Study of Beelzebub's Tales

39.301.Β

Είναι απαραίτητο να σου επισημάνω εδώ ότι από τη στιγμή που επιτεύχθηκε η μέγιστη αυτή θεία πραγματοποίηση, τα νικηφόρα Χερουβείμ και Σεραφείμ μας έδωσαν για πρώτη φορά σε όλους τους νέους σχηματισμούς ονόματα, τα οποία διατηρήθηκαν μέχρι σήμερα. Κάθε σχετικά ανεξάρτητη συγκέντρωση προσδιορίστηκε με τον όρο «κόσμος»· και για να διακρίνουν μεταξύ τους τις διάφορες τάξεις εμφάνισης αυτών των κόσμων, πρόσθεσαν σ’ αυτόν τον όρο ένα αντίστοιχο πρόθεμα.

39.301.Β

Ονόμασαν την Αγιότατη Πρωταρχική Πηγή, που είναι ο Απόλυτος Ήλιος μας: «Πρωτόκοσμο».

39.301.Β

Καθέναν από τους νεοεμφανισμένους «Ηλιους Δεύτερης Τάξης», μαζί με το σύνολο των συγκεκριμένων αποτελεσμάτων του: «Δευτερόκοσμο».

39.301.Β

Και κάθε «Ήλιο Τρίτης Τάξης», που σήμερα ονομάζουμε «πλανήτη»: «Τριτόκοσμο».

39.301.Β

Όσο για τους μικρότερους από εκείνους τους «σχετικά ανεξάρτητους σχηματισμούς», που εμφανίστηκαν στους πλανήτες σύμφωνα με τη νέα ιδιαιτερότητα του πέμπτου Στόπιντερ του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, και που είναι οι απειροελάχιστες αναλογίες του Παντός, αυτοί ονομάστηκαν «Μικρόκοσμοι».

Τέλος, οι «συναθροίσεις των Μικρόκοσμων» που κι αυτές συγκεντρώθηκαν πάνω στους πλανήτες, σύμφωνα με τον κοσμικό νόμο δεύτερης τάξης που ονομάζεται «αμοιβαία έλξη των ομοίων», ονομάστηκαν «Τεταρτόκοσμοι».

39.301.Β

Και το σύνολο των κόσμων που απαρτίζουν τον σημερινό μας Κόσμο ονομάστηκε «Μεγαλόκοσμος».

39.316.Β

Κάποτε σου είπα ότι, σ’ αυτούς όπως και σ’ εμάς, το κεφάλι είναι η έδρα όπου συγκεντρώνονται ειδικές κοσμικές ουσίες, οι λειτουργίες των οποίων αντιστοιχούν, στο σύνολό τους, ακριβώς στο σύνολο των λειτουργιών που καθορίστηκαν για τον Αγιότατο Πρωτόκοσμό μας σε σχέση με ολόκληρο τον Μεγαλόκοσμο.

39.316.Β

Τη συγκέντρωση των ουσιών, που εντοπίζεται μέσα στο κεφάλι τους, την ονομάζουν «εγκέφαλο». Τα «Οσανιάκι», ή «πρωτοπλάσματα», ή, όπως τα λένε οι γήινοι σοφοί, τα «εγκεφαλικά κύτταρα», προορίζονται να εκπληρώνουν, για ολόκληρη την παρουσία του καθενός τους, τον ίδιο ακριβώς ρόλο που παίζουν για το σύνολο του Μεγάλου μας Σύμπαντος τα ανώτερα οντικά σώματα των τρίμυαλων όντων τα οποία βρίσκονται ήδη σε κοινωνία με τον Αγιότατο Απόλυτο Ήλιο μας — ή Πρωτόκοσμο.

39.316-7.Β

Αφού συντελεστεί αυτή η κοινωνία, τα ανώτερα μέρη των τρίμυαλων όντων που τελειοποιήθηκαν μέχρι την αντίστοιχη βαθμίδα του αντικειμενικού Νου, εκπληρώνουν τότε τη λειτουργία των Οσανιάκι, ή «εγκεφαλικών κυττάρων», όπως ακριβώς το πρόβλεψε ο ΠΑΝΑΓΑΘΟΣ ΚΟΙΝΟΣ ΑΙΩΝΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ μας κατά τη δημιουργία του παρόντος Κόσμου, όταν ευδόκισε ν’ αποφασίσει, όπως σου είπα, να χρησιμοποιήσει στο μέλλον αυτούς τους σχηματισμούς που είχαν αποκτήσει ανεξάρτητη ατομικότητα μέσα στους Τεταρτόκοσμους, σαν βοήθεια για τη διοίκηση του διευρυνόμενου κόσμου.

39.317.Β

Αφετέρου, η «σπονδυλική στήλη» στον καθένα τους είναι η έδρα μιας άλλης συγκέντρωσης που τη λένε «νωτιαίο μυελό»· εκεί βρίσκονται οι «αρνητικές πηγές» οι οποίες προορίζονται, με τη δράση τους, να εκπληρώσουν για τον εγκέφαλο τον ίδιο ρόλο που οι Ήλιοι Δεύτερης Τάξης του Μεγαλόκοσμου παίζουν για τον Αγιότατο Πρωτόκοσμο.

39.317.Β

Πρέπει οπωσδήποτε να επισημανθεί ότι, σε απόμακρες εποχές, οι ευνοούμενοί σου γνώριζαν κάτι για την ειδική λειτουργία ορισμένων τμημάτων του «νωτιαίου μυελού» τους και ήξεραν επίσης ορισμένα «μηχανικά μέσα», στα οποία κατέφευγαν όταν ήθελαν να επέμβουν στα αντίστοιχα τμήματα του νωτιαίου τους μυελού κατά τις περιόδους που ένιωθαν μια κάποια δυσαρμονία στην «ψυχική τους κατάσταση»· αλλά, σιγά-σιγά, οι πληροφορίες σχετικά μ’ αυτό το είδος της γνώσης «εξατμίστηκαν», και οι σημερινοί ευνοούμενοί σου, παρόλο που γνωρίζουν ότι ο νωτιαίος μυελός τους είναι η έδρα ορισμένων συγκεντρώσεων, δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για ποιες λειτουργίες προορίζονται από τη Μεγάλη Φύση αυτές οι συγκεντρώσεις, και τους αρκεί να τις αποκαλούν «νευρικά γάγγλια του νωτιαίου μυελού».

39.317.Β

Τα νευρικά λοιπόν γάγγλια του νωτιαίου μυελού είναι οι πηγές της άρνησης για τις κάθε αποχρώσεως καταφάσεις που προέρχονται από τον «εγκέφαλό» τους, ακριβώς όπως και οι Ήλιοι Δεύτερης Τάξης είναι οι πηγές της άρνησης για όλων των αποχρώσεων τις καταφάσεις που προέρχονται από τον Αγιότατο Πρωτόκοσμο.

39.317-8.Β

Τελικά, όπως και μέσα στο Μεγαλόκοσμο, το σύνολο των αποτελεσμάτων που απορρέουν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, αφενός από την κατάφαση του Αγιότατου Πρωτόκοσμου και αφετέρου από τις αρνήσεις κάθε απόχρωσης που προέρχονται από τους νεοεμφανισμένους Ήλιους, χρησιμεύει σαν «συμβιβαστική αρχή» ανάμεσα στο σύνολο τούτων των νέων εμφανίσεων και σ’ εκείνο που ήδη υπήρχε, κατά τον ίδιο τρόπο υπάρχει και στα όντα μια αντίστοιχη συγκέντρωση όλων των αποτελεσμάτων τα οποία απορρέουν από την κατάφαση του «εγκεφάλου» και από τις κάθε αποχρώσεως αρνήσεις που προέρχονται από το «νωτιαίο μυελό» τους, αποτελέσματα τα οποία χρησιμεύουν αργότερα σαν «ρυθμιστική», ή «συμβιβαστική αρχή» για τη λειτουργία της όλης παρουσίας του καθενός από αυτά.

39.318.Β

Όσο για την έδρα της συγκέντρωσης που χρησιμεύει σαν ρυθμιστική και συμβιβαστική αρχή στη συνολική παρουσία των γήινων τρίμυαλων όντων, πρέπει να σου πω ότι, αρχικά, αυτή η τρίτη συγκέντρωση βρισκόταν στους ευνοουμένους σου, όπως και σ’ εμάς, με τη μορφή ενός ανεξάρτητου μυαλού, μέσα στη «θωρακική κοιλότητα».

39.318.Β

Αλλά από τότε που η διαδικασία της συνηθισμένης τους οντικής ύπαρξης υπέστη τόσο σοβαρές μεταβολές, η Μεγάλη Φύση αναγκάστηκε, για ορισμένους λόγους που οφείλονται στη συνολική κοσμική Τρωγωαυτοεγωκρατική διαδικασία, να τροποποιήσει το σύστημα εντόπισης αυτού του μυαλού, χωρίς να καταστρέψει τη λειτουργία του.

39.318.Β

Ενώ δηλαδή είχε αρχικά εντοπίσει αυτό το όργανο σ’ ένα μόνο σημείο, έπειτα το διέσπειρε σιγά-σιγά σε μικρές εντοπίσεις, παντού μέσα στη συνολική τους παρουσία, και ιδιαίτερα μέσα στη «στομαχική τους κοιλότητα». Σήμερα ονομάζουν αυτό το σύνολο των μικρών εντοπίσεων «ηλιακό πλέγμα» ή «σύνολο των νευρικών γαγγλίων του συμπαθητικού συστήματος».

39.318-9.Β

Μέσα σ’ αυτά τα νευρικά γάγγλια, τα διάσπαρτα σε ολόκληρο το πλανητικό τους σώμα, συσσωρεύονται σήμερα όλα τα αποτελέσματα των καταφατικών εκδηλώσεων του «εγκεφάλου» τους και των αρνητικών εκδηλώσεων της «σπονδυλικής τους στήλης». Αφού πια σταθεροποιηθούν μέσα σ’ αυτά τα διάσπαρτα σε ολόκληρη την παρουσία τους νευρικά γάγγλια, τα αποτελέσματα αυτά γίνονται η εξουδετερωτική αρχή στη μετέπειτα διαδικασία της κατάφασης και της άρνησης που επιτελείται ανάμεσα στον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό — όπως και στο Μεγαλόκοσμο, το σύνολο των αποτελεσμάτων των καταφατικών εκδηλώσεων του Πρωτόκοσμου και των αρνητικών των νεοεμφανισμένων Ήλιων χρησιμεύει σαν «εξουδετερωτική δύναμη» κατά την κατοπινή διαδικασία Κατάφασης και Άρνησης.

39.319.Β

Έτσι λοιπόν, ακριβώς όπως κι εμείς, τα τρίμυαλα όντα του πλανήτη Γη δεν είναι μόνο συσκευές για το μετασχηματισμό — χάρη στις ιδιότητες των τριών δυνάμεων του θεμελιώδους κοσμικού Τριαμαζικάμνω — των κοσμικών ουσιών που χρειάζεται ο Μέγιστος Τρωγωαυτοεγωκράτης, αλλά έχουν τη δυνατότητα, όσο απορροφούν εκείνες τις ουσίες που προέρχονται από τις τρεις ανεξάρτητες πηγές, να αφομοιώνουν, εκτός από τις απαραίτητες για τη συντήρηση της ύπαρξής τους ουσίες, και ορισμένες που προορίζονται για την επένδυση και την τελειοποίηση των ανώτερων οντικών σωμάτων τους.

39.319.Β

Με αυτόν τον τρόπο, τούτες οι ουσίες, που προέρχονται από τρεις διαφορετικές πηγές και εισχωρούν στη συνολική τους παρουσία για να μετασχηματιστούν, αποτελούν, γι’ αυτά όπως και για μας, τρία διαφορετικά είδη οντικής τροφής.

39.319.Β

Για την ακρίβεια, οι ουσίες οι οποίες — στη διαδρομή της ανοδικής εξελικτικής τους επιστροφής στον Αγιότατο Πρωτόκοσμο με αφετηρία το «ιερό Ασαγκιπρωτοεχάρυ», δηλαδή μετά το τελευταίο Στόπιντερ του ιερού θεμελιώδους Επταπαραπαρσινόχ — μετατρέπονται, με τη βοήθεια του πλανήτη τους, σε αντίστοιχους ανώτερους επιπλανητικούς σχηματισμούς, εισέρχονται μέσα τους, με τη μορφή της «πρώτης οντικής τροφής», των συνηθισμένων δηλαδή «τροφών» και «ποτών», κι εκεί μετασχηματίζονται.

39.333.Β

Κι αυτό συνεχιζόταν έτσι μέχρι εκείνο το φοβερό κοσμικό γεγονός που, όπως σου είπα, είναι σήμερα γνωστό με το όνομα «Τσουτμπογκλιτανική περίοδος».

39.333.Β

Πριν από αυτή τη γενική κοσμική συμφορά, όλα τα «ανώτερα οντικά σώματα», τα οποία εμφανίζονταν και τελειοποιούνταν σε ορισμένους Τεταρτόκοσμους και στους άμεσους απογόνους τους, έρχονταν σε απευθείας κοινωνία με τον ίδιο τον Αγιότατο Πρωτόκοσμο, επειδή η συνολική τους παρουσία πραγμάτωνε ακόμη αποτελέσματα που Του αντιστοιχούσαν πλήρως.

39.333.Β

Μέχρις αυτό το τρομερό κοσμικό γεγονός, ο ιερός Θεομερτμάλογος, που εκπήγαζε από τον Αγιότατο Απόλυτο Ήλιο, υπήρχε ακόμη σε καθαρή κατάσταση, χωρίς την πρόσμιξη κανενός σχηματισμού ξένης προέλευσης προικισμένου με ιδιαίτερες υποκειμενικές ιδιότητες, κι έτσι όταν ο ιερός Θεομερτμάλογος εισχωρούσε στην ατμόσφαιρα των πλανητών όπου συγκροτούνταν οι ιερές κρυσταλλώσεις, τα αποτελέσματα των οποίων, μετά από μετασχηματισμό διαμέσου των «όντων-συσκευών», υπηρετούσαν την επένδυση και την τελειοποίηση των ανώτερων οντικών σωμάτων, αυτά τα τελευταία αποκτούσαν μια παρουσία απόλυτα σύμφωνη προς τις συνθήκες που απαιτούνται για την ύπαρξη στη σφαίρα του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου.

39.333-4.Β

Αργότερα, όμως, όταν πια εκείνη η κοσμική καταστροφή ανάγκασε τον Αγιότατο Απόλυτο Ήλιο να προσδώσει στις εκπορεύσεις του ιερού Θεομερτμάλογου υποκειμενικές ιδιότητες προερχόμενες από συγκεντρώσεις ξένης προέλευσης, τούτοι οι ιεροί κοσμικοί σχηματισμοί έχασαν τη δυνατότητα να αντιστοιχούν προς τις συνθήκες που απαιτούνται για την ύπαρξη στη σφαίρα της Αγιότατης Αρχικής Πηγής.

39.334.Β

Η παρεμβολή της ξένης προέλευσης συγκεντρώσεων στον ιερό Θεομερτμάλογο ήταν εντελώς απροσδόκητη και έγινε για τους παρακάτω λόγους:

39.334.Β

Κάθε ανώτερο οντικό σώμα, αφού τελειοποιόταν μέχρι το επίπεδο ενός ανεξάρτητου Ατόμου, αποκτούσε το δικό του νόμο του ιερού Τριαμαζικάμνω και γινόταν, σε μικρογραφία, μια πηγή εκπορεύσεως ανάλογη προς τον Αγιότατο Απόλυτο Ήλιο. Όταν όμως αυτά τα ανεξάρτητα ιερά Άτομα αυξήθηκαν, τότε καθιερώθηκε ανάμεσα στις εκπορεύσεις τους και στην ατμόσφαιρα του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου μια «Γενεοτριαμαζικαμνιανή επαφή», η οποία προκάλεσε σ’ αυτά τα «τελειοποιημένα ανώτερα οντικά μέρη» τη φοβερή καταστροφή που είπαμε.

39.334.Β

Βέβαια, η δράση του αποτελέσματος αυτής της «Γενεοτριαμαζικαμνιανής επαφής» εναρμονίστηκε σε λίγο με τη δράση που ήδη ασκούσε ο Αγιότατος Απόλυτος Ήλιος μας· από εκείνη όμως τη στιγμή, οι εκπορεύσεις του ιερού Θεομερτμάλογου παρέμειναν τροποποιημένες και οι πρώτες συνέπειες αυτής της συμφοράς προκάλεσαν, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, διάφορες διαταραχές στις αρμονικές κινήσεις πολλών ηλιακών συστημάτων, καθορίζοντας έτσι μια δυσαρμονία στην εσωτερική λειτουργία ορισμένων πλανητών τους.

39.334.Β

Τότε ακριβώς αποσπάστηκε από το ηλιακό σύστημα «Χλαρτουμάνο» ο πασίγνωστος πλανήτης, ο προικισμένος με εντελώς εξαιρετικές ιδιαιτερότητες που από τότε παραμένει απομονωμένος στο διάστημα, και σήμερα ονομάζεται «Τύψεις συνειδήσεως».

39.334.Β

Αυτή η «Γενεοτριαμαζικαμνιανή επαφή» συνέβη διότι, μέσα στην ίδια την ατμόσφαιρα του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου, εκείνα τα ανώτερα οντικά σώματα άρχισαν να εκλύουν ασυνήθιστες δονήσεις διαφόρων προελεύσεων, οι οποίες, όταν συγχωνεύονταν με τις εκπορεύσεις του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου, εισχωρούσαν μαζί τους παντού μέσα στο Μεγαλόκοσμο, φτάνοντας μέχρι τους πλανήτες όπου εξακολουθούσαν να αναδύονται μέσα στα όντα τα ανώτερα οντικά σώματα. Αυτές οι ασυνήθιστες δονήσεις μετασχηματίζονταν τότε και κρυσταλλώνονταν μαζί με τον ιερό Θεομερτμάλογο, συμμετέχοντας έτσι στην επένδυση των «ανώτερων μερών» των όντων.

39.335.Β

Από τότε, η παρουσία αυτών των ιερών πραγματοποιήσεων απέκτησε ιδιαίτερες ιδιότητες που οφείλονταν στο ότι ορισμένες εκδηλώσεις των άλλων μερών του όντος, μέσα στο οποίο αυτές οι ιερές πραγματοποιήσεις επενδύονταν, συμμετείχαν στο σχηματισμό τους και ενσωματώνονταν μαζί τους για να δώσουν παράδοξα αποτελέσματα, τα οποία αργότερα ονομάστηκαν και ονομάζονται ακόμη και σήμερα «οι αμαρτίες του σώματος της ψυχής».

39.335.Β

Τα διάφορα αυτά αποτελέσματα έγιναν η αιτία ώστε εκείνες οι κοσμικές πραγματοποιήσεις, ακόμα κι αν είχαν ήδη προωθήσει την τελειοποίησή τους μέχρι την απαιτούμενη βαθμίδα του αντικειμενικού Νου, να πάψουν να αντιστοιχούν, με τη συνολική τους παρουσία, στις συνθήκες της ύπαρξης που βασίλευαν μέσα στη σφαίρα του Αγιότατου Πρωτόκοσμου, και έχασαν από τότε κάθε πιθανότητα να αξιωθούν να έρθουν σε κοινωνία μαζί Του.

39.335.Β

Μόλις ήρθε στο φως η απελπιστική κατάσταση στην οποία βρίσκονταν όσα από τα ανώτερα εκείνα σώματα είχαν τελειοποιηθεί κατά το νου και γίνει «ανεξάρτητα ιερά κοσμικά Άτομα», αλλά η παρουσία τους, δεν αντιστοιχούσε πια στον Αγιότατο Απόλυτο Ήλιο, ο ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΦΙΛΟΣΤΟΡΓΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ μας μέσα στην απέραντη Δικαιοσύνη και Φιλευσπλαχνία ΤΟΥ, έλαβε αμέσως όλα τα απαιτούμενα μέτρα γι’ αυτό το απρόβλεπτο και θλιβερότατο φαινόμενο.