλησίες», τα «παρεκκλήσια» και άλλοι ιεροί τόποι. |
43.248-9.Γ |
Όταν κατέβηκα για πρώτη φορά σ’ εκείνο τον πλανήτη, επισκεύτηκα προσωπικά, στην ήπειρο Ατλαντίδα, ορισμένα τέτοια κτίρια, και έμαθα έτσι για τι προορίζονταν. |
43.249.Γ |
Στους ναούς των ανδρών, ή στα «Αγοροχροστίνι», τα όντα αρσενικού φύλου της περιοχής ή της γειτονιάς, εκπλήρωναν ο καθένας με τη σειρά του, όντας σε μια ορισμένη κατάσταση η οποία ονομάζεται «ανάμνηση του εαυτού», τα κατάλληλα «μυστήρια». |
43.249.Γ |
Τα όντα της ηπείρου Ατλαντίδος είχαν αποκτήσει τη βεβαιότητα ότι τα όντα αρσενικού φύλου είναι πηγές ενεργητικής εκδήλωσης· επιδίδονταν λοιπόν αδιάκοπα, μέσα στα Αγοροχροστίνι τους, σ’ έναν ενεργητικό και συνειδητό διαλογισμό, και εκπλήρωναν μέσα σ’ αυτή την κατάσταση τα αντίστοιχα ιερά μυστήρια, για να μετουσιώνουν μέσα τους τις ιερές ουσίες Αμπρουστντονίς και Χελκντονίς. |
43.249.Γ |
Ενεργούσαν πάντα σκόπιμα και με πλήρη συνείδηση, ώστε η ιερή ουσία η οποία ελευθερωνόταν τότε μέσα τους και ακτινοβολούσε μέσω των εκπορεύσεών τους, προς μια απώτερη ζωογονητικότητα, να γίνεται το ενεργητικό μέρος του ιερού νόμου που ονόμαζαν «Νόμο της Αγίας Τριάδας». |
43.249.Γ |
Στα «Γυναικοχροστίνι», τα οποία προορίζονταν για τα όντα θηλυκού φύλου, κάθε γυναίκα κλεινόταν υποχρεωτικά καθόλη τη διάρκεια ορισμένων περιόδων, που τα σύγχρονα όντα ονομάζουν «εμμηνόρροιες». Επιπλέον, οι γυναίκες, θεωρώντας οι ίδιες τον εαυτό τους όντα παθητικά, προσπαθούσαν να παραμένουν παθητικές κατά τη διάρκεια της απομόνωσής τους, ώστε η ουσία που ακτινοβολούσε μέσω των εκπορεύσεών τους να χρησιμεύει ως παθητικό μέρος στην διαδικασία του ίδιου εκείνου ιερού νόμου, προς την απώτερη ζωογονητικότητά του. |
43.249.Γ |
Περνούσαν λοιπόν τον καιρό τους, μέσα στα Γυναικοχροστίνι, σε μια κατάσταση πλήρους παθητικότητας, προσπαθώντας συνειδητά να μη σκέφτονται τίποτε. |
43.249.Γ |
Για να το πετύχουν αυτό, προσπαθούσαν να μην έχουν καμιά ενεργητική εμπειρία κατά την έμμηνη περίοδό τους, και για να μην παρεμποδίζει την αυτοσυγκέντρωσή τους η ροή των συνειρμών, τα πάντα ήταν τακτοποιημένα με τρόπο που να προσανατολίζονται συνέχεια οι σκέψεις τους προς το καλό των υπαρκτών ή μελλοντικών παιδιών τους. |
43.249-50.Γ |
Όσο για τα κτίρια του τρίτου είδους, εκείνα που ονομάζονταν «Ανοροπαριονοκίμα», χτίζονταν, όπως σου το είπα, για τα όντα που ανήκαν στο λεγόμενο τότε «μεσαίο φύλο» και ο Ναστραντίν Χότζας τα είχε κάποτε ονομάσει «quid pro quo» ή «ούτε το ένα ούτε το άλλο». |
43.250.Γ |
Από τα όντα του «μεσαίου φύλου», άλλα ήταν αρσενικού και άλλα θηλυκού φύλου. |
43.250.Γ |
Ήταν όντα που, για διάφορους λόγους, δεν είχαν πια τη δυνατότητα ούτε να τελειοποιηθούν ούτε να υπηρετήσουν τη φύση, ή, όπως λέει σ’ ένα από τα αποφθέγματά του ο καλός μας Ναστραντίν Χότζας, δεν ήταν «ούτε ρομφαία για άγγελο, ούτε πηρούνα για διάβολο». |
43.250.Γ |
Μέσα σ’ εκείνα τα κτίρια απομόνωναν για ορισμένο χρόνο τα αρσενικά όντα, που, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, είχαν στερηθεί κάθε δυνατότητας συνειδητού διαλογισμού, και τα όντα θηλυκού φύλου που δεν είχαν ποτέ τους εμμηνόρροια, ή στα οποία ή εμμηνόρροια γινόταν ακανόνιστα, ή ακόμα τις γυναίκες που για ορισμένες περιόδους μεταβάλλονταν, υπό την επιρροή των γεννητικών τους πόθων, «Χανεομένες», όπως τις έλεγαν εκεί, ή σύμφωνα με την έκφραση του αγαπητού μας Χότζα, «σε πραγματικές φοράδες στην αρχή της άνοιξης». |
43.250.Γ |
Τα όντα της ηπείρου Ατλαντίδος ήταν τότε εξοικειωμένα με ορισμένα συμπτώματα, συγκεκριμένα και πολύ παράδοξα, σύμφωνα με τα οποία αναγνώριζαν τέτοια όντα, για να τα απομονώνουν μέσα στα Ανοροπαριονοκίμα. |
43.250.Γ |
Τα συμπτώματα βρίσκονταν στις παρακάτω ιδιαιτερότητες: (1) Αν ένα ον πίστευε σε οποιονδήποτε παραλογισμό. (2) Αν άρχιζε να αποδεικνύει στα άλλα κάτι που δεν το ήξερε ούτε κι εκείνο, ή που το ήξερε χωρίς να είναι βέβαιο. (3) Αν αθετούσε το λόγο της τιμής του ή ορκιζόταν για το τίποτε. (4) Τέλος αν εκδήλωνε τάσεις να «κατασκοπεύει» τα άλλα και να ασχολείται με το «Τουκ-σου-κεφ». |
43.250.Γ |
Αλλά το πιο αδιαφιλονίκητο απ’ όλα τα συμπτώματα ήταν η εμφάνιση σε ένα ον αυτού που ονομάζεται «Μογιασούλ», κάτι που οι σημερινοί ευνοούμενοί σου νομίζουν ότι είναι αρρώστια, και στην οποία δίνουν το όνομα «αιμορροΐδες». |
43.250-1.Γ |
Όσα εμφάνιζαν αυτά τα συμπτώματα, τα κρατούσαν μόνιμα στα Ανοροπαριονοκίμα για όλη τη χρονική περίοδο που υποδείκνυαν τα όντα του περιβάλλοντός τους. Δεν τα υποχρέωναν να κάνουν τίποτε, και ζούσαν όπως τους άρεσε. Μοναδικός σκοπός τους ήταν να μην έχουν καμία επαφή, κι ούτε καν να κουβεντιάζουν, με τα φυσιολογικά όντα της περιοχής. |
43.251.Γ |
Σύμφωνα με τις αντιλήψεις της εποχής, ο λόγος της αναγκαστικής τους διαμονής μέσα σ’ εκείνα τα κτίρια ήταν ότι, επειδή είχαν διάφορα «ελαττώματα», ενοχλούσαν με τις εκπορεύσεις τους, σε ορισμένες περιόδους του μήνα, την ήρεμη και κανονική ύπαρξη των όντων γύρω τους. |
43.251.Γ |
Ε λοιπόν ναι, καλό μου παιδί… |
43.251.Γ |
Τα όντα της τελευταίας περιόδου της ηπείρου Ατλαντίδος είχαν και άλλα πολλά εξαιρετικά έθιμα, που αποσκοπούσαν σε μια φυσιολογική ύπαρξη. Όσο για τους σημερινούς ευνοούμενούς σου, δε θα μπορούσε κανείς παρά να τους λυπηθεί για το ότι η δεύτερη καταστροφή που υπέστη ο άμοιρος πλανήτης σου προκάλεσε τον καταποντισμό της ηπείρου αυτής με ό,τι είχε και δεν είχε, κι έτσι εξαφανίστηκαν ταυτόχρονα όλα τα καλά έθιμα που είχαν αφομοιωθεί, μετά από τόσους αιώνες, στη διαδικασία της συνηθισμένης τους ύπαρξης. |
43.251.Γ |
Πολύν καιρό μετά την καταστροφή της ηπείρου Ατλαντίδος, ένα από αυτά τα έθιμα κόντεψε παραλίγο να αποκατασταθεί: το έθιμο δηλαδή να χρησιμοποιούν, στη διαδικασία της συνηθισμένης ύπαρξης, κτίρια παρόμοια με αυτά για τα οποία σου μίλησα. |
43.251.Γ |
Η αναγκαιότητα των κτιρίων αυτών κατανοήθηκε πάλι από έναν Εβραίο βασιλιά πολύ γνωστικό, με το όνομα Σολομών, που κι αυτός αποφάσισε να τα καθιερώσει. |
43.251.Γ |
Ο τύπος του ειδικού κτιρίου του οποίου την κατασκευή αποφάσισε εκείνος ο πάνσοφος Εβραίος βασιλιάς, και ο οποίος διάρκεσε για πολύ μετά από αυτόν, ονομάστηκε από τους υπηκόους του «Τακ-τσαν-ναν». |
43.251.Γ |
Έμοιαζε με τα Γυναικοχροστίνι της ηπείρου Ατλαντίδας. Προοριζόταν, όπως κι εκείνα, για όντα θηλυκού φύλου, τα οποία έπρεπε να μένουν εκεί καθόλη τη διάρκεια της εμμηνόρροιάς τους. |
43.251-2.Γ |
Ο βασιλιάς Σολομών βιάστηκε να καθιερώσει αυτό το έθιμο κατά τη σοφή βασιλεία του, γιατί διαπίστωσε επανειλημμένα ότι, στην κατάσταση της εμμηνόρροιας, ο χαρακτήρας των όντων θηλυκού φύλου γινόταν για το περιβάλλον τους, και κυρίως για τους συζύγους τους, τελείως ανυπόφορος, και μάλιστα, από ψυχοσωματική άποψη, βλαβερός, γιατί η συμπεριφορά τους γινόταν ιδιαίτερα ασυνεπής απέναντι στα άλλα όντα· κι έτσι αποφάσισε να θεσμοθετήσει, χωρίς αναβολές, έναν αυστηρό νόμο για τους υπηκόους του, σύμφωνα με τον οποίο θα χτίζονταν υποχρεωτικά σε κάθε κατοικημένο μέρος ειδικά κτίρια, όπου θα κλείνονταν τα όντα θηλυκού φύλου καθόλη τη διάρκεια αυτής της κατάστασής τους. |
43.252.Γ |
Μου έδωσαν μάλιστα να διαβάσω το κείμενο του νόμου που είχε δημοσιεύσει. |
43.252.Γ |
Αυτός ο νόμος όριζε, μεταξύ άλλων, ότι καθόλη τη διάρκεια της εμμηνόρροιάς τους οι γυναίκες ήταν ακάθαρτες, με την ιερή σημασία της λέξης, και ότι για τους άλλους, και ιδιαίτερα για τους συζύγους τους, ήταν όχι μόνο μεγάλο αμάρτημα να τις αγγίζουν κατά τις περιόδους αυτές, αλλά ακόμη και έγκλημα, ενάντια στον ιερό νόμο, έστω και να μιλούν μαζί τους. |
43.252.Γ |
Τους συζύγους τους, ή γενικά τους άνδρες που τις πλησίαζαν, ή που μιλούσαν μαζί τους κατά την περίοδο αυτή, τους διαπερνούσε μια ακάθαρτη δύναμη, ή ένα πονηρό πνεύμα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι στις καθημερινές σχέσεις και στις δουλειές των ανδρών δεν υπήρχαν πια παρά παρεξηγήσεις, καυγάδες και καχυποψία. |
43.252.Γ |
Η τελευταία αυτή θέση του Μεγάλου εκείνου γήινου Σοφού, του βασιλιά Σολομώντα, αντιπροσωπεύει, ακόμα και στις μέρες μας, μια αναμφισβήτητη αλήθεια. |
43.252.Γ |
Και πραγματικά, αυτός είναι ένας από τους πολλούς λόγους για τους οποίους η συνηθισμένη ύπαρξη των όντων του πλανήτη σου είναι σήμερα τόσο παράλογη. |
43.252.Γ |
Στα σημερινά γήινα όντα θηλυκού φύλου, η συγκεκριμένη ιδιότητα που αποκτήθηκε κατά τους τελευταίους αιώνες, και ονομάζεται «υστερία», δυναμώνει ακόμα περισσότερο στη διάρκεια αυτής της περιόδου. Όσο διαρκεί αυτή η κατάσταση, τα όντα του περιβάλλοντός τους, και κυρίως οι σύζυγοί τους, καταντούν σαν τους ταλαίπωρους για τους οποίους ο μεγάλος μας Ναστραντίν Χότζας είπε: |
43.252.Γ |
«Ο σκοπός της ύπαρξής τους είναι να γίνουν λεία για τις βδέλλες». |
43.252-3.Γ |
Και πραγματικά, πολλά σύγχρονα όντα αρσενικού φύλου δεν μπορούν ποτέ να έχουν μεταξύ τους καλές και φιλικές σχέσεις, αποκλειστικά και μόνο επειδή τα σύγχρονα όντα θηλυκού φύλου πάνε κι έρχονται ελεύθερα κατά την εμμηνόρροιά τους, πράγμα που τα μετατρέπει, συχνότατα, σε όντα πραγματικά βλάσφημα, που μετανιώνουν «κατόπιν εορτής». |
43.253.Γ |
Το ευεργετικό έθιμο που καθιερώθηκε από το βασιλιά Σολομώντα διάρκεσε για πάρα πολύ στους Εβραίους, και θα διαδιδόταν σίγουρα σε όλη τη Γη αν δεν υπήρχε εκεί κάτω εκείνη η συγκεκριμένη ιδιαιτερότητα για την οποία σου μίλησα ήδη. |
43.253.Γ |
Γιατί όταν με τη σειρά του εκείνος ο λαός παράκμασε και έχασε τα μεγαλεία του, όπως συμβαίνει παντού εκεί κάτω, τα όντα των άλλων κοινοτήτων τα οποία τον μισούσαν ήδη, από τον καιρό της δόξας και της δύναμής του, σπρωγμένα από την παρόρμηση της ζήλιας και του φθόνου, που έγινε έμφυτη στους ευνοούμενούς σου για καθετί που είναι ανώτερό τους, όχι μόνο τον περιφρόνησαν και τον καταδίωξαν αμέσως, αλλά συμπεριέλαβαν εννοείται στην περιφρόνησή τους και όλα τα καλά έθιμα που είχε αποκτήσει ως τότε αυτός ο λαός. |
43.253.Γ |
Και όταν ο εβραϊκός λαός βρέθηκε κάτω από την επιρροή άλλων κοινοτήτων που έγιναν ισχυρές, άρχισε να ακολουθεί το παράδειγμά τους, χάρη σε μια χαρακτηριστική ιδιότητα για την οποία σου μίλησα ήδη αρκετά, έτσι ώστε αντί να διαδοθεί αυτό το καλό έθιμο, υποτιμήθηκε και, τελικά, ξεχάστηκε κι από τους ίδιους τους θεμελιωτές του. |
43.253.Γ |
Σήμερα δεν συναντιέται πια παρά μόνο ανάμεσα στα όντα μιας μικρής κοινότητας στα βουνά του Καυκάσου, γνωστά με το όνομα «Χεβσούρ», τους ίδιους φυσικά Χεβσούρ, η ύπαρξη των οποίων δεν αφήνει τους γήινους σοφούς να κοιμηθούν ήσυχοι, γιατί προβληματίζονται με την προέλευσή τους. |
43.253.Γ |
Το θέμα της συνήθειας των ευνοουμένων σου να καταστρέφουν τα καλά έθιμα που ήδη καθιερώθηκαν στον πλανήτη τους χάρη στις προσπάθειες των προγόνων τους, μας υποχρεώνει να εκφράσουμε για μια ακόμη φορά τα συλληπητήριά μας στην καημένη τη Φύση, η οποία θα πρέπει συνέχεια να προσαρμόζεται και να ξαναπροσαρμόζεται στα πάντα. |
43.253.Γ |
Μιλώντας γι’ αυτή την ατυχία που βαραίνει στους ώμους της φύσης τους, ο αγαπημένος μας δάσκαλος, ο ασύγκριτος Ναστραντίν Χότζας, έχει ακόμα μερικά σοφότατα αποφθέγματα. |
43.253.Γ |
Θα ’λεγε π.χ. σε παρόμοια περίπτωση: |
43.254.Γ |
«Αν δεν έχεις τύχη στη ζωή, θα κολλήσεις αφροδίσιο νόσημα ακόμα κι από τη νονά σου!» Ή ακόμη: |
43.254.Γ |
«Αχ! καημένε μου φίλε! Αρμένικο μοιρολόι θα μοιρολογούσε η μάνα σου όταν σ’ έφερνε στον κόσμο». |
43.254.Γ |
Για παρόμοιες περιπτώσεις, ο ερμηνευτής της ρώσικης λαϊκής σοφίας, ο Κουσμά Προυτκώφ, έχει κι αυτός μια θαυμάσια ρήση: |
43.254.Γ |
«Όμως, το πιο άτυχο απ’ όλα είναι το κουκουνάρι: Κάθε “Μάκαρ” σκοντάφτει επάνω του!» |
43.254.Γ |
Το επαναλαμβάνω, η κακόμοιρη Φύση στον πλανήτη Γη πρέπει να προσαρμόζεται συνέχεια και ακατάπαυστα για να εκδηλώνεται «διαφορετικά», πάντοτε «διαφορετικά», ώστε να διατηρείται στα πλαίσια της συνολικής κοσμικής αρμονίας. |
43.254.Γ |
Για να σχηματίσεις μια εικόνα και να καταλάβεις καλύτερα με ποιον τρόπο η άμοιρη Φύση προσαρμόζεται θέλοντας να πετύχει την «ισορροπία δονήσεων» η οποία απαιτείται από εκείνον τον πλανήτη για τη συνολική κοσμική αρμονία, θα έφτανε να σου μιλήσω για ένα γεγονός που συμβαίνει τώρα εκεί κάτω, μετά τη διαδικασία που ονόμασαν «παγκόσμιο πόλεμο». |
43.254.Γ |
Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, συνέπεσε, ασφαλώς επειδή τα όντα Γερμανοί είχαν εφεύρει τα λεγόμενα «τοξικά αέρια» και τα όντα Άγγλοι τα λεγόμενα «ειδικά ταχύβολα πολυβόλα», ώστε ο αριθμός των Ρασκουάρνο, ή θανάτων, που δεν είχε προβλέψει η Φύση, να ξεπεράσει αυτή τη φορά κατά πολύ τα αναγκαία όρια, με άλλα λόγια, για να μιλήσουμε σαν τους υποψήφιους Χασναμούς, τους σημερινούς δηλαδή επιχειρηματίες, υπήρχε «υπερπαραγωγή» θανάτων τρίμυαλων όντων. |
43.254.Γ |
Έτσι η Φύση ήταν πάλι αναγκασμένη να κοπιάσει πολύ, «να φτύσει αίμα», που λένε, για να διορθώσει αυτή την απρονοησία και να προσαρμοστεί για μια ακόμη φορά κατά τον απαιτούμενο τρόπο. |
43.254.Γ |
Αυτή τη φορά, όπως κατάφερα να διαπιστώσω στη διάρκεια της τελευταίας μου παραμονής εκεί κάτω, πράγμα που μου επιβεβαιώθηκε αργότερα και από ένα Αιθερόγραμμα, η Φύση προφανώς αγωνίζεται να αυξήσει, για χάρη του μέλλοντος, τη γεννητικότητα των όντων με άλλες μορφές. |
43.254-5.Γ |
Εγώ ο ίδιος παρατήρησα ότι στις πόλεις Πετρούπολη και Τιφλίδα, οι οποίες βρίσκονται στη μεγάλη κοινότητα της Ρωσίας — όπου χάθηκαν κατά τον παγκόσμιο πόλεμο περισσότερα όντα από οποιαδήποτε άλλη κοινότητα — τα τετράποδα που ονομάζονται «λύκοι», τετράποδα τα οποία απεχθάνονται τους ανθρώπους και δεν τα συναντούσε ποτέ κανείς μέσα σε κατοικημένες περιοχές, έτρεχαν ήδη μέσα στους δρόμους. |
43.255.Γ |
Αλλά και μια πληροφορία που μου κοινοποιήθηκε με Αιθερόγραμμα, τόνιζε ότι η γεννητικότητα των τρωκτικών όντων τα οποία ονομάζονται «ποντίκια» είχε αυξηθεί στη μεγάλη κοινότητα της Ρωσίας τόσο υπερβολικά, που είχαν ήδη καταβροχθίσει σχεδόν όλα τα αποθέματα τροφίμων των όντων εκείνης της κοινότητας. |
43.255.Γ |
Το Αιθερόγραμμα εκείνο έλεγε ακόμη ότι οι κάτοχοι εξουσίας της κοινότητας της Ρωσίας είχαν απευθυνθεί στα όντα μιας άλλης ευρωπαϊκής κοινότητας για να αναλάβουν την καταστροφή της ύπαρξης των μικρών αυτών πλασμάτων, των οποίων ο αριθμός είχε πολλαπλασιαστεί ανάμεσά τους. Σε αντάλλαγμα, υπόσχονταν να τους δώσουν όσα χρήματα ήθελαν. |
43.255.Γ |
Με τα διάφορα μέσα που διαθέτουν αυτοί οι ειδικοί για την καταστροφή της ύπαρξης, θα μπορούσαν αναμφίβολα να πετύχουν μια πρόσκαιρη μείωση του αριθμού των ποντικών και των αρουραίων, ποτέ όμως δεν θα δέχονταν να το κάνουν δωρεάν· κι όταν έρθει η ώρα να τους δώσουν τα συμφωνημένα χρήματα τα όντα της Ρωσίας, παρά τις υποσχέσεις τους δε θα είναι ασφαλώς σε θέση να το κάνουν, αφού κάτι τέτοιο θα τους στοίχιζε σίγουρα πολύ ακριβότερα από τον τελευταίο τους πόλεμο. |
43.255.Γ |
Κι αν σκοπεύουν να βγάλουν χρήματα από τις ίδιες πηγές από τις οποίες άντλησαν πλουσιοπάροχα στη διάρκεια εκείνης της μεγάλης διαδικασίας… όπως λέει κι ο καλός μας ο Ναστραντίν Χότζας: «Δεν τρέχει τίποτε… Ακόμα κι ένας γάιδαρος μπορεί να καταλάβει ότι στον καιρό της ειρήνης το κρέας του μουζίκου δεν αξίζει τίποτα». |
43.255-6.Γ |
Αφού τα είπε αυτά, ο Βεελζεβούλ σώπασε. Κοίταξε σιωπηλά τον εγγονό του σαν να περίμενε κάτι απ’ αυτόν. Κι εκείνος είπε με θλιμένο και σχεδόν απελπισμένο τόνο, σα να μιλούσε στον εαυτό του: |
43.256.Γ |
— Πού θα καταλήξουν όλα αυτά; Δεν υπάρχει στ’ αλήθεια καμία διέξοδος; |
43.256.Γ |
Μα είναι δυνατόν οι δυστυχισμένες ψυχές που σχηματίζονται σ’ εκείνο τον άμοιρο πλανήτη να παραμένουν αιώνια ατελειοποίητες; Μα είναι δυνατό να επενδύονται συνέχεια με διάφορες πλανητικές μορφές, και να μαραίνονται στους αιώνες των αιώνων, λόγω των καταραμένων συνεπειών των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, που φυτεύτηκε στο πλανητικό σώμα των πρώτων τρίκεντρων όντων της Γης, για λόγους οι οποίοι τους ήταν τελείως άγνωστοι; |
43.256.Γ |
Πού είναι λοιπόν αυτή η κολώνα πάνω στην οποία υποτίθεται πως στηρίζεται ολόκληρος ο Μεγαλόκοσμός μας, και η οποία ονομάζεται Δικαιοσύνη;… |
43.256.Γ |
Όχι!… δεν μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο!… Κάποιο λάθος υπάρχει εδώ· γιατί από τον ερχομό μου στον κόσμο, ούτε μια φορά δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία για την ύπαρξη της αντικειμενικής Δικαιοσύνης. |
43.256.Γ |
Πρέπει εξάπαντος να δω καθαρά και να καταλάβω… Γιατί;… Γιατί;… |
43.256.Γ |
Όπως και να’ χει το πράγμα, ο σκοπός της ύπαρξής μου θα είναι από εδώ και πέρα να καταλάβω ξεκάθαρα γιατί οι ψυχές που εμφανίζονται στα γήινα τρίμυαλα όντα βρίσκονται μέσα σε τούτη την χωρίς προηγούμενο φρικτή κατάσταση…» |
43.256.Γ |
Έπειτα, ο καημένος ο Χασίν χαμήλωσε καταλυπημένος το κεφάλι του κι έμεινε σκεφτικός. |
43.256.Γ |
Ο Βεελζεβούλ τον κοίταξε με ένα παράξενο βλέμμα — παράξενο επειδή άφηνε να διαφανεί η αγάπη του για τον Χασίν, ενώ μπορούσε κανείς να αισθανθεί ταυτόχρονα πόσο ευχαριστημένος ήταν που ο εγγονός του δοκίμαζε μια τέτοια θλίψη. |
43.256.Γ |
Η σιωπή παρατάθηκε για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Τελικά ο Βεελζεβούλ έβγαλε έναν βαθύ αναστεναγμό, σαν να έβγαινε από τα βάθη του είναι του, και, γυρίζοντας προς τον εγγονό του, του είπε τα εξής λόγια: |
43.256.Γ |
— Ναι, καλέ μου Χασίν. |
43.256.Γ |
Υπάρχει, βέβαια, εδώ κάτι, που δεν είναι δίκαιο. |
43.256-7.Γ |
Αν όμως δεν μπόρεσε να κάνει τίποτε για τα όντα αυτού του πλανήτη ούτε εκείνος που διαθέτει σήμερα το Νου του «ιερού Πόντκουλαντ», και είναι ένας από τους πρώτους βοηθούς της Αιωνιότητάς μας στη διοίκηση του κόσμου, ο Αγιότατος Ασιάτα Σεϊμάς — αν αυτός λοιπόν δεν μπόρεσε να κάνει τίποτε, τι μπορούμε να ελπίζουμε εμείς, που ο νους μας δεν ξεπερνά ούτε καν αυτόν που έχουν τα συνηθισμένα όντα; |
43.257.Γ |
Θυμάσαι που έλεγε ο Αγιότατος Ασιάτα Σεϊμάς στη μελέτη του με τίτλο «Η Φρίκη της κατάστασης»: |
43.257.Γ |
«Αν είναι ακόμη δυνατόν να σωθούν τα όντα της Γης, μόνον ο Χρόνος θα μπορέσει να το κάνει». |
43.257.Γ |
Κι εμείς πάλι, δεν μπορούμε παρά να επαναλάβουμε τα ίδια λόγια και για τούτη τη φοβερή ιδιαιτερότητα για την οποία μιλήσαμε, δηλαδή την περιοδική διαδικασία της αμοιβαίας καταστροφής τους. |
43.257.Γ |
Το μόνο που μπορούμε να πούμε τώρα είναι ότι αν αυτή η ιδιαιτερότητα των γήινων όντων πρέπει να εξαφανιστεί από εκείνο τον κακότυχο πλανήτη, αυτό θα γίνει μόνο με την βοήθεια του χρόνου, ίσως με την καθοδήγηση ενός όντος με ύψιστης βαθμίδας Νου, ή χάρη σε ορισμένα εξαιρετικά κοσμικά γεγονότα. |
43.257.Γ |
Με αυτά τα λόγια, ο Βεελζεβούλ συνέχισε να κοιτάζει το Χασίν με το ίδιο παράξενο βλέμμα. |