| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Σικτ νερ τσορν |
|---|---|
42 Ο Βεελζεβούλ στην Αμερική |
|
42.165.Γ |
«Το κείμενο του παπύρου έλεγε ξεκάθαρα ότι ο μεγάλος Μωυσής είχε αντλήσει ένα πρακτικό συμπέρασμα από τις ιδέες που αναφέρονταν στο βιβλίο “Τούχα τες ναλούλ παν”, δημιουργώντας για το λαό του δύο ιεροτελεστίες, η πρώτη από τις οποίες ονομάστηκε “Σικτ νερ τσορν” και η άλλη “Τζελ πουτζ καν”. |
42.165.Γ |
«Η ιερή “Σικτ νερ τσορν” δημιουργήθηκε ειδικά για τα αγόρια, και η ιερή “Τζελ πουτζ καν” για τα κορίτσια· και η τέλεσή τους ήταν υποχρεωτική. |
42.165.Γ |
«Η ιεροτελεστία “Σικτ νερ τσορν” ήταν πανομοιότυπη με τη δική σας “Σουνιάτ”· κόβοντας στα αγόρια το “Βοζιάνο”, ή “χαλινό”, ελευθέρωναν το κεφάλι του γεννητικού τους οργάνου από το δέρμα ή την “ακροποσθία” που το επικάλυπτε, και έδιναν στο δέρμα τη δυνατότητα να γλιστρά προς τα πίσω. |
42.166-7.Γ |
«Αυτές οι δύο ιεροτελεστίες, που δημιουργήθηκαν από τον μεγάλο Μωυσή και μπήκαν στην καθημερινή ζωή του λαού της Ιουδαίας για να αντισταθμίσουν την ολέθρια επινόηση των ρούχων — επινόηση που είχε καταστρέψει παράγοντες που πρόβλεψε η Φύση για να προφυλάσσει εκείνα τα όργανα από την καταστροφική δράση των ουσιών τις οποίες εκκρίνουν — μεταδόθηκαν από γενιά σε γενιά, τόσο από τους πιστούς της ιουδαϊκής θρησκείας όσο και από άλλους λαούς που τις υιοθέτησαν, χωρίς να τις αλλάξουν σχεδόν καθόλου. Και μόνο μετά το θάνατο του μεγάλου Σολομώντα έπαψε να τηρείται το έθιμο “Τζελ πουτζ καν” από τους οπαδούς της ιουδαϊκής θρησκείας· ενώ διατηρήθηκε αυτόματα μόνο το έθιμο “Σικτ νερ τσορν” και έφτασε ως τους σημερινούς εκπροσώπους της φυλής τους. |