Study of Beelzebub's Tales

Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος

Ναλουονοσνιανό

 

28 Ο κύριος ένοχος της καταστροφής των Άγιων Εργασιών του Ασιάτα Σεϊμάς

28.355.Α

Η λέξη «Χασναμούς», στην πιο πλατιά της έννοια, υποδηλώνει κάθε τρίμυαλο ον — το οποίο έχει ήδη επενδύσει τα ανώτερα όντικά του μέρη, ή που συγκροτείται ακόμα μόνο από το πλανητικό του σώμα — στη συνολική παρουσία του οποίου, υπό την επίδραση ορισμένων «προσωπικών παρορμήσεων», εμφανίζεται «κάτι», που συμμετέχει στον λεγόμενο «ολοκληρωμένο σχηματισμό» της ανεξάρτητης προσωπικότητάς του.

28.356.Α

Αυτό το «κάτι» αναδύεται σ’ αυτά τα κοσμικά άτομα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του μετασχηματισμού των ουσιών, και συγχωνεύεται με τις κρυσταλλώσεις που παρουσιάζονται μέσα τους κάτω από τη δράση ολόκληρου του φάσματος των λεγόμενων «Ναλουονοσνιανών παρορμήσεων».

28.356.Α

Ως προς την πρωταρχική ουσία του το «Ναλουονοσνιανό φάσμα παρορμήσεων» συγκροτείται, σύμφωνα προς το θεμελιώδη κοσμικό νόμο του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, από επτά όψεις διαφορετικής φύσης, από την άποψη της «προσληπτικής παραγωγής» τους και την «προκύπτουσα εκδήλωσή» τους.

28.356.Α

Αν επιθυμούσαμε να χαρακτηρίσουμε αυτές τις διακεκριμένες όψεις του «φάσματος των Ναλουονοσνιανών παρορμήσεων» σύμφωνα με τις αντιλήψεις των ευνοουμένων σου, και να τις εκφράσουμε στη γλώσσα τους, θα τις ορίζαμε κάπως έτσι:

1. Κάθε είδους διαστροφή, συνειδητή ή ασυνείδητη.
2. Το αίσθημα της αυτοϊκανοποίησης όταν παραπλανάς τους άλλους.
3. Η ακατανίκητη ανάγκη καταστροφής της ύπαρξης των άλλων πλασμάτων.
4. Η επιτακτική προδιάθεση απαγκίστρωσης από την υποχρέωση της εκπλήρωσης των οντικών προσπαθειών που απαιτούνται από τη Φύση.
5. Η τάση χρησιμοποίησης τεχνασμάτων κάθε είδους για την απόκρυψη από τους άλλους αυτών που θεωρούνται σωματικά ελαττώματα.
6. Η ήρεμη απόλαυση εκείνου που δεν σου αξίζει.
7. Η τάση να μην είσαι αυτό που είσαι.

28.356.Α

Εκείνο το «κάτι» που, χάρη σ’ αυτές τις «Ναλουονοσνιανές παρορμήσεις», αναδύεται στην παρουσία συγκεκριμένων Ατόμων, τους προκαλεί τις λεγόμενες «οδυνηρές εξιλεωτικές συνέπειες»· επιπλέον, λόγω μιας άλλης ιδιαιτερότητάς του, μόλις σταματήσει μέσα τους η δράση της μιας από αυτές τις «επιτακτικές τάσεις», η ακτινοβολία που αντιστοιχεί σ’ αυτή ή στην άλλη όψη της εκδήλωσης εκείνου του «κάτι» αποκτά μεγαλύτερη δύναμη επίδρασης στα όντα γύρω τους και χρησιμεύει ως παράγοντας εμφάνισης του ίδιου φαινομένου και σ’ αυτά τα τελευταία.

28.358.Α

Στους Χασναμούς του πρώτου είδους — οι οποίοι αποκτούν αυτό το «κάτι» ενώσο είναι συγκροτημένοι μόνο από το πλανητικό τους σώμα — η αποσύνθεση του σώματός τους δεν γίνεται σύμφωνα με το γενικό κανόνα· δηλαδή, μέσα στον οργανισμό τους, η παύση της λειτουργίας των κάθε είδους παρορμήσεων που νιώθουν δεν ολοκληρώνεται με τον ερχομό του ιερού Ρασκουάρνο, ή, αλλιώς, του θανάτου.

28.358.Α

Η διαδικασία του ιερού Ρασκουάρνο αρχίζει κάποτε και σ’ αυτά κατά τη διάρκεια της πλανητικής τους ύπαρξης και περνάει από διαδοχικά στάδια: οι «ανεξάρτητες, πνευματοποιημένες εντοπίσεις» τους παύουν να λειτουργούν σιγά-σιγά, η μία μετά την άλλη, στη συνολική τους παρουσία· μ’ άλλα λόγια, όπως θα ’λεγαν και οι ευνοούμενοί σου, σ’ εκείνα τα όντα πεθαίνει πρώτα το ένα από τα μυαλά τους μαζί με όλες τις λειτουργίες που του ανήκουν, έπειτα το δεύτερο, και μόνο μετά από αυτό επέρχεται ο οριστικός θάνατος του όντος.

28.358.Α

Επιπλέον, μετά τον οριστικό θάνατο, η αποσύνθεση όλων των ενεργών στοιχείων που συγκροτούσαν αυτό το «πλανητικό σώμα» πραγματοποιείται με πολύ αργότερο ρυθμό απ’ ό,τι συνήθως· ταυτόχρονα, αυτή υποβάλλεται στην ασίγαστη δράση — η οποία ελαττώνεται ανάλογα με την εξαέρωση των ενεργών στοιχείων — των «Ναλουονοσνιανών παρορμήσεων» που ένιωσε κατά τη διάρκεια της ζωής του, που επίσης ελαττώνονται μόνο ανάλογα προς την εξαέρωση των «ενεργών στοιχείων».