| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Ντζαμντζαμπάλ |
|---|---|
42 Ο Βεελζεβούλ στην Αμερική |
|
42.204.Γ |
Σ’ αυτό το σημείο της αφήγησης του Βεελζεβούλ, ένα ισχυρό τρέμουλο προκλήθηκε στον αέρα, το οποίο διαπέρασε όλο το σκάφος Καρνάκ. Αυτό σήμαινε ότι καλούσαν τους επιβάτες στο «Ντζαμντζαμπάλ», δηλαδή στην τραπεζαρία του σκάφους, όπου συγκεντρώνονταν κάθε τόσο για να απορροφήσουν μαζί τη δεύτερη και την πρώτη οντική τροφή. |
42.204.Γ |
Έτσι, ο Βεελζεβούλ, ο Χασίν και ο Αχούν σταμάτησαν την κουβέντα τους και έσπευσαν στο «Ντζαμντζαμπάλ». |
43 Ο Βεελζεβούλ εκθέτει τις απόψεις του για την περιοδική διαδικασία αμοιβαίας καταστροφής των ανθρώπων |
|
43.205.Γ |
Όταν ο Βεελζεβούλ, ο Χασίν και ο Αχούν γύρισαν από το «Ντζαμντζαμπάλ» και ξαναπήραν τις συνηθισμένες τους θέσεις, ο Χασίν στράφηκε πάλι προς τον παππού του και είπε: |
43.205.Γ |
— Καλέ μου παππού. Από τις λεπτομερείς εξηγήσεις σου για τα διάφορα συμβάντα στη διαδικασία ύπαρξης των τρίμυαλων όντων της Γης, απόκτησα μια ξεκάθαρη εικόνα και κατανόησα αρκετά τον παράξενο ψυχισμό τους. Ωστόσο ένα ερώτημα γεννιέται ακόμα μέσα μου σχετικά με μία από τις ιδιαιτερότητές τους, που δεν μπορώ να την εξηγήσω και μου φαίνεται παράλογη, ακόμη κι αν λάβουμε υπόψη μας την ανεπανάληπτη ιδιομορφία αυτού του ψυχισμού. Οι σκέψεις μου επιστρέφουν αδιάκοπα στο ίδιο ενοχλητικό ερώτημα, και δε σταμάτησαν ούτε κατά την τέλεση του ιερού μυστηρίου Ντζαμντζαμπάλ. |