Study of Beelzebub's Tales

Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος

Ζερβοκράτες

 

43 Ο Βεελζεβούλ εκθέτει τις απόψεις του για την περιοδική διαδικασία αμοιβαίας καταστροφής των ανθρώπων

43.227.Γ

Πρέπει ακόμα να σου πω ότι ορισμένα από τα γήινα όντα της «διανόησης», στα οποία οι ψυχικές εκδηλώσεις έλαβαν, ύστερα από διάφορες αλλαγές κατά την υπεύθυνη ύπαρξή τους, μορφές καθιερωμένες και γνωστές στο περιβάλλον τους, δεν ονομάζονται πια από τα άλλα όντα με το κοινό όνομα των «διανοουμένων»· τους δίνουν άλλα ονόματα, τα οποία αποτελούνται από πολλές λέξεις, ή μάλλον από πολλές ρίζες λέξεων, που κι αυτές επίσης προέρχονται από τα αρχαία ελληνικά, όπως: Γραφειοκράτες Πλουτοκράτες Θεοκράτες Δημοκράτες Ζερβοκράτες Αριστοκράτες και πάει λέγοντας…

43.231.Γ

Και τώρα, παιδί μου, απ’ όλους τους τύπους που σου απαρίθμησα, μου απομένει να σου μιλήσω γι’ αυτούς, που τα άλλα όντα τους ονομάζουν «ζερβοκράτες» και «αριστοκράτες». Τους ξεχωρίζουν δίνοντάς τους διάφορους τίτλους όπως: «εμίρης», «κόμης», «χαν», «πρίγκιπας», «μελίκ», «βαρώνος», κ.λπ. … το άκουσμα των οποίων ασκεί μια δράση εξαιρετικά ευχάριστη πάνω σ’ εκείνη τη λειτουργία των ευνοουμένων σου που εκδηλώνεται έντονα και αδιάκοπα ως το θάνατό τους, και η οποία ονομάζεται «κενοδοξία».

43.231.Γ

Θα πρέπει να σου ομολογήσω ειλικρινά ότι είναι πολύ δύσκολο να δώσει κανείς έναν καλό ορισμό γι’ αυτούς τους γήινους τύπους, όχι μόνο με τη συνηθισμένη γλώσσα, αλλά ακόμη και μ’ εκείνην του πάνσοφου Ναστραντίν Χότζα.

43.231.Γ

Το μόνο που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα γι’ αυτούς, είναι ότι αποτελούν σκέτα «αστειάκια της φύσης».

43.231.Γ

Και πραγματικά, παρόλο που οι ευνοούμενοί σου τους ονομάζουν διαφορετικά, οι αριστοκράτες και οι ζερβοκράτες μοιάζουν από κάθε άποψη, και είναι προικισμένοι με απαράλλαχτες εσωτερικές ιδιότητες.

43.231.Γ

Θα θυμάσαι που σου εξήγησα ότι, στις διάφορες κοινότητες του πλανήτη σου, η «διοργάνωση του κράτους» είναι δύο ειδών. Η μια ονομάζεται «μοναρχικό καθεστώς», και η άλλη «δημοκρατικό καθεστώς».

43.231.Γ

Στις κοινότητες με δημοκρατικό καθεστώς, τέτοιοι τύποι ονομάζονται «ζερβοκράτες», ενώ σ’ εκείνες με μοναρχικό καθεστώς, τους ονομάζουν «αριστοκράτες».

43.231.Γ

Για να σου δώσω μια ιδέα για το τι είναι αυτοί οι δύο γήινοι τύποι, το καλύτερο θα είναι, νομίζω, να σου μιλήσω για την απορία που μ’ έπιανε κάθε φορά που τύχαινε, όταν έμενα στον πλανήτη σου, να συναντήσω αυτούς τους «ταλαίπωρους». Αναρωτιόμουν κάθε φορά: «Μα πώς μπορούν τέτοιοι γήινοι να ζουν σε τούτο τον πλανήτη σχεδόν τόσο πολύ όσο και τα άλλα τρίμυαλα όντα;»

43.231-2.Γ

Το ερώτημα αυτό το είχα ήδη θέση στον εαυτό μου και για τα όντα που ανήκουν στην τάξη των γραφειοκρατών· πάντως μπόρεσα να βρω λίγο πολύ μια απάντηση για κείνα. Η αλήθεια είναι ότι όσο κι αν είναι περιορισμένες οι «σειρές των εμπειριών τους», τουλάχιστον τις έχουν, σε κάθε ώρα της ημέρας και της νύχτας. Αντίθετα, όλο το «υλικό της εμπειρίας» των αριστοκρατών και των ζερβοκρατών περιορίζεται, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μου, σε τρεις σειρές εντυπώσεων.

43.232.Γ

Η πρώτη αφορά το ζήτημα της τροφής· η δεύτερη αποτελείται από αναμνήσεις σχετικές με τη λειτουργία των γεννητικών τους οργάνων στο παρελθόν· και η τρίτη περιλαμβάνει τις αναμνήσεις που έχουν από την πρώτη τους παραμάνα.

43.232.Γ

Πώς όμως μπορούν όντα που ολόκληρο το υλικό τους αποτελείται μόνο από τρεις σειρές εντυπώσεων να έχουν την ίδια διάρκεια ύπαρξης με τα άλλα τρίμυαλα όντα που ζουν στην επιφάνεια του πλανήτη σου; Αυτό παραμένει για μένα άλυτο αίνιγμα.

43.232.Γ

Λένε ότι όταν αντιμετώπισε το παράξενο πρόβλημα της διάρκειας της ύπαρξης αυτών των γήινων τύπων, ο πολυμήχανός μας Εωσφόρος άρχισε μια μέρα να σκέπτεται, να σκέπτεται τόσο έντονα, που όλες οι τρίχες στην άκρη της ουράς του έγιναν γκρίζες.

43.232.Γ

Για να ξαναγυρίσουμε σ’ εκείνα τα «αστειάκια της Φύσης», δεν μου μένει παρά να προσπαθήσω να σου εξηγήσω γιατί υπάρχει τόσο χτυπητή διαφορά στα ονόματα ενός και του αυτού είδους όντων.

43.232.Γ

Λέω να «προσπαθήσω», επειδή κι εγώ ο ίδιος αγνοώ την ακριβή αιτία· γνωρίζοντας όμως τις ρίζες και των δύο αυτών ονομάτων, νομίζω πως μπορώ να υποθέσω, χωρίς να πέφτω πολύ έξω, ότι οφείλεται σε ένα από τα έθιμά τους.

43.232.Γ

Θα πρέπει να σου πω ότι, δεν ξέρουμε γιατί, αλλά στους ευνοούμενους σου αρέσει να οργανώνουν κάτι που ονομάζουν «παραστάσεις κουκλοθέατρου».

43.232.Γ

Για κάποιον επίσης λόγο, τους αρέσει να βλέπουν τους ζερβοκράτες και τους αριστοκράτες τους να συμμετέχουν στα «κουκλοθέατρα»· έτσι τους μπάζουν πάντα στο «παιγνίδι».

43.232.Γ

Καθώς όμως τα όντα αυτά είναι ήδη νευρόσπαστα, τελείως κούφια και ασταθή, είναι ανάγκη να υποστηρίζονται από άλλα όντα της κοινότητας στη διάρκεια του «κουκλοθέατρου».

43.232-3.Γ

Η διαφορά λοιπόν του ονόματός τους προέκυψε απλώς και μόνο από τον τρόπο υποστήριξής τους, ή μάλλον από την εκλογή του χεριού που τα υποστηρίζει.

Στις κοινότητες όπου υπάρχει «μοναρχικό καθεστώς», συνηθίζουν να τα υποστηρίζουν από παλιά με το δεξί χέρι· έτσι, στις κοινότητες αυτές, εκείνοι οι τύποι λέγονται «αριστοκράτες».

43.233.Γ

Αντίθετα στις κοινότητες που υπάρχει «δημοκρατικό καθεστώς», τους υποστηρίζουν με το αριστερό χέρι — απ’ όπου βγαίνει και το όνομά τους, «ζερβοκράτες».

43.233.Γ

Για τις διαφορές των ονομάτων στα γήινα όντα, ακούω ακόμα το σοφό μας Ναστραντίν Χότζα να λέει ένα από τα αξιόλογα αποφθέγματα του.

43.233.Γ

Μια μέρα που μιλούσαμε για τη διαφορά που παρουσιάζουν οι σχετικές αποφάσεις των Τούρκων και των Περσών δικαστών ή των «καντί», μου είπε, για την ταυτότητα της δικαιοσύνης τους:

43.233.Γ

«Αχ, καλέ μου φίλε:

43.233.Γ

«Πού θα βρει κανείς πάνω στη Γη δικαστές ικανούς να διαπιστώνουν με σοφία την ενοχή των ανθρώπων;

43.233.Γ

«Οι “καντί” είναι παντού ίδιοι, μόνο τα ονόματά τους αλλάζουν. Στην Περσία λέγονται Πέρσες, και Τούρκοι στην Τουρκία.

43.233.Γ

«Το ίδιο άλλωστε συμβαίνει για το κάθε πράγμα στη Γη· οι γάιδαροι είναι παντού ίδιοι, απλώς τους ονομάζουν διαφορετικά.

43.233.Γ

«Για παράδειγμα, η ράτσα των γαϊδουριών που στον Καύκασο λέγονται “γάιδαροι του Καραμπάχ” ξαναβρίσκεται στην Τουρκία με την ονομασία “γάιδαροι του Χορασάν”».