Study of Beelzebub's Tales

Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος

Γκορναχούρ Ραούρχ

 

23 Τέταρτη προσωπική επίσκεψη του Βεελζεβούλ στον πλανήτη Γη

23.275.Α

Ο πρώτος εκείνος κληρονόμος του Γκορναχούρ Χαρχάρχ πήρε τότε το όνομα «Ραούρχ».

 

45 Κατά το Βεελζεβούλ το γεγονός ότι οι άνθρωποι βγάζουν τον ηλεκτρισμό από τη Φύση και τον ξοδεύουν χρησιμοποιώντας τον είναι μία από τις κυριότερες αιτίες της ελάττωσης της διάρκειας της ανθρώπινης ζωής

45.281-2.Γ

Απ’ όλα τα συμβάντα που μου επέτρεψαν να αναγνωρίσω ξεκάθαρα την πραγματικότητα αυτού του γεγονότος και να κρυσταλλώσω στη συνολική μου παρουσία τα «άφθαρτα» οντικά δεδομένα που μου προκάλεσαν μια απόλυτη βεβαιότητα, εκείνο που θα σε ενδιαφέρει περισσότερο είναι να μάθεις ότι, σε όλα αυτά, με βοήθησε πάρα πολύ το «αποτέλεσμα», ή, όπως θα έλεγαν οι ευνοούμενοί σου, ο «γιος», του φίλου της ουσίας μου Γκορναχούρ Χαρχάρχ, το νεαρό συνειδητό άτομο Γκορναχούρ Ραούρχ, το οποίο, όπως ο παραγωγός του, έκανε σκοπό της ύπαρξής του τη λεπτομερή μελέτη των ιδιοτήτων της κοσμικής ουσίας του πανταχού παρόντος Οκιντανόχ, και αξιώθηκε σιγά-σιγά να θεωρείται κι αυτό ένα σοφό τρίμυαλο ον ανώτερης βαθμίδας.

45.287.Γ

Από τη βραδιά της άφιξής μας, ρώτησα το φίλο της ουσίας μου, ενώ είχαμε μια φιλική συζήτηση, πώς πραγματωνόταν η διαδικασία ύπαρξης του διαδόχου του, του αγαπημένου μου «εξωτερικού Κεστζανιανού αποτελέσματος», ή, όπως θα έλεγαν οι ευνοούμενοί σου, του «βαφτιστικού» μου, Γκορναχούρ Ραούρχ.

45.287.Γ

Με ευχαρίστησε και μου είπε ότι η ύπαρξη του Ραούρχ κυλούσε ομαλότατα, και ότι είχε γίνει διάδοχος του από κάθε άποψη, αφού είχε διαλέξει, όπως κάποτε και ο ίδιος, να κάνει σκοπό της υπεύθυνης ύπαρξής του τη συστηματική μελέτη της πανταχού παρούσης ουσίας Οκιντανόχ.

45.288.Γ

Άρχισα να του εκθέτω πώς έχουν τα πράγματα εκεί σήμερα, καθώς και τα νέα δεδομένα που είχα συγκεντρώσει γι’ αυτήν την ανωμαλία, όταν, εκείνη ακριβώς τη στιγμή, μπήκε στο δωμάτιο το αποτέλεσμα του, ο Γκορναχούρ Ραούρχ.

45.289.Γ

Ίσως όμως, παιδί μου, δε με κατάλαβες όταν είπα ότι ο Γκορναχούρ Ραούρχ κούρνιαξε στη θέση του.

45.289.Γ

Είναι γεγονός ότι λόγω της εξωτερικής τους επένδυσης, τα τρίμυαλα όντα εκείνου του πλανήτη απόκτησαν, με την πάροδο του χρόνου, τη συνήθεια να μην μπορούν να αναπαυθούν αν δεν πάρουν τούτη τη στάση: γέρνοντας με έναν ορισμένο τρόπο, αφήνουν να πέσει όλο το βάρος του πλανητικού τους σώματος στα κατώτερα άκρα τους, και, γι’ αυτό τον τρόπο ανάπαυσης, τους έγινε σιγά-σιγά απαραίτητο να βρίσκονται σε ένα ορισμένο ύψος. Να γιατί εκείνα τα τρίμυαλα όντα συνήθισαν να στήνουν, σε κάποιο ύψος από το πάτωμα των κτιρίων όπου υπάρχουν, ειδικές μπάρες που τις ονομάζουν «κούρνιες».

45.289.Γ

Έτσι λοιπόν αφού βολεύτηκε στην κούρνια του και μου ευχήθηκε το καλωσόρισες, το αγαπημένο μου «εξωτερικό Κεστζανιανό αποτέλεσμα», ή «βαφτιστικό», ο Γκορναχούρ Ραούρχ, πήρε μέρος στη συζήτησή μας.

45.289-90.Γ

Ενώ όμως μιλούσαμε, παιδί μου, για διάφορα θέματα, είχα την περιέργεια να ρωτήσω το βαφτιστικό μου για ποιους λόγους κρυσταλλώθηκαν στην παρουσία του τα δεδομένα που του δημιούργησαν την παρόρμηση να ενδιαφερθεί σοβαρά για τη γνώση όλων των εκφάνσεων της κοσμικής ουσίας του πανταχού-παρόντος Οκιντανόχ και τον αξίωσαν να κάνει σημαντικές, κατά τον παραγωγό του, κοσμικές ανακαλύψεις. Ύστερα από τις λεπτομερείς του απαντήσεις, μου έγινε φανερό ότι η αφύσικη ύπαρξη των ευνοουμένων σου σίγουρα ασκεί μια ολέθρια δράση πάνω στη φυσιολογική ύπαρξη και τη συνειδητή τελειοποίηση των όντων που κατοικούν στον πλανήτη Άρη· ταυτόχρονα βρήκα στην ακριβέστατη απάντηση του, τη θεμελιωμένη σε επιστημονικές βάσεις, στοιχεία κατάλληλα να λύσουν το πρόβλημα το οποίο ο γερο-αρειανός φίλος μου, ο μεγάλος Τουφ-νεφ-τεφ, μου είχε ζητήσει να εξετάσει.

45.290.Γ

Θα προσπαθήσω, παιδί μου, να σου μεταδώσω στη γλώσσα μας, όσο το δυνατόν ακριβέστερα, το νόημα της απάντησης του.

45.290.Γ

Αφού συλλογίστηκε για λίγο το ερώτημα που του έθεσα, ο Γκορναχούρ Ραούρχ μου απάντησε με πολλή σοβαρότητα.

45.290.Γ

«Στην αρχή της ύπαρξής μου, στην ηλικία δηλαδή που προετοιμαζόμουν να γίνω υπεύθυνο ον, αφιέρωνα το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μου — όπως αρμόζει σε όλα τα τρίμυαλα όντα αυτής της ηλικίας — στις ασκήσεις για να αποκτήσω την ικανότητα να “συλλογίζομαι ενεργητικά με αδιάλειπτο τρόπο”· συνήθιζα λοιπόν τότε, κατά τα διαστήματα της απαραίτητης ανάπαυσης μου, να θέτω σε λειτουργία τις διάφορες πειραματικές συσκευές του παραγωγού μου.

45.290.Γ

«Στη διάρκεια όμως αυτής της περιόδου της ύπαρξής μου, παρατήρησα περισσότερο από μια φορά, ότι, ορισμένες ημέρες, η δύναμη και το επίπεδο της ενεργητικής μου σκέψης ελαττώνονταν ιδιαίτερα σημαντικά.

45.290.Γ

«Η διαπίστωση αυτή μου ξύπνησε ένα υποκειμενικό ενδιαφέρον, που με ωθούσε με επιτακτικό τρόπο να συνειδητοποιήσω τις αιτίες αυτού του γεγονότος. Άρχισα από τότε να αναζητώ τις αιτίες, μοιράζοντας την προσοχή μου και σε μένα τον ίδιο αλλά και σε ό,τι γινόταν γύρω μου, και μετά από ένα “Χρι”, βεβαιώθηκα ανεπιφύλακτα ότι η ανεπιθύμητη αυτή κατάσταση προξενιόταν μέσα μου κάθε φορά που έπαιρνε μπρος το μεγάλο μας “Βιοτσαχάν”.5

45.290.Γ

«Αυτό ακριβώς το γεγονός έγινε, από τη στιγμή που το διαπίστωσα, η αιτία του αυξημένου ενδιαφέροντος μου για την πανταχού παρούσα κοσμική ουσία, καθώς και για τη βαθιά μελέτη όλων των εκφάνσεων της.

45.290-1.Γ

«Το αποτέλεσμα των μετέπειτα πειραματικών ερευνών μου ήταν ότι απόκτησα, από την αρχή, μια αναρίθμητη σειρά αποδείξεων κάθε είδους, που μου επέτρεψε να διευκρινίσω, τόσο στον εαυτό μου όσο και στους άλλους, το γεγονός ότι η κοσμική ουσία Οκιντανόχ είναι ένα από τα στοιχεία της συνολικής παρουσίας της ατμόσφαιρας του πλανήτη μας, όπως και κάθε άλλου πλανήτη, στοιχείο που συμμετέχει στην εμφάνιση όλων των πλανητικών και επιπλανητικών σχηματισμών — στους οποίους εννοείται ότι συμπεριλαμβάνεται και το “Χραπρχαλιχροχνιανό” μέρος κάθε όντος — καθώς και στη στήριξη της ύπαρξής τους.

45.291.Γ

«Στη διάρκεια των κατοπινών πειραματικών ερευνών μου, βεβαιώθηκα επίσης απόλυτα ότι παρόλο που το ηλιακό μας σύστημα έχει, όπως όλα τα άλλα ηλιακά συστήματα του Μεγάλου μας Σύμπαντος, το δικό του “Ανσαμπλουιτζάρ”, και παρόλο που ο κάθε πλανήτης, με την ατμόσφαιρα του, είναι ο ειδικός τόπος συγκέντρωσης κοσμικών ουσιών διαφόρων τάξεων του δεδομένου συστημικού Ανσαμπλουιτζάρ, η κοσμική ουσία Οκιντανόχ δεν παύει να είναι αναπόσπαστο μέρος, και μάλιστα υπερίσχυαν, της παρουσίας κάθε πλανήτη.

45.291.Γ

«Τα πειράματα μου μου έδειξαν ακόμη ότι αυτή η κοσμική ουσία συγκεντρώνεται σε κάθε σύστημα με μια αναλογία αυστηρά προσδιορισμένη από την συμπαντική ισορροπία, και διανέμεται, σε αυστηρά καθορισμένες αναλογίες, στις ατμόσφαιρες όλων των πλανητών του δεδομένου ηλιακού συστήματος. Επομένως κάθε φορά που αυτή η συμπαντική ουσία ξοδεύεται, είτε τυχαία είτε σκόπιμα, σε ένα οποιοδήποτε μέρος του ατμοσφαιρικού χώρου, πρέπει να ανανεωθεί οπωσδήποτε, για να ισορροπήσουν και πάλι οι αναλογίες της στην ατμόσφαιρα, κάτι που πραγματοποιείται με την εισροή τέτοιας ουσίας, που έρχεται από άλλα μέρη. Κι αυτή η εξισορροποιητική μετατόπιση του Οκιντανόχ πρέπει να πραγματοποιείται όχι απλώς μεταξύ δύο σημείων της ατμόσφαιρας ενός πλανήτη, αλλά και μεταξύ των ατμοσφαιρών δύο διαφορετικών πλανητών, κάθε φορά που για κάποιο λόγο στον ένα ξοδεύεται περισσότερο από τα καθορισμένα.

45.291-2.Γ

«Τέλος, κατάφερα να ξεκαθαρίσω στο νου μου, με μεγάλη ακρίβεια κι απ’ όλες τις απόψεις, και μετά να αποδείξω στους άλλους, το γεγονός ότι η κοσμική ουσία Οκιντανόχ, που βρίσκεται στην ατμόσφαιρά μας και διαρκώς ανανεώνεται, είναι απαραίτητη στην συνολική παρουσία του πλανήτη μας, και συγκροτεί μάλιστα τον σημαντικότερο από τους παράγοντες της εμφάνισης και της συντήρησης της ύπαρξης, καθώς και ότι η ουσία κάθε “σχετικά ανεξάρτητου” ενδοπλανητικού και επιπλανητικού σχηματισμού, ακριβώς όπως και η ουσία των όντων με όλα τα συστήματα μυαλών και με όλες τις εξωτερικές επενδύσεις, εξαρτώνται και πάλι από τούτη την κοσμική ουσία· και τελικά ότι η δυνατότητα για τα τρίμυαλα όντα να τελειοποιηθούν και να συνενωθούν κάποτε με την Πρωταρχική Αιτία ύπαρξης όλων των πραγμάτων εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από αυτήν.

45.292.Γ

«Σου επαναλαμβάνω ότι τα αποτελέσματα όλων των πειραματικών ερευνών μου μου επέτρεψαν να αντιληφθώ ξεκάθαρα και να αποκτήσω τα αναμφισβήτητα δεδομένα, που απόδειχναν στα όντα του περιβάλλοντος μου ότι, από κάθε άποψη, η καταστροφή, στην παρουσία του πλανήτη και στην ατμόσφαιρα του, της κοσμικής ουσίας του πανταχού παρόντος Οκιντανόχ ισοδυναμεί σχεδόν με τη συνειδητή καταστροφή ολόκληρου του μόχθου και των αποτελεσμάτων της Αγιότατης Πρωταρχικής Αιτίας όλων όσων υπάρχουν».

45.292.Γ

Με αυτά τα λόγια, συνεπαρμένος ακόμα από το θέμα του, ο αγαπημένος μου βαφτιστικός, ο νεαρός και φλογερός Γκορναχούρ Ραούρχ, τελείωσε τα λεγόμενα του.

45.292.Γ

Ενώ ο Γκορναχούρ Ραούρχ μου εξηγούσε τις ιδιότητες της πανταχού παρούσας κοσμικής ουσίας Οκιντανόχ και τις αναπόφευκτες συνέπειες που συνεπάγεται η εξαγωγή της από τη συνολική παρουσία κάθε πλανήτη και η τελική καταστροφή της, μια υποψία γεννήθηκε μέσα μου, και ήρθαν στη μνήμη μου κάθε είδους εικόνες, σχετικές με προηγούμενες εντυπώσεις της συνηθισμένης ύπαρξης των ευνοουμένων σου — που είχα αντιληφθεί, είτε στη διάρκεια της παραμονής μου κοντά τους, είτε όταν τους παρατηρούσα προσεκτικά από τον πλανήτη Άρη — εικόνες που αφορούσαν τους διάφορους τρόπους με τους οποίους, κατά καιρούς, έβγαζαν από τη φύση του πλανήτη τους αυτή την ουσία, ή τα διακεκριμένα μέρη της, και τα χρησιμοποιούσαν αφελώς για εγωιστικούς σκοπούς.

45.292-3.Γ

Κι ενώ ο Γκορναχούρ Ραούρχ συνέχιζε τις εξηγήσεις του, θυμήθηκα συνειρμικά την παράκληση του μεγάλου Τουφ-νεφ-τεφ του πλανήτη Άρη· συνειδητοποίησα τότε με όλο μου το είναι, και χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, όλες τις ολέθριες συνέπειες μιας εκδήλωσης των τρίμυαλων όντων του πλανήτη σου.

45.293.Γ

Στο σύνολο αυτής της ουσίας, ή στα διακεκριμένα μέρη της, που και για εκείνα τα όντα είναι ιερή, έδωσαν κατά καιρούς πολλά και διάφορα ονόματα· σήμερα, ονομάζουν το αποτέλεσμα της συνένωσης και της αλληλοκαταστροφής των δύο μερών της πανταχού παρούσας ουσίας: «ηλεκτρισμό».

45.293.Γ

Και πραγματικά, παρόλο που είχαν ήδη ανακαλύψει επανελημμένα σε παλιότερες εποχές, πάντα εννοείται συμπτωματικά, πώς να εξάγουν από τη φύση του πλανήτη τους και πώς να χρησιμοποιούν για διάφορους «αφελώς εγωιστικούς» σκοπούς τα διακεκριμένα μέρη της πανταχού παρούσας ουσίας, της απόλυτα απαραίτητης για τις φυσιολογικές κοσμικές διαδικασίες, ποτέ δεν την κατάστρεφαν σε τόσο μεγάλες ποσότητες όσο σήμερα.

45.293.Γ

Έτσι, χάρη στις εξηγήσεις του «εξωτερικού Κεστζανιανού αποτελέσματος» μου, απόκτησα την ακλόνητη βεβαιότητα για τον ολέθριο χαρακτήρα της επίδρασης που ήδη ασκούν τα αποτελέσματα της αφύσικης συνηθισμένης ύπαρξης των τρίμυαλων όντων που σου αρέσουν· και απαντήθηκε από μόνο του το βασανιστικό ερώτημα του παλιού μου φίλου, που ήθελε να μάθει: γιατί, εδώ και πολύν καιρό, γινόταν όλο και πιο δύσκολο να τελειοποιηθούν τα τρίμυαλα όντα του πλανήτη Άρη.