Study of Beelzebub's Tales

Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος

Μντνελ-ιν

 

37 Η Γαλλία

37.228.Β

«Με άλλα λόγια, δεν πρόβλεψαν, για άλλη μια φορά, ότι, ακόμα κι αν καταστρεφόταν αυτό το όργανο, ο θεμελιώδης κοσμικός νόμος Επταπαραπαρσινόχ, με τα “Μντνελ-ιν” του, δεν θα έπαυε να παραμένει ο ίδιος, όσον αφορά την εξελικτική διαδικασία, για τα τρίμυαλα όντα του πλανήτη Γη, καθώς και για καθετί που υπάρχει στο Σύμπαν.

 

39 Ο Άγιος Πλανήτης του Καθαρτηρίου

39.296.Β

Όταν ο ΚΟΙΝΟΣ μας ΑΙΩΝΙΟΣ ΠΑΝ-ΟΝΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ αποφάσισε να τροποποιήσει την Αρχή σύμφωνα με την οποία διατηρούνταν η ύπαρξη αυτής της μοναδικής κοσμικής συγκέντρωσης που είναι ο τόπος του Δοξασμένου Είναι ΤΟΥ, πρώτα απ’ όλα μετέβαλε την ίδια τη λειτουργία των δύο ιερών πρωταρχικών νόμων, και ιδιαίτερα του ιερού Επταπαραπαρσινόχ.

39.296.Β

Η σημαντική τροποποίηση που επέφερε στη λειτουργία του ιερού Επταπαραπαρσινόχ έγινε πάνω σε τρία από τα Στόπιντέρ του, και συνίστατο σε μια αλλοίωση της «υποκειμενικής δράσης» τους. Στο ένα παρέτεινε τη διάρκεια, τη συντόμευσε στο άλλο, και στο τρίτο την απεναρμόνισε.

39.296.Β

Για να εξασφαλίσει στο Στόπιντερ που βρίσκεται ανάμεσα στο τρίτο και τέταρτο «σημείο εκτροπής» την απαιτούμενη ιδιότητα να απορροφά, προς όφελος της λειτουργίας του, την αυτόματη συρροή όλων των γειτονικών δυνάμεων, του παρέτεινε την διάρκεια.

39.296.Β

Αυτό είναι εκείνο ακριβώς το Στόπιντερ του ιερού Επταπαραπαρσινόχ που ονομάζουμε «μηχανικο-συμπτωτικό Μντνελ-ιν».

39.296.Β

Όσο για το Στόπιντερ που συντόμευσε, αυτό βρίσκεται ανάμεσα στο τελευταίο «σημείο εκτροπής» και την αρχή ενός νέου κύκλου της διαδικασίας του Επταπαραπαρσινόχ. Με τούτη την αλλοίωση, που προοριζόταν να διευκολύνει το ξεκίνημα του νέου κύκλου, ανάθεσε σ’ αυτό το Στόπιντερ μια λειτουργία που εξαρτάται αποκλειστικά από τη συρροή των εξωτερικών δυνάμεων τις οποίες του φέρνουν τα αποτελέσματα της δράσης της κοσμικής συγκέντρωσης μέσα στην οποία πραγματώνεται ολόκληρη η διαδικασία αυτού του ιερού πρωταρχικού νόμου.

39.296.Β

Κι αυτό είναι το Στόπιντερ του ιερού Επταπαραπαρσινόχ που ακόμα και στις μέρες μας το ονομάζουμε «σκόπιμα πραγματοποιούμενο Μντνελ-ιν».

39.325.Β

Όλες αυτές οι κοσμικές ουσίες που κρυσταλλώνονται προσωρινά στη συνολική παρουσία των «όντων-συσκευών», και που οι δονήσεις τους αντιστοιχούν στα «οντικά Τριτοεχάρυ», συγκεντρώνονται κυρίως στο όργανο το οποίο λέγεται «συκώτι».

39.325.Β

Σ’ αυτό το σταθμό του «οντικού Ανσαμπλουιτζάρ» βρίσκεται το «κατώτερο Μντνελ-ιν» του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, που λέγεται «μηχανικο-συμπτωτικό Μντνελ-ιν»· έτσι οι ουσίες από τις οποίες αποτελούνται τα «οντικά Τριτοεχάρυ» παύουν να εξελίσσονται με ανεξάρτητο τρόπο, με μόνη τη διαδικασία του Χαρνέλ-μιατσνέλ.

39.325.Β

Πραγματικά, λόγω της τροποποίησης που έγινε στη συνολική λειτουργία του πρωταρχικού νόμου του ιερού κοσμικού Επταπαραπαρσινόχ, το σύνολο των ουσιών που λέγονται «οντικά Τριτοεχάρυ» δεν μπορεί από δω και πέρα να εξακολουθήσει την εξέλιξη του παρά μόνο με τη βοήθεια δυνάμεων που προέρχονται απ’ έξω.

39.325.Β

Κι αν τα «οντικά Τριτοεχάρυ» δεν πάρουν καμιά εξωτερική βοήθεια για να συνεχίσουν να εξελίσσονται μέσα στη συνολική παρουσία των όντων, αυτές οι ουσίες, ακριβώς όπως κι εκείνες που προηγουμένως κρυσταλλώθηκαν σαν κέντρα βάρους του οντικού Ανσαμπλουιτζάρ, πρέπει οπωσδήποτε να ενελιχθούν μέχρι το σημείο απ’ όπου ξεκίνησαν, για να ξαναγίνουν οι συγκεκριμένες κοσμικές κρυσταλλώσεις που ήταν προηγουμένως.

39.325-6.Β

Για να τους εξασφαλίσει αυτή τη βοήθεια, η Φύση, μέσα στην απέραντη σοφία της, προσάρμοσε την εσωτερική οργάνωση των όντων με τέτοιο τρόπο, ώστε οι ουσίες που εισέρχονται αναγκαστικά στη συνολική τους παρουσία για να επενδύσουν και να θρέψουν το «δεύτερο οντικό σώμα» ή «σώμα Κεστζάν» — δηλαδή οι κοσμικές ουσίες που οι ευνοούμενοί σου ονομάζουν «αέρα» — να μπορούν ταυτόχρονα να αποτελέσουν την απαραίτητη εξωτερική βοήθεια για την εξέλιξη των ουσιών της «πρώτης οντικής τροφής».

39.326.Β

Τα ενεργά στοιχεία τα οποία αποτελούν τη «δεύτερη οντική τροφή», ή «αέρα», εισχωρούν από τη μύτη μέσα στην παρουσία των όντων, για να εξελιχτούν εκεί, κάτω από τη δράση πολλών διαφορετικών διαδικασιών Χαρνέλ-μιατσνέλ τοπικού χαρακτήρα, και, αφού φτάσουν μέχρι τους «πνεύμονες» των όντων, μετασχηματίζονται με τη σειρά τους σε «Πρωτοεχάρυ», αλλά αυτή τη φορά, σε «Αστραλνομιανά Πρωτοεχάρυ».

39.326.Β

Οι ουσίες αυτών των «Αστραλνομιανών Πρωτοεχάρυ», που εισδύουν στην παρουσία των όντων για να ολοκληρώσουν εκεί τη δική τους εξέλιξη, και περιέχουν ακόμη, σύμφωνα με το ιερό Επταπαραπαρσινόχ, όλες τις δυνατότητες εξέλιξης με αφετηρία τα δικά τους κέντρα βάρους, μόνο με τη βοήθεια της διαδικασίας του Χαρνέλ-μιατσνέλ, συγχωνεύονται με όλες τις ουσίες της «πρώτης οντικής τροφής», που εξελίχθηκαν ήδη μέχρι το τρίτο Στόπιντερ του οντικού Επταπαραπαρσινόχ.

Εξελισσόμενες λοιπόν με τις ουσίες της «πρώτης οντικής τροφής», τις βοηθούν να ξεπεράσουν το «κατώτερο μηχανικο-συμπτωτικό Μντνελ-ιν» και να μετασχηματιστούν σε άλλες συγκεκριμένες ουσίες, που λέγονται «οντικά Τεταρτοεχάρυ» — ενώ οι ίδιες μετασχηματίζονται σε «Αστραλνομιανά οντικά Δευτεροεχάρυ».

39.326.Β

Εδώ, παιδί μου, θα βρεις στις εξηγήσεις μου τον τρόπο να κατανοήσεις ξεκάθαρα τη διαφορά ανάμεσα στον «Αυτοεγωκράτη» και στον «Τρωγωαυτοεγωκράτη», τη διαφορά, δηλαδή, ανάμεσα στο πανάρχαιο «Αυτοεγωκρατικό» σύστημα της διατήρησης της ύπαρξης του Απόλυτου Ήλιου και στο «Τρωγωαυτοεγωκρατικό» σύστημα το οποίο δημιουργήθηκε μετά τη δημιουργία του Μεγαλόκοσμου.

39.326-7.Β

Αν ο μετασχηματισμός των ουσιών, με τη μεσολάβηση των «όντων-συσκευών», γινόταν σύμφωνα με το νόμο του ιερού Επταπαραπαρσινόχ όπως είχε πριν την τροποποίηση ορισμένων από τα Στόπιντέρ του, δηλαδή, όπως αυτός λειτουργούσε πριν τη δημιουργία του τωρινού Μεγαλόκοσμου, οι κοσμικές ουσίες οι οποίες αποτελούν την «πρώτη οντική τροφή», αφού θα εισχωρούσαν μέσα σ’ εκείνες τις «συσκευές-κόσμους» για να υποστούν εκεί την τοπική διαδικασία εξέλιξης, θα συνέχιζαν την άνοδό τους μέχρι τον πλήρη μετασχηματισμό τους σε συγκεκριμένα «ανώτερα ενεργά στοιχεία», χωρίς κανένα εμπόδιο και χωρίς να χρειάζονται καμιά εξωτερική βοήθεια, μόνο με τη διαδικασία του Χαρνέλ-μιατσνέλ. Σήμερα όμως, από τότε που η λειτουργία αυτού του πρωταρχικού ιερού νόμου, έγινε, από ανεξάρτητη που ήταν, εξαρτημένη, η εξέλιξη και η ενέλιξη των ουσιών στο επίπεδο όπου τροποποιήθηκαν αυτά τα Στόπιντερ, πρέπει πάντα να εξαρτάται από εξωτερικές εκδηλώσεις «ξένης προέλευσης».

39.327.Β

Σε τούτη την περίπτωση, η εξωτερική αυτή βοήθεια που απαιτεί ο πλήρης μετασχηματισμός, μέσα από τα όντα, εκείνων των κοσμικών κρυσταλλώσεων σε «ανώτερες κρυσταλλώσεις», έρχεται από τη «δεύτερη οντική τροφή», με εντελώς διαφορετική προέλευση, και προορισμένη να πραγματοποιήσει εντελώς διαφορετικά κοσμικά αποτελέσματα.

39.327.Β

Αργότερα, θα σου εξηγήσω με περισσότερες λεπτομέρειες πώς γίνεται στα όντα ο μετασχηματισμός των ουσιών της δεύτερης και της τρίτης οντικής τροφής· στο μεταξύ, μάθε μονάχα ότι αυτές οι ανώτερες κοσμικές ουσίες μετασχηματίζονται στα όντα σύμφωνα με τις ίδιες αρχές όπως και οι ουσίες της «πρώτης οντικής τροφής».

39.327.Β

Έτσι λοιπόν, όπως σου είπα, η πρώτη οντική τροφή μετασχηματίζεται προοδευτικά σε συγκεκριμένες ουσίες που λέγονται «οντικά Τεταρτοεχάρυ», κι αυτές οι ουσίες συγκεντρώνονται στα δύο «εγκεφαλικά ημισφαίρια» των ευνοουμένων σου.

39.327.Β

Το ένα μέρος από αυτά τα «οντικά Τεταρτοεχάρυ» που εντοπίζονται στα δύο εγκεφαλικά τους ημισφαίρια χρησιμεύει τότε, χωρίς μετατροπές, για τις ανάγκες του πλανητικού σώματος του όντος· το άλλο μέρος, το οποίο περιέχει, σύμφωνα με το ιερό Επταπαραπαρσινόχ, όλες τις δυνατότητες μιας ανεξάρτητης εξέλιξης, συνεχίζει να εξελίσσεται χωρίς καμία εξωτερική βοήθεια, και, όταν συγχωνευτεί κάτω από την επίδραση της διαδικασίας Χαρνέλ-μιατσνέλ με τις ανώτερες ουσίες που ήδη βρίσκονται σ’ εκείνο το ον, μετασχηματίζεται σιγά-σιγά σε συγκεκριμένα «ανώτερα ενεργά στοιχεία», που λέγονται «οντικά Πεντοεχάρυ».

39.327.Β

Αυτές οι ουσίες συγκεντρώνονται κυρίως στο «Σιανουρινάμ», που βρίσκεται επίσης στο κεφάλι· οι ευνοούμενοί σου ονομάζουν αυτό το κομμάτι του πλανητικού τους σώματος «παρεγκεφαλίδα».

39.327-8.Β

Σύμφωνα με το πέμπτο διάστημα του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, αυτές οι ουσίες είναι πάντα επιρρεπείς στο να εξαπολύουν, μέσα στις εκδηλώσεις της συνολικής παρουσίας των τρίμυαλων όντων, πότε το ένα και πότε το άλλο διαμετρικά αντίθετο αποτέλεσμα.

39.328.Β

Γι’ αυτό και τα όντα θα πρέπει να είναι πάντα πολύ επιφυλακτικά ως προς αυτές τις οντικές ουσίες, για να αποφύγουν τις ανεπιθύμητες συνέπειες πάνω στο σύνολο της ολότητάς τους.

39.328.Β

Το ένα μέρος από τις συγκεκριμένες ουσίες της «παρεγκεφαλίδας» χρησιμοποιείται με τη σειρά του για τις ανάγκες του πλανητικού σώματος· το άλλο, καθώς κατέρχεται «μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο» κατά μήκος των «νευρικών γαγγλίων» της ράχης και του στήθους, συγκεντρώνεται τελικά μέσα στους «όρχεις» ή μέσα στις «ωοθήκες», που είναι, στη συνολική παρουσία των όντων, τόποι συγκέντρωσης των «οντικών Εξιοεχάρυ», τα οποία αποτελούν για τα όντα το πιο ιερό απόκτημα. Πρέπει να ξέρεις ότι ο «ιδιαίτερος τρόπος» που ανάφερα ονομάζεται «Τρνλβά».

39.328.Β

Και τότε αυτές οι κοσμικές ουσίες, οι οποίες εισχώρησαν στα «όντα-συσκευές» για να συνεχίσουν εκεί μέσα την εξέλιξή τους, δηλαδή, για να μπορέσουν να ξεπεράσουν το «κατώτερο Μντνελ-ιν» της βασικής ανταλλαγής των ουσιών, μετασχηματίζονται σε ένα πολύ συγκεκριμένο σύνολο κοσμικών ουσιών, η παραγωγή του οποίου αποτελεί την αυτόματη δικαίωση του λόγου ύπαρξης όλων γενικά των όντων, και ιδιαίτερα των σημερινών τρίμυαλων όντων που κατοικούν στον πλανήτη Γη. Το σύνολο αυτό των κοσμικών ουσιών ονομάζεται παντού «Εξιοεχάρυ».

39.328-9.Β

Λοιπόν, παιδί μου, τούτα τα «Εξιοεχάρυ», που προέρχονται από την εξέλιξη της πρώτης οντικής τροφής μέσα από τα «όντα-συσκευές», έχουν δονήσεις αντίστοιχες προς το τελευταίο Στόπιντερ του οντικού Επταπαραπαρσινόχ, και φθάνουν, ανάλογα με την ιδιαιτερότητα αυτού του Στόπιντερ, ως το «θεληματικά πραγματοποιήσιμο ανώτερο Μντνελ-ιν» του νόμου του Επταπαραπαρσινόχ. Αλλά, για να πετύχουν το μετασχηματισμό τους σε καινούργιες ουσίες, ανώτερης τάξης, και να αποκτήσουν δονήσεις αντίστοιχες προς τη ζωογονητική δύναμη της επόμενης βαθμίδας, προς το πέμπτο δηλαδή Στόπιντερ της θεμελιώδους διαδικασίας του ιερού κοσμικού Επταπαραπαρσινόχ, τους χρειάζεται οπωσδήποτε η εξωτερική βοήθεια την οποία μπορούν να προσφέρουν, στην παρουσία των τρίμυαλων όντων, μόνο οι παράγοντες που συγκροτούνται από τα οντικά Πάρτκντολγκ-καθήκοντα, για τα οποία σου μίλησα πολλές φορές — με άλλα λόγια οι παράγοντες που ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΚΟΙΝΟΣ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ευδόκησε να ορίσει σαν τα πρέποντα μέσα τα οποία επιτρέπουν σε ορισμένους Τεταρτόκοσμους να γίνουν, ενώ θα εξυπηρετούν τους σκοπούς του συνολικού κοσμικού Ιρανιρανουμάνζ, αρωγοί στη διοίκηση του διευρυνόμενου κόσμου. Αυτοί οι παράγοντες που είναι το μόνο μέχρι σήμερα μέσο για να αφομοιωθούν οι αναγκαίες κοσμικές ουσίες για την επένδυση και την τελειοποίηση των ανώτερων οντικών σωμάτων ονομάζονται σήμερα: «συνειδητή εργασία» και «θεληματική ταλαιπωρία».

39.332-3.Β

Λοιπόν, στις αρχές, τον καιρό που αυτά τα ανώτατα οντικά μέρη εμφανίζονταν στα όντα με τη διαδικασία που σου περιέγραψα, και τελειοποιούνταν μέχρι την επιθυμητή βαθμίδα του αντικειμενικού Νου — μ’ άλλα λόγια, όταν σύμφωνα προς το «κατώτερο Μντνελ-ιν» του ιερού Επταπαραπαρσινόχ σχηματιζόταν στα όντα το σώμα Κεστζάν από τη δεύτερη οντική τροφή, κι όταν σύμφωνα προς το «ανώτερο Μντνελ-ιν» του ίδιου ιερού νόμου επενδυόταν και τελειοποιόταν το «τρίτο οντικό σώμα» ή «ανώτερο σώμα» από την τρίτη οντική τροφή — μόλις αυτά τα ανώτερα οντικά σώματα, που τελειοποιήθηκαν ολότελα, αποχωρίζονταν από τα κατώτερα οντικά τους μέρη, θεωρούνταν άξια να έλθουν σε κοινωνία με την Αγιότατη Αρχική Πηγή και να εκπληρώσουν έτσι το θείο πεπρωμένο τους.

39.342.Β

Για να καταλάβεις γιατί η εγκράτεια των σημερινών μοναχών δίνει τούτα τα δύο είδη αποτελέσματα πρέπει να σου επαναλάβω για μια ακόμη φορά ότι, σύμφωνα με τον θεμελιώδη κοσμικό νόμο του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, όλοι οι μεγάλοι ή μικροί σχηματισμοί του Μεγαλόκοσμού μας οι οποίοι, κατά τη διαδικασία της εξέλιξής τους δε δέχονται την επιθυμητή εξωτερική βοήθεια τη στιγμή που ξεπερνάνε τα δύο Μντνελ-ιν του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, αναγκάζονται να ενελιχθούν για να ξαναγυρίσουν στην κατάσταση όπου βρίσκονταν πριν την εξέλιξή τους.

 

40 Ο Βεελζεβούλ διηγείται πώς οι άνθρωποι έμαθαν και εν συνεχεία ξέχασαν τον θεμελιώδη κοσμικό νόμο του Επταπαραπαρσινόχ

40.18.Γ

Έτσι λοιπόν, παιδί μου, οι αξιόλογοι εκείνοι γήινοι σοφοί, οι σημερινοί Άγιοι, τα δίδυμα αδέλφια, Τσουν-Κιλ-Τες και Τσουν-Τρο-Πελ, ήταν οι πρώτοι, μετά την καταστροφή της Ατλαντίδος, που έθεσαν πάλι τις βάσεις αυτής της επιστήμης. Και όχι μόνο έθεσαν τις βάσεις του «συνόλου των ειδικών πληροφοριών» της, αλλά υπήρξαν και οι πρώτοι κάτοικοι της Γης που διαπίστωσαν δύο από τις τρεις θεμελειώδεις ιδιαιτερότητες που συνεπάγεται ο μεγάλος νόμος για τον οποίο σου μίλησα, δηλαδή διαπίστωσαν την ύπαρξη των δύο «Μντνελ-ιν» του. Έδωσαν τότε σ’ εκείνον τον κλάδο της αληθινής επιστήμης, που έμοιαζε πολύ μ’ εκείνη που ονομαζόταν στην ήπειρο Ατλαντίδα «επιστήμη των επτά εκφάνσεων κάθε ολόκληρου φαινομένου», το όνομα «Νόμος του Εννέα»· κι αυτό γιατί πρόσθεταν στις επτά ευδιάκριτες εκδηλώσεις, που τις ονόμασαν «Ντούζτζακο», εκείνου του μεγάλου νόμου, τις ιδιαιτερότητες που για πρώτη φορά διαπίστωσαν, και ονόμασαν «Σουανσοτουραμπίτζο», που σήμαινε «υποχρεωτικά ασυνεχής έκφανση της ελεύθερης ροής του συνόλου». Και ονόμασαν έτσι αυτό το νόμο, γιατί πριν απ’ όλα πείστηκαν απόλυτα, κατά τη διάρκεια της σε βάθος έρευνάς τους, ότι, σε όλα τα «παροδικά κοσμικά αποτελέσματα» που μελετούσαν, οι ιδιαιτερότητες, τις οποίες πρώτοι αυτοί διαπίστωσαν, λάβαιναν χώρα υποχρεωτικά σε ορισμένες μόνο στιγμές της διαδικασίας εκείνου του μεγάλου νόμου.