Study of Beelzebub's Tales

28.357.Α

Στο πρώτο είδος ανήκουν τα τρίμυαλα όντα, που όταν αποκτήσουν αυτό το «κάτι» στη συνολική τους παρουσία, είναι τότε συγκροτημένα μόνο από το πλανητικό τους σώμα· έτσι, καθώς υποτάσσονται στις συνέπειες που προκαλούν οι ιδιότητες εκείνου του «κάτι» στην παρουσία τους, κατά τη διαδικασία του ιερού Ρασκουάρνο, καταστρέφονται σαν τέτοια για πάντα.

28.357.Α

Το δεύτερο είδος Ατόμων Χασναμούς περιλαμβάνει τα τρίμυαλα όντα στων οποίων τη συνολική παρουσία έχει επενδυθεί πια το «σώμα Κεστζάν», με τη συμμετοχή όμως εκείνου του «κάτι»· και έκτοτε, αποκτούν την ιδιότητα «Τουρινορίνο», την έμφυτη σε κάθε κοσμικό σχηματισμό αυτού του είδους, δηλαδή δεν υποκύπτουν στην αποσύνθεση σε καμιά από τις σφαίρες του πλανήτη στον οποίο εμφανίστηκαν, αλλά πρέπει συνέχεια να υπάρχουν όπως-όπως, υποκείμενα σε ορισμένους μετασχηματισμούς, μέχρι να εξαφανιστεί από μέσα τους και αυτό το «κάτι».

28.357.Α

Τα Άτομα Χασναμούς του τρίτου είδους είναι τα ανώτερα οντικά σώματα ή «ψυχές», στην επένδυση των οποίων συμμετέχει εκείνο το «κάτι»· κι αυτά επίσης τα σώματα αποκτούν την ιδιότητα «Τουρινορίνο», αλλά αυτή τη φορά σε βαθμό αντίστοιχο της ανώτερης τους επένδυσης, δηλαδή παύουν να υποκύπτουν στην αποσύνθεση όχι μόνο στις σφαίρες του πλανήτη στον οποίο εμφανίστηκαν, αλλά και σε όλες τις άλλες σφαίρες του Μεγάλου μας Σύμπαντος.

28.357.Α

Το τέταρτο είδος Ατόμων Χασναμούς είναι ίδιο με το προηγούμενο, με τη μόνη διαφορά ότι τα Χασναμούς του τρίτου είδους έχουν τη δυνατότητα να πετύχουν, αργά ή γρήγορα, μια κάποια «κάθαρση», από εκείνο το «κάτι», ενώ αντίθετα, αυτά που ανήκουν στο τέταρτο είδος, έχουν χάσει τούτη τη δυνατότητα για πάντα.

28.357.Α

Αυτός είναι ο λόγος που τα Χασναμούς του τέταρτου είδους ονομάζονται «Αιώνια Χασναμουσιανά Άτομα».

28.358.Α

Η διαδικασία του ιερού Ρασκουάρνο αρχίζει κάποτε και σ’ αυτά κατά τη διάρκεια της πλανητικής τους ύπαρξης και περνάει από διαδοχικά στάδια: οι «ανεξάρτητες, πνευματοποιημένες εντοπίσεις» τους παύουν να λειτουργούν σιγά-σιγά, η μία μετά την άλλη, στη συνολική τους παρουσία· μ’ άλλα λόγια, όπως θα ’λεγαν και οι ευνοούμενοί σου, σ’ εκείνα τα όντα πεθαίνει πρώτα το ένα από τα μυαλά τους μαζί με όλες τις λειτουργίες που του ανήκουν, έπειτα το δεύτερο, και μόνο μετά από αυτό επέρχεται ο οριστικός θάνατος του όντος.

28.358.Α

Επιπλέον, μετά τον οριστικό θάνατο, η αποσύνθεση όλων των ενεργών στοιχείων που συγκροτούσαν αυτό το «πλανητικό σώμα» πραγματοποιείται με πολύ αργότερο ρυθμό απ’ ό,τι συνήθως· ταυτόχρονα, αυτή υποβάλλεται στην ασίγαστη δράση — η οποία ελαττώνεται ανάλογα με την εξαέρωση των ενεργών στοιχείων — των «Ναλουονοσνιανών παρορμήσεων» που ένιωσε κατά τη διάρκεια της ζωής του, που επίσης ελαττώνονται μόνο ανάλογα προς την εξαέρωση των «ενεργών στοιχείων».

28.358-9.Α

Στο δεύτερο είδος Χασναμουσιανών Ατόμων — στη συνολική παρουσία των οποίων έχει ήδη επενδυθεί το «σώμα Κεστζάν» — οι εξιλεωτικές ταλαιπωρίες οφείλονται καταρχήν, για τους δύστυχους αυτούς σχηματισμούς που απελευθερώθηκαν από το πλανητικό τους τρίμυαλο σώμα, στο γεγονός ότι δεν είναι δυνατό να τελειοποιηθούν χωρίς να επενδυθούν με ένα πλανητικό σώμα, ούτε μπορούν να ξεριζώσουν από την παρουσία τους εκείνο το ολέθριο «κάτι», που μερικές φορές αποκτούν χωρίς να φταίνε, αλλά το οποίο είναι, παντού και πάντα μέσα στο Σύμπαν, εμπόδιο στη κανονική πορεία της «συνολικής Τρωγωαυτοεγωκρατικής κοσμικής διαδικασίας»· από την άλλη μεριά, επειδή δεν υπόκεινται σε αποσύνθεση — λόγω της ιδιότητας «Τουρινορίνο» — σε καμία από τις σφαίρες του ηλιακού συστήματος στο οποίο σχηματίστηκαν, πρέπει αναπόφευκτα να επενδύσουν ένα νέο πλανητικό σώμα, και στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό είναι το σώμα ενός όντος με εξωτερική μορφή κάποιου «μονόμυαλου» ή «δίμυαλου» συστήματος, πράγμα που τα υποχρεώνει — επειδή η ύπαρξη αυτών των πλανητικών σχηματισμών είναι πολύ σύντομη — να ξαναρχίζουν τα πάντα διαρκώς από την αρχή, με τη μορφή ενός διαφορετικού όντος του ίδιου πλανήτη, χωρίς την παραμικρή βεβαιότητα για το τελικό αποτέλεσμα της επένδυσης τους.

28.359.Α

Όσον αφορά το τρίτο είδος Ατόμων Χασναμούς — τα οποία αποτελούνται από τα ανώτερα οντικά σώματα τρίμυαλων όντων, στην επένδυση των οποίων συμμετείχε εκείνο το «κάτι», αλλά σε επίπεδο τέτοιο ώστε η δυνατότητα να απαλλαγούν από αυτό δεν χάθηκε για πάντα — η μοίρα τους είναι ακόμη πιο θλιβερή. Γιατί, καθώς είναι ανώτερες οντικές εκδηλώσεις — προορισμένες, σύμφωνα με την πρόνοια της ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ να χρησιμεύσουν ως βοηθοί στη διακυβέρνηση του αυξανόμενου Κόσμου, πράγμα που τις κάνει υπεύθυνες, μόλις ολοκληρωθεί ο σχηματισμός τους και πριν ακόμα μπορέσουν να τελειοποιηθούν νοητικά, για κάθε υποκειμενική, θεληματική ή αθέλητη εκδήλωση τους — έχουν τη δυνατότητα να εξαλείψουν από την παρουσία τους εκείνο το «κάτι», αποκλειστικά και μόνο με τη δράση των αποτελεσμάτων των «οντικών πάρτκντολγκ-καθηκόντων» που θεληματικά πραγματοποιούν, δηλαδή με αυτά που ονομάζονται «συνειδητές προσπάθειες και θεληματικές ταλαιπωρίες».