Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Αϊεϊοϊουοά |
---|---|
17 Το Αρχι-παράλογο |
|
17.125.Α |
Όσο για τη δεύτερη ιδιαιτερότητα του Πανταχού Παρόντος Οκιντανόχ, που και πάλι προσιδιάζει μόνο σ αυτό, και την οποία θα πρέπει απαραίτητα να διευκρινίσουμε αμέσως, αφού αυτό είναι το θέμα της συζήτησής μας, θα την καταλάβεις μόνο αφού πληροφορηθείς ένα θεμελιώδη κοσμικό νόμο δεύτερης τάξης, ο οποίος υπάρχει στο Σύμπαν με το όνομα «Ιερό Αϊεϊοϊουοά» |
17.125.Α |
Αυτός ο κοσμικός νόμος είναι ο ακόλουθος: «Κάθε μεγάλος ή μικρός σχηματισμός, όταν έρθει σε άμεση επαφή με τις “εκπορεύσεις” του Απόλυτου Ήλιου ή οποιουδήποτε άλλου ήλιου, υφίσταται μία διαδικασία που λέγεται “Τύψεις”, κατά τη διάρκεια της οποίας καθένα από τα μέρη του, αποτέλεσμα μιας από τις άγιες αρχές του Ιερού Τριαμαζικάμνω, “εξεγείρεται”, και “κρίνει” τις προηγούμενες αντιλήψεις και τις τρέχουσες ανάρμοστες εκδηλώσεις άλλου μέρους της ολότητάς του, που είναι αποτέλεσμα μιας άλλης Άγιας Αρχής του ίδιου Ιερού Νόμου του Τριαμαζικάμνω». |
17.125.Α |
Το Πανταχού Παρόν Ενεργό Στοιχείο Οκιντανόχ υφίσταται κι αυτό τούτη την ιερή διαδικασία του «Αϊεϊοϊουοά», ή των «Τύψεων». |
17.125-6.Α |
Η ιδιαιτερότητα αυτού του στοιχείου σ αυτή τη διαδικασία συνίσταται στο ότι ενώ, κατά τη διάρκεια της άμεσης δράσης γύρω του τού ιερού Θεομερτμάλογου ή των εκπορεύσεων κάποιου συνηθισμένου ήλιου, αυτό διασπάται στα τρία αρχικά του μέρη, τα οποία εν συνεχεία υπάρχουν με τρόπο σχεδόν ανεξάρτητο, μόλις η δράση αυτή κοπάσει, τα μέρη του συγχωνεύονται εκ νέου για να υπάρξουν σαν ένα σύνολο ενιαίο. |
17.126-7.Α |
Για να μπορέσεις να καταλάβεις καλύτερα τα φαινόμενα που παράγονται μέσα στις ατμόσφαιρες, πρέπει να μάθεις και να θυμάσαι πάντοτε ότι κατά τις περιόδους που το Πανταχού Παρόν Οκιντανόχ υφίσταται το «Ντζαρτκλόμ», κάτω από τη δράση της ιερής διαδικασίας του «Αϊεϊοϊουοά», το μέρος του καθαρού Αιθεροκρίλνο — δηλαδή το «αναλοίωτο» μέρος του — που εισχωρεί απαραίτητα σε όλους τους κοσμικούς σχηματισμούς και χρησιμεύει, ας πούμε, για να συνδέει μεταξύ τους όλα τα ενεργά στοιχεία αυτών των σχηματισμών, αποσπάται προσωρινά από αυτό, για να ενοποιηθεί και πάλι μόλις τα τρία κύρια μέρη του Οκιντανόχ ξανασυγχωνευτούν. |
22 Ο Βεελζεβούλ για πρώτη φορά στο Θιβέτ |
|
22.222.Α |
Εκείνα τα άγρια όντα έκαναν τότε σχεδόν απροσπέλαστες, για τρίμυαλα όντα, τις περιοχές απ όπου περνούσε ο δρόμος μας. Τα τρίμυαλα όντα μπορούσαν να τις διαβούν μόνο κατά την περίοδο που το ενεργό στοιχείο Οκιντανόχ υφίστατο στην ατμόσφαιρα του πλανήτη τους τη διαδικασία Αϊεϊοϊουοά — ή, όπως λένε, κατά τη διάρκεια της «ημέρας». |
22.222.Α |
Και μπορούσαν να περάσουν από κει μόνο τη μέρα, γιατί, εξαιτίας της «Κρεντοναλνιανής» θέσης του πλανήτη τους ως προς τον ήλιο, όλα εκείνα τα άγρια γήινα όντα βρίσκονται τότε σε μια οντική κατάσταση που λέγεται «ύπνος», στη διάρκεια της οποίας γίνεται στην παρουσία τους η αυτόματη επεξεργασία της ενέργειας που είναι απαραίτητη για τη συνηθισμένη οντική τους ύπαρξη· μια διαδικασία που πραγματώνεται άλλωστε μέσα τους, μόνο κατ αυτήν τη χρονική περίοδο. Αντίθετα, στα τρίκεντρα όντα που υπάρχουν εκεί κάτω, η επεξεργασία της ενέργειας γίνεται μόνο όταν αυτή η ιερή ιδιότητα παύει να εκδηλώνεται μέσα στην ατμόσφαιρα, κατά τη διάρκεια δηλαδή της «νύχτας», όπως λένε. |
22.222.Α |
Γι αυτό, παιδί μου, οι ευνοούμενοί σου δεν μπορούσαν να διαβούν εκείνους τους τόπους παρά μόνο την «ημέρα». Τη νύχτα έπρεπε να κατασκευάζουν τεχνητά καταφύγια και να επαγρυπνούν ασταμάτητα, για να προφυλαχτούν οι ίδιοι και να προστατέψουν τα «αγαθά» τους από τα «άγρια» όντα. Γιατί όσο διαρκεί η Κρεντοναλνιανή θέση του πλανήτη Γη, τα άγρια όντα ξαγρυπνούν, και είναι η ώρα που απορροφούν την πρώτη οντική τροφή τους. Εκείνα τα χρόνια είχαν πια σχεδόν συνηθίσει να χρησιμοποιούν, για το σκοπό αυτό, αποκλειστικά τα πλανητικά σώματα των αδύναμων όντων άλλων μορφών που υπήρχαν πάνω στον πλανήτη τους. Διάλεγαν λοιπόν εκείνη την ώρα για ν αρπάξουν τα άλλα όντα και να χρησιμοποιήσουν τα πλανητικά τους σώματα για την ικανοποίηση των αναγκών τους. |
23 Τέταρτη προσωπική επίσκεψη του Βεελζεβούλ στον πλανήτη Γη |
|
23.267.Α |
Αργότερα όμως, παιδί μου, όταν παγιώθηκαν οριστικά εκεί κάτω οι αφύσικες συνθήκες της συνηθισμένης οντικής ύπαρξης, και όταν η Μεγάλη Φύση αναγκάστηκε, για τους λόγους που σου είπα, ανάμεσα σε άλλα περιοριστικά μέτρα, να εκφυλίσει και τη λειτουργία των οπτικών τους οργάνων μέχρι το επίπεδο της λεγόμενης «Κοριτεσνοχνιανής» όρασης — όραση που προσιδιάζει στην παρουσία μονόμυαλων και δίμυαλων μόνο όντων — το είδωλο κάθε μικρής ή μεγάλης κοσμικής συγκέντρωσης γινόταν αντιληπτό μόνον όταν πραγματωνόταν στους κόλπους του Πανταχού Παρόντος Ενεργού Στοιχείου Οκιντανόχ, στην ατμόσφαιρα του πλανήτη τους, η ιερή διαδικασία «Αϊεϊοϊουοά», όταν δηλαδή — σύμφωνα με μια κατανόηση που αρμόζει στις δικές τους προσλήψεις — ήτανε «βαθύ σκοτάδι». |