| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Κεϊφόβ |
|---|---|
42 Ο Βεελζεβούλ στην Αμερική |
|
42.123.Γ |
Όταν άρχισα να σου εξηγώ, παιδί μου, τις αιτίες της αποδιοργάνωσης των λειτουργιών που είναι επιφορτισμένες με το μετασχηματισμό της πρώτης οντικής τροφής μέσα στην παρουσία των αμερικάνικων όντων, σου είπα μεταξύ άλλων, όταν αναφέρθηκα στα «αναπαυτικά καθίσματα» που ανακάλυψαν, ότι οι ευνοούμενοί σου του πλανήτη Γη προσπαθούσαν πάλι να εκτελούν κι αυτήν την απαραίτητη οντική λειτουργία με τη μεγαλύτερη δυνατή αίσθηση ενδόμυχης ικανοποίησης. Είπα «πάλι», επειδή κι άλλοτε τα παράξενα τρίμυαλα όντα που τόσο σου αρέσουν, είχαν καθιερώσει, σε διάφορες εποχές, παρόμοιες βελτιώσεις στις συνήθειες της καθημερινής τους ύπαρξης. |
42.123-4.Γ |
Θυμάμαι πολύ καλά μία από αυτές τις εποχές, όταν τα τότε όντα — τα οποία, παρεμπιπτόντως, οι σημερινοί ευνοούμενοί σου θα τα θεωρούν απλούς «αγρίους» — είχαν επινοήσει κάθε είδους άνεση για να ικανοποιούν αυτή την οντική ανάγκη, την πεζή, μα την αλήθεια, αλλά αναπόφευκτη, για την οποία οι σύγχρονοι Αμερικάνοι, που νομίζουν όλο αφέλεια ότι έφτασαν στο «nec plus ultra» του πολιτισμού, έχουν επινοήσει εκείνα τα αναπαυτικά καθίσματα για τα «αποχωρητήριά» τους. |
42.124.Γ |
Τα όντα του Τικλιαμουισιανού πολιτισμού είχαν επινοήσει ένα είδος «αναπαυτικού ανακλίντρου», το οποίο μπορούσαν να το χρησιμοποιούν και για να κοιμούνται και για το «Κεϊφόβ» τους, έτσι που όταν κανείς ξάπλωνε σ’ αυτή την υπέροχη επινόηση, μπορούσε να εκτελεί, χωρίς να πραγματοποιεί την παραμικρότερη οντική προσπάθεια, την απαραίτητη λειτουργία για την οποία τα σύγχρονα όντα της αμερικάνικης ηπείρου επινόησαν τα «βολικά τους καθίσματα». |
42.124.Γ |
Εκείνα τα «θαυμαστά ανάκλιντρα» ήταν έτσι φτιαγμένα ώστε μόλις έσπρωχνες ελαφρά ένα μοχλό στο πλάι, χωρίς να σηκωθείς από το κρεβάτι, τα πάντα τακτοποιούνταν και μπορούσες να ικανοποιήσεις, «με όλη σου την άνεση», εκείνη την αναπόφευκτη ανάγκη, όσο «αναπαυτικότερα» γινόταν, κι επιπλέον, με τη μεγαλύτερη «χάρη». |