| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Σουανσοτουραμπίτζο |
|---|---|
40 Ο Βεελζεβούλ διηγείται πώς οι άνθρωποι έμαθαν και εν συνεχεία ξέχασαν τον θεμελιώδη κοσμικό νόμο του Επταπαραπαρσινόχ |
|
40.18.Γ |
Έτσι λοιπόν, παιδί μου, οι αξιόλογοι εκείνοι γήινοι σοφοί, οι σημερινοί Άγιοι, τα δίδυμα αδέλφια, Τσουν-Κιλ-Τες και Τσουν-Τρο-Πελ, ήταν οι πρώτοι, μετά την καταστροφή της Ατλαντίδος, που έθεσαν πάλι τις βάσεις αυτής της επιστήμης. Και όχι μόνο έθεσαν τις βάσεις του «συνόλου των ειδικών πληροφοριών» της, αλλά υπήρξαν και οι πρώτοι κάτοικοι της Γης που διαπίστωσαν δύο από τις τρεις θεμελειώδεις ιδιαιτερότητες που συνεπάγεται ο μεγάλος νόμος για τον οποίο σου μίλησα, δηλαδή διαπίστωσαν την ύπαρξη των δύο «Μντνελ-ιν» του. Έδωσαν τότε σ’ εκείνον τον κλάδο της αληθινής επιστήμης, που έμοιαζε πολύ μ’ εκείνη που ονομαζόταν στην ήπειρο Ατλαντίδα «επιστήμη των επτά εκφάνσεων κάθε ολόκληρου φαινομένου», το όνομα «Νόμος του Εννέα»· κι αυτό γιατί πρόσθεταν στις επτά ευδιάκριτες εκδηλώσεις, που τις ονόμασαν «Ντούζτζακο», εκείνου του μεγάλου νόμου, τις ιδιαιτερότητες που για πρώτη φορά διαπίστωσαν, και ονόμασαν «Σουανσοτουραμπίτζο», που σήμαινε «υποχρεωτικά ασυνεχής έκφανση της ελεύθερης ροής του συνόλου». Και ονόμασαν έτσι αυτό το νόμο, γιατί πριν απ’ όλα πείστηκαν απόλυτα, κατά τη διάρκεια της σε βάθος έρευνάς τους, ότι, σε όλα τα «παροδικά κοσμικά αποτελέσματα» που μελετούσαν, οι ιδιαιτερότητες, τις οποίες πρώτοι αυτοί διαπίστωσαν, λάβαιναν χώρα υποχρεωτικά σε ορισμένες μόνο στιγμές της διαδικασίας εκείνου του μεγάλου νόμου. |