Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Ιχριλτατζκάκρα |
---|---|
30 Η Τέχνη |
|
30.65.Β |
Εκείνοι λοιπόν οι τρεις σοφοί, στους οποίους ο τέταρτος επέβαλε αναπάντεχα να αναλάβουν κάθε λογής νομοτελειακές αντιλήψεις και εκδηλώσεις, που ταίριαζαν όμως σε ανθρώπινους τύπους τελείως άσχετους προς το χαρακτήρα τους, να παίξουν δηλαδή, όπως λένε οι ευνοούμενοί σου, «δανεισμένους ρόλους» — το ρόλο του «στρατιώτη», του «τσαγκάρη» και του «αστυνομικού» — προσπαθούσαν να κατευθύνουν τα συναισθήματα τους και τις αντανακλαστικές εκδηλώσεις που αυτά συνεπάγονται, χάρη στην οντική ιδιότητα που ονομάζεται «Ιχριλτατζκάκρα», γνωστότατη στους σοφούς της εποχής, οι οποίοι είχαν ήδη τελειοποιήσει αρκετά την παρουσία τους για να είναι σε θέση να αναπλάθουν την ιδιότητα αυτή. |
30.65-6.Β |
Τα τρίκεντρα όντα δεν μπορούν να αποκτήσουν την ιδιότητα «Ιχριλτατζκάκρα» πριν αποκτήσουν στην παρουσία τους τη λεγόμενη «Εγωαϊτουρασιανή θέληση», η οποία με τη σειρά της δεν Μπορεί να αποκτηθεί παρά μόνο χάρη στα «οντικά Πάρτκντολγκ-καθήκοντα», δηλαδή μέσα από συνειδητές προσπάθειες και θεληματική ταλαιπωρία. |
30.66.Β |
Έτσι, λοιπόν, τα σοφά μέλη της ομάδας των μυστηριακών κατάφερναν να παίζουν «δανεισμένους ρόλους», και να βιώνουν μπροστά στα άλλα σοφά μέλη της λέσχης τους τις εμπειρίες και τις εσωτερικές αντανακλαστικές πράξεις οι οποίες παράγονταν και ξετυλίγονταν κάτω από τον έλεγχο του σωστά φωτισμένου Νου τους. |
30.66.Β |
Έπειτα, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της λέσχης, επέλεγαν από τις οντικές παρορμήσεις που παρουσίαζαν, εκείνες που αντιστοιχούσαν καλύτερα στο σκοπό τους, και οι οποίες θα έπρεπε, σύμφωνα με το νόμο της ροής των συνειρμών διαφορετικής προέλευσης, να βιώνονται και να εκδηλώνονται μέσα σε συγκεκριμένες πράξεις — και μόνο τότε καταχωρούσαν τούτα τα επιλεγμένα στοιχεία στις λεπτομέρειες κάποιου μυστηρίου. |
30.66.Β |
Είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε εδώ ότι τα τρίμυαλα όντα που ανήκαν στην ομάδα των μυστηριακών σοφών της Βαβυλώνας, αναπαρήγαγαν με πραγματικά εκπληκτικό τρόπο, μέχρι και την τελευταία τους λεπτομέρεια, τις υποκειμενικές ιδιαιτερότητες των αντιλήψεων και εκδηλώσεων διαφόρων τύπων που τους ήταν άγνωστοι. |
30.66.Β |
Γιατί όχι μόνον διέθεταν, όπως σου εξήγησα ήδη, την οντική ιδιότητα «Ιχριλτατζκάκρα», αλλά, όπως όλοι οι γήινοι σοφοί της εποχής, γνώριζαν άριστα τον λεγόμενο «νόμο των τύπων», ήξεραν δηλαδή τέλεια ποιοι ήταν οι είκοσι επτά συγκεκριμένοι τύποι που σχηματίζονταν στον πλανήτη τους, κι ακόμη τι ακριβώς θα έπρεπε να αντιλαμβάνεται ο καθένας τους σε κάθε περίσταση, πώς το αντιλαμβανόταν και πώς ήταν υποχρεωμένος να αντιδράσει. |
30.66-7.Β |
Όσο για την οντική ιδιότητα που ονομάζεται «Ιχριλτατζκάκρα», θα πρέπει να ξέρεις ότι είναι η μόνη που δίνει στα όντα τη δυνατότητα να συγκρατηθούν στα όρια όλων των παρορμήσεων και των τάσεων οι οποίες προξενούν, την ίδια στιγμή, στη συνολική τους παρουσία τους συνειρμούς που προκύπτουν από το μυαλό εκείνο που συνειδητά διάλεξαν σαν αφετηρία για να αναπτυχθεί μια οποιαδήποτε από τις σειρές εντυπώσεων που έχουν ήδη νιώσει μέσα τους· και μόνο χάρη σ αυτή την ικανότητα μπορεί ένα ον να αντιλαμβάνεται όλες τις λεπτομέρειες του ψυχισμού ενός «τύπου» που μελέτησε καλά και να εκδηλώνεται στη συνέχεια κατά τον ίδιο τρόπο με αυτόν και να τον υποδύεται τέλεια, όπως θα λέγαμε. |
30.67.Β |
Κατά τη γνώμη μου μάλιστα, η αιτία των περισσότερων ανωμαλιών που υποχρέωσαν τα τρίμυαλα όντα που σου αρέσουν να αποκτήσουν έναν τόσο παράδοξο ψυχισμό είναι η απουσία αυτής της ιδιότητας. |
30.67.Β |
Πρέπει να ξέρεις ότι στην παρουσία όλων γενικά των τρίμυαλων όντων — στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα εκεί κάτω σύγχρονα τρίμυαλα όντα — κάθε καινούργια εντύπωση τείνει να συγκεντρωθεί στα τρία ξεχωριστά μυαλά τους, με τη σειρά «της συγγένειας», όπως λέγεται, για να συμμετέχει εν συνεχεία — μαζί με τις εντυπώσεις που έχουν ήδη παγιωθεί από πριν — στους συνειρμούς τους οποίους προκαλεί στα τρία αυτά μυαλά κάθε νέα πρόσληψη, σύμφωνα με τις «κεντροβαρικές παρορμήσεις» που βρίσκονται εκείνη τη στιγμή στη συνολική τους παρουσία. |
30.67.Β |
Δεδομένου λοιπόν, παιδί μου, ότι στην παρουσία των σύγχρονων ευνοουμένων σου κυλούν ασταμάτητα τρία είδη ανεξάρτητων συνειρμών, οι οποίοι προξενούν συνέχεια οντικές παρορμήσεις διαφορετικής φύσης, κι επειδή επιπλέον έχουν πια σταματήσει τελείως να προσλαμβάνουν συνειδητά στην παρουσία τους όλα εκείνα τα κοσμικά αποτελέσματα που είναι τα μόνο που επιτρέπουν στα τρίμυαλα όντα να αποκτήσουν την οντική ιδιότητα «Ιχριλτατζκάκρα», είναι επόμενο ότι η συνολική παρουσία του καθενός από τους σημερινούς ευνοουμένους σου κατά τη διαδικασία της ύπαρξής τους αποτελείται κατά κάποιον τρόπο από τρεις τελείως ξεχωριστές προσωπικότητες που δεν έχουν και δεν μπορούν να έχουν τίποτε το κοινό μεταξύ τους, ούτε ως προς την αρχική τους φύση, ούτε ως προς τις εκδηλώσεις τους. |
30.67.Β |
Σ αυτό οφείλεται η ατέρμονη εκείνη ιδιαιτερότητα της συνολικής τους παρουσίας κατά την οποία, αν θελήσουν με το ένα μέρος της ουσίας τους να αποκτήσουν κάποιο πράγμα, το δεύτερο Μέρος επιθυμεί ταυτόχρονα κάτι τελείως διαφορετικό, ενώ το τρίτο τους σπρώχνει να κάνουν κάτι άλλο, αντίθετο με τα δύο πρώτα. |