Study of Beelzebub's Tales

30.42.Β

Καθώς η αναφορά αυτού του ηλικιωμένου πια Χαλδαίου σοφού, του μεγάλου Αχσαρπαντσιάρ, ήταν η απαρχή όλων των γεγονότων που θα σχετίζονταν αργότερα με την περίφημη σημερινή τέχνη τους, θα προσπαθήσω να θυμηθώ τη διάλεξη του και να σου την επαναλάβω κατά λέξη αν είναι δυνατό.

30.42.Β

Άρχισε κάπως έτσι:

30.42.Β

«Οι περασμένοι αιώνες, και κυρίως οι δύο τελευταίοι, μας έδειξαν ότι κατά τις αναπόφευκτες μαζικές ψυχώσεις που έχουν πάντοτε σαν αποτέλεσμα την έκρηξη πολέμων μεταξύ κρατών, και εξεγέρσεων μέσα στους κόλπους των κρατών των ίδιων, πολλά από τα αθώα θύματα της λαϊκής κτηνωδίας είναι όντως άτομα τα οποία, με την ευσέβεια τους και τις συνειδητές στερήσεις που επέβαλαν στον εαυτό τους, αξιώθηκαν να γίνουν μυημένα· με τη μεσολάβηση αυτών, μεταδίδονται με ακρίβεια στα συνειδητά όντα των επόμενων γενεών διάφοροι Λεγομινισμοί που περιέχουν πληροφορίες για κάθε είδους αυθεντικά γεγονότα που συνέβηκαν στο παρελθόν.

30.42.Β

«Το γεγονός ότι τα αθώα θύματα της λαϊκής κτηνωδίας προέρχονται από τις τάξεις των ευσεβών προσώπων, συμβαίνει, κατά τη γνώμη μου, επειδή, καθώς είναι ήδη απελευθερωμένα εσωτερικά, δεν ταυτίζονται ολοκληρωτικά, όπως οι άλλοι, με τα συνηθισμένα ενδιαφέροντα· γι’ αυτό και δεν μπορούν να συμμερίζονται ούτε τους χαριεντισμούς, ούτε το θαυμασμό, ούτε τις τρυφερότητες, ούτε καμιά άλλη εκδήλωση του περιβάλλοντος τους, όσο ειλικρινής κι αν είναι.

30.42-3.Β

«Και καθώς αυτά τα άτομα, σε συνήθεις περιόδους, ζουν κανονικά, και πάντα επιδεικνύουν προς όσους τους περιβάλλουν καλοπροαίρετες εσωτερικές και εξωτερικές εκδηλώσεις, αποκτούν την εκτίμηση και το σεβασμό όλων· αντίθετα, όταν οι μάζες των ανθρώπων πέσουν σ’ εκείνη την ψύχωση, και χωριστούν ως συνήθως σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα, οι άνθρωποι τότε, με το νου σκοτισμένο από τον πόλεμο, αρχίζουν να υποπτεύονται με νοσηρότητα εκείνους ακριβώς που, σε φυσιολογικούς καιρούς, ήταν πάντα ήσυχοι και σοβαροί.

«Και τότε, αν συμβεί και σταθεί λίγο περισσότερο η προσοχή των όντων που κατακυριεύτηκαν από την ψύχωση πάνω σ’ εκείνα τα εξαιρετικά άτομα, δεν έχουν πια την παραμικρή αμφιβολία ότι οι σοβαροί τούτοι άνθρωποι με τη φιλήσυχη πάντα εμφάνιση, δεν ήταν, στους φυσιολογικούς καιρούς, τίποτε λιγότερο από “κατάσκοποι” των σημερινών αντιπάλων τους.

30.43.Β

«Κάτω από την επίδραση του νοσηρού τους νου, οι άνθρωποι που αγρίεψαν αποφασίζουν αμετάκλητα ότι η σοβαρότητα και η ηρεμία εκείνων των ατόμων δεν ήταν παρά “κρυψίνοια” και “υποκρισία”.

30.43.Β

«Και σε όποιο εχθρικό στρατόπεδο κι αν ανήκουν, το αποτέλεσμα των ψυχοπαθητικών τους συμπερασμάτων είναι ότι, χωρίς καμιά τύψη συνειδήσεως, θανατώνουν τα σοβαρά και φιλήσυχα άτομα.

30.43.Β

«Αυτός είναι τις περισσότερες φορές, κατά τη γνώμη μου, ο λόγος για τον οποίο πολλοί Λεγομινισμοί που αναφέρονται σε γεγονότα τα οποία συνέβηκαν πραγματικά στη Γη, εξαφανίστηκαν τελείως από το πρόσωπο της καθώς περνούσαν από γενιά σε γενιά.

30.43.Β

«Λοιπόν, σεβασμιότατοι συνάδελφοι, αν θέλετε να ξέρετε την προσωπική μου γνώμη, θα σας πω ειλικρινά, με όλο μου το είναι, ότι παρόλα όσα σας εξέθεσα, ο τρόπος της μετάδοσης της αληθινής γνώσης στις απόμακρες γενιές με τη μεσολάβηση των αρμόδιων μυημένων, και μέσω των Λεγομινισμών, δεν υπάρχει λόγος ν’ αλλάξει ούτε κατ’ ελάχιστο.

30.43.Β

«Ο τρόπος αυτός της μετάδοσης μπορεί να εξακολουθήσει όπως και πριν, όπως ακριβώς καθιερώθηκε στη Γη από αμνημόνευτα χρόνια, βασισμένος στη “δύναμη του είναι” των μυημένων και με τον τρόπο που ανανεώθηκε από το μεγάλο προφήτη Ασιάτα Σεϊμάς.

30.43-4.Β

«Εμείς οι άλλοι, οι άνθρωποι των καιρών μας, αν θέλουμε σήμερα να είμαστε κάπως χρήσιμοι στους ανθρώπους των μελλοντικών αιώνων, θα πρέπει να αρκεστούμε να προσθέσουμε σε αυτόν τον τρόπο μετάδοσης κάποιο νέο μέσο, που υπαγορεύεται από την πρακτική της σημερινής μας ζωής στη Γη, καθώς και από την πείρα των προηγούμενων γενεών που αποκτήθηκε στο πέρασμα των αιώνων, όπως αυτή προκύπτει από πληροφορίες που έφτασαν ως εμάς.

30.44.Β

«Εγώ λοιπόν σας προτείνω, για την πραγματοποίηση της μετάδοσης γνώσεων στην επόμενη γενιά, να χρησιμοποιήσουμε αφενός μεν ανθρώπινα “Αφαλκάλνα”, τα διάφορα δηλαδή ανθρώπινα χειροτεχνήματα, ιδιαίτερα αυτά που σήμερα είναι καθημερινής χρήσης, και αφετέρου τις ανθρώπινες “Σολτζινόχες”, δηλαδή τα διάφορα έθιμα και τις τελετές που καθιερώθηκαν από αιώνες στην οικογενειακή και κοινωνική ζωή των ανθρώπων και μεταδίδονται αυτόματα από γενιά σε γενιά.

30.44.Β

«Ορισμένα ανθρώπινα “Αφαλκάλνα”, ιδίως αυτά που είναι φτιαγμένα από πολύ ανθεκτικά υλικά, μπορούν να διατηρούνται ανέπαφα και να φτάνουν έτσι στους ανθρώπους μακρινών γενεών· ή πάλι τα αντίγραφα τους μπορούν να μεταβιβάζονται από γενιά σε γενιά, σύμφωνα με τη ριζωμένη στην ουσία των ανθρώπων ιδιότητα να θεωρούν δικά τους τα έργα που προέρχονται από πανάρχαιες εποχές και στα οποία δεν έκαναν παρά ελάχιστες ασήμαντες τροποποιήσεις.

30.44.Β

«Όσο για τις ανθρώπινες “Σολτζινόχες”, όπως τα διάφορα “μυστήρια”, οι “θρησκευτικές τελετουργίες”, τα “οικογενειακά και κοινωνικά έθιμα”, οι “θρησκευτικοί και λαϊκοί χοροί” και λοιπά, παρόλο που αλλάζουν συχνά την εξωτερική τους μορφή με το πέρασμα των αιώνων, οι παρορμήσεις που προξενούν στους ανθρώπους και οι εκδηλώσεις που πηγάζουν από αυτές παραμένουν ίδιες και απαράλλαχτες.

«Κατά συνέπεια, αν στους εσωτερικούς παράγοντες που προξενούν τις παρορμήσεις αυτές, καθώς και στα χειροτεχνήματα που ανέφερα, εισαγάγουμε χρήσιμες πληροφορίες, καθώς και την αληθινή γνώση που ήδη αποκτήσαμε, μπορούμε κάλλιστα να προεξοφλήσουμε ότι όλο τούτο το υλικό θα φτάσει στους πιο μακρινούς απογόνους μας, ότι κάποιος θα το αποκρυπτογραφήσει, και ότι οι υπόλοιποι θα έχουν έτσι τη δυνατότητα να το χρησιμοποιήσουν για το καλό τους.

30.44-5.Β

«Το ερώτημα στο οποίο πρέπει τώρα να απαντήσουμε είναι τούτο: πώς άραγε θα πραγματοποιήσουμε αυτή τη μετάδοση μέσα από τα διάφορα ανθρώπινα “Αφαλκάλνα” και τις “Σολτζινόχες” που επισήμανα;

30.45.Β

«Προσωπικά εγώ σας προτείνω να γίνει με βάση τον παγκόσμιο νόμο που ονομάζεται “Νόμος του Επτά”.

30.45.Β

«Ο “Νόμος του Επτά” υπάρχει στη Γη και θα υπάρχει παντού και πάντα.

30.45.Β

«Για παράδειγμα, χάρη σ’ αυτό το νόμο, η λευκή ακτίνα φωτός αποτελείται από επτά χωριστά χρώματα· κάθε συγκεκριμένος ήχος αποτελείται από επτά διαφορετικούς τόνους· κάθε ανθρώπινη κατάσταση περιλαμβάνει επτά ανεξάρτητες αισθήσεις· εξάλλου, κάθε συγκεκριμένη μορφή δεν μπορεί παρά να αριθμεί επτά διαφορετικές διαστάσεις· και κάθε βάρος μπορεί να συντηρείται πάνω στη Γη μόνο όταν υπόκειται σε επτά «αμοιβαίες πιέσεις»· και ούτω καθεξής…

30.45.Β

«Προτείνω λοιπόν, οι σημερινές γνώσεις, όσες αποκτήσαμε προσωπικά, καθώς και όσες έφτασαν σε μας από παλαιότερες εποχές, και εφόσον αναγνωρίσουμε ομόφωνα ότι θα είναι χρήσιμες στους μακρινούς απογόνους μας, να καταγραφούν μέσα στα “Αφαλκάλνα” και στις “Σολτζινόχες”, έτσι ώστε να γίνονται αντιληπτές από τον καθαρό Νου τους μέσω αυτού του μεγάλου Παγκόσμιου Νόμου.

30.45.Β

«Ο Νόμος του Επτά, όπως είπα, θα υπάρχει στη Γη όσο θα υπάρχει κι ο κόσμος, και οι άνθρωποι όλων των εποχών θα τον βλέπουν και θα τον καταλαβαίνουν όσο θα υπάρχει στη Γη η ανθρώπινη σκέψη· μπορούμε έτσι άφοβα να πούμε ότι και οι γνώσεις που θα καταγραφούν με αυτόν τον τρόπο μέσα στα διάφορα έργα θα υπάρχουν για πάντα στη Γη.

30.45.Β

«Όσο για την τεχνική την ίδια, τον τρόπο δηλαδή της εφαρμογής αυτού του νόμου, αυτή θα μπορούσε, κατά τη γνώμη μου, να είναι η εξής:

30.45.Β

«Σε όλα τα έργα που θα δημιουργήσουμε εξεπίτηδες, σύμφωνα με τις αρχές αυτού του Νόμου, για να τα μεταδώσουμε στις μελλοντικές γενιές, θα επιτρέψουμε σκόπιμα ορισμένες ανακρίβειες, πάλι σύμφωνες με τους νόμους, μέσα στις οποίες θα καταγράψουμε με τρόπο ευκολονόητο το περιεχόμενο της μιας ή της άλλης αληθινής γνώσης που κατέχουν σήμερα οι άνθρωποι.

30.45-6.Β

«Ταυτόχρονα, για την αποκρυπτογράφηση, ή, όπως θα λέγαμε, για το “κλειδί” των ανακριβειών του μεγάλου Νόμου, θα ενσωματώσουμε στα έργα μας κάτι σαν Λεγομινισμό, το οποίο θα μεταδοθεί από γενιά σε γενιά με τη μεσολάβηση ενός ιδιαίτερου είδους μυημένων, που θα τους ονομάσουμε “μυημένους στην τέχνη”.

30.46.Β

«Θα τους ονομάσουμε έτσι, επειδή η όλη διαδικασία της μετάδοσης της γνώσης στις απώτερες γενιές, με το Νόμο του Επτά, δε θα είναι φυσιολογική, αλλά τεχνητή.

30.46.Β

«Λοιπόν, άξιοι και αμερόληπτοι συνάδελφοι μου. …

30.46.Β

«Θα πρέπει να καταλαβαίνετε τώρα ότι ακόμα κι αν, για τον άλφα ή βήτα λόγο, δεν φτάσουν ως τους απογόνους μας, μέσω αληθινών μυημένων, οι χρήσιμες πληροφορίες οι σχετικές με τις γνώσεις που απέκτησαν οι άνθρωποι για τα γήινα γεγονότα του παρελθόντος, θα μπορούν πάντα να ξαναβρίσκουν οι άνθρωποι του μέλλοντος, χάρη στον τρόπο μετάδοσης που προτείνω, και να καταλαβαίνουν, αν όχι όλα όσα ξέρουμε σήμερα στη Γη, τουλάχιστον εκείνα τα μέρη του συνόλου των γνώσεων που θα τους έρχονται τυχαία μέσα από έργα που φτιάχτηκαν με τα χέρια ανθρώπων του καιρού μας και μέσα από διάφορες σημερινές τελετές, στις οποίες θα καταγράψουμε εκείνα που θέλουμε, σύμφωνα με το μεγάλο Νόμο του Επτά και χάρη στο σύστημα των “τεχνητών” μας ενδείξεων».

30.46.Β

Μ’ αυτά τα λόγια, ο μεγάλος Αχσαρπαντσιάρ τελείωσε την αγόρευσή του.

30.46.Β

Ο λόγος του έκανε μεγάλη αίσθηση στα μέλη της λέσχης των Οπαδών του Λεγομινισμού· ακολούθησαν ζωηρές συζητήσεις και αμέσως αποφάσισαν στο τέλος, ομόφωνα, να υιοθετήσουν την πρόταση του μεγάλου Αχσαρπαντσιάρ.