| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Ντούζτζακο |
|---|---|
40 Ο Βεελζεβούλ διηγείται πώς οι άνθρωποι έμαθαν και εν συνεχεία ξέχασαν τον θεμελιώδη κοσμικό νόμο του Επταπαραπαρσινόχ |
|
40.18.Γ |
Έτσι λοιπόν, παιδί μου, οι αξιόλογοι εκείνοι γήινοι σοφοί, οι σημερινοί Άγιοι, τα δίδυμα αδέλφια, Τσουν-Κιλ-Τες και Τσουν-Τρο-Πελ, ήταν οι πρώτοι, μετά την καταστροφή της Ατλαντίδος, που έθεσαν πάλι τις βάσεις αυτής της επιστήμης. Και όχι μόνο έθεσαν τις βάσεις του «συνόλου των ειδικών πληροφοριών» της, αλλά υπήρξαν και οι πρώτοι κάτοικοι της Γης που διαπίστωσαν δύο από τις τρεις θεμελειώδεις ιδιαιτερότητες που συνεπάγεται ο μεγάλος νόμος για τον οποίο σου μίλησα, δηλαδή διαπίστωσαν την ύπαρξη των δύο «Μντνελ-ιν» του. Έδωσαν τότε σ’ εκείνον τον κλάδο της αληθινής επιστήμης, που έμοιαζε πολύ μ’ εκείνη που ονομαζόταν στην ήπειρο Ατλαντίδα «επιστήμη των επτά εκφάνσεων κάθε ολόκληρου φαινομένου», το όνομα «Νόμος του Εννέα»· κι αυτό γιατί πρόσθεταν στις επτά ευδιάκριτες εκδηλώσεις, που τις ονόμασαν «Ντούζτζακο», εκείνου του μεγάλου νόμου, τις ιδιαιτερότητες που για πρώτη φορά διαπίστωσαν, και ονόμασαν «Σουανσοτουραμπίτζο», που σήμαινε «υποχρεωτικά ασυνεχής έκφανση της ελεύθερης ροής του συνόλου». Και ονόμασαν έτσι αυτό το νόμο, γιατί πριν απ’ όλα πείστηκαν απόλυτα, κατά τη διάρκεια της σε βάθος έρευνάς τους, ότι, σε όλα τα «παροδικά κοσμικά αποτελέσματα» που μελετούσαν, οι ιδιαιτερότητες, τις οποίες πρώτοι αυτοί διαπίστωσαν, λάβαιναν χώρα υποχρεωτικά σε ορισμένες μόνο στιγμές της διαδικασίας εκείνου του μεγάλου νόμου. |
40.18-9.Γ |
Οι δύο σημαντικοί Κινέζοι σοφοί κατέφυγαν τότε για τις έρευνές τους σε κάθε είδους πειράματα της χημείας, της φυσικής και της μηχανικής, ώσπου επινόησαν μια εξαιρετικά πολύπλοκη συσκευή, από τις πιο διδακτικές, την οποία ονόμασαν «Αλλά-ατταπάνν». |
40.19.Γ |
Μέσω της συσκευής «Αλλά-ατταπάνν», μπόρεσαν τότε να αποδείξουν στον εαυτό τους και να δείξουν στους άλλους ότι τα τρία «παροδικά αποτελέσματα» των κοσμικών διαδικασιών, δηλαδή το Πολορμεντερχτικό προϊόν που καλείται «όπιο», η «λευκή ακτίνα» και ο «ήχος», περιείχαν στην ίδια την ουσία τους μια κοινή ιδιότητα — με άλλα λόγια ότι αυτά τα τρία κοσμικά φαινόμενα, με την ολωσδιόλου διαφορετική εξωτερική εμφάνιση, είχαν ακριβώς την ίδια «δομή πραγμάτωσης», πράγμα που τους παρείχε, για να εκδηλωθούν, την ίδια «νομοτέλεια», η οποία γεννούσε αμοιβαίες δράσεις· και ότι χάρη σ’ αυτή τη νομοτέλεια, οι τρεις αυτές φαινομενικά ανεξάρτητες και διαφορετικής όψεως εκδηλώσεις δρούσαν η μία πάνω στην άλλη όπως ακριβώς και στο εσωτερικό των δικών τους ορίων. Με άλλα λόγια, το «Ντούζτζακο» αυτών των αποτελεσμάτων δρα στο αντίστοιχο «Ντούζτζακο» κάποιου άλλου αποτελέσματος ακριβώς όπως πρέπει να συμβαίνει στα πλαίσια του δεδομένου «Ντούζτζακο» το οποίο είναι η μία από τις επτά εκφάνσεις του άλλου ολόκληρου κοσμικού αποτελέσματος. |