Study of Beelzebub's Tales

Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος

Τσουτμπογκλιτανική

 

39 Ο Άγιος Πλανήτης του Καθαρτηρίου

39.288.Β

ΜΕΤΑ από αρκετά Ντιανόσκ, το κοσμικό σκάφος Καρνάκ απομακρύνθηκε από τον άγιο πλανήτη και άρχισε πάλι να πέφτει προς τον τελικό του προορισμό, προς τον πλανήτη που ήταν ο τόπος έλευσης του Βεελζεβούλ και στον οποίον επέστρεφε για να τελειώσει τη μακρόχρονη ύπαρξη του, μια ύπαρξη που, λόγω πολύ συγκεκριμένων περιστάσεων, είχε υποχρεωθεί να περάσει σε διάφορες κοσμικές συγκεντρώσεις του Μεγάλου μας Σύμπαντος, κάτω από συνθήκες πάντοτε ανεπιθύμητες γι’ αυτόν, και την οποία παρόλα αυτά διήγε, από αντικειμενική άποψη, με απόλυτα αξιέπαινο τρόπο.

39.288.Β

Όταν λοιπόν το σκάφος ξαναπέκτησε τον συνηθισμένο του ρυθμό πτώσης, ο Χασίν, ο εγγονός του Βεελζεβούλ, κάθισε στα πόδια του και του είπε:

39.288.Β

— Παππού, πολυαγαπημένε μου παππού! Εξήγησέ μου, σε παρακαλώ, γιατί, όπως μου είπε ο θείος Τουιλάν, το ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟ ΜΑΣ ΠΑΝ-ΟΝ εμφανίζεται τόσο συχνά στον πλανήτη που μόλις αφήσαμε;»

39.288.Β

Στην ερώτηση του εγγονού του, ο Βεελζεβούλ, αφού συλλογίστηκε λίγο περισσότερο και με μεγαλύτερη συγκέντρωση απ’ ό,τι συνήθως, απάντησε αργά-αργά:

39.288.Β

— Ναι… Δεν ξέρω από πού ν’ αρχίσω, καλό μου παιδί, για ν’ απαντήσω στην ερώτηση σου με τρόπο που να ικανοποιεί κι εμένα· επειδή, εκτός των άλλων υποχρεώσεων που ανέλαβα για την Οσκιάνο σου, αποφάσισα να ενεργήσω με τρόπο που θα αποκτήσεις, σ’ αυτήν ακριβώς την ηλικία, κάθε δυνατή γνώση και κατανόηση γι’ αυτόν τον άγιο πλανήτη.

39.288-9.Β

Σίγουρα, πάντως, πρέπει πρώτα να σου πω ότι ο άγιος πλανήτης που φέρει το όνομα Καθαρτήριο είναι, για ολόκληρο το Σύμπαν μας, η καρδιά και ο τόπος συγκέντρωσης όλων των αποτελεσμάτων των δονήσεων όλων όσων λειτουργούν και υπάρχουν στο Σύμπαν.

39.289.Β

Και ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΣ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ εμφανίζεται εκεί τόσο συχνά, μόνο και μόνο επειδή αυτός ο άγιος πλανήτης είναι ο τόπος ύπαρξης των πιο δυστυχισμένων από τα «ανώτερα οντικά σώματα» που πραγμάτωσαν την επένδυσή τους σε διάφορους πλανήτες του Μεγάλου μας Σύμπαντος.

39.289.Β

Τα «ανώτερα οντικά σώματα» που αξιώθηκαν πλέον να κατοικούν σ’ αυτόν τον άγιο πλανήτη υποφέρουν όπως ίσως δεν υποφέρει τίποτε και κανείς σε ολόκληρο το Μεγάλο μας Σύμπαν.

39.289.Β

Να γιατί ο ΠΑΝΑΓΑΘΟΣ, ΠΟΛΥΕΥΣΠΛΑΧΝΟΣ, ΑΠΟΛΥΤΑ ΔΙΚΑΙΟΣ και ΑΙΩΝΙΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ μας, καθώς δεν έχει καμιά άλλη δυνατότητα να βοηθήσει αυτά τα δυστυχισμένα ανώτερα οντικά σώματα, εμφανίζεται εκεί τόσο συχνά, για να τα ανακουφίζει έστω και λίγο με την Παρουσία Του μέσα στην τρομερή αλλά αναπόφευκτη κατάσταση των ανέκφραστων βασάνων τους.

39.289.Β

Εκείνος ο άγιος πλανήτης άρχισε να εκπληρώνει το σκοπό για τον οποίο υπάρχει σήμερα, πολύ μετά την αποπεράτωση της διαδικασίας «δημιουργίας» του παρόντος «κόσμου».

39.289.Β

Αρχικά, όλα τα «ανώτερα οντικά σώματα», σαν κι εκείνα που μένουν τώρα στον άγιο πλανήτη, πήγαιναν κατευθείαν στον Αγιότατο Απόλυτο Ήλιο μας· αλλά αργότερα, αφού προκλήθηκε μέσα στο Μεγαλόκοσμο η συμπαντική καταστροφή που σήμερα ονομάζουμε «φοβερή Τσουτμπογκλιτανική περίοδο», τα ανώτερα οντικά σώματα σαν κι εκείνα που μένουν πάνω στον άγιο πλανήτη, έχασαν τη δυνατότητα της κατευθείαν συγχώνευσης με τον Αγιότατο Απόλυτο Ήλιο μας.

39.289.Β

Γι’ αυτό, μετά την Τσουτμπογκλιτανική περίοδο, έγινε αισθητή η ανάγκη μιας λειτουργίας σαν αυτή που πραγματοποιεί τώρα ο Άγιος Πλανήτης του Καθαρτηρίου, σε παγκόσμια κλίμακα.

39.289.Β

Κι από τότε, ολόκληρη η επιφάνεια αυτού του άγιου πλανήτη οργανώθηκε κατάλληλα και προσαρμόστηκε στα ανώτερα οντικά σώματα, έτσι ώστε να γίνει ο τόπος της αναπόφευκτης πια ύπαρξής τους.»

39.306.Β

Και μόνο μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, αυτές οι πραγματοποιήσεις με «διπλή φύση» υποκύπτουν στο οριστικό και κύριο ιερό Ρασκουάρνο, μετά από το οποίο τα «ανώτερα οντικά μέρη» αυτής της τάξης γίνονται ανεξάρτητα Άτομα με τον δικό τους ατομικό Νου.

Παλιότερα — πριν από την Τσουτμπογκλιτανική περίοδο — μόλις ολοκληρωνόταν η δεύτερη διαδικασία του ιερού Ρασκουάρνο, αυτή η ιερή κοσμική πραγματοποίηση κρινόταν άξια είτε για να ενωθεί με την παρουσία του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου, ή για να σταλεί σε άλλες κοσμικές συγκεντρώσεις όπου ήταν αισθητή η ανάγκη τέτοιων ανεξάρτητων Ατόμων.

39.332-3.Β

Λοιπόν, στις αρχές, τον καιρό που αυτά τα ανώτατα οντικά μέρη εμφανίζονταν στα όντα με τη διαδικασία που σου περιέγραψα, και τελειοποιούνταν μέχρι την επιθυμητή βαθμίδα του αντικειμενικού Νου — μ’ άλλα λόγια, όταν σύμφωνα προς το «κατώτερο Μντνελ-ιν» του ιερού Επταπαραπαρσινόχ σχηματιζόταν στα όντα το σώμα Κεστζάν από τη δεύτερη οντική τροφή, κι όταν σύμφωνα προς το «ανώτερο Μντνελ-ιν» του ίδιου ιερού νόμου επενδυόταν και τελειοποιόταν το «τρίτο οντικό σώμα» ή «ανώτερο σώμα» από την τρίτη οντική τροφή — μόλις αυτά τα ανώτερα οντικά σώματα, που τελειοποιήθηκαν ολότελα, αποχωρίζονταν από τα κατώτερα οντικά τους μέρη, θεωρούνταν άξια να έλθουν σε κοινωνία με την Αγιότατη Αρχική Πηγή και να εκπληρώσουν έτσι το θείο πεπρωμένο τους.

39.333.Β

Κι αυτό συνεχιζόταν έτσι μέχρι εκείνο το φοβερό κοσμικό γεγονός που, όπως σου είπα, είναι σήμερα γνωστό με το όνομα «Τσουτμπογκλιτανική περίοδος».

39.333.Β

Πριν από αυτή τη γενική κοσμική συμφορά, όλα τα «ανώτερα οντικά σώματα», τα οποία εμφανίζονταν και τελειοποιούνταν σε ορισμένους Τεταρτόκοσμους και στους άμεσους απογόνους τους, έρχονταν σε απευθείας κοινωνία με τον ίδιο τον Αγιότατο Πρωτόκοσμο, επειδή η συνολική τους παρουσία πραγμάτωνε ακόμη αποτελέσματα που Του αντιστοιχούσαν πλήρως.

39.333.Β

Μέχρις αυτό το τρομερό κοσμικό γεγονός, ο ιερός Θεομερτμάλογος, που εκπήγαζε από τον Αγιότατο Απόλυτο Ήλιο, υπήρχε ακόμη σε καθαρή κατάσταση, χωρίς την πρόσμιξη κανενός σχηματισμού ξένης προέλευσης προικισμένου με ιδιαίτερες υποκειμενικές ιδιότητες, κι έτσι όταν ο ιερός Θεομερτμάλογος εισχωρούσε στην ατμόσφαιρα των πλανητών όπου συγκροτούνταν οι ιερές κρυσταλλώσεις, τα αποτελέσματα των οποίων, μετά από μετασχηματισμό διαμέσου των «όντων-συσκευών», υπηρετούσαν την επένδυση και την τελειοποίηση των ανώτερων οντικών σωμάτων, αυτά τα τελευταία αποκτούσαν μια παρουσία απόλυτα σύμφωνη προς τις συνθήκες που απαιτούνται για την ύπαρξη στη σφαίρα του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου.

39.333-4.Β

Αργότερα, όμως, όταν πια εκείνη η κοσμική καταστροφή ανάγκασε τον Αγιότατο Απόλυτο Ήλιο να προσδώσει στις εκπορεύσεις του ιερού Θεομερτμάλογου υποκειμενικές ιδιότητες προερχόμενες από συγκεντρώσεις ξένης προέλευσης, τούτοι οι ιεροί κοσμικοί σχηματισμοί έχασαν τη δυνατότητα να αντιστοιχούν προς τις συνθήκες που απαιτούνται για την ύπαρξη στη σφαίρα της Αγιότατης Αρχικής Πηγής.