Study of Beelzebub's Tales

Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος

Στόπιντερ

 

17 Το Αρχι-παράλογο
Σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις του Βεελζεβούλ, ο ήλιος μας ούτε φωτίζει ούτε θερμαίνει.

17.124.Α

Το Πανταχού Παρόν Οκιντανόχ εμφανίζεται στο διάστημα έξω από τον Αγιότατο Απόλυτο Ήλιο, και προέρχεται από τη συγχώνευση αυτών των τριών ανεξάρτητων δυνάμεων σε μία και μοναδική· αργότερα, κατά τη διάρκεια των περαιτέρω ενελίξεών του, τροποποιείται αντίστοιχα, ως προς τη «ζωογόνο δύναμη των δονήσεών» του, ανάλογα με τα περάσματά του μέσα από αυτά που ονομάζονται «Στόπιντερ» ή «κέντρα βάρους» του θεμελιώδους ιερού Επταπαραπαρσινόχ.

 

39 Ο Άγιος Πλανήτης του Καθαρτηρίου

39.293.Β

Για τον πρώτο πρωταρχικό ιερό κοσμικό νόμο, το νόμο του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, η αντικειμενική κοσμική επιστήμη δίνει την ακόλουθη διατύπωση:

39.293.Β

«Η γραμμή που ακολουθεί η ροή των δυνάμεων εκτρέπεται πάντα σε κανονικά διαστήματα, έτσι που τα άκρα της να ξαναενώνονται».

39.293.Β

Η γραμμή σύμφωνα με την οποία εκφράζεται αυτός ο ιερός κοσμικός νόμος παρουσιάζει επτά σημεία εκτροπής, ή, όπως επίσης λέγονται, επτά «κέντρα βάρους»· και η απόσταση που χωρίζει δύο σημεία εκτροπής, ή κέντρα βάρους», ονομάζεται «Στόπιντερ του ιερού Επταπαραπαρσινόχ».

39.293.Β

Η πλήρης διαδικασία αυτού του ιερού νόμου, που ασκείται σε όλα όσα υπάρχουν, από την εμφάνισή τους κιόλας, περιλαμβάνει λοιπόν πάντα επτά «Στόπιντερ».

39.296.Β

Η σημαντική τροποποίηση που επέφερε στη λειτουργία του ιερού Επταπαραπαρσινόχ έγινε πάνω σε τρία από τα Στόπιντέρ του, και συνίστατο σε μια αλλοίωση της «υποκειμενικής δράσης» τους. Στο ένα παρέτεινε τη διάρκεια, τη συντόμευσε στο άλλο, και στο τρίτο την απεναρμόνισε.

39.296.Β

Για να εξασφαλίσει στο Στόπιντερ που βρίσκεται ανάμεσα στο τρίτο και τέταρτο «σημείο εκτροπής» την απαιτούμενη ιδιότητα να απορροφά, προς όφελος της λειτουργίας του, την αυτόματη συρροή όλων των γειτονικών δυνάμεων, του παρέτεινε την διάρκεια.

39.296.Β

Αυτό είναι εκείνο ακριβώς το Στόπιντερ του ιερού Επταπαραπαρσινόχ που ονομάζουμε «μηχανικο-συμπτωτικό Μντνελ-ιν».

39.296.Β

Όσο για το Στόπιντερ που συντόμευσε, αυτό βρίσκεται ανάμεσα στο τελευταίο «σημείο εκτροπής» και την αρχή ενός νέου κύκλου της διαδικασίας του Επταπαραπαρσινόχ. Με τούτη την αλλοίωση, που προοριζόταν να διευκολύνει το ξεκίνημα του νέου κύκλου, ανάθεσε σ’ αυτό το Στόπιντερ μια λειτουργία που εξαρτάται αποκλειστικά από τη συρροή των εξωτερικών δυνάμεων τις οποίες του φέρνουν τα αποτελέσματα της δράσης της κοσμικής συγκέντρωσης μέσα στην οποία πραγματώνεται ολόκληρη η διαδικασία αυτού του ιερού πρωταρχικού νόμου.

39.296.Β

Κι αυτό είναι το Στόπιντερ του ιερού Επταπαραπαρσινόχ που ακόμα και στις μέρες μας το ονομάζουμε «σκόπιμα πραγματοποιούμενο Μντνελ-ιν».

39.296.Β

Όσο για το τρίτο Στόπιντερ του οποίου τροποποίησε την «υποκειμενική δράση», το πέμπτο της σειράς, αυτό που ονομάστηκε «Χαρνέλ-Χάουτ», η δυσαρμονία του επιτελέστηκε από μόνη της, σαν συνέπεια της τροποποίησης των άλλων δύο Στόπιντερ.

39.297.Β

Έτσι, παιδί μου, από τη στιγμή που ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ μας έκανε στον Ιερό Νόμο Επταπαραπαρσινόχ τούτη τη σοβαρή τροποποίηση, που αφορούσε την υποκειμενική δράση των Στόπιντερ, αυτή παρεμβαλλόταν στη διαδικασία πραγματοποίησης όλων των κοσμικών σχηματισμών, μικρών και μεγάλων.

39.298.Β

Χάρη στη νέα ιδιαιτερότητα του πέμπτου Στόπιντερ του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, οι εκπορεύσεις που προέρχονταν από τον Απόλυτο Ήλιο ασκούσαν τη δράση τους, σε ορισμένα σημεία στο διάστημα του Σύμπαντος, πάνω στην αρχέγονη κοσμική ουσία Αιθεροκρίλνο και συμπύκνωναν έτσι, χάρη στο σύνολο των παλιών και νέων ιδιαιτεροτήτων των πρωταρχικών ιερών νόμων, κάποιες καθορισμένες συγκεντρώσεις.

39.299-300.Β

Σ’ αυτό το στάδιο της διαδικασίας του πρώτου εξωτερικού κύκλου του θεμελιώδους ιερού Επταπαραπαρσινόχ — δηλαδή μετά το σχηματισμό των Ήλιων Τρίτης Τάξης ή «πλανητών» — και σύμφωνα με το πέμπτο τροποποιημένο Στόπιντερ του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, που ονομάζεται Χαρνέλ-Χάουτ, η αρχική παρόρμηση που προοριζόταν για το σύνολο της διαδικασίας, έχοντας χάσει τη μισή από τη ζωογόνο δύναμη της, δεν εκδήλωνε πια έξω από αυτήν, στη μετέπειτα λειτουργία της, παρά το μισό της δράσης της, κρατώντας το υπόλοιπο μέσα της για τη δική της λειτουργία. Επομένως πάνω σ’ αυτές τις τελευταίες μεγάλες συγκεντρώσεις που ονομάζονται «Ήλιοι Τρίτης Τάξης» ή «πλανήτες», άρχισαν να εμφανίζονται «αναλογίες προηγούμενων εμφανίσεων».

39.300.Β

Και καθώς οι περιβάλλουσες συνθήκες πραγματοποίησης είχαν παντού καθιερωθεί σύμφωνα με την δεύτερη ιδιαιτερότητα του πέμπτου Στόπιντερ του θεμελιώδους ιερού Επταπαραπαρσινόχ, το ξεδίπλωμα του πρώτου εξωτερικού κύκλου του Επταπαραπαρσινόχ περατώθηκε, και ολόκληρη η δράση της λειτουργίας του μεταφέρθηκε από τότε αποκλειστικά στα αποτελέσματα που ήδη είχαν εκδηλωθεί· από τότε αυτά τα τελευταία υποτάχτηκαν στις δικές τους μόνιμες διαδικασίες μετασχηματισμού, οι οποίες ονομάστηκαν «εξέλιξη» και «ενέλιξη».

39.301.Β

Όσο για τους μικρότερους από εκείνους τους «σχετικά ανεξάρτητους σχηματισμούς», που εμφανίστηκαν στους πλανήτες σύμφωνα με τη νέα ιδιαιτερότητα του πέμπτου Στόπιντερ του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, και που είναι οι απειροελάχιστες αναλογίες του Παντός, αυτοί ονομάστηκαν «Μικρόκοσμοι».

Τέλος, οι «συναθροίσεις των Μικρόκοσμων» που κι αυτές συγκεντρώθηκαν πάνω στους πλανήτες, σύμφωνα με τον κοσμικό νόμο δεύτερης τάξης που ονομάζεται «αμοιβαία έλξη των ομοίων», ονομάστηκαν «Τεταρτόκοσμοι».

39.310-1.Β

Τώρα, παιδί μου, πριν εμπλακούμε σε λεπτομερέστερες εξηγήσεις για τον τρόπο με τον οποίο τα ανώτερα οντικά σώματα επενδύονταν και τελειοποιούνταν στη συνολική παρουσία των πρώτων Τεταρτόκοσμων, καθώς κι αυτών που αργότερα ονομάστηκαν «όντα», το θεωρώ απαραίτητο να σου δώσω μερικές πληροφορίες για το πώς συνέβη εμείς, οι οποίοι εμφανιστήκαμε στον πλανήτη Καρατάς, όπως και τα όντα που είδαν το φως στον πλανήτη σου τη Γη, να μην είμαστε πια, σαν τα πρώτα όντα που προήλθαν από τον άμεσο μετασχηματισμό των Τεταρτόκοσμων, όντα «Πολορμεντερχτικά» — ή, όπως τα λένε ακόμα και στις μέρες μας, «Μονενφυή» — αλλά όντα «Κεστσαπμαρτνιανά», με άλλα λόγια, σχεδόν ημι-όντα, κάτι που κάνει την πλήρη διαδικασία του ιερού Επταπαραπαρσινόχ να μην πραγματώνεται πια μέσα από εμάς, ούτε και μέσα από τους τρίμυαλους ευνοουμένους σου του πλανήτη Γη, ακριβώς όπως πραγματωνόταν τότε σε εκείνους. Και είμαστε όντα Κεστσαπμαρτνιανά επειδή το τελευταίο θεμελιώδες Στόπιντερ του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, αυτό που σήμερα ονομάζεται από όλα σχεδόν τα όντα του Μεγαλόκοσμού μας «ιερό Ασαγκιπρωτοεχάρυ», δε βρίσκεται στο κέντρο του πλανήτη πάνω στον οποίο εμφανιστήκαμε — όπως συμβαίνει γενικά στους περισσότερους πλανήτες του Μεγαλόκοσμού μας — αλλά στο κέντρο του δορυφόρου του, του μικρού εκείνου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος που τον λέμε «Πρνοχ-Παϊόχ», και αποτελεί, για τον πλανήτη μας τον Καρατάς, ό,τι είναι για τον πλανήτη Γη τα παλιά του κομμάτια, τα οποία σήμερα λέγονται «Σελήνη» και «Ανούλιος».

39.313-4.Β

Όσο για τις ιδιαιτερότητες του μετασχηματισμού των κοσμικών ουσιών με τις οποίες πραγματοποιείται σήμερα η συνέχιση του είδους στα διάφορα είδη των όντων, με ποικίλους τρόπους, θα περιοριστώ προς το παρόν να σου πω ότι εξαρτώνται από τον τόπο συγκέντρωσης των «ιερών Ασαγκιπρωτοεχάρυ», δηλαδή από τον τόπο συγκέντρωσης των κοσμικών ουσιών που είναι τα αποτελέσματα του τελευταίου Στόπιντερ του συνολικού κοσμικού Ανσαμπλουιτζάρ.

39.314.Β

Τώρα, παιδί μου, σου το ξαναλέω: καθένας από τους ευνοουμένους σου είναι, σαν κι εμάς, και όπως όλα τα άλλα τρίκεντρα όντα του Μεγαλόκοσμού μας, μια μηχανή που προορίζεται για τον Μέγιστο Κοσμικό Τρωγωαυτοεγωκράτη, όπως ακριβώς και οι αρχικοί Τεταρτόκοσμοι από τους οποίους προήλθαν οι πρόγονοι των σημερινών όντων του πλανήτη Γη και των άλλων πλανητών του Μεγάλου μας Σύμπαντος.

Οι κοσμικές ουσίες που αντιστοιχούν στα επτά Στόπιντερ του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, θα μπορούσαν έτσι να μετασχηματιστούν μέσω αυτών. Και ακόμα και σήμερα, ο καθένας από αυτούς, ενώ θα υπηρετούσε μηχανικά τον Μέγιστο Κοσμικό Τρωγωαυτοεγωκράτη, θα μπορούσε με τον ίδιο τρόπο να αντλεί από τις κοσμικές ουσίες που θα μετασχηματίζονταν περνώντας από μέσα του, οτιδήποτε του ήταν απαραίτητο για την επένδυση και την τελειοποίηση των δύο ανώτερων οντικών του σωμάτων. Πραγματικά, κάθε τρίμυαλο ον που βλέπει το φως στον πλανήτη σου αντιπροσωπεύει αφεαυτού, από κάθε άποψη, όπως άλλωστε και κάθε άλλο τρίμυαλο ον, μια άποψη του Μεγαλόκοσμου.

39.319.Β

Για την ακρίβεια, οι ουσίες οι οποίες — στη διαδρομή της ανοδικής εξελικτικής τους επιστροφής στον Αγιότατο Πρωτόκοσμο με αφετηρία το «ιερό Ασαγκιπρωτοεχάρυ», δηλαδή μετά το τελευταίο Στόπιντερ του ιερού θεμελιώδους Επταπαραπαρσινόχ — μετατρέπονται, με τη βοήθεια του πλανήτη τους, σε αντίστοιχους ανώτερους επιπλανητικούς σχηματισμούς, εισέρχονται μέσα τους, με τη μορφή της «πρώτης οντικής τροφής», των συνηθισμένων δηλαδή «τροφών» και «ποτών», κι εκεί μετασχηματίζονται.

39.322-3.Β

Όπου κι αν βρίσκονται, αυτά τα «ενεργά στοιχεία» με τις διαφορετικές ιδιότητες, που προέρχονται από τα επτά Στόπιντερ του θεμελιώδους κοσμικού Επταπαραπαρσινόχ, χωρίζονται και κατατάσσονται, σύμφωνα με το Στόπιντερ από το οποίο προήλθαν, σε επτά «Οκταπανατσαχιανές τάξεις», ανάλογα με τη «συγγένεια των δονήσεών» τους. Και όλες οι ήδη οριστικοποιημένες συγκεντρώσεις του Μεγαλόκοσμού μας, μικρές και μεγάλες, αποτελούνται από ενεργά στοιχεία που ανήκουν στις επτά αυτές ανεξάρτητες τάξεις, και έχουν, όπως σου είπα, τις ιδιαίτερες υποκειμενικές ιδιότητές τους.

39.323.Β

Αυτές οι υποκειμενικές τους ιδιότητες, καθώς επίσης και η «αναλογική ζωογονητική ικανότητά» τους, καθορίζονται κατά πρώτον από τη μορφή που παίρνει η λειτουργία του πέμπτου Στόπιντερ της διαδικασίας του ιερού Επταπαραπαρσινόχ που εκπληρώνεται κατά τη στιγμή της εμφάνισής τους, και κατά δεύτερον από τις συνθήκες υπό τις οποίες αυτά τα ενεργά στοιχεία σχηματίστηκαν, είτε σαν αποτέλεσμα μιας συνειδητής πρόθεσης ενός ανεξάρτητου ατόμου, είτε προξενήθηκαν με αυτόματο τρόπο, χάρη σ’ έναν κοσμικό νόμο δεύτερης τάξης που λέγεται «νόμος της έλξης και της συγχώνευσης των ομοίων».

39.323.Β

Πρέπει ακόμα να σου πω ότι η πρώτη εμφάνιση των κάθε είδους συγκεντρώσεων που προέρχονται από το Αιθεροκρίλνο, το οποίο υπάρχει παντού μέσα στο Σύμπαν, όταν υπόκειται στον κοσμικό νόμο της «έλξης και της συγχώνευσης των ομοίων», γίνεται με τον ακόλουθο τρόπο:

39.323.Β

Αν, για τον άλφα ή βήτα λόγο, τα σωματίδια του Αιθεροκρίλνο, που ήδη βρίσκονται μέσα στις διάφορες σφαίρες των επτά Στόπιντερ του θεμελιώδους κοσμικού Ανσαμπλουιτζάρ, συγκρουστούν, παράγουν τότε με τους συνδυασμούς τους «κρυσταλλώσεις», οι οποίες δεν έχουν ακόμη καμία υποκειμενική ιδιότητα· στη συνέχεια εκείνοι οι συνδυασμοί σωματιδίων του Αιθεροκρίλνο, που βρίσκονται τυχαία μέσα σε συνθήκες όπου διενεργείται η διαδικασία του «Χαρνέλ-μιατσνέλ», συγχωνεύονται αναμεταξύ τους και μετασχηματίζονται σε ενεργά στοιχεία, προικισμένα αυτή τη φορά, ανάλογα με τη φύση των δονήσεών τους, με ειδικές ιδιότητες καλά προσδιορισμένες.

39.324.Β

Όταν αυτά τα ενεργά στοιχεία, κατά την ανοδική τους εξελικτική επιστροφή με αφετηρία το τελευταίο Στόπιντερ του θεμελιώδους ιερού κοσμικού Επταπαραπαρσινόχ, εισδύουν στη συνολική παρουσία των «όντων-συσκευών» σαν πρώτη οντική τροφή, αρχίζουν, μόλις μπουν μέσα στο στόμα, να μετατρέπονται ακολουθώντας τη διαδικασία του νόμου δεύτερης τάξης που λέγεται Χαρνέλ-μιατσνέλ, δηλαδή αναμιγνύονται και συγχωνεύονται, ανάλογα με τη «συγγένεια των δονήσεών» τους, με τα ενεργά στοιχεία τα οποία, έχοντας ήδη εξελιχτεί μέσα στην παρουσία των όντων, έχουν αποκτήσει μια ποιότητα δονήσεων αντίστοιχη προς το επόμενο Στόπιντερ της διαδικασίας του οντικού Επταπαραπαρσινόχ. Μέσα στο στομάχι μετασχηματίζονται σε συγκεκριμένα ενεργά στοιχεία που λέγονται «οντικά Πρωτοεχάρυ», τα οποία αντιστοιχούν, με τις δονήσεις τους, στο τέταρτο ανερχόμενο Στόπιντερ του θεμελιώδους ιερού κοσμικού Επταπαραπαρσινόχ.

39.326.Β

Οι ουσίες αυτών των «Αστραλνομιανών Πρωτοεχάρυ», που εισδύουν στην παρουσία των όντων για να ολοκληρώσουν εκεί τη δική τους εξέλιξη, και περιέχουν ακόμη, σύμφωνα με το ιερό Επταπαραπαρσινόχ, όλες τις δυνατότητες εξέλιξης με αφετηρία τα δικά τους κέντρα βάρους, μόνο με τη βοήθεια της διαδικασίας του Χαρνέλ-μιατσνέλ, συγχωνεύονται με όλες τις ουσίες της «πρώτης οντικής τροφής», που εξελίχθηκαν ήδη μέχρι το τρίτο Στόπιντερ του οντικού Επταπαραπαρσινόχ.

Εξελισσόμενες λοιπόν με τις ουσίες της «πρώτης οντικής τροφής», τις βοηθούν να ξεπεράσουν το «κατώτερο μηχανικο-συμπτωτικό Μντνελ-ιν» και να μετασχηματιστούν σε άλλες συγκεκριμένες ουσίες, που λέγονται «οντικά Τεταρτοεχάρυ» — ενώ οι ίδιες μετασχηματίζονται σε «Αστραλνομιανά οντικά Δευτεροεχάρυ».

39.326-7.Β

Αν ο μετασχηματισμός των ουσιών, με τη μεσολάβηση των «όντων-συσκευών», γινόταν σύμφωνα με το νόμο του ιερού Επταπαραπαρσινόχ όπως είχε πριν την τροποποίηση ορισμένων από τα Στόπιντέρ του, δηλαδή, όπως αυτός λειτουργούσε πριν τη δημιουργία του τωρινού Μεγαλόκοσμου, οι κοσμικές ουσίες οι οποίες αποτελούν την «πρώτη οντική τροφή», αφού θα εισχωρούσαν μέσα σ’ εκείνες τις «συσκευές-κόσμους» για να υποστούν εκεί την τοπική διαδικασία εξέλιξης, θα συνέχιζαν την άνοδό τους μέχρι τον πλήρη μετασχηματισμό τους σε συγκεκριμένα «ανώτερα ενεργά στοιχεία», χωρίς κανένα εμπόδιο και χωρίς να χρειάζονται καμιά εξωτερική βοήθεια, μόνο με τη διαδικασία του Χαρνέλ-μιατσνέλ. Σήμερα όμως, από τότε που η λειτουργία αυτού του πρωταρχικού ιερού νόμου, έγινε, από ανεξάρτητη που ήταν, εξαρτημένη, η εξέλιξη και η ενέλιξη των ουσιών στο επίπεδο όπου τροποποιήθηκαν αυτά τα Στόπιντερ, πρέπει πάντα να εξαρτάται από εξωτερικές εκδηλώσεις «ξένης προέλευσης».

39.328-9.Β

Λοιπόν, παιδί μου, τούτα τα «Εξιοεχάρυ», που προέρχονται από την εξέλιξη της πρώτης οντικής τροφής μέσα από τα «όντα-συσκευές», έχουν δονήσεις αντίστοιχες προς το τελευταίο Στόπιντερ του οντικού Επταπαραπαρσινόχ, και φθάνουν, ανάλογα με την ιδιαιτερότητα αυτού του Στόπιντερ, ως το «θεληματικά πραγματοποιήσιμο ανώτερο Μντνελ-ιν» του νόμου του Επταπαραπαρσινόχ. Αλλά, για να πετύχουν το μετασχηματισμό τους σε καινούργιες ουσίες, ανώτερης τάξης, και να αποκτήσουν δονήσεις αντίστοιχες προς τη ζωογονητική δύναμη της επόμενης βαθμίδας, προς το πέμπτο δηλαδή Στόπιντερ της θεμελιώδους διαδικασίας του ιερού κοσμικού Επταπαραπαρσινόχ, τους χρειάζεται οπωσδήποτε η εξωτερική βοήθεια την οποία μπορούν να προσφέρουν, στην παρουσία των τρίμυαλων όντων, μόνο οι παράγοντες που συγκροτούνται από τα οντικά Πάρτκντολγκ-καθήκοντα, για τα οποία σου μίλησα πολλές φορές — με άλλα λόγια οι παράγοντες που ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΚΟΙΝΟΣ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ευδόκησε να ορίσει σαν τα πρέποντα μέσα τα οποία επιτρέπουν σε ορισμένους Τεταρτόκοσμους να γίνουν, ενώ θα εξυπηρετούν τους σκοπούς του συνολικού κοσμικού Ιρανιρανουμάνζ, αρωγοί στη διοίκηση του διευρυνόμενου κόσμου. Αυτοί οι παράγοντες που είναι το μόνο μέχρι σήμερα μέσο για να αφομοιωθούν οι αναγκαίες κοσμικές ουσίες για την επένδυση και την τελειοποίηση των ανώτερων οντικών σωμάτων ονομάζονται σήμερα: «συνειδητή εργασία» και «θεληματική ταλαιπωρία».

 

40 Ο Βεελζεβούλ διηγείται πώς οι άνθρωποι έμαθαν και εν συνεχεία ξέχασαν τον θεμελιώδη κοσμικό νόμο του Επταπαραπαρσινόχ

40.49.Γ

Στο πιάνο, οι «δονήσεις ξένης προέλευσης» προέρχονται από διαφορετικά σοκ, θορύβους, επαφές, αλλά κυρίως από κάτι που ονομάζεται «αέριες δονήσεις αδράνειας», που δημιουργούνται γενικά στην ατμόσφαιρα με αφορμή προηγούμενες φυσικές δονήσεις.

40.49.Γ

Μ’ αυτή την ευκαιρία, μπορούμε να χαράξουμε μια παραλληλία, ώστε να παρουσιάσουμε την ταυτόσημη πραγμάτωση του πέμπτου Στόπιντερ του ιερού Επταπαραπαρσινόχ σε δύο διαδικασίες που εξωτερικά δεν έχουν τίποτα το κοινό.

Όπως ακριβώς και η πρώτη οντική τροφή που αποκτά τη ζωογονητική της δύναμη μόνο μετά τον μετασχηματισμό της σε «οντικό Πεντοεχάρυ», έτσι και στο πιάνο, οι δονήσεις μιας χορδής αποκτούν την αντίστοιχη ζωογονητική ικανότητα μόνο μετά την συγχώνευσή τους με τις προηγούμενες δονήσεις που παράγονται, αρχίζοντας από το σύνολο των «κεντροβαρικών δονήσεων» της νότας «σολ».