Study of Beelzebub's Tales

9.76.Α

Ακόμα πιο έπειτα, οι Μικρόκοσμοι σχημάτισαν ομάδες, όπως συνήθως γίνεται, για να συγκροτήσουν διάφορες μορφές «Τεταρτόκοσμων», με τρία συστήματα μυαλών.

Και ανάμεσα σ’ αυτούς τους τελευταίους, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι δίποδοι «Τεταρτόκοσμοι» που πριν λίγο τους αποκάλεσες «γλίτσηδες».

39.301.Β

Καθέναν από τους νεοεμφανισμένους «Ηλιους Δεύτερης Τάξης», μαζί με το σύνολο των συγκεκριμένων αποτελεσμάτων του: «Δευτερόκοσμο».

39.301.Β

Και κάθε «Ήλιο Τρίτης Τάξης», που σήμερα ονομάζουμε «πλανήτη»: «Τριτόκοσμο».

39.301.Β

Όσο για τους μικρότερους από εκείνους τους «σχετικά ανεξάρτητους σχηματισμούς», που εμφανίστηκαν στους πλανήτες σύμφωνα με τη νέα ιδιαιτερότητα του πέμπτου Στόπιντερ του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, και που είναι οι απειροελάχιστες αναλογίες του Παντός, αυτοί ονομάστηκαν «Μικρόκοσμοι».

Τέλος, οι «συναθροίσεις των Μικρόκοσμων» που κι αυτές συγκεντρώθηκαν πάνω στους πλανήτες, σύμφωνα με τον κοσμικό νόμο δεύτερης τάξης που ονομάζεται «αμοιβαία έλξη των ομοίων», ονομάστηκαν «Τεταρτόκοσμοι».

39.302.Β

1. Για τις εκπορεύσεις του Ίδιου του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου, όπως ήδη σου είπα: «Θεομερτμάλογος», ή «Θεός ο Λόγος».

39.302.Β

2. Για τις ακτινοβολίες καθενός από τους Ήλιους Δεύτερης Τάξης: «Μεντοκιφετζόιν».

39.302.Β

3. Για τις ακτινοβολίες κάθε πλανήτη χωριστά: «Δυναμουμτζόιν».

39.302.Β

4. Γι’ αυτές των μικρόκοσμων: «Φωτοϊντζόιν».

39.302.Β

5. Για τις ακτινοβολίες που εκλύονται από τους Τεταρτόκοσμους: «Χανμπλεντζόιν».

39.302.Β

6. Για τις ακτινοβολίες του συνόλου των πλανητών κάθε ηλιακού συστήματος: «Αστρολουολουσιτζόιν».

39.302.Β

7. Για το σύνολο των ακτινοβολιών όλων των πρωτοεμφανιζόμενων Ήλιων Δεύτερης Τάξης «Πολοροθεοπάρλ».

39.302.Β

Ονόμασαν τέλος το σύνολο των αποτελεσμάτων που προκύπτουν απ’ όλες τις μικρές ή μεγάλες κοσμικές πηγές «συνολικό κοσμικό Ανσαμπλουιτζάρ».

39.302.Β

Αξίζει να σημειωθεί πως η αντικειμενική επιστήμη δίνει για το «συνολικό κοσμικό Ανσαμπλουιτζάρ» τον ακόλουθο ορισμό: «Το Όλον προέρχεται από το Όλον και επιστρέφει στο Όλον».

39.302.Β

Συγκεκριμένα ονόματα δόθηκαν επίσης σε όλες τις «πρόσκαιρες ανεξάρτητες κρυσταλλώσεις» που εμφανίζονται πάνω στον καθένα από τους αναρίθμητους κόσμους κατά τη διάρκεια των εξελικτικών και των ενελικτικών διαδικασιών των θεμελιωδών ιερών νόμων.

39.302.Β

Δεν θα απαριθμήσω τα ονόματα όλων των «κέντρων βάρους» που κρυσταλλώνονται στον καθένα από τους κόσμους· θα κατονομάσω μόνο τα «κεντροβαρικά ενεργά στοιχεία» που κρυσταλλώνονται μέσα στους κόσμους στους οποίους θα αναφερθούν οι κατοπινές επεξηγήσεις μου — αυτά δηλαδή που κρυσταλλώνονται στην παρουσία των Τεταρτόκοσμων, όπου συγκροτούν «προσωπικά ανεξάρτητα κέντρα βάρους».

39.302-3.Β

Αυτές οι ανεξάρτητες κρυσταλλώσεις που συγκροτούνται μέσα στους Τεταρτόκοσμους έχουν τα ακόλουθα ονόματα:

1. Πρωτοεχάρυ
2. Δευτεροεχάρυ
3. Τριτοεχάρυ
4. Τεταρτοεχάρυ
5. Πεντοεχάρυ
6. Εξιοεχάρυ
7. Ρεζουλζάριον

39.303.Β

Και τώρα, παιδί μου, μετά απ’ όλα αυτά που σου εξήγησα, μπορούμε να επανέλθουμε στο θέμα μας: γιατί και πώς τα ανώτερα οντικά σώματα, ή, όπως τα λένε οι ευνοούμενοί σου, οι «ψυχές», εμφανίστηκαν στο Σύμπαν, και γιατί ο ΚΟΙΝΟΣ ΠΑΝ-ΟΝΤΙΚΟΣ μας ΠΑΤΕΡΑΣ έστρεψε τη Θεία προσοχή ΤΟΥ προς αυτές ακριβώς τις κοσμικές εκφάνσεις;

39.303.Β

Πραγματικά, μόλις «η συνολική ισορροπία της κοσμικής αρμονίας» είχε καθιερωθεί και είχε ρυθμιστεί σε όλους τους κόσμους της κάθε κλίμακας, οι Τεταρτόκοσμοι, αυτές δηλαδή οι σχετικά ανεξάρτητες «συναθροίσεις των μικρόκοσμων» που εμφανίστηκαν στην επιφάνεια των πλανητών, βρήκαν εκεί περιβάλλουσες συνθήκες οι οποίες αντιστοιχούσαν συμπτωματικά σε ορισμένα παρόντα σ’ αυτούς δεδομένα που τους επέτρεπαν να υπάρχουν για ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα χωρίς «Σεκρουάνο», μ’ άλλα λόγια χωρίς «σταθερή ατομική ένταση». Τότε λοιπόν στην παρουσία του καθενός τους εμφανίστηκε η αυτόματη δυνατότητα να κινούνται ανεξάρτητα, από το ένα μέρος στο άλλο, στην επιφάνεια των πλανητών.

39.303.Β

Κι όταν ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ μας πρόσεξε αυτή την αυτόματη κίνησή τους, ΤΟΥ ήρθε για πρώτη φορά η Θεία έμπνευση να τη χρησιμοποιήσει σαν βοήθεια στη διακυβέρνηση του διευρυνόμενου Κόσμου.

39.303-4.Β

Από εκείνη τη στιγμή, βάλθηκε να προσανατολίζει όλες τις σχετικές πραγματοποιήσεις στους Τεταρτόκοσμους, έτσι που το αναπόφευκτο «Οκρουάλνο», δηλαδή ο περιοδικός κύκλος της πλήρους διαδικασίας του Επταπαραπαρσινόχ, να εκπληρώνεται με τέτοιο τρόπο στη συνολική παρουσία ορισμένων από αυτούς, ώστε, μέσω μιας τροποποίησης της λειτουργίας της, να μπορούν να μεταστοιχειωθούν και να κρυσταλλωθούν — εκτός από τα αποτελέσματα που έπρεπε να μετασχηματιστούν εκεί για τη νέα συνολική κοσμική ανταλλαγή ουσιών — και εκείνα τα ενεργά στοιχεία από τα οποία θα μπορούσαν να επενδυθούν μέσα τους νέοι ανεξάρτητοι σχηματισμοί με την ιδιότητα να αποκτούν έναν «ατομικό νου».

39.304-5.Β

Κι έτσι, με αφετηρία τα κοσμικά αποτελέσματα αυτής της τάξης, άρχισαν να επενδύνονται στη συνολική τους παρουσία μορφές πανομοιότυπες προς αυτούς, που αρχικά αποτελούνταν από κοσμικές ουσίες «Μεντοκιφετζόιν», δηλαδή από ουσίες που μετασχηματίζονταν από τον ήλιο και τους πλανήτες του ηλιακού συστήματος στα όρια του οποίου αυτοί οι Τεταρτόκοσμοι είδαν το φως, ουσίες που έφταναν σε κάθε πλανήτη με τις ακτινοβολίες εκείνων των κοσμικών συγκεντρώσεων.

39.305.Β

Με αυτόν τον τρόπο, η συνολική παρουσία ορισμένων Τεταρτόκοσμων συγκροτήθηκε, από τότε, από δύο ανεξάρτητους σχηματισμούς, που προέρχονταν από δύο τελείως διαφορετικές κοσμικές πηγές, κι αυτοί οι σχηματισμοί είχαν μία κοινή ύπαρξη, σαν να είχαν τοποθετηθεί ο ένας μέσα στον άλλο.

39.305.Β

Έτσι λοιπόν, παιδί μου, μόλις συμπληρώθηκε αυτή η καινούργια επένδυση και άρχισε να λειτουργεί με τον επιθυμητό τρόπο στην παρουσία εκείνων των Τεταρτόκοσμων, τούτοι έπαψαν πια να λέγονται «Τεταρτόκοσμοι» και ονομάστηκαν «όντα», λέξη που σήμαινε «τα έχοντα δύο φύσεις», και η δεύτερη επένδυσή τους ονομάστηκε τότε «σώμα Κεστζάν».

39.305.Β

Αργότερα, όταν αυτό το δεύτερο σώμα των σχηματισμών με διπλή φύση απόκτησε όλα όσα του χρειάζονταν, και όταν όλες οι λειτουργίες που αρμόζουν στις κοσμικές πραγματώσεις αυτής της τάξης καθιερώθηκαν με τρόπο οριστικό, εκείνοι οι σχηματισμοί άρχισαν με τη σειρά τους, και στην ίδια βάση, διαμέσου μιας ορισμένης μεταβολής της λειτουργίας τους, να απορροφούν και να αφομοιώνουν κοσμικές ουσίες που προέρχονταν κατευθείαν από τον Αγιότατο Θεομερτμάλογο, από τις οποίες επενδύθηκαν μέσα τους αναλογίες ενός τρίτου είδους.

Αυτές οι επενδύσεις, που αποτελούν τα «ιερά ανώτερα μέρη» των όντων, ονομάστηκαν «ανώτερα οντικά σώματα».

39.305-6.Β

Κι ακόμη αργότερα, τα «ανώτερα οντικά σώματα», μετά την οριστική τους επένδυση, έπρεπε να αποκτήσουν όλες τις αντίστοιχες λειτουργίες και κυρίως να κρυσταλλώσουν μέσα τους τα δεδομένα που επιδέχονται τη γέννηση της ιερής λειτουργίας που λέγεται «αντικειμενικός Νους», δεδομένα που δεν μπορούν να κρυσταλλωθούν παρά μόνο στην παρουσία κοσμικών πραγματοποιήσεων αυτής της τάξης. Και μόνο τη στιγμή που εκείνοι οι «Τεταρτόκοσμοι», ή «όντα», υπέκυπταν στο Ρασκουάρνο, δηλαδή τη στιγμή που αυτοί «οι τριφυείς σχηματισμοί «διαιρούνταν στις τρεις διαφορετικές φύσεις τους, μόνο τότε αυτά «τα ανώτερα οντικά μέρη» αποκτούσαν τη δυνατότητα να ενωθούν με τον Αγιότατό μας Απόλυτο Ήλιο, το Αίτιο των Αιτίων όλων όσων υπάρχουν, και να εκπληρώσουν έτσι το σχέδιο πάνω στο οποίο η ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΥΣΑ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ μας είχε εναποθέσει τις ελπίδες ΤΗΣ.

39.306.Β

Πρέπει τώρα να σου εξηγήσω με κάθε λεπτομέρεια τη σειρά με την οποία συνέβαινε αυτό το ιερό Ρασκουάρνο στους πρώτους Τεταρτόκοσμους και πώς συμβαίνει σήμερα στα τρίμυαλα όντα.

39.311.Β

Επομένως η πλήρης διαδικασία του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, που διέπει τη συνέχιση του είδους, δεν εκπληρώνεται μέσα από ένα μόνο ον, όπως στους Τεταρτόκοσμους, αλλά μέσα από δύο όντα διαφορετικού φύλου, τα οποία εμείς τα λέμε «Ακταβάς» και «Πασσαβάς», και στη Γη λέγονται, «άντρας» και «γυναίκα».

39.313.Β

Είναι άλλωστε πολύ φρόνιμο να πάρουμε τους ευνοουμένους σου για παράδειγμα, επειδή παρόλο που η διαδικασία μετασχηματισμού των ουσιών για τη συνέχιση του είδους τους δεν γίνεται πια, ούτε σ’ εμάς, ούτε στα γήινα τρίμυαλα όντα, όπως γινόταν στα πρώτα όντα που προέρχονταν κατευθείαν από τους Τεταρτόκοσμους, εντούτοις αυτός ο μετασχηματισμός λειτουργεί ακριβώς όπως και στους αρχικούς Τεταρτόκοσμους. Ταυτόχρονα θα βρεις εδώ πληροφορίες για ορισμένες λιγότερο σημαντικές λεπτομέρειες, που αφορούν τις ιδιαιτερότητες του παράξενου ψυχισμού τους, καθώς και τον ιδιαίτερο τρόπο που αντιλαμβάνονται και βλέπουν το κυριότερο οντικό καθήκον τους — που είναι να υπηρετούν τη γενική κοσμική διαδικασία του Ιρανιρανουμάνζ — καταστρέφοντας, για να γεμίσουν τις κοιλίτσες τους, κάθε είδους πραγματοποιήσεις, οι οποίες προορίζονται, σύμφωνα με τους νόμους, για το καλό ολόκληρου του Μεγαλόκοσμού μας.

39.314.Β

Η διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στο κάθε ον και στο Μεγαλόκοσμό μας είναι μόνο διαφορά κλίμακας.

39.316.Β

Τη συγκέντρωση των ουσιών, που εντοπίζεται μέσα στο κεφάλι τους, την ονομάζουν «εγκέφαλο». Τα «Οσανιάκι», ή «πρωτοπλάσματα», ή, όπως τα λένε οι γήινοι σοφοί, τα «εγκεφαλικά κύτταρα», προορίζονται να εκπληρώνουν, για ολόκληρη την παρουσία του καθενός τους, τον ίδιο ακριβώς ρόλο που παίζουν για το σύνολο του Μεγάλου μας Σύμπαντος τα ανώτερα οντικά σώματα των τρίμυαλων όντων τα οποία βρίσκονται ήδη σε κοινωνία με τον Αγιότατο Απόλυτο Ήλιο μας — ή Πρωτόκοσμο.

39.316-7.Β

Αφού συντελεστεί αυτή η κοινωνία, τα ανώτερα μέρη των τρίμυαλων όντων που τελειοποιήθηκαν μέχρι την αντίστοιχη βαθμίδα του αντικειμενικού Νου, εκπληρώνουν τότε τη λειτουργία των Οσανιάκι, ή «εγκεφαλικών κυττάρων», όπως ακριβώς το πρόβλεψε ο ΠΑΝΑΓΑΘΟΣ ΚΟΙΝΟΣ ΑΙΩΝΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ μας κατά τη δημιουργία του παρόντος Κόσμου, όταν ευδόκισε ν’ αποφασίσει, όπως σου είπα, να χρησιμοποιήσει στο μέλλον αυτούς τους σχηματισμούς που είχαν αποκτήσει ανεξάρτητη ατομικότητα μέσα στους Τεταρτόκοσμους, σαν βοήθεια για τη διοίκηση του διευρυνόμενου κόσμου.

39.332-3.Β

Λοιπόν, στις αρχές, τον καιρό που αυτά τα ανώτατα οντικά μέρη εμφανίζονταν στα όντα με τη διαδικασία που σου περιέγραψα, και τελειοποιούνταν μέχρι την επιθυμητή βαθμίδα του αντικειμενικού Νου — μ’ άλλα λόγια, όταν σύμφωνα προς το «κατώτερο Μντνελ-ιν» του ιερού Επταπαραπαρσινόχ σχηματιζόταν στα όντα το σώμα Κεστζάν από τη δεύτερη οντική τροφή, κι όταν σύμφωνα προς το «ανώτερο Μντνελ-ιν» του ίδιου ιερού νόμου επενδυόταν και τελειοποιόταν το «τρίτο οντικό σώμα» ή «ανώτερο σώμα» από την τρίτη οντική τροφή — μόλις αυτά τα ανώτερα οντικά σώματα, που τελειοποιήθηκαν ολότελα, αποχωρίζονταν από τα κατώτερα οντικά τους μέρη, θεωρούνταν άξια να έλθουν σε κοινωνία με την Αγιότατη Αρχική Πηγή και να εκπληρώσουν έτσι το θείο πεπρωμένο τους.

39.333.Β

Κι αυτό συνεχιζόταν έτσι μέχρι εκείνο το φοβερό κοσμικό γεγονός που, όπως σου είπα, είναι σήμερα γνωστό με το όνομα «Τσουτμπογκλιτανική περίοδος».

39.333.Β

Πριν από αυτή τη γενική κοσμική συμφορά, όλα τα «ανώτερα οντικά σώματα», τα οποία εμφανίζονταν και τελειοποιούνταν σε ορισμένους Τεταρτόκοσμους και στους άμεσους απογόνους τους, έρχονταν σε απευθείας κοινωνία με τον ίδιο τον Αγιότατο Πρωτόκοσμο, επειδή η συνολική τους παρουσία πραγμάτωνε ακόμη αποτελέσματα που Του αντιστοιχούσαν πλήρως.

42.115.Γ

Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και με τα προϊόντα τα οποία τόσο πολύ εκτιμούν τα αμερικάνικα όντα, και τα οποία συντηρούν μέσα σ’ εκείνα τα «ερμητικά σφραγισμένα κονσερβοκούτια» τους.

42.115.Γ

Όσο απομονωμένα κι αν είναι τα προϊόντα αυτά, τα ερμητικά κλεισμένα μέσα στα κουτιά τους, όταν φτάσει η ώρα της «αποσύνθεσής» τους, τα αντίστοιχα «ενεργά τους στοιχεία» αρχίζουν οπωσδήποτε να αποχωρίζονται από το σύνολο της μάζας τους. Αφού αποσπαστούν από την υπόλοιπη μάζα, τα ενεργά στοιχεία, ανάλογα πάντοτε με την προέλευσή τους, συγκεντρώνονται στο εσωτερικό των ερμητικά σφραγισμένων δοχείων με τη μορφή «σταγόνων» ή «φυσαλλίδων», οι οποίες «απελευθερώνονται» ακαριαία μόλις ανοιχτούν τα κονσερβοκούτια για να καταναλωθούν τα προϊόντα τους, και εξατμίζονται στον αέρα όπου ξαναβρίσκουν τις αντίστοιχες θέσεις τους.

42.115.Γ

Βέβαια, τα όντα εκείνης της ηπείρου μερικές φορές καταναλώνουν και φρέσκα φρούτα. Αλλά, μα την αλήθεια, τα φρούτα τους δεν είναι καν φρούτα — είναι απλώς, όπως θα έλεγε κι ο αγαπημένος μας διδάσκαλος, «τερατουργήματα».

42.115.Γ

Με τις κάθε είδους «επεμβάσεις» τις οποίες επιχειρούν στα οπωροφόρα δέντρα τους, τα οποία φυτρώνουν άφθονα σ’ εκείνη την ήπειρο, οι «σοφοί της νέας σοδειάς» κατάφεραν σήμερα να κάνουν σταδιακά τα αμερικάνικα φρούτα «χάρμα οφθαλμών» — και όχι μορφή οντικής τροφής.

42.125.Γ

Κατά τη διάρκεια παρόμοιων περιόδων, όπως ξέρεις, αυξάνονται στον ψυχισμό των όντων του πλανήτη που υποβάλλεται στο «Τσιρνουανόβο» τα «Μπλαγκονουαρνιανά» αισθήματα, ή, όπως τα λένε αλλοιώς, οι «τύψεις της συνείδησης» για τις παλιότερες κακές πράξεις τους, τις αντίθετες προς τις δικές τους πεποιθήσεις.

42.125.Γ

Αλλά για διάφορους λόγους, άλλους συμπτωματικούς κι άλλους για τους οποίους έφταιγαν μόνο οι ίδιοι, η συνολική παρουσία των ευνοουμένων σου έγινε τόσο παράξενη, ώστε η δράση εκείνης της γενικής κοσμικής πραγματοποίησης συνέβαινε μέσα τους διαφορετικά απ’ ό,τι στην παρουσία των τρίμυαλων όντων που κατοικούν στους άλλους πλανήτες· δηλαδή, αντί για «τύψεις της συνείδησης», εμφανίζονταν συνήθως, και διαδίδονταν ευρύτατα, ορισμένες συγκεκριμένες διαδικασίες που λέγονται «αμοιβαία καταστροφή των Μικρόκοσμων μέσα στους Τεταρτόκοσμους», διαδικασίες τις οποίες θεωρούσαν και ονόμαζαν «επιδημίες», και τα αρχαία χρόνια ήταν γνωστές με τα ονόματα «Καλιουνιούμ», «Μορκρόχ», Σελνοάνο» κ.λπ… ενώ σήμερα τις λένε «Πανούκλα», «Χολέρα», «Ισπανική Γρίππη», και ούτω καθεξής.