Study of Beelzebub's Tales

Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος

Πεντοεχάρυ

 

39 Ο Άγιος Πλανήτης του Καθαρτηρίου

39.302.Β

Συγκεκριμένα ονόματα δόθηκαν επίσης σε όλες τις «πρόσκαιρες ανεξάρτητες κρυσταλλώσεις» που εμφανίζονται πάνω στον καθένα από τους αναρίθμητους κόσμους κατά τη διάρκεια των εξελικτικών και των ενελικτικών διαδικασιών των θεμελιωδών ιερών νόμων.

39.302.Β

Δεν θα απαριθμήσω τα ονόματα όλων των «κέντρων βάρους» που κρυσταλλώνονται στον καθένα από τους κόσμους· θα κατονομάσω μόνο τα «κεντροβαρικά ενεργά στοιχεία» που κρυσταλλώνονται μέσα στους κόσμους στους οποίους θα αναφερθούν οι κατοπινές επεξηγήσεις μου — αυτά δηλαδή που κρυσταλλώνονται στην παρουσία των Τεταρτόκοσμων, όπου συγκροτούν «προσωπικά ανεξάρτητα κέντρα βάρους».

39.302-3.Β

Αυτές οι ανεξάρτητες κρυσταλλώσεις που συγκροτούνται μέσα στους Τεταρτόκοσμους έχουν τα ακόλουθα ονόματα:

1. Πρωτοεχάρυ
2. Δευτεροεχάρυ
3. Τριτοεχάρυ
4. Τεταρτοεχάρυ
5. Πεντοεχάρυ
6. Εξιοεχάρυ
7. Ρεζουλζάριον

39.327.Β

Το ένα μέρος από αυτά τα «οντικά Τεταρτοεχάρυ» που εντοπίζονται στα δύο εγκεφαλικά τους ημισφαίρια χρησιμεύει τότε, χωρίς μετατροπές, για τις ανάγκες του πλανητικού σώματος του όντος· το άλλο μέρος, το οποίο περιέχει, σύμφωνα με το ιερό Επταπαραπαρσινόχ, όλες τις δυνατότητες μιας ανεξάρτητης εξέλιξης, συνεχίζει να εξελίσσεται χωρίς καμία εξωτερική βοήθεια, και, όταν συγχωνευτεί κάτω από την επίδραση της διαδικασίας Χαρνέλ-μιατσνέλ με τις ανώτερες ουσίες που ήδη βρίσκονται σ’ εκείνο το ον, μετασχηματίζεται σιγά-σιγά σε συγκεκριμένα «ανώτερα ενεργά στοιχεία», που λέγονται «οντικά Πεντοεχάρυ».

39.327.Β

Αυτές οι ουσίες συγκεντρώνονται κυρίως στο «Σιανουρινάμ», που βρίσκεται επίσης στο κεφάλι· οι ευνοούμενοί σου ονομάζουν αυτό το κομμάτι του πλανητικού τους σώματος «παρεγκεφαλίδα».

39.327-8.Β

Σύμφωνα με το πέμπτο διάστημα του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, αυτές οι ουσίες είναι πάντα επιρρεπείς στο να εξαπολύουν, μέσα στις εκδηλώσεις της συνολικής παρουσίας των τρίμυαλων όντων, πότε το ένα και πότε το άλλο διαμετρικά αντίθετο αποτέλεσμα.

39.328.Β

Γι’ αυτό και τα όντα θα πρέπει να είναι πάντα πολύ επιφυλακτικά ως προς αυτές τις οντικές ουσίες, για να αποφύγουν τις ανεπιθύμητες συνέπειες πάνω στο σύνολο της ολότητάς τους.

39.328.Β

Το ένα μέρος από τις συγκεκριμένες ουσίες της «παρεγκεφαλίδας» χρησιμοποιείται με τη σειρά του για τις ανάγκες του πλανητικού σώματος· το άλλο, καθώς κατέρχεται «μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο» κατά μήκος των «νευρικών γαγγλίων» της ράχης και του στήθους, συγκεντρώνεται τελικά μέσα στους «όρχεις» ή μέσα στις «ωοθήκες», που είναι, στη συνολική παρουσία των όντων, τόποι συγκέντρωσης των «οντικών Εξιοεχάρυ», τα οποία αποτελούν για τα όντα το πιο ιερό απόκτημα. Πρέπει να ξέρεις ότι ο «ιδιαίτερος τρόπος» που ανάφερα ονομάζεται «Τρνλβά».

39.328.Β

Και τότε αυτές οι κοσμικές ουσίες, οι οποίες εισχώρησαν στα «όντα-συσκευές» για να συνεχίσουν εκεί μέσα την εξέλιξή τους, δηλαδή, για να μπορέσουν να ξεπεράσουν το «κατώτερο Μντνελ-ιν» της βασικής ανταλλαγής των ουσιών, μετασχηματίζονται σε ένα πολύ συγκεκριμένο σύνολο κοσμικών ουσιών, η παραγωγή του οποίου αποτελεί την αυτόματη δικαίωση του λόγου ύπαρξης όλων γενικά των όντων, και ιδιαίτερα των σημερινών τρίμυαλων όντων που κατοικούν στον πλανήτη Γη. Το σύνολο αυτό των κοσμικών ουσιών ονομάζεται παντού «Εξιοεχάρυ».

 

40 Ο Βεελζεβούλ διηγείται πώς οι άνθρωποι έμαθαν και εν συνεχεία ξέχασαν τον θεμελιώδη κοσμικό νόμο του Επταπαραπαρσινόχ

40.49.Γ

Αργότερα, όταν οι δύο αξιόλογοι αδελφοί και μελλοντικοί Άγιοι, επιχείρησαν να ερευνήσουν τον κοσμικό νόμο του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, γνωρίζοντας ήδη αυτό το κοσμικό αποτέλεσμα, διάλεξαν επίτηδες να εγκατασταθούν στον ίδιο τόπο, και εκεί κατόρθωσαν να διαφωτίσουν τον χαρακτήρα και τη φύση εκείνου του παράδοξου ήχου, απ’ όπου και προέκυψε η μονάδα μέτρησης για όλους γενικά τους υπολογισμούς τους.

40.49.Γ

Στο πιάνο, οι «δονήσεις ξένης προέλευσης» προέρχονται από διαφορετικά σοκ, θορύβους, επαφές, αλλά κυρίως από κάτι που ονομάζεται «αέριες δονήσεις αδράνειας», που δημιουργούνται γενικά στην ατμόσφαιρα με αφορμή προηγούμενες φυσικές δονήσεις.

40.49.Γ

Μ’ αυτή την ευκαιρία, μπορούμε να χαράξουμε μια παραλληλία, ώστε να παρουσιάσουμε την ταυτόσημη πραγμάτωση του πέμπτου Στόπιντερ του ιερού Επταπαραπαρσινόχ σε δύο διαδικασίες που εξωτερικά δεν έχουν τίποτα το κοινό.

Όπως ακριβώς και η πρώτη οντική τροφή που αποκτά τη ζωογονητική της δύναμη μόνο μετά τον μετασχηματισμό της σε «οντικό Πεντοεχάρυ», έτσι και στο πιάνο, οι δονήσεις μιας χορδής αποκτούν την αντίστοιχη ζωογονητική ικανότητα μόνο μετά την συγχώνευσή τους με τις προηγούμενες δονήσεις που παράγονται, αρχίζοντας από το σύνολο των «κεντροβαρικών δονήσεων» της νότας «σολ».

40.49.Γ

Μπορούμε να πεισθούμε κατηγορηματικά για την πιο πάνω ιδιαιτερότητα του ιερού νόμου του Επταπαραπαρσινόχ με το πιάνο, διαπιστώνοντας και μόνο ότι οι δονήσεις στις νότες «μι» και «σι», αν εκπέμπονται σ’ ένα χώρο ερμητικά κλειστό, παύουν ακαριαία· με άλλα λόγια, οι νότες «μι» και «σι», λόγω της αδράνειας που οφείλεται στο σοκ που τις προξένησε, υφίστανται μία ενέλιξη και παύουν ακαριαία: η νότα «μι» επιστρέφει στη νότα «ντο», και η νότα «σι» στο κατώτερο «φα».