| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Ημισαχσάχσα |
|---|---|
40 Ο Βεελζεβούλ διηγείται πώς οι άνθρωποι έμαθαν και εν συνεχεία ξέχασαν τον θεμελιώδη κοσμικό νόμο του Επταπαραπαρσινόχ |
|
40.34-5.Γ |
Έπειτα εκείνος ο σοφός, ο Κινγκ-Του-Τοζ, προσάρμοσε στο Λαβ-μερτζ-νοχ, σε ορισμένα σημεία κάθε οκτάβας, ανάμεσα στις λευκές χορδές που αντιστοιχούσαν στους ολόκληρους τόνους, πέντε άλλες χορδές, που αυτή τη φορά τις έβαψαν μαύρες. Ονόμασε τις μαύρες χορδές «Ημισαχσάχσα», που αντιστοιχούσαν, σύμφωνα με την ορολογία των γήινων όντων, σε αυτά που ονομάζουν «ημιτόνια». Στο Λαβ-μερτζ-νοχ, καμία «χορδή ημιτονίων» δεν τεντώθηκε ανάμεσα στις χορδές ολόκληρων τόνων, όπου, κατά τις υποδείξεις των Αγίων Τσουν-Κιλ-Τες και Τσουν-Τρο-Πελ, και σύμφωνα με το ιερό Επταπαραπαρσινόχ, δεν υπάρχει δυνατότητα ανεξάρτητης εξέλιξης ή ενέλιξης των δονήσεων του ήχου — τα διαστήματα αυτά ήταν οι πρώτοι που τα ονόμασαν «χάσματα». Και ακριβώς στα σημεία της οκτάβας όπου έπρεπε να βρίσκονται τα «χάσματα», εκείνο το σοφό ον, ο Κινγκ-Του-Τοζ, προσάρμοσε ανάμεσα στους ολόκληρους τόνους ειδικές χορδές φτιαγμένες από τρίχες που τις πήρε από την ουρά των όντων που εκεί κάτω λέγονται «άλογα». |
40.35.Γ |
Αυτές οι τρίχινες χορδές έδιναν δονήσεις που δεν ήταν πάντα οι ίδιες· έτσι ο Κινγκ-Του-Τοζ τις ονόμασε «χαοτικές δονήσεις». |
40.35.Γ |
Ο αριθμός των δονήσεων που παράγονταν από τις τρίχινες χορδές δεν εξαρτιόταν από το τέντωμά τους, όπως στις άλλες χορδές, αλλά από διαφορετικές αιτίες — κυρίως από τρεις συνθήκες που προέρχονταν από κοσμικά αποτελέσματα του περιβάλλοντος, όπως: τη δράση των δονήσεων οι οποίες διαχέονταν γύρω τους και προέρχονταν από τις άλλες χορδές του Λαβ-μερτζ-νοχ, την κατάσταση αυτού που ονομάζουν «θερμοκρασία της ατμόσφαιρας» στη δεδομένη στιγμή, και τις ακτινοβολίες των όντων που βρίσκονταν κοντά, χωρίς διάκριση μυαλικού συστήματος. |