Study of Beelzebub's Tales

32.143.Β

Σ’ αυτόν τον αββά εξομολογιόταν συχνά μια μοναχή που λεγόταν Ευφροσύνη.

32.143.Β

Κυκλοφορούσαν φήμες ότι αυτή η μοναχή έπεφτε συχνά σε μια ιδιαίτερα παράδοξη κατάσταση, και ότι όταν βρισκόταν σ’ αυτή την κατάσταση παρουσίαζε συμπτώματα που φαίνονταν αλλόκοτα στους γύρω της.

32.143.Β

Κατά την εξομολόγηση, παραπονέθηκε στον αββά Πεντρίνι ότι ορισμένες στιγμές αισθανόταν σα να «ήταν δαιμονισμένη».

32.143.Β

Αυτά που του είπε εκείνη η μοναχή, καθώς και όλες οι φήμες που διαδίδονταν γι’ αυτήν, κίνησαν το ζωηρό ενδιαφέρον του αββά Πεντρίνι, και θέλησε να επιβεβαιώσει και μόνος του το γεγονός.

32.143.Β

Μια μέρα, κατά τη διάρκεια της εξομολόγησης, προσπάθησε με κάθε τρόπο να ξυπνήσει την ειλικρίνεια της μοναχής, και έτσι κατάφερε μεταξύ άλλων να μάθει ότι αυτή η «δόκιμη μοναχή» είχε κάποτε έναν εραστή, ο οποίος της είχε δωρίσει το πορτραίτο του μέσα σε μια ωραιότατη κορνίζα, και ότι, κατά τις περιόδους της «ανάπαυσης», ανάμεσα στις προσευχές της, αφηνόταν να ατενίζει την εικόνα του «αγαπημένου» της· και την ώρα ακριβώς που «αναπαυόταν», αισθανόταν, όπως έλεγε, ότι «ήταν δαιμονισμένη».

32.143-4.Β

Αυτή η καθ’ όλα ειλικρινής εξομολόγηση της μοναχής, ξύπνησε ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον του αββά Πεντρίνι κι αποφάσισε να ανακαλύψει με κάθε τρόπο την αιτία αυτού του γεγονότος· παρακάλεσε λοιπόν την αδελφή Ευφροσύνη να του φέρει εξάπαντος την επόμενη φορά το πορτραίτο του αγαπημένου της μαζί με την κορνίζα του.

32.144.Β

Έτσι στην επόμενη εξομολόγηση η μοναχή ήρθε με το πορτραίτο.

32.144.Β

Αυτό δεν είχε τίποτα το εξαιρετικό, αλλά η κορνίζα του ήταν πραγματικά θαυμάσια, όλο ένθετη με «φίλντισι» και πολύχρωμες πέτρες.

32.144.Β

Καθώς όμως ο αββάς και η μοναχή εξέταζαν το πορτραίτο και την κορνίζα του, ξαφνικά ο αββάς αντιλήφθηκε ότι κάτι παράξενο άρχισε να συμβαίνει με τη μοναχή.

32.144.Β

Πρώτα κιτρίνισε και έμεινε για μερικές στιγμές σαν απολιθωμένη, έπειτα άρχισε να έχει, ως την παραμικρότερη λεπτομέρεια, τις ίδιες ακριβώς εκδηλώσεις στις οποίες παραδίδονται οι νιόπαντροι κατά τη λεγόμενη «πρώτη νύχτα του γάμου» τους.

32.144.Β

Βλέποντας όλα αυτά, ο αββάς Πεντρίνι ένιωθε να φλέγεται όλο και περισσότερο από την επιθυμία να εξηγήσει τους λόγους αυτών των εκπληκτικών εκδηλώσεων.

32.144.Β

Όσο για τη μοναχή, δυο ώρες μετά τα πρώτα συμπτώματα της παράξενης κατάστασης της, ξαναβρήκε τον εαυτό της σαν να μη συνέβαινε τίποτα, και ούτε ήξερε ούτε και θυμόταν τίποτα από αυτά που είχαν συμβεί.

32.144.Β

Ο αββάς Πεντρίνι δεν ήταν σε θέση να διαλευκάνει μόνος του το φαινόμενο. Απευθύνθηκε τότε σ’ ένα φίλο του, κάποιον Δόκτορα Μπαμπίνι.

32.144.Β

Όταν ο αββάς Πεντρίνι παρουσίασε με λεπτομέρειες το θέμα στο Δόκτορα Μπαμπίνι, εκείνος με τη σειρά του έδειξε ζωηρό ενδιαφέρον, και άρχισαν να συνεργάζονται για να ξεκαθαρίσουν το ζήτημα.

32.144.Β

Στην αρχή έκαναν διάφορα επιβεβαιωτικά πειράματα με την αδελφή Ευφροσύνη, και παρατήρησαν στο τέλος πολλών «συνευρέσεων», όπως τις λένε εκεί κάτω, ότι η μοναχή έπεφτε πάντα στην παράξενη κατάσταση της μόλις το βλέμμα της σταματούσε για λίγο περισσότερο χρόνο σε μία από τις γυαλιστερές χρωματιστές πέτρες που διακοσμούσαν την κορνίζα — σ’ ένα λεγόμενο «περσικό τυρκουάζ».

32.144-5.Β

Συνεχίζοντας τις έρευνές τους, πειραματίστηκαν μ’ αυτό το «περσικό τυρκουάζ» και σε άλλα άτομα, και σύντομα πείσθηκαν κατηγορηματικά ότι όλα σχεδόν τα τρίμυαλα όντα, ασχέτως φύλου, αν κοιτούσαν λίγο περισσότερο ένα ορισμένο είδος γυαλιστερών και λαμπερών αντικειμένων, έπεφταν σύντομα σε μια κατάσταση που έμοιαζε πολύ με την κατάσταση του ατόμου με το οποίο πρωτοπειραματίστηκαν· παρατήρησαν ακόμη ότι οι εκδηλώσεις που παρουσιάζονταν σ’ αυτή την κατάσταση έπαιρναν διαφορετική μορφή στο κάθε άτομο και εξαρτιόνταν από τα οντικά συναισθήματα που υπερίσχυαν, που το υποκείμενο είχε νιώσει στο παρελθόν, καθώς και από το λαμπερό αντικείμενο με το οποίο είχε συμπτωματικά δημιουργηθεί κάποιος δεσμός κατά τη στιγμή των συγκινήσεων αυτών.

32.147.Β

Αντίθετα, οι σημερινοί ευνοούμενοί σου, δεν νιώθουν πια στην παρουσία τους την παραμικρή «οντική παρόρμηση συντριβής» μπροστά σ’ αυτή την ιδιότητα, και όχι μόνο δε θεωρούν «ιερή» την συμπυκνωμένη της εκδήλωση, όταν θεληματικά προκαλείται σε περίπτωση ανάγκης, αλλά τη χρησιμοποιούν και σα μέθοδο για να «γαργαλούν» ορισμένες συνέπειες των ιδιοτήτων του οργάνου Κουνταμπάφερ, που έχουν παγιωθεί μέσα τους οριστικά.

32.147.Β

Για παράδειγμα, ακόμα και όταν συγκεντρώνονται για να γιορτάσουν κάποια «πατροπαράδοτη τελετή», όπως ένα «γάμο», μια «βάπτιση», μια «επέτειο» και λοιπά, η μεγαλύτερη ίσως διασκέδασή τους είναι να προσπαθούν να φέρουν ο ένας τον άλλον σ’ αυτή την κατάσταση.