| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Παρχιτρογκούλ |
|---|---|
17 Το Αρχι-παράλογο |
|
17.121.Α |
— Εσύ, παιδί μου, έχεις κανονική παρουσία τρίμυαλου όντος και μία «Οσκιάνο» — ή, όπως λένε εκεί κάτω στη Γη, μία «παιδεία» — σκόπιμα εμφυτευμένη στην ουσία σου και θεμελιωμένη σε μία ηθική που στηρίζεται μόνο στις εντολές και στις υποδείξεις του ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝ-ΟΝΤΟΣ και των Αγιότατων Ατόμων που βρίσκονται κοντά του… Παρόλα αυτά, αν κατά τύχη βρισκόσουν ανάμεσά τους, δε θα μπορούσες να συγκρατήσεις το «οντικό Παρχιτρογκούλ» σου, δηλαδή τη διαδικασία η οποία στη Γη ονομάζεται «ασυγκράτητο εσωτερικό ξεκαρδιστικό γέλιο» — και το ξεκαρδιστικό σου γέλιο θα ήταν ασταμάτητο μπροστά στην έκπληξή τους αν ξαφνικά αντιλαμβανόντουσαν και κατανοούσαν ότι από τον ήλιο, όχι μόνο δεν έρχεται στον πλανήτη τους καθόλου «φως», «θερμότητα» κ.λπ., αλλά ότι ακόμη και ο ίδιος ο ήλιος τους, που υποθέτουν πως είναι «πηγή φωτός και θερμότητας», είναι ξεπαγιασμένος ο ίδιος, σχεδόν όσο και ο ψωριάρης σκύλος του σεβαστού μας Ναστραντίν Χότζα. |