Study of Beelzebub's Tales

Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος

Τζελ πουτζ καν

 

42 Ο Βεελζεβούλ στην Αμερική

42.164.Γ

«Τα ρούχα όμως που οι άνθρωποι σκέφτηκαν να φορέσουν, και τα οποία δεν προβλέφτηκαν από τη Φύση, εμποδίζουν αυτούς τους παράγοντες να συμβάλλουν στη διαδικασία της αποβολής και της εξάτμισης εκείνων των ουσιών, και τούτο έχει σαν επακόλουθο τις παρακάτω συνέπειες: το Κουλναμπό, παραμένοντας για πολύ μέσα σ’ εκείνα τα μέρη, προκαλεί μια εφίδρωση, της οποίας τα συστατικά δημιουργούν ένα ευνοϊκό περιβάλλον για τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα ή μέσα στις “υποκειμενικές σφαίρες” όλων των αντικειμένων με τα οποία έρχονται σε άμεση επαφή τα παιδιά. Αυτή η συσσωρευτική διαδικασία προκαλεί στα παιδιά, στα μέρη εκείνα του οργανισμού τους, κάτι που λέγεται “φαγούρα”.

42.164-5.Γ

«Η φαγούρα κάνει αρχικά τα παιδιά να τρίβονται και να ξύνονται ασυνείδητα.

«Όμως, καθώς σ’ εκείνες τις περιοχές του οργανισμού βρίσκονται όλες οι απολήξεις των νεύρων που δημιουργήθηκαν από τη Μεγάλη Φύση για την ειδική απαραίτητη αίσθηση της εκπλήρωσης της ιερής διαδικασίας του Ελμουάρνο, η οποία εμφανίζεται στους ενήλικες προς το τέλος του ζευγαρώματος, το γεγονός ότι τρίβονται ή ξύνονται — κυρίως κατά τις περιόδους που επιτελείται μέσα στα παιδικά όργανα μια προκαταρκτική διαδικασία για τη μελλοντική σεξουαλική λειτουργία — τα κάνει να νιώσουν μια κάποια ευχάριστη αίσθηση. Από τότε, νιώθοντας ενστικτωδώς ποια είναι η κίνηση που τους δίνει αυτή την ευχάριστη αίσθηση, αρχίζουν να τρίβουν εκείνες τις περιοχές με δική τους πρωτοβουλία, ακόμα κι όταν δεν αισθάνονται καθόλου φαγούρα. Πράγμα που κάνει τις τάξεις των μικρών “Μουρντουρτενιστών” να αυξάνονται αλματωδώς στη Γη από μέρα σε μέρα.

42.165.Γ

«Όσο για τα μέτρα που πήρε ο μεγάλος Μωυσής για να ξεριζώσει αυτό το κακό, αυτά δεν τα πληροφορήθηκα από το απαράμιλλο βιβλίο “Τούχα τες ναλούλ παν”, αλλά από έναν πανάρχαιο πάπυρο.

42.165.Γ

«Το κείμενο του παπύρου έλεγε ξεκάθαρα ότι ο μεγάλος Μωυσής είχε αντλήσει ένα πρακτικό συμπέρασμα από τις ιδέες που αναφέρονταν στο βιβλίο “Τούχα τες ναλούλ παν”, δημιουργώντας για το λαό του δύο ιεροτελεστίες, η πρώτη από τις οποίες ονομάστηκε “Σικτ νερ τσορν” και η άλλη “Τζελ πουτζ καν”.

42.165.Γ

«Η ιερή “Σικτ νερ τσορν” δημιουργήθηκε ειδικά για τα αγόρια, και η ιερή “Τζελ πουτζ καν” για τα κορίτσια· και η τέλεσή τους ήταν υποχρεωτική.

42.165.Γ

«Όπως δείχνουν οι πληροφορίες που μας ήρθαν από τα πανάρχαια χρόνια — σύμφωνα άλλωστε και με τον κοινό νου — ο μεγάλος Μωυσής, πραγματική αυθεντία στην ιατρική επιστήμη, επιθυμούσε μ’ αυτόν τον τρόπο να κάνει τις ουσίες που συσσωρεύονταν σ’ εκείνο το μέρος να εξαλείφονται μόνες τους, μηχανικά, χάρη στις τυχαίες επαφές κάθε είδους, και να πάψουν έτσι να προκαλούν εκείνη την ολέθρια φαγούρα.

«Το μέγεθος των ιατρικών γνώσεων του μεγάλου Μωυσή επιβεβαιώνεται από πάμπολλες ιστορικές πηγές· αυτές εδώ συμφωνούν στις μαρτυρίες τους, ότι χρωστούσε τις γνώσεις του στους αρχιερείς των οποίων ήταν μαθητής κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αίγυπτο, και οι οποίοι πήραν την επιστήμη τους από τους προγόνους τους της ηπείρου Ατλαντίδος, εκείνους τους πρώτους και τελευταίους αληθινούς σοφούς της Γης, τα μέλη της εταιρίας των Αχαλντανών.

42.166-7.Γ

«Αυτές οι δύο ιεροτελεστίες, που δημιουργήθηκαν από τον μεγάλο Μωυσή και μπήκαν στην καθημερινή ζωή του λαού της Ιουδαίας για να αντισταθμίσουν την ολέθρια επινόηση των ρούχων — επινόηση που είχε καταστρέψει παράγοντες που πρόβλεψε η Φύση για να προφυλάσσει εκείνα τα όργανα από την καταστροφική δράση των ουσιών τις οποίες εκκρίνουν — μεταδόθηκαν από γενιά σε γενιά, τόσο από τους πιστούς της ιουδαϊκής θρησκείας όσο και από άλλους λαούς που τις υιοθέτησαν, χωρίς να τις αλλάξουν σχεδόν καθόλου. Και μόνο μετά το θάνατο του μεγάλου Σολομώντα έπαψε να τηρείται το έθιμο “Τζελ πουτζ καν” από τους οπαδούς της ιουδαϊκής θρησκείας· ενώ διατηρήθηκε αυτόματα μόνο το έθιμο “Σικτ νερ τσορν” και έφτασε ως τους σημερινούς εκπροσώπους της φυλής τους.