Study of Beelzebub's Tales

Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος

Καθοδνάτιος

 

18 Το Αρχι-εξωφρενικό

18.138.Α

«Επειδή όμως η συμμετοχή του τρίτου μέρους του Οκιντανόχ που λέγεται “Παριζραχατνάτιος” έχει αποκλειστεί σκόπιμα από κάποιον “ισχυρό Νου” — τον δικό μου στην προκειμένη περίπτωση — αυτή η διαδικασία συμβαίνει εδώ με δύο μόνο από τα τρία μέρη της, τα οποία η επιστήμη ονομάζει το πρώτο “Ανοδνάτιος” και το δεύτερο “Καθοδνάτιος”. Έτσι, αντί να έχουμε ένα αποτέλεσμα σύμφωνο προς τους νόμους, που να προέρχεται από τη διαδικασία της συγχώνευσης των τριών μερών, τούτη την στιγμή πραγματοποιείται ένα αποτέλεσμα ασύμφωνο προς τους νόμους, το οποίο ονομάζεται “αποτέλεσμα της διαδικασίας της αμοιβαίας συγχώνευσης δύο αντιθέτων δυνάμεων”, το οποίο αποτελεί επίσης, όπως λένε και τα συνηθισμένα όντα, την “αιτία του τεχνητού φωτός”.

18.138-9.Α

«Η “τάση ανασυγχώνευσης σε μία μόνο ολότητα”, που υφίστανται στον κενό αυτό χώρο τα δύο ενεργά μέρη του Πανταχού Παρόντος Οκιντανόχ, έχει ισχύ σύμφωνα με την Αντικειμενική Επιστήμη 3.040.000 Βολτ και η ένδειξη αυτή φαίνεται στη βελόνα εκείνου εκεί του ειδικού μετρητή».

18.147.Α

«Για άλλη μια φορά, μέσα σε τούτο το χώρο του απόλυτου κενού, θα σας δείξω το μη σύμφωνο προς τους νόμους φαινόμενο που πριν λίγο παρατηρήσαμε από έξω. Με άλλα λόγια, θα σας επιδείξω και πάλι το συμπαντικό φαινόμενο που παράγεται όταν, μετά από ένα Ντζαρτκλόμ, δύο από τα διακεκριμένα μέρη του Οκιντανόχ συναντηθούν μέσα σ’ ένα χώρο από τον οποίο αφαιρέθηκε κάθε κοσμική συγκέντρωση και όπου τείνουν, χωρίς τη συμμετοχή του τρίτου, να ανασυγχωνευτούν σ’ ένα ενιαίο σύνολο».

18.147.Α

Μετά από τα λόγια αυτά, έκλεισε το τμήμα των τοιχωμάτων του Χραχαρτσάχα που το υλικό του είχε την ιδιότητα να επιτρέπει να διέρχονται οι «ακτίνες», και έπειτα γύρισε δύο «διακόπτες» και πίεσε ένα «κουμπί», πράγμα που μετατόπισε αυτόματα μια μικρή πλατφόρμα από ειδική πλαστική ύλη η οποία βρισκόταν πάνω στο τραπέζι προς τον «λαμπτήρα βολταϊκού τόξου»· τότε, στρέφοντας πάλι την προσοχή μου προς το αμπερόμετρο και το βολτόμετρο, πρόσθεσε:

18.147.Α

«Μόλις άφησα ελεύθερη τη δίοδο στα δύο μέρη του Οκιντανόχ που λέγονται “Ανοδνάτιος” και “Καθοδνάτιος”, δίνοντάς τους την ίδια ένταση με την προηγούμενη φορά».

18.147-8.Α

Κοιτώντας το αμπερόμετρο και το βολτόμετρο, είδα ότι πραγματικά οι βελόνες τους κινήθηκαν και σταμάτησαν στην ίδια ακριβώς ένδειξη που είχα προσέξει και προηγουμένως, έξω από το Χραχαρτσάχα, και αυτό το γεγονός με άφησε έκπληκτο, διότι, παρά την ένδειξη των δεικτών και την προειδοποίηση του Γκορναχούρ Χαρχάρχ, δεν παρατηρούσα ούτε ένιωθα καμιά αλλαγή στο βαθμό ορατότητας των αντικειμένων του περιβάλλοντος.

18.148.Α

Γι’ αυτό, χωρίς να περιμένω τις εξηγήσεις του, τον ρώτησα:

18.148.Α

— Μα καλά, γιατί αυτή η μη σύμφωνη προς τους νόμους τάση των μερών του Οκιντανόχ να «ξανα-συγχωνεύονται-σ’ ένα-ενιαίο-σύνολο» δεν μας δίνει τώρα κανένα αποτέλεσμα;

18.148.Α

Πριν απαντήσει στην ερώτησή μου, έσβησε το μοναδικό λαμπτήρα τον οποίο τροφοδοτούσε ειδικό μαγνητικό ρεύμα. Η έκπληξή μου αυξήθηκε, γιατί παρά το ξαφνικό σκοτάδι, μπορούσε κανείς να δει καθαρά μέσα από τα τοιχώματα του Χραχαρτσάχα ότι οι βελόνες του αμπερόμετρου και του βολτόμετρου βρίσκονταν πάντοτε στις προηγούμενες ενδείξεις τους.

18.148.Α

Και μόνο αφού συνήθισα κάπως στην εκπληκτική αυτή διαπίστωση, ο Γκορναχούρ Χαρχάρχ μου απάντησε:

18.148.Α

«Σας είπα ήδη ότι το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένα τα τοιχώματα της συσκευής που μέσα της βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή, έχει σύνθεση που δεν επιτρέπει να το διαπεράσει καμιά δόνηση, όποια κι αν είναι η πηγή της, με την εξαίρεση ορισμένων δονήσεων που προέρχονται από πολύ κοντινές συγκεντρώσεις οι οποίες μπορούν να γίνουν αντιληπτές από τα οπτικά όργανα των τρίμυαλων όντων — αρκεί, εννοείται, αυτά τα όντα να είναι φυσιολογικά.

18.151-2.Α

«Το μέταλλο που λέγεται “ερυθρός χαλκός”, αυτό που μόλις τώρα έφερα μέσα στη σφαίρα, όπου σκοπεύω να διοχετεύσω τεχνητά τη δράση των ενεργών μερών του Οκιντανόχ, έχει αυτή τη στιγμή την ειδική πυκνότητα 444, με μέτρο τη μονάδα της πυκνότητας του ιερού στοιχείου “Θεομερτμάλογος”· με άλλα λόγια, ένα άτομο αυτού του μετάλλου είναι 444 φορές πιο πυκνό και 444 λιγότερο ζωογόνο από ένα άτομο του ιερού Θεομερτμάλογου.

18.152.Α

«Παρατηρήστε τώρα με ποια σειρά θα γίνει η επιταχυμένη τεχνητή μεταστοιχείωσή του».

18.152.Α

Λέγοντας αυτά, τοποθέτησε εμπρός στο όργανο της όρασής μου ένα είδος Τεσκουάνο με αυτόματο χειρισμό και έπειτα άρχισε να ανοιγοκλείνει με μια συγκεκριμένη σειρά διάφορους διακόπτες. Και καθώς εγώ κοιτούσα μέσα από το Τεσκουάνο, αυτός μου έλεγε τα εξής:

18.152.Α

«Μόλις προκάλεσα τη συρροή και των τριών μερών του Οκιντανόχ στο χώρο αυτού του μετάλλου, και αφού τα τρία ενεργά μέρη έχουν όλα την ίδια “πυκνότητα”, και επομένως τον ίδιο “βαθμό έντασης”, ξανασυγχωνεύονται σ’ ένα ενιαίο σύνολο μέσα στο χώρο γύρω από το μέταλλο, χωρίς να τροποποιούν καθόλου την παρουσία του. Το Πανταχού Παρόν Οκιντανόχ που προκύπτει μ’ αυτή την μέθοδο ρέει τώρα στη συνηθισμένη του κατάσταση, μέσα από έναν ειδικό αγωγό, έξω από τούτο δω το Χραχαρτσάχα και συγκεντρώνεται στο πρώτο δοχείο εκείνο που σας έδειξα πριν λίγη ώρα.

18.152.Α

«Κοιτάξτε, τώρα:

18.152.Α

«Αρχίζω σκόπιμα να αυξάνω το “βαθμό έντασης” ενός μόνο από τα ενεργά μέρη του Οκιντανόχ. Αν αυξήσω, για παράδειγμα, τη δύναμη που λέγεται “Καθοδνάτιος”, θα δείτε ότι τα στοιχεία που συγκροτούν την παρουσία αυτού του “ερυθρού χαλκού” αρχίζουν να ενελίσσονται ποιοτικά προς τις άλλες ουσίες που συγκροτούν τη συνηθισμένη παρουσία του πλανήτη».