| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Σινκρατόρτζα |
|---|---|
22 Ο Βεελζεβούλ για πρώτη φορά στο Θιβέτ |
|
22.223.Α |
Βαδίζαμε κάτω από τέτοιες συνθήκες για περισσότερο από ένα γήινο μήνα· τέλος πέσαμε τυχαία πάνω σε μια μικρή αποικία τρίμυαλων όντων που, όπως μάθαμε, είχαν πρόσφατα μεταναστεύσει από τη χώρα της Περλανίας. Αυτή η αποικία ονομαζόταν «Σινκρατόρτζα», κι αργότερα, όταν όλη η περιοχή κατοικήθηκε και η «Σινκρατόρτζα» έγινε το κυριότερο κέντρο της, το ίδιο αυτό όνομα δόθηκε σε ολόκληρη τη χώρα. Στη συνέχεια εκείνη η χώρα άλλαξε πολλά ονόματα· και σήμερα τη λένε «Θιβέτ». |
22.225.Α |
Όταν μετά από πολλές έρευνες ανακάλυψαν τελικά αυτό το μέρος, όπου εμείς είχαμε φτάσει τυχαία, μέρος που εξυπηρετούσε θαυμάσια το σκοπό τους, οργανώθηκαν πρώτα συστηματικά και εξασφάλισαν τους υλικούς πόρους· έπειτα μετανάστευσαν μαζί με τις οικογένειές τους και με μεγάλες δυσκολίες σε τούτο τον σχεδόν απρόσιτο στους συμπατριώτες τους τόπο, στον οποίο έδωσαν, όπως σου έχω πει, το όνομα «Σινκρατόρτζα». |
22.225.Α |
Τον πρώτο καιρό της εγκατάστασής τους τα πήγαιναν ακόμα αρκετά καλά· αλλά μόλις άρχισαν να πραγματοποιούν την ιδιαίτερη μορφή «ταλαιπωρίας» που είχαν επινοήσει, οι οικογένειές τους και κυρίως οι γυναίκες τους, μαθαίνοντας τι πράγμα ήταν αυτή η ιδιαίτερη μορφή ταλαιπωρίας, ξεσηκώθηκαν και προξένησαν τεράστιο σκάνδαλο, με αποτέλεσμα να προκληθεί ένα σχίσμα. |
22.225.Α |
Το σχίσμα αυτό είχε γίνει λίγο πριν τους βρούμε, και, όταν φτάσαμε στη «Σινκρατόρτζα», είχαν ήδη αρχίσει να μεταναστεύουν σε μικρές ομάδες προς νέες περιοχές, τις οποίες έκριναν ως πιο κατάλληλες για μοναχικό βίο. |
22.225-6.Α |
Για να καταλάβεις καλύτερα τα όσα ακολουθούν, πρέπει να μάθεις την κυριότερη αιτία εκείνου του σχίσματος. Πριν εγκαταλείψουν τη χώρα της Περλανίας, οι αρχηγοί αυτής της αίρεσης είχαν αναλάβει, με κοινή συμφωνία, την υποχρέωση να απομακρυνθούν τελείως από τους ομοίους τους και να μην υποχωρήσουν μπροστά σε τίποτε, προκειμένου να κατορθώσουν να απελευθερωθούν από τις συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου για το οποίο μιλούσε ο Θείος Διδάσκαλος Άγιος Βούδας. Στην υποχρέωσή τους περιλαμβανόταν η ανάγκη να ζούνε με έναν ορισμένο τρόπο μέχρι την ολοκληρωτική καταστροφή του πλανητικού τους σώματος, μέχρι δηλαδή το θάνατό τους· έτσι, με την ιδιαίτερη αυτή μορφή ύπαρξης, θα κατόρθωναν να «εξαγνίσουν» τις «ψυχές» τους, όπως έλεγαν, από κάθε ξένο στοιχείο που οφειλόταν στο όργανο Κουνταμπάφερ, που, όπως τους δίδαξε ο Άγιος Βούδας, είχαν οι πρόγονοί τους. Ήθελαν, αφού απελευθερωθούν από τις συνέπειες εκείνου του οργάνου, να αποκτήσουν τη δυνατότητα να συγχωνευθούν, όπως τους είπε ο Θείος Διδάσκαλος, με το Παν-Περιλαμβάνον Άγιο Πράνα. |
22.226.Α |
Όταν όμως, μετά την εγκατάστασή τους, άρχισαν να πραγματοποιούν την ιδιαίτερη μορφή ταλαιπωρίας που μόνοι τους επινόησαν, και για την οποία οι γυναίκες τους, μόλις κατάλαβαν περί τίνος επρόκειτο, προξένησαν σκάνδαλο, αρκετοί απ’ αυτούς, επηρεασμένοι από τις γυναίκες τους, αρνήθηκαν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις που ανέλαβαν στην Περλανία, με αποτέλεσμα να χωριστούν και να σχηματίσουν δύο ανεξάρτητα στρατόπεδα. |
22.226.Α |
Από τότε, οι αιρετικοί, που λέγονταν προηγουμένως «Δαμαστές του εαυτού», πήραν διαφορετικές ονομασίες: εκείνοι που έμειναν πιστοί στις υποχρεώσεις τους ονομάστηκαν «Ορθοδοξχαϊδουράκοι»· και εκείνοι που αρνήθηκαν να εκπληρώσουν ορισμένες από τις υποχρεώσεις που είχαν αναλάβει στην πατρίδα τους ονομάστηκαν «Καθοσκιχαϊδουράκοι». Όταν εμείς φτάσαμε στη «Σινκρατόρτζα», οι αιρετικοί που ονομάζονταν «Ορθοδοξχαϊδουράκοι» είχαν ένα «μοναστήρι», κοντά στον πρώτο τόπο της κοινής τους διαμονής, τέλεια οργανωμένο, όπου παραδίδονταν ήδη ασυγκράτητα στην ιδιαίτερη μορφή ταλαιπωρίας τους. |