| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Μπουλμαρσάν |
|---|---|
44 Για το Βεελζεβούλ, η ανθρώπινη αντίληψη της δικαιοσύνης είναι, μιλώντας αντικειμενικά, μία «καταραμένη αυταπάτη» |
|
44.268.Γ |
Επειδή το ζευγάρι αυτό είχε, από κάθε άποψη, μια υγιή κληρονομικότητα, και καθώς στην ήπειρό τους οι εξωτερικές συνθήκες της συνηθισμένης ύπαρξης ήταν ακόμη κάπως φυσιολογικές και αποδείχτηκαν ιδιαίτερα ευνοϊκές για τούτο το ζευγάρι, το αποτέλεσμα της ιερής διαδικασίας τους, δηλαδή ο «γιος» τους, που αργότερα ονομάστηκε Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, δέχτηκε στην παρουσία του, από την αρχή της εμφάνισης του και κατά τη διάρκεια της νηπιακής του ηλικίας, δεδομένα που ήταν σχεδόν απαράλλαχτα με εκείνα τα οποία λαμβάνουν κατά την έλευσή τους, προκειμένου να αποκτήσουν το απαραίτητο είναι για τη μελλοντική υπεύθυνη ύπαρξή τους, τα Κεστσαπμαρτνιανά τρίμυαλα όντα όλων των άλλων πλανητών του Μεγαλόκοσμού μας. Καθώς δε οι παραγωγοί του, ή «γονείς» του, όπως τους λένε, έτυχε να νιώσουν την επιθυμία να προετοιμάσουν το αποτέλεσμά τους για να γίνει ένα υπεύθυνο ον που θα κάνει το επάγγελμα του «σοφού», και καθώς έτυχε να του βρουν κατάλληλους οδηγούς, αυτός, μόλις έφτασε στην υπεύθυνη ηλικία, έγινε ένας πρώτης τάξεως σοφός — για τον πλανήτη Γη, φυσικά. |
44.268.Γ |
Σύντομα μάλιστα έγινε, με την επιστημονική του αξία, ισότιμο μέλος της εταιρίας των Αχαλντανών. |
44.268.Γ |
Στη διάρκεια της διαδικασίας της υπεύθυνης ύπαρξής του, που ήταν ολόκληρη αφιερωμένη στην επιστήμη, είδε μια μέρα ξεκάθαρα πόσο άξιζε πραγματικά, και διαπίστωσε ειλικρινά τη μηδαμινότητά του. |
44.269.Γ |
Επειδή όμως κρυσταλλώνονταν ακόμα μέσα του, όπως και στα περισσότερα τρίκεντρα όντα εκείνης της περιόδου, δεδομένα που προκαλούσαν την οντική παρόρμηση που λέγεται «αγάπη των ομοίων», αποφάσισε να χαράξει σε μάρμαρο ένα «Μπουλμαρσάν» με τίτλο «θετικές και αρνητικές επιδράσεις πάνω στον άνθρωπο», για να μπορέσουν να γνωρίσουν και τα άλλα όντα του πλανήτη του τις αλήθειες που είχε ανακαλύψει. |
44.269.Γ |
Στην ήπειρο Ατλαντίδα ονόμαζαν «Μπουλμαρσάν», αυτό που τα σύγχρονα όντα εκεί κάτω ονομάζουν «βιβλίο». |
44.269.Γ |
Είχα την ευκαιρία, στη διάρκεια της έκτης μου παραμονής εκεί κάτω, να δω με τα ίδια μου τα μάτια ένα πιστό αντίγραφο αυτού του Μπουλμαρσάν, γραμμένο σε χαυλιόδοντες του ζώου «Τσιρνιάνο», και μελέτησα συστηματικά το κείμενο του. |
44.269.Γ |
Θα σου είναι πολύ ενδιαφέρον και πολύ διδακτικό να μάθεις πώς το αντίγραφο του Μπουλμαρσάν που χαράχτηκε από το χέρι του Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, αντίγραφο το οποίο αποκρυπτογράφησα κατά την έκτη μου παραμονή στον πλανήτη σου, μπόρεσε να διατηρηθεί ως τη σύγχρονη εποχή· έτσι, λοιπόν, θα σου μιλήσω γι’ αυτό με συντομία. |
44.269.Γ |
Όταν το πρωτότυπο του Μπουλμαρσάν τελείωσε, τα άλλα σοφά μέλη της εταιρίας των Αχαλντανών το αποδέχτηκαν με ειλικρινή θαυμασμό, και το τοποθέτησαν στη μέση της κεντρικής «μητρόπολης» των όντων που ανήκαν στην εταιρία αυτή. |
44.270.Γ |
Καθώς όμως ο αριθμός των όντων που ενδιαφέρονταν για το κείμενο του Μπουλμαρσάν αυξανόταν αδιάκοπα, οι αρχηγοί της εταιρίας αποφάσισαν να του κάνουν πολλά αντίγραφα και να τα τοποθετήσουν στο κέντρο όλων των μητροπόλεων που βρίσκονταν τότε στις άλλες πόλεις της ηπείρου Ατλαντίδος, καθώς και στις άλλες ηπείρους. |
44.270.Γ |
Για το σκοπό αυτό, έκαναν επτά ακριβή αντίγραφα, από χαυλιόδοντες «Τσιρνιάνο». |
44.270.Γ |
Όπως μου έδειξαν οι «Σπιψυχοναλνιανές έρευνες» μου, ένα από αυτά τα αντίγραφα προοριζόταν για τη μητρόπολη μιας μικρής ηπείρου που ονομαζόταν «Σινκράγκα», που βρισκόταν κοντά στην ήπειρο Γκραμποντζέ. |
44.270.Γ |
Το αντίγραφο φαίνεται ότι μεταφέρθηκε στην ήπειρο Γκραμποντζέ, για να αποσταλεί, στη συνέχεια, στη μητρόπολη για την οποία προοριζόταν, όταν η δεύτερη μεγάλη καταστροφή αναστάτωσε τον άμοιρο πλανήτη σου· το μέρος πάντως της ηπείρου Γκραμποντζέ όπου βρισκόταν, διασώθηκε τυχαία, κι έτσι το αντίγραφο παρέμεινε άθικτο. |
44.270-1.Γ |
Μετά από αυτό το φοβερό γεγονός, τα γραφτά εκείνου του «εν αναμονή» Αγίου, του Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, έμειναν θαμμένα για καιρό κάτω από τα ερείπια, και σιγά-σιγά σκεπάστηκαν με «Κασιμάν». Και μόνο ύστερα από τριάντα περίπου αιώνες, όταν ξαναπολλαπλασιάστηκαν οι ευνοούμενοί σου, και ξέσπασε εκεί κοντά μια διαδικασία αλληλοκαταστροφής ανάμεσα στις κοινότητες οι οποίες ονομάζονταν «Φιλνουάνζι» και «Πλιταζουράλι», τα όντα που ανήκαν στην κοινότητα Φιλνουάνζι βρήκαν αυτό το αντίγραφο και το ξέθαψαν, ενώ έσκαβαν στην άμμο, ελπίζοντας να βρουν πόσιμο νερό γι’ αυτούς και τις καμήλες τους. |
44.271.Γ |
Λίγο αργότερα, έχοντας συνάψει, όπως συνήθιζαν τότε, αυτό που ονομάζουν εκεί κάτω «φιλική ειρήνη», και μοιράζοντας όλα όσα απόκτησαν στη διάρκεια της διαδικασίας αυτής με μεθόδους που τις είχαν εξίσου συνηθίσει, μεθόδους που λέγονται «προσαρτήσεις», «λεηλασίες», «φόροι», «επιτάξεις», και άλλες, οι δύο κοινότητες που λέγαμε πήραν η καθεμιά το μισό εκείνου του πραγματικά σημαντικού έργου, του οποίου η αξία περιοριζόταν, για τα γήινα όντα εκείνης της περιόδου, στη σπανιότητα και μόνο του υλικού του. |
44.271.Γ |
Το ένα από αυτά τα δύο μισά, περνώντας από τη μια ομάδα στην άλλη, για διάφορους λόγους, έπεσε τελικά, ύστερα από επτά αιώνες, στα χέρια των Αιγυπτίων αρχιερέων. |
44.271.Γ |
Το πρώτο μισό του αντιγράφου του Μπουλμαρσάν μεταφέρθηκε στη συνέχεια στην ήπειρο της Ασίας, και, περνώντας από χέρι σε χέρι, έφτασε κληρονομικά στον Αϊσοριανό ιερέα όπου το είδα για πρώτη φορά, στα μέσα της έκτης μου παραμονής. |
44.271.Γ |
Όσο για το άλλο μισό αυτού του έργου, ισοδύναμο του οποίου δεν υπήρξε και ούτε θα υπάρξει ποτέ εκεί κάτω, κι αυτό επίσης άλλαξε χέρια για διάφορους λόγους, και κατέληξε σε μια από τις περιοχές στο κέντρο της ηπείρου της Ασίας, όπου παραχώθηκε τελικά, όχι και πολύ βαθιά, μέσα στο έδαφος του πλανήτη κατά τη διάρκεια ενός φαινομένου που ονομάζεται «σεισμός». |
44.273.Γ |
«Έμαθα, έτσι, ότι ένας Αϊσοριανός ιερέας είχε στην κατοχή του το μισό αντίγραφο του Μπουλμαρσάν που δημιούργησε ο Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, και ότι αυτός ο Αϊσοριανός ιερέας υπήρχε στην ήπειρο της Ασίας, σε έναν τόπο που ονομαζόταν «Ούρμια». Πήγα τότε επιτόπου, και, αφού τον βρήκα, εξακρίβωσα αμέσως ότι είχε πραγματικά κάτι που το αποκαλούσε «μια όμορφη μάζα ελεφαντόδοντου», την οποία θεωρούσε αντίκα πολύ μεγάλης αξίας. |
44.273.Γ |
Ύστερα από σύντομες συζητήσεις, δέχτηκε να μου τη δείξει, αλλά δεν ήθελε με τίποτα να την πουλήσει· μετά πάντως από πολλές μέρες διαπραγματεύσεων, μου έδωσε την άδεια να την αντιγράψω σε αλάβαστρο, που θα έπαιρνα μαζί μου. |
44.273.Γ |
Το άλλο βέβαια μισό, αν και το ανακάλυψα γρήγορα, με την ίδια πάντοτε μέθοδο, κόπιασα πολύ και ταλαιπωρήθηκα να το πάρω στα χέρια μου και να αποκρυπτογραφήσω το κείμενο του. |
44.273.Γ |
Παρόλο που δεν είχε περάσει αρκετός χρόνος, όπως σου είπα, ώστε το δεύτερο μισό να παραχωθεί βαθιά μέσα στο έδαφος του πλανήτη, μου ήταν αδύνατο να το ξεθάψω χρησιμοποιώντας τα συνηθισμένα μέσα. |
44.273.Γ |
Η δυσκολία οφειλόταν στο ότι βρισκόταν κοντά σε ένα κέντρο ύπαρξης των ευνοουμένων σου· έπρεπε λοιπόν να προβλέψω τα πάντα και να πάρω τις απαραίτητες προφυλάξεις, ώστε να μην μπορέσει κανείς να μάθει και ούτε καν να υποψιαστεί τι γινόταν. |
44.273.Γ |
Ανάμεσα στα μέτρα που πήρα ήταν και η αγορά, από διάφορους μικρούς και μεγάλους ιδιοκτήτες, των χωραφιών που μ’ ενδιέφεραν, αλλά και των γειτονικών τους κτημάτων, όπου έβαλα αποκλειστικά και μόνο ξένους εργάτες να σκάβουν πηγάδια για ένα δήθεν μεταλλείο χαλκού. |
44.273-4.Γ |
Έτσι λοιπόν, παιδί μου, αφού ξαναβρήκα μ’ αυτό τον τρόπο τα δυο μισά του αντιγράφου του έργου εκείνου του «εν αναμονή Αγίου» Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, τα μετέφερα σε μια πόλη της χώρας που ονομάζεται σήμερα «Τουρκεστάν», και τότε ήταν ο τόπος της μόνιμης διαμονής μου, όπου άρχισα να αποκρυπτογραφώ τις επιγραφές και τις εικόνες που είχαν χαραχτεί στο Μπουλμαρσάν και διευκρίνιζαν την επιστημονική θέση του Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον με τίτλο «θετικές και αρνητικές επιδράσεις πάνω στον άνθρωπο». |
44.274.Γ |
Όταν θα επιστρέψουμε στο σπίτι, θα προσπαθήσω να θυμηθώ και να σου μεταδώσω κατά λέξη, αν είναι δυνατόν, το περιεχόμενο του μεγάλου αυτού έργου, που προερχόταν από το Νου και φτιάχτηκε από τα χέρια εκείνου του τρίμυαλου όντος· στο μεταξύ, όμως, θα περιοριστώ να σου εκθέσω το μέρος του κειμένου, όπου ο Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον όρισε για πρώτη φορά την έννοια του Καλού και του Κακού, θεωρώντας τις λέξεις αυτές σύμβολα των δυνάμεων που χρησιμεύουν ως βάση για τη συγκρότηση της παρουσίας, καθώς και για το σχηματισμό των διαδοχικών καταστάσεων κάθε σχετικά ανεξάρτητης κοσμικής έκφανσης, και κατά συνέπεια κάθε όντος. |
44.274.Γ |
Αν μεταφράζαμε στη γλώσσα μας τις ιδέες που εκθέτονταν σ’ εκείνο το Μπουλμαρσάν, θα μπορούσαμε να τις διατυπώσουμε ως εξής: |
44.274.Γ |
«Όπως δείχνουν τα πράγματα, εμείς οι άνθρωποι, σχηματιστήκαμε και εξακολουθούμε να είμαστε συγκροτημένοι, όπως και κάθε ενότητα που υπάρχει μέσα στο Σύμπαν, από τις ίδιες τρεις ανεξάρτητες δυνάμεις, μέσω των οποίων πραγματώνεται η διαδικασία της αλληλοϋποστήριξης όλων όσων υπάρχουν, δηλαδή από τις ακόλουθες τρεις παγκόσμιες δυνάμεις: |
44.274.Γ |
«Η πρώτη γεννιέται αδιάκοπα από αιτίες που εμφανίζονται στους κόλπους της ίδιας της Αρχικής Πηγής κάτω από την πίεση νέων εκφάνσεων, κι έπειτα εκχέεται έξω από την Αρχική Πηγή, λόγω αδράνειας. |
44.274.Γ |
«Η δεύτερη παγκόσμια δύναμη είναι αυτό στο οποίο μετατρέπεται η πρώτη δύναμη, όταν, έχοντας χάσει την ορμή της αδράνειας, τείνει να συγχωνευτεί και πάλι με την αρχή της έλευσής της, κάτω από τη δράση του θεμελιώδους νόμου, σύμφωνα με τον οποίο “τα αποτελέσματα κάποιας αιτίας πρέπει πάντα να ενοποιούνται και πάλι μ’ αυτή την αιτία”. |
44.274.Γ |
«Στη διαδικασία της συνολικής αλληλοϋποστήριξης, αυτές οι δύο δυνάμεις είναι τελείως ανεξάρτητες και διατηρούν, παντού και πάντα, σε όλες τους τις εκδηλώσεις, τις συγκεκριμένες ιδιότητες και ιδιαιτερότητές τους. |
44.275.Γ |
«Η πρώτη από τις δύο θεμελιώδεις δυνάμεις, αυτή που αναγκαστικά εκδηλώνεται πάντοτε έξω από την πηγή της έλευσής της, πρέπει να ενελίσσεται συνέχεια· αντίθετα, η δεύτερη, προσπαθώντας να συγχωνευτεί με την αιτία της έλευσής της, πρέπει παντού και πάντα να εξελίσσεται. |
44.275.Γ |
«Δεδομένου ότι η πρώτη από τις τρεις αυτές δυνάμεις προέρχεται από ζωογονητικές δράσεις που παράγονται μέσα στους κόλπους της Αιτίας όλων όσων υπάρχουν, κι έτσι δέχεται στην παρουσία της το σπέρμα της δυνατότητας που αυτή έχει να εκδηλώνει τη ζωογονητικότητα, μπορεί να θεωρείται σαν κάτι “Καλό”, δηλαδή σαν παράγοντας πραγματοποίησης αποτελεσμάτων που τείνουν να επιστρέψουν στην πηγή, αποτελέσματα που, σε σχέση με την πρώτη δύναμη, μπορούν και πρέπει να θεωρούνται σαν κάτι “Κακό”. |
44.275.Γ |
«Επιπλέον, η πρώτη δύναμη, η οποία εκδηλώνεται κάτω από τη δράση αναπόφευκτων και επιτακτικών αιτίων που εμφανίζονται μέσα στην ίδια την Αρχική Πηγή, μπορεί, από την άποψη αυτή, να θεωρείται σαν παθητική. «Η δεύτερη, η δύναμη της επιστροφής, επειδή πρέπει συνέχεια να αντιστέκεται για να έχει τη δυνατότητα να ενοποιηθεί και πάλι με την πηγή της, ή να διατηρείται τουλάχιστον αντίθετη προς το αντίστροφο ρεύμα της παθητικής πρώτης δύναμης η οποία δέχτηκε την ώθηση αδράνειας της Πρώτης Αρχής, πρέπει να θεωρείται σαν ενεργητική. |
44.275.Γ |
«Όσο για την τρίτη παγκόσμια δύναμη, δεν είναι άλλη από το αποτέλεσμα της αντιπαράθεσης που φέρνει παντού και πάντα αντιμέτωπες τις δυο αυτές θεμελιώδεις δυνάμεις, την κατερχόμενη και την ανερχόμενη. |
44.275.Γ |
«Παρόλο που η τρίτη ανεξάρτητη δύναμη δεν είναι παρά το αποτέλεσμα των δύο πρώτων θεμελιωδών δυνάμεων, είναι ωστόσο η πνευματοποιητική και συμβιβαστική αρχή κάθε κοσμικού σχηματισμού. |
44.275-6.Γ |
«Είναι η πνευματοποιητική και συμβιβαστική αρχή κάθε κοσμικού σχηματισμού, επειδή εμφανίζεται και πρέπει να υπάρχει εκεί σαν παρουσία για όσο χρονικό διάστημα υπάρχει ο σχηματισμός αυτός, που είναι αποτέλεσμα διάφορων αμοιβαίων ιδιαίτερων αντιπαραθέσεων που επέρχονται ανάμεσα στις δύο θεμελιώδεις δυνάμεις οι οποίες ρέουν σε δύο τελείως αντίθετες κατευθύνσεις». |
44.276.Γ |
Λοιπόν, με αυτήν ακριβώς την έννοια, καλό μου παιδί, πρωτοχρησιμοποιήθηκαν από τον κακότυχο Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον οι λέξεις «Καλό» και «Κακό». |
44.276.Γ |
Χάρη στο Μπουλμαρσάν του, όπως και σε άλλα δεδομένα που ξεκαθάρισα επιτόπου, κρυσταλλώθηκε μέσα μου για τον Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, καθώς και για όλα τα υπόλοιπα, μια προσωπική γνώμη τελείως διαφορετική από αυτήν που εκφράσανε οι ενάρετες ψυχές οι οποίες κατοικούσαν στον άγιο πλανήτη, όταν αποπεράτωσαν τις έρευνές τους που μπορεί να ήταν συνετές, αλλά ήταν σε λάθος κατεύθυνση. |
44.276.Γ |
Στο επαναλαμβάνω: ακόμα κι αν αληθεύει ότι η «ιδέα ενός εξωγενούς Καλού και Κακού» οφείλει την αρχή της στην ατομικότητα του Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, αυτός, κατά την άποψή μου, δεν ευθύνεται καθόλου για την ολέθρια μορφή που της δόθηκε αργότερα. |