| Κεφάλαιο.Σελίδα.Τόμος | Χαμολιναδίρ |
|---|---|
24 Ο Βεελζεβούλ πετάει στον πλανήτη Γη για πέμπτη φορά |
|
24.291.Α |
Ανάμεσα στα σοφά όντα που συναναστρεφόμουν γι’ αυτό το σκοπό, βρισκόταν και ένα με τ’ όνομα Χαμολιναδίρ, που κι αυτόν τον είχαν κουβαλήσει με το έτσι θέλω από την Αίγυπτο. |
24.291.Α |
Κατά τη διάρκεια λοιπόν των συνομιλιών μας, αναπτύχθηκαν ανάμεσα σ’ αυτό το γήινο τρίμυαλο ον τον Χαμολιναδίρ και σε μένα, οι ίδιες σχεδόν σχέσεις που γενικά δημιουργούνται παντού ανάμεσα σε τρίμυαλα όντα που συναντιούνται συχνά. |
24.291.Α |
Ο Χαμολιναδίρ αυτός ήταν ένας από εκείνους τους σοφούς εκεί κάτω, που στη συνολική τους παρουσία δεν είχαν ακόμη ατροφήσει τελείως οι παράγοντες των παρορμήσεων που αρμόζουν σ’ ένα τρίμυαλο ον, και που τους μεταβιβάστηκαν κληρονομικά· κι ακόμη, ήταν ολοφάνερο ότι, κατά την προπαρασκευαστική του ηλικία, τα υπεύθυνα όντα του περιβάλλοντός του τον είχαν προπαρασκευάσει λίγο-πολύ φυσιολογικά για μια υπεύθυνη ύπαρξη. |
24.291.Α |
Ο σοφός Χαμολιναδίρ ήταν από τη λεγόμενη «Ασσυριακή» φυλή· είχε γεννηθεί στην ίδια την πόλη της Βαβυλώνας, κι εκεί είχε προετοιμαστεί για να γίνει υπεύθυνο ον· αλλά είχε μορφωθεί στην Αίγυπτο, σε μια σχολή ανώτερη απ’ όλες όσες υπήρχαν τότε στη Γη, και η οποία ήταν γνωστή με τ’ όνομα «Σχολή για την Υλοποίηση της Σκέψης». |
24.291-2.Α |
Όταν τον συνάντησα για πρώτη φορά, ήταν σε ηλικία που το «Εγώ» του είχε φτάσει — σε ότι αφορά τη δυνατότητα να κατευθύνει ορθολογικά την «αυτόματη ψυχική λειτουργία» της συνολικής του παρουσίας — στην ανώτερη δυνατή σταθερότητα για τρίμυαλο ον του πλανήτη Γη εκείνης της περιόδου, έτσι ώστε να έχει, κατά τη διάρκεια της λεγόμενης «παθητικής κατάστασης του ξύπνου», ξεκάθαρα εκφρασμένες οντικές εκδηλώσεις, όπως «συνειδητότητα του εαυτού», «αμεροληψία», «ειλικρίνεια», «ευαισθησία», «εφευρετικότητα», και ούτω καθεξής. |
24.292.Α |
Λίγο μετά την άφιξή μας στη Βαβυλώνα, πήγαινα μαζί με τον Χαμολιναδίρ στις διάφορες «συγκεντρώσεις» των σοφών όντων για τα οποία σου μίλησα, και άκουγα κάθε είδους από τις λεγόμενες «ανακοινώσεις» σχετικά με το θέμα που ήταν τότε το «θέμα της ημέρας» και είχε προκαλέσει τον «ερεθισμό των πνευμάτων» όλων των Βαβυλωνίων. |
24.292.Α |
Ακόμη κι ο φίλος μου ο Χαμολιναδίρ ήταν πολύ ξαναμμένος μ’ αυτό το φλέγον ζήτημα. |
24.292.Α |
Βασανιζόταν και οργιζόταν, επειδή όλες οι θεωρίες πάνω στο θέμα αυτό, παλιές και νέες, ήταν όλες τους το ίδιο πειστικές και αληθοφανείς παρά τις τελείως αντιφατικές αποδείξεις τους. |
24.292.Α |
Κατά τη γνώμη του, οι θεωρίες που αποδείκνυαν ότι έχουμε ψυχή «είχαν παρουσιαστεί με λογικό και πειστικό τρόπο»· αλλά κι αυτές που αποδείκνυαν ακριβώς το αντίθετο «δεν ήταν λιγότερο λογικές ούτε λιγότερο πειστικές». |
24.293.Α |
Λοιπόν, παιδί μου, επτά δικούς τους μήνες ύστερα από τον ερχομό μας στην πόλη της Βαβυλώνας, πήγα μια μέρα με τον φίλο μου το Χαμολιναδίρ σ’ ένα, όπως λένε, «επιστημονικό συνέδριο». |
24.293.Α |
Εκείνη την ημέρα, η σειρά των ομιλητών του επιστημονικού συνεδρίου καθορίστηκε με κλήρωση. |
24.293.Α |
Ο φίλος μου ο Χαμολιναδίρ έπρεπε να μιλήσει κι αυτός, και τράβηξε έναν κλήρο. Του έτυχε να μιλήσει πέμπτος. |
24.293.Α |
Η επιγραφή έλεγε ότι ο ομιλητής διάλεξε να μιλήσει για την «Αστάθεια της Ανθρώπινης Νόησης». |
24.294.Α |
Στην αρχή μιλούσε ήρεμα, αλλά όσο περισσότερο μιλούσε, τόσο πιο πολύ άναβε από μέσα του, ώσπου ύψωσε πολύ τη φωνή του και, φωνάζοντας πια, άρχισε να κατακρίνει τον ανθρώπινο Νου. |
24.294.Α |
Ταυτόχρονα κατέκρινε, χωρίς καθόλου οίκτο, και το δικό του Νου. |
24.294.Α |
Συνεχίζοντας να φωνάζει, άρχισε να αποδεικνύει με λογικότατο και πειστικότατο τρόπο την αστάθεια και τη μεταβλητότητα του ανθρώπινου Νου, και εξήγησε με κάθε λεπτομέρεια, πόσο εύκολο είναι να αποδείξεις οτιδήποτε σ’ αυτόν το Νου, και να τον πείσεις για ό,τι θέλεις. |
24.294.Α |
Αν και στις φωνές του γήινου φίλου μου, του Χαμολιναδίρ, ακούγονταν κιόλας οι πρώτοι λυγμοί, παρόλα αυτά, ακόμα και με λυγμούς, συνέχισε τη διάλεξή του: |
24.296.Α |
Όπως έμαθα αργότερα, έφυγε για πάντα από την πόλη της Βαβυλώνας, την ίδια μέρα, και εγκαταστάθηκε στη Νινευή, όπου έμεινε μέχρι τα βαθιά του γεράματα. Έμαθα επίσης ότι αυτός ο Χαμολιναδίρ δεν ασχολήθηκε ποτέ πια με «επιστήμες», και ότι πέρασε την υπόλοιπη ζωή του καλλιεργώντας «Τσούνγκαρι» — αυτό που σήμερα το λένε «καλαμπόκι». |
24.296.Α |
Λοιπόν, παιδί μου, η διάλεξη του Χαμολιναδίρ έκανε αμέσως τόσο μεγάλη εντύπωση στα όντα εκεί κάτω, ώστε σχεδόν για έναν ολόκληρο μήνα κυκλοφορούσανε σαν «βρεγμένες γάτες». |
24.296.Α |
Και όποτε συναντιόντουσαν δεν μιλούσαν πια για τίποτε άλλο παρά μόνο για τα διάφορα σημεία της διάλεξης του, τα οποία θυμόντουσαν και επαναλάμβαναν. |
24.296.Α |
Τα επαναλάμβαναν τόσο συχνά, που μερικές εκφράσεις του Χαμολιναδίρ διαδόθηκαν ανάμεσα στα κοινά όντα της Βαβυλώνας και έμειναν παροιμιώδεις. |
24.296.Α |
Ορισμένες από τις εκφράσεις του έφτασαν ακόμη και μέχρι τα σημερινά όντα του πλανήτη Γη· μια από αυτές είναι και η φράση «πύργος της Βαβέλ». |