Study of Beelzebub's Tales

40.32.Γ

Αυτή η συσκευή, το «Λαβ-μερτζ-νοχ», ήταν ίδια κι απαράλλαχτη με το κεντρικό μέρος του Αλλά-ατταπάνν, είχε δηλαδή ένα πολύ γερό πλαίσιο, στο οποίο ήταν τεντωμένες πολλές χορδές φτιαγμένες από έντερα ή από τρίχες διάφορων τετραπόδων όντων από εκεί κάτω.

40.32.Γ

Η μία άκρη των χορδών ήταν στερεωμένη στη μια πλευρά του πλαισίου και η άλλη σε καβίλιες τοποθετημένες στην απέναντι πλευρά.

40.32.Γ

Οι καβίλιες ήταν έτσι προσαρμοσμένες ώστε να περιστρέφονται ελεύθερα στις «υποδοχές» τους, και οι χορδές που ήταν στερεωμένες επάνω τους μπορούσαν να τεντώνονται ή να χαλαρώνουν κατά βούληση, ώστε να παράγουν τον απαιτούμενο αριθμό δονήσεων.

40.32-3.Γ

Απ’ όλες εκείνες τις τεντωμένες χορδές του Λαβ-μερτζ-νοχ, σαράντα εννέα ήταν χρώματος λευκού, και η «ολότητα των δονήσεων» της καθεμιάς τους, δηλαδή ο συγκεκριμένος ήχος που παρήγαν οι παλμικές της κινήσεις, ονομαζόταν «κέντρο βάρους της οκτάβας». Αυτός ο συγκεκριμένος ήχος αντιστοιχούσε σε κάτι που οι ευνοούμενοί σου ονομάζουν σήμερα «ολόκληρο τόνο».

40.33.Γ

Κάθε ομάδα επτά χορδών, που δίνει τους «κεντροβαρικούς ήχους» ή «ολόκληρους τόνους» λεγόταν και λέγεται ακόμα οκτάβα.

40.33.Γ

Στη συσκευή Λαβ-μερτζ-νοχ, λοιπόν, τεντώνονταν χορδές που αντιπροσώπευαν επτά οκτάβες «ολόκληρων τόνων», η ολική αρμονία των οποίων έδινε αυτό που ονομάζεται «ιερό Χανζιάνο», δηλαδή εκείνο ακριβώς που τα δύο αξιόλογα αδέλφια είχαν διαισθανθεί και συνέπιπτε σχεδόν ακριβώς με αυτό που ονόμασαν, όπως ήδη σου είπα, «παγκόσμιο Νιριουνοσιανό ήχο».

40.33.Γ

Καθεμιά από αυτές τις οκτάβες χορδών του Λαβ-μερτζ-νοχ έδινε την ολότητα των δονήσεων η οποία, κατά τους υπολογισμούς των αξιόλογων δίδυμων αδελφών, αντιστοιχούσε στο σύνολο των δονήσεων όλων των κοσμικών ουσιών που αναφύονται από επτά διακεκριμένες ανεξάρτητες πηγές, ουσίες που συγκροτούν το ένα από τα επτά κέντρα βάρους της «θεμελιώδους κοσμικής Ανσαπαλνιανής οκτάβας».

40.33.Γ

Στο Λαβ-μερτζ-νοχ του, το σοφό ον της Κίνας, ο Κινγκ-Του-Τοζ, κούρδιζε χωριστά κάθε λευκή χορδή, ώστε να δίνει τον ανάλογο αριθμό δονήσεων που θα έπρεπε να βρίσκεται, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των αξιόλογων αδελφών, στις ουσίες που συγκροτούν το ένα από τα επτά κέντρα βάρους ενός δεδομένου συνόλου ουσιών, σύνολο που συγκροτεί με τη σειρά του το ένα από τα επτά κέντρα βάρους της θεμελιώδους κοσμικής οκτάβας των ουσιών.

40.33.Γ

Στο Λαβ-μερτζ-νοχ, κάθε οκτάβα, όπως και κάθε ολόκληρος τόνος της οκτάβας, είχε το όνομα της.

40.34.Γ

Αυτοί οι ολόκληροι τόνοι ονομάζονταν:

ο πρώτος, στην κορυφή της Οκτάβας, «Ανταστανάς»
ο δεύτερος «Εβοτανάς»
ο τρίτος «Γκεβοργκτανίς»
ο τέταρτος «Μαϊκιτανάς»
ο πέμπτος «Μιντοτανάς»
ο έκτος «Λουκοτανάς»
ο έβδομος «Σονιτανίς»

40.34.Γ

Τα σημερινά γήινα όντα ονομάζουν αυτούς τους ίδιους ολόκληρους τόνους: ντο, σι, λα, σολ, φα, μι, ρε.

40.34.Γ

Τώρα, παιδί μου, για να γίνει ακόμη πιο φανερό το μεγαλείο των δύο Άγιων αδελφών, θα τραβήξω την προσοχή σου στο γεγονός ότι οι υπολογισμοί τους, για να διαπιστώσουν την «ποιότητα ζωογονητικότητας των ηχητικών δονήσεων», η οποία, σύμφωνα με τις υποθέσεις τους αντιστοιχούσε στη ζωογονητικότητα των κοσμικών πηγών των ουσιών, έτυχε να συμπίπτουν σχεδόν ακριβώς με την πραγματικότητα.

40.34.Γ

Η αξία τους είναι άλλωστε μεγαλύτερη, αφού τότε δεν κατείχαν, ως γήινα όντα, καμία αληθινή πληροφορία γι’ αυτό το θέμα. Και αν στάθηκαν ικανοί να κάνουν σωστές υποθέσεις και σχεδόν ακριβείς υπολογισμούς για όλες τις αντικειμενικές κοσμικές αλήθειες, αυτό έγινε αποκλειστικά χάρη στις συνειδητές προσπάθειες και τη θεληματική ταλαιπωρία τους.

40.34-5.Γ

Έπειτα εκείνος ο σοφός, ο Κινγκ-Του-Τοζ, προσάρμοσε στο Λαβ-μερτζ-νοχ, σε ορισμένα σημεία κάθε οκτάβας, ανάμεσα στις λευκές χορδές που αντιστοιχούσαν στους ολόκληρους τόνους, πέντε άλλες χορδές, που αυτή τη φορά τις έβαψαν μαύρες. Ονόμασε τις μαύρες χορδές «Ημισαχσάχσα», που αντιστοιχούσαν, σύμφωνα με την ορολογία των γήινων όντων, σε αυτά που ονομάζουν «ημιτόνια».

Στο Λαβ-μερτζ-νοχ, καμία «χορδή ημιτονίων» δεν τεντώθηκε ανάμεσα στις χορδές ολόκληρων τόνων, όπου, κατά τις υποδείξεις των Αγίων Τσουν-Κιλ-Τες και Τσουν-Τρο-Πελ, και σύμφωνα με το ιερό Επταπαραπαρσινόχ, δεν υπάρχει δυνατότητα ανεξάρτητης εξέλιξης ή ενέλιξης των δονήσεων του ήχου — τα διαστήματα αυτά ήταν οι πρώτοι που τα ονόμασαν «χάσματα». Και ακριβώς στα σημεία της οκτάβας όπου έπρεπε να βρίσκονται τα «χάσματα», εκείνο το σοφό ον, ο Κινγκ-Του-Τοζ, προσάρμοσε ανάμεσα στους ολόκληρους τόνους ειδικές χορδές φτιαγμένες από τρίχες που τις πήρε από την ουρά των όντων που εκεί κάτω λέγονται «άλογα».

40.35.Γ

Αυτές οι τρίχινες χορδές έδιναν δονήσεις που δεν ήταν πάντα οι ίδιες· έτσι ο Κινγκ-Του-Τοζ τις ονόμασε «χαοτικές δονήσεις».

40.35.Γ

Ο αριθμός των δονήσεων που παράγονταν από τις τρίχινες χορδές δεν εξαρτιόταν από το τέντωμά τους, όπως στις άλλες χορδές, αλλά από διαφορετικές αιτίες — κυρίως από τρεις συνθήκες που προέρχονταν από κοσμικά αποτελέσματα του περιβάλλοντος, όπως: τη δράση των δονήσεων οι οποίες διαχέονταν γύρω τους και προέρχονταν από τις άλλες χορδές του Λαβ-μερτζ-νοχ, την κατάσταση αυτού που ονομάζουν «θερμοκρασία της ατμόσφαιρας» στη δεδομένη στιγμή, και τις ακτινοβολίες των όντων που βρίσκονταν κοντά, χωρίς διάκριση μυαλικού συστήματος.

40.35.Γ

Στο Λαβ-μερτζ-νοχ είχαν επίσης προστεθεί, σε κάθε οκτάβα, ανάμεσα στις μαύρες, τις λευκές και τις τρίχινες χορδές, άλλες δεκατέσσερις χορδές, κι αυτές επίσης φτιαγμένες από στριμμένα έντερα, που βάφτηκαν κόκκινες και ονομάστηκαν «Κισκεστσούρ»· αν τα σύγχρονα γήινα όντα χρησιμοποιούσαν αυτές τις χορδές, θα τις ονόμαζαν «τέταρτα του τόνου».

40.35.Γ

Επιπλέον, όλες οι χορδές «τέταρτων του τόνου» που είχαν τεντωθεί δίπλα στις τρίχινες χορδές ήταν προσαρμοσμένες με τρόπο που, τεντώνοντας τες ή χαλαρώνοντας τες, μπορούσε κανείς κάθε στιγμή να αλλάζει κατά βούληση τις παραγόμενες δονήσεις· έτσι οι δονήσεις μπορούσαν να ρυθμιστούν και να συγχωνευτούν, στο αυτί, με τις «χαοτικές δονήσεις» από τις τρίχινες χορδές.

40.35-6.Γ

Και αυτό, γιατί οι συχνές μεταβολές των δονήσεων των τρίχινων χορδών — των οποίων η ποιότητα εξαρτιόταν, όπως σου είπα, από τη θερμοκρασία της ατμόσφαιρας, τις ακτινοβολίες των όντων που βρίσκονταν κοντά, και ένα σωρό άλλες αιτίες — προσέδιδαν στις δονήσεις των κόκκινων χορδών την ιδιότητα, όταν δεν συγχωνεύονταν μ’ αυτές των τρίχινων χορδών, να δρουν, στα όντα που ήταν παρόντα, με έναν τρόπο πολύ «κακοφωνικό και βλαβερό», που μπορούσε να φτάσει μέχρι την ολική καταστροφή τους.

40.36.Γ

Τροποποιώντας όμως συχνά το τέντωμα των κόκκινων χορδών, και προκαλώντας τη συγχώνευση των δονήσεών τους με αυτές που προέρχονταν από το Λαβ-μερτζ-νοχ, τις καθιστούσαν αβλαβείς, δηλαδή το σύνολο των δονήσεων που προέρχονταν από το Λαβ-μερτζ-νοχ γινόταν τελικά, για τα όντα που τις δέχονταν, ένα «κύμα αρμονίας» και έπαυε να δρα πάνω τους με τρόπο βλαβερό.

40.36.Γ

Πάντως, παιδί μου, η συσκευή Λαβ-μερτζ-νοχ, όπως και η λεπτομερής θεωρία εκείνου του ευσυνείδητου σοφού όντος της αρχαιότητας του Κινγκ-Του-Τοζ, υπέστησαν την ίδια μοίρα με την απαράμιλλη συσκευή Αλλά-ατταπάνν και με το σύνολο των αληθινών πληροφοριών που είχαν συνειδητοποιήσει τα αξιόλογα αδέλφια.

40.36.Γ

Επειδή στα μέρη ορισμένων ευνοουμένων σου σχηματίζονταν επίμονα, και μάλιστα με αυξανόμενο ρυθμό, οι νέου τύπου σοφοί με την έμφυτη κλίση τους να «αμπελοφιλοσοφούν πονηρά», όλο αυτό το σύνολο των πληροφοριών αλλοιώθηκε, και σιγά-σιγά η αληθινή σημασία και η πραγματική σπουδαιότητα του ξεχάστηκαν.

40.36.Γ

Ορίστε τώρα πώς εξηγείται το γεγονός ότι η βασική αρχή της διάταξης των χορδών της συσκευής Λαβ-μερτζ-νοχ, όπως ακριβώς και του Ντζεντβόχ, του κεντρικού μέρους του Αλλά-ατταπάνν, έχει αυτόματα φτάσει ως τους σημερινούς ευνοουμένους σου:

40.37.Γ

Και τότε, θέτοντας μοναδικό σκοπό του να θεωρηθεί «σοφός» από τα όντα του περιβάλλοντος του, εκείνος ο Τσάι-Γιου, ο οποίος ήταν ένας από τους πρώτους τύπους «ιδανικού σοφού της νέας φουρνιάς», δηλαδή ένα ον με εντελώς ανεπτυγμένη την τάση της «σοφιστείας», επιχείρησε, με βάση πληροφορίες που σχετίζονταν με τις λεπτομέρειες της μεγάλης συσκευής Λαβ-μερτζ-νοχ, τις οποίες έμαθε με τον τρόπο που σου είπα, όχι μόνο να σκαρώσει μια θεωρία του γούστου του — θεωρία που δεν επικύρωνε ούτε απέρριπτε τίποτα απολύτως στο θέμα των νόμων των δονήσεων — αλλά και να κατασκευάσει ένα νέο όργανο παραγωγής ήχων, απλοποιημένο, που το ονόμασε «Κινγκ».

40.37.Γ

Αυτή η απλοποίηση συνίστατο στο ότι, χωρίς να υπολογίσει ούτε τις κόκκινες χορδές ούτε τις τρίχινες χορδές που υπήρχαν στο Λαβ-μερτζ-νοχ, πήρε σαν βάση, για το δικό του όργανο παραγωγής ήχων, μόνο τις λευκές και τις μαύρες χορδές, διατηρώντας μόνο τον αριθμό των χορδών που αντιστοιχούσαν σε δύο οκτάβες, και τις διέταξε έτσι ώστε ολόκληρη η μεσαία οκτάβα χρειαζόταν, για να αναπτυχθεί εξελικτικά και ενελικτικά, το μισό της ανώτερη επόμενης οκτάβας και το μισό της κατώτερης προηγούμενης οκτάβας.

40.37-8.Γ

Παρόλο που η θεωρία που «σκάρωσε» ο Τσάι-Γιου δεν στάθηκε για πολύ, το όργανο παραγωγής ήχων «Κινγκ» που κατασκεύασε έγινε προσιτό σε όλους, χάρη στην απλότητα του. Και καθώς τα αποτελέσματα που έδινε η σκόπιμη χρήση του αποδείχθηκαν έξοχα και πλέον κατάλληλα για να «γαργαλούν» τα πολυάριθμα κρυσταλλωμένα δεδομένα της συνολικής τους παρουσίας λόγω των συνεπειών των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, πέρασε αυτόματα από γενιά σε γενιά.

40.38.Γ

Η εξωτερική εμφάνιση αυτού του οργάνου, ο τρόπος κατασκευής του πλαισίου του, το κούρντισμα των χορδών, ακόμα και οι ονομασίες τους, τροποποιήθηκαν συχνότατα από τα όντα των επερχόμενων γενεών, για να καταλήξουν σήμερα, στους ευνοουμένους σου, σε κάτι ασήκωτα όργανα παραγωγής ήχων, περίπλοκα μέχρις ηλιθιότητας — τα οποία δεν αντιστοιχούν ούτε κατ’ ελάχιστο με τη σωματική τους δύναμη που ξανάπεσε σε νηπιακό επίπεδο — όργανα που τα ονομάζουν «κλειδοκύμβαλα», «κλαβεσέν», «εκκλησιαστικά όργανα», «όρθια πιάνα», «πιάνα με ουρά», «αρμόνια», και λοιπά… Ωστόσο, η θεμελιώδης αρχή αυτού που ονομάζεται «εναλλαγή των κεντροβαρικών ήχων» έχει παραμείνει ως τις μέρες μας ίδια μ’ αυτή που εφάρμοσαν τα Άγια αδέλφια Τσουν-Κιλ-Τες και Τσουν-Τρο-Πελ στο Ντζεντβόχ, δηλαδή στο κεντρικό μέρος της απαράμιλλης πειραματικής συσκευής Αλλά-ατταπάνν που επινόησαν.

40.38.Γ

Γι’ αυτό, παιδί, μου, η «κινέζικη υποδιαίρεση της επτάφθογγης ηχητικής οκτάβας» που απλοποιήθηκε από τον Τσάι-Γιου και έφτασε μέχρι τους σύγχρονους ευνοουμένους σου, οι οποίοι την εφαρμόζουν σήμερα σε όλα τα όργανα παραγωγής ήχων που σου απαρίθμησα, μπορεί ακόμα να χρησιμεύσει, όπως σου είπα, στην «άμεση συγκριτική μελέτη» και στην κατά προσέγγιση γνώση του τρόπου με τον οποίο συγκροτούνται οι κοσμικές ουσίες με διαφορετική πυκνότητα και ζωογονητικότητα, στη διάρκεια της μέγιστης Τρωγωαυτοεγωκρατικής διαδικασίας, αρχίζοντας από αυτό που λέγεται «ροή των δονήσεων που γεννώνται οι μεν από τις δε», και τον τρόπο με τον οποίο ενώνονται και χωρίζονται για να σχηματίσουν μεγάλες και μικρές, σχετικά ανεξάρτητες συγκεντρώσεις, πραγματωποιώντας έτσι το γενικό κοσμικό Ιρανιρανουμάνζ.

40.46-7.Γ

Σ’ αυτή την εντυπωσιακή πειραματική συσκευή, το Λαβ-μερτζ-νοχ, ο Κινγκ-Του-Τοζ διάταξε και κούρδισε, με τη μέθοδο υπολογισμού των αξιόλογων αδελφών, τόσες ακριβώς χορδές παραγωγής δονήσεων όσες είναι και οι διαδοχικές πηγές του Σύμπαντος, από τον οποιοδήποτε πλανήτη μέχρι τον Πρωτόκοσμο, στην παρουσία των οποίων οι δονήσεις των κοσμικών ουσιών, ενώ μεταβάλλονται νομοτελειακά, συγχωνεύονται κατάλληλα κατά την Τρωγωαυτοεγωκρατική διαδικασία, για να επιφέρουν όλες τις περαιτέρω πραγματώσεις.