ΠερίληψηΟ Βεελζεβούλ κατά την έκτη και τελευταία προσωπική παραμονή του στην επιφάνεια του πλανήτη Γη, αποφάσισε να μείνει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και να γίνει ένας από τους επαγγελματίες γιατρούς τους και προτίμησε να γίνει κάτι που ονομάζουν «γιατρός υπνωτιστής». Αποφάσισε να γίνει ένας τέτοιος επαγγελματίας γιατρός, πρώτα απ’ όλα επειδή, τους τελευταίους αιώνες, αυτοί είναι οι μόνοι που μπορούν να πλησιάσουν όλες τις «τάξεις» ή «κάστες», κι έπειτα, καθώς εμπνέουν εμπιστοσύνη και πολύ σεβασμό, τα κοινά όντα τους αντιμετωπίζουν με τέτοια ειλικρίνεια που τους επιτρέπει να εισχωρήσουν μέσα στον «εσωτερικό κόσμο» τους. Ένας ακόμα λόγος που διάλεξε αυτό το επάγγελμα ήταν επειδή του πρόσφερε τις δυνατότητες, όχι μόνο να πραγματοποιήσει το σκοπό του, αλλά και να προσφέρει πραγματική ιατρική βοήθεια σε ορισμένα από εκείνα τα δύστυχα όντα. Ο Βεελζεβούλ εξηγεί ότι η ψυχική ιδιαιτερότητα που τους επιτρέπει να πέφτουν σε «κατάσταση ύπνωσης» είναι έμφυτη μόνο στα τρίμυαλα όντα του πλανήτη Γη· επομένως μπορεί κανείς να πει ότι, αν δεν υπήρχαν τα όντα αυτά, πουθενά μέσα στο Μεγάλο μας Σύμπαν δεν θα υπήρχε ούτε η παραμικρή οντική έννοια του τι είναι «υπνωτισμός». Η παράδοξη ψυχική αυτή ιδιότητα εμφανίστηκε λίγο μετά την καταστροφή της Ατλαντίδας, και παγιώθηκε οριστικά στην παρουσία τους από τη στιγμή που ο «Ζωοστάτης» τους, δηλαδή η λειτουργία της «οντικής συνειδητότητάς» τους, διαιρέθηκε, για να σχηματίσει προοδευτικά δύο εντελώς ξεχωριστές συνειδητότητες οι οποίες δεν έχουν μεταξύ τους κανένα κοινό σημείο, και τις οποίες μετά τις ονόμασαν: την πρώτη, απλώς «συνειδητότητα», και τη δεύτερη, όταν επιτέλους πρόσεξαν την ύπαρξή της, «υποσυνείδητο». Από τη στιγμή που σχηματίστηκε μέσα τους, λόγω της αφύσικης ύπαρξής τους, ένας «δισυστημικός Ζωοστάτης», δηλαδή δύο ανεξάρτητες συνειδητότητες, η «Μεγάλη Φύση προσαρμόστηκε σιγά-σιγά, έτσι ώστε όταν φτάνουν σε μια ορισμένη ηλικία πραγματοποιούνται μέσα τους δύο διαφορετικοί ρυθμοί «Ινκλιατσανικσάνας», ή δύο διαφορετικά είδη «κυκλοφορίας του αίματος». Ο Βεελζεβούλ στη συνέχεια εξιστορεί ότι όταν κατά την περίοδο του Τικλιαμουισιανού πολιτισμού, τα σοφά όντα της Μαραλπλεϊσίς προσπάθησαν να επιβάλουν τα μεν στα δε, θεληματικά, αυτή την ιδιαίτερη κατάσταση, σύντομα ανακάλυψαν και κατάλαβαν τον τρόπο να τα καταφέρουν με τη βοήθεια αυτού που ονομάζεται «οντικό Γανμπλεντζόιν», δηλαδή με την κοσμική ύλη της οποίας την ουσία τα τρίμυαλα όντα του σημερινού πολιτισμού κόντεψαν σχεδόν να καταλάβουν, και την ονόμασαν «ζωικό μαγνητισμό». Το Γανμπλεντζόιν δεν είναι τίποτε άλλο από το «αίμα» του «σώματος Κεστζάν» ενός όντος· και, όπως ακριβώς το σύνολο των κοσμικών ουσιών που ονομάζεται «αίμα» χρησιμεύει στη διατροφή και στην ανανέωση του πλανητικού σώματος του όντος, κατά τον ίδιο τρόπο το Γανμπλεντζόιν χρησιμεύει στη διατροφή και στην τελειοποίηση του σώματος Κεστζάν. Ο Βεελζεβούλ εξηγεί ότι οι ουσίες του μέρους του οντικού αίματος που προορίζεται από τη Φύση να υπηρετεί το πλανητικό σώμα ενός όντος προέρχονται από το μετασχηματισμό των υλικών του πλανήτη στον οποίο συγκροτήθηκε και υπάρχει αυτό το ον. Τα υλικά όμως που προορίζονται να υπηρετούν το σώμα Κεστζάν ενός όντος, το σύνολο των οποίων ονομάζεται Γανμπλεντζόιν, αποκτώνται από το μετασχηματισμό των στοιχείων άλλων πλανητών, καθώς και του ήλιου του συστήματος εκείνου που είναι ο τόπος της εμφάνισης και της ύπαρξης του τρίμυαλου όντος. Το μέρος, τέλος, του οντικού αίματός τους που ονομάζεται σχεδόν παντού «ιερό Αϊσαχλαντόν», και υπηρετεί το υψηλότερο μέρος ενός όντος, εκείνο που ονομάζεται «ψυχή», αυτό συγκροτείται από τις εκπορεύσεις του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου μας. Οι απαραίτητες ουσίες για το σχηματισμό του αίματος του πλανητικού σώματος των όντων εισέρχονται μέσα τους με την πρώτη οντική τροφή, ή, όπως λένε οι ευνοούμενοι σου, με το «φαγητό». Οι αναγκαίες ουσίες για την επένδυση και την τελειοποίηση του «ανώτερου οντικού σώματος Κεστζάν» εισέρχονται στη συνολική παρουσία τους μαζί με τον αέρα που εισπνέουν κατά τη διάρκεια της λειτουργίας που τη λένε «αναπνοή», και από κάτι «πόρους» που έχουν στο δέρμα τους. Οι κοσμικές τώρα ουσίες που είναι αναγκαίες για την επένδυση του ανώτερου οντικού τους σώματος – το ιερό οντικό μέρος που ονομάζουν «ψυχή» –μπορούν να αφομοιωθούν, να μετασχηματιστούν και να επενδυθούν μέσα τους, με τον επιθυμητό τρόπο, μέσω μιας μόνο διαδικασίας που λέγεται «Αϊεσσιριτουρασιανός Διαλογισμός» και πραγματοποιείται στη συνολική παρουσία τους με τη συνειδητή συμμετοχή των τριών ανεξάρτητων πνευματοποιημένων μερών τους. |
|
| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | |
|---|---|
32.129.Β |
ΚΑΙ ο Βεελζεβούλ συνέχισε: — Κατά την έκτη λοιπόν και τελευταία προσωπική παραμονή μου στην επιφάνεια του πλανήτη Γη, αποφάσισα να μείνω για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και να γίνω ένας από τους επαγγελματίες γιατρούς τους. Και πράγματι έγινα γιατρός, όχι όμως σαν τους περισσότερους από ελόγου τους· εγώ προτίμησα να γίνω κάτι που ονομάζουν «γιατρός υπνωτιστής». |
32.129.Β |
Αποφάσισα να γίνω ένας τέτοιος επαγγελματίας γιατρός, πρωτ’ απ’ όλα επειδή, τους τελευταίους αιώνες, αυτοί είναι οι μόνοι που μπορούν να πλησιάσουν όλες τις «τάξεις» ή «κάστες» για τις οποίες σου μίλησα, κι έπειτα, καθώς εμπνέουν εμπιστοσύνη και πολύ σεβασμό, τα κοινά όντα τους αντιμετωπίζουν με τέτοια ειλικρίνεια που τους επιτρέπει να εισχωρήσουν μέσα στον «εσωτερικό κόσμο» τους, όπως λέγεται εκεί κάτω. |
32.129.Β |
Ένας ακόμα λόγος που διάλεξα αυτό το επάγγελμα ήταν επειδή μου πρόσφερε τις δυνατότητες, όχι μόνο να πραγματοποιήσω το σκοπό μου, αλλά και να προσφέρω πραγματική ιατρική βοήθεια σε ορισμένα από εκείνα τα δύστυχα όντα. |
32.129.Β |
Πραγματικά, παιδί μου, η ανάγκη για τέτοιους γιατρούς γίνεται ολοένα και επιτακτικότερη τα τελευταία χρόνια, κι αυτό ισχύει σε όλες τις ηπείρους και για όλα τα όντα, άσχετα με την τάξη στην οποία ανήκουν. |
32.129.Β |
Πρέπει να πω ότι είχα κιόλας αποκτήσει μεγάλη πείρα σ’ αυτή την ειδικότητα, αφού πολλές φορές χρειάστηκε να καταφύγω στις μεθόδους που χρησιμοποιεί αυτή η κατηγορία των γιατρών τους, τότε που διερευνούσα ορισμένα λεπτά σημεία του ψυχισμού των ευνοουμένων σου, σε μια ξεχωριστή μελέτη που έκανα. |
32.129-30.Β |
Και να ξέρεις ότι, παλιότερα, οι ευνοούμενοί σου, όπως όλα τα τρίμυαλα όντα ολόκληρου του Σύμπαντος, δεν είχαν εκείνη την ιδιαίτερη ψυχική ιδιότητα που τους επιτρέπει να πέφτουν σ’ αυτήν την «κατάσταση ύπνωσης», όπως την ονομάζουν. Αυτή η ιδιότητα τους έγινε έμφυτη λόγω ορισμένων συνδυασμών που πραγματώθηκαν στον ψυχισμό τους και οι οποίοι προέρχονταν από τη λειτουργική δυσαρμονία της συνολικής τους παρουσίας. |
32.130.Β |
Η παράδοξη ψυχική τους ιδιότητα εμφανίστηκε λίγο μετά την καταστροφή της Ατλαντίδος, και παγιώθηκε οριστικά στην παρουσία όλων τους από τη στιγμή που ο «Ζωοστάτης» τους, δηλαδή η λειτουργία της «οντικής συνειδητότητάς» τους, διαιρέθηκε, για να σχηματίσει προοδευτικά δύο εντελώς ξεχωριστές συνειδητότητες οι οποίες δεν έχουν μεταξύ τους κανένα κοινό σημείο, και τις οποίες μετά τις ονόμασαν: την πρώτη, απλώς «συνειδητότητα», και τη δεύτερη, όταν επιτέλους πρόσεξαν την ύπαρξη της, «υποσυνείδητο». |
32.130.Β |
Αν προσπαθήσεις να σχηματίσεις μια σαφή εικόνα και να μετουσιώσεις στα αντίστοιχα μέρη της συνολικής σου παρουσίας όλα όσα πρόκειται να σου εξηγήσω, θα μπορέσεις ίσως να καταλάβεις τις μισές περίπου από τις αιτίες για τις οποίες ο ψυχισμός των ευνοουμένων σου, των τρίμυαλων όντων που κατοικούν στον πλανήτη Γη, έγινε τελικά κάτι το τόσο σπάνιο και μοναδικό. |
32.130.Β |
Η ψυχική ιδιαιτερότητα που τους επιτρέπει να πέφτουν σε «κατάσταση ύπνωσης» είναι, όπως σου είπα, έμφυτη μόνο στα τρίμυαλα όντα του πλανήτη σου· επομένως μπορεί κανείς να πει ότι, αν δεν υπήρχαν τα όντα αυτά, πουθενά μέσα στο Μεγάλο μας Σύμπαν δεν θα υπήρχε ούτε η παραμικρή οντική έννοια του τι είναι «υπνωτισμός». |
32.130-1.Β |
Πριν συνεχίσω τις εξηγήσεις μου για όλα αυτά, πρέπει να τονίσω ότι παρόλο που, κατά τους τελευταίους είκοσι αιώνες, ολόκληρη σχεδόν η διαδικασία της συνηθισμένης ξυπνητής τους ύπαρξης, στα περισσότερα από τα τρίμυαλα όντα που σ’ ενδιαφέρουν, και κυρίως στα σημερινά, συμβαίνει υπό την επίδραση αυτής της ιδιότητας, εκείνα ονομάζουν «κατάσταση ύπνωσης» μόνο εκείνη την κατάσταση κατά τη διάρκεια της οποίας η διαδικασία που οφείλεται στη συγκεκριμένη ιδιότητα πραγματώνεται με ταχύτερο τρόπο και δίνει συμπυκνωμένα αποτελέσματα. Τα ασυνάρτητα αποτελέσματα που προκαλεί στη συνηθισμένη διαδικασία της ύπαρξής τους αυτή η πρόσφατα παγιωμένη ιδιότητα δεν τα προσέχουν, ή, όπως θα ’λεγαν και τα ίδια, δεν «τους χτυπάνε στο μάτι», αφενός επειδή, λόγω της μη φυσιολογικής τελείωσης του εαυτού τους, δεν έχουν αυτό που λένε «ευρείς ορίζοντες» και, αφετέρου, επειδή είναι όντα που γεννιούνται και υπάρχουν σύμφωνα με την αρχή του Ιτοκλανότζ, τους έγινε έμφυτο να «ξεχνούν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα οτιδήποτε αντιλαμβάνονται». Όταν όμως τα αποτελέσματα αυτής της ιδιαιτερότητάς τους επιτυγχάνονται με «συμπυκνωμένη επιτάχυνση», κάθε ασυνάρτητη εκδήλωση, δική τους ή των άλλων, γίνεται σε τέτοιο βαθμό πραγματική, ώστε να είναι ολοφάνερη, και επομένως αναπόφευκτα αντιληπτή, ακόμα και από τον κολοβό νου τους. |
32.131.Β |
Αλλά κι αν ακόμα μερικά από τα όντα αυτά παρατηρήσουν κατά τύχη, στις δικές τους εκδηλώσεις ή και των άλλων, κάτι το παράλογο, τότε, καθώς αγνοούν το «νόμο των αντιπροσωπευτικών τύπων», το αποδίδουν στις ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα κάθε ατόμου. |
32.131.Β |
Οι πρώτοι που διαπίστωσαν αυτή την ανώμαλη ιδιότητα του ψυχισμού τους ήταν τα σοφά όντα της πόλης Γκομπ, στη χώρα Μαραλπλεϊσίς· δημιούργησαν μάλιστα και έναν επιστημονικό κλάδο πολύ σημαντικό και ιδιαίτερα ακριβή, ο οποίος διαδόθηκε σε όλο τον πλανήτη τους με την ονομασία «επιστήμη των ανεύθυνων εκδηλώσεων της προσωπικότητας». |
32.131.Β |
Αλλά αργότερα, μόλις ξανάρχισαν οι «συνηθισμένες διαδικασίες της αμοιβαίας καταστροφής» τους, αυτός ο βασικός κλάδος της επιστήμης τους, η οποία ήταν ακόμα σχετικά ομαλή, σιγά-σιγά εγκαταλείφθηκε, όπως άλλωστε γίνεται και με όλα τα σωστά τους επιτεύγματα, και στο τέλος εξαφανίστηκε κι αυτή ολοκληρωτικά. |
32.131.Β |
Μόνο μετά από πολλούς αιώνες έδειξε η επιστήμη αυτή κάποια σημεία αναγέννησης. |
32.131.Β |
Δυστυχώς, τα περισσότερα σοφά όντα εκείνης της εποχής είχαν πια γίνει σοφοί της «νέας φουρνιάς»… και περιφρόνησαν σε τέτοιο βαθμό αυτή την αναγέννηση, ώστε η «φουκαριάρα», πριν καλά-καλά προλάβει να σταθεί στα πόδια της, πετάχτηκε σ’ αυτό που λένε «χωματερή». |
32.131.Β |
Τα πράγματα έγιναν με τον ακόλουθο τρόπο: |
32.131.Β |
Κάποιο ταπεινό και σοφό ον, που λεγόταν Μέσμερ, γέννημα-θρέμα της χώρας που ονομάζεται «Βαυαρία», και το οποίο δεν έμοιαζε καθόλου με τους συγχρόνους του, παρατήρησε τυχαία, κατά τη διάρκεια ενός πειράματος του, την εμφανή δυαδικότητα της συνειδητότητας των ομοίων του όντων. |
32.132.Β |
Κι αυτό τον εντυπωσίασε τόσο πολύ που αφιερώθηκε αποκλειστικά σ’ αυτό το ζήτημα. |
32.132.Β |
Συνεχίζοντας τις παρατηρήσεις και τις μελέτες του, κατόρθωσε σχεδόν να το ξεδιαλύνει. Όταν όμως θέλησε να κάνει μερικά πρακτικά πειράματα, θέλοντας να διευκρινίσει ορισμένες λεπτομέρειες, είδε αμέσως να ορθώνεται μπροστά του ένα γνώρισμα χαρακτηριστικό των σοφών όντων της «νέας φουρνιάς». |
32.132.Β |
Αυτό το χαρακτηριστικό των γήινων σοφών όντων «νέας φουρνιάς» ονομάζεται «πετσόκομμα μέχρι θανάτου». |
32.132.Β |
Καθώς αυτό το σοφό και τίμιο ον από τη Βαυαρία έκανε τις πειραματικές του έρευνες με διαφορετικό τρόπο από εκείνον με τον οποίο είχαν αυτοματοποιηθεί να τις κάνουν όλοι οι σοφοί της «νέας φουρνιάς» της Γης, οι άλλοι άρχισαν να τον «πετσοκόβουν» συστηματικά. |
32.132.Β |
Και η επιχείρηση του «πετσοκόμματος» έγινε τόσο μεθοδικά, ώστε, δύο αιώνες αργότερα, οι σοφοί της Γης τη συνεχίζουν ακόμα, λόγω της αδράνειας, από γενιά σε γενιά. |
32.132.Β |
Για παράδειγμα, σε όλα τα βιβλία που υπάρχουν τώρα εκεί κάτω και πραγματεύονται το θέμα του «υπνωτισμού» — και τέτοια είναι χιλιάδες — στην αρχή τονίζεται πάντοτε ότι ο Μέσμερ ήταν ούτε λίγο-ούτε πολύ σκέτο κάθαρμα και τσαρλατάνος πρώτου μεγέθους και ότι οι «τίμιοι» και «σπουδαίοι» σοφοί τους τον ξεσπέπασαν ευτυχώς γρήγορα και δεν τον άφησαν να κάνει μεγάλο κακό. |
32.132.Β |
Όσο πιο «ηλίθιοι στο τετράγωνο» είναι οι σημερινοί σοφοί του παράξενου εκείνου πλανήτη, τόσο περισσότερο επικρίνουν τον Μέσμερ και λένε ή γράφουν γι’ αυτόν διάφορες παραδοξολογίες με σκοπό να τον εξευτελίσουν. |
32.132.Β |
Και όμως ο τίμιος και σεμνός σοφός του πλανήτη τους, τον οποίο κατακρίνουν μ’ αυτό τον τρόπο, είναι εκείνος που, αν δεν τον πετσόκοβαν, θα μπορούσε να αναβιώσει τη μοναδική επιστήμη που τους είναι απαραίτητη και η μόνη που θα μπορούσε ίσως να τους γλιτώσει από τις συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ. |
32.132-3.Β |
Ίσως πρέπει εδώ να τονίσω ότι, λίγο πριν εγκαταλείψω για πάντα εκείνον τον πλανήτη, είδα να επαναλαμβάνεται το ίδιο ακριβώς που συνέβη με τον Μέσμερ. Αυτή τη φορά επρόκειτο για ένα τίμιο και σεμνό σοφό ον που ανήκε στην κοινότητα της Γαλλίας, και το οποίο, με τις επίμονες και συνειδητές του εργασίες, είχε ανακαλύψει τη θεραπεία για μια φοβερή αρρώστια που, τα τελευταία χρόνια, είχε μεταδοθεί σε όλο τον πλανήτη. |
32.133.Β |
Αυτή η φοβερή αρρώστια ονομάζεται εκεί κάτω «καρκίνος». |
32.133.Β |
Καθώς λοιπόν κι εκείνος ο Γάλλος άρχισε να κάνει πρακτικά πειράματα με ασυνήθιστο τρόπο, για να διερευνήσει τις λεπτομέρειες της ανακάλυψης του, άλλοι σοφοί της εποχής του εκδήλωσαν απέναντι του με τη σειρά τους το ίδιο εκείνο χαρακτηριστικό του «πετσοκόμματος μέχρι θανάτου». |
32.133.Β |
Ίσως τώρα παιδί μου αρχίζουν και κρυσταλλώνονται στην παρουσία σου τα δεδομένα που μπορούν να προκαλέσουν, όπως και σε κάθε παρόμοια περίπτωση, μια οντική παρόρμηση «ακράδαντης βεβαιότητας» σχετικά με το γεγονός ότι — από λάθος και μόνο των σοφών όντων «νέας φουρνιάς», στα οποία οριστικά εμφυτεύτηκε το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό να «πετσοκόβουν» κάποιον συνάδελφό τους όταν δεν ακολουθεί την πεπατημένη που καθιερώθηκε από τις αφύσικες συνθήκες της συνηθισμένης οντικής ύπαρξης που επικρατούν εκεί κάτω — ποτέ πια δεν πραγματώνεται το «ιερό Αντκουάνο», στις παρουσίες των τρίμυαλων όντων του άμοιρου πλανήτη σου, στο οποίο υπολόγιζε ανάμεσα σε άλλα πράγματα ο Αγιότατος Ασιάτα Σεϊμάς. |
32.133.Β |
Γι’ αυτή την «ελπίδα στροφής προς την ουσία» έμαθα κατά τύχη όταν ερευνούσα τις Αγιότατες Δραστηριότητες του Ασιάτα Σεϊμάς. |
32.133.Β |
Αγόρι μου, μήπως ακόμα δεν ξέρεις τι ακριβώς είναι η κοσμική διαδικασία του «ιερού Αντκουάνο»; |
32.133.Β |
«Ιερό Αντκουάνο» ονομάζουμε τη διαδικασία τελειοποίησης του αντικειμενικού Νου, η οποία πραγματοποιείται από μόνη της στα τρίκεντρα όντα, απλώς και μόνο με το «πέρασμα του χρόνου». |
32.133.Β |
Συνήθως αυτή η τελειοποίηση του αντικειμενικού Νου, σε όλους τους πλανήτες του Μεγάλου μας Σύμπαντος που κατοικούνται από τρίμυαλα όντα δεν επιτυγχάνεται παρά μόνο με προσωπική συνειδητή εργασία και θεληματικές ταλαιπωρίες. |
32.133.Β |
Αυτό το «ιερό Αντκουάνο» μπορεί να πραγματοποιηθεί σ’ εκείνους μόνο τους πλανήτες όπου όλες οι κοσμικές αλήθειες είναι γνωστές σε όλα τα όντα. |
32.133-4.Β |
Και όλες τις κοσμικές αλήθειες τις γνωρίζουν όλα τα όντα σ’ εκείνους τους πλανήτες, επειδή τα όντα ενός δεδομένου πλανήτη που κατάφεραν με τις συνειδητές τους προσπάθειες να γνωρίσουν ορισμένες αλήθειες, τις μοιράζονται με τα άλλα όντα· και έτσι όλες οι κοσμικές αλήθειες γίνονται σιγά-σιγά γνωστές σε όλα τα όντα του πλανήτη, οποιεσδήποτε κι αν είναι οι επιδιώξεις τους και ο βαθμός της τελειοποίησής τους. |
32.134.Β |
Μέσα στην ιερή κοσμική διαδικασία, την οποία σκόπιμα πραγματοποιεί στα τρίμυαλα όντα εκείνων των πλανητών ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΚΟΙΝΟΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΒΛΕΠΩΝ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ, προνοήθηκε ώστε, όσο διαρκεί η διαδικασία του θεμελιώδους ιερού κοσμικού νόμου του Τριαμαζικάμνω στην παρουσία τους, το περίσσευμα της τρίτης άγιας δύναμης, δηλαδή της «Αγίας Συμφιλίωσης», το οποίο προέρχεται από την αφομοίωση κοσμικών αληθειών τέτοιου είδους, να κρυσταλλώνει από μόνο του μέσα τους τα απαιτούμενα δεδομένα για να δημιουργήσουν αυτό το «κάτι» που ονομάζεται «οντική Εγωαϊτουρασιανή θέληση». |
32.134.Β |
Έτσι λοιπόν, παιδί μου, η ιδιότητα να «πέφτουν στην κατάσταση ύπνωσης», που πρόσφατα παγιώθηκε στη συνολική παρουσία των ευνοουμένων σου, υπάρχει επειδή η λειτουργία του «Ζωοστάτη» τους, ή, όπως θα έλεγαν οι ίδιοι, του «πνευματικού μέρους» τους, μετατρέπεται σ’ εκείνη τη λειτουργία του ακέραιου «όλου» τους, η οποία κανονικά τελείται μέσα τους στην κατάσταση της απόλυτης παθητικότητας, δηλαδή στον «ύπνο» τους. Και κατά τη διάρκεια αυτού του ύπνου, όλες οι λειτουργίες του πλανητικού τους σώματος μένουν ίδιες μ’ εκείνες που χαρακτηρίζουν την «κατάσταση του ξύπνου» τους. |
32.134.Β |
Αν θέλεις να σχηματίσεις σαφέστερη εικόνα και να καταλάβεις καλύτερα τα αποτελέσματα που προκαλεί αυτή η εκπληκτική ψυχική ιδιότητα, πρέπει πρωτ’ απ’ όλα να γνωρίσεις δύο γεγονότα που συμβαίνουν στη συνολική παρουσία των ευνοουμένων σου. |
32.134.Β |
Το ένα από αυτά τα γεγονότα προκύπτει στη συνολική παρουσία τους από τον κοσμικό νόμο που ονομάζεται «νόμος της προσαρμοστικότητας της Φύσης»· το άλλο απορρέει και πάλι από τις αφύσικες συνθήκες της συνηθισμένης οντικής ύπαρξης που μόνα τους έχουν δημιουργήσει. |
32.134-5.Β |
Το πρώτο γεγονός είναι ότι, από τη στιγμή που σχηματίστηκε μέσα τους, λόγω της αφύσικης ύπαρξής τους, ένας «δισυστημικός Ζωοστάτης», δηλαδή δύο ανεξάρτητες συνειδητότητες, η «Μεγάλη Φύση προσαρμόστηκε σιγά-σιγά, έτσι ώστε όταν φτάνουν σε μια ορισμένη ηλικία πραγματοποιούνται μέσα τους δύο διαφορετικοί ρυθμοί «Ινκλιατσανικσάνας», ή, όπως θα έλεγαν οι ίδιοι, δύο διαφορετικά είδη «κυκλοφορίας του αίματος». |
32.135.Β |
Από την ηλικία αυτή και ύστερα, η καθεμιά από αυτές τις «Ινκλιατσανικσάνες» διαφορετικού ρυθμού, η καθεμιά από αυτές τις «κυκλοφορίες του αίματος», αρχίζει να προκαλεί τη λειτουργία μιας από τις συνειδητότητές τους· και το αντίθετο, η έντονη λειτουργία μιας συνειδητότητάς τους προκαλεί μέσα τους την «κυκλοφορία του αίματος» που της αντιστοιχεί. |
32.135.Β |
Η διαφορά αυτών των δύο ανεξάρτητων ειδών «κυκλοφορίας του αίματος», στη συνολική τους παρουσία, προέρχεται από τη λεγόμενη «Ρυθμονταβλακσεριανή κυκλοφορία», ή, σύμφωνα με την έκφραση της λεγόμενης σύγχρονης «ιατρικής» τους, από τη «διαφορά πλήρωσης των αιμοφόρων αγγείων» τους· δηλαδή στην «κατάσταση του ξύπνου», το «κέντρο βάρους της πίεσης του αίματος» στην παρουσία τους βρίσκεται σ’ ένα τμήμα του γενικού συστήματος των «αιμοφόρων αγγείων», ενώ, στην παθητική κατάσταση, βρίσκεται σ’ ένα άλλο τμήμα αυτών των αγγείων. |
32.135-6.Β |
Το δεύτερο γεγονός, το οποίο προέρχεται από τις αφύσικες συνθήκες της οντικής ύπαρξης των ευνοουμένων σου, είναι το εξής: μόλις γεννηθούν τα τέκνα τους, προσπαθούν σκόπιμα, για να τα προσαρμόσουν στις αφύσικες συνθήκες που τα περιβάλλουν, να σταθεροποιήσουν στις Λογικνεστεριανές εντοπίσεις τους, με κάθε δυνατό μέσο, τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό εντυπώσεων που προέρχονται αποκλειστικά και μόνο από επίπλαστες αντιλήψεις οι οποίες οφείλονται στα αποτελέσματα της αφύσικης ύπαρξής τους — κι αυτή την ολέθρια επίδραση που ασκούν στους απογόνους τους την ονομάζουν «εκπαίδευση». Το σύνολο όλων των επίπλαστων αντιλήψεων απομονώνεται τότε σιγά-σιγά στη συνολική παρουσία αυτών που εκπαιδεύονται, και αποκτά την ανεξάρτητη λειτουργία του, η οποία δεν συνδέεται με τη λειτουργία του πλανητικού τους σώματος παρά μόνο όσο χρειάζεται για την αυτόματη εκδήλωση της. Κι αυτό ακριβώς το σύνολο των επίπλαστων αντιλήψεων το παίρνουν σήμερα λόγω της αφέλειάς τους για αληθινή τους «συνειδητότητα». Όσο για τα ιερά δεδομένα που εναποτέθηκαν μέσα τους από τη μεγάλη Φύση για την πραγματική οντική συνειδητότητα — την οποία θα ’πρεπε και τα όντα αυτά να διαθέτουν από το ξεκίνημα της προπαρασκευής τους για υπεύθυνη ύπαρξη, μαζί με τις έμφυτες ιδιότητές της οι οποίες γεννούν τις αληθινές ιερές οντικές παρορμήσεις που λέγονται «Πίστη», «Αγάπη», «Ελπίδα», και «Αντικειμενική ηθική Συνείδηση» — απομονώνονται κι αυτά σιγά-σιγά, και, μένοντας μόνα τους, εξελίσσονται ανεξάρτητα από τις προθέσεις των υπεύθυνων όντων και, φυσικά, και των ίδιων των φορέων, οι οποίοι τα παίρνουν για το λεγόμενο «υποσυνείδητο». |
32.136.Β |
Και μόνο μ’ αυτή την επίδραση που ασκούν στους απογόνους τους — επίδραση ολέθρια, από αντικειμενική άποψη, πλην όμως «ωφέλιμη» κατά την αφελή υποκειμενική αντίληψή τους — όλα τα ιερά δεδομένα που τοποθετήθηκαν μέσα τους από τη Μεγάλη Φύση για τη διαμόρφωση της πραγματικής οντικής συνειδητότητας, απομονώνονται και παραμένουν για όλη τη διάρκεια της ύπαρξής τους σε πρωτόγονη κατάσταση· και όλες οι αναπόφευκτα προσλαμβανόμενες εντυπώσεις από τα έξι «οντικά Σκερναλιτσιόνικ» — ή, σύμφωνα με την ορολογία τους, από τα έξι «αισθητήρια όργανα» που υπάρχουν στην παρουσία τους για τη συγκεκριμένη πρόσληψη κάθε εξωτερικού αντικειμένου, και τα οποία υπολογίζουν, παρεμπιπτόντως, ότι είναι μόνο πέντε — εντοπίζονται, και αποκτώντας την ανεξάρτητη λειτουργία τους, κυριαρχούν σταδιακά σε ολόκληρη τη συνολική τους παρουσία. |
32.136.Β |
Παρόλο που αυτή η «εντόπιση» εντυπώσεων που προσλαμβάνονται τυχαία βρίσκεται μέσα τους και νιώθουν τη δράση της, δεν συμμετέχει σε καμιά απολύτως λειτουργία, σύμφυτη προς το πλανητικό τους σώμα, ούτε στην απόκτηση «Αντικειμενικού Νου» στην παρουσία τους. |
32.136.Β |
Όλες αυτές οι εντυπώσεις, που προσλαμβάνονται σκόπιμα ή τυχαία, από τις οποίες σχηματίζεται αυτή η εντόπιση — που δεν θα έπρεπε να τους χρησιμεύουν παρά μόνο ως υλικό για την αντιπαραθετική λογική της πραγματικής οντικής συνειδητότητας, την οποία θα έπρεπε να διαθέτουν — δίνουν τυχαία αποτελέσματα, τα οποία τώρα, με την αφέλεια που τους διακρίνει, τα βλέπουν σαν απλά αντανακλαστικά του κατά τη γνώμη τους ασήμαντου «ζωικού ενστίκτου», όπως το ονομάζουν. |
32.136-7.Β |
Επειδή οι ευνοούμενοί σου, και προπαντός οι σύγχρονοι, αγνοούν τελείως και ούτε καν υποπτεύονται την ανάγκη να προσαρμόσουν τουλάχιστον την περιβόητη εκπαίδευσή τους στο υποσυνείδητο των απογόνων τους, ενεργούν δε πάντοτε με τρόπο ώστε κάθε ον της νέας γενιάς να προσλαμβάνει εντυπώσεις μόνο από αφύσικα τεχνητές πηγές — όταν κάποιο από εκείνα τα όντα φτάσει στην υπεύθυνη ηλικία όλες οι οντικές κρίσεις και όλα τα συμπεράσματα που βγάζει είναι πια καθαρά υποκειμενικά. Κι αυτές οι κρίσεις και τα συμπεράσματα δεν έχουν καμία σχέση ούτε με τις αληθινές οντικές παρορμήσεις οι οποίες εμφανίζονται μέσα του, αλλά ούτε και με το σύνολο των κοσμικών φαινομένων που αρμόζει να νιώθει ο νους κάθε τρίμυαλου όντος, και διαμέσου των οποίων θεμελιώνεται ένας δεσμός ανάμεσα σε όλα τα τρίμυαλα όντα του Μεγάλου μας Σύμπαντος, για να συμβάλουν όλα μαζί στην πραγματοποίηση της συνολικής κοσμικής λειτουργίας, χάρη της οποίας υπάρχει καθετί που υπάρχει μέσα στο Σύμπαν. |
32.137.Β |
Για να καταλάβεις καλύτερα αυτή την ιδιαίτερη «ψυχική κατάσταση», την τόσο ολέθρια για τους ευνοουμένους σου, πρέπει να μάθεις ότι, ακόμα και στις μέρες μας, έρχονται στον κόσμο με κάθε είδους δεδομένα για την απόκτηση ενός αληθινού οντικού Νου, και ότι η παρουσία τους δεν έχει, τη στιγμή της εμφάνισής τους, καμιά από εκείνες τις «Λογικνεστεριανές ενσταλάξεις» οι οποίες αργότερα χρησιμεύουν σαν βάση της εντόπισης της «ψεύτικης συνειδητότητάς» τους και της ανεξάρτητης λειτουργίας της. Στην πραγματικότητα όμως, πολύ αργότερα, όταν πια αρχίσουν να αναπτύσσονται και προετοιμάζονται να γίνουν υπεύθυνα όντα, είτε από μόνα τους, είτε με τη μεθοδευμένη καθοδήγηση αυτών που ονομάζουν «γονείς» ή «δασκάλους» τους — δηλαδή από κάποια υπεύθυνα όντα τα οποία ανέλαβαν την υποχρέωση να τα προετοιμάσουν για μια υπεύθυνη ύπαρξη — αντιλαμβάνονται και παγιώνουν μέσα τους μόνο εκείνες τις εντυπώσεις που θα αποτελέσουν, αργότερα, δεδομένα για παρορμήσεις αντίστοιχες προς τις αφύσικα δημιουργημένες συνθήκες του περιβάλλοντος. Κι από κει κι έπειτα η επίπλαστη «συνειδητότητα» διαμορφώνεται βαθμιαία μέσα τους, για να κυριαρχήσει τελικά στη συνολική τους παρουσία. |
32.137-8.Β |
Όσο για το σύνολο των πνευματοποιημένων δεδομένων που εντοπίζονται στην παρουσία τους για την πραγματική οντική συνειδητότητα — την οποία εκείνα ονομάζουν «υποσυνείδητο» — καθώς δεν έχουν και δεν αποκτούν καμία «Λογικνεστεριανή ενστάλαξη» που να τους δίνει τη δυνατότητα να αντιπαραθέτουν και να αξιολογούν, και καθώς από την αρχή τα δεδομένα τους έχουν απλώς τη δυνατότητα να γεννούν τις ιερές οντικές παρορμήσεις που λέγονται «Πίστη», «Αγάπη», «Ελπίδα», και «Αντικειμενική ηθική Συνείδηση» — συνεχίζουν πάντοτε να πιστεύουν, να αγαπούν και να ελπίζουν, όποιο κι αν είναι το αντικείμενο των νέων τους προσλήψεων. |
32.138.Β |
Έτσι, παιδί μου, όταν ο υπνωτιστής καταφέρει, τροποποιώντας το ρυθμό της κυκλοφορίας του αίματός τους, να διακόψει προσωρινά τη δράση της εντοπισμένης ψεύτικης συνειδητότητάς τους που έγινε ο «απόλυτος άρχοντας» της συνολικής τους παρουσίας — πράγμα το οποίο επιτρέπει στα ιερά δεδομένα της αληθινής τους συνειδητότητάς να συγχωνευτούν ελεύθερα κατά τη διάρκεια της κατάστασης του ξύπνου τους με το σύνολο των λειτουργιών του πλανητικού τους σώματος — κι αν τότε αυτός διευκολύνει, με το σωστό τρόπο, την κρυστάλλωση δεδομένων που επιτρέπουν να εμφανιστεί στην εντόπισή τους μια ιδέα αντίθετη προς οτιδήποτε έχει παγιωθεί εκεί, κι αν κατευθύνει τη δράση που προκαλείται από αυτήν την ιδέα στο δυσαρμονισμένο μέρος του πλανητικού τους σώματος — τότε μπορεί να προκαλέσει στο μέρος εκείνο μια επιταχυνόμενη τροποποίηση της κυκλοφορίας του αίματος. |
32.138.Β |
Κατά την περίοδο του Τικλιαμουισιανού πολιτισμού, όταν τα σοφά όντα της Μαραλπλεϊσίς διαπίστωσαν για πρώτη φορά τη δυνατότητα τέτοιων «συνδυασμών» στο συνολικό τους ψυχισμό, και προσπάθησαν να επιβάλουν τα μεν στα δε, θεληματικά, αυτή την ιδιαίτερη κατάσταση, σύντομα ανακάλυψαν και κατάλαβαν τον τρόπο να τα καταφέρουν με τη βοήθεια αυτού που ονομάζεται «οντικό Χανμπλεντζόιν», δηλαδή με την κοσμική ύλη της οποίας την ουσία τα τρίμυαλα όντα του σημερινού πολιτισμού κόντεψαν σχεδόν να καταλάβουν, και την ονόμασαν «ζωικό μαγνητισμό». |
32.138.Β |
Επειδή για την κατανόηση αυτού του γεγονότος, καθώς ίσως και των παραπέρα εξηγήσεων μου, σου είναι απαραίτητο να μάθεις τι ακριβώς είναι το «Χανμπλεντζόιν», νιώθω την ανάγκη, πριν συνεχίσω, να σε πληροφορήσω αμέσως γι’ αυτή την οντική ύλη. |
32.138-9.Β |
Το Χανμπλεντζόιν δεν είναι τίποτε άλλο από το «αίμα» του «σώματος Κεστζάν» ενός όντος· και, όπως ακριβώς το σύνολο των κοσμικών ουσιών που ονομάζεται «αίμα» χρησιμεύει στη διατροφή και στην ανανέωση του πλανητικού σώματος του όντος, κατά τον ίδιο τρόπο το Χανμπλεντζόιν χρησιμεύει στη διατροφή και στην τελειοποίηση του σώματος Κεστζάν. |
32.139.Β |
Πρέπει να σου πω ότι, γενικά, η ποιότητα της σύνθεσης του αίματος — στη συνολική παρουσία των ευνοουμένων σου, όπως και σε όλα τα τρίμυαλα όντα — εξαρτάται από τον αριθμό των οντικών σωμάτων τα οποία έχουν κιόλας σχηματιστεί πλήρως σε αυτά. |
32.139.Β |
Στην παρουσία των τρίμυαλων όντων, το αίμα μπορεί να αποτελείται από ουσίες που προέρχονται από το μετασχηματισμό τριών «κοσμικών πηγών πραγματοποίησης» ξεχωριστών και ανεξάρτητων. |
32.139.Β |
Οι ουσίες του μέρους του οντικού αίματος που προορίζεται από τη Φύση να υπηρετεί το πλανητικό σώμα ενός όντος προέρχονται από το μετασχηματισμό των υλικών του πλανήτη στον οποίο συγκροτήθηκε και υπάρχει αυτό το όν. |
32.139.Β |
Τα υλικά όμως που προορίζονται να υπηρετούν το σώμα Κεστζάν ενός όντος, το σύνολο των οποίων ονομάζεται Χανμπλεντζόιν, αποκτώνται από το μετασχηματισμό των στοιχείων άλλων πλανητών, καθώς και του ήλιου του συστήματος εκείνου που είναι ο τόπος της εμφάνισης και της ύπαρξης του τρίμυαλου όντος. |
32.139.Β |
Το μέρος, τέλος, του οντικού αίματός τους που ονομάζεται σχεδόν παντού «ιερό Αϊσαχλαντόν», και υπηρετεί το υψηλότερο μέρος ενός όντος, εκείνο που ονομάζεται «ψυχή», αυτό συγκροτείται από τις εκπορεύσεις του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου μας. |
32.139.Β |
Οι απαραίτητες ουσίες για το σχηματισμό του αίματος του πλανητικού σώματος των όντων εισέρχονται μέσα τους με την πρώτη οντική τροφή, ή, όπως λένε οι ευνοούμενοί σου, με το «φαγητό». |
32.139.Β |
Οι αναγκαίες ουσίες για την επένδυση και την τελειοποίηση του «ανώτερου οντικού σώματος Κεστζάν» εισέρχονται στη συνολική παρουσία τους μαζί με τον αέρα που εισπνέουν κατά τη διάρκεια της λειτουργίας που τη λένε «αναπνοή», και από κάτι «πόρους» που έχουν στο δέρμα τους. |
32.139-40.Β |
Οι κοσμικές τώρα ουσίες που είναι αναγκαίες για την επένδυση του ανώτερου οντικού τους σώματος — το ιερό οντικό μέρος που ονομάζουν, όπως ήδη σου είπα, «ψυχή» — σ’ εκείνους όπως και σ’ εμάς, μπορούν να αφομοιωθούν, να μετασχηματιστούν και να επενδυθούν μέσα τους, με τον επιθυμητό τρόπο, μέσω μιας μόνο διαδικασίας που λέγεται «Αϊεσσιριτουρασιανός Διαλογισμός» και πραγματοποιείται στη συνολική παρουσία τους με τη συνειδητή συμμετοχή των τριών ανεξάρτητων πνευματοποιημένων μερών τους. |
32.140.Β |
Μόνο αργότερα θα κατανοήσεις όλα όσα αφορούν τις κοσμικές ουσίες με τις οποίες επενδύονται και τελειοποιούνται τα τρία ανεξάρτητα οντικά σώματα στη συνολική παρουσία ορισμένων ευνοουμένων σου, όταν θα σου εξηγήσω, όπως σου υποσχέθηκα, τους θεμελιώδεις κοσμικούς νόμους της δημιουργίας και της ύπαρξης του κόσμου· στο μεταξύ, για να κάνουμε σαφέστερο το θέμα μας, είναι απαραίτητο να προσεγγίσουμε αυτό το ζήτημα, και να εξηγήσουμε πώς τροποποιήθηκε μέσα τους η μορφή πραγματοποίησης της «δεύτερης οντικής τροφής» την οποία εισπνέουν αυτόματα. |
32.140.Β |
Στην αρχή, μετά την καταστροφή του οργάνου Κουνταμπάφερ, όταν είχαν, όπως και όλα τα άλλα τρίμυαλα όντα του Μεγάλου μας Σύμπαντος, «Φουλασνιταμνιανή ύπαρξη», η δεύτερη οντική τροφή μετασχηματιζόταν ομαλά μέσα τους και όλα τα βασικά στοιχεία που την αποτελούν — εκείνα που προκύπτουν από μετασχηματισμούς που συντελούνται στον πλανήτη τους, καθώς και εκείνα που συρρέουν στην ατμόσφαιρά τους από μετασχηματισμούς που συντελούνται στις υπόλοιπες συγκεντρώσεις του ηλιακού τους συστήματος — αφομοιώνονταν από τη συνολική τους παρουσία ανάλογα με τα συγκεκριμένα δεδομένα που ήδη υπήρχαν μέσα τους. Ένα μέρος του περισσεύματος των στοιχείων που συνθέτουν αυτή την τροφή δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από εκείνα τα όντα, και περνούσε αυτόματα, όπως και σε μας, στην κατοχή των άξιων όντων του περίγυρού τους. |
32.140-1.Β |
Αργότερα όμως, όταν τα περισσότερα απ’ αυτά τα όντα, άρχισαν να ζουν με ανάρμοστο για τρίμυαλα όντα τρόπο, η μεγάλη Φύση αναγκάστηκε να μετατρέψει τη «Φουλασνιταμνιανή» ύπαρξή τους σε μια ύπαρξη σύμφωνη προς την αρχή του Ιτοκλανότζ. Από τότε, οι συγκεκριμένες κρυσταλλώσεις που προβλέπει η Μεγάλη Φύση, οι οποίες αποτελούν το σημαντικότερο μέρος της δεύτερης οντικής τροφής — και οι οποίες, αφού αφομοιωθούν από τα όντα, μετατρέπονται σε ουσίες για την επένδυση και τελειοποίηση του «ανώτερου οντικού τους σώματος Κεστζάν» — στα περισσότερα όντα έπαψαν σιγά-σιγά να αφομοιώνονται, άλλοτε συνειδητά κι άλλοτε ασυνείδητα, για τον προκαθορισμένο σκοπό, λόγω της αφύσικης οντικής του ύπαρξης. Και καθώς οι ουσίες που μετασχηματίζονταν στις άλλες κοσμικές συγκεντρώσεις έρρεαν ασταμάτητα προς την ατμόσφαιρα του πλανήτη τους, εμφανίστηκε ανάμεσα στους δύστυχους ευνοουμένους σου, κατά τους τελευταίους αιώνες, μια καινούργια «αρρώστια», της οποίας η επίδραση είναι τώρα ολοφάνερα βλαβερή πάνω τους. |
32.141.Β |
Πραγματικά, αφού δεν χρησιμοποιούνται πια για το σκοπό για τον οποίο προορίζονται, οι συγκεκριμένες κοσμικές κρυσταλλώσεις, κατά τη διάρκεια κάποιων μετατοπίσεων που γίνονται μέσα στην ατμόσφαιρα, συγκεντρώνονται σε ορισμένα στρώματα της, και εισχωρούν στον καθένα από τους ευνοουμένους σου ανάλογα με τις εξωτερικές συνθήκες που τους περιβάλλουν και την εσωτερική κατάσταση της συνολικής τους παρουσίας, κατάσταση η οποία άλλωστε εξαρτάται, πρώτα απ’ όλα, από τη μορφή των σχέσεων μεταξύ τους. Όμως, όταν πια εισχωρήσουν μέσα τους, καθώς και στις φυσικές συσκευές μεταστοιχείωσης των κοσμικών υλικών για τον Μέγιστο γενικό κοσμικό Τρωγωαυτοεγωκράτη, και δεν συναντήσουν εκεί το «υπόβαθρο» που αντιστοιχεί στις απαιτήσεις της διαδικασίας του «Ντζαρτκλόμ», αυτές οι κρυσταλλώσεις, κατά τη διάρκεια των μετέπειτα εξελίξεων ή ενελίξεων που απαιτούνται για να μετασχηματιστούν σε νέες κρυσταλλώσεις κατάλληλες γι’ αυτόν τον πλανήτη, και πριν ακόμη ολοκληρωθεί ο μετασχηματισμός τους, ασκούν στα πλανητικά σώματα, επηρεασμένες από διάφορους άλλους συμπτωματικούς συντελεστές, την επίδραση η οποία χαρακτηρίζει αυτήν ειδικά την αρρώστια που πρόσφατα εμφανίστηκε εκεί κάτω. |
32.141.Β |
Οι ευνοούμενοί σου ονόμασαν εκείνη την αρρώστια, και τη συγκεκριμένη της αιτία, με διάφορα ονόματα που ποικίλλουν ανάλογα με τις εποχές και τα διάφορα μέρη της επιφάνειας του πλανήτη τους· ακόμη και σήμερα, την ονομάζουν με διαφορετικούς τρόπους, και ερμηνεύουν με διάφορες «αμπελοφιλοσοφίες» την προέλευση της. |
32.141-2.Β |
Ανάμεσα στα πολλά ονόματα που δόθηκαν κατά καιρούς σ’ αυτή την αρρώστια, τα πιο συνηθισμένα είναι σήμερα τα: «γρίππη», «ίωση», «ισπανική γρίππη», «δάγκειος» και άλλα. |
32.142.Β |
Όσο για τα στοιχεία του δεύτερου είδους οντικής τροφής που ακόμα και σήμερα απορροφούνται από εκείνα τα όντα, καθώς και τις ουσίες οι οποίες τα αποτελούν, δε χρησιμεύουν πια, από τότε που έχασαν τη δυνατότητα να υπάρχουν σύμφωνα με τη Φουλασνιταμνιανή αρχή, παρά μόνο για να διευκολύνουν, με ορισμένα συστατικά τους, το μετασχηματισμό της πρώτης οντικής τους τροφής, και την απόρριψη από το πλανητικό σώμα ορισμένων στοιχείων τα οποία ήδη χρησιμοποιήθηκαν. |
32.142.Β |
Ας επιστρέψουμε τώρα, παιδί μου, σ’ εκείνη την ιδιαίτερη ψυχική ιδιότητα των ευνοουμένων σου, και στον τρόπο με τον οποίο επωφελήθηκα για να προωθήσω τις προσωπικές μου δραστηριότητες ανάμεσά τους, με την ιδιότητα του «εξειδικευμένου γιατρού». |
32.142.Β |
Ο «υπνωτισμός», όπως τους αρέσει να λένε τον κλάδο εκείνο της επιστήμης τους που έκανε την εμφάνιση της και επισημοποιήθηκε πολύ πρόσφατα, έγινε παρόλα αυτά ένας από τους σοβαρότερους παράγοντες που διαρκώς μπερδεύουν όλο και πιο πολύ τον ψυχισμό των περισσοτέρων τους, ο οποίος και χωρίς αυτόν είναι ήδη αρκετά μπερδεμένος, και κατάφερε να αποδιοργανώσει τη λειτουργία του πλανητικού τους σώματος. |
32.142.Β |
Αφού έγινα ένας από εκείνους τους επαγγελματίες που ονομάζουν «γιατρούς υπνωτιστές», ενδιαφέρθηκα γι’ αυτή την αναγνωρισμένη «επιστήμη» τόσο πολύ, ώστε αργότερα, όταν αφιερώθηκα στις συνηθισμένες έρευνες μου που αφορούσαν διάφορα σημαντικά ζητήματα, όπως τα αποτελέσματα της δραστηριότητας του Αγιότατου Ασιάτα Σεϊμάς, και όταν έτυχε να συναντήσω κάποιο στοιχείο σχετικό με τούτο τον κλάδο της «επιστήμης» τους, μπόρεσα να ξεκαθαρίσω κι αυτό το «βασανιστικό πρόβλημα». |
32.142.Β |
Οι λόγοι που προκάλεσαν την αυτόματη — όπως άλλωστε γίνεται παντού σήμερα — αναγέννηση εκείνης της επιστήμης, είναι δύο γεγονότα από τα πιο παράδοξα και από τα πιο «πικάντικα», όπως λένε, και θα ήταν, κατά τη γνώμη μου, πολύ ενδιαφέρον να σου πω μερικές ακόμα λεπτομέρειες γι’ αυτή την «αναγέννηση». |
32.142-3.Β |
Οι σημερινοί σοφοί είναι βέβαιοι ότι εκείνος που ξεκίνησε αυτή την επιστήμη ήταν κάποιος Άγγλος καθηγητής που λεγόταν Μπραντ και ότι την ανέπτυξε ο Γάλλος γιατρός Σαρκώ. Στην πραγματικότητα, τα πράγματα συνέβηκαν τελείως διαφορετικά. |
32.143.Β |
Οι εμπεριστατωμένες έρευνες που έκανα γι’ αυτό το θέμα, μου έδειξαν ότι ο πρώτος, ο Μπραντ, παρουσίαζε φανερά συμπτώματα Χασναμουσιανών ιδιοτήτων, και ο δεύτερος, ο Σαρκώ, τις κλασικές ιδιότητες ενός μαμόθρεφτου. |
32.143.Β |
Και τέτοιοι γήινοι τύποι δεν μπόρεσαν ποτέ στο παρελθόν να ανακαλύψουν κάτι απόλυτα καινούργιο. |
32.143.Β |
Στην πραγματικότητα τα πράγματα έγιναν με τον ακόλουθο τρόπο: |
32.143.Β |
Κάποιος Ιταλός αββάς, που ονομαζόταν Πεντρίνι, ασκούσε χρέη «εξομολογητή» σ’ ένα γυναικείο μοναστήρι. |
32.143.Β |
Σ’ αυτόν τον αββά εξομολογιόταν συχνά μια μοναχή που λεγόταν Ευφροσύνη. |
32.143.Β |
Κυκλοφορούσαν φήμες ότι αυτή η μοναχή έπεφτε συχνά σε μια ιδιαίτερα παράδοξη κατάσταση, και ότι όταν βρισκόταν σ’ αυτή την κατάσταση παρουσίαζε συμπτώματα που φαίνονταν αλλόκοτα στους γύρω της. |
32.143.Β |
Κατά την εξομολόγηση, παραπονέθηκε στον αββά Πεντρίνι ότι ορισμένες στιγμές αισθανόταν σα να «ήταν δαιμονισμένη». |
32.143.Β |
Αυτά που του είπε εκείνη η μοναχή, καθώς και όλες οι φήμες που διαδίδονταν γι’ αυτήν, κίνησαν το ζωηρό ενδιαφέρον του αββά Πεντρίνι, και θέλησε να επιβεβαιώσει και μόνος του το γεγονός. |
32.143.Β |
Μια μέρα, κατά τη διάρκεια της εξομολόγησης, προσπάθησε με κάθε τρόπο να ξυπνήσει την ειλικρίνεια της μοναχής, και έτσι κατάφερε μεταξύ άλλων να μάθει ότι αυτή η «δόκιμη μοναχή» είχε κάποτε έναν εραστή, ο οποίος της είχε δωρίσει το πορτραίτο του μέσα σε μια ωραιότατη κορνίζα, και ότι, κατά τις περιόδους της «ανάπαυσης», ανάμεσα στις προσευχές της, αφηνόταν να ατενίζει την εικόνα του «αγαπημένου» της· και την ώρα ακριβώς που «αναπαυόταν», αισθανόταν, όπως έλεγε, ότι «ήταν δαιμονισμένη». |
32.143-4.Β |
Αυτή η καθ’ όλα ειλικρινής εξομολόγηση της μοναχής, ξύπνησε ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον του αββά Πεντρίνι κι αποφάσισε να ανακαλύψει με κάθε τρόπο την αιτία αυτού του γεγονότος· παρακάλεσε λοιπόν την αδελφή Ευφροσύνη να του φέρει εξάπαντος την επόμενη φορά το πορτραίτο του αγαπημένου της μαζί με την κορνίζα του. |
32.144.Β |
Έτσι στην επόμενη εξομολόγηση η μοναχή ήρθε με το πορτραίτο. |
32.144.Β |
Αυτό δεν είχε τίποτα το εξαιρετικό, αλλά η κορνίζα του ήταν πραγματικά θαυμάσια, όλο ένθετη με «φίλντισι» και πολύχρωμες πέτρες. |
32.144.Β |
Καθώς όμως ο αββάς και η μοναχή εξέταζαν το πορτραίτο και την κορνίζα του, ξαφνικά ο αββάς αντιλήφθηκε ότι κάτι παράξενο άρχισε να συμβαίνει με τη μοναχή. |
32.144.Β |
Πρώτα κιτρίνισε και έμεινε για μερικές στιγμές σαν απολιθωμένη, έπειτα άρχισε να έχει, ως την παραμικρότερη λεπτομέρεια, τις ίδιες ακριβώς εκδηλώσεις στις οποίες παραδίδονται οι νιόπαντροι κατά τη λεγόμενη «πρώτη νύχτα του γάμου» τους. |
32.144.Β |
Βλέποντας όλα αυτά, ο αββάς Πεντρίνι ένιωθε να φλέγεται όλο και περισσότερο από την επιθυμία να εξηγήσει τους λόγους αυτών των εκπληκτικών εκδηλώσεων. |
32.144.Β |
Όσο για τη μοναχή, δυο ώρες μετά τα πρώτα συμπτώματα της παράξενης κατάστασης της, ξαναβρήκε τον εαυτό της σαν να μη συνέβαινε τίποτα, και ούτε ήξερε ούτε και θυμόταν τίποτα από αυτά που είχαν συμβεί. |
32.144.Β |
Ο αββάς Πεντρίνι δεν ήταν σε θέση να διαλευκάνει μόνος του το φαινόμενο. Απευθύνθηκε τότε σ’ ένα φίλο του, κάποιον Δόκτορα Μπαμπίνι. |
32.144.Β |
Όταν ο αββάς Πεντρίνι παρουσίασε με λεπτομέρειες το θέμα στο Δόκτορα Μπαμπίνι, εκείνος με τη σειρά του έδειξε ζωηρό ενδιαφέρον, και άρχισαν να συνεργάζονται για να ξεκαθαρίσουν το ζήτημα. |
32.144.Β |
Στην αρχή έκαναν διάφορα επιβεβαιωτικά πειράματα με την αδελφή Ευφροσύνη, και παρατήρησαν στο τέλος πολλών «συνευρέσεων», όπως τις λένε εκεί κάτω, ότι η μοναχή έπεφτε πάντα στην παράξενη κατάσταση της μόλις το βλέμμα της σταματούσε για λίγο περισσότερο χρόνο σε μία από τις γυαλιστερές χρωματιστές πέτρες που διακοσμούσαν την κορνίζα — σ’ ένα λεγόμενο «περσικό τυρκουάζ». |
32.144-5.Β |
Συνεχίζοντας τις έρευνές τους, πειραματίστηκαν μ’ αυτό το «περσικό τυρκουάζ» και σε άλλα άτομα, και σύντομα πείσθηκαν κατηγορηματικά ότι όλα σχεδόν τα τρίμυαλα όντα, ασχέτως φύλου, αν κοιτούσαν λίγο περισσότερο ένα ορισμένο είδος γυαλιστερών και λαμπερών αντικειμένων, έπεφταν σύντομα σε μια κατάσταση που έμοιαζε πολύ με την κατάσταση του ατόμου με το οποίο πρωτοπειραματίστηκαν· παρατήρησαν ακόμη ότι οι εκδηλώσεις που παρουσιάζονταν σ’ αυτή την κατάσταση έπαιρναν διαφορετική μορφή στο κάθε άτομο και εξαρτιόνταν από τα οντικά συναισθήματα που υπερίσχυαν, που το υποκείμενο είχε νιώσει στο παρελθόν, καθώς και από το λαμπερό αντικείμενο με το οποίο είχε συμπτωματικά δημιουργηθεί κάποιος δεσμός κατά τη στιγμή των συγκινήσεων αυτών. |
32.145.Β |
Έτσι, παιδί μου, μόλις η είδηση για τις παρατηρήσεις, τα συμπεράσματα και τα πειράματα των δύο επινοητικών όντων της κοινότητας της Ιταλίας διαδόθηκε ανάμεσα στους σοφούς «νέας φουρνιάς» της εποχής τους, αυτοί οι τελευταίοι άρχισαν πάλι τις σοφιστείες τους για το θέμα· και όταν τελικά έμαθαν τυχαία, όπως συνήθως συμβαίνει ανάμεσά τους, ότι όντας σ’ αυτή την κατάσταση ήταν δυνατό να μετατραπούν ακαριαία οι παλιές εντυπώσεις σε καινούργιες, ορισμένοι από αυτούς χρησιμοποίησαν τούτη την ιδιαίτερη ψυχική ιδιότητα, την έμφυτη στους ανθρώπους, για θεραπευτικούς σκοπούς. |
32.145.Β |
Από τότε ονόμασαν αυτόν τον τρόπο θεραπείας «υπνωτική θεραπεία», και τα όντα που τον εφαρμόζουν «γιατρούς υπνωτιστές». Αλλά το ερώτημα του τι ακριβώς είναι αυτή η κατάσταση, και γιατί οι άνθρωποι πέφτουν σ’ αυτήν, παραμένει αναπάντητο μέχρι σήμερα. |
32.145.Β |
Από τότε εμφανίστηκαν εκεί κάτω εκατοντάδες «θεωρίες» κάθε είδους, οι οποίες ισχύουν ακόμη και σήμερα· ενώ από την άλλη μεριά γράφτηκαν και εξακολουθούν να γράφονται χιλιάδες χοντρά βιβλία, που μπερδεύουν ακόμη περισσότερο το νου των συνηθισμένων τρίμυαλων όντων εκείνου του άμοιρου πλανήτη, ο οποίος είναι ήδη αρκετά μπερδεμένος και χωρίς αυτά. |
32.145.Β |
Αυτός ο κλάδος της επιστήμης τους αποδείχτηκε ίσως καταστροφικότερος και από τις φανταστικές επινοήσεις των αρχαίων Ελλήνων ψαράδων και των σημερινών όντων της κοινότητας της Γερμανίας. |
32.145-6.Β |
Χάρη σ’ αυτόν, ο ψυχισμός των συνηθισμένων όντων εκείνου του άτυχου πλανήτη εμπλουτίζεται όλο και περισσότερο με αρκετές νέες μορφές «οντικών Καλκάλι», δηλαδή «ουσιωδών τάσεων», οι οποίες πήραν τη μορφή συγκεκριμένων διδασκαλιών που υπάρχουν εκεί κάτω με τα ονόματα «Ανοκλινισμός», «Δαρβινισμός», «Ανθρωποσοφισμός», «θεοσοφισμός» και πολλά άλλα που λήγουν πάντα σε «ισμός» και που εξαιτίας τους εξαφανίστηκαν τελικά από μέσα τους ακόμα και εκείνα τα δύο δεδομένα της παρουσίας τους, τα οποία θα τους επέτρεπαν να είναι, έστω και ελάχιστα, όπως αρμόζει σε τρίκεντρα όντα. |
32.146.Β |
Τα δύο αυτά ουσιώδη δεδομένα, που ακόμα και μέχρι πρόσφατα υπήρχαν μέσα τους, προξενούσαν μέσα τους τις οντικές παρορμήσεις τις οποίες ονομάζουν «πατριαρχικότητα» και «θρησκευτικότητα». |
32.146.Β |
Αυτός ο κλάδος της σημερινής επιστήμης τους έγινε αιτία όχι μόνο για την εμφάνιση, στη συνολική τους παρουσία, νέων ολέθριων «Καλκάλι», αλλά και για την αποδιοργάνωση του ψυχισμού πάρα πολλών όντων, η λειτουργία του οποίου ήταν ήδη αρκετά αφύσικη και χωρίς αυτά, και η οποία εδώ και πολύ καιρό υπέφερε, για κακή τους τύχη, από μια δυσαρμονία που έφτανε μέχρι την «Αλνοχουριανή κακοφωνία». |
32.146.Β |
Για να το καταλάβεις καλύτερα, σου λέω ότι την εποχή που ζούσα στην ήπειρο που ονομάζουν Ευρώπη, ασκώντας πάλι εκεί κάτω την ιατρική σαν «γιατρός υπνωτιστής», οι παθήσεις των μισών σχεδόν ασθενών μου οφείλονταν στη μεγάλη διάδοση εκείνης της ολέθριας επιστήμης. |
32.146.Β |
Πραγματικά, πολλά συνηθισμένα όντα εκεί κάτω, τα οποία έτυχε να διαβάσουν κάθε είδους φανταστικές θεωρίες γραμμένες γι’ αυτό το θέμα από τους «σοφούς νέας φουρνιάς», ξελογιάστηκαν από τις φαντασιώσεις τους και δοκίμασαν να υποβάλουν ο ένας τον άλλον σ’ αυτή την υπνωτική κατάσταση, με αποτέλεσμα να γίνουν πελάτες μου. |
32.146-7.Β |
Ανάμεσα στους ασθενείς μου βρίσκονταν και κάτι γυναίκες που οι άντρες τους, έχοντας κατά τύχη διαβάσει τέτοια βιβλία, ήθελαν να επιβάλλουν σ’ αυτές τις εγωιστικές τους επιθυμίες· παιδάκια με άκαρδους γονείς, άντρες που βρίσκονταν κάτω από την επιρροή, ή, όπως λένε εκεί κάτω, που «κρέμονταν από τα φουστάνια της φιλενάδας τους», και πάει λέγοντας. Κι όλα αυτά επειδή εκείνοι οι άθλιοι σοφοί «νέας φουρνιάς» άρχισαν να σκαρώνουν τις Χασναμουσιανές θεωρίες τους που αφορούσαν αυτή τη θλιβερή κατάσταση. |
32.147.Β |
Καμιά από τις θεωρίες που υπάρχουν σήμερα για το ζήτημα του υπνωτισμού δεν ανταποκρίνεται έστω και λίγο στην πραγματικότητα. |
32.147.Β |
Τα τελευταία χρόνια της παραμονής μου σ’ εκείνο τον άτυχο πλανήτη, είχε μόλις αρχίσει να ανθίζει ένα καινούργιο ολέθριο μέσο, το οποίο είχε στον ψυχισμό των όντων εκεί κάτω την ίδια επίδραση που ασκούσε κάποτε και συνεχίζει ακόμα να ασκεί ο κλάδος της επιστήμης τους που λέγεται «υπνωτισμός». |
32.147.Β |
Το καινούργιο τούτο μέσο ονομάστηκε «ψυχανάλυση». |
32.147.Β |
Είναι απαραίτητο να μάθεις, παιδί μου, ότι όταν τα όντα του Τικλιαμουισιανού πολιτισμού διαπίστωσαν για πρώτη φορά αυτή την παράξενη ψυχική ιδιότητα και κατάλαβαν ότι μ’ αυτήν μπορούσαν να καταστρέψουν ορισμένες ιδιαίτερα αταίριαστες γι’ αυτά ιδιότητες, θεώρησαν τη διαδικασία που προκαλεί σε κάποιο άλλο ον αυτή την κατάσταση ιερή διαδικασία, και την πραγματοποιούσαν αποκλειστικά και μόνο μέσα στους ναούς τους μπροστά σε όλο το εκκλησίασμα. |
32.147.Β |
Αντίθετα, οι σημερινοί ευνοούμενοί σου, δεν νιώθουν πια στην παρουσία τους την παραμικρή «οντική παρόρμηση συντριβής» μπροστά σ’ αυτή την ιδιότητα, και όχι μόνο δε θεωρούν «ιερή» την συμπυκνωμένη της εκδήλωση, όταν θεληματικά προκαλείται σε περίπτωση ανάγκης, αλλά τη χρησιμοποιούν και σα μέθοδο για να «γαργαλούν» ορισμένες συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, που έχουν παγιωθεί μέσα τους οριστικά. |
32.147.Β |
Για παράδειγμα, ακόμα και όταν συγκεντρώνονται για να γιορτάσουν κάποια «πατροπαράδοτη τελετή», όπως ένα «γάμο», μια «βάπτιση», μια «επέτειο» και λοιπά, η μεγαλύτερη ίσως διασκέδασή τους είναι να προσπαθούν να φέρουν ο ένας τον άλλον σ’ αυτή την κατάσταση. |
32.147.Β |
Ευτυχώς δεν γνωρίζουν — και άλλωστε δεν θα μάθουν, ας ελπίζουμε, ποτέ — καμιά άλλη μέθοδο εκτός από εκείνη που ανακάλυψαν για πρώτη φορά τα όντα της κοινότητας της Ιταλίας, ο αββάς Πεντρίνι κι ο Δόκτωρ Μπαμπίνι, και η οποία συνίσταται στο να κοιτούν επίμονα ένα λαμπρό αντικείμενο, «η λάμψη του οποίου επιτρέπει σε ορισμένα από αυτά να πέσουν πράγματι, όπως σου είπα, σ’ εκείνη την «κατάσταση συμπυκνωμένης εκδήλωσης». |