| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Τσιρνιάνο |
|---|---|
44 Για το Βεελζεβούλ, η ανθρώπινη αντίληψη της δικαιοσύνης είναι, μιλώντας αντικειμενικά, μία «καταραμένη αυταπάτη» |
|
44.269.Γ |
Στην ήπειρο Ατλαντίδα ονόμαζαν «Μπουλμαρσάν», αυτό που τα σύγχρονα όντα εκεί κάτω ονομάζουν «βιβλίο». |
44.269.Γ |
Είχα την ευκαιρία, στη διάρκεια της έκτης μου παραμονής εκεί κάτω, να δω με τα ίδια μου τα μάτια ένα πιστό αντίγραφο αυτού του Μπουλμαρσάν, γραμμένο σε χαυλιόδοντες του ζώου «Τσιρνιάνο», και μελέτησα συστηματικά το κείμενο του. |
44.269.Γ |
Θα σου είναι πολύ ενδιαφέρον και πολύ διδακτικό να μάθεις πώς το αντίγραφο του Μπουλμαρσάν που χαράχτηκε από το χέρι του Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, αντίγραφο το οποίο αποκρυπτογράφησα κατά την έκτη μου παραμονή στον πλανήτη σου, μπόρεσε να διατηρηθεί ως τη σύγχρονη εποχή· έτσι, λοιπόν, θα σου μιλήσω γι’ αυτό με συντομία. |
44.269.Γ |
Όταν το πρωτότυπο του Μπουλμαρσάν τελείωσε, τα άλλα σοφά μέλη της εταιρίας των Αχαλντανών το αποδέχτηκαν με ειλικρινή θαυμασμό, και το τοποθέτησαν στη μέση της κεντρικής «μητρόπολης» των όντων που ανήκαν στην εταιρία αυτή. |
44.270.Γ |
Καθώς όμως ο αριθμός των όντων που ενδιαφέρονταν για το κείμενο του Μπουλμαρσάν αυξανόταν αδιάκοπα, οι αρχηγοί της εταιρίας αποφάσισαν να του κάνουν πολλά αντίγραφα και να τα τοποθετήσουν στο κέντρο όλων των μητροπόλεων που βρίσκονταν τότε στις άλλες πόλεις της ηπείρου Ατλαντίδος, καθώς και στις άλλες ηπείρους. |
44.270.Γ |
Για το σκοπό αυτό, έκαναν επτά ακριβή αντίγραφα, από χαυλιόδοντες «Τσιρνιάνο». |
44.270.Γ |
Το αντίγραφο φαίνεται ότι μεταφέρθηκε στην ήπειρο Γκραμποντζέ, για να αποσταλεί, στη συνέχεια, στη μητρόπολη για την οποία προοριζόταν, όταν η δεύτερη μεγάλη καταστροφή αναστάτωσε τον άμοιρο πλανήτη σου· το μέρος πάντως της ηπείρου Γκραμποντζέ όπου βρισκόταν, διασώθηκε τυχαία, κι έτσι το αντίγραφο παρέμεινε άθικτο. |
44.270-1.Γ |
Μετά από αυτό το φοβερό γεγονός, τα γραφτά εκείνου του «εν αναμονή» Αγίου, του Μακάρυ Κρονμπέρνκσιον, έμειναν θαμμένα για καιρό κάτω από τα ερείπια, και σιγά-σιγά σκεπάστηκαν με «Κασιμάν». Και μόνο ύστερα από τριάντα περίπου αιώνες, όταν ξαναπολλαπλασιάστηκαν οι ευνοούμενοί σου, και ξέσπασε εκεί κοντά μια διαδικασία αλληλοκαταστροφής ανάμεσα στις κοινότητες οι οποίες ονομάζονταν «Φιλνουάνζι» και «Πλιταζουράλι», τα όντα που ανήκαν στην κοινότητα Φιλνουάνζι βρήκαν αυτό το αντίγραφο και το ξέθαψαν, ενώ έσκαβαν στην άμμο, ελπίζοντας να βρουν πόσιμο νερό γι’ αυτούς και τις καμήλες τους. |
44.271.Γ |
Λίγο αργότερα, έχοντας συνάψει, όπως συνήθιζαν τότε, αυτό που ονομάζουν εκεί κάτω «φιλική ειρήνη», και μοιράζοντας όλα όσα απόκτησαν στη διάρκεια της διαδικασίας αυτής με μεθόδους που τις είχαν εξίσου συνηθίσει, μεθόδους που λέγονται «προσαρτήσεις», «λεηλασίες», «φόροι», «επιτάξεις», και άλλες, οι δύο κοινότητες που λέγαμε πήραν η καθεμιά το μισό εκείνου του πραγματικά σημαντικού έργου, του οποίου η αξία περιοριζόταν, για τα γήινα όντα εκείνης της περιόδου, στη σπανιότητα και μόνο του υλικού του. |
44.271.Γ |
Το ένα από αυτά τα δύο μισά, περνώντας από τη μια ομάδα στην άλλη, για διάφορους λόγους, έπεσε τελικά, ύστερα από επτά αιώνες, στα χέρια των Αιγυπτίων αρχιερέων. |
44.271.Γ |
Αυτός ο παράδοξος και πρωτότυπος συνδυασμός αρκετών χαυλιόδοντων Τσιρνιάνο, που τους ήταν ήδη ακατανόητος, νόμισαν ότι ήταν ένα ιερό κειμήλιο, και το διατήρησαν ως την περίοδο που ο Πέρσης αυτοκράτορας για τον οποίο σου μίλησα πήγε εκεί με τις ορδές του και «σάρωσε», όπως λένε, τη δυστυχισμένη Αίγυπτο. |
44.271.Γ |
Το πρώτο μισό του αντιγράφου του Μπουλμαρσάν μεταφέρθηκε στη συνέχεια στην ήπειρο της Ασίας, και, περνώντας από χέρι σε χέρι, έφτασε κληρονομικά στον Αϊσοριανό ιερέα όπου το είδα για πρώτη φορά, στα μέσα της έκτης μου παραμονής. |
44.271.Γ |
Όσο για το άλλο μισό αυτού του έργου, ισοδύναμο του οποίου δεν υπήρξε και ούτε θα υπάρξει ποτέ εκεί κάτω, κι αυτό επίσης άλλαξε χέρια για διάφορους λόγους, και κατέληξε σε μια από τις περιοχές στο κέντρο της ηπείρου της Ασίας, όπου παραχώθηκε τελικά, όχι και πολύ βαθιά, μέσα στο έδαφος του πλανήτη κατά τη διάρκεια ενός φαινομένου που ονομάζεται «σεισμός». |