Κουρκαλάι

Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος	Κουρκαλάι
	19 Ο Βεελζεβούλ μιλάει για τη δεύτερη κάθοδό του στον πλανήτη Γη
19.162.Α	Το Ευκαιρία κατέβηκε στην Κολχίδιο θάλασσα, ή «Κασπία», επειδή αυτή η θάλασσα ήταν κατάλληλη για τον ελλιμενισμό του σκάφους μας· επιπλέον, παρουσίαζε μεγάλα πλεονεκτήματα για τη συνέχιση του ταξιδιού μου, καθώς στα ανατολικά της βρίσκονται οι εκβολές ενός μεγάλου ποταμού, ο οποίος διέσχιζε όλη σχεδόν τη χώρα της «Τικλιαμουίς», και στις όχθες του βρισκόταν η πρωτεύουσα της χώρας, μια πόλη που την έλεγαν «Κουρκαλάι».
19.164.Α	Από την Κολχίδιο θάλασσα — τη σημερινή Κασπία — επιβιβαστήκαμε σε «Σελτσανάχ», ένα είδος σχεδίας, και ανεβήκαμε τον ποταμό Ωξοσέρια, ή όπως ονομάζεται σήμερα, τον Αμού Νταριά. Μετά από ταξίδι δεκαπέντε ημερών φτάσαμε επιτέλους στην πρωτεύουσα των όντων της πρώτης ασιατικής ομάδας.
19.164.Α	Αποφάσισα να εγκατασταθούμε, και όταν πια βολευτήκαμε άρχισα να επισκέπτομαι τα «Κααλτανέ» της πόλης Κουρκαλάι, δηλαδή τα μαγαζιά εκείνα που αργότερα απόκτησαν στην ήπειρο Ασχάρκ το όνομα «Τσαϊχανέ», «Ασχανέ», «Καραβάν-Σεράι», κ.λπ., και τα οποία τα σημερινά όντα εκεί κάτω, κυρίως στην ήπειρο που λέγεται Ευρώπη, τα ονομάζουν «Καφενεία», «Εστιατόρια», «Λέσχες», «Χορευτικά Κέντρα», «Τόπους Συνάντησης», κ.λπ.
19.167.Α	Λοιπόν, παιδί μου, από τις πρώτες κιόλας μέρες της άφιξης μου στην πόλη Κουρκαλάι, μιλούσα πολύ συχνά με το φίλο μου, τον αρχιερέα Αμπντίλ, για πολλά και διάφορα θέματα, προσέχοντας πάντοτε να μην αγγίζω μαζί του τα ζητήματα που θα μπορούσαν να προδώσουν την πραγματική μου φύση.
19.177.Α	Είχα πάει τυχαία εκείνη την ημέρα στο ναό και βρέθηκα ανάμεσα στους ακροατές. Παρόλο που το θέμα του λόγου του ήταν αρκετά ασυνήθιστο για παρόμοια περίσταση σε έναν τέτοιο τόπο, εντούτοις κανένας δεν παραξενεύτηκε, διότι ο αρχιερέας Αμπντίλ μιλούσε εκείνη τη μέρα με περισσότερη θέρμη και ευφράδεια από κάθε άλλη φορά. Μίλησε με τόσο σπαρακτική ειλικρίνεια, ζωντάνεψε τα λόγια του με τόσα πειστικά και παραστατικά παραδείγματα, που πάρα πολλοί ακροατές του δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν τους λυγμούς τους.
19.177-8.Α	Από την άλλη κιόλας μέρα, ο γήινος φίλος μου έγινε ο «ιερέας της μόδας». Ο ναός όπου λειτουργούσε πλημμύριζε από όντα της πόλης Κουρκαλάι, ενώ τον εκλιπαρούσαν κιόλας να πάει να κηρύξει και σε άλλους ναούς. Μίλησε αναρίθμητες φορές ενάντια στην προσφορά θυσιών, και ο αριθμός των θαυμαστών του αυξανόταν καθημερινά, τόσο που έγινε διάσημος όχι μόνο ανάμεσα στα όντα της πρωτεύουσας, αλλά κι ανάμεσα στα όντα όλης της χώρας.
19.179.Α	Αυτό έγινε ως εξής: Ο φίλος μου, επειδή είχε γεννηθεί σε μια απομακρυσμένη επαρχία, δεν είχε κανένα συγγενή στην πόλη Κουρκαλάι. Όσο για τις εκατοντάδες υπηρέτες του και τα άλλα συνηθισμένα γήινα μηδενικά που τον περιτριγύριζαν, λόγω της σημαντικής θέσης που κατείχε, όλοι αυτοί σιγά-σιγά διασκορπίστηκαν, όσο ο φίλος μου ξέπεφτε στα μάτια τους.
	20 Η τρίτη πτήση του Βεελζεβούλ στον πλανήτη Γη
20.192-3.Α	Άρχισα λοιπόν ν’ αναζητώ στην πόλη Γκομπ ένα ον με το οποίο θα μπορούσα να συνδεθώ φιλικά, όπως είχα κάνει στην πόλη Κουρκαλάι. Και δεν άργησα να βρω το φίλο που ζητούσα — αλλά, αυτή τη φορά, δεν επρόκειτο βέβαια για κάποιον αρχιερέα.
20.193.Α	Ο καινούργιος μου φίλος ήταν ιδιοκτήτης ενός μεγάλου «Τσαϊχανέ». Αν και συνδεθήκαμε, όπως λένε εκεί κάτω, με στενούς δεσμούς φιλίας, δεν αισθανόμουν γι’ αυτόν εκείνη την παράξενη «έλξη» που είχα νιώσει στην ουσία μου για τον αρχιερέα Αμπντίλ.
	37 Η Γαλλία
37.222.Β	Φτάνοντας στην πρωτεύουσά τους που ονομάζεται «Παρίσι» — η οποία, παρεμπιπτόντως, είχε γίνει πια, στις «Λογικνεστεριανές κρυσταλλώσεις» των γήινων τρίμυαλων όντων όλων των ηπείρων, το κέντρο του «κατά φαντασίαν πολιτισμού» τους, όπως ακριβώς ήταν τα παλιά χρόνια για τα όντα των αρχαίων χρόνων οι πόλεις Σάμλιος, Κουρκαλάι, Βαβυλώνα, και άλλες — πήγα κατευθείαν από το σιδηροδρομικό σταθμό σ’ ένα ξενοδοχείο που μου είχαν συστήσει φίλοι από το Βερολίνο.
37.226.Β	Πήραμε έναν από τους ξεναγούς και πήγαμε να δούμε τα νυχτερινά περίεργα εκείνης της σύγχρονης «Κουρκαλάι».
37.230.Β	«Μετά την καταστροφή της Ατλαντίδος, πολλοί αιώνες κύλησαν. «Τα τρίμυαλα όντα πολλαπλασιάστηκαν σημαντικά· το κύριο “πολιτισμικό κέντρο” τους βρισκόταν τότε στην ήπειρο “Γκραμποντζέ”, που σήμερα λέγεται Αφρική. «Και πάλι πέρασαν πολλοί αιώνες. Πολιτισμικό κέντρο τους έγινε στη συνέχεια η πόλη “Κουρκαλάι”, στην Ασιατική ήπειρο, στη χώρα που ονομαζόταν “Τικλιαμουίς”. «Έτυχε επίσης κι εκείνα τα χρόνια να καθίσω μαζί τους στα “Κααλτανέ” τους, που ήταν ολόιδια με τα σημερινά εστιατόρια. Μήπως τότε δεν υπήρξα μάρτυρας σε παρόμοιες σκηνές;…
37.230.Β	«Να· εδώ μπροστά μου, αυτός ο παχύς κύριος με το υπερβολικό λίπος στον αυχένα, που κάθεται με δυο κοπέλες του δρόμου… Αν τον έντυνες με ένα “καφιριάνικο” κουστούμι, δεν θα ήταν το ακριβές αντίγραφο εκείνου του υποκείμενου που είδα άλλοτε σ’ ένα Κααλτανέ της πόλης Κουρκαλάι;
37.231.Β	«Και όλα είναι ίδια… κραυγές, θόρυβος, γέλια, βρισιές, όπως στη Βαβυλώνα, στην Κουρκαλάι, καθώς και στη Σάμλιος, το πρώτο πολιτισμικό κέντρο τους.

Σχετικοί Όροι