Study of Beelzebub's Tales

43.236.Γ

Η εμφάνιση αυτού του φιλοσόφου ανέτρεψε όλες τις ιδέες που είχαν τα μέλη της εταιρίας.

43.236.Γ

Γνωρίζω πολύ καλά την ιστορία του, επειδή κατά τη διάρκεια των ερευνών που έκανα σχετικά με τα αποτελέσματα του έργου του Αγιότατου Ασιάτα Σεϊμάς, ήμουν υποχρεωμένος να μάθω ορισμένες λεπτομέρειες για τη δραστηριότητα αυτού του φιλοσόφου, καθώς και για τον ίδιο προσωπικά.

43.236.Γ

Ο Αταρνάχ γεννήθηκε στη Μοσουλόπολη από μια οικογένεια Κούρδων.

43.237.Γ

Η ιδέα αυτή, η οποία εκφραζόταν μέσα στο αρχαίο χειρόγραφο, ενθουσίασε τόσο πολύ το φιλόσοφο Αταρνάχ, που από τότε, αφιερώθηκε ολόψυχα στη μελέτη αυτής μόνο της πλευράς του θέματος που τον ενδιέφερε.

43.237.Γ

Η ιδέα αυτή χρησίμεψε ως βάση μιας ολόκληρης αληθοφανούς θεωρίας που παρουσίασε, ύστερα από πολλά χρόνια ερευνών και συστηματικών πειραματικών εξακριβώσεων των δικών του συμπερασμάτων, στο έργο του με τίτλο: «Γιατί να υπάρχουν πόλεμοι στη Γη;»

43.237.Γ

Πληροφορήθηκα τι έλεγε και σ’ αυτή τη θεωρία του.

43.237.Γ

Είναι αλήθεια ότι δεν απείχε και πολύ από την πραγματικότητα.

43.237.Γ

Όλες οι υποθέσεις που είχε κάνει ο Κούρδος Αταρνάχ ήταν σχεδόν σύμφωνες προς την ουσία την ίδια της μεγάλης θεμελιώδους κοσμικής διαδικασίας του συμπαντικού Τρωγωαυτοεγωκράτη, που σου εξήγησα με λίγο-πολύ λεπτομεριακό τρόπο όταν σου μίλησα για τον Άγιο Πλανήτη του Καθαρτηρίου.

43.237-8.Γ

Ο φιλόσοφος Αταρνάχ αποδείκνυε στη θεωρία του, με ξεκάθαρο τρόπο, ότι στον κόσμο υπάρχει αναμφίβολα ένας νόμος «αμοιβαίας υποστήριξης όλων όσων υπάρχουν», και ότι στην αμοιβαία αυτή υποστήριξη συντελούν ορισμένες χημικές ουσίες, με τη βοήθεια των οποίων διενεργείται η διαδικασία της πνευματοποίησης των όντων, δηλαδή η «ζωή», και ότι οι χημικές αυτές ουσίες χρησιμεύουν για την υποστήριξη όλων όσων υπάρχουν, μόνο τη στιγμή που παύει η ζωή ενός όντος, όταν δηλαδή, με άλλα λόγια, πεθάνει.

43.238.Γ

Με τη βοήθεια πολυάριθμων λογικών αντιπαραθέσεων, αποδείκνυε με θετικό τρόπο ότι, σε ορισμένες περιόδους, έπρεπε οπωσδήποτε να συμβεί στη Γη ένας συγκεκριμένος αριθμός θανάτων, από το σύνολο των οποίων προκαλούνται δονήσεις μιας συγκεκριμένης ισχύος.

43.238.Γ

Μια μέρα, σε μια γενική συνέλευση των όντων-μελών της εταιρίας που προαναφέρθηκε, το πολύ ασυνήθιστο αυτό γήινο ον, που συμμετείχε στη συνεδρίαση με την ιδιότητα αντιπροσώπου εκλεγμένου από όλο τον πληθυσμό της χώρας η οποία ονομάζεται «Κουρδιστάν», εξέθεσε τη θεωρία του με λεπτομέρειες, και μάλιστα με τόση ευφράδεια, που τελικά προκάλεσε στα μέλη της εταιρίας μεγάλη ταραχή και μεγάλη σύγχυση.

43.238.Γ

Η θεωρία του τα εξέπληξε σε τέτοιο σημείο, που αρχικά επικράτησε «νεκρική σιγή»· έμειναν άναυδα, και κανένα δεν μπορούσε να κάνει ούτε την παραμικρή κίνηση. Έμειναν έτσι για αρκετή ώρα, έπειτα όμως ξεσηκώθηκε τέτοια εκκωφαντική οχλαγωγία, σα να εξαρτιόταν η ζωή του καθενός τους από το βαθμό της έξαψης του και την ορμή με την οποία θα την εξέφραζε.

43.238.Γ

Τελειώνοντας, αποφάσισαν ομόφωνα, αργά μέσα στη νύχτα, να εκλέξουν ανάμεσά τους αρκετά σοφά όντα, για να διερευνήσουν όλα μαζί σε βάθος αυτή την θεωρία που τόσο τα ξάφνιασε, κι έπειτα να κάνουν μια αναφορά στη γενική συνέλευση.

43.238.Γ

Από την άλλη κιόλας μέρα, τα σοφά όντα που εκλέχτηκαν από την εταιρία «Η Γη ανήκει στον ΚΟΙΝΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ, και είναι εξίσου ελεύθερη για όλα τα δημιουργήματα Του», άρχισαν να εξοικειώνονται με τις θεωρίες του Αταρνάχ.

43.239.Γ

Τα μισά άρχισαν αβασάνιστα να μετατρέπουν σε απλά άρθρα πίστεως όλες τις υποθέσεις εκείνης της θεωρίας, χωρίς καμιά λογική κριτική· ενώ τα άλλα άρχισαν να αμφισβητούν, όπως αρμόζει στους περισσότερους γήινους «σοφούς», και να αποδείχνουν εντελώς τα αντίθετα από αυτές τις υποθέσεις, για να γίνουν τελικά εχθροί όχι μόνο της θεωρίας του Αταρνάχ, αλλά και του ίδιου του Αταρνάχ.

43.239.Γ

Αντί, με λίγα λόγια, να βοηθήσουν τα άλλα μέλη της συνέλευσης οι σοφοί που εκλέχτηκαν, για να μελετήσουν σε βάθος αυτή τη θεωρία ώστε να απαλλαγούν από την αμηχανία και τον εκνευρισμό τους, και να γεφυρώσουν τις διαφορές τους, το μόνο που κατάφεραν ήταν να μεγαλώσουν τη σύγχυση των ιδεών τους με τις λογομαχίες τους· κι έτσι, λίγο-λίγο, εμφανίστηκαν αυτόματα, στη συνολική παρουσία διαφόρων μελών της σοβαρής εκείνης εταιρίας, δεδομένα που προκαλούσαν δύο τελείως αντίθετες πεποιθήσεις.

43.239-40.Γ

Η πρώτη από αυτές τις πεποιθήσεις ήταν ότι όλα πράγματι γίνονταν όπως τα παρουσίαζε η θεωρία του φιλόσοφου Αταρνάχ, ότι δηλαδή οι «πόλεμοι» και οι «εμφύλιοι πόλεμοι» ανταποκρίνονταν στη Γη σε μια περιοδική αναγκαιότητα, άσχετα προς τις προσωπικές προθέσεις των ανθρώπων.

Όσο για τη δεύτερη, ήταν εκείνη που ανέκαθεν συμμερίζονταν όλα τα μέλη της εταιρίας, και σύμφωνα με την οποία, αν κατάφερναν να πραγματοποιήσουν το πρόγραμμά τους, θα ήταν δυνατό να χτυπήσουν το κακό που επικρατούσε στον πλανήτη στη ρίζα του, οπότε όλα θα ξανάμπαιναν σε μια τάξη.

43.240.Γ

Από τη στιγμή εκείνη, ξέσπασαν, ανάμεσα στα μέλη της εταιρίας, συζητήσεις, αντεγκλήσεις και καυγάδες, και τότε πάλι τους συνέβηκε αυτό που τους είχε πια γίνει συνήθεια από παλιά, όπως σου το ξαναείπα: οι καυγάδες και οι αντεγκλήσεις τους μεταδόθηκαν σε λίγο στα συνηθισμένα όντα εκεί κάτω, στους υπόλοιπους δηλαδή κατοίκους της Μοσουλόπολης, προκαλώντας τον ερεθισμό του αφύσικου ψυχισμού τους.

43.240.Γ

Δεν ξέρω πώς θα τελείωναν όλα αυτά αν οι αδελφοί της «Σχολής των Πεφωτισμένων» δεν είχαν πάει εκεί και δεν είχαν ανακατευτεί στην υπόθεση.

43.240.Γ

Χάρη στην επιρροή τους, όλα τα μέλη εκείνης της σοβαρής εταιρίας ηρέμησαν σιγά-σιγά, και ξαναβρήκαν τη σοβαρότητα και την ψυχραιμία τους· άρχισαν τότε να σκέφτονται και να συζητούν τι θα έπρεπε να κάνουν στο μέλλον.

43.240.Γ

Αυτές οι σκέψεις και οι συζητήσεις τα οδήγησαν να εκλέξουν, ομόφωνα, τον Κούρδο Αταρνάχ επικεφαλής, και τον παρακάλεσαν να τα βοηθήσει να ξεφύγουν από εκείνη τη δυσάρεστη κατάσταση.

43.240.Γ

Ύστερα από πολλές συνεδριάσεις υπό την προεδρία του φιλόσοφου Αταρνάχ, κατέληξαν ομόφωνα στα ακόλουθα κατηγορηματικά συμπεράσματα:

43.240.Γ

«Σύμφωνα με τους νόμους της Φύσης, οι “πόλεμοι” και οι “εμφύλιοι πόλεμοι” ανταποκρίνονται πάντα, στη Γη, σε μια περιοδική αναγκαιότητα, χωρίς καμιά παρέμβαση της θέλησης των ανθρώπων· κι αυτό γιατί η φύση απαιτεί, σε ορισμένες περιόδους, μια μεγάλη ποσότητα θανάτων.

«Είμαστε λοιπόν όλοι αναγκασμένοι να αναγνωρίσουμε, με μεγάλη μας λύπη, αλλά και αναπόφευκτη εσωτερική καρτερικότητα, ότι καμιά απόφαση του ανθρώπινου νου δεν μπορεί να εμποδίσει το αίμα να χύνεται ανάμεσα στα έθνη, αλλά και στους κόλπους των εθνών των ίδιων. Γι’ αυτό αποφασίσαμε ομόφωνα να εκκαθαρίσουμε τις τρέχουσες υποθέσεις μας, καθώς και ολόκληρο το έργο της εταιρίας μας, και να διασκορπιστούμε παρά τη θέλησή μας για να επιστρέψουμε στα σπίτια μας και να ξανασηκώσουμε το “φορτίο της καθημερινής ζωής”».

43.240-1.Γ

Και μόνο αφού πήραν αυτή την κατηγορηματική απόφαση, κι όταν όλα τα μέλη εκείνης της αληθινά σοβαρής εταιρίας άρχισαν την ίδια κιόλας μέρα την εκκαθάριση όλων των υποθέσεών τους, ο Αταρνάχ, τον οποίο θεωρούσαν αληθινό σοφό, αλλά που δεν έπαυε να είναι ένας περήφανος και γεμάτος φιλαυτία Κούρδος, ανέβηκε στο βήμα και είπε:

43.241.Γ

«Αξιότιμοι συνάδελφοι,

43.241.Γ

«Είμαι ειλικρινά λυπημένος που, χωρίς να το θέλω, έγινα αιτία της διάλυσης του μεγάλου μας φιλανθρωπικού εγχειρήματος, στο οποίο αφιερώσατε, εσείς οι ευφυέστεροι και οι εντιμότεροι άνθρωποι απ’ όλες τις χώρες, τόσες αμερόληπτες και αλτρουιστικές προσπάθειες, που κανείς δεν μπόρεσε ούτε και θα μπορέσει ποτέ να κάνει για τους άλλους, για όντα δηλαδή που του είναι εντελώς άγνωστα και αδιάφορα.

43.241.Γ

«Για πολλά χρόνια, εργαστήκατε ακατάπαυστα για να πετύχετε το ουσιωδέστερο καλό για τις μάζες, και παρόλο που κι εγώ εργάστηκα πάνω στην θεωρία μου για πολλά χρόνια προς όφελος ανθρώπων που μου ήταν ξένοι, να που αυτή έγινε αιτία να ματαιωθούν οι ακούραστες προσπάθειές σας και η γενναιόδωρη προσφορά σας.

43.241.Γ

«Η συναίσθηση ότι είμαι υπαίτιος για όλες τις παρεξηγήσεις που προξενήθηκαν ανάμεσά σας δε με αφήνει σε ησυχία αυτές τις τελευταίες μέρες· σκέφτομαι και αναρωτιέμαι συνέχεια αν υπάρχει τρόπος να επανορθώσω κάπως το αθέλητο σφάλμα μου.

43.241.Γ

«Θέλω λοιπόν να σας ανακοινώσω, σοφοί μου συνάδελφοι, εκλεκτοί όλων των χωρών της Γης, το οριστικό συμπέρασμα στο οποίο με οδήγησαν οι συλλογισμοί μου.

43.241.Γ

«Αν και οι παγκόσμιοι νόμοι που ανακάλυψα παρεμποδίζουν τους τρόπους με τους οποίους σκοπεύατε να δώσετε στους ανθρώπους μια κάποια ευτυχία, αυτοί οι ίδιοι νόμοι, όσο παράξενο κι αν σας φαίνεται εκ πρώτης όψεως, μπορούν, υπό τον όρο ότι θα χρησιμοποιηθούν διαφορετικά, να επιτρέψουν την επιτυχία του σκοπού που επιδιώκουμε.

43.241-2.Γ

«Να τι πρέπει να κάνουμε:

«Τα αποτελέσματα όλων των ερευνών μου δείχνουν ξεκάθαρα ότι η Φύση απαιτεί, σε ορισμένες περιόδους, έναν ορισμένο αριθμό θανάτων πάνω στη Γη· ταυτόχρονα όμως κατάφερα να αποσαφηνίσω ότι, για τις ανάγκες της Φύσης, της είναι αδιάφορο ποιοι θα είναι αυτοί οι θάνατοι — αν δηλαδή θα είναι θάνατοι ανθρώπων ή άλλων μορφών ζωής.

43.242.Γ

«Προκύπτει λοιπόν ότι αν ο αριθμός των θανάτων που απαιτεί η Φύση συμπληρώνεται με τους θανάτους άλλων μορφών ζωής, τότε ο αριθμός των ανθρώπινων θανάτων θα ελαττωθεί προφανώς ανάλογα.

43.242.Γ

«Αυτό μπορούμε εύκολα να το καταφέρουμε, αν όλα τα μέλη της εταιρίας μας συνεχίσουν να εργάζονται με την ίδια ένταση, όχι πια για να πραγματοποιήσουν το προηγούμενο μας πρόγραμμα, αλλά να αγωνιστούν για να αναβιώσει στη Γη, σε μεγαλύτερη μάλιστα κλίμακα από το παρελθόν, η αρχαία συνήθεια της προσφοράς θυσιών στους Θεούς και στους αγίους, καταστρέφοντας άλλες μορφές ζωής».

43.242.Γ

Όταν εκείνος ο περήφανος Κούρδος τελείωσε την ομιλία του, τα μέλη της εταιρίας έμειναν πάλι άναυδα και αναστατωμένα όπως και την ημέρα που παρουσίασε την περίφημη θεωρία του.

43.242.Γ

Για τρεις μέρες και τρεις νύχτες, μετά την αξιομνημόνευτη αυτή ομιλία, δεν έκαναν διακοπή, και οι χώροι που παραχωρήθηκαν σ’ εκείνη την εταιρία από τους πολίτες της Μοσουλόπολης, για τα όντα-ανθρώπους απ’ όλα τα μέρη του πλανήτη, βούιζαν από τις αδιάκοπες συζητήσεις και συσκέψεις τους. Τελειώνοντας, την τέταρτη μέρα, οργάνωσαν μια γενική συνέλευση, κατά τη διάρκεια της οποίας έλαβαν ομόφωνα την απόφαση να ενεργούν στο εξής σύμφωνα με τις υποδείξεις του μεγάλου Κούρδου φιλόσοφου Αταρνάχ.

43.244.Γ

Ο δερβίσης Ασαντουλάχ Ιμπραήμ Ογλού άρχισε τη δραστηριότητα του μόλις πριν τριάντα ή σαράντα περίπου χρόνια.

43.244.Γ

Όντας απλώς ένας φανατικός της μουσουλμανικής θρησκείας, και μη διαθέτοντας τις σοβαρές και βαθιές γνώσεις του Κούρδου Αταρνάχ, αντιλήφθηκε, στο γεγονός της προσφοράς θυσιών, μόνο τη φοβερή αδικία των ανθρώπων προς τα όντα με άλλες μορφές, και έβαλε σκοπό της ύπαρξής του να καταφέρει αντί οιουδήποτε τιμήματος, να εξαλείψει από το πρόσωπο της Γης αυτή τη συνήθεια που θεωρούσε αντιθρησκευτική.

43.245.Γ

Όμως, παιδί μου, παρόλο που ο διαπρεπής Κούρδος σοφός, ο Αταρνάχ, με τις υποθέσεις που πρόβαλε στη θεωρία του, πλησίασε πολύ την πραγματικότητα, δεν κατάλαβε ωστόσο το σημαντικότερο, ότι οι δονήσεις δηλαδή τις οποίες απαιτούσε η Μεγάλη Φύση, και οι οποίες συγκροτούνται από τις εκπορεύσεις των όντων, τόσο στη διάρκεια της ύπαρξής τους όσο και κατά τη διαδικασία του Ρασκουάρνο, δεν έχουν ποσοτική σημασία, αλλά μόνο ποιοτική.

43.245.Γ

Καθώς, αναμφίβολα, ο Κούρδος Αταρνάχ ήταν ένα ασυνήθιστο γήινο ον, θα το καταλάβαινε αν είχε γνωρίσει τις λεπτομέρειες των αποτελεσμάτων που επιτεύχθηκαν, όταν για λίγο καθιερώθηκαν σ’ εκείνο τον πλανήτη οι συνθήκες οντικής ύπαρξης που δημιουργήθηκαν ειδικά για τα τρίμυαλα όντα, χάρη στην Αγιότατη Εργασία του «Εραστή της Ουσίας», του Αγιότατου Ασιάτα Σεϊμάς.