Study of Beelzebub's Tales

2.42.Α

Πήγαινε από τα διαστήματα «Ασουπαρατσάτα», τα διαστήματα δηλαδή του «Γαλαξία», συγκεκριμένα από τον πλανήτη Καρατάς προς το ηλιακό σύστημα «Παντετζνόχ», του οποίου ο ήλιος λέγεται και «Πολικός Αστέρας».

2.42.Α

Στο υπερδιαστημικό σκάφος βρισκόταν ο Βεελζεβούλ με τους συγγενείς του και τους στενούς του ακολούθους.

2.42.Α

Πήγαινε στον πλανήτη Ρεβοζβραντέντρ για μια ειδική σύσκεψη, στην οποία του ζήτησαν να πάρει μέρος φίλοι του παλιοί. Μόνο η ανάμνηση της παλιάς τους φιλίας μπόρεσε να τον πείσει να δεχτεί την πρόσκληση, διότι ήταν ήδη ηλικιωμένος και ένα τόσο μακρινό ταξίδι, με όλες του τις ταλαιπωρίες, οπωσδήποτε δεν ήταν κάτι εύκολο για κάποιον που είχε τα χρόνια του.

2.45.Α

Η επιρροή του και το κύρος του όχι μόνο δεν μειώθηκαν κατά την εξορία του, αλλά αντίθετα, αυξήθηκαν πολύ, καθώς όλοι στο περιβάλλον του ξεκάθαρα αναγνώριζαν πως, λόγω της παρατεταμένης ύπαρξης σ’ εκείνες τις ασυνήθιστες περιστάσεις, η γνώση και η εμπειρία του έγιναν βαθύτερες και πιο εκτεταμένες.

2.45.Α

Έτσι λοιπόν, όταν συνέβηκαν γεγονότα μεγάλης σημασίας σ’ έναν από τους πλανήτες του ηλιακού συστήματος «Παντετζνόχ», οι παλιοί φίλοι του Βεελζεβούλ αποφάσισαν να τον ενοχλήσουν και να τον προσκαλέσουν στη σύσκεψή τους.

2.45.Α

Με αποτέλεσμα ο Βεελζεβούλ να κάνει τώρα το μακρινό ταξίδι από τον πλανήτη Καρατάς μέχρι τον πλανήτη Ρεβοζβραντέντρ με το σκάφος Καρνάκ.

2.45.Α

∅

30.99.Β

Αυτό σήμαινε ότι το σκάφος Καρνάκ πλησίαζε στον προορισμό του, δηλαδή στον πλανήτη Ρεβοζβραντέντρ. Αμέσως εκδηλώθηκε μια σύντομη δραστηριότητα στους επιβάτες που ετοιμάζονταν να κατέβουν από το σκάφος.

30.99.Β

Ο Βεελζεβούλ, ο Χασίν και ο Αχούν διέκοψαν τη συνομιλία τους και άρχισαν βιαστικά να ετοιμάζονται.

30.99.Β

Η φωσφορίζουσα αντανάκλαση των οπλών οφειλόταν στο ότι το μηχανοστάσιο εξέπεμπε προς εκείνο το μέρος του πλοίου τα ιερά μέρη του Πανταχού Παρόντος Οκιντανόχ, αφού τα είχε συμπυκνώσει στις απαιτούμενες αναλογίες.

31.100.Β

— Καλέ μου παππού… εσύ που είσαι πάντα τόσο καλός μαζί μου, πες μου κάτι ακόμα για τα τρίκεντρα όντα που κατοικούν στον πλανήτη που λέγεται “Γη”.»

35.214.Β

ΚΑΘΩΣ ο Βεελζεβούλ μιλούσε με τους δικούς του, τον ειδοποίησαν ότι ο κυβερνήτης του σκάφους ζητούσε την άδεια να του μιλήσει ιδιαιτέρως.

35.214.Β

Μόλις ο Βεελζεβούλ συναίνεσε, ο κυβερνήτης μπήκε, στράφηκε προς αυτόν, τον χαιρέτησε με σεβασμό και του είπε:

35.214.Β

— Σεβασμιότατε, στην αρχή του ταξιδιού μας, ευαρεστηθήκατε να μου πείτε ότι ίσως αποφασίζατε, κατά την επιστροφή μας, να πλησιάσουμε στον Άγιο Πλανήτη του Καθαρτηρίου, για να δείτε εκεί την οικογένεια του γιου σας του Τουιλάν. Αν αυτή είναι πραγματικά η πρόθεσή σας, θα ήταν καλύτερα να μου δώσετε τώρα την εντολή, επειδή σε λίγο θα διασχίσουμε το ηλιακό σύστημα Χαλμιάν, και αν, περνώντας το, δεν αλλάξουμε αμέσως την κατεύθυνση του σκάφους μας, θα αυξήσουμε κατά πολύ τη διάρκεια της πτώσης μας.

35.214.Β

— Συμφωνώ, αγαπητέ μου κυβερνήτη, αποκρίθηκε ο Βεελζεβούλ, δεν θα ήταν άσχημα να περάσουμε από αυτόν τον Άγιο Πλανήτη. Ποιος ξέρει; Ίσως να μην έχω ξανά μια τέτοια ευκαιρία να πάω εκεί και να ξαναδώ την οικογένεια του αγαπημένου μου γιου, του Τουιλάν.

35.214.Β

Ο κυβερνήτης, αφού χαιρέτησε, έκανε να αποσυρθεί, όταν ο Βεελζεβούλ φάνηκε να θυμήθηκε κάτι:

35.214.Β

— Περιμένετε, αγαπητέ μου κυβερνήτη, έχω να σας απευθύνω ακόμα μία παράκληση.

Κι όταν ο κυβερνήτης, πλησιάζοντας, κάθισε στη θέση που του έδειξε, ο Βεελζεβούλ συνέχισε:

35.214-5.Β

— Θα σας ζητήσω, μετά την επίσκεψή μας στον Άγιο Πλανήτη του Καθαρτηρίου, να συγκατατεθείτε να αλλάξετε την πορεία του σκάφους μας Καρνάκ, έτσι που να μπορέσουμε να μπούμε σε τροχιά προς την επιφάνεια του πλανήτη Δεσκαλδίνω.

35.215.Β

Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο πλανήτης είναι σήμερα ο μόνιμος τόπος ύπαρξης του μεγάλου Σαρουνουρισάν, του πρώτου μου διδάσκαλου, ο οποίος ήταν η βασικότερη αιτία της πνευματοποίησης όλων των μερών τούτης της συνολικής παρουσίας που είναι σήμερα δική μου.

35.215.Β

Και θα ήθελα, πριν επιστρέψουμε στον τόπο της έλευσης μου, να επωφεληθώ από την περίσταση, όπως το έχω ξανακάνει άλλη μία φορά, και να προσπέσω στα πόδια εκείνου που πρωτοδημιούργησε την αληθινή μου ουσία, για ένα λόγο παραπάνω αφού, αυτή τη στιγμή, επιστρέφω από το τελευταίο μου ίσως συμβούλιο, και νομίζω εγώ προσωπικά, όπως άλλωστε και τα περισσότερα πρόσωπα που βρίσκονται κοντά μου, ότι η λειτουργία του καθενός από τα πνευματοποιημένα μέρη της σημερινής συνολικής μου παρουσίας είναι απόλυτα ικανοποιητική· και αυτό προκαλεί μέσα μου την εμφάνιση μιας άσβεστης οντικής παρόρμησης για μια βαθύτατη ευγνωμοσύνη προς τον μεγάλο Σαρουνουρισάν.

35.215.Β

Το ξέρω καλά, αγαπητέ μου κυβερνήτη, ότι το έργο που σας αναθέτω δεν είναι εύκολο, επειδή έτυχε στο παρελθόν να γίνω μάρτυρας των δυσκολιών του εγχειρήματος, όταν εζήτησα να επισκεφτώ για πρώτη φορά τον πλανήτη Δεσκαλδίνω ύστερα από τη χάρη που μου δόθηκε, κατά την επιστροφή μου προς τον πλανήτη Καρατάς, τον τόπο όπου γεννήθηκα· ο κυβερνήτης τότε του διαστημικού σκάφους Πανταχουπαρόν, ο οποίος συμφώνησε να το κάνει, προσπάθησε να στρέψει την πτώση του σκάφους προς την κατεύθυνση της ατμόσφαιρας εκείνου του πλανήτη.

Ξεπέρασε τότε με μεγάλο κόπο όλες τις δυσκολίες, και κατάφερε να κάνει αυτό που του ζήτησα, δίνοντας μου έτσι τη δυνατότητα, πριν επιστρέψω στην πατρίδα μου, να πάω στον πλανήτη Δεσκαλδίνω, όπου είχα την ευτυχία να χαιρετήσω το δημιουργό της σημερινής οντικής μου ουσίας, τον μεγάλο Σαρουνουρισάν, και να λάβω εκεί ό,τι πολυτιμότερο και προσφιλέστερο για μένα — την «ευλογία του δημιουργού».

35.215.Β

Στην παράκληση του Βεελζεβούλ, ο κυβερνήτης του σκάφους Καρνάκ απάντησε:

35.215-6.Β

— Στις διαταγές σας, Σεβασμιότατε. Θα σκεφτώ τον τρόπο για να ικανοποιήσω την επιθυμία σας. Αγνοώ τα εμπόδια που συνάντησε ο κυβερνήτης του σκάφους Πανταχουπαρόν, αλλά στην ευθεία μεταξύ του Άγιου Πλανήτη του Καθαρτηρίου και του πλανήτη Δεσκαλδίνω συναντάμε ένα ηλιακό σύστημα που λέγεται Σαλτζμανίνο, το οποίο περικλείει πολλές από εκείνες τις κοσμικές συγκεντρώσεις που προορίζονται από τη μέγιστη Τρωγωαυτοεγωκρατική διαδικασία για το μετασχηματισμό και την ακτινοβολία της ύλης Τζιλνοτράγο. Επομένως το σκάφος μας, το Καρνάκ, θα δυσκολευτεί να συνεχίσει την πτώση του σε ευθεία γραμμή μέσα από εκείνο το σύστημα.

Τέλος πάντων, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα προσπαθήσω, Σεβασμιότατε, να ικανοποιήσω την επιθυμία που εκφράσατε.»

38.287.Β

Αυτή η γεύση προκλήθηκε από ένα ειδικό «μαγνητικό ρεύμα» το οποίο προερχόταν από το θάλαμο πλοήγησης του σκάφους, για να ανακοινώσει σε όλους τους επιβάτες ότι το σκάφος πλησίαζε στον προορισμό του, δηλαδή στον Άγιο Πλανήτη του Καθαρτηρίου.

39.288.Β

Όταν λοιπόν το σκάφος ξαναπέκτησε τον συνηθισμένο του ρυθμό πτώσης, ο Χασίν, ο εγγονός του Βεελζεβούλ, κάθισε στα πόδια του και του είπε:

39.288.Β

— Παππού, πολυαγαπημένε μου παππού! Εξήγησέ μου, σε παρακαλώ, γιατί, όπως μου είπε ο θείος Τουιλάν, το ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟ ΜΑΣ ΠΑΝ-ΟΝ εμφανίζεται τόσο συχνά στον πλανήτη που μόλις αφήσαμε;»

41.90.Γ

Αυτό σήμαινε ότι το σκάφος Καρνάκ πλησίαζε σ’ έναν πλανήτη, στον οποίο θα έκανε μια στάση που δεν είχε προβλευτεί αρχικά.

41.90.Γ

Και ο πλανήτης αυτός ήταν ο πλανήτης Δεσκαλδίνω.

42.91.Γ

— Αγαπημένε μου παππού, μπορώ να σου θυμίσω, όπως μου ζήτησες… τα τρίμυαλα όντα… του πλανήτη Γη… εκείνα τα… πώς τα λένε;… εκείνα τα οποία εμφανίζονται και υπάρχουν στη διαμετρικά αντίθετη πλευρά του πλανήτη από αυτήν όπου άνθισε ο σύγχρονος γήινος πολιτισμός… τα όντα που μου είπες ότι ειδικεύονται στην τέχνη του χορού «φοξ-τροτ»…

45.294.Γ

Αυτό το τεχνητό φαινόμενο ανάγγειλε στους επιβάτες ότι ήρθε η ώρα να συγκεντρωθούν στο «Τζαμιτσουνάτρα», ένα είδος μοναστικής «τραπεζαρίας» όπου έπαιρναν όλοι μαζί τη δεύτερη οντική τροφή τους.

46.295.Γ

Επιστρέφοντας από το Κεσάχ του, και μπαίνοντας αθόρυβα στο μέρος του σκάφους Καρνάκ όπου συνήθως περνούσε την ώρα του με τους δικούς του, αντίκρισε μια συγκινητική σκηνή:

46.295.Γ

Ο πολυαγαπημένος του εγγονός, ο Χασίν, στεκόταν όρθιος σε μια γωνιά, με γυρισμένη την πλάτη, και έκλαιγε με το πρόσωπο κρυμμένο μέσα στα χέρια του.

Πολύ συγκινημένος, ο Βεελζεβούλ πλησίασε το Χασίν, και, με ανήσυχη φωνή, τον ρώτησε:

46.295.Γ

— Τι έχεις, καλό μου παιδί; Κλαις αληθινά;

46.295.Γ

Ο Χασίν ήθελε να απαντήσει, ήταν όμως φανερό ότι οι λυγμοί του πλανητικού του σώματος τον εμπόδιζαν να μιλήσει.

46.298.Γ

Όταν επιστρέψω στον αγαπημένο μας Καρατάς, επειδή θα είμαι ελεύθερος από κάθε άλλη οντική υποχρέωση, δέχτηκα θεληματικά την ευθύνη να διευθύνω την «Οσκιάνο» σου, ή, όπως θα έλεγαν οι ευνοούμενοί σου, την εκπαίδευση σου, μέχρις ότου πραγματοποιηθεί μέσα σου το Είναι ενός υπεύθυνου όντος. Τούτη λοιπόν η περίοδος της ύπαρξης σου είναι εκείνη ακριβώς κατά την οποία εναρμονίζονται γενικά, στα τρίμυαλα όντα, όλες οι λειτουργίες, των οποίων το σύνολο επιφέρει μέσα τους κάτι που ονομάζεται «υγιής σκέψη». Γι’ αυτό το λόγο, όταν αρχίσαμε τούτο το ταξίδι με το σκάφος Καρνάκ, αποφάσισα να επωφεληθώ, για να βοηθήσω ώστε η εναρμόνιση αυτών των λειτουργιών, καθώς και ο ακόλουθος σχηματισμός της ενεργητικής μελλοντικής σου σκέψης να συμβούν μέσα σου με την αλληλουχία, την ορθότητα της οποίας αναγνώρισα με όλη μου την παρουσία κατά τη διαδικασία της μακρόχρονης ύπαρξης μου.

47.306.Γ

Αυτό σήμαινε ότι, σ’ εκείνη τη σφαίρα του Σύμπαντός τους, πλησίαζε μια από τις μεγάλες κοσμικές «Εγκολιονοπτίες», που ετοιμαζόταν να πλευρίσει το διαστημικό σκάφος Καρνάκ.

47.306.Γ

Και πραγματικά, μέσα από τα διάφανα τοιχώματα του Καρνάκ, φάνηκε σε λίγο η πηγή απ’ όπου προερχόταν αυτό το «γαλαζωπό κάτι», το οποίο φώτιζε όχι μόνο το εσωτερικό του πλοίου, αλλά και όλο το χώρο του Σύμπαντος γύρω από τη μεγάλη κοσμική «Εγκολιονοπτία», όσο έφτανε η συνηθισμένη όραση των όντων.

47.306.Γ

Υπάρχουν μόνο τέσσερις τέτοιες μεγάλες «Εγκολιονοπτίες» στο Σύμπαν, και η καθεμιά βρίσκεται υπό τη δικαιοδοσία ενός από τους Στυλοβάτες-Όλων-των-Τεταρτημορίων του Σύμπαντος.

47.306.Γ

Μια πυρετώδης δραστηριότητα, ανάμικτη με κάποια ανησυχία, κυρίευσε τα όντα που βρίσκονταν στο σκάφος, και, σε σύντομο χρονικό διάστημα, όλοι οι επιβάτες και τα μέλη του πληρώματος συγκεντρώθηκαν στη μεγάλη αίθουσα στο κέντρο του σκάφους.

47.306-7.Γ

Επικεφαλής της πομπής πήγαινε ένας σεβάσμιος Αρχάγγελος, και πίσω του δύο Χερουβείμ, κρατώντας με επισημότητα ένα είδος κασετίνας όπου έλαμπε «κάτι πορτοκαλί».

47.307.Γ

Μόνος, μπροστά από όλους, στη μεγάλη αίθουσα του σκάφους Καρνάκ, στεκόταν ο Βεελζεβούλ· πίσω του, οι συγγενείς του και ο κυβερνήτης του σκάφους, και πίσω απ’ αυτούς, σε μια απόσταση λόγω σεβασμού, όλοι οι υπόλοιποι.

47.307.Γ

Όταν η πομπή από την Εγκολιονοπτία έφτασε κοντά στα όντα της ίδιας φύσης με το Βεελζεβούλ, που συνάχτηκαν για να την περιμένουν, σταμάτησε· οι δυο ομάδες των διαφορετικής φύσεως τρίμυαλων όντων έψαλαν τότε έναν ύμνο στην ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ μας, ύμνο που ψάλλεται πάντα σε παρόμοιες περιπτώσεις σε ολόκληρο το Σύμπαν από τα όντα, ανεξάρτητα από τη φύση τους και τη μορφή της εξωτερικής τους επένδυσης.

47.310-1.Γ

Και όταν ο ιερός ύμνος τελείωσε, όλοι οι Άγγελοι και τα Χερουβείμ, με το σεβάσμιο Αρχάγγελο μπροστά, γύρισαν στην κοσμική Εγκολιονοπτία, η οποία απομακρύνθηκε αμέσως από το σκάφος Καρνάκ και χάθηκε σιγά-σιγά στο διάστημα. Οι επιβάτες του σκάφους σκόρπισαν τότε, και το Καρνάκ ξανάρχισε την πτώση του προς τον προορισμό του.

47.311.Γ

Ύστερα από αυτή τη σημαντικότατη συμπαντική τελετή, ο Βεελζεβούλ, ο εγγονός του και ο γερο-υπηρέτης του ο Αχούν, βαθιά συγκινημένοι, όπως και όλοι οι άλλοι επιβάτες, από το απροσδόκητο εκείνο γεγονός, ξαναγύρισαν στο μέρος του σκάφους όπου έγιναν όλες οι συζητήσεις τους για τα όντα-ανθρώπους που εμφανίζονται και υπάρχουν στη Γη.