Study of Beelzebub's Tales

Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος

Μικρόκοσμος

 

9 Η αιτία της γέννησης της Σελήνης

9.76.Α

Λοιπόν, παιδί μου, εμφανίστηκαν και στον πλανήτη Γη «Αναλογίες-του-Όλου» ή, όπως επίσης ονομάζονται, «Μικρόκοσμοι»· και στη συνέχεια, αυτοί οι Μικρόκοσμοι, συγκρότησαν τη λεγόμενη «Οντουριστολνιανή» ή «Πολορμεντερχτική» βλάστηση.

9.76.Α

Ακόμα πιο έπειτα, οι Μικρόκοσμοι σχημάτισαν ομάδες, όπως συνήθως γίνεται, για να συγκροτήσουν διάφορες μορφές «Τεταρτόκοσμων», με τρία συστήματα μυαλών.

Και ανάμεσα σ’ αυτούς τους τελευταίους, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι δίποδοι «Τεταρτόκοσμοι» που πριν λίγο τους αποκάλεσες «γλίτσηδες».

 

16 Η σχετικότητα της έννοιας του Χρόνου

16.112.Α

Κάθε σταγόνα νερού που περιέχει αυτή η καράφα αντιπροσωπεύει, ακόμα κι αυτή, έναν ανεξάρτητο κόσμο, έναν κόσμο από «Μικρόκοσμους».

Μέσα στον μικρό αυτό κόσμο, όπως και μέσα στους άλλους κόσμους, εμφανίζονται και υπάρχουν απειροελάχιστα και σχετικά ανεξάρτητα «άτομα» ή «όντα».

16.112.Α

Για τα όντα του απειροελάχιστου κόσμου, ο Χρόνος ρέει με την ίδια αλληλουχία με την οποία γίνεται αισθητός από όλα τα άτομα, όλων των άλλων κόσμων. Αυτά τα απειροελάχιστα όντα, ακριβώς όπως και τα όντα που ανήκουν σε κόσμους διαφορετικής «κλίμακας», έχουν και αυτά, για καθεμιά από τις αντιλήψεις και τις εκδηλώσεις τους, εμπειρίες μιας καθορισμένης διάρκειας· και ακριβώς όπως εκείνα, νιώθουν τη ροή του Χρόνου συγκρίνοντας μεταξύ τους τις αντίστοιχες διάρκειες των φαινομένων που τα περιβάλλουν.

16.112.Α

Όπως και τα όντα όλων των άλλων κόσμων, γεννιούνται, μεγαλώνουν, ενώνονται και χωρίζουν με σκοπό αυτό που ονομάζουμε «γεννετήσιο αποτέλεσμα»· αρρωσταίνουν, υποφέρουν, και, όπως και κάθε υπαρκτό στο οποίο δεν παγιώθηκε ο Αντικειμενικός Νους, τελικά καταστρέφονται για πάντα.

16.112.Α

Για ολόκληρη τη διαδικασία της ύπαρξης των απειροελάχιστων όντων αυτού του μικρού κόσμου, όπως και των άλλων κόσμων, απαιτείται ένας Χρόνος συγκεκριμένης διάρκειας, ανάλογης προς αυτή των γύρω φαινομένων που εκδηλώνονται στη δεδομένη «κοσμική κλίμακα».

16.114.Α

Ενώ στην πραγματικότητα, σύμφωνα με την αίσθηση του Χρόνου που έχουν οι ευνοούμενοί σου στον πλανήτη Γη, ολόκληρη η διάρκεια της ύπαρξης εκείνων των «όντων-Μικρόκοσμων» περιορίζεται, το πολύ, σε μερικά από τα «λεπτά» τους, και κάποτε μόλις σε μερικά από τα «δευτερόλεπτα» τους.

 

39 Ο Άγιος Πλανήτης του Καθαρτηρίου

39.301.Β

Όσο για τους μικρότερους από εκείνους τους «σχετικά ανεξάρτητους σχηματισμούς», που εμφανίστηκαν στους πλανήτες σύμφωνα με τη νέα ιδιαιτερότητα του πέμπτου Στόπιντερ του ιερού Επταπαραπαρσινόχ, και που είναι οι απειροελάχιστες αναλογίες του Παντός, αυτοί ονομάστηκαν «Μικρόκοσμοι».

Τέλος, οι «συναθροίσεις των Μικρόκοσμων» που κι αυτές συγκεντρώθηκαν πάνω στους πλανήτες, σύμφωνα με τον κοσμικό νόμο δεύτερης τάξης που ονομάζεται «αμοιβαία έλξη των ομοίων», ονομάστηκαν «Τεταρτόκοσμοι».

39.301-2.Β

Τα Χερουβείμ μας, έδωσαν επίσης ονόματα στις εκπορεύσεις και στις ακτινοβολίες που εκλύονται απ’ όλους τους διαφορετικής κλίμακας κόσμους και μέσα από τις οποίες εκπληρώνεται ο Μέγιστος κοσμικός Τρωγωαυτοεγωκράτης.

Τα ονόματα που τους έδωσαν υπάρχουν μέχρι τις μέρες μας, και είναι:

39.302.Β

4. Γι’ αυτές των μικρόκοσμων: «Φωτοϊντζόιν».

39.302.Β

Ονόμασαν τέλος το σύνολο των αποτελεσμάτων που προκύπτουν απ’ όλες τις μικρές ή μεγάλες κοσμικές πηγές «συνολικό κοσμικό Ανσαμπλουιτζάρ».

39.303.Β

Και τώρα, παιδί μου, μετά απ’ όλα αυτά που σου εξήγησα, μπορούμε να επανέλθουμε στο θέμα μας: γιατί και πώς τα ανώτερα οντικά σώματα, ή, όπως τα λένε οι ευνοούμενοί σου, οι «ψυχές», εμφανίστηκαν στο Σύμπαν, και γιατί ο ΚΟΙΝΟΣ ΠΑΝ-ΟΝΤΙΚΟΣ μας ΠΑΤΕΡΑΣ έστρεψε τη Θεία προσοχή ΤΟΥ προς αυτές ακριβώς τις κοσμικές εκφάνσεις;

39.303.Β

Πραγματικά, μόλις «η συνολική ισορροπία της κοσμικής αρμονίας» είχε καθιερωθεί και είχε ρυθμιστεί σε όλους τους κόσμους της κάθε κλίμακας, οι Τεταρτόκοσμοι, αυτές δηλαδή οι σχετικά ανεξάρτητες «συναθροίσεις των μικρόκοσμων» που εμφανίστηκαν στην επιφάνεια των πλανητών, βρήκαν εκεί περιβάλλουσες συνθήκες οι οποίες αντιστοιχούσαν συμπτωματικά σε ορισμένα παρόντα σ’ αυτούς δεδομένα που τους επέτρεπαν να υπάρχουν για ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα χωρίς «Σεκρουάνο», μ’ άλλα λόγια χωρίς «σταθερή ατομική ένταση». Τότε λοιπόν στην παρουσία του καθενός τους εμφανίστηκε η αυτόματη δυνατότητα να κινούνται ανεξάρτητα, από το ένα μέρος στο άλλο, στην επιφάνεια των πλανητών.

39.303.Β

Κι όταν ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ μας πρόσεξε αυτή την αυτόματη κίνησή τους, ΤΟΥ ήρθε για πρώτη φορά η Θεία έμπνευση να τη χρησιμοποιήσει σαν βοήθεια στη διακυβέρνηση του διευρυνόμενου Κόσμου.

39.308.Β

Και τώρα άκουσε τι συμβαίνει στα δύο πρώτα οντικά σώματα, δηλαδή στο πλανητικό σώμα και στο σώμα Κεστζάν:

Μετά το πρώτο ιερό Ρασκουάρνο, το πλανητικό σώμα, το οποίο αποτελείται από μικρόκοσμους, δηλαδή από κρυσταλλώσεις που μετασχηματίστηκαν από τον πλανήτη, αποσυντίθεται σύμφωνα μ’ έναν κοσμικό νόμο δεύτερης τάξης που λέγεται «Ρεταρνοτολτούρ», και διασπάται βαθμιαία στις πρωταρχικές του ουσίες πάνω στον ίδιο τον πλανήτη.

 

42 Ο Βεελζεβούλ στην Αμερική

42.125.Γ

Αλλά για διάφορους λόγους, άλλους συμπτωματικούς κι άλλους για τους οποίους έφταιγαν μόνο οι ίδιοι, η συνολική παρουσία των ευνοουμένων σου έγινε τόσο παράξενη, ώστε η δράση εκείνης της γενικής κοσμικής πραγματοποίησης συνέβαινε μέσα τους διαφορετικά απ’ ό,τι στην παρουσία των τρίμυαλων όντων που κατοικούν στους άλλους πλανήτες· δηλαδή, αντί για «τύψεις της συνείδησης», εμφανίζονταν συνήθως, και διαδίδονταν ευρύτατα, ορισμένες συγκεκριμένες διαδικασίες που λέγονται «αμοιβαία καταστροφή των Μικρόκοσμων μέσα στους Τεταρτόκοσμους», διαδικασίες τις οποίες θεωρούσαν και ονόμαζαν «επιδημίες», και τα αρχαία χρόνια ήταν γνωστές με τα ονόματα «Καλιουνιούμ», «Μορκρόχ», Σελνοάνο» κ.λπ… ενώ σήμερα τις λένε «Πανούκλα», «Χολέρα», «Ισπανική Γρίππη», και ούτω καθεξής.