Study of Beelzebub's Tales

42.133.Γ

Θα σου περιγράψω με κάθε λεπτομέρεια τα ενδιαφέροντα αποτελέσματα των ερευνών τους σ’ αυτόν τον τομέα, επειδή γνώρισα προσωπικά το τρίμυαλο γήινο ον που βρήκε αυτή τη λύση χάρη στις συνειδητές του προσπάθειες, κι επειδή παρευρέθηκα σε μερικά από τα διαφωτιστικά του πειράματα, που έγιναν πάνω στις δυνατότητες εφαρμογής αυτής της μεθόδου στα όντα.

42.133-4.Γ

Το όνομα του ήταν Ασιμάν· ήταν μέλος μιας ομάδας τρίμυαλων όντων της Ασίας, τα οποία είχαν αναγνωρίσει την υποδούλωσή τους σε ορισμένες αιτίες που βρίσκονταν μέσα τους, και τα οποία είχαν οργανώσει μία από κοινού διαβίωση για να μπορούν να εργαστούν πάνω στον εαυτό τους, με σκοπό να απελευθερωθούν από την εσωτερική σκλαβιά.

42.134.Γ

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η ομάδα αυτή των γήινων τρίμυαλων όντων, ανάμεσα στα οποία ήταν και ο αδελφός Ασιμάν, βρισκόταν αρχικά στη χώρα της Περλανίας, η οποία ονομάζεται σήμερα Ινδουστάν· όταν όμως τα όντα από την ήπειρο της Ευρώπης εισέβαλαν εκεί, βάζοντας εμπόδια στην ειρηνική εργασία τους, μετανάστευσαν στα «Ιμαλάια όρη» και μερικά εγκαταστάθηκαν στο «Θιβέτ», ενώ άλλα στα μέρη που λέγονται «κοιλάδες του Ινδοκούς».

42.134.Γ

Ο αδελφός Ασιμάν ήταν ανάμεσα στα όντα που εγκαταστάθηκαν στις κοιλάδες του Ινδοκούς.

42.134.Γ

Καθώς ο χρόνος ήταν πολύτιμος για όλα τα μέλη αυτής της αδελφότητας τα οποία αφιερώνονταν στην τελειοποίηση του εαυτού τους, και η διαδικασία της διατροφής τους έπαιρνε αρκετό χρόνο, ο αδελφός Ασιμάν, άριστα ενημερωμένος στην επιστήμη που τότε λεγόταν «Αλχημεία», άρχισε να εργάζεται σοβαρότατα, ελπίζοντας να ανακαλύψει ένα «χημικό παρασκεύασμα» το οποίο αν εισαγόταν σε κάποιο ον, αυτό θα μπορούσε να επιβιώσει χωρίς να χάνει τόσες ώρες προετοιμάζοντας και καταναλώνοντας τα κάθε είδους προϊόντα που χρησιμεύουν σαν πρώτη οντική τροφή.

42.134.Γ

Μετά από μακρόχρονες και εντατικές εργασίες, ο αδελφός Ασιμάν παρασκεύασε ένα συνδυασμό χημικών ουσιών σε μορφή «σκόνης», που αν τον έπαιρνε κανείς μια φορά το εικοσιτετράωρο, στην ποσότητα μιας μικρής «δαχτυλήθρας», θα του επέτρεπε να επιβιώσει χωρίς να απορροφά τίποτε άλλο εκτός από νερό, και να εκπληρώνει με απόλυτα ικανοποιητικό τρόπο όλες τις οντικές του υποχρεώσεις.

42.134.Γ

Όταν έτυχε να επισκεφτώ το μοναστήρι όπου ζούσε ο Ασιμάν μαζί με τους άλλους αδελφούς εκείνης της μικρής ομάδας των σημερινών ευνοουμένων σου, όλοι τους έκαναν χρήση αυτού του παρασκευάσματος ήδη για πέντε περίπου μήνες, και ο αδελφός Ασιμάν, με τη βοήθεια άλλων αδελφών που γνώριζαν καλά το θέμα, συνέχιζε τα πειράματα του με έντονο ρυθμό και σε μεγάλη κλίμακα.

42.134-5.Γ

Τούτα όμως τα πειράματά τους απέδειξαν ότι ούτε κι αυτή η πρακτική δε θα μπορούσε τελικά να είναι ικανοποιητική για τη φυσιολογική ύπαρξη των όντων.

42.135.Γ

Μόλις έκαναν αυτή τη διαπίστωση, δεν έπαψαν απλώς να κάνουν χρήση εκείνου του παρασκευάσματος, αλλά κατέστρεψαν ακόμα και την ίδια του τη συνταγή, αυτήν που είχε βρει ο αδελφός Ασιμάν.

42.135.Γ

Μερικούς μήνες αργότερα, είχα πάλι την ευκαιρία να επιστρέψω σ’ εκείνο το μοναστήρι, και τότε ενημερώθηκα για ένα έγγραφο που είχαν συντάξει οι αδελφοί, την ίδια μέρα που έπαψαν για πάντα να χρησιμοποιούν εκείνο το πραγματικά εκπληκτικό παρασκεύασμα.

42.135.Γ

Αυτό το έγγραφο περιείχε, ανάμεσα στα άλλα, και ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες σχετικά με τη δράση του παρασκευάσματος του αδελφού Ασιμάν. Έλεγε ότι αφού αυτό εισαγόταν στην παρουσία των όντων, εκτός από τις θρεπτικές ιδιότητες του, είχε μία τελείως ιδιαίτερη επίδραση πάνω στα «κινητικά νεύρα» του στομαχιού: όχι μόνο απέβαλλε κάθε ανάγκη για τροφή, αλλά αφαιρούσε και κάθε επιθυμία εισαγωγής και του ελάχιστου ακόμα φαγώσιμου προϊόντος· κι αν για κακή του τύχη κάποιο ον έτρωγε κάτι δια της βίας, τότε παρέμενε για πολύν καιρό υπό την επιρροή μιας συγκεκριμένης δυσάρεστης κατάστασης, την οποία προκαλούσε η βίαιη εισαγωγή αυτής της τροφής.

42.135.Γ

Έλεγε επίσης ότι, τον πρώτο καιρό, καμιά αλλαγή δεν είχε παρατηρηθεί στην παρουσία των όντων που τρέφονταν με αυτό το προϊόν: ούτε και το βάρος τους ελαττωνόταν. Μόνο αφού πέρασαν πέντε μήνες έγιναν αισθητές οι βλαβερές συνέπειες που είχε στη συνολική παρουσία κάποιων όντων, ελαττώνοντας προοδευτικά τη δύναμη και την ευαισθησία ορισμένων οργάνων αίσθησης και εκδήλωσης. Για παράδειγμα, η φωνή τους αδυνάτιζε, η όραση και η ακοή τους χειροτεύρευαν, και ούτω καθεξής. Επιπλέον, σε ορισμένους από αυτούς, μετά τη διαταραχή των οντικών τους λειτουργιών ακολουθούσε μια αλλαγή της συνολικής ψυχικής τους κατάστασης.