Study of Beelzebub's Tales

Περίληψη

Ο Βεελζεβούλ αναφέρει στον Χασίν τις πληροφορίες που αφορούν τον Αγιότατο Ασιάτα Σεϊμάς και τις δραστηριότητές του, τις σχετικές με την ύπαρξη των τρίμυαλων όντων του πλανήτη Γη. Σύμφωνα με την αφήγηση επτά αιώνες πριν από τα Βαβυλωνιακά γεγονότα, δηλαδή πριν την Πέμπτη πτήση του Βεελζεβούλ στην Γη, πραγματοποιήθηκε μέσα στο πλανητικό σώμα ενός αγοριού από φτωχή οικογένεια, που ανήκε στην «Σουμέρια Φυλή», σ’ ένα χωριουδάκι που ονομαζόταν «Πισπασκάνα» κοντά στην Βαβυλώνα, η «προκαθορισμένη σύλληψη» ενός Ιερού Ατόμου ονόματι Ασιάτα Σεϊμάς, ο οποίος είχε σταλεί στη Γη Ανωθεν, για να βοηθήσει με τις υποδείξεις του τα τρίμυαλα όντα του πλανήτη Γη να απελευθερωθούν από τις συνέπειες του οργάνου Κουνταμπάφερ.

Όπως εξηγεί ο Βελζεβούλ στον Χασίν, ο Αγιότατος Ασιάτα Σεϊμάς, ήταν ο μόνος Ανωθεν Απεσταλμένος, ο οποίος επέτυχε με τον Αγιο Μόχθο του, να δημιουργήσει τέτοιες συνθήκες πάνω στον πλανήτη Γη ώστε η ύπαρξη εκείνων των δυστυχισμένων τρίμυαλων όντων του πλανήτη Γη να μοιάζει με εκείνη των όντων, που κατοικούν σε άλλους πλανήτες του μεγάλου μας Σύμπαντος και ότι ενώ δεν χρησιμοποίησε καμία από τις μεθόδους που χρησιμοποίησαν οι άλλοι Ανωθεν Απεσταλμένοι, ούτε δίδαξε ούτε κήρυξε τίποτε στα συνηθισμένα τρίμυαλα όντα, οι ακριβείς πληροφορίες σχετικές με την Αγια Δραστηριότητά Του, μεταδόθηκαν στις επόμενες γενιές με την μεσολάβηση όντων, που εκεί ονομάζονται «μύστες», με την βοήθεια κάποιου συγκεκριμένου «Λεγομινισμού», που προήλθε από τους συλλογισμούς Του και ονομαζόταν: «Η Φρίκη της Κατάστασης». Κατά την διάρκεια της τελευταίας προσωπικής του καθόδου στον πλανήτη Γη, ο Βεελζεβούλ έμαθε τυχαία γι’ αυτόν τον Λεγομινισμό, ο οποίος είχε διατηρηθεί σε μαρμάρινη πλάκα που φυλασσόταν από μια ασιατική ομάδα μυημένων όντων που ονομαζόταν «Αδελφότητα Ολμπογκμεκ». Το όνομα «Ολμπογκμεκ» σημαίνει: «Δεν υπάρχουν διαφορετικές θρησκείες, δεν υπάρχει παρά μόνο Ένας Θεός».

Ο Βελζεβούλ εξηγεί στον Χασίν ότι με τη λέξη «Λεγομινισμός» χαρακτηρίζουν ένα από τα μέσα που μεταχειρίζονται εκεί τα τρίμυαλα όντα που αξιώθηκαν να είναι και να ονομάζονται μύστες, για να μεταδίδουν από γενιά σε γενιά πληροφορίες σχετικές με οποιοδήποτε γεγονός των αρχαιοτάτων χρόνων.

25.305.Α

ΛΟΙΠΟΝ, παιδί μου!

25.305.Α

Άκου τώρα πολύ προσεκτικά τις πληροφορίες που αφορούν τον Παναγιότατο εκείνο, τώρα πια Γενικό Κοσμικό Άτομο, τον Ασιάτα Σεϊμάς, και τις δραστηριότητες του τις σχετικές με την ύπαρξη των τρίμυαλων όντων τα οποία εμφανίζονται και περιφέρουν την ύπαρξή τους στον πλανήτη Γη που τόσο σου αρέσει.

25.305.Α

Πολλές φορές σου είπα ότι, σύμφωνα με την Πολυεύσπλαχνη Εντολή του ΠΑΝΑΓΑΘΟΥ, ΑΙΩΝΙΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΥ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑ, τα Ανώτατα και Παναγιότατα κοσμικά μας Άτομα, ορισμένες φορές, πραγματοποιούν στην παρουσία ενός γήινου τρίμυαλου όντος την «προκαθορισμένη σύλληψη» ενός ιερού Ατόμου, με σκοπό το Άτομο αυτό, μόλις γίνει γήινο ον, να μπορέσει να «προσανατολιστεί» εκεί επιτόπου και να δώσει στη διαδικασία της συνηθισμένης ύπαρξης των γήινων όντων την κατάλληλη κατεύθυνση, χάρη στην οποία θα μπορέσουν ίσως ν’ απελευθερώσουν την παρουσία τους από τις ήδη κρυσταλλωμένες συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, καθώς και από την προδιάθεση καινούργιων κρυσταλλώσεων.

25.305.Α

Επτά λοιπόν αιώνες πριν από τα βαβυλωνιακά γεγονότα για τα οποία σου μίλησα, πραγματοποιήθηκε μέσα στο πλανητικό σώμα ενός από εκείνα τα τρίμυαλα όντα η «προκαθορισμένη σύλληψη» ενός ιερού Ατόμου ονόματι Ασιάτα Σεϊμάς, ο οποίος με την σειρά του είχε σταλεί στη γη Άνωθεν και ο οποίος σήμερα είναι ένα από τα Ανώτατα και Παναγιότατα ιερά κοσμικά μας Άτομα.

25.305-6.Α

Η σύλληψη του Ασιάτα Σεϊμάς έγινε μέσα στο πλανητικό σώμα ενός αγοριού από φτωχή οικογένεια η οποία ανήκε στη λεγόμενη «Σουμέρια Φυλή», σ’ ένα χωριουδάκι που ονομαζόταν «Πισπασκάνα», κοντά στη Βαβυλώνα.

25.306.Α

Μεγάλωσε και έγινε υπεύθυνο ον, εν μέρει μέσα σ’ εκείνο το χωριουδάκι και εν μέρει στη Βαβυλώνα, η οποία χωρίς ακόμα να είναι μεγαλοπρεπής, ήταν ήδη από τότε ξακουστή πολιτεία.

25.306.Α

Ο Αγιότατος Ασιάτα Σεϊμάς ήταν ο μόνος Άνωθεν Απεσταλμένος ο οποίος επέτυχε, με τον Άγιο Μόχθο Του, να δημιουργήσει τέτοιες συνθήκες πάνω στο πλανήτη σου, ώστε η ύπαρξη εκείνων των δυστυχισμένων όντων να μοιάζει κάπως, για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, με αυτή των τρίμυαλων όντων που κατοικούν στους άλλους πλανήτες του μεγάλου μας Σύμπαντος και που είναι προικισμένα με τις ίδιες όπως κι εκείνα δυνατότητες.

Ήταν επίσης ο πρώτος στον πλανήτη Γη που αρνήθηκε να καταφύγει, για να εκπληρώσει την αποστολή του, σε μεθόδους και μέσα που είχαν καθιερωθεί στο πέρασμα των αιώνων από όλους τους άλλους Άνωθεν Απεσταλμένους.

25.306.Α

Ο Αγιότατος Ασιάτα Σεϊμάς ούτε δίδαξε ούτε κήρυξε τίποτα στα συνηθισμένα τρίμυαλα όντα της Γης, πράγμα αντίθετο με ό,τι έκαναν πριν από αυτόν και έπειτα από αυτόν όλοι όσοι στάλθηκαν Άνωθεν για τον ίδιο σκοπό.

25.306.Α

Καμία από τις διδαχές αυτού του Αγίου δεν μεταδόθηκε, με οποιαδήποτε μορφή, από τους συγχρόνους Του, ούτε ως την τρίτη γενιά των συνηθισμένων όντων εκεί κάτω, πόσο μάλλον ως τα σημερινά συνηθισμένα όντα.

25.306.Α

Οι σύγχρονοι όμως του Αγιότατου Ασιάτα Σεϊμάς μεταβίβασαν στα όντα των επόμενων γενεών, με τη μεσολάβηση όντων που ονομάζονται εκεί «μύστες», ακριβείς πληροφορίες σχετικές με την Αγιότατη Δραστηριότητα Του· και το έκαναν αυτό με τη βοήθεια κάποιου συγκεκριμένου «Λεγομινισμού» που προήλθε από τους συλλογισμούς Του και ονομαζόταν «Η Φρίκη της Κατάστασης».

25.306.Α

Εξάλλου, από τα χρόνια της Αγιότατης Δραστηριότητας Του έχει διατηρηθεί ανέπαφη ως τις μέρες μας μία μαρμάρινη «πινακίδα εντολών», πάνω στην οποία είχαν χαραχθεί οι «συμβουλές», οι «εντολές» και οι «ρήσεις» Του προς τα όντα της εποχής Του.

25.306-7.Α

Αυτή η μαρμάρινη πλάκα με τις εντολές που έμεινε ανέπαφη, αποτελεί σήμερα το πολυτιμότερο άγιο λείψανο μιας μικρής ομάδας μυημένων όντων εκεί κάτω, της «Αδελφότητα. Ολμπογκμέκ», ο τόπος ύπαρξης της οποίας βρίσκεται στο κέντρο της ηπείρου Ασίας.

25.307.Α

Το όνομα «Ολμπογκμέκ» σημαίνει: «Δεν υπάρχουν διαφορετικές θρησκείες, δεν υπάρχει παρά μόνο Ένας Θεός».

25.307.Α

Κατά τη διάρκεια της τελευταίας προσωπικής μου καθόδου στην επιφάνεια του πλανήτη σου έμαθα τυχαία γι’ αυτόν το Λεγομινισμό, που μεταβιβάζει στις επερχόμενες γενιές των μυημένων ανθρώπινων όντων του πλανήτη Γη τους συλλογισμούς του Άγιου Ασιάτα Σεϊμάς με τον τίτλο «Η Φρίκη της Κατάστασης».

25.307.Α

Αυτός ο Λεγομινισμός, εμένα προσωπικά, με βοήθησε πολύ να ξεκαθαρίσω ορισμένες αλλόκοτες όψεις του ψυχισμού εκείνων των παράξενων όντων που ως τότε δε μπορούσα ακόμη να καταλάβω, παρόλο που τα παρατηρούσα προσεκτικά για δεκάδες αιώνες.

25.307.Α

— Αγαπημένε μου παππού, ρώτησε ο Χασίν, πες μου σε παρακαλώ, τι σημαίνει η λέξη «Λεγομινισμός;».

25.307.Α

— Με τη λέξη «Λεγομινισμός», απάντησε ο Βεελζεβούλ, χαρακτηρίζουν ένα από τα μέσα που μεταχειρίζονται εκεί τα τρίμυαλα όντα που αξιώθηκαν να είναι και να ονομάζονται μύστες, για να μεταδίδουν από γενιά σε γενιά πληροφορίες σχετικές με οποιοδήποτε γεγονός των αρχαιότατων χρόνων.

25.307.Α

Για να καταλάβεις καλύτερα τον τρόπο που οι πληροφορίες μπορούν να μεταδοθούν στα όντα των επόμενων γενεών με έναν Λεγομινισμό, θα σου πω λίγα λόγια ακόμα για τα όντα που εκεί κάτω οι άλλοι ονόμαζαν και συνεχίζουν να ονομάζουν μύστες.

25.307.Α

Κατά την αρχαιότητα, πάνω στον πλανήτη Γη, αυτή τη λέξη τη χρησιμοποιούσαν μόνο με μια έννοια· ονόμαζαν έτσι τα τρίμυαλα όντα τα οποία είχαν αποκτήσει στην παρουσία τους σχεδόν όμοια αντικειμενικά δεδομένα, που γίνονταν αισθητά απ’ όλα τα άλλα όντα.

25.307.Α

Αλλά, κατά τους τελευταίους δύο αιώνες, αυτός ο όρος ερμηνεύεται με δύο διαφορετικούς τρόπους:

25.307-8.Α

Ο πρώτος τρόπος ερμηνείας χαρακτηρίζει, όπως άλλωστε και παλιότερα, τα όντα εκεί κάτω τα οποία, με τις προσωπικές τους ενσυνείδητες προσπάθειες και τις θεληματικές τους ταλαιπωρίες, έγιναν τελικά μύστες, και, έχοντας έτσι αποκτήσει αντικειμενικές αρετές ολοφάνερες στα άλλα όντα, ακόμα και σ’ αυτά με διαφορετικά μυαλικά συστήματα, τους εμπνέουν εκτίμηση και εμπιστοσύνη.

25.308.Α

Η δεύτερη ερμηνεία αυτής της λέξης είναι ένας τιμητικός τίτλος που χρησιμοποιούν μεταξύ τους τα όντα τα οποία ανήκουν στις λεγόμενες «ληστρικές συμμορίες», που τόσο αναπτύχθηκαν κατά την περίοδο αυτή, και ο κύριος σκοπός των οποίων είναι να «βουτάνε» από τους γύρω τους μόνο τις «ουσιαστικές» αξίες.

25.308.Α

Αυτές οι «ληστρικές συμμορίες», με το πρόσχημα ότι ακολουθούν «υπερβατικές» ή «μυστικιστικές» επιστήμες, ασχολούνται στην πραγματικότητα, και με μεγάλη επιτυχία, με τέτοιου είδους «πλιάτσικο».

25.308.Α

Και καθένας από αυτούς τους «συμμορίτες» αυτοαποκαλείται εκεί κάτω μύστης.

25.308.Α

Ανάμεσα στους μύστες της Γης βρίσκονται και οι «μεγάλοι μύστες», οι οποίοι — στις μέρες μας προπάντων — ξεχωρίζουν από τους συνηθισμένους μύστες της «καινούργιας φουρνιάς», γιατί, σαν «βιρτουόζοι» του είδους τους, όπως λένε εκεί πέρα, «όποια πέτρα κι αν σηκώσεις θα τους βρεις από κάτω», και φυσικά δε λείπουν ούτε και από τα Καζίνα του Μόντε Κάρλο.

25.308.Α

Έτσι λοιπόν, παιδί μου, «Λεγομινισμός» ονομάζεται η συνεχής μετάδοση πληροφοριών που αφορούν γεγονότα τα οποία συνέβηκαν στη Γη πριν από πολύν καιρό, και η οποία γίνεται απευθείας από μυημένους σε μυημένους πρώτης τάξεως, δηλαδή από όντα πραγματικά άξια, τα οποία έχουν κι αυτά πάρει τις πληροφορίες τους από εξίσου άξια όντα.

25.308.Α

Αυτή η μέθοδος μετάδοσης ανακαλύφτηκε από τα όντα της Ατλαντίδος· πρέπει λοιπόν να λέμε και τα καλά τους· η μέθοδός τους είναι πραγματικά πολύ συνετή και πέτυχε απόλυτα το στόχο της.

25.308.Α

Αυτό είναι το μοναδικό μέσο με το οποίο οι πληροφορίες που αφορούν ορισμένα γεγονότα των αρχαιότατων χρόνων μπορούν να φτάσουν με ακρίβεια μέχρι τα όντα των μελλοντικών γενεών.

25.308.Α

Οι άλλες πληροφορίες, που περνούν από γενιά σε γενιά στις μάζες των συνηθισμένων όντων εκείνου του πλανήτη, σύντομα εξαφανίζονται τελείως από τη μνήμη τους και δεν αφήνουν πίσω τους, όπως λέει και ο αγαπημένος μας Ναστραντίν Χότζας, παρά «φτερά και πούπουλα και ιστορίες για παραμύθια της Χαλιμάς».

25.308-9.Α

Να γιατί όταν φτάσουν μερικές αποσπασματικές πληροφορίες, για τούτο ή για κείνο το γεγονός, μέχρι τα όντα επόμενων γενεών, και τα σοφά όντα της «νέας σοδειάς» τις μαγειρέψουν, φτιάχνοντας κάποιον από τους παραλογισμούς τους, βλέπουμε να συμβαίνει το ακόλουθο διδακτικότατο και παράξενο φαινόμενο: στη συνολική παρουσία όλων εκείνων των «κατσαριδών» που ακούνε αυτές τις σαχλαμάρες, εισχωρεί αμέσως, προς μεγάλη τους χαρά, κάτι που εκεί κάτω το λένε «το κακό πνεύμα του Άγιου Βίτου».

25.309.Α

Τον τρόπο με τον οποίο τα σοφά όντα του πλανήτη Γη μαγειρεύουν τους παραλογισμούς τους από τα αποσπάσματα των πληροφοριών που έφτασαν ως αυτά, τον ορίζει τέλεια ο αγαπημένος μας Ναστραντίν Χότζας σ’ ένα σοφό του απόφθεγμα: «Ο ψύλλος ήρθε στον κόσμο για ένα σκοπό: για να φέρνει με το φτάρισμά του τον κατακλυσμό, που η περιγραφή του αποτελεί την αγαπημένη ενασχόληση των σοφών μας».

25.309.Α

Πρέπει να σου πω ότι, όσον καιρό ζούσα ανάμεσα στους αγαπημένους σου, μου ήταν πάντοτε δύσκολο να συγκρατήσω αυτό που ονομάζουν «ξεκαρδιστικό γέλιο» όταν ένας από εκείνους τους σοφούς έκανε δημόσια διάλεξη ή εξιστορούσε, σε μένα προσωπικά, γεγονότα του παρελθόντος που είχα δει εγώ με τα ίδια μου τα μάτια.

25.309.Α

Οι διαλέξεις και οι ιστορίες τους είναι τόσο παραφουσκωμένες με παράλογες φαντασιώσεις, που όμοιές τους δεν θα μπορούσαν ποτέ να επινοήσουν, παρόλες τις ικανότητές τους, ούτε ο Αρχιπανούργος Εωσφόρος ούτε κανένας από τους βοηθούς του.