Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Θεομερτμάλογος |
---|---|
17 Το Αρχι-παράλογο |
|
17.123.Α |
Μάθε ακόμα ότι μόνο μία κοσμική κρυστάλλωση, που υπάρχει με το όνομα «Πανταχού Παρόν Οκιντανόχ», παρόλο που κι αυτή έχει ως βάση της το Αιθεροκρίλνο, αντλεί άμεσα την προέλευσή της από τις τρεις Άγιες αρχές του «ιερού Θεομερτμάλογου», δηλαδή από τις εκπορεύσεις του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου. |
17.123.Α |
Αυτό το «Πανταχού Παρόν Οκιντανόχ» ή «Πανταχού Παρόν Ενεργητικό Στοιχείο», που συμμετέχει παντού στο Σύμπαν στο σχηματισμό όλων των εμφανίσεων, μικρών και μεγάλων, είναι η κύρια αιτία των περισσότερων κοσμικών φαινομένων και ιδίως των φαινομένων που συμβαίνουν μέσα στις ατμόσφαιρες. |
17.123.Α |
Για να μπορέσεις επίσης να καταλάβεις, έστω και ελάχιστα, το Πανταχού Παρόν Οκιντανόχ, πρέπει να μάθεις ότι ο δεύτερος θεμελιώδης κοσμικός νόμος, το Ιερό Τριαμαζικάμνω, συνδυάζει τρεις ανεξάρτητες δυνάμεις· με άλλα λόγια, ο ιερός αυτός νόμος εκδηλώνεται μέσα στο Σύμπαν παντού και πάντα, χωρίς εξαίρεση, με τρεις ανεξάρτητες όψεις. |
17.123.Α |
Οι τρεις αυτές όψεις υπάρχουν στο Σύμπαν με τις εξής ονομασίες: Η πρώτη λέγεται «Άγια Κατάφαση». |
17.123.Α |
Και να γιατί η Αντικειμενική Επιστήμη έχει μεταξύ άλλων διατυπώσεων που αφορούν αυτόν τον ιερό νόμο και τις τρεις ανεξάρτητες δυνάμεις του, τον ακόλουθο ορισμό: «Νόμος του οποίου τα αποτελέσματα γίνονται αιτίες για νέα αποτελέσματα, και του οποίου η λειτουργία προϋποθέτει πάντα τρεις ανεξάρτητες εκδηλώσεις, ριζικά αντίθετου χαρακτήρα, που είναι παρούσες μέσα του σε κατάσταση λανθανουσών ιδιοτήτων, αόρατες και ακατάληπτες». |
17.124.Α |
Ακόμα, παιδί μου, και ο ιερός μας Θεομερτμάλογος, η πρωταρχική δηλαδή εκπόρευση του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου μας, από τη στιγμή της εμφάνισής του, συμμορφώνεται σ αυτό το νόμο, και στις μεταγενέστερες πραγματοποιήσεις του δίνει αντίστοιχα αποτελέσματα. |
17.125.Α |
Το Πανταχού Παρόν Ενεργό Στοιχείο Οκιντανόχ υφίσταται κι αυτό τούτη την ιερή διαδικασία του «Αϊεϊοϊουοά», ή των «Τύψεων». |
17.125-6.Α |
Η ιδιαιτερότητα αυτού του στοιχείου σ αυτή τη διαδικασία συνίσταται στο ότι ενώ, κατά τη διάρκεια της άμεσης δράσης γύρω του τού ιερού Θεομερτμάλογου ή των εκπορεύσεων κάποιου συνηθισμένου ήλιου, αυτό διασπάται στα τρία αρχικά του μέρη, τα οποία εν συνεχεία υπάρχουν με τρόπο σχεδόν ανεξάρτητο, μόλις η δράση αυτή κοπάσει, τα μέρη του συγχωνεύονται εκ νέου για να υπάρξουν σαν ένα σύνολο ενιαίο. |
18 Το Αρχι-εξωφρενικό |
|
18.151-2.Α |
«Το μέταλλο που λέγεται “ερυθρός χαλκός”, αυτό που μόλις τώρα έφερα μέσα στη σφαίρα, όπου σκοπεύω να διοχετεύσω τεχνητά τη δράση των ενεργών μερών του Οκιντανόχ, έχει αυτή τη στιγμή την ειδική πυκνότητα 444, με μέτρο τη μονάδα της πυκνότητας του ιερού στοιχείου “Θεομερτμάλογος”· με άλλα λόγια, ένα άτομο αυτού του μετάλλου είναι 444 φορές πιο πυκνό και 444 λιγότερο ζωογόνο από ένα άτομο του ιερού Θεομερτμάλογου. |
18.154.Α |
Ο «χρυσός» δεν είναι άλλο από το μέταλλο που εμείς ονομάζουμε «Πρτζαθαλάβρ», το ειδικό βάρος του οποίου — με μέτρο πάλι το στοιχείο του ιερού Θεομερτμάλογου — είναι 1.439, το άτομο του δηλαδή είναι κάτι περισσότερο από τρεις φορές λιγότερο ζωογόνο από το μέταλλο του «ερυθρού χαλκού». |
23 Τέταρτη προσωπική επίσκεψη του Βεελζεβούλ στον πλανήτη Γη |
|
23.267.Α |
Όσο για εκείνα που είχαν τελειοποιηθεί συνειδητά και είχαν οδηγήσει την ευαισθησία της αντίληψης των οπτικών τους οργάνων — όπως άλλωστε το κάνουν παντού όλα τα τρίμυαλα όντα — μέχρι την «Ολουεσουλτρατεσνοχνιανή» κατάσταση, αυτά απέκτησαν τη δυνατότητα να διακρίνουν στην ίδια αυτή απόσταση το είδωλο κάθε κοσμικής ενότητας, της οποίας η εμφάνιση και η μετέπειτα ύπαρξη εξαρτιόταν από κρυσταλλώσεις που προέκυπταν απευθείας από τον ιερό Θεομερτμάλογο, δηλαδή από τις εκπορεύσεις του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου μας. |
39 Ο Άγιος Πλανήτης του Καθαρτηρίου |
|
39.298.Β |
Έτσι λοιπόν, καλό μου παιδί, όταν ο ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΣ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ανέλαβε να τροποποιήσει τη λειτουργία των δύο πρωταρχικών ιερών νόμων, κατηύθυνε τη δράση τους, που εκπήγαζε από το εσωτερικό του Απόλυτου Ήλιου, προς το συμπαντικό διάστημα, δημιουργώντας έτσι την «εκπόρευση του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου», που σήμερα ονομάζεται «Θεομερτμάλογος» ή «Θεός ο Λόγος». |
39.299.Β |
Ο Αγιότατος Θεομερτμάλογος εκδηλωνόταν με τις ιδιότητες της τρίτης άγιας δύναμης του ιερού Τριαμαζικάμνω, ενώ τα αποτελέσματα της δράσης του καθενός από τους νέους «Ήλιους Δεύτερης Τάξης» πήραν τη θέση της πρώτης άγιας δύναμης, και τα αποτελέσματα που εξασκούνταν στον καθένα από αυτούς τους νέους «Ήλιους Δεύτερης Τάξης», από το σύνολο των άλλων, πήραν τη θέση της δεύτερης άγιας δύναμης του ιερού νόμου. |
39.301-2.Β |
Τα Χερουβείμ μας, έδωσαν επίσης ονόματα στις εκπορεύσεις και στις ακτινοβολίες που εκλύονται απ όλους τους διαφορετικής κλίμακας κόσμους και μέσα από τις οποίες εκπληρώνεται ο Μέγιστος κοσμικός Τρωγωαυτοεγωκράτης. Τα ονόματα που τους έδωσαν υπάρχουν μέχρι τις μέρες μας, και είναι: |
39.302.Β |
1. Για τις εκπορεύσεις του Ίδιου του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου, όπως ήδη σου είπα: «Θεομερτμάλογος», ή «Θεός ο Λόγος». |
39.302.Β |
2. Για τις ακτινοβολίες καθενός από τους Ήλιους Δεύτερης Τάξης: «Μεντοκιφετζόιν». |
39.302.Β |
3. Για τις ακτινοβολίες κάθε πλανήτη χωριστά: «Δυναμουμτζόιν». |
39.302.Β |
4. Γι αυτές των μικρόκοσμων: «Φωτοϊντζόιν». |
39.302.Β |
5. Για τις ακτινοβολίες που εκλύονται από τους Τεταρτόκοσμους: «Χανμπλεντζόιν». |
39.302.Β |
6. Για τις ακτινοβολίες του συνόλου των πλανητών κάθε ηλιακού συστήματος: «Αστρολουολουσιτζόιν». |
39.302.Β |
7. Για το σύνολο των ακτινοβολιών όλων των πρωτοεμφανιζόμενων Ήλιων Δεύτερης Τάξης «Πολοροθεοπάρλ». |
39.305.Β |
Έτσι λοιπόν, παιδί μου, μόλις συμπληρώθηκε αυτή η καινούργια επένδυση και άρχισε να λειτουργεί με τον επιθυμητό τρόπο στην παρουσία εκείνων των Τεταρτόκοσμων, τούτοι έπαψαν πια να λέγονται «Τεταρτόκοσμοι» και ονομάστηκαν «όντα», λέξη που σήμαινε «τα έχοντα δύο φύσεις», και η δεύτερη επένδυσή τους ονομάστηκε τότε «σώμα Κεστζάν». |
39.305.Β |
Αργότερα, όταν αυτό το δεύτερο σώμα των σχηματισμών με διπλή φύση απόκτησε όλα όσα του χρειάζονταν, και όταν όλες οι λειτουργίες που αρμόζουν στις κοσμικές πραγματώσεις αυτής της τάξης καθιερώθηκαν με τρόπο οριστικό, εκείνοι οι σχηματισμοί άρχισαν με τη σειρά τους, και στην ίδια βάση, διαμέσου μιας ορισμένης μεταβολής της λειτουργίας τους, να απορροφούν και να αφομοιώνουν κοσμικές ουσίες που προέρχονταν κατευθείαν από τον Αγιότατο Θεομερτμάλογο, από τις οποίες επενδύθηκαν μέσα τους αναλογίες ενός τρίτου είδους. Αυτές οι επενδύσεις, που αποτελούν τα «ιερά ανώτερα μέρη» των όντων, ονομάστηκαν «ανώτερα οντικά σώματα». |
39.308-9.Β |
Το ανώτερο όμως οντικό σώμα, επειδή αποτελείται από κρυσταλλώσεις που προέρχονται κατευθείαν από τον ιερό Θεομερτμάλογο, δεν μπορεί ποτέ να αποσυντεθεί μέσα στα όρια του ηλιακού εκείνου συστήματος όπου το ον είδε το φως και όπου πέρασε την ύπαρξη του. Αυτό το ανώτερο μέρος πρέπει να παραμείνει μέσα σ εκείνο το ηλιακό σύστημα για όσο διάστημα δεν έχει τελειοποιηθεί μέχρι την απαιτούμενη βαθμίδα του Νου, η οποία παρέχει στους κοσμικούς σχηματισμούς αυτής της τάξης την ικανότητα του «Ιρανκιπαέχ», την ικανότητα δηλαδή που έχουν οι πραγματώσεις οι οποίες συγκροτούνται από ιερότατες ουσίες να υπάρχουν χωρίς να εξαρτώνται από κάποιον Κεστζανικό σχηματισμό, ούτε και από την «οδυνηρή επίδραση» κανενός εξωτερικού κοσμικού παράγοντα, οποιοσδήποτε κι αν είναι αυτός. |
39.332-3.Β |
Λοιπόν, στις αρχές, τον καιρό που αυτά τα ανώτατα οντικά μέρη εμφανίζονταν στα όντα με τη διαδικασία που σου περιέγραψα, και τελειοποιούνταν μέχρι την επιθυμητή βαθμίδα του αντικειμενικού Νου — μ άλλα λόγια, όταν σύμφωνα προς το «κατώτερο Μντνελ-ιν» του ιερού Επταπαραπαρσινόχ σχηματιζόταν στα όντα το σώμα Κεστζάν από τη δεύτερη οντική τροφή, κι όταν σύμφωνα προς το «ανώτερο Μντνελ-ιν» του ίδιου ιερού νόμου επενδυόταν και τελειοποιόταν το «τρίτο οντικό σώμα» ή «ανώτερο σώμα» από την τρίτη οντική τροφή — μόλις αυτά τα ανώτερα οντικά σώματα, που τελειοποιήθηκαν ολότελα, αποχωρίζονταν από τα κατώτερα οντικά τους μέρη, θεωρούνταν άξια να έλθουν σε κοινωνία με την Αγιότατη Αρχική Πηγή και να εκπληρώσουν έτσι το θείο πεπρωμένο τους. |
39.333.Β |
Κι αυτό συνεχιζόταν έτσι μέχρι εκείνο το φοβερό κοσμικό γεγονός που, όπως σου είπα, είναι σήμερα γνωστό με το όνομα «Τσουτμπογκλιτανική περίοδος». |
39.333.Β |
Πριν από αυτή τη γενική κοσμική συμφορά, όλα τα «ανώτερα οντικά σώματα», τα οποία εμφανίζονταν και τελειοποιούνταν σε ορισμένους Τεταρτόκοσμους και στους άμεσους απογόνους τους, έρχονταν σε απευθείας κοινωνία με τον ίδιο τον Αγιότατο Πρωτόκοσμο, επειδή η συνολική τους παρουσία πραγμάτωνε ακόμη αποτελέσματα που Του αντιστοιχούσαν πλήρως. |
39.333.Β |
Μέχρις αυτό το τρομερό κοσμικό γεγονός, ο ιερός Θεομερτμάλογος, που εκπήγαζε από τον Αγιότατο Απόλυτο Ήλιο, υπήρχε ακόμη σε καθαρή κατάσταση, χωρίς την πρόσμιξη κανενός σχηματισμού ξένης προέλευσης προικισμένου με ιδιαίτερες υποκειμενικές ιδιότητες, κι έτσι όταν ο ιερός Θεομερτμάλογος εισχωρούσε στην ατμόσφαιρα των πλανητών όπου συγκροτούνταν οι ιερές κρυσταλλώσεις, τα αποτελέσματα των οποίων, μετά από μετασχηματισμό διαμέσου των «όντων-συσκευών», υπηρετούσαν την επένδυση και την τελειοποίηση των ανώτερων οντικών σωμάτων, αυτά τα τελευταία αποκτούσαν μια παρουσία απόλυτα σύμφωνη προς τις συνθήκες που απαιτούνται για την ύπαρξη στη σφαίρα του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου. |
39.333-4.Β |
Αργότερα, όμως, όταν πια εκείνη η κοσμική καταστροφή ανάγκασε τον Αγιότατο Απόλυτο Ήλιο να προσδώσει στις εκπορεύσεις του ιερού Θεομερτμάλογου υποκειμενικές ιδιότητες προερχόμενες από συγκεντρώσεις ξένης προέλευσης, τούτοι οι ιεροί κοσμικοί σχηματισμοί έχασαν τη δυνατότητα να αντιστοιχούν προς τις συνθήκες που απαιτούνται για την ύπαρξη στη σφαίρα της Αγιότατης Αρχικής Πηγής. |
39.334.Β |
Η παρεμβολή της ξένης προέλευσης συγκεντρώσεων στον ιερό Θεομερτμάλογο ήταν εντελώς απροσδόκητη και έγινε για τους παρακάτω λόγους: |
39.334.Β |
Κάθε ανώτερο οντικό σώμα, αφού τελειοποιόταν μέχρι το επίπεδο ενός ανεξάρτητου Ατόμου, αποκτούσε το δικό του νόμο του ιερού Τριαμαζικάμνω και γινόταν, σε μικρογραφία, μια πηγή εκπορεύσεως ανάλογη προς τον Αγιότατο Απόλυτο Ήλιο. Όταν όμως αυτά τα ανεξάρτητα ιερά Άτομα αυξήθηκαν, τότε καθιερώθηκε ανάμεσα στις εκπορεύσεις τους και στην ατμόσφαιρα του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου μια «Γενεοτριαμαζικαμνιανή επαφή», η οποία προκάλεσε σ αυτά τα «τελειοποιημένα ανώτερα οντικά μέρη» τη φοβερή καταστροφή που είπαμε. |
39.334.Β |
Βέβαια, η δράση του αποτελέσματος αυτής της «Γενεοτριαμαζικαμνιανής επαφής» εναρμονίστηκε σε λίγο με τη δράση που ήδη ασκούσε ο Αγιότατος Απόλυτος Ήλιος μας· από εκείνη όμως τη στιγμή, οι εκπορεύσεις του ιερού Θεομερτμάλογου παρέμειναν τροποποιημένες και οι πρώτες συνέπειες αυτής της συμφοράς προκάλεσαν, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, διάφορες διαταραχές στις αρμονικές κινήσεις πολλών ηλιακών συστημάτων, καθορίζοντας έτσι μια δυσαρμονία στην εσωτερική λειτουργία ορισμένων πλανητών τους. |
39.334.Β |
Τότε ακριβώς αποσπάστηκε από το ηλιακό σύστημα «Χλαρτουμάνο» ο πασίγνωστος πλανήτης, ο προικισμένος με εντελώς εξαιρετικές ιδιαιτερότητες που από τότε παραμένει απομονωμένος στο διάστημα, και σήμερα ονομάζεται «Τύψεις συνειδήσεως». |
39.334.Β |
Αυτή η «Γενεοτριαμαζικαμνιανή επαφή» συνέβη διότι, μέσα στην ίδια την ατμόσφαιρα του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου, εκείνα τα ανώτερα οντικά σώματα άρχισαν να εκλύουν ασυνήθιστες δονήσεις διαφόρων προελεύσεων, οι οποίες, όταν συγχωνεύονταν με τις εκπορεύσεις του Αγιότατου Απόλυτου Ήλιου, εισχωρούσαν μαζί τους παντού μέσα στο Μεγαλόκοσμο, φτάνοντας μέχρι τους πλανήτες όπου εξακολουθούσαν να αναδύονται μέσα στα όντα τα ανώτερα οντικά σώματα. Αυτές οι ασυνήθιστες δονήσεις μετασχηματίζονταν τότε και κρυσταλλώνονταν μαζί με τον ιερό Θεομερτμάλογο, συμμετέχοντας έτσι στην επένδυση των «ανώτερων μερών» των όντων. |
39.335.Β |
Από τότε, η παρουσία αυτών των ιερών πραγματοποιήσεων απέκτησε ιδιαίτερες ιδιότητες που οφείλονταν στο ότι ορισμένες εκδηλώσεις των άλλων μερών του όντος, μέσα στο οποίο αυτές οι ιερές πραγματοποιήσεις επενδύονταν, συμμετείχαν στο σχηματισμό τους και ενσωματώνονταν μαζί τους για να δώσουν παράδοξα αποτελέσματα, τα οποία αργότερα ονομάστηκαν και ονομάζονται ακόμη και σήμερα «οι αμαρτίες του σώματος της ψυχής». |
40 Ο Βεελζεβούλ διηγείται πώς οι άνθρωποι έμαθαν και εν συνεχεία ξέχασαν τον θεμελιώδη κοσμικό νόμο του Επταπαραπαρσινόχ |
|
40.16.Γ |
Αργότερα θα σου εξηγήσω τι σημαίνει «Παγκόσμιος Νιριουνοσιανός ήχος», έκφραση που για πρώτη φορά χρησιμοποίησαν εκείνοι οι δύο αξιόλογοι γήινοι σοφοί. Στο μεταξύ, για να καταλάβεις ξεκάθαρα τις εξηγήσεις που πρόκειται να ακολουθήσουν για το δεδομένο θέμα, πρέπει να ξέρεις ότι, σε όλους τους πλανήτες, οι αληθινοί σοφοί παίρνουν σαν μονάδα αναφοράς για τους συγκριτικούς υπολογισμούς του ειδικού βάρους και των ειδικών δονήσεων, εκείνο που η αντικειμενική επιστήμη ορίζει ως το απειροελάχιστο σωματίδιο του Αγιότατου Θεομερτμάλογου που εμπεριέχει ακόμα τη «ζωογονητική πληρότητα» των τριών άγιων δυνάμεων του ιερού Τριαμαζικάμνω. Ενώ στον πλανήτη σου, οι αληθινοί σοφοί, όπως ακριβώς και οι σοφοί της νέας φουρνιάς κάθε εποχής, για να πετύχουν τον ίδιο στόχο, δηλαδή για να «υπολογίσουν συγκριτικά» κάθε διακεκριμένο μέρος, με διαφορετικές ιδιότητες, μιας οποιασδήποτε ολότητας — για να προσδιορίσουν, ας πούμε, το «ειδικό βάρος» των διάφορων ενεργών στοιχείων που ανακαλύπτουν από όλα τα άλλα στοιχεία που πρέπει να βρίσκονται στις σφαίρες όπου κυλάει η ύπαρξή τους — έπαιρναν ανέκαθεν ως μονάδα αναφοράς αυτό που ονομάζουν «άτομο του υδρογόνου», θεωρώντας, δεν ξέρουμε γιατί, ότι ήταν ταυτόχρονα αδιαίρετο και το μικρότερο από τα πάντα. |
40.48.Γ |
Επ ευκαιρία, αξίζει να επισημανθεί εδώ ότι ο λόγος που οι υπολογισμοί και οι υποθέσεις εκείνων των αξιόλογων γήινων σοφών αποδείχθηκαν σχεδόν ακριβείς, ήταν επειδή πήραν κατά τύχη σαν βάση των υπολογισμών τους την ίδια μονάδα που χρησιμοποιείται παντού στον Μεγαλόκοσμο, δηλαδή το απειροελάχιστο σωματίδιο της αγιότατης ουσίας του Θεομερτμάλογου, που μπορεί ακόμα να εμπεριέχει ολόκληρη τη ζωογονητική δύναμη που του είναι σύμφυτη. |