Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ |
---|---|
41 Ο Δερβίσης Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ από την Μπουχάρα |
|
41.53.Γ |
Ονομαζόταν Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ. |
41.54.Γ |
Αργότερα, ο δερβίσης Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ μου έκανε ο ίδιος μερικές ερωτήσεις. Του απαντούσα όπως έπρεπε κάθε φορά, εννοείται όμως ότι το έκανα με τον τρόπο που ήδη είχα συνηθίσει, και με τον οποίο ήξερα πάντοτε να κρύβω την πραγματική μου φύση. |
41.54.Γ |
Πραγματικά, μετά από τις τόσες φορές που βρέθηκα στον πλανήτη σου, απέκτησα την επιδεξιότητα να μιλώ με τέτοιο τρόπο που οι ευνοούμενοί σου με έπαιρναν πάντα για έναν από τους σοφούς τους. |
41.54.Γ |
Κατά τη συζήτηση που ακολούθησε, κατάλαβα ότι ο σεβάσμιος Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ ενδιαφερόταν από παλιά γι αυτή την επιστήμη, και ότι, τα δέκα τελευταία χρόνια, προσηλώθηκε αποκλειστικά και μόνο στη μελέτη της πρακτικής της πλευράς. |
41.54.Γ |
Κατάλαβα επίσης ότι κατά τη διάρκεια των ερευνών του έφτασε σε αποτελέσματα τα οποία είναι ακόμα πέρα από τις δυνατότητες των τρίμυαλων όντων εκεί κάτω. |
41.54-5.Γ |
Όταν καθιερώθηκαν οι αναγκαίες για την περίσταση σχέσεις ανάμεσα στο συμπαθητικό δερβίση Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ και σε μένα, και άρχισε να μου μιλά λίγο-πολύ φυσιολογικά — χωρίς τη «μάσκα» πίσω από την οποία κρύβονται οι σύγχρονοι ευνοούμενοι σου όταν βρίσκονται κοντά στους ομοίους τους, και κυρίως όταν τους βλέπουν για πρώτη φορά — τον ρώτησα, με τον κατάλληλο βέβαια τρόπο, πώς και γιατί ενδιαφέρθηκε γι αυτόν ειδικά τον κλάδο της αληθινής επιστήμης. |
41.57.Γ |
Η στάση του συμπαθητικού τρίμυαλου όντος, του Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ, ήταν ευνοϊκή προς εμένα, κυρίως επειδή ήμουν φίλος του καλύτερου φίλου του. |
41.58.Γ |
Στα μέρη τους, όπως άλλωστε παντού όπου υπάρχουν τρίμυαλα όντα, και όπως γινόταν άλλοτε σε ολόκληρο τον πλανήτη σου, ένας φίλος δεν είναι μόνο ο ίδιος φίλος, αλλά και οι συγγενείς και οι φίλοι του θεωρούνται επίσης φίλοι, και τους φέρονται όπως ακριβώς στον ίδιο το φίλο. |
41.58.Γ |
Ήθελα να δημιουργήσω ακόμη καλύτερες σχέσεις με τον Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ, επειδή επιθυμούσα να μάθω πώς κι ενδιαφέρθηκε για την επιστήμη αυτή και πώς έφτασε σε τέτοια χωρίς προηγούμενο στη Γη επιστημονικά αποτελέσματα· έτσι χρησιμοποίησα γενναιόδωρα στη συζήτηση όλους τους τύπους προφορικής φιλοφρόνησης που συνηθίζονταν σ εκείνα τα μέρη. |
41.58.Γ |
Κατά τη συζήτησή μας, η οποία αφορούσε ολόκληρη την επιστήμη που ονομαζόταν τον καιρό εκείνο Σατ-Τσάι-Μερνίς, φθάσαμε κάποια στιγμή να μιλάμε, όταν κουβεντιάζαμε γενικά για τη φύση και τη σημασία των δονήσεων, για την οκτάβα των ήχων. Ο Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ είπε τότε ότι η οκτάβα των ήχων παρουσιάζει επτά όψεις σχετικά ανεξάρτητων ολικών εκδηλώσεων, και ότι επιπλέον οι δονήσεις του καθενός από αυτά τα σχετικά ανεξάρτητα σύνολα υπακούουν στον ίδιο νόμο, τόσο ως προς τον τρόπο της εμφάνισής τους όσο και στις εκδηλώσεις τους. |
41.63.Γ |
Έπειτα, ο Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ σηκώθηκε, έκανε μια χειρονομία προσευχής, προφανώς για την ανάπαυση της ψυχής του φίλου του, και με μια κίνηση του κεφαλιού μας έγνεψε να τον ακολουθήσουμε. |
41.64.Γ |
Αυτή η παρόρμηση της έκπληξης δεν έπαψε να αυξάνεται μέσα μου, από τη στιγμή που είδα ότι οι διάδρομοι της σπηλιάς φωτίζονταν με γκάζι και ηλεκτρισμό. Αναρωτιόμουν κιόλας πώς κι από πού προέρχονταν όλα αυτά. |
41.64.Γ |
Όταν είδα το «βιμπρόμετρο» που χρησίμευε για να μετράς το «βαθμό ζωογονητικότητας των δονήσεων», η έκπληξη μου έφτασε στο ζενίθ της. |
41.64.Γ |
Κι η έκπληξη μου ήταν ακόμα μεγαλύτερη επειδή ήξερα ότι δεν υπήρχε, εκείνη την περίοδο, ούτε μια συσκευή για τη μέτρηση οποιουδήποτε είδους δονήσεων, κι αναρωτήθηκα για μια ακόμη φορά, πώς μπόρεσε ο σεβάσμιος αυτός γέροντας, που κατοικούσε μέσα στα άγρια βουνά, τόσο μακριά από τα όντα τα οποία εκπροσωπούσαν το γήινο πολιτισμό της εποχής του, να προμηθευτεί τέτοιες συσκευές. |
41.64.Γ |
Παρόλο το ενδιαφέρον μου, δεν τόλμησα να ζητήσω εξηγήσεις από τον σεβάσμιο Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ· και δεν τόλμησα, επειδή φοβόμουν ότι μια ερώτηση, τελείως έξω από το θέμα, θα άλλαζε τη ροή της συνομιλίας μας, που έλπιζα να με διαφωτίσει στο πρόβλημα το οποίο με ενδιέφερε πάνω απ όλα. |
41.65.Γ |
Όταν καθίσαμε όλοι στο δάπεδο εκείνης της αίθουσας της σπηλιάς, ο σεβάσμιος Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ είπε μεταξύ άλλων ότι στη διάρκεια των ερευνών του χρειάστηκε να μελετήσει σε βάθος, με το φίλο του το δερβίση Κερμπαλάι-Αζίς-Νουαράν, όλες τις θεωρίες των δονήσεων που διατυπώθηκαν σε όλες τις εποχές από τους πιο σοβαρούς γήινους σοφούς. |
41.65.Γ |
«Μελετήσαμε», είπε, «την ασσυριακή θεωρία του μεγάλου Μαλμανάχ, την αραβική θεωρία του ξακουστού Σελνέχ-Ελ-Αβούζ κι εκείνη του Έλληνα φιλόσοφου Πυθαγόρα, μαζί, εννοείται, με όλες τις κινέζικες θεωρίες. |
41.65.Γ |
«Με τη συσκευή αυτή πειραματιζόταν ο Πυθαγόρας· και την ονόμαζε “μονόχορδο”. Ύστερα από την τροποποίηση της την ονόμασα “βιμπροσόου”». |
41.66.Γ |
Ο σεβάσμιος Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ ήθελε να πει κάτι ακόμα· εκείνη όμως τη στιγμή εμφανίστηκε από μια άλλη αίθουσα της σπηλιάς ένα νεαρό αγόρι, «Ουζμπέκος», κουβαλώντας σ ένα δίσκο, πράσινο τσάι και φλυτζάνια. |
41.66.Γ |
«Ας δεχτούμε με σεβασμό αυτό το δώρο της φύσης, για να είμαστε σε θέσει να συντελέσουμε στη δόξα της». |
41.66.Γ |
Πρώτα-πρώτα, τον ρώτησα το εξής: |
41.66.Γ |
«Αξιοσέβαστε Χατζή, μέχρι τώρα ήμουνα βέβαιος πως δεν υπήρχε πουθενά στη Γη συσκευή για την ακριβή μέτρηση των δονήσεων. Μολαταύτα βλέπω ότι εδώ υπάρχουν πολλοί τέτοιοι “καταμετρητές”. |
41.66.Γ |
Ο σεβάσμιος Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ απάντησε: |
41.69.Γ |
Ο Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ συνέχισε: |
41.69.Γ |
«Αφού εγκαταστήσαμε το πιάνο, το κουρδίσαμε σύμφωνα ακριβώς με τους νόμους των δονήσεων που καθορίζονται από την αρχαία κινέζικη επιστήμη Σατ-Τσάι-Μερνίς. |
41.69.Γ |
«Για να κουρντίσουμε σωστά το όργανο, αποφασίσαμε να βασιστούμε όχι μόνο στο “απόλυτο ντο” της αρχαίας κινέζικης κλίμακας, αλλά και να λάβουμε υπόψη, κατά πως ορίζει η ίδια αυτή επιστήμη, τις γεωγραφικές συνθήκες και την ατμοσφαιρική πίεση, τη μορφή και τις διαστάσεις του χώρου, τη μέση θερμοκρασία του περιβάλλοντος, καθώς κι αυτή του εσωτερικού, και ούτω καθεξής — υπολογίζοντας ακόμη και το σύνολο των εκπορεύσεων που θα εκπέμπονταν από τα ανθρώπινα όντα που θα μας βοηθούσαν στα πειράματα που προσχεδιάζαμε. |
41.69.Γ |
«Αφού κουρδίστηκε το πιάνο με αυτό τον τρόπο, οι δονήσεις που έβγαζε απόκτησαν πραγματικά όλες τις ιδιότητες που αναφέρονται στη μεγάλη αυτή επιστήμη. |
41.70.Γ |
Ο σεβάσμιος δερβίσης Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ δεν του έδινε καμία σημασία· συνέχιζε να χτυπά τα ίδια πλήκτρα. |
41.70.Γ |
Σηκώθηκα, πήρα το φάκελλο, τον άνοιξα και διάβασα τα εξής: |
41.70.Γ |
«Από τις δονήσεις του πιάνου θα πρέπει να σχηματιστεί πάνω σας κάτι που ονομάζεται “καλόγηρος”, στην αριστερή σας γάμπα, δυο-τρία εκατοστά χαμηλότερα από το γόνατο, και δύο εκατοστά αριστερά από το μέσο της γάμπας». |
41.70-1.Γ |
Όταν τα ξεσκεπάσαμε, είδαμε πάνω στην αριστερή γάμπα του δερβίση Μπόγκα-Εντίν, στο μέρος ακριβώς που υπόδειξε, τον προαναγγελθέντα καλόγερο· ενώ σε μένα, αντίθετα, και προς μεγάλη έκπληξη του δερβίση Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ δεν υπήρχε απολύτως τίποτε. |
41.71.Γ |
Μόλις το διαπίστωσε ο Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ, πετάχτηκε αμέσως από τη θέση του σαν να ήταν κανένας πιτσιρίκος, και στρίγγλισε ξαναμμένος: «Αυτό είναι αδύνατον!» Και βάλθηκε να κοιτάζει συνέχεια την αριστερή μου γάμπα, με μάτια σαν τρελού. |
41.72.Γ |
Σ αυτό το σημείο της αφήγησης του, το βλέμμα του σεβάσμιου Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ σταμάτησε κατά τύχη πάνω στο δερβίση Μπόγκα-Εντίν. Σηκώθηκε βιαστικά και του είπε: |
41.72.Γ |
«Καλέ μου φίλε! Στο όνομα της φιλίας μας, συγχώρεσε με, εμένα το γέροντα, που ξέχασα να τερματίσω τον πόνο που προκάλεσαν οι κακορίζικες δονήσεις αυτού του πιάνου». |
41.72-3.Γ |
Και πραγματικά, πριν περάσουν πέντε λεπτά, το πρόσωπο του δερβίση Μπόγκα-Εντίν ξαναηρέμησε και δεν έμεινε ούτε ίχνος από τον πελώριο φριχτό καλόγερο που στόλιζε ως εκείνη τη στιγμή την αριστερή του γάμπα. |
41.73.Γ |
Τότε ο δερβίσης Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ ήρθε και ξανακάθισε δίπλα μας και, με τελείως ήρεμο ύφος, συνέχισε: |
41.73.Γ |
«Την τέταρτη μέρα μετά το θάνατο της αγαπημένης μου μητέρας, καθόμουν στο δωμάτιο μου και σκεφτόμουν με απόγνωση τι θα γινόταν με μένα. |
41.73.Γ |
«“Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για σένα: θα πρέπει να αφιερωθείς στη θρησκεία”». «Μ αυτές τις λέξεις, βγήκε ψέλνοντας μια προσευχή και έφυγε για πάντα από το σπίτι μου. |
41.73.Γ |
«Αφού έφυγε, ξανάρχισα να συλλογίζομαι. |
41.73.Γ |
«Το αποτέλεσμα των συλλογισμών μου ήταν ότι, αυτή τη φορά, αποφάσισα εκείνη ακριβώς την ημέρα, αμετάκλητα, να μπω σε μια “αδελφότητα δερβίσηδων” — όχι στη δική μου χώρα, αλλά κάπου μακρύτερα. |
41.77.Γ |
Να γιατί, παιδί μου, δεν αποφάσισα να εξηγήσω αμέσως στον άξιο γήινο σοφό, το Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ, την αληθινή αιτία της αποτυχίας του, μπροστά στο δερβίση Χατζή-Μπόγκα-Εντίν. |
41.77.Γ |
Καθώς όμως οι δύο δερβίσηδες περίμεναν ακόμα την απάντηση μου, έπρεπε κάτι να τους πώ· έτσι, απευθύνθηκα στο Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ και του είπα απλά τα εξής: |
41.77.Γ |
«Αξιοσέβαστε Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ! Αν συμφωνείς να μη σου απαντήσω τώρα αμέσως, ορκίζομαι στο σκοπό του ερχομού μου, να σου δώσω λίγο αργότερα μια εξήγηση που θα σε ικανοποιήσει απόλυτα, θα πεισθείς τότε ότι η αγαπημένη σου «επιστήμη» όχι μόνον είναι η πιο αληθινή απ όλες τις επιστήμες, αλλά και ότι είσαι ο μεγαλύτερος σοφός της Γης, μετά τον Άγιο Τσουν-Κιλ-Τες και τον Άγιο Τσουν-Τρο-Πελ». |
41.77.Γ |
Ύστερα από την απάντηση αυτή, ο σεβάσμιος δερβίσης Ασβάτζ-Τρουβ αρκέστηκε να βάλει το δεξί του χέρι πάνω στο μέρος όπου βρίσκεται, στα γήινα όντα, η καρδιά· μια τέτοια χειρονομία έχει την εξής έννοια σ εκείνη τη χώρα: «Πιστεύω κι ελπίζω, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία». |
41.78.Γ |
Μετά, ο δερβίσης Ασβάτζ-Τρουβ ήρθε και ξανακάθησε πάνω τις τσόχες και μας είπε: |
41.78.Γ |
«Όλες λοιπόν οι ετερογενείς και διαφορετικών προελεύσεων δονήσεις συγχωνεύονται πάντα, στα όρια μιας ολόκληρης ζωής, σ αυτό που ονομάζεται “υποκειμενική συγχορδία των δονήσεων”, εκείνης της ζωής. |
41.79.Γ |
«Θα πρέπει όμως να σου πω ότι, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, είναι πολλοί οι άνθρωποι, στη συνολική παρουσία των οποίων το άθροισμα της “υποκειμενικής συγχορδίας των δονήσεων” είναι κατώτερο από τον αριθμό που δείχνει η παρουσία αυτού του σκύλου. |
41.79.Γ |
«Αυτό οφείλεται επειδή στους περισσότερους απ αυτούς, η μία από τις λειτουργίες τους, αυτή του συναισθήματος, που παράγει τον μεγαλύτερο αριθμό υποκειμενικών δονήσεων, έχει πια ατροφήσει σχεδόν τελείως, με αποτέλεσμα το άθροισμα των δονήσεών τους να εμφανίζεται κατώτερο από του σκύλου». |
41.79.Γ |
Μετά τα λόγια αυτά, ο σεβάσμιος Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ σηκώθηκε πάλι και κατευθύνθηκε στο μέρος όπου κρέμονταν τα χρωματιστά υφάσματα. |
41.80.Γ |
Ο σεβάσμιος δερβίσης Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ κατευθύνθηκε σε μια κόγχη της μεγάλης αίθουσας, και δείχνοντας με το χέρι έναν όγκο υφάσματος με παράξενο χρώμα, είπε: |
41.82.Γ |
Έτσι, λοιπόν, όταν ρώτησα τον σεβάσμιο Χατζή-Ασβάτζ-Τρουβ για τις μεθόδους που του επέτρεπαν να φωτίζει το υπόγειο βασίλειο του με γκάζι και ηλεκτρισμό, μου είπε τα εξής: |
41.83.Γ |
«Αυτά τα δύο είδη φωτισμού προέρχονται από τελείως διαφορετικά πράγματα, και το καθένα έχει τη δική του ιστορία. |