| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Οτκαλουπαριανές |
|---|---|
34 Ο Βεελζεβούλ στη Ρωσία |
|
34.160.Β |
Ένα πρωί, καθώς έκανα τον περίπατο μου προς τις «Πυραμίδες», ένας κάπως ηλικιωμένος άγνωστος, τα χαρακτηριστικά του οποίου δεν θύμιζαν καθόλου ντόπιο, με πλησίασε και, αφού με χαιρέτησε σύμφωνα με τις συνήθειες εκεί κάτω, μου είπε τα ακόλουθα λόγια: |
34.160.Β |
«Κύριε Δόκτωρ! Θα μου κάνατε ίσως τη χάρη να δεχθείτε να σας συνοδεύω κατά τους πρωινούς περιπάτους σας; Παρατήρησα ότι περπατάτε πάντοτε μόνος σε τούτα τα μέρη. Κι εμένα μ’ αρέσει πολύ να περνώ από εδώ τα πρωινά και, καθώς είμαι, όπως κι εσείς, ολομόναχος στην Αίγυπτο, πήρα το θάρρος να σας προτείνω τη συντροφιά μου». |
34.160.Β |
Επειδή οι δονήσεις της ακτινοβολίας του δεν ήταν και πολύ «Οτκαλουπαριανές» σε σχέση με τις δικές μου — δηλαδή μου φαινόταν «συμπαθητικός», σύμφωνα με την έκφραση των ευνοουμένων σου — και καθώς είχα κι εγώ σκεφτεί να συνάψω σχέσεις με κάποιον που θα μου επέτρεπαν να ηρεμώ πού και πού από την «ενεργητική σκέψη», με συνομιλίες όπου θα άφηνα ελεύθερους τους συνειρμούς μου, δέχτηκα αμέσως την πρότασή του, κι από εκείνη τη μέρα, περνούσα μαζί του το χρόνο των πρωινών μου περιπάτων. |